วันแรกของวันที่เหลือ ปรัชญาเต๋าบอกว่า"คนเราไม่เคยนึกถึงตีนเมื่อรองเท้าไม่กัด" คนเรามักมองไม่เห็นของดีที่ตนมีอยู่จนเมื่อสูญเสียมั นไปแล้ว ไม่เห็นคุณค่าของสองแขน จนกระทั่งมันอยู่ในเฝือก ไม่เห็นคุณค่าของงาน(ที่เราว่าแย่ๆ) จนกระทั่งตกงาน ไม่เห็นคุณค่าคนรัก (ที่เราว่าไม่เพอร์เฟ็กท์) จนกระทั่งเธอหรือเขาไปแต่งงานกับคนอื่น ไม่เห็นคุณค่าของพ่อแม่ (ที่เราว่าขี้บ่น) จนกระทั่งไปงานศพของท่าน สิ่งที่คนจำนวนมากเลือกทำคือพูดบ่นว่าตนเองไม่มีความสุข ไม่ประสบความสำเร็จ ไม่รวย ไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งนั้นสิ่งนี้ และเอ่ยประโยคยอดฮิตว่า"มันไม่แฟร์เลย" บางที ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าโลกไม่มีความยุติธรรม ก่อนที่เราจะบ่น ลองมองตัวเราเองดูดี ๆ เราจะพบว่า เรามีอะไรดีๆ หลายอย่างที่คนอื่นไม่มี เราสามารถทำ"หนึ่งวันเดียวกัน” ของเราให้มีความหมายได้ ก็ต่อเมื่อเราเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี และใช้วันนี้ วันแรกของวันที่เหลืออย่างคุ้มค่าที่สุด เพราะวันแรกของชีวิตที่เหลือนี้ช่างสั้นเหลือเกิน และเพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเรามี"วันแรกของวันที่เหลือ" ..อยู่อีกสักกี่วัน   Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2549 4 comments Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2549 15:01:37 น. Counter : 1568 Pageviews. Share Tweet

อืม เห็นด้วยค่ะ แต่ว่าต้องหมั่นเตือนใจตัวเองบ่อยๆ เพราะว่าไม่นาน เราก้อจะลืมไปอีกละ ว่าเวลาของเรา ยังเหลืออีกเท่าไหร่ ^^   โดย: นมัสเต 16 กุมภาพันธ์ 2549 20:42:21 น.

ใช่   โดย: saengjan 17 กุมภาพันธ์ 2549 1:28:52 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ เพราะ สะดุด กับชื่อ บล๊อค หน้านี้ เหมือนชื่อหนังสือ ที่เคยอ่านค่ะ วันแรกของวันที่เหลือ ..   โดย: -`๏’- Sunsnow -`๏’- 19 กุมภาพันธ์ 2549 16:32:03 น.

ดีมากเลยจ้า....ช่วยเตือนใจเนอะ   โดย: VSr. 26 กุมภาพันธ์ 2549 1:41:12 น.