ไดอารี่ของบลัดดี้มันเดย์ "เรื่องของพ่อ" ![]() วันนี้ท่านแม่โทรมาหา เล่าว่าเมื่อวานได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ในสายพ่อถามว่า เบอร์โทรศัพท์ของเราคือเบอร์อะไร(ปกติเป็นฝ่ายเราที่จะโทรไปทางนู้นตลอด) แม่เราก็เลยถามว่า "มีเรื่องอะไรรึเปล่า" เขาตอบว่า "อ๋อไม่มีอะไร แค่น้องเราไปเข้าค่าย อยู่คนเดียว เลยอยากจะโทรมาคุยกะเรา" ไอ้เราฟังแล้วก็นิ่งๆไป อาจเป็นเพราะไม่ได้โทรกลับไปหาเขามาหลายอาทิตย์ แล้วกระมัง ที่นู้น เราอยู่กับพ่อและน้อง เราเป็นคนที่พ่อคุยด้วยมากกว่า อาจจะเป็นเพราะ ด้วยนิสัยและบุคคลิกที่คล้ายกัน ทำให้เรื่องที่สนใจและความชอบเหมือนๆกัน เมื่อเกิดปัญหาระหว่างเขากะไอ้น้องที่น่ารัก(บ่อยจนเป็นเรื่องปกติ)เราก็เป็น เหมือนกับเป็นคนกลางคอยประสานไอ้เรื่องทั้งหลายให้ปกติสุข ก่อนที่จะตัดสินใจมาเมืองจีน เราก็คิดไว้แล้วว่า แล้วที่บ้านจะเป็นอย่างไร พ่อจะน้องจะอยู่ร่วมกันได้ดีไหม จะทะเลาะกันไหม พ่อเราก็บอกว่าอย่า ห่วงเลย เขาอยากให้เรามาที่นี่เพื่ออนาคตที่ดีกว่า วันข้างหน้าเมื่อเรามีประสบ การ์ณแล้ว จะได้ดูแลตัวเองและครอบครัวได้ ทุกวันนี้พ่อยังทำงานอยู่เลย อายุก็จะเข้าใกล้วัยเกษียณแล้ว แต่มองไป ข้างหน้าก็ยังไม่เห็นทางที่จะเลิกธุรกิจที่ตัวเองอุตส่าห์สร้างขึ้นมากับมือให้ สวยงามได้เลย เราก็คิดไว้ว่า สักวัน อีกไม่นาน ไอ้เรานั้นแหละที่ต้องเป็นคน ที่ช่วยให้พ่อมีชีวิตหลังเกษียณให้ดีที่สุดเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งที่สามารถทำได้ วันนี้ตอนหัวค่ำ เราโทรไปหาพ่อ หลังจากที่ไม่ได้โทรมาหลายอาทิตย์ เรา: เออเป็นไงบ้างป๊า พ่อ: อืมมก็เรื่อยๆนะ เออแล้วมีเงินใช้รึเปล่าเนี้ย จะส่งไปให้ เอาไหม เรา: เฮ้ยมีอยู่ๆ เออแล้วน้องละ เห็นว่าเข้าค่ายอยู่ พ่อ: ใช่ๆ ตอนนี้ก็นั่งดูทีวีอยู่เฉยๆ เรา: อ้าวแล้วไม่ไปไหนเหรอ พ่อ: ก็ไม่รู้จะไปไหน ธุรกิจไม่ค่อยดีเลย แย่มากๆ เรา: อืมม...(ตอนนั้นเงียบไปเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไร) พ่อ: กินข้าวรึยังล่ะ เรา: กินแล้วครับ ป๊าอ่ะ พ่อ: กินแล้วๆ เออนี้ถ้ากลับมาพักช่วงปีใหม่ มาเอาเงินไปใช้ด้วยนะ นี่เตรียมเอาไว้ให้เป็นหมื่นหยวนแล้วนะ เอาไปใช้ เอาไปลงทุนได้เลย เรา: โธ่ ไม่ต้องก็ได้ เอาไปใช้หมุนเหอะ พ่อ: ไม่เป็นไร กันเอาไว้ให้แล้ว....(เงียบไปอีกพักนึง) เรา: อืมม หลายตังค์ละ เอาไว้เดี๋ยวโทรไปหาอีกทีนะ พ่อ: ได้ๆๆ ไม่ต้องโทรเยอะนะ มันเปลือง เรา: รู้แล้ว ไปก่อนละ โชคดีนะ พ่อ: โอเคๆ เออแล้วกลับมาเมื่อไหรหน่ะ เรา: เดี๋ยวใกล้จะโทรไปบอก ไม่ต้องห่วงอ่ะ พ่อ: โอเคๆ โชคดีนะ เรา: ครับ อาจจะเป็นเพราะไม่ได้มีความเตรียมพร้อม ทำให้เราไม่สามารถพูดในสิ่งที่ คิดเอาไว้ได้หลายอย่าง เราอยากจะถามถึงสุขภาพเขา เราอยากจะพูด ถึงปัญหาธุรกิจของเขา เราอยากจะพูดถึงสถานการณ์ของเขากับน้อง แต่ก็อย่างที่เห็นข้างบน มีแต่ฝ่ายเขาเท่านั้นที่พูด เจ็บใจตัวเองอยู่เหมือน กันว่าทำไม ทำไมหนอที่ไม่ได้ถามไอ้เรื่องพวกนี้เลย ตอนนี้ก็ใกล้วันพ่อของไทยแล้ว เราไม่มีโอกาสที่จะเลี้ยงข้าวพ่อเหมือนทุกๆปี แต่ก็หวังว่าเมื่อถึงวันนั้น เราจะโทรไปหาเขา อวยพรเขา ถามสารทุกข์สุขดิบ และให้กำลังใจเขาเท่าที่จะทำได้ แม้มันเทียบไม่ได้เลยกับเห็นกันเป็นๆ แต่ถ้าแค่นี้มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ทำได้แล้ว ไฉนเราจะไม่ทำมันหละ คิดถึงบ้าน และ รักพ่อครับ ![]() เศร้าจาง . . . ![]() เอาใจช่วยให้นายรีบกลับมาสานต่องานของป๊าได้ไวๆละกันน๊า .. เราก็พอจะเข้าใจนะ ที่นายนึกอะไรไม่ออกเวลาคุยสายอ่ะ เป็นธรรมดาแหละ แต่พอนึกออกได้ทีหลังว่าจะถามอะไร นายก็โทรไปอีกทีจิ ได้ป่ะ .. อย่างน้อยนายก็จะได้สบายใจขึ้น และป๊านายเองก็คงรู้สึกดีขึ้น ใกล้ถึงวันพ่อแว้ว ถ้ามะได้กลับมาเลี้ยงข้าว กินข้าวกะทุกคนเหมือนอย่างทุกปี ก็อย่าลืมโทรมาหาป๊าละกัน ที่พูดมาทั้งหมดนี้ เราก็บอกตัวเองด้วยเหมือนกัน คนไกลบ้านเหมือนกันจ้า ยิ้ม ยิ้มน๊า ![]() โดย: renton_renton
![]() คายตรี
ใช่ครับจะถึงวันพ่ออีกแล้ว ถึงแม้ทุกคนอาจจะพูดว่าทำไมต้องทำดีกับพ่อ เฉพาะวันนี้แล้ววันอื่นทำไม่ได้หรือ แต่เราคิดว่าวันนี้แหละที่เรา สามารถทำอะไรที่พิเศษจริงๆให้กับพ่อของเรา (พิเศษทุกวันมันก็จะ กลายเป็นไม่พิเศษไป) เรนตั้น นึกถึงเรื่องพ่ออยู่คนเดียวมันก็เศร้านะ ทุกวันนี้เราคิดว่าการที่ไม่มีเราอยู่ในบ้าน ทำให้พ่อที่ปกติแล้วเป็นคนเงียบๆยิ่งเงียบเข้าไปอีก(จากที่น้องเล่ามา) เรา ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้มากกว่าการโทรไปหาเค้า เอาเตอะ ก็อย่างที่บอกไป เพื่ออนาคตที่ดีกว่า ![]() ![]() โดย: BloodyMonday On Da Move IP: 211.139.145.21 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:14:58 น.
อ่านแล้วนึกถึงพ่อเลยอ่ะ
แต่ก่อนพ่อเราก็อยู่คนเดียว อ้อ จริง ๆ อยู่กับน้องชาย แต่พอน้องไปอยู่หอ เค้าก็อยู่คนเดียว เราเพิ่งมารู้ตอนหลังว่ามีอยู่ทีนึง พ่อเคยล้มเพราะความดันขึ้นหรือไงเนี่ยแหละ แล้วตอนนั้นน้องก็ไม่อยู่ เค้าก็ไม่สามารถโทรหาใครได้ คิดว่าจะไม่รอดซะแล้ว แต่ก็โชคดีที่ดีขึ้นและรอดมาได้ คิดย้อนกลับไปทีไรก็เศร้าฟ่ะ ![]() ตอนนี้พ่อเราก็มีคนดูแลที่ดีแล้ว เราก็ดีใจด้วย ก็พยายามโทรหาพ่อบ่อย ๆ เหมือนกัน เรายังมีเวลานะ เวลาที่เหลืออยู่ก็ทำให้ดีที่สุดนะจ๊ะ (เราก็จะพยายามเหมือนกัน) ![]() โดย: unwell
![]() ของผม...
คงทำได้แค่ทำบุญไปให้พ่อ และแวะไปเยี่ยมพ่อที่ใต้ฐานพระพุทธรูปที่วัดเท่านั้นแหละ ![]() โดย: เรียกข้า... ซาดาโกะ! (zardamon
![]() Unwell
ใช่ๆ เวลาที่เหลืออยู่ล้วนมีค่าต่อการทำอะไรให้กับคนๆหนึ่งที่รักเรามากมาย เหลือเกิน เราเองก็หวังว่าอีกไม่นานเราจะทำให้เขาภูมิใจกับสิ่งที่เขาดูแลมา ตลอกชั่วอายุเรา zardamon ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ เราก็หวังว่าเขากำลังมองดูคุณจากข้างบน แล้วก็ภูมิใจไปกับชีวิตที่คุณกำลังดำเนินอยู่นะ โดย: BloodyMonday On Da Move IP: 211.139.145.21 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:36:05 น.
อ่านแล้วซึ้งจังเลยอะ นึกถึงพ่อของผมเหมือนกันครับ พ่อจะชอบโทรมาหาตลอดเลยเวลาผมอยู่บ้านคนเดียว บางทีก็รู้สึกรำคาญนะ รู้สึกผิดจังที่พูดแบบนี้ แต่วันไหนถ้าพ่อไม่โทรมาก็จะแบบว่ากังวลหน่อยๆ ล่ะ รู้ว่าพ่อเป็นห่วงอะนะก็เลยทำแบบนี้น่ะ ดีใจมากเลยครับที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อ
โดย: Moonlight Mile
![]() นี่เป็น blog สุดท้ายของปีด้วยหรือเปล่าอะ หายไปเลย
![]() โดย: unwell
![]() ยังๆๆๆๆครับ พอดีติดภาระกิจ(อ้างอีกแล้ว ขี้เกียจอะดิไม่ว่า)นิดหน่อย รับรอง
ว่าสุดสัปดาห์นี้จะมีอะไรมาให้อ่านแน่นอนครับ ![]() โดย: BloodyMonday On Da Move IP: 211.139.145.21 วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:22:36:12 น.
![]() แวะมาโหวดให้จ้า เพื่อนเราเอาไปเล้ยยยยยยยยยยย ![]() โดย: renton_renton
![]() wo nian yi nian le.....wo ku le.....TT ^^
wo jue de ni hen ai ni de baba^^ bu yi yang wo...เราไม่ค่อยสนิทกับป๊ามาก สนิทกับม๊ามากกว่ามากๆเลย เคยได้ยินป๊าบ่นกับม๊าเหมือนน้อยใจล่ะ พอโตขึ้น เราก็ดีขึ้น เริ่มคุยกับป๊ามากขึ้น ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะล่ะ ^^ พวกเราจะเป็นลูกที่ดีของป๊ากะม๊าตลอดไปค่ะ สัญญา ![]() โดย: ann,,,,,BeiBei IP: 219.135.151.176 วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:14:24:55 น.
|
BloodyMonday
![]() บทความทั้งหมด
|
บาย.................................................................