Group Blog All Blog
|
春和歌山市 : ทำไมต้องวากะยามะ
 ุ6th - 7th April 2024 ทำไมต้อง วากะยามะ ? แอร์เอเชียเครดิตของเราต้องใช้ด่วนก่อนหมดอายุ 8 พค. 2566 หลังดองยอดไว้ตั้งแต่ระงับเที่ยวบินโควิดต้นปี 2020 จนถึงปีที่แล้ว ก่อนเดินทางไปช่วยงานโฮสที่ฟุกุโอกะแพลนไว้ว่ากลับจากฟุกุโอกะต้นเดือน พค. จะต้องรีบกลับมาใช้เครดิตก่อนตัดเป็นศูนย์ พอกลับมาก็เลือกลงคันไซเพราะทำให้ทริปทตโตริสำเร็จ แต่พอทำการบ้านไป ๆ มา ๆ กลับเลือกวากะยามะเพราะภาพเจดีย์สีแดงฉากหลังเป็นน้ำตกที่นาชิฟอลล์ แหล่ะนั่นคือจุดเปลี่ยนผันของทริปวากะยามะ เนื่องจากวางแผนนานข้ามปีและสถานการณ์เปลี่ยนจึงต้องปรับตาม จากวากะยามะที่ล่าจุดเที่ยวมรดกโลกตอนนี้เปลี่ยนใจขอใช้ชีวิตสงบ ๆ เที่ยวแบบชิลล์ ๆ ไม่ลากกระเป๋าไปมาดีกว่า หลังไปอยู่ฟุกุโอกะมามันทำให้รู้สึกคิดถึงชีวิตแบบนั้น คือเที่ยวเจาะเมืองนั้น ๆ แค่เมืองเดียว ไม่ไล่ตามที่ดัง ๆ ที่ ๆ แน่นอนว่า นทท.แน่นมาก ณ ที่แบบนั้น ขอบคุณพระเจ้าที่ปีนี้อากาศแปรปรวนทำให้ซากุระที่คาดว่าน่าจะบานตั้งแต่ปลายเดือนมีนา เลื่อนมาบานสะพรั่งช่วงต้นเมษาที่เราไปกันพอดี  แลกเงินเยนไปแสนกว่า และพกเครดิตไปอีกสามใบซึ่งก็แอบกังวลนิด ๆ แต่ก็คิดว่าคงพอแหล่ะเนาะสำหรับครอบครัวเรา เชียงใหม่ - สุวรรณภูมิ นั่งการบินไทย การต้อนรับ การบริการ และอาหารก็ยกให้เป็นเรื่องถนัดของเจ้านี้ "ดีงาม"    ถึงสุวรรณภูมิมีเวลาเหลือ ๆ เราเช็คอินที่ตู้คีออส เสร็จแล้วหาข้าวเย็นกินก่อนจะบินอีกทีตีหนึ่งของสายการบินแอร์เอเชีย   รอเครื่องออกตีหนึ่ง พ่อก็สอนโมเสสนับเหรียญเยน คือตู้กดคงเป็นเป้าหมายของสองพ่อลูก ^^  ได้บินสักทีนะแอร์เอเชีย หลังเครดิตค้างเติ่งตั้งแต่ต้นปี 2020 เพิ่งจะได้จับตัวจริงก็วันนี้แหล่ะ แอร์เอเชียใช้เกทใหม่นะคะ ต้องนั่งรถไฟเชื่อมตึกไป เราได้ Gate S103 ค่ะ    ไม่ได้นั่งเครื่องนานเลยเหมือนกันหลังบินฟุกุโอกะ และหัวหินเมื่อปีก่อน ครั้งนี้เป็นเที่ยวบินแรกของปีเลยก็ว่าได้ หลังบินได้ 5 ชม.กว่า ๆ ก็ถึงสนามบินคันไซ เราจำความรู้สึกแรกที่เยือนสนามบินคันปี 2009 ได้ตอนนั้นบินการบินไทย จำได้ว่าเขาปลุกมากินข้าวเช้า ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ตีสามกว่าเมืองไทย โดนเรียกมาดูแสงอาทิตย์ที่เส้นของฟ้า สักพักก็เห็นพื้นน้ำ พื้นดิน แต่ความรู้สึกเมื่อหลายปีก่อนภาคพื้นสวยกว่านี้  เพราะไฟล์ทถึงเช้า การทำเรื่องผ่านตม.ไม่ได้มีอะไรยุ่งยาก จนท.ให้เข้าแถวเราก็ต่อรองกับ จนท.ว่าขอยื่นเป็นกรุ๊ปครอบครัว ดีใจที่คราวนี้ จนท.ฟังเราสื่อสารพอรู้เรื่อง ^^ แม้จะกรอกข้อมูลในเว็บ Visit Japan มาแล้วแต่เราไม่ได้เตรียมคิวอาร์โค๊ดไว้ ไม่เป็นไรเขียนตามคำแนะนำของ จนท.ก็ได้ เขียนเสร็จเรื่องผ่านอะไรก็ออกมาด้านนอก เราไม่ต้องรอกระเป๋า หรือดีแคลร์อะไรทั้งนั้นเพราะหิ้วขึ้นเครื่องมาคนละ 5 - 6 กก. ทำเวลาได้ดีเลยล่ะ   ต่อไปก็หาซื้อพาสกัน เราเล็งไว้หลายพาสแต่อย่างที่เกริ่นหลายแพลนเปลี่ยนเราเลือกที่จะไม่ข้ามเมืองได ๆ เลยตัดสินใจซื้อ คันไซ วัน พาส ที่สามารถขึ้นรถไฟ รถบัส ลงเรือได้หมดในแถบคันไซ คือที่เลือกเพราะให้อารมณ์คล้าย ๆ พาสที่ใช้ที่ฟุกุโอกะมันง่าย แค่เติมเงิน ที่สำคัญไม่มีวันหมดอายุด้วยค่ะ เราซื่อพาสที่เคาท์เตอร์เจอาร์ พร้อมยื่นพาสปอร์ตค่ะ พาสราคา 3,000 เยน ซึ่งไม่รับบัตรเครดิต หลังได้พาสเราแวะลอว์สันที่ใกล้ ๆ เทอมินอลวัน ที่ ๆ ครั้งหนึ่งเราเคยนอนค้างรอบัสเข้าเมืองเพราะเครื่องถึงคันไซดึกนั่น Waiting Area เบาะเขียวที่เคยนอนค้างตอนนี้ไม่มีแล้วนะคะ เปลี่ยนและปรับลุคใหม่  ได้ข้าวเช้าแบบง่าย ๆ มีแรงเดินทางต่อ แตะบัตรแล้วลงไปด้านล่างเพื่อนั่งรถต่อไปที่สถานีวากะยามะชิ สเตชั่น สายนันไกน่ะค่ะ  Kouko Line - Izumisano - Wakayamashi station โมเสสและพ่อคงตื่นเต้นน่าดูที่ได้นั่งรถไฟกันครั้งแรก ส่วนเราตื่นเต้นได้เห็นซากุระ เอาจริงเห็นซากุระญี่ปุ่นก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอก เห็นซากุระญี่ปุ่นที่แคมปัสที่นิวซีแลนด์ และที่ฟุกุโอกะปีก่อน แต่มันไม่ฟูอะไรอย่างนี้ รอบนี้คือเห็นตามรายทางที่นั่งรถไฟน่ะ ตื่นเต้นที่สุด       นั่งมาสุดสาย เราลงที่สถานีวากะยามะชิ สเตชั้น ลงมาแล้วหาทางเข้าที่พัก แม้จะยังเช็คอินไม่ได้ แต่จะเอากระเป๋าสัมภาระไปฝากไว้ก่อนเดินทางไปปราสาทวากะยามะกันค่ะ  เป็นอย่างคาดนั่นแหล่ะค่ะ พนง. รร.ให้การ์ดแลกกระเป๋าแล้วนัดแนะเวลาเข้าพัก ตัวเบาแล้วเราไปกันเลยค่ะ    เดินกลับมาที่สถานีวากะยามะชิ อีกครั้งเพื่อเกาะบัสไปวากะยามะโจกันค่ะ บัสที่นี่ขึ้นง่าย มีป้ายบอกทุกสายที่หน้าสถานี แตะคันไซวันพาสแล้วขึ้นนั่งได้เลย ไปไม่กี่ป้ายก็ถึงค่ะ แต่ไม่อยากเดิน 555  ขอบคุณพระเจ้าที่ปีนี้อากาศแปรปรวน มันทำให้คนทีคิดว่าไม่มีโอกาสได้เห็นซากุระช่วงฟูลบูม ได้มีโอกาสได้เห็นกะเขาบ้าง เลิฟ ๆ  จากสถานีวากะยามะชิ นั่งบัสมาไม่กี่ป้ายก็ถึง ป้ายวากะยามะโจมาเอะ เราลงและเดินย้อนกลับมาเพื่อข้ามถนนไปยังสวนของปราสาทที่กำลังจัดงานฮานามิกันค่ะ ซึ่งตามแพลนเดิมวันนี้ 7 เมษา คือวันจัดงานวันสุดท้าย คนเยอะพอสมควร    ขอจบบล๊อกลงตรงนี้ก่อนค่ะ เพราะรูปที่ชมซากุระมีเยอะมาก เจอกันบล๊อกหน้านะคะ ขอบคุณที่แวะมา 
|
mariabamboo
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 62 คน [?] 日々の時間を大切に。 วันเริ่มเขียนบล๊อก 15 มีนาคม 2553 มองโลกผ่านเลนส์ด้วยตาข้างขวา รักการเดินทาง รักการบันทึก 2012 ชมเชย บ้านหมอนอุ่น 2015 เงินรางวัล 20,000 ฿ "เที่ยวไปทั่วฯ" 2015 ชมเชย Parenting Blog Award#11 2016 อันดับ 2 Best Parenting Blog Award#12 2016 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#12 2017 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#13 2018 อันดับ 2 ฺBest Photo Blog Award#14 2019 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#15 2020 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#16 2021 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#17 2022 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#18 2023 อันดับ 1 Best Photo Blog Award#19 Friends Blog
Link |
||||||||||||
