เอื้องศรีอาคเนย์

......

พรรณไม้งามสกุล "มหิดล"

ชื่อวิทยาศาสตร์คือ Sirindhornia monophylla

 (Collett & Hemsl.) H.A.Pedersen & Suksathan

พบครั้งแรกที่มณฑลยูนนาน ทางตอนใต้ของประเทศจีน

และได้ตั้งชื่อทางพฤกษศาสตร์โดย Henry Collett

และ William Botting Hemsley

เป็นครั้งแรกในปีคริสตศักราช ๑๘๙๐ ว่า

 “Habenaria monophylla (Collett & Hemsl.)”

ต่อมา Mr.Hendrik Ärenlund Pedersen

และ ดร.ปิยเกษตร สุขสถาน ได้ศึกษาพืชวงศ์กล้วยไม้

ของประเทศไทย จึงย้ายกล้วยไม้ชนิดนี้

มาอยู่ในสกุล Sirindhornia

โดยได้รับการตีพิมพ์ลงในวารสาร

 Nordic Journal of Botany เมื่อปีคริสตศักราช ๒๐๐๒

 เป็นกล้วยไม้ดินที่พบบนเขาหินปูน

 ขึ้นปะปนกับหญ้าในบริเวณที่โล่งแจ้งแสงแดดจัด

 ที่ระดับความสูง ๑,๒๐๐ เมตร เหนือระดับน้ำทะเล

 มีเขตการกระจายพันธุ์ เป็นวงกว้าง

แถบทางตอนเหนือของประเทศไทย

รัฐฉานตอนเหนือ ของประเทศเมียนมาร์

และแคว้นยูนนานทางตอนใต้ของประเทศจีน

และที่สำคัญเป็นพืชที่พบใหม่ บนดอยหัวหมด จังหวัดตาก

 โดยคำระบุชื่อชนิดว่า “monophylla”

 มีรากศัพท์จากภาษากรีก ๒ คำ คือ

mono แปลว่า หนึ่ง และ phylum แปลว่า ใบ

 ความหมายโดยรวมจึงหมายถึง มีใบเพียง ๑ ใบ


เอื้องศรีอาคเนย์ ลักษณะเป็นกล้วยไม้ดิน

สูง ๑๐ – ๔๐ เซนติเมตร ใบ แผ่รูปรีแกมขอบขนาน

 มีเส้นใบขนานตามยาวประมาณ ๑๒ – ๒๐ เส้น

 และมีจุดประขนาดค่อนข้างใหญ่ สีแดงอมม่วงทั้งใบ

 ช่อดอกสูง ๑๐ – ๒๕ เซนติเมตร มีประมาณ ๖ – ๔๐ ดอก

 ดอกสีขาวแกมชมพู มีจุดประสีชมพูเข้ม

 กลีบข้างแผ่คล้ายหู หรือลักษณะค่อนข้างกลม

 สีชมพูแกมเขียว กลีบปากมีจุดประสีแดงแกมชมพู

 ส่วนปลายแผ่เป็น ๓ พู งวงน้ำหวานเป็นหลอดตรง

 หรือโค้งเล็กน้อย ขนาดสั้นกว่า ๘ มิลลิเมตร

 ดอกบานช่วงเดือนมีนาคมถึงมิถุนายน

ในฤดูที่ไม่เหมาะสมจะพักตัวเหลือเพียงหัวใต้ดิน
















ขอบคุณที่มา fb Siriwanna Jill
ขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพค่ะ