bloggang.com mainmenu search
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 290 ::


:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 290 ::


โจทย์ --- ตัวละครที่น่ารังเกียจ

ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า






:: แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์ ::








เมื่อตอนที่หมิงหมิงอายุสามขวบเจ็ดเดือน
ผมเคยเล่านิทานเรื่องหนึ่งให้ลูกฟังก่อนนอน
นิทานเรื่อง “แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์”
พออ่านจบหมิงเงียบไปนานแล้วถามว่า


“ทำไมคนที่ทำไม่ดี ถึงได้ดีล่ะป่ะป๊า”




-----------------------------------------------




กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีหญิงม่ายคนหนึ่งอาศัยอยู่กับลูกชายชื่อแจ๊ค ทั้งสองคนมีฐานะยากจนมาก

วันหนึ่งวัวที่เลี้ยงอยู่ไม่ให้นมอีกแล้ว แม่จึงบอกให้แจ๊คเอาวัวไปขายที่ตลาด
ระหว่างทางแจ๊คเจอชายชราคนหนึ่งเข้ามาบอกว่า

“แลกวัวของเจ้ากับถั่ววิเศษของข้ามั้ย ?”

แจ๊คจึงแลกวัวกับถั่วไม่กี่เมล็ดกลับมาบ้าน
เมื่อแม่รู้เข้าก็โมโหมาก คิดว่าแจ๊คถูกหลอก เลยปาถั่วทิ้งที่ข้างหน้าต่าง
แล้วลงโทษโดยไม่ให้แจ๊คกินข้าวเย็นในวันนั้น


ตื่นเช้าขึ้นมา...ต้นถั่ววิเศษกลับงอกขึ้นไปบนท้องฟ้า
แจ๊คปีนขึ้นไปจนเจอกับปราสาทหลังใหญ่
ที่นั่นแจ๊คพบกับหญิงร่างยักษ์คนหนึ่ง แจ๊คเลยไปขอข้าวกิน นางก็ให้
แล้วบอกแจ๊คว่าสามีของนางเป็นยักษ์ที่ดุร้าย และชอบกินมนุษย์มาก
แจ๊คเลยหลบอยู่ใกล้ๆ
พอยักษ์กลับมาบ้านกินข้าว และหลับไป
แจ๊คก็ขโมยเหรียญทองของยักษ์ ปีนกลับลงมาที่บ้าน แล้วใช้ชีวิตกับแม่อย่างมีความสุข

ไม่นานนักเมื่อเหรียญทองหมดลง แจ็คก็ปีนขึ้นไปข้างบนนั้นอีก
ไปขอข้าวจากเมียของยักษ์มากินอีกครั้ง
คราวนี้แจ๊คขโมยไก่ที่ไข่เป็นทองคำของยักษ์ลงมา

และต่อมาแจ๊คก็ปีนต้นถั่วขึ้นไปเพื่อไปขโมยพิณพูดได้ของยักษ์อีก
คราวนี้พิณพูดขึ้นมาว่า “ขโมย ขโมย”
ยักษ์เลยตื่นขึ้นมา แล้ววิ่งตามแจ๊คไปด้วยความโกรธ
แจ๊ครีบปีนลงมาจากต้นถั่ว ตะโกนบอกให้แม่เอาขวานมา
จากนั้นก็ฟันฉับลงไปที่ต้นสองครั้งจนต้นถั่วขาดสะบั้น
แล้วยักษ์ก็ตกลงมาตาย
นับจากนั้นเป็นต้นมาแจ๊คและแม่ก็กลายเป็นเศรษฐี
ด้วยไก่ที่ไข่เป็นทองคำและการเดินสายแสดงพิณพูดได้จนร่ำรวย
ทั้งสองอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดมา....




--------------------------------------------------------




นิทานเรื่องนี้กำลังสอนอะไรบางอย่างกับเรา
ทำไมคนที่เป็นคนขี้ขโมยถึงได้ดี ทำไมคนที่ไม่กตัญญูรู้คุณคนถึงได้ดี
ทั้ง ๆ ที่เมียยักษ์เอาข้าวให้แจ๊คกินถึงสองครั้ง แต่เขากลับไม่สำนึกบุญคุณ
ฆ่ายักษ์โดยไม่นึกถึงความถูกต้องใดใดเลย

แจ๊คในนิทานเล่มนี้ยากจน ลำบาก ไม่มีโอกาสที่ดีในชีวิต
แต่พอแจ๊คมีโอกาส กลับเลือกใช้โอกาสนั้นไปในทางที่ไม่ถูกต้อง
แจ๊คกลายเป็นขโมย ไม่รู้จักบุญคุณ และเป็นคนอกตัญญู
แจ๊คไม่สนใจด้วยซ้ำว่ายักษ์ได้เหรียญทองคำ ได้ไก่ที่ไข่เป็นทองคำ
ได้อาหารดีดี ได้พิณวิเศษมาได้ยังไง
ยักษ์อาจได้สิ่งเหล่านั้นมาจากการทำงานหนักและทำงานที่สุจริตก็ได้

หลังจากอ่านให้ฟังเที่ยวเดียว หมิงไม่เคยร้องอยากฟังนิทานเรื่องนี้อีกเลย
ผมมาถามลูกอีกครั้งตอนโตว่าทำไมถึงไม่ชอบนิทานเรื่องนี้
หมิงบอกว่าเนื้อหาไม่ดี ไม่ควรทำเป็นนิทานเด็กด้วยซ้ำ


นิทานก็คือนิทาน
แต่บางทีนิทานก็สะท้อนวิธีคิดอะไรบางอย่างของมนุษย์
มนุษย์ผู้มีด้านดีและด้านเลวในตัวเอง
มนุษย์ผู้พร้อมจะทำสิ่งผิดเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด
หรือเลือกจะเสียสละชีวิตเพื่อรักษาความถูกต้องและหลักการของตนเอง
ไม่มีคำตอบใดที่ถูกต้องที่สุด แค่บางทีเราอาจต้องเลือกคำตอบที่ดีที่สุด
เพื่ออย่างน้อยจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดกับการกระทำของตนเอง
จะได้สบตาตัวเองได้ เคารพตัวเองได้ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
ซึ่งยังมีความดีงามหลงเหลืออยู่ในจิตใจของตนเอง






























Create Date :19 พฤศจิกายน 2564 Last Update :19 พฤศจิกายน 2564 6:09:37 น. Counter : 1158 Pageviews. Comments :19