เยี่ยมมาก

แวะมาเยี่ยมจ้า .. พูดได้ประโยคเดียว ว่า "สุดยอดดด" เลยจ้า

ปล. น้องฟลอเรนซ์ น่ารักจังเลยอ่ะ หน้าหวานมากๆ

happy birthday ย้อนหลังนะจ๊ะหนูจีจี้

สุดยอดเลยค่ะ
ไปบ้านเพื่อนมา แล้วเค้าเลี้ยงบีเกิ้ล
สปอยล์มาก ตามใจทุกอย่าง
รองเท้ามีกี่คู่กัดหมด
เราเผลอแป๊ปเดียว เอาไปกัดกระจุย

ขนาดผ้าที่แช่ในกาละมัง ยังไปขโมยมาเลย
แล้วหวงมาก จ้องตางี้ จ้องตอบเอาเรื่องเลย

อยากให้ที่บ้านเค้า เข้ามาอ่านจัง

เยี่ยมยอดกระเทียมดองและน่าประทับใจมากเลยค่ะคุณหญิงนานใหมคะกว่าจะฝึกได้อย่างนี้??อยากให้เจ้าซันไชเป็นอย่างนี้มั่งจังตอนนี้ก็พยามฝึกอยู่ค่ะก็เอาแบบอย่างที่คุณเขียนไว้ทั้งนั้นเลยขอบคุณมากค่ะ

ฝึกไม่นานคะ

เจอบลองคุณหญิงแล้วเหมือนพระเจ้ามาโปรดเลยค่ะได้ความรู้เกี่ยวกับการเลี้ยงสุนัขจริงๆโดยเฉพาะมือใหม่อ่อนหัดแถมยังกลัวสุนัขเป็นทุนเดิมตั้งแต่เกิดอยู่แล้วแต่ก็ตัดสินใจเลี้ยงหมาสักตัวเอาไว้เป็นเพื่อนและ guard ไปในตัวเพราะต้องอยู่บ้านคนเดียวบ่อยๆยังไม่ได้เป็นสมาชิกเลยค่ะแต่ขอรายงานตัวน้องเป็นเรืองเป็นราวเลยนะคะ น้องชื่อซันไชอายุ 2เดือน3อาทิตย์พันธุ์ลาบราดอรร์ รับมาอยู่ด้วย 1เดือนพรุ่งนี้พอดี ขอรบกวนถามคุณหญิงเลยนะคะตอนนี้เห็นคุณหญิงเป็นที่เพิ่งแล้วค่ะ

1.เพิ่งพาน้องเค้าเดินออกนอกบ้าน2-3ครั้งไม่ไกลประมาณ15-20นาทีทุกครั้งเค้าจะดูตื่นเต้นมากๆดมโน่นดมนี่ตลอดต้องคอยดึงเอาไว้เค้าจะลากเราเกือบตลอดทางเลยค่ะกว่าจะถึงบ้านแล้วพอเห็นคนจอดรถเค้าก็จะนั่งดูทุกครั้งดึงก็ไม่อยากจะเดินเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเลยค่ะทำยังไงดีคะ
2.ตอนนี้น้องเค้าอยู่ในบ้านมีบริเวณห้องเป็นส่วนตัวแต่!จะย้ายน้องเค้าไปอยู่นอกบ้านในไม่ช้านี้กะว่าจะให้น้องเค้าโตกว่านี้นิดหน่อยและฉีดวัคซีนให้ครบก่อนและคงเป็นเร็วๆนี้ควรจะทำยังไงดีคะถึงจะไม่มีปัญหาเค้าถึงจะไม่คิดว่าเราทอดทิ้งเค้าและร้องทั้งคืน รบกวนตอบกลับด้วยนะคะคุณหญิงตอนนี้ยังไม่รู้จะทำยังไงดี
3.เค้าจะชอบหอนเรียกเราตอนเช้าตอน8-9โมงเช้าให้เราลงมาเค้าทุกวันเลยทำยังไงดีก็ชอบนอนตื่นเวลาประมาณนี้และที่บ้านก็ยังไม่สว่างดีเลยอยู่กหวาหวาอยู่ต่างประเทศค่ะคุณหญิงตื่น6โมงเช้าพร้อมคุณสามีชงกาแฟให้เค้าแก้วหนึ่งก่อนขับรถออกไปทำงานบางครั้งก็ทำข้าวกล่องให้ไปกินเป็นอาหารเที่ยงแล้ว6:30โมงก็กลับขึ้นไปนอนต่อและไม่สามารถที่จะพาเค้าออกนอกบ้านได้เพราะยังมืดมากๆอยู่เลยเค้าก็เห็นแต่ไม่เคยส่งเสียงงอแงใดๆทั้งสิ้นถือว่าน่ารักพอประมาณแต่พอถึงเวลาก็เอาแล้วหอนหวาก็ต้องตื่นลงมาทุกทีค่ะ ทำยังไงดีคะคุณหญิง

ปราวิขา(หวาหวา)

สวัสดีคะคุณหวาหวา

1 ฝึกเดินในสายจูง ต้องเริ่มนับตั่งแต่เราเดินไปหยิบสายจูงแล้ว น้องหมา้ต้องสงบ ทุกกระบวนการเดิน จนจบกลับเข้าบ้านเลย และยังรวมถึงการเลือกสายจูงที่ถูกต้อง ควรใช้แบบโซ่หรือเชือกกระตุกสำหรับฝึกเดิน รวมถึงตำแหน่งที่สายจูงคล้องบริเวณคอ ควรให้อยู่หลังกกหูเท่านั้น และ ยังรวมถึงวิธีการกระตุกสายจูงที่ถูกต้องด้วย จังหวะในการกระตุก ความแรง อารมณ์ของคนถือสายจูงขณะกระตุก ทุกอย่างนับหมด

ดูได้ที่

Dog Training; Mastering the walk [for dog]

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=14-11-2008&group=6&gblog=1

Dog Training; วิธีใช้ Check chain อย่างถูกต้อง

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=18-08-2009&group=6&gblog=46
-------------------------------------

2 ให้เขาอยู่นอกบ้าน ถ้ามีกรงก็ต้องฝึก"ให้เขาอยู่กรงอย่างสงบ" รวมถึงการสอนกฎเรื่อง "ให้อยู่ในบริเวณที่กำหนด " คือ ไม่ให้เขาตามเราเข้าบ้าน ดูได้ที่

Dog Training;ฝึกน้องหมาให้อยู่ในกรง (อย่างสงบ)

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=14-07-2009&group=6&gblog=41

Dog Training; วิธีฝึกน้องหมาให้อยู่ในบริเวณที่เรากำหนด

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=13-06-2009&group=6&gblog=39

Dog Training;รับลูกสุนัขมาใหม่ ทำอย่างไรไม่ให้ร้องตอนกลางคืน ? อยากรู้ เชิญทางนี้

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=25-11-2009&group=6&gblog=49

-------------------------------

3 เรื่องหอนเรียกตอนเช้า เขาอาจปวดถ่ายต้องการออกไปขับถ่าย ถ้าไม่อยากให้เขาหอนเรียก เราต้องตื่นเช้ากว่านี้ ตื่นพาเขาออกไปขับถ่ายก่อนที่เขาจะหอนเรียกคะ เพื่อแก้ปัญหาหอนเรียก

Dog Training;ฝึกลูกสุนัขให้ขับถ่ายถูกที่ถูกทางถูกเวลา

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=19-04-2010&group=6&gblog=56

---------------------

เลี้ยงลูกสุนัขให้นิสัยดีไม่ยากคะ ถ้าเรารู้วิธี

Dog Behavior ; เลี้ยงลูกสุนัขให้นิสัยดี ในแบบบ้านโยจา จีจี้ ยูจิ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=31-03-2010&group=7&gblog=40

และควรเข้าใจเรื่องจ่าฝูง ลูกฝูง

Dog Behavior ;พฤติกรรม จ่าฝูง-ลูกฝูง ของสุนัขตามธรรมชาติ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=06-01-2010&group=7&gblog=19

Dog Behavior ; อยากรู้ไหม "เรา หรือ หมา ใครกันแน่.....ที่เป็นจ่าฝูง ?"

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=22-03-2010&group=7&gblog=37

Dog Behavior ; สูตรหลัก 3 ข้อ ในการป้องกันปัญหาพฤติกรรมสุนัขทุกประเภท

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=02-03-2010&group=7&gblog=34

--------------------------------

แม้จะเป็นมือใหม่ เราก็สามารถเลี้ยงสุนัขให้มีพฤติกรรมที่ดีได้ ถ้าเราเลี้ยงเป็น เข้าใจจิตวิทยาสุนัข มีแหล่งข้อมูลที่ดีและนำไปใช้ได้จริง เราก็สามารถเลี้ยงสุนัขให้ดีได้ แถมยังจะได้ดีกว่าคนที่เลี้ยงสุนัขมาทั้งชีวิตแต่เลี้ยงแบบผิดๆ

เมื่อเข้าใจจิตวิทยาสุนัขแล้ว จะไม่กลัวสุนัขอีกเลย เพราะเราจะรู้ว่า ต้องทำตัวอย่างไรถึงไม่ถูกกัด เมื่อเรารู้เราก็จะไม่ถูกกัด

หมาสามตัวนี้ จีจี้ โยจา ยูจิ ถือว่าเป็นสุนัข 3 ตัวแรกในชีวิตของหญิงเหมือนกัน ก่อนจะเลี้ยงเขาทั้งสาม ก็ศึกษาเรื่องการปรับพฤติกรรมสุนัขและจิตวิทยาสุนัขมาเกือบ 2 ปี จนมั่นใจ และ เวลาพร้อม ถึงรับมาเลี้ยง

แต่ก่อนก็เคยกลัวสุนัขเพราะเคยถูกกัด แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้ว เพราะเรารู้ว่าที่ถูกกัดตอนนั้นเพราะอะไร เมื่อรู้เหตุผลที่มาที่ไปที่ทำให้ถูกกัด เราก็เลยไม่กลัวสุนัขอีกเลย

แม้จะเป็นมือใหม่ แต่ถ้าเราพร้อม ความรู้พร้อม ใจพร้อม เวลาพร้อม เราก็มีหมาเพอร์เฟคได้คะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ

หญิง

ขอบคุณมากค่ะคุณหญิงที่ให้คำตอบได้เข้าไปอ่านตามหัวข้อที่(ซันไช )จริงๆแล้วหวาหวาได้เข้ามาอ่านบลองคุณหญิงได้สักพักแล้วและเริ่มฝึกเค้าบ้างเมื่อก่อนเครียดเวลาเค้ากระโจนใส่งับขางับมือบอกตักเตือนก็คำรามและเห่าขู่ไม่รู้จะทำยังไงตัวก็โตขึ้นทุกวันฟันก็แข็งแล้วด้วยถึงจะเป็นpuppyอยู่ก็เถอะแต่ตอนนี้ฝึกฉกและกดแล้วทำให้เค้าหยุดได้และดูเชื่อฟังเราขึ้นรู้ตัวว่าเค้ายังไม่ยอมรับเราเป็นจ่าฝูง100%แต่น่าจะได้เกินครึ่งแล้วแต่คุณผู้ชายที่บ้านชอบแหกกฎเล่นกับเค้าเหมือนเพื่อนแล้วก็พูดเยอะเวลาให้พาเค้าออกไปข้างนอกกคราวนี้นิสัยเค้าก็เปลี่ยนถึงเวลาเราพาเค้าออกไปเดินนอกบ้านยังไม่ทันได้เดินได้อะไรเลยกระโดดงับเท้างับขาเราอีกแล้วต้องฉกและกดใหม่อีกทั้งที่เค้าเป็นเด็กดีได้สักพักแล้วอย่างนี้ทำยังไงดีคะคุณหญิงงดให้คุณสามีพาเค้าออกไปเล่นดีใหมคะ อยากเลี้ยงเค้าให้น่ารักเหมือนอย่างจีจี้ โจย่า ยูจิ ค่ะ

เมื่อเช้าลองตื่นเช้าก่อนที่เค้าจะหอนเรียกปรากฎว่าเค้าออกไปทำธุระที่สนามหญ้าข้างบ้านทีี่เราเคยสอนและกำหนดไว้จริงๆค่ะเค้าทำได้อย่างนี้เกือบทุกครั้งโดยไม่ต้องไปยืมคุมดูอาการแต่ก็ยังมีบ้างบางครั้งเมือนกับเล่นกับเราทั้งๆที่เรายืนดูอยู่อย่างนี่เรียกว่าเค้าท้าทายเราใหมคะหรือแค่อยากเล่นๆกับเรา

ตั้งแต่รับเค้ามาอยู่ด้วยหนึ่งเดือนเนี่ยซื้อปลอกคอและโซ่มา 4 อันแล้วแต่ไม่ถูกใจและไม่ถูกต้องซักอันเลยแต่ได้มาอีกอันแล้วเมือวานนี้คราวนี้ใช่ชัวร์เพราะเข้ามาดูบลองคุณหญิงเปิด check chain และดูรุปภาพอย่างละเอียดก่อนไปซื้อขอบคุณคุณหญิงมากที่ทำบลองดีๆไว้ให้อ่านจะพยามต่อไปค่ะ

ขอบคุณ คุณหญิงมากค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะคุณหวาหวา

ถ้าจะกด ต้องกดให้สำเร็จ ถ้ากดครึ่งๆกลางๆ แล้วเราปล่อยขณะที่หมาไม่สงบยอมจำนนจริงๆ เราแพ้นะคะ พฤติกรรมไม่ดีจะไม่หาย เขาต้องสงบจริงๆ แม้เราจะปล่อยมือเขาก็ยังนอนนิ่งอยู่ ไม่กระดกหัว ไม่กระเด้งตัวขึ้นมา เขาจะนอนนิ่ง ปากอ้า หอบเบาๆ ตาตี่ผ่อนคลาย แล้วจะลุกขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเราบอกให้ลุก และเขาจะเปลี่ยนอารมณ์จากหน้ามือเป็นหลังมือเลย จะนิ่งสงบแบบเปลี่ยนไปเลย

ถ้าเขาลุกทันทีเมื่อเราปล่อยมือ หรือ เมื่อลุกแล้วพฤติกรรมไม่เปลี่ยน คึกเหมือนเดิม นั้นคือเรากดไม่สำเร็จ ปล่อยก่อนที่เขาจะยอมจำนน

เมื่อกดต้องกดให้สำเร็จ ถ้าเราตกอยู่ในสถานการณ์เร่งรีบ อาย โมโห อย่ากด เพราะกดไปก็แพ้ แล้วคุณจะดูอ่อนแอยิ่งขึ้นในสายตาสุนัข และ พฤติกรรมจะไม่หาย


ดูการกดที่ถูกต้องได้ที่ พร้อมดูภาพเคลื่อนไหวด้วย

Dog Training; Dog Control


https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=16-11-2008&group=6&gblog=4


---------------------------------

เมื่อไหร่ฟันโดนมือโดนเสื้อผ้า ต้องฉกสวนทันที หรือ ใช้เท้าสะกิดที่สีข้างให้พอสะดุ้ง ไม่ว่าจะฉกหรือใช้เท้าสะกิดที่สีข้าง ความแรงต้องแรงพอให้เขาสะดุ้งและหยุดพฤติกรรมการกัด การไล่ขากางเกง ทันที ถ้าเขายังไล่ต่อ กัดต่อ ก็ต้องฉกอีก จนพฤติกรรมหยุด แม้เขาเอาขาไปยั่วแถวปาก เขาเมินหน้าหนีไปเลย ไม่คิดจะเอาปากมาที่ขาอีก เมื่อนั้นการตักเตือนถึงได้ผล สุนัขได้เรียนรู้ถึงสิ่งที่เราต้องการจะสอน

ถ้าเราไม่ทำจนสุนัขเมินหน้าหนีออกจากกางเกง แปลว่าคุณทำไม่จบ นั้นถึงเป็นเหตุผลที่หมายังไม่หาย

ถ้าจะตักเตือน ต้องทำให้จบ ต้องเสร็๋จ ก็คือ หมาต้องหยุดพฤติกรรมและอารมณ์สุนัขต้องเปลี่ยน เป็นสงบและยอมจำนน ถ้าตักเตือนแล้วหมายังไม่หายทันที แปลว่่าเราหยุดเร็วไป เรายังไม่สานต่อจนจบ นั้นคือ เราแพ้ไปแล้ว
-----------------------------------------

ทุกคนในบ้านต้องใช้กฎเดียวกัน ถ้ามีคนใดแหกกฎ นั้นคือ หมาจะไม่เคารพกฎในบ้าน แล้วนั้นเองเป็นต้นเหตุให้สุนัขยังดื้ออยู่ ลักปิดลักเปิด เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย และ เขาจะไม่เห็นคนทุกคนเป็นจ่าฝูง เพราะ มนุษย์ไม่มีความสามารถที่จะอยู่ในกฎ คุมให้ทุกคนในฝูงอยู่ในกฎไม่ได้ นั้นคือมนุษย์ไม่มีประสิทธิภาพพอที่จะทำให้ฝูงดำเนินชีวิตไปอย่างราบรื่น และเมื่อนั้นหมาก็จะเป็นจ่าฝูงเสียเอง เพราะเมื่อคนเป็นไม่ได้ หมาก็เป็นแทน

ต้องไปคุยกับแฟนให้รู้เรื่อง และเขาต้องทำตามกฎที่คุณตั้ง เมื่อนั่นหมาจะดี

ทุกคนในบ้านต้องร่วมกันฝึกสุนัข ต้องพาหมาเดินนอกบ้านแบบ mastering the walk เพื่อให้หมาเคารพทุกคนในบ้าน


-------------------------------------------

ดูแล้วน้องหมาจะพลังงานเหลือเฟือ แปลว่าเราระบายพลังงานไม่หมด เขาถึงมีเรี่ยวแรงต่อกรกับเราอยู่ พาเขาออกกำลังเพิ่มเติมคะ เดินก็ยังต้องเดินอยู่ และ หาอย่างอื่นเสริมร่วมด้วย เช่น ให้หมาแบกเป้หลังขณะเดิน เดินนานขึ้น ก้าวเดินแบบเร็วๆ หรือ พาเดินบนลู่วิ่งหลังจากเดิน หรือ ฝึก Tricks พาเล่น Agility(งดการกระโดดนะคะ จนกว่าเขาจะเกินขวบปี เมื่อกระดูกเขาเจริญเต็มที่แล้ว) เป็นต้น

หญิง

ขอบคุณค่ะคุณหญิงที่ให้คำแนะนำที่ชัดเจนสิ่งที่คุณหญิงเขียนไว้ในบลอคได้ประโยชน์และใชได้ผลทั้งนั้นเลยค่ะ วันนี้ก็ต้องกดอีกนานถึง 1 ชม.กะว่าจะเอาให้จบเหมือนอย่างที่คุณหญิงบอกแล้วก็เห็นเค้าทั้งทำท่าจะหลับทั้งหาวนอนทั้งเหยียดขี้เกียจเป็นพักๆกับพยายามจะลุกขึ้นและนัยตาก็ยังกลอกกลิ้งไปมาเหมือนอย่างที่คุณหญิงว่าสุดท้ายก็เหมือนเค้าสงบแถมตัวสั่นเหมือนสะอื้นหนาวสั่นอะไรประมาณนั้นเห็นอย่างนี้แล้วคิดว่าพอค่ะแต่ไม่ชัวร์เท่าใหร่ แล้วก็ค่อยๆคลายมือขึ้นแต่ยังจ่ออยู่ตรงนั้นอยู่เค้านอนนิ่งไม่ขยับแต่พอเราละมือออกได้สัก30 วินาทีเองเค้าก็ลุกขึ้นนั่งอยู่กับที่แล้ว อะไรจะเร็วขนาดนั้นไม่ขยับอยู่แป๊ปเดียวเองกดตั้งนานหมาเด็กอะไรทำไมดื้อด้านขนาดนี้ พอเราลุกขึ้นเค้าก็เดินไปนอนที่นอนของเค้าแล้วก็หลับกรนเสียงดังด้วยค่ะไม่ทราบว่าอย่างนี้กี % คะคุณหญิง ?และผิดปกติใหมเพราะเค้าจะนอนกรนประจำเลยและยังมีละเมอด้วยบางครั้ง? ไม่อยากกดอีกเลยกลัวเค้ามีพฤติกรรมต่อสู้ก้าวร้าวและสงสารเค้าแต่มีคราวหน้าจำเป็นต้องกดอีกจะทำให้ได้ 2 ชม.ค่ะ

ยอมรับว่ากดเค้าบ่อยเพราะหลังจากฉกเค้าทุกครั้งเค้าหันมาเอาเรื่องตลอดเลย แล้วก็ฉกไม่ทันแล้วถ้าเค้าได้โมโหเพราะเค้าทั้งเร็วแรงเยอะด้วยและเค้าจะไม่ยอมเข้าใกล้แต่จะเห่าสู้กระโดดรอบๆเหมือนจะกระโจนเข้ามาใส่เราพร้อมจะเข้ามากัดถ้าเดินหันหลังหรือไม่ทำอะไรที่เอาชนะเค้าสักอย่าง แต่มีครั้งล่าสุดนี้แปลกก่อนจะกดวันนี้เค้าเห่าเหมือนจะกัดแล้วก็ทำท่านอนหมอบยืดตัวด้วยแล้วก็ลุกเอาเราต่อ อย่างนี้หมายความว่าอย่างไรคะคุณหญิงและจะทำอย่างไรดี? เค้าท่าทางดุจังค่ะเวลาอย่างนี้แค่เราเตือนแล้วฉกไม่ถูกที่ไม่ถูกจังหวะเลยทำให้เค้าโมโห หวาหวาทำได้ตอนนั้นคือพยามควบคุมอารมณ์ไม่ให้กลัวเค้า(ตอนนี้ดีกว่าเมื่อก่อน)และพยายามนิ่งเพื่อที่จะหาจังหวะจับคอเค้าแล้วกดค่ะแต่พอกดก็ทำได้แค่ครึ่งๆกลางๆเหมือนอย่างที่คุณหญิงว่าเลยค่ะเพราะใจออ่นสงสารเค้าทุกทีเวลาเค้าครางเสียงเล็กๆเหมือนร้องให้แต่ถ้ามีคราวหน้าจะกดให้นานที่สุดถึงที่สุดเหมือนอย่างที่บอกค่ะแต่หวังว่ากดครั้งนี้คงอยู่ได้นานเพราะเมื่อยเหมือนกัน

สำหรับคนที่บ้านเห็นฟัดกันไปรอบหนึ่งเมื่อวานี้เข้าบ้านมาบ่นว่าโดนงับที่มือมาเลือดออกดูท่าคราวนี้จะเชื่อที่เราพูดเราบอกว่าต้องทำตัวเป็นจ่าฝูงด้วยกันและยังไงบ้าง

วันนี้ตื่นเช้าหน่อยก่อนที่เค้าจะหอนเรียกค่ะเห็นตารางคุณหญิงพาน้องที่บ้านออกไปเดินตอนเช้าแล้วนับถือจริงๆค่ะหวาหวาพาออกไปทำธุระข้างนอกแล้วสักพักพาออกไปเดินข้างนอกเพิ่มระยะทางขึ้นนิดหน่อยและมีรถวิ่งผ่านเยอะกว่าในซอยหมู่บ้านอยากให้เค้าคุ้นเคยกับรถที่วิ่งผ่านไปมาและเห็นคนผ่านไปมาด้วยเค้าจะได้ดีขึ้นไม่หยุดนั่งมองรถและไม่ตื่นเต้นมากๆเวลาเห็นคนอื่นทำอย่างนี้ถูกต้องใหมคะ?วันนี้เป็นครั้งที่ 5 ที่พาออกเดินนอกบ้านหลังจากที่หมอสุนัขอนุญาตแล้วเค้าเดินได้ดีขึ้นค่ะแต่ก็ยังมีหยุดนั่งดูรถนิดหน่อยแต่ไม่นานดูเหมือนตอนแรกๆดุเค้าชอบเดินมากและก็เดินผ่านแม่สุนัขพันธ์ดียวกันที่นั่งนอกรั้วมองตาผริบๆด้วยวันนี้เค้าไม่เท่าใหร่เพราะเค้ายังมองไม่เห็นมัวแต่ดมและมองสะเปะสะปะอยู่ข้างฝั่งกำแพงที่ตัวเองเดินแต่หวาหวานี่สิคะคุณหญิงใจเริ่มไม่ปกติแล้วเห็นหมากลัวไว้ก่อนเลยมันเป็นนิสัยเดิมค่ะแล้วตอนนี้เรายิ่งมีลูกหมาจอมซนอยู่ด้วยเวลาเค้าเห็นหมาด้วยกันทีไรเวลาพาไปที่คลีนิคจะวิ่งเข้าไปหาทุกทีไม่ว่าตัวเล็กหรือใหญ่ หวาหวาก็เดินกันๆไม่ให้เค้ามองเห็นและสนใจอีกฝั่งและแล้วก็ผ่านมาได้ค่ะลูกหมาไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรและดูแม่หมาอีกตัวท่าทางใจดีแต่เรากลัวทำยังไงดีคะคุณหญิง?คุณหญิงบอกว่าเคยกลัวสุนัขเหมือนกันแถมยังเคยโดนกัดด้วยแรงใหมคะเจ็บมากใหมแล้วทำอย่างไรถึงหายกลัว แล้วยังเลี้ยงน้องที่บ้านอีก 3 ตัวได้เยี่ยมยอดและน่ารักมากกกกทั้งที่เป็นมือใหม่ด้วย รบกวนช่วยชี้แนะด้วยค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าคะ
หวาหวา

สวัสดีคะคุณหวาหวา

ถ้าอยากให้สุนัขเปลี่ยนพฤติกรรม เราต้องเปลี่ยนตัวเราก่อนคะ ถ้าเรายังไม่เปลี่ยนความคิด หรือ วิธีการปฎิบัติต่อหมา หมาก็ไม่เปลี่ยนคะ เมื่อไหร่เราเปลี่ยนปุ๊ป หมาเปลี่ยนทันที

เมื่อไหร่ที่เรารับมือหมาไม่ไหว หมาดื้อ หมาจะกัดตอบ หมาตาแข็งใส่ หมาไม่เคารพ หมาเห่าเถียง หมาตื่นเต้น หมากลัว หมาก้าวร้าว เมื่อนั้นเราต้องกลับมาดูตัวเองทันที ว่าภาวะอารมณ์เราตอนนั้นเป็นอย่างไร เมื่อไหร่ที่นอกเหนือจากอารมณ์สงบ นิ่ง สุขุม มั่นคง จริงจัง อารมณ์อื่นๆถือว่า ไม่ใช่ภาวะอารมณ์ของจ่าฝูง เมื่อไม่ใช่จ่าฝูง หมาก็ไม่เคารพ ไม่เชื่อฟัง เมื่อนั้นเขาก็เห่าเถียง กัดตอบ

เวลาหมาดื้อ ไม่ใช่ปัญหาที่ตัวหมา ปัญหาที่เรา เราคุมเขาไม่ได้ เรายังไม่เปลี่ยนภาวะอารมณ์และจิตใจตัวเอง เมืิ่อเรายังเปลี่ยนไม่ได้ แล้วหมาจะเปลี่ยนเหรอ

คนเรามักกลัวหมา เพราะเรากลัวถูกกัด รู้ไหม สิ่งที่ทำให้หมากัด ไม่ใช่อยู่ที่ตัวหมา อยู่ที่ตัวเรานั้นเอง เราทำให้ตัวเราเองถูกกัด เมื่อนั้นอย่ากลัวหมา หมาจะไม่กัด ถ้าเราอยู่ในภาวะอารมณ์ที่ถูกที่ควร

สิ่งที่ทำให้ตัวเราเองถูกกัดก็คือ ความกลัว และ ความโมโห

ถ้าไม่กลัว ไม่โมโห หมาไม่กัด

ความกลัว ทำให้เราอ่่อนแอ เป็นภาวะอารมณ์ของเหยื่อ ความอ่อนแอรวมถึง ความอาย รู้สึกผิด โศกเศร้าเสียใจ ความกังวล ความตื่นเต้น นั้นทำให้เราอ่อนแอ เราจะตกเป็นเหยื่อ หมาเป็นผู้ล่าโดยสัญชาตญาณ ผู้ล่าก็มักจะล่าผู้อ่อนแอกว่า เมื่อนั้นเราถึงถูกกัด

ความโมโห ซึ่งรวมถึงความก้าวร้าว ความแค้น หงุดหงิด ซึ่งเป็นภาวะอารมณ์ที่เรากำลังท้าทายหมาว่า เราต้องการสู้กับเขา เมื่อเราส่งข้อความไปว่าเราจะสู้ เขาก็จะสู้กลับ เมื่อนั้นเราก็จะถูกกัดโดยไม่รู้ตัว

ภาวะอารมณ์ที่ไม่ถูกกัดก็คือ อารมณ์เฉยๆ กลางๆ อยู่กับปัจจุบัน ไม่กังวลกับอนาคตที่ยังไม่เกิด ไม่ติดภาพเลวร้ายเก่าๆ จริงจัง แน่วแน่กับสิ่งที่เราต้องการ สงบ นั้นคืออารมณ์ของจ่าฝูง และ หมาจะเคารพ เขาก็จะไม่กัด เพราะเราไม่ใช่เหยื่อ และ เราก็ไม่ได้ท้าทายเพื่อจะต่อสู้กับเขา

เวลาจะปรับพฤติกรรมสุนัขหรือเวลาเราเลี้ยงสุนัข เราต้องสร้างภาพในหัวมีแต่สิ่งดีๆ เช่น หมานิสัยดี หมาเรียบร้อย หมาไม่กัด หมานั่นนิ่งๆ หมาไม่เห่า เมื่อมีภาพดีๆในหัวแล้ว จิตใจเราก็จะดีตาม ไม่เกร็ง ไม่ประหม่า ไม่กลัว และมันจะออกมาผ่านท่าทางของเรา ท่าทางเราก็จะสงบ ไม่ลุกลี้ลุกลน ไม่ยึกๆยัก เมื่อเราสงบทั้งกายและใจ หมาก็จะสงบ หมาก็จะดีตาม

แต่ถ้าเราสร้างภาพในหัวว่า หมาต้องดุแน่เลย หมาต้องกัดแน่ๆ หมามันต้องพุ่งใส่หมาตัวที่เดินผ่านมาอย่างแน่นอน หรือ คิดแต่เรื่องเลวร้ายที่เราได้เจอเมื่ออดีต และคิดคาดหวังในอนาคตว่า เรื่องร้ายๆก็จะเกิดขึ้นอีกในไม่ช้า เมื่อเราคิดแต่เรื่องแย่ๆในหัว ใจเราก็จะแย่ไปตัว เราก็จะกลัว ไม่กล้า เกร็งๆ ทำอะไรก็ไม่มั่นใจ มันจะออกมาทางร่างกายการกระทำด้วย เมื่อกายและใจพร้อมที่จะเป็นเหยื่อที่อ่อนแอ หมาซึ่งเป็นผู้ล่า ก็จะทำตามสัญชาตญาณของตน ก็คือ กัดเหยื่อ
หรือถ้าเราสร้างภาพว่าหมาเราต้องดุ เขาก็จะดุตามที่เราคิด ถ้าสร้างภาพว่าหมาต้องก้าวร้าวใส่หมาตัวอื่นแน่ๆ หมาก็จะก้าวร้าวใส่หมาตัวอื่นจริงๆ ตามที่เราคิด

เวลาสุนัขมีพฤติกรรมไม่ดี ต้องโทษที่ตัวเอง โทษที่ผู้เลี้ยง ห้ามโทษหมา

เป็นจ่่าูฝูงที่สุขุมมั่นคง ต้องเป็นทั้งกายและใจ บางคนเข้าใจผิด คิดว่าแค่เก็กหน้านิ่ง ทำหน้าบึ้ง ทำท่าขึงขังจริงจัง เสียงดังกังวาล ทำท่าทางให้ดูน่าเคารพ เพราะคิดว่า ท่าทางแบบนี้่ดูสุขุม จริงจัง ดูเป็นจ่าฝูง แต่จริงๆแล้ว ในใจมีแต่ความหวาดกลัว แทบจะพลิกแผ่นดินหนีหมา ไม่มั่นใจ ลังเล อาย
เมื่อกายและใจไม่ไปในทางเดียวกันแล้ว หมาเขาฉลาดนะคะ คุณอาจหลอกคนได้ แต่หลอกหมาไม่ได้ หมาก็คือ เครื่องจับเท็จสี่ขา ที่เขารู้ว่าเบื้องลึกแก่นแท้ของคุณเป็นอย่างไร ถ้าไม่แน่จริง ไม่นิ่งจริง หมาก็ไม่เคารพ ไม่เห็นคุณเป็นจ่าฝูงอยู่ดี

การตักเตือนสุนัข ไม่ว่าจะเป็นการฉก การกดคอ การดุด้วยเสียง การกระตุกสายจูง แม้วิธี จังหวะ ท่าทางคุณจะดีแค่ไหน แม่นแค่ไหน แต่ภาวะอารมณ์คุณไม่นิ่งจริง หมาก็ไม่หายนะคะ

ถ้าใจคุณนิ่งจริง เป็นจ่าฝูงจริงทั้งกายและใจ แค่เรามองหมา หมาก็นิ่งแล้ว แทบไม่ต้องเดินไปฉก หรือ สัมผัสหมาเลย หมาเขารับรู้ได้ทันที หลอกหมาไม่ได้

------------------------------------


สิ่งที่ทำให้่คุณหวาหวา เืตือนหมายังไม่สำเร็จ และดูอ่อนแอในสายตาสุนัข ก็คือ

"เค้าท่าทางดุจังค่ะเวลาอย่างนี้แค่เราเตือนแล้วฉกไม่ถูกที่ ไม่ถูกจังหวะเลยทำให้เค้าโมโห หวาหวาทำได้ตอนนั้นคือพยามควบคุมอารมณ์ไม่ให้กลัวเค้า(ตอนนี้ดีกว่าเมื่อ ก่อน)"


"แต่พอกดก็ทำได้แค่ครึ่งๆกลางๆเหมือนอย่างที่คุณหญิงว่าเลย ค่ะเพราะใจออ่นสงสารเค้าทุกทีเวลาเค้าครางเสียงเล็กๆเหมือนร้องให้"


"แต่หวาหวานี่สิคะคุณหญิงใจเริ่มไม่ปกติแล้วเห็นหมากลัวไว้ ก่อนเลยมันเป็นนิสัยเดิมค่ะ"

"ดูแม่หมาอีกตัวท่าทางใจดีแต่เรากลัวทำยังไงดีคะคุณหญิง?"


-------------------------

ถ้าคุณหวาหวา เลิกกลัว และ เปลี่ยนจิตใจตัวเองได้แล้ว คุณหวาหวาเตือนน้องหมาสำเร็จไปนานแล้วคะ อาจเตือนได้ตั้งแต่ครั้งแรกเลยก็ได้ ปัญหาก็จะจบไปนานแล้ว แต่ในเมื่อคุณหวาหวายังแพ้ใจตัวเอง เมื่อนั้นคุณก็ยังแพ้น้องหมาอยู่ดี

ต้องห้ามกลัวคะ หญิงเคยกลัวมาก่อน แต่ก่อนเรามีแต่โทษหมา ว่าหมาไว้ใจไม่ได้ หมาไม่ดี หมาจึงกัดเรา แต่พอเรารู้ว่าจริงๆแล้วที่ทำให้เราถูกกัดก็คือ ตัวเราทำตัวเราเอง เมื่อคิดได้ เราก็จะไม่โทษหมา ไม่กลัวหมาอีกเลย เราก็เลยต้องมาเปลี่ยนตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นเป้าให้ถูกกัด เพราะเราไม่อยากถูกกัดไงคะ ก็เลยต้องทำทุกอย่าง เพื่อทำให้ตัวเองไม่ถูกกัด

---------------------------------------
"แล้วก็ค่อยๆคลายมือขึ้นแต่ยังจ่ออยู่ตรงนั้นอยู่เค้านอน นิ่งไม่ขยับแต่พอเราละมือออกได้สัก30 วินาทีเองเค้าก็ลุกขึ้นนั่งอยู่กับที่แล้ว อะไรจะเร็วขนาดนั้นไม่ขยับอยู่แป๊ปเดียวเองกดตั้งนานหมาเด็กอะไรทำไมดื้อ ด้านขนาดนี้ พอเราลุกขึ้นเค้าก็เดินไปนอนที่นอนของเค้าแล้วก็หลับกรนเสียงดังด้วยค่ะไม่ ทราบว่าอย่างนี้กี % คะคุณหญิง ?"

- ถือว่า 90% คะ อีก 10% ทีเหลือก็คือ น้องหมาลุกออกไปก่อน ก่อนที่เราจะเดินจากไป หรือ อนุญาตให้หมาลุกได้

การกดที่สำเร็จ ก็คือ หมานอนนิ่ง แม้เราจะขยับตัว ลุกขึ้น เขาก็ยังนอนอยู่ เขาจะลุกได้ ก็ต่อเมื่อเราเดินหันหลังจากไปก่อน หรือ เราสั่งให้เขาลุกขึ้น ถ้าไม่จบด้วยแบบนี้ แปลว่าคุณปล่อยเร็วไป เขายังไม่ยอมให้คุณ 100% แม้หลังจากนี้เขาจะกลับไปนอนก็จริง แต่ในใจเขา เขาก็ยังไม่ให้คุณ 100% คะ ถ้าเขาลุกทันที ก็ต้องจับมากดใหม่ ทำจนเสร็จสมบูรณ์ ถ้าทำจนสมบูรณ์ ในการกดครั้งต่อไป จะเร็วขึ้นกว่าเดิม บางทีแค่จับนอนตะแคง เขาก็จะยอมจำนนให้เราทันทีเลย ถ้าการกดครั้งต่อๆไปเขายังขัดขืนอยู่ แปลว่าครั้งก่อนหน้านี้เรายังทำไม่สมบูรณ์
-----------------------------------------
"ไม่อยากกดอีกเลยกลัวเค้ามีพฤติกรรมต่อสู้ก้าวร้าวและสงสาร เค้า"

- กลัวเขาจะก้าวร้าว เขาจะก้าวร้าวดั่งที่คุณกลัว

เมื่อไหร่ต้องการปรับพฤติกรรมสุนัข ต้องมองว่าเขาเป็นหมา มองว่าใครเป็นจ่าฝูงลูกฝูง เพราะหมาในธรรมชาติ จะไม่สงสารอีกตัว ไม่เห็นใจอีกตัว เขามองแค่ว่า ใครเป็นจ่าฝูง ใครเป็นลูกฝูง ตัวไหนยอมจำนนก่อนกัน ถ้าเมื่อไหร่เราเอาอารมณ์ความเป็นมนุษย์ผู้อ่อนไหวมาเกี่ยว เมื่อนั้นคุณจะหลงประเด็น มองไม่เห็นปัญหา และ จะทำให้ตัวเองกลายเป็นเหยื่อเสียเอง

เวลาหมากัดคน หมาไม่ได้มองว่าคุณเป็นแม่ผู้มีจิตใจเมตตาต่อลูกสี่ขา ลูกสี่ขาเนรคุณกัดแม่ผู้แสนดี เขาไม่ได้มองคุณในแบบนั้นนะคะ คุณก็คือเหยื่อที่อ่อนแอ เหมือนกระต่ายที่วิ่งผ่านหน้า แล้วเขาก็อยากจะล่า อยากจะกัดตามสัญชาตญาณ เมื่อไหร่มองหมาเป็นหมา เราจะไม่ถูกกัด

-------------------------------

"ยอมรับว่ากดเค้าบ่อยเพราะหลังจากฉกเค้าทุกครั้งเค้าหันมา เอาเรื่องตลอดเลย แล้วก็ฉกไม่ทันแล้วถ้าเค้าได้โมโหเพราะเค้าทั้งเร็วแรงเยอะด้วยและเค้าจะไม่ ยอมเข้าใกล้แต่จะเห่าสู้กระโดดรอบๆเหมือนจะกระโจนเข้ามาใส่เราพร้อมจะเข้ามา กัดถ้าเดินหันหลังหรือไม่ทำอะไรที่เอาชนะเค้าสักอย่าง แต่มีครั้งล่าสุดนี้แปลกก่อนจะกดวันนี้เค้าเห่าเหมือนจะกัดแล้วก็ทำท่านอน หมอบยืดตัวด้วยแล้วก็ลุกเอาเราต่อ อย่างนี้หมายความว่าอย่างไรคะคุณหญิงและจะทำอย่างไรดี?"

-การตักเตือนสุนัข ไม่จำเป็นต้องกดทุกครั้งก็ได้ การกดถือเป็นการตักเตือนขั้นรุนแรงสุด เมื่อการเตือนอย่างอื่นๆไม่ได้ผล

ถ้าคุณหวาหวาฉกด้วยอารมณ์ที่ถูกต้อง หมาก็จะหายคะ อาจไม่ต้องเลยเถิดมากดคอหมาก็ได้

ถ้าฉกแล้วเขาหันมาเอาเรื่อง กัดสวน เห่าเถียง กระโดดไปรอบๆจะเข้าจู่โจม คุณหวาหวาต้องสำรวจอารมณ์ตัวเองแล้วคะ อาการของหมาที่กล่าวมา เขากำลังต้อนเหยื่อคะ เหยื่อที่อ่อนแอ เราต้องไม่เป็นเหยื่อคะ ถ้าไม่อยากเป็นเหยื่อ ก็ต้องเปลี่ยนอารมณ์จิตใจตนเองขณะฉกเขา

-----------------------
"ค้าเดินได้ดีขึ้นค่ะแต่ก็ยังมีหยุดนั่งดูรถนิดหน่อย"

"พราะเค้ายังมองไม่เห็นมัวแต่ดมและมองสะเปะสะปะอยู่ข้างฝั่ง กำแพงที่ตัวเองเดิน"


-คุณหวาหวายังไม่ได้เดินแบบ Mastering the walk เลย แล้วจะทำให้หมาเห็นคุณเป็นจ่าฝูงได้อย่างไร

การเดินที่ถูกต้องแบบ Mastering the walk หมาต้องไม่เดินนำ ไม่เดินดึง ไม่ดมตามทาง ไม่วอกแวกดูโน่นนี่ ไม่เดินเป๋ไปเป๋มา ไม่หยุดเมื่อเราไม่ได้อนุญาตให้หยุด

ต้องจริงจังกับการเดินคะ เพราะเป็นการย้ำเตือน ความเป็นจ่าฝูงลูกฝูงได้ไวที่สุดแล้ว
----------------------

สู้ๆนะคะ

หญิง

สวัสดีค่ะคุณหญิง

ไม่เคยรู้เลยว่าการเลี้ยงหมาจะยากขนาดนี้เมื่อก่อนเห็นคนโบร่ำโบราณเลี้ยงก็มองดูง่ายๆถึงเวลากินก็เรียกมาให้กินไม่ต้องสนใจอะไรมากเลยและก็ปล่อยให้อิสระวิ่งไปใหนมาใหนได้ 2-3 หมู่บ้าน ตอนกลางวันนอนตกกลางคืนเป็นยามเห่าป้องกันคนแปลกหน้าให้มองดูแล้วไม่เห็นจะยากและมีปัญหาอะไรถ้าเค้าไม่ใช่สุนัขพันธุ์ดุ หวาหวาชั่งใจตัวเองอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเลี้ยงหมาสักตัวเลือกและดูรายละเอียดของหมาตามที่ต้องการคือเอาพันธุ์ใจดีและเป็นยามได้ดีเป็นหลักพันธุ์ตัวเล็กๆก็ไม่เอาคือเค้าต้องuseful เพราะหมู่บ้านที่อยู่ค่อนข้างเงียบและอยู่บนเขาโจรลักเล็กขโมยน้อยมีเยอะมากตอนมาอยู่ใหม่ๆโดนงัดบ้านสองครั้งแล้วทั้งๆที่คนนอนอยู่บนบ้านและมันก็รู้มันก็คนอยู่ในและก็ยังอยู่บ้านคนเดียวตลอดทั้งวัน

คิดว่าถ้าสายพันธุ์ดีเค้าก็คงดีแต่ตอนนี้เพิ่งเข้าใจแจ่มแจ้งว่าการเลี้ยงหมาให้ดีได้นั้นต้องขึ้นอยู่ที่ภาวะอารมณ์และความรู้สึกจากข้างในของตัวเราเอง ข้าพเจ้าหวาหวาจะพยายามปรับเปลี่ยนตัวเองให้ได้ค่ะคุณหญิง

จะมองหมาให้เป็นหมา
จะไม่คิดว่าเค้าจะเป็นหมาดุหมาดื้ออีกต่อไป

คิดว่าจะส่งเค้าไปโรงเรียนประจำแต่รู้อย่างนี้และมีบลอคคุณหญิงเป็นที่ให้ปรึกษาคงไม่ต้องแล้วค่ะจำเป็นต้องสมัครเป็นสมาชิกใหมคะ?

จะส่งซื้อหนังสือเล่ม 1-2 ตอนนี้เค้ายังมีเหลืออยู่ใหมคะ?

สนใจลู่วิ่งสักเครื่องเหมือนกันค่ะเพราะสภาพอากาศไม่ดีมากในหน้าหนาวและหน้าฝนเค้าเริ่มขึ้นลู่วิ่งได้ตอนอายุเท่าใหร่คะ?


ขอบคุณ คุณหญิงมากๆเลยค่ะที่ให้คำแนะนำและความรู้เยอะมากคงเป็นแฟนประจำแล้วล่ะค่ะ

หวาหวา

คนสมัยก่อนหรือชาวบ้านที่เลี้ยงหมาจรข้างถนนในปัจจุบัน ส่วนใหญ่หมาพวกนี้ไม่มีปัญหาพฤติกรรม ก็เพราะหมาพวกนี้เขาสมดุล เขาอิสระ ไม่ได้อยู่หลังกำแพงเหมือนกับสุนัขเลี้ยงในปัจจุบัน

นกต้องบิน ปลาต้องว่ายน้ำ หมาก็ต้องเดิน เดินไปทั่ว เดินหาอาหาร หมาจร หมาสมัยก่อน ไม่ต้องถูกกักขัง ไม่อยู่่หลัีงกำแพง เดินไปไหนต่อไหนได้อิสระ เขาได้ระบายพลังงานไปโดยธรรมชาติ และ ส่วนใหญ่จะอยู่กันเป็นฝูง ไม่มีคนมายุ่งวุ่นวายสักเท่าไหร่ ก็เลยไม่มีปัจจัยอื่นมาทำให้ฝูงเสียสมดุล

และสุนัขสมัยก่อนทำงานให้คน เมื่อหมาทำงานเสร็จถึงให้เศษอาหารกิน นั้นก็เป็นการเติมเต็มสุนัขให้สมดุล ก็คือ work for food หมาทำงานเพื่อแลกอาหาร ได้เดินไปทั่ว ได้ทำงาน ตกดึกเหนื่อยก็หลับพักผ่อน ชีวิตมีเท่านี้ และคนสมัยนั้นก็ไม่ได้ไปสนิทชิดเชื้อกับหมาเท่าไหร่ ไม่อุ้มหมา ไม่หอบหมา ไม่เล่นกับหมา จะมีสัมพันธ์กับหมาก็ต่อเมื่อ มาสั่งให้ทำงาน และ เอาอาหารให้กิน เมื่อเจอหมาน้อย และไม่เปิดโอกาสให้หมามาข่ม หมาก็เลยไม่ได้ข่ม เพราะมัวแต่ทำงานให้ และ ก็ได้ของกิน หมามันก็เลยนิสัยดี ไม่ค่อยหือกับคนสักเท่าไหร่ และ คนสมัยนั้นก็ไม่มัวมาคิดเอาใจหมา หรือ มาคำนึงว่าหมาจะคิดอะไร หมาน้อยใจไหม หมาอิจฉา หมาประชดหรือไม่ เพราะเขามองหมาเป็นหมา ไม่ได้มองหมาเป็นคนหรือเป็นลูกเหมือนในปัจจุบัน หมาเลยไม่เสียหมา เหมือนในสมัยนี้


------------

กิจกรรมหลักที่หมาต้องทำก็คือ ได้เดินนอกบ้านทุกวัน ทุกเช้า อาหารและความรักไม่ใช่สิ่งที่ได้มาฟรีๆ หมาต้องทำงานแรก ที่คือการเติมเต็มสุนัข แต่คนในปัจจุบัน ลืมจุดสำคัญนี้ไป พาเดินนอกบ้านก็ไม่พาเดิน เพราะคิดว่าแค่มีเนื้อที่ให้วิ่งก็เพียงพอแล้ว แต่จริงๆแล้วไม่พอ เพราะยังไงเขาก็ถูกขังอยู่หลังกำแพง ไม่ต่างอะไรกับการถูกขังกรงตลอด 24 ชั่วโมง แถมอาหารความรักก็ได้ทันที ไม่ต้องทำอะไรให้เหนื่อย เลี้ยงหมาแบบหมาเป็นคน หรือ เป็นลูก เสียหมาทุกตัว

--------------------------

ไม่ต้องส่งไปฝึก ส่งไปฝึกก็ได้แค่ นั่ง หมอบ คอย ยืน เก็บบอล แค่ tricks ง่ายๆแค่นี้ฝึกเองก็ได้ ไม่ต้องไปเสียเงิน

ไปฝึกที่โรงเรียน คือฝึกให้หมาทำตามสั่งแค่นั่ง หมอบ คอย ไม่ได้ปรับพฤติกรรมไม่ให้ไล่หมาตัวอื่น ไม่ให้ก้าวร้าวใส่คน ไม่ให้ก้าวร้าวต่อหมาด้วยกัน ไม่ให้หวงอาหาร คนละเรื่องกันเลย

ถ้าหมามันจะกัดกับหมาอีกตัวแล้ว เจ้านายจะสั่งจนปากฉีกถึงรูหู ให้หมานั่ง ให้หมาหมอบ (ตามวิธีที่โรงเรียนฝึกหมาฝึก) หมามันก็ไม่นั่งหรอง มันก็ยังกัดกันอยู่

----------------------------------

ถ้าอ่านภาษาอังกฤษได้ อ่านversion ภาษาอังกฤษเลยคะ

ส่วนภาษาไทย ก็น่าจะหาได้อยู่นะคะ
---------------------------------

ซื้อลู่วิ่งเลยคะ คนก็วิ่งได้ หมาก็วิ่งได้

-------------------------

ยินดีอย่างยิ่งคะ ถามได้เสมอ

คุณหญิงนี่น่ารักจังเลยนะคะและก็ยังเก่งด้วยเห็นตัวเล็กนิดเดียวในVDOและยังมีคำตอบให้ชัดเจนตลอดเลยขอบคุณมากๆค่ะถ้าได้ผลคืบหน้ายังไงเจ้าซันไชยอมสยบใหมจะนำผลมารายงานค่ะ

หวาหวา

ลืมตอบบางเรื่องคะ คุณหวาหวา

เรื่องสมัครสมาชิก จะสมัครหรือไม่สมัครก็ได้คะ แต่ถ้าคุณหวาหวาสมัครสมาชิกของpantip คุณหวาหวาก็สามารถมีบล็อกของตัวเอง และสามารถใส่รูปหรือเขียนเรื่องราวต่างๆอะไรก็ได้ เหมือนกับบล็อกของหญิงแบบนี้คะ

-----------------

เรื่องออกกำลังน้องซันไซ

พันธุ์ลาบราดอร์ มีแนวโน้มเสี่ยงเรื่องข้อสะโพก ไม่ควรให้ออกกำลังกายหนักเกินไปขณะเขายังเป็นลูกสุนัข รอให้ครบหนึ่งขวบปีก่อน ถึงอนุญาตให้กระโดดหรือ ออกกำลังกายหนักๆได้

ถ้าพาขึ้นลู่วิ่ง ให้น้องซันไซเดินบนลู่วิ่งนะคะ ไม่ต้องวิ่ง เดินแบบเร็วๆ จะได้ไม่กระแทกลงข้อสะโพกมากเกินไป ในแต่ละวันให้เขาเดินบ่อยๆ ดีกว่าออกกำลังกายหนักๆทีเดียว

ตอนเช้าอาจให้เขาเดินบนลู่วิ่ง 20 นาที แล้วเอาเขาลง และตอนบ่ายหรือเย็น อีกสักรอบก็อีก 20 นาที กำลังดีคะ

วิธีฝึกหมาขึ้นลู่วิ่ง ดูได้ที่

Dog training; ฝึกให้น้องหมาวิ่งบนลู่วิ่ง

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=07-05-2009&group=6&gblog=38

-------------------------------

เราสามารถเช็คได้นะคะ ว่านอ้งหมามีแนวโน้มจะเป็นโรคข้อสะโพกเสื่อมหรือเปล่า ถ้าพ่อแม่ไม่มี ลูกก็มีแนวโน้มจะไม่เป็นโรคข้อสะโพกด้วย แต่ก็มีโอกาสเป็นเช่นกัน แต่สามารถคาดเดาล่วงหน้าได้คะ

พาน้องหมาไป x-ray ข้อสะโพกได้เมื่อน้องหมาอายุ 4 เดือน ในตำราต่างประเทศกล่าวว่า ผล x-ray ตอนอายุเท่านี้ ก็สามารถวินิจฉัยโรคข้อสะโพกได้ถึง 90% แล้ว

ถ้าผลออกมาข้อสะโพกสวย เบ้าลึก เราจะได้สบายใจเวลาพาเขาออกกำลังกาย (แต่ก็ยังไม่ให้วิ่งมาก หรือ ไม่ให้กระโดด) แต่ถ้าข้อสะโพกไม่สวย เบ้าไม่ลึก หรือ มีแนวโน้มจะเป็นโรคข้อสะโพก จะได้หาทางรักษาได้ทัน หรือ ป้องกันไม่ให้เป็นมากขึ้น

----------------------------

เข้ามาอ่านที่คุณหญิงเขียนแนะนำตั้งแต่แรกจนจบอีกรอบและคงอ่านอีกอ่านอีกค่ะได้ประโยชน์จริงๆตอนนี้วซันไชเริ่มดีขึ้นตามลำดับหวาหวาตื่นแต่เช้าและพาออกเดินกำลังกายทุกวันไม่มีเห่าเรียกและยังไม่ทำห้องให้เหม็นอีกค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่แนะนำตารางการออกกำลังกายเพราะหวาหวากำลังจะถามพอดีเลยเพราะพอจะรู้เหมือนกันว่าน้องหมาพันธุ์นี้มีปัญหาเรื่องข้อกระดูกและน้ำหนักชอบกินอ้วนง่ายเลยไม่รุ็ว่าเท่าใหร่ถึงจะพอดีกับเค้าไม่มากไปและน้อยไปและเรื่องข้อสะโพกนั้นเป็นประโยชน์มากเลยค่ะหวาหวาจะจดไว้ที่สมุดนัดเค้าเลยจะได้ตรวจเมื่ออายุครบกำหนด หวาหวาสังเกตุเห็นเค้าเดินเท้าหลังอ่อนลงไม่มีแรงบ่อยเหมือนกันหรืออาจจะเป็นเพราะยังเด็กอยู่เท่านั้นเองกระดูกยังไม่แข็งแรงดี

ครั้งล่าสุดที่ไปฉีดวัคซีนอายุแค่10 weeks เองคุณหมอบอกให้ลดน้ำหนักแล้วและงดอาหารจาก3มื้อมาเป็น2มื้อ

ตอนนี้ที่ฝึกได้คล่องก็คือนั่ง หมอบ รอ เงียบ แต่หมอบคงอีกสักพักเล็กจะเป๊นอกนั้นยังไม่ได้เท่าใหร่หวาก็เปิดดูจากVDOคุณหญิงทั้งนั้นเลยฝึกน้องหมาวิ่งบนลู่วิ่งก็ดูแล้วแต่ต้องดูอีกจนเข้าใจเวลามีลู่วิ่งแล้วตกลงเอาแน่ค่ะ

กดสำเร็จแล้วค่ะน้องเค้าหลับคามือเลยและรู้สึกว่าความสัมพันธุ์ระหว่างเราดีขึ้นแบบจ่าฝูงกับลูกฝูงไม่ใช่แค่จากการกดอย่างเดียวหรอกนะคะแต่เป็นที่สภาวะอารมณ์ของตัวเราเองตลอดเวลาตลอด24ชั่วโมงเหมือนคุณหญิงว่าไว้ต้องขอบคุณคุณหญิงจริงๆค่ะที่ทำให้เปิดหูเปิดตาเปิดใจและเปลี่ยนตัวเองเป็นการฝึกสมาธิให้นิ่งให้อยุ่กับปัจจุบันเหมือนที่คุณหญิงว่าอีกนั่นแหละค่ะ

คุณหญิงมีเทคนิคไม้ตายให้น้องหมาเมินขาเมินเท้าไปเลยใหมคะ??

lสุดท้ายขอเป็นแฟนพันธุ์แท้อยู่บลอคนี้ตลอดไป

หวาหวา

สวัสดีคะคุณหวาหวา

Calm-assertive คือภาวะอารมณ์ที่เหมาะสมที่สุดในการเป็นจ่าฝูง
Calm-submissiveคือภาวะอารมณ์ที่เหมาะสมที่สุดในการเป็นลูกฝูง

ซีซาร์ มิลลานมักกล่าวเสมอว่า

"เมื่อไหร่สุนัขสมดุล( balance) เราจะมีความสุข(แท้ๆ)กับเพื่อนแท้ของเรา (True friend) "

สู้ๆคะ

------------------------------

อย่าให้น้องหมาไล่กัดขา ไล่กัดขากางเกงนะคะ

การไล่กัดขากางเกงเกิดจากภาวะอารมณ์ 2 อย่าง
- เกิดจากอารมณ์การไล่ล่า เมื่อน้องหมาเห็นขาเคลื่อนไปมา ชายกระโปรง ชายกางเกงพริ้วไหว ทำให้ไปกระตุ้นสัญชาตญาณการไล่ล่า ทำให้กระตุ้นให้ไล่ตาม ไล่ล่าเหยื่อ

และ/หรือ

- เกิดจากภาวะการวางอำนาจเหนือ

สุนัขทำงานในฟาร์ม สุนัขเวลาต้อนฝูงวัว ฝูงแกะ ให้เคลื่อนที่ไปในทิศทางที่กำหนด หรือ เป็นการทำโทษเมื่อฝูงแกะไม่ทำตามที่สุนัขสั่ง สุนัขจะขบที่ข้อเท้า เหมือนเป็นการสั่ง การเตือน เมื่อสุนัขทำแบบนี้กับคน เขากำลังสั่งเราเหมือนสั่งฝูงแกะฝูงวัว นั่นคือเขาคิดว่าเราอยู่ใต้อำนาจเขา เขาถึงสั่งเราให้เดินไปโน่นไปนี่ตามใจเขา เขาอยู่เหนือเรา

ไม่ว่าจะเกิดจากสาเหตุใด เมื่อสุนัขมีอาการไล่กัดข้อเท้า ไล่งับขากางเกง เราต้องห้าม ต้องตักเตือนทัีนที

ทางออก

- เมื่อไหร่สายตาจับจ้องมองขา มองชายกางเกง ชายกระโปรง ต้องตักเตือนทันที อาจใช้เสียง ใช้การฉก หรือ ใช้การกระตุกสายจูง และ ทำจนกว่าสุนัขจะเลิกจ้อง และ หันไปทางอื่น หรือ สนใจอย่างอื่นแทน เมื่อไหร่จ้องอีกก็ตักเตือนอีก

- ลองก้าวเดิน ถ้าน้องหมาเริ่มจ้อง ก็ตักเตือนทันที การตักเตือนก่อนที่นอ้งหมาจะงับ ถือเป็นการตักเตือนที่ได้ผลไวที่สุด และ สุนัขจะหายจากพฤติกรรมไว


แต่ถ้าเราตักเตือนช้าไป รอจนน้องหมาไล่ ใช้ปากงับแล้ว การตักเตือนจะได้ผลช้า หรือ ล้มเหลว

- ลองท้าทายอีกครั้ง

ยื่นขา ยื่นเท้า ไปข้างหน้าสุนัขเลย แล้วแกว่งขาไปมา เพื่อยั่วยวนให้สุนัขวิ่งไล่ ถ้าเมื่อไหร่สุนัขจ้องขา ก็ตักเตือนทันทีจนน้องหมาไม่มองไม่สนใจ ขา เท้า หรือ ชายกางเกง ชายกระโปรงอีก เมินหน้าที หรือ หันมองไปทางอื่น

หญิง

-น้องหมาที่ชอบไล่งับชายกางเกง หรือกระโปรง หรือข้อเท้า มักจะชอบวิ่งไล่งับ ไม้กวาด หรือไม้ถูพื้นเวลาเคลื่อนที่ไปมา
่ห้ใช้วิธีการตักเตือนทีกล่าวข้างต้น เพื่อแก้ปัญหา

สวัสดีคะคุณหญิง

ใช่แล้วค่ะน้องหมาชอบวิ่งงับไม่ถูพื้นและเครื่องดูดฝุ่นมากเดี๋ยววันนี้จะเริ่มจริงจังตักเตือนเค้าให้อยู่เพราะปกติก็จะรีบทำความสะอาดจะได้เสร็จก็ใช้วิธีกักเค้าไว้อีกห้องหนึ่งเสร็จแล้วจึงปล่อยออกมาคิดว่าแล้วเค้าคงจะหายเอง ยังเหลืออีกเยอะเลยในบลอคยังไม่ได้เปิดแต่กะว่าจะอ่านให้จบเลยค่ะ

จะพยายามให้ดีที่สุด

ขอบคณมากคะ

หวาหวา

สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณหญิง กลับมารายงานความคืบหน้าของลูกสาวค่ะ ซันไชดีขึ้นตามลำดับไม่งับข้อเท้าและขากางเกงอีกเลยจะมีบ้างเล็กน้อยช่วงเวลาคึก(ซนจัด)แต่พอทำเสียงดุ อ๊ะๆและชูววววเค้าก็จะหยุดและน่าแปลกมากไม่ได้ยินเค้าเห่าเถียงมาซักพักแล้วจะมีเห็นเค้าอ้าปากงับๆครั้งสองครั้งแต่ไม่มีเสียงเล็ดลอดลอดออกมาข้ออื่นๆปีกย่อยถือว่าใช้ได้ค่ะเค้าเรียนรู้เร็ว

แต่วันนี้เอาอีกแล้วค่ะคุณหญิงหนึ่งชั่วโมงกว่าๆที่สนามหญ้าข้างบ้านกดไม่อยู่แต่ในระหว่างที่ฟัดกันอยู่นั้นไม่รู้นิ้วไปโดนตรงใหนที่คอหรือปากเค้ากระแทกกับพื้นก็ทราบทำให้เค้าร้องเอ๋งไปหนึ่งทีแต่หวาหวายังไม่ปล่อยเค้าก็ยังดิ้นสู้ที่จะลุกเป็นพักๆแต่ไม่มีหันกลับมากัด จนในที่สุดเค้าดิ้นและลุกขึ้นได้แล้วสลัดตัวนิดหนึ่งก่อนที่จะเดินเข้าห้องแต่พอดีห้องเค้าหวาปิดไว้ตอนนี้ก็เลยถือโอกาสสั่งให้เค้านั่งและก็รอก่อนที่จะเข้าห้องได้และเค้าก็ทำได้ตามดี ไม่รู้สองสามวันมานี่เล่นกับเค้ากอดเค้าสัมผัสเค้าเยอะไปรึเปล่า ก็มันอดไม่ได้ค่ะเวลาที่เค้าทำตัวน่ารักและอีกอย่างเค้าโตขึ้นและน่ารักขึ้นมากๆอดใจไม่ให้ใจอ่อนยวบเวลาที่มองหน้าเค้ากับสายตาที่มองมาดูเราแผล็บๆไม่รู้คนเลี้ยงหมารู้สึกอย่างนี้เหมือนกันหมดรึเปล่าหมาถึงได้กำแหงตีตนเสมอภาค

ถ้าอย่างนี้จำเป็นใหมคะที่เราต้องกลับไปกดใหม่ให้สำเร็จอีกครั้งเค้าถึงจะยอมเราเป็นจ่าฝูงจริงๆ??หรือเราใช้วิธีอื่นที่ไม่ใช่การกดก็ได้ที่จะทำให้เค้ายอมรับเราเป็นจ่าฝูง??

รบกวนคุณหญิงให้ชี้แนะด้วยนะคะหวาหวาเครียดจังเลยน้องเค้าแรงเยอะขึ้นๆมากๆเลยค่ะเพิ่งจะครบ 3 เดือนกว่าเอง

อีกเรื่องค่ะเวลาเห็นคนอื่นไม่ว่าที่บ้านตัวเองหรือข้างถนนเค้าจะตื่นเต้นมากๆจะต้อกระดิกหางกระโจนเข้าไปหาเข้าไปเล่นเข้าไปตะกรายคนอื่นเค้าตลอดทุกครั้งเลยยิ่งคนเค้าเดินเข้ามาหาคุยด้วยลุบหัวลูบตัวยิ่งไม่เคยอยู่นิ่งเลยเตือนก็แล้วกระตุกก็แล้วทั้งฉกแต่ไม่หยุดบางทีวิ่งจะลากเราไปจนสายรัดคอตัวเองจะหายใจไม่ออกจนไอแอ๊กๆ ทำอย่างไรดีคะคุณหญิงช่วยหวาหวาที?จะรอคำตอบนะคะ

ขอบคุณค่ะ

หวาหวา















หวาหวามีคำถามว่าเวลาน้องหมาเค้าตื่นเต้นมากๆเวลาเห็นคนอื่นไม่ว่าที่ใหนที่บ้านตัวเองหรือข้างถนนเค้าต้องกระโดดเข้าทันทียิ่งคนเค้าเดินมาหาจับหัวจับตัวยิ่งซนยกกำลังสองเลยค่ะทั้งห้ามทั้งกระตุกทั้งดึงไว้แต่เห็นคนไม่ได้ต้องกระดิกหางวิ่งเข้าหาทุกที

สวัสดีคะคุณหวาหวา

คุณหวาหวาเยี่ยมเลยคะ ขอเป็นกำลังใจในการปราบความพยศของเจ้าซันไซสุดแสบนะคะ

การกดแล้วหมาลุกหนี ควรจับมากดใหม่คะ ต้องจบโดยที่เขานอนนิ่งแม้เราจะปล่อยมือ เขาก็คงนอนนิ่งอยู่ นี่คือเขายอมเรา 100% ถ้าไม่จบแบบนี้ ถือว่าเขาไม่ยอมเรา 100% การกดครั้งหน้าก็จะนานแบบนี้อีก ถ้ากดจนเขายอมจริง การกดครั้งต่อไปไม่น่าจะเกิน 5 นาทีคะ หรือบางที จับเขานอนปุ๊ปก็ยอมจำนนทันทีเลยคะ

การแสดงความเป็นจ่าฝูง มีขบวนการหลายอย่างที่ทำให้เขารับรู้ แต่การยอมนอนตะแคงตามเราสั่ง ก็เป็นอย่างหนึ่งที่หมายอมจำนนจะยอมนอนให้หมาจ่าฝูง แต่การจับนอนตะแคงเป็นทางลัดที่เร็ว เหมือนกับการพาเดิน Mastering the walk ก็เป็นทางลัดที่ทำให้น้องหมารับรู้ว่าเราคือจ่าฝูง

ทางลัดอื่นๆที่รองลงมา เช่น ควบคุมมื้ออาหารสุนัข รอก่อนกิน ไม่ว่าจะเป็นอาหารหรือขนม / นั่้งรอหน้าประตู เราเข้าออกก่อน หมาทีหลัง ทุกครั้งและทุกประตู / เราต้องกำหนดบริเวณให้เขาอยู่นิ่งๆได้ เช่น ให้อยู่บนเบาะนี้เท่านั้น ห้ามลุกออกไปไหน จนกว่าเราจะสั่ง / อ้างสิทธิ์ในสิ่งของที่เป็นของเขาให้มาเป็นของเรา เป็นต้น (ดูได้ในบล็อกเลย Dog training; เรื่อง ฝึกคนเป็นจ่าฝูง)

ทุกอย่างที่กล่าว เราต้องทำให้ได้ทุกกระบวนการ ถึงจะเป็นจ่าฝูงได้ 100% และหมาจะยอมรับ แต่ถ้าเราทำอีกอย่าง แต่ละเลยอีกอย่าง ก็จะเป็นจ่าฝูงไม่ 100% นั้นเป็นเหตุให้ทำให้หมายังไม่ดีตลอดเวลา เราต้องมาีคอยแก้ในเรื่องเดิมๆอยู่เรื่อยๆ

สำหรับลูกหมา หรือ น้องหมาที่ไม่ก้าวร้าว และ เจ้าของเอาไหวแน่ๆ ปลอดภัยแน่ๆ ก็ควรจะจับนอ้งหมานอนตะแคงตามสั่ง ฝึกบ่อยๆ ไม่มีอะไรเสียหาย แม้จะเป็นเวลาที่เขาไม่ได้ทำผิด เราก็สามารถจับเขามานอนตะแคงก็ได้ หญิงก็จับ 3 ตัวที่บ้านมานอนตะแคงเรียงกัน เป็นประจำ เพื่อให้เขาชิน เขาก็ไม่มีปัญหาหรือกลัวอะไร

ท่านอนตะแคงถือเป็นท่าที่สำคัญมากสำหรับการดูแลสุขภาพและการรักษาชีวิตเขา เพราะไม่ว่าเราจะต้อง Grooming ใส่ยาแผล ทำแผล หมอเจาะเลือด หมอทำแผล อะไรก็แล้วแต่ ถ้าหมายอมนอนตะแคงได้ นิ่งๆ ไม่ลุกหนี ไม่กัด การรักษาทุกอย่างก็จะง่าย และหมาก็จะอายุยืนยาว นี่คือเราทำวันนี้ เพื่อประโยชน์ในอนาคตของเขา เพราะฉะนั้นเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง ไม่ควรเลี่ยง

แต่ถ้าผู้เลี้ยงคนไหน เอาไม่ไหว สุนัขก้าวร้าวมาก สุนัขตัวใหญ่มาก พลังการกัดสูง และ เจ้าของกลัวจนแก้ไม่ได้ อันนี้ต้องห้ามกดตะแคงเด็ดขาด เพราะคนจะแพ้แน่นอน และ จะทำให้หมากัดได้ ซึ่งจะอันตรายมากสำหรับคนที่ทำไม่เป็น หรือ คนที่อ่านภาษากายของสุนัขไม่เป็น หญิงก็จะแนะนำให้ไปใช้การแสดงความเป็นจ่าฝูงในด้านอื่นๆแทน เพื่อความปลอดภัย เช่น นั่งก่อนกิน รอก่อนออกประตู เป็นต้น แม้จะได้ผลช้ากว่า แต่ก็ไปได้ถึงฝั่งฝันได้เช่นกัน คือ เราเป็นจ่าฝูง เมื่อเขายอมรับเราเป็นจ่าฝูงแล้ว แล้วเราค่อยฝึกเขานอนตะแคง เมื่อนั้นจะปลอดภัยกว่า เพราะน้องหมาได้ยอมรับเราเป็นจ่าฝูงไปแล้ว เขาก็จะไม่สู้ ไม่ต่อต้าน

----------------------

เล่นกับสุนัขได้คะ การเล่นเป็นการแสดงความรัก เป็นรางวัลอย่างหนึ่ง เราควรเล่น ควรให้ความรักเขาเมื่อเขาอยู่ในภาวะสงบ จำนน เท่านั้น ถ้าเขามีภาวะอารมณ์อื่นๆนอกจากนี้ เช่น ตื่นเต้น คึก ไม่ควรให้ความรักเด็ดขาด เพราะถือว่า เป็นการให้ความรักผิดเวลา ซึ่ีงจะทำให้หมานิสัยไม่ดีเสียที

เนื่องจากการให้ความรัก การเล่นด้วย เหมือนเป็นการส่งเสริมพฤติกรรมที่เขากำลังทำอยู่ ถ้าเราโอ๋กอดเขา ตอนเขากลัว เหมือนกับการบอกเขาว่า ถูกต้องแล้วที่กลัว เจ้าจงกลัวต่อไป ถ้าเราเล่นกับเขา กอดเขา ตอนเขาตื่นเต้น เหมือนกับการย้ำเตือนว่าเจ้าตื่นเต้นได้ จงตื่นเต้นต่อไป แล้วเมื่อเขายังไม่เคารพเราเท่าที่ควร การสนับสนุนเขาเมื่อเขาตื่นเต้น จะเหมือนการสนับสุนัขให้เขาอยู่เหนือเรา นั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้หมาไม่เคารพเจ้าของ ข่ม ท้าทายอยู่เรื่อยๆ เพราะเราให้ความรักผิดเวลา

เมื่อไหร่หมาตื่นเต้น เราต้องตักเตือน แล้วรอจนกว่าเขาสงบสุดๆ เมื่อนั้นถึงให้ความรักกับเขา และจะทำให้หมาสงบตลอดเวลา เมื่อเขาอยู่ใกล้ๆเรา เมื่อเขาสงบ เขาก็่จะไม่ข่ม และ อยู่ในคำสั่ง

------------------------

เมื่อเจอคนอื่น เราต้องสั่งให้หมาเรานั่ง สงบก่อน จะไปทักคนอื่นได้ ก็ต่อเมื่อเราอนุญาต

เราควรบอกคนอื่นด้วยว่า ตอนนี้อย่าเพิ่งทักเขา เขากำลังอยู่ในช่วงฝึกอยู่ คนที่เข้ามาทักจะได้สำรวมกริยา แล้วรอจนเขาสงบ แล้วค่อยให้ทักทายกันได้ ถ้ายังไม่สงบ ก็ไม่ตอ้งทัก ฝึกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็สงบเองคะ

แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่ง เขาเป็นมิตรกับคน ก็ยังดีกว่าก้าวร้าวกับคนแปลกหน้า หรือ หวงตัวห้ามจับ เพียงแต่เขาตื่นเต้นมากไปหน่อยแค่นั้น ฝึกนิดหน่อยก็ดีแล้วคะ สบายใจได้

อาจพาเขาไปนั่งมองคนบ่อยๆ โดยให้เขานั่ง และ มองคนไปๆมาๆเฉยๆ ฝึกบ่อยๆ จะได้เคยชิน และ ลดความตื่นเต้นลง

สวัสดีค่ะคุณหญิงที่น่ารัก

ทุกครั้งที่ได้คุยและได้คำแนะนำจากคุณหญิงมันทำให้หายกังวลและมีแรงกลับไปปราบน้องหมาต่อไปค่ะ โชคดีจังที่มาเจอบล็อคดีๆอย่างนี้ขอบคุณมากๆค่ะทุกคำแนะนำจะนำไปฝึกเค้าค่ะ

คงต้องหาจังหวะดีๆที่เหมาะๆจับกดให้อยู่หมัดก่อนที่เค้าจะโตกว่านี้ค่ะ ตอนนี้ที่สเปนเพิ่งเข้าหน้าร้อนอากาศกำลังดีมากจึงพาเค้าฝึกเดินMastering the walk ได้ทุกเช้าและเช้าวันนี้เค้าเดินได้ดี กลับมาถึงบ้านก็มีฝึกนิดหน่อยแล้วตอนเย็นก็ฝึกนานหน่อยดูอารมณ์เค้าด้วยตอนนี้รู้จักเก็บบอลกลับมาให้ได้แล้วรู้จักคำว่า"ปล่อย"ทำคนฝึกดีใจจังค่ะ:)ส่วนการรอต่างๆก็ให้ทำหมดและเค้าก็ทำได้ดี

คงต้องพาวันไชออกไปนั่งดูคนเล่นๆเหมือนอย่างที่คุณหญิงแนะนำค่ะเพราะส่วนมากก็จะอยู่แต่ในบ้านและคนแถวนี้ก็จะอยู่ในรั้วรอบขอบชิดบ้านใครบ้านมันถ้าจะพาเดินลงเขาไป shop ไป 25 นาทีกลับ 25 นาทีคิดว่าไปไกลเกินไปสำหรับหมาเด็กใหม เมื่อน้องหมาอายุได้เท่าใหร่ถึงจะเดินได้เยอะกว่า 20 นาทีคะ?

อยากสั่งซื้อ Illsolution collar จากเวป cesar แต่ไม่ทราบจะเอา size ใหนดีรบกวนคุณหญิงแนะนำด้วยค่ะตอนนี้ซันไชอายุ 3 เดือนเป็นตัวเมียค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะคุณหวาหวา

ตอนนี้เมืองไทยร้อนมากๆเลยคะ แม้ฝนจะตกแต่ก็ยังร้อนมากอยู่
ส่วนเรื่องการเมืองก็ไม่รู้จะจบยังไง

-----------------------

เข้าเรื่องของเรากันดีกว่าคะ

นอ้งหมา 3 เดือน เดินได้แล้วคะ 20 นาที ไป และ ก่อนเดินกลับ อาจให้เขาพักดื่มน้ำก่อนก็ได้คะ แล้วค่อยเดินกลับ ถ้านอ้งหมาวัคซีนครบ และเราไม่อนุญาตให้เขาดมพื้น เลียพื้น ก็น่าจะปลอดภัยจากเชื่อโรคได้ส่วนหนึ่งคะ ให้เขาแค่เดินนะคะ ไม่ให้วิ่ง จะได้ไม่มีแรงกระแทกที่ขอ้สะโพกคะ รอให้เขาสักขวบหนึ่งก่อน ค่อยเริ่มให้วิ่งออกกำลังกายไปกับเรา

--------

แล้วตอนเขา 4 เดือน อย่าลืมพาไป X-ray ข้อสะโพกนะคะ เพื่อประเมินคร่าวๆถึงโอกาสการเกิดโรคข้อสะโพกเคลื่อนหลุดจากเบ้า เพราะอายุช่วงนี่ ทำนายการเกิดได้ 90% แล้วคะ ถ้าข้อสวยเบ้าลึก เราก็จะไ้ด้ไม่ต้องกังวลมากเรื่องการเดินมาก หรือ ออกกำลังมาก

---------------

ปลอกคอ illusion มี 3 ขนาด s/m/l คะ

เจ้าซันไซ ต้องไซส์ใหญ่สุดคะ คือ L- Large ซื้อเผื่อโตไปเลยคะ แม้ตอนนี้เขาอาจคอเล็กอยู่ แต่ปลอกคอมีสายปรับเล็กใหญ่ได้ ก็น่าจะใช้ได้เลยถึงโต

ให้ซันไซแบกเป้หลังด้วยก็ดีคะ จะได้ให้ความรู้สึกเหมือนทำงานให้เรา จะทำให้เขาสงบไวขึ้นคะ และ ได้ผลทางจิตวิทยาด้วย ใส่น้ำหนักในเป้ประมาณ 20% ของน้ำหนักตัวสุนัขคะ

สู้ๆ
หญิง

ขอบคุณมากค่ะคุณหญิงเดี๋ยวอาทิตย์หน้าครบกำหนดต้องพาเค้าไปตรวจปกติจะขอถามคุณหมอนัดตรวจรอบถัดไปตอนเค้าอายุสี่เดือนเลยค่ะ ถ้าคุณหญิงมีโอกาสมาพักร้อนที่สเปนสิคะและขอเชิญมาพักที่บ้านหวาหวาด้วยค่ะอยู่ใกล้ทะเลนิดเดียวเองเดินประมาณยี่สิบห้านาทีก็ถึงค่ะ:)ยินดีต้อนรับอย่างมากเลยค่ะ

เดี๋ยวเย็นนี้ว่างก็จะได้สั่งปลอกคอให้ซันไชเสียทีเพราะที่ใช้อยู่ยังไม่ใช่สเปคเลยใช้ของซีซาร์คงจะดีกว่าปลอดภัยสำหรับคอน้องหมาเวลากระตุกด้วยส่วนเป้สำหรับน้องหมาแบกนั้นที่นี่เค้าก็มีขายค่ะแต่หวาหวาคิดว่าจะทำเองเพราะมีกางเกงยีนส์เก่าของแฟนเยอะเลยจะทำตามแบบตัวอย่างที่คุณหญิงบอกไว้ในบลอคค่ะ(เย็บเป้ให้ลูกสาว)ได้ยังไงจะรายงานผลค่ะ

ขอบคุณค่ะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะคุณหญิง


ดูข่าวเมืองไทยแล้วเป็นห่วงจังเลยค่ะอยากให้จบเร็วๆคนไทยทุกคนจะได้อยู่แบบสงบสันติสุขเหมือนเดิม วันนี้มารายงานผลลูกสาว(เจ้าซันไช)ค่ะ ตั้งแต่ยึดแนวทางการเลี้ยงหมาที่คุณหญิงแนะนำมาซันไชก็เป็นลูกหมาที่น่ารักขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลยค่ะยิ่งได้พาเค้าเดินทุกวันยิ่งทำให้เค้าสงบดูเชื่องขึ้นเยอะเลยค่ะแต่ยังไม่อยากพูดว่าเค้าเดินได้ดีมากเอาเป็นว่าแค่เดินได้ดีเพราะยังติดเล่นบ้างเป็นบางครั้งเวลาเดินตามถนนแต่คิดว่าถ้าโตกว่านี้เค้าจะเป็นสุนัขที่ดีแน่ๆเลยค่ะหวาหวาก็ได้ฝึกตัวเองไปด้วยเหมือนกันเดี่ยวนี้เวลาเจอหมาก็ไม่รู้สึกกลัวสุดๆเหมือนเมื่อก่อนแล้วต้องขอบคุณหญิงมากๆเลยค่ะ ตอนนี้รู้แล้วว่าทำไมโยจากับจี้จี้ถึงได้น่ารักและก็สุดเชื่องอย่างนั้น

เกือบจะอาทิตย์ได้แล้วค่ะเค้าจะมีอาการเหมือนตื่นกลัวกับชามข้าวของเค้าหลังจากที่กินจะหมดอยู่แล้วเหลืออยู่ประมาณ3-4เม็ดซึ่งมันกลิ้งไปมาเวลาเค้าก้มลงจะกิน2-3วันแรกนีเห่าเลยค่ะหลังจากนั้นก็จะคอยยืนดูและห้ามเค้าพร้อมกับเก็บชามข้าวเค้าด้วยแต่ยังมีท่าทางตื่นๆอยากเห่าและมองอาหารตัวเองที่เหลืออยู่นิดหน่อย ไม่ทราบอย่างนี้หมายความว่ายังไงคะเค้าเป็นอะไร?? รบกวนคุณหญิงช่วยชี้แนะด้วยค่ะ

ให้เค้าแทะกระดูกชิ้นใหญ่ทีเรากินแล้วได้ใหมคะและเราให้เค้ากินอะไรได้บ้างนอกจากอาหารของเค้า?

และปริมาณการให้อาหารไม่ทราบมากน้อยเท่าใหร่จึงจะเหมาะสมคะตอนนี้ให้สองเวลาคือตอนเช้า 9:30น แล้วก็ตอนเย็น 21.00น.จำเป็นใหมต้องให้เค้ากินอิ่มๆเพราะหุ่นเค้าจะดูออกอวบอยู่แล้วกินไม่เยอะมากก็ดูอ้วนและเดินลำบากทั้งนี้คุณหมอก็ให้ลดน้ำหนักด้วยแต่กลัวเค้ากินไม่พอ จะเป็นปัญหาใหมคะถ้าเราให้แค่พอเหมาะพอดี?

ขอบคุณ คุณหญิงล่วงหน้าคะ

หวาหวา

เรื่องเห่าจานข้าวตัวเอง ตอนอาหารเหลืออยู่น้อย อาจเป็นจาก
- จานเป็นสแตนเลสหรือเปล่า ทำให้เขาเห็นหน้าตัวเองที่สะท้อนเงาในจานข้าว หรือ จานสแตนเลสไม่มีขอบยางยึดติดกันลื่นแล้ว เวลากินเกือบหมด จานก็จะเบา ทำให้ถไลไปกับพื้นแล้วเกิดเสียงดัง เลยทำให้นอ้งหมาตกใจกลัวได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ลองเปลี่ยนเป็นจานพลาสติกดู

-พอกินเหลือไม่กี่เม็ด เวลากินใช้จมูกดุนไปมา เลยทำให้เม็ดอาหารกลิ้งได้ เลยไปกระตุ้นสัญชาติญาณการไล่ล่า เหมือนการไล่ตามไม้กวาด หรือ ไม้ถูพื้น ถ้าไม่ลำบากในการเตรียมอาหาร อาจคลุกอาหารเม็ดกับอาหารเปียก หรือ คลุกกับไก่ฉีก เนื้อบดต้ม เป็นต้น เพื่อให้เม็ดอาหารหนืดเหนียวไม่กลิ้งไปมา

หรือ

ก็ต้องตักเตือนทุกครั้งที่เขาเริ่มมีอาการ

เราอาจฝึกเขาโดยการขยับจานข้าวไปมาในขณะที่มีเม็ดอาหารไม่กี่เม็ดกลิ้งอยู่ในนั้น เพื่อให้เกิดเสียงหรือการเคลื่อนไหวของเม็ดอาหาร ถ้าเขาเริ่มมีอาการลุกลี้ลุกลน ก็ส่งเสียงตักเตือน ให้เขาสงบ หรือ ถ้าเขาจะวิ่งหนี ก็จับให้เขาเผชิญหน้ากับเสียง จนเขาชิน
พอเขาสงบ ก็ให้เขากินอาหารต่อ

----------------------------------
ไม่ควรให้กระุดูกที่ถูกทำให้สุกแล้วแก่สุนัข เพราะจะอันตรายถ้าสุนัขกัดแตก เพราะกระดูกจะเป็นลิ่ม และจะแทงทะลุกระเพาะ หรือลำไส้ ถึงแก่ชีวติได้

ถ้าอยากให้แทะ ให้แทะกระดูกดิบๆ ไม่ผ่านการทำให้สุก เพราะจะปลอดภัยกว่า

แต่พี่หญิงไม่เคยให้สุนัขแทะกระดูก หรือ กินของดิบเลย เพราะพี่กลัวกระดูกติดคอ หรือ ทิ่มเหงือก และกลัวพยาธิถ้ากินของดิบ ถ้าเรื่องป้องกันการสะสมของหินปูน พี่หญิงขูดหินปูนให้หมาเองอยู่แล้ว เรื่องแทะกระดูกเพื่อขัดฟันเลยไม่ค่อยเน้น อาจจะแนะนำอะไรได้ไม่มากในเรื่องกระดูก และ อาหารดิบ
------------------------------------

สุนัขกินพอดีหรือไม่ ขึ้นกับกิจกรรมที่ทำแต่ละวัน และ ปริมาณพลังงานของอาหารที่ให้เขากิน และ ของกินเล่นระหว่างวัน


อาหารเม็ดมักจะมีพลังงานสูง เพียงพอแก่สุนัขในแต่ละวัย และ กิจกรรมพื้นฐานของสุนัขอยู่แล้ว ให้ตามจำนวนกระป๋องที่ระบุไว้ในฉลาก ก็น่าจะเพียงพอและพอดีแล้ว

บางทีเราเห็นจำนวนที่ระบุไว้ ตักออกมาแล้วนิดเดียว ทำให้เรารู้สึกว่าหมาต้องไม่อิ่มแน่ๆ เลยหาอย่างอื่นเพิ่ม เลยกลายเป็นให้อาหารเกินความต้องการ หมาเลยอ้วน อย่าลืมว่า อาหารเม็ดมันจะอืดในท้องด้วย มันก็จะอิ่มเหมือนกัน

ถ้าเรามีอาหารอย่างอื่นผสมปนไปกับอาหารเม็ด หรือ เรามีขนมให้ระหว่างวัน หรือ ของกินเวลาฝึกสุนัข ทุกอย่างที่เอาเข้าปากสุนัข นับหมด ให้ของกินเล่นระหว่างมื้อไปเท่าไหร่ อย่าลืมไปลดจำนวนอาหารเม็ดที่ให้ด้วย จะได้สมดุล

ถ้าอาหารเม็ดก็ให้ปริมาณเท่าเดิม แถมมีขนมเพิ่มอีก หมาเลยอ้วน
-------------------------

หมาผอม ดีกว่าหมาอ้วนนะคะ

ผอมพอดีคือ จับไปแล้วลงน้ำหนักนิดนึงเราก็จะรู้สึกถึงกระดูกซี่โครงได้

แต่ถ้าลูบสีข้างแล้ว กดหาก็แล้ว ยังไม่เจอซี่โครงเลย แปลว่าอ้วนเกิน

ผอมพอดีคือ

ต้องเห็นเอวสุนัขคอดพอประมาณ ถ้ามองจากด้านบน

และ ต้องเห็นเอวเว้าขึ้น อยู่ระดับต่างกันกับทรวงอก เมื่อมองจากด้านข้าง

----
หมาที่อ้วนเกิน น้ำหนักที่ตกกระแทกผ่านข้อต่อเวลาเดินหรือวิ่ง ก็จะมากขึ้น ก็จะเป็นอันตรายแ่ก่ข้อเช่นกัน สำหรับลูกหมาที่ข้อต่อเจริญไม่เต็มที่ ข้อรับน้ำหนักยังได้ไม่มาก

แต่ถ้ากินนอ้ยเกิน สารอาหารก็ไม่เพียงพอ ไม่เหมาะสมที่จะไปสร้างกระดูกให้เจริญเติบโต

ตอ้งพอดีคะ

สวัสดีค่ะพี่หญิง ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำอีกครั้งใช่แล้วค่ะชามข้าวเป็นสแตนเลสและขอบยางก็หลุดออกมาด้วยใส่เข้าไปแล้วก็ยังหลุดออกมาอีกหวาหวาก็เลยทิ้งไปวันนี้จะเปลี่ยนเป็นชามพลาสติกดูค่ะ

เรื่องกระดูกกับอาหารดิบคงไม่ให้เลยค่ะเห็นพี่หญิงบอกว่าใช้คลุกกับปลาทูน่าในน้ำแร่ที่ให้คนกินกับลูกสาวสามตัวที่บ้านนั้นถ้าเป็นทูนในน้ำมันกอกใช้ได้ใหมคะ

ขอบคุณมากคะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

ทูน่าในน้ำมันมะกอก ก็ได้คะ เพราะน้ำหมันมะกอกเป็นน้ำมันที่ดี แต่ก็ระวังด้วยนะคะ น้ำมันก็จะทำให้อ้วนได้ง่ายกว่าน้ำแร่ ถ้านอ้งหวาหวาจะใช้ทูน่าในน้ำมันมะกอก เราก็อาจตักแต่เนื้อแล้วรีดน้ำมันออกให้เกือบหมดก็ได้คะ เวลาคลุกก็จะง่ายดีด้วย

เมืองไทยมีแต่ทูน่าในน้ำมันพืช ไม่มีน้ำมันมะกอก ถ้ามีในน้ำมันมะกอกพี่หญิงก็จะเลือกใช้เหมือนกัน แต่โชคดีที่มีในน้ำแร่ ก็เลยเป็นตัวเมนหลักเลย

สู้ๆ จ่าฝูงของน้องซันไซ

พี่หญิง

ขอบคุณมากคะพีหญิงจะเริ่มคลุกให้เค้าเย็นนี้เลยค่ะที่นี่เขาทำสวนมะกอกกันอะไรๆเค้าก็ต้องมีส่วนผสมของมะกอกและยังราคาไม่แพงด้วยค่ะคิดว่าพี่หญิงคงทราบอย่าลืมนะคะที่เชิญไว้ถ้ามีโอกาสมาที่สเปนมาแวะบ้านหวาหวาบ้างดูข่าวที่เมืองไทยตอนนี้ร้อนจังเลยคะไม่รู้เมื่อไหร่จะจบหวังว่าพี่หญิงคงอยู่ไกลจากย่านอันตรายต่างๆซันไชยังชอบกระโจนเข้าหาคนอื่นทั้งๆที่เค้าไม่ได้มองตัวเองด้วยซ้ำห้ามไม่อยู่ทำไงดีคะดีขึ้นนิ๊ดนึงคือนั่งให้นั่งรอก่อนที่จะให้คนอื่นเข้ามาจับได้แต่พออณุญาติแค่นั้นแหละกลายเป็นลิงไปเลยหรือว่าเค้ายังเป็นหมาเด็กอยูคะอยากฝึกให้เค้านิ่งๆเวลาเจอคนอื่น
แล้วเวลาเดินผ่านหมาด้วยกันตรงสะพานลอยเราหยุดสั่งให้เค้านั่งนิ่งก่อนใหมคะหรือว่าพยายเดินผ่านเฉยๆแต่เรารู้ว่าลูกเราเค้าไม่นิ่งทุกวันเดินตอนเช้าถ้ามีเจิหมาตัวใหญ่กับเจ้าของเค้าอย่างนี้เค้าก็จะเดินข้ามฟากไปอีกฝั่งบางทีหวาหวาก็เป็นคนเดินข้ามฝั่งอีกฝั่งเค้าก็มีมองๆแต่พอผ่านแล้วก้ไม่มีปัญหาสักครั้งก็จะเจอเกือบทุกเช้าแต่ถ้าจังหวะเดินขึ้นสะพานเจอกันนี่สิคะทำไงดีคะพีหญิง


สั่งปลอกคอได้เกือบสองอาทิตย์แล้วให้ส่งไปที่บ้านแม่สามีที่อังกฤษเพราะเดี๋ยวเค้าจะลงมาพักร้อนเร็วนี้หวังว่าอาทิตย์หน้าคงจะถึงแล้วก็ให้เค้าถือลงมาให้ด้วยค่ะ

เวลาเค้าดึงสายจูงนำหน้าไปให้ยุดหรือทำยังไงคะพี่หญิงรบกวนบอกเทคนิคพิเศษด้วยค่ะ

จะรอคำตอบนะคะ

หวาหวา

สวัสดีคะคุณหวาหวา

ขอบคุณนะคะ สเปนเป็นหนึ่งในประเทศที่อยากจะไปเที่ยวคะ เพราะสวย

เมืองไทยตอนนี้ เซงคะ โชคดีที่บ้านอยู่ไกลจากจุดที่มีปัญหา เลยไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ แต่มันก็กระทบกับจิตใจหนะคะ มันหดหู่ กลัว ไม่มั่นคง ยังไงก็ไม่รู้ สงสารคนที่เขาอยู่แถวๆนั้น บ้านเขาถูกเผา บางคนนั่งอยู่ในบ้านเฉยๆ ก็ถูกยิง หรือ อยู่คอนโดแถวๆนั้น โผล่มาดูเสียงปืนที่ระเบียง ก็ถูกยิงเสียชีวิต โดนลูกหลง

แถมห้าง Central World (World Trade Center เก่า) ถูกเผาหมดเลยคะ พนักงานดับเพลิงจะเข้าไปดับก็ถูกยิงเสียชีวิต ก็เลยไม่มีใครเข้าไปดับเพลิงได้ ห้างเลยไหม้ทั้งวันทั้งคืน บางส่วนก็ยุบตัวลงมาแล้ว ถ้าทางต้องทุบทิ้งทั้งตึกแล้วสร้างใหม่ เสียดายมาก เป็นห้างใหญ่ ทำใหม่ซะสวยเลย แต่ไหม้หมด โรงหนังสยามที่มีดังกิ้นโดนัทอยู่ข้างหน้าหนะคะ ก็ไหม้หมด และ ห้างCenter One ตรงอนุเสาวรีย์ ก็ไหม้หมดคะ ช่อง 3ก็ถูกวางเพลิงคะ เสียหายบางส่วน หดหู่คะ เซงมาก

------------------

เข้าเรื่องของเราดีกว่า

ซันไซกระโจนหาคนเมื่อทักทาย

-ส่วนหนึ่งเกิดจากเขายังเด็กอยู่ด้วย ทำให้เขายังซน แหกกฎอยู่เรื่อยๆ แต่เรายังต้องคอยเตือนไปเรื่อยๆคะ เมื่อไหร่เขาจะปีนคน เราก็ฉกคะ ให้เขารู้่ว่าเราไม่เห็นด้วยกับการกระทำนี้ พอเขาโตขึ้น การยังยั้งชั่งใจมากขึ้น พฤติกรรมจะค่อยๆหายไปคะ แต่ถ้าเราไม่เตือน และ ละเลย พฤติกรรมก็จะไม่หายไป แม้โตก็จะไม่หาย

เหมือนเจ้า โยจา (Border Collie)ของหญิง ตอนเด็กๆเขาก็จะติดปีนคน เราก็คอยฉกทุกครั้ง พอเขาครบขวบ ไม่มีอาการปีนใส่คนอีกเลยคะ

--------------------------------

แล้วเวลาเดินผ่านหมาด้วยกันตรงสะพานลอย

-เราจูงซันไซเดินผ่านไปเฉยๆเลยคะ โดยที่ไม่อนุญาตให้หันมองตามหมาตัวนั้น ถ้าเขาแถจะเข้าไปหา หรือ หันมอง เราก็กระตุกตักเตือนทันที ให้เขาหันกลับมาและสนใจการเดินอย่างเดียว ถ้าจ๊ะเอ๋กันตรงสะพาน ให้จูงแบบไม่ให้หมาใกล้กัน โดยให้เราเป็นตัวขั้นกลางไว้ เราจะได้ควบคุมหมาได้ง่ายขึ้นด้วย

เอาไว้เราคุมเจ้าซันไซได้เกือบ 100% ก่อน ค่อยฝึกเดินผ่านหมาแบบหมาใกล้หมา เราจะได้ไม่เสียการควบคุมคะ

------------------------

เวลาเค้าเดินนำหน้า จะทำให้เรากระตุกสายจูงไม่ได้ผล จะกลายเป็นดึงยื้อกันเหมือนชักเย่อ ซึ่งจะทำให้หมามีแรงดึงเรามากกว่าเดิม

เราต้องกระตุกสายจูงก่อนที่เขาจะเริ่มเิดินนำคะ เมื่อไหร่ที่หัวซันไซเริ่มนำหน้าขาเราแล้ว กระตุกได้เลย แต่ถ้าเราปล่อยให้ขาหน้าของซันไซนำหน้าขาเรา ถ้าเรากระตุกสายจูงตอนนี้จะกลายเป็นยื้อชักเย่อไป จึงทำให้กระตุกสายจูงไปเขาก็ไม่รู้ัสึก

หรือ เมื่อไหร่เขาเริ่มเิดินนำ หัวซันไซเริ่มนำหน้าขาของเรา เราก็เอาขาเรา (ขาข้างที่ใกล้เจ้าซั้นไซ)กวาดหรือ กั้นไว้เลยคะ ให้เขารู้ว่า ห้ามเดินนำ้ ไม่งั้นจะโดนขากวาด ไม่รู้ว่าน้องหวาหวาจะงงไหม แต่ต้องระวังล้มนะคะ

ลองดูคะ

พี่หญิง

ขอบคุณมากค่ะพี่หญิง ไม่งงค่ะหวาหวาจะลองทำดูพรุ่งนีเช้าเพราะสองสามวันที่ผ่านมาก็ลองเอาใช้ขาดันๆเค้าไว้เวลาเค้าจะเดินเลี้ยวตัดหน้าทำบ่อยๆครั้งเค้าก็เริ่มหันมามองหน้าเราจ๋อยๆคือเริ่มจริงจังกว่าเดิมขึ้นอีกเพื่อที่จะเอาชนะเจ้าหมาน้อยให้ได้ค่ะ:)และจะคอยสังเกตให้ไวเมื่อใหร่ที่เค้าจะเดินนำหน้าขาจะได้รีบกระตุกก่อนเพราะที่ผ่านมาปล่อยให้เค้าเดินแซงไปก่อนแล้วค่อยกระตุกเลยเล่นเอามือไม้เจ็บเกือบทุกเช้าเลยค่ะแล้วเค้าก็แรงเยอะขึ้นทุกวันขอบคุณมากค่ะสำหรับเทคนิคเล็กๆน้อยๆแต่สำคัญมากเลยในการฝึกน้องหมาเดิน

ขอรบกวนถามเรื่องเดิมอีกครั้งค่ะพีหญิงเรื่องจะย้ายเค้าไปอยู่นอกบ้าน ซื้อบ้านหมาให้เค้าวันนีค่ะเป็นบ้านเปิดไม่มีประตูล็อค แต่ยังเป็นกังวลว่าเค้าจะร้องคิดว่าเราทอดทิ้งเค้ารึเปล่า หรือจะรอให้เค้าคุ้นเคยกับบ้านใหม่ในตอนกลางวันสักสองสามวันก่อนคะ?

จะผูกเค้าไว้กับบ้านเค้าดีใหมในตอนกลางคืนและตอนที่เราไม่อยู่บ้านหรือปล่อยให้เค้าเป็นอิสระวิ่งไปฉี่ไปอึได้เอง? ที่เป็นห่วงก็คือ1.มีสระว่ายน้ำแต่เคยทำโทษเค้าตรงจุดนั้นและเค้าก็จำได้ดีหลังจากนั้นก็ไม่เคยพยามที่จะลงไปและกินน้ำในสระว่ายน้ำอีกเลยถึงแม้จะไม่ได้ไปยืนคุม
2.มีไฟสองหลอดสองจุดอยู่ในสวนหญ้าข้างบ้านกลัวเค้าเข้าไปเล่นและอันตรายได้และไฟ่ค่อนข้างร้อนค่ะรบกวนขอคำแนะนำด้วยเจ้าค่ะพี่หญิง

เรื่องฉกนี้ได้ผลแล้วค่ะเพราะฝึกฉกบ่อยมากๆโน่นก็ไม่นี่ก็ไม่ตอนนี้เค้ารู้เรื่องแล้วว่าเวลาโดนฉกคือเราไม่ชอบให้ทำอย่างนั้นเค้าก็จะหยุดค่ะแต่เวลาเจอคนยิ่งเราคุยกับคนด้วยแล้วทำให้ฉกไม่ได้จังหวะเลยแต่หวาหวาจะตั้งใจใหม่แน่วแน่ค่ะอยากแก้ปัญหาตรงนี้ให้จบแล้ววันพุธนี้ครอบครัวสามีมาอยู่ด้วยสองอาทิตย์มีเด็กเล็กด้วยสองคนคราวนี้หละโอกาสงามเลยคนเยอะๆในบ้านจะได้ฝึกเค้า

ตอนอาทิตย์นั้นที่เค้าเผาจุดต่างๆก็รู้สึก upset มากเหมือนกันกันค่ะไม่รู้อีกก็สิบปีเมืองไทยจะกลับมาเป็นสยามเมืองยิ้มได้อีก

สเปนไม่ได้สวยอย่างเดียวนะคะอาหารอร่อยด้วยอาหารทะเลสดๆทั้งนั้นเลยพูดแล้วน้ำลายใหลไม่รู้พี่หญิงชอบกินอาหารทะเลใหมแต่ถ้าไม่ชอบไม่เป็นไรถ้ามาหวาหวาจะทำอาหารไทยให้กินทุกวันเลยค่ะ:)

ขอบคุณค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

อยากจะบอกว่าพี่ชอบน้ำมันมะกอกมากเลย สลัดก็ชอบกินแบบที่ใส่น้ำมันมะกอก ไม่ชอบน้ำข้น ส่วนสปาเก็ตตี้พี่ก็ชอบแบบผัดใส่น้ำมันมะกอก ไม่ชอบแบบเป็นครีมหรือแบบซอสมะเขือเทศ ขนาดมาม่าบางทีพี่ทำแบบแห้งพี่ก็จะคลุกด้วยน้ำมันมะกอกแล้วปรุงรสนิดหน่อย อร่อยเหาะ นึกแล้วน้ำลายท่วมปากเลย

สเปนสวยแน่อยู่แล้ว ตึกสวย สีสันของเมืองก็สวย ของกินก็อร่อย ไม่เลี่ยนด้วย ขอบคุณนะคะน้องหวาหวาผู้น่ารัก ที่ชวนพี่หญิง

--------------------

การเดินแบบ Mastering the walk ถือว่าเป็นสิ่งที่ต้องฝึกฝนเลยทีเดียว กว่าจะรู้จังหวะหมา หมารู้จังหวะคน ก็ต้องเรียนรู้กันทั้งสองฝ่ายคะ พี่ก็ฝึกอยู่นานเหมือนกันกว่าจะลงตัว

ส่วนเรื่องเจอคนทักทาย แล้วทำให้ฉกหมาไม่สำเร็จ เพราะเราเสียสมาธิไปกับการคุย ทำให้เราโฟกัสหมาน้อยลง เลยทำให้เราพลังลดลง เขาเลยข่มเราได้ง่าย ต้องหัดแบ่งภาคคะ แยกสมาธิดีๆ ยากเหมือนกันแต่ก็ต้องสู้ๆ

ถ้าครอบครัวสามีมาบ้าน อย่าลืมบอกกฎของน้องด้วยนะคะว่า ต้องห้ามพูด ห้ามมอง ห้ามสัมผัสตัวหมาในเริ่มแรก รอจนกว่าหมาจะสงบ และอาจต้องอธิบายให้เขาเข้าใจคร่าวๆด้วยว่าเรากำลังฝึกหมาอยู่ เราอาจต้องฉก ต้องกดคอ เพราะบางคนอาจตกใจกับเทคนิคการฉก เพราะเป็นภาพที่ดูไม่สวยงามเท่าไรสำหรับคนใจอ่อน และ คนที่ไม่รู้เรื่องจิตวิทยาสุนัข

-------------------------

ถ้าอยากจะให้เขาอยู่นอกบ้าน และล่ามโซ่ยาว ก็ต้องฝึกคะ ฝึกก่อน กี่วันก็แล้วแต่ แต่ต้องให้เขาผ่อนคลายและไม่ต่อต้าน ถึงจะปล่อยเขาไว้จริงๆ ลองล่ามดูก่อนตอนเช้าหรือตอนกลางวันและคอยดูว่าเขาทำอะไรบ้าง เขาอึยังไง เขาไปเล่นสระว่ายน้ำไหม เขาไปเล่นไฟที่สนามหรือเปล่า(อาจลองเปิดไฟด้วย) ถ้าเขาไปเล่นเราก็จะได้ส่งเสียงเตือนได้ทัน

และเราก็อยู่ในบ้าน เขาอยู่นอกบ้าน เราอาจเปิดประตูบ้านไว้ ให้เขาเห็นเราอยู่ในตัวบ้าน ฝึกให้เขาทนให้ได้กับการถูกแยก ถ้ามีเสียงร้องก็ต้องส่งเสียงเตือน ฝึกจนเขาทนได้แล้วค่อยเิริ่มปิดประตูบ้าน

ค่อยๆฝึก นอ้งหวาหวาทำได้อยู่แล้ว

สวัสดีค่ะคุณพี่หญิงที่รักเมื่อใหร่จะมาเที่ยวสเปนคะมะกอกดองที่นี่ก็อร่อยนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำข้างบนและกำลังใจและกำลังใจที่ดีค่ะหวาหวาต้องขอโทษด้วยที่เสียมารยาทแอบเข้ามาอ่านแล้วยังไม่ได้รายงานผลกลับไปเพราะยุ่งกับการดูแลต้อนรับขับสู้ครอบครัวของคุณสามีตลอดสองสัปดาห์กว่าที่ผ่านมาค่ะแต่ถึงจะยุ่งยังไงยังพาซันไชออกเดินตอนเช้าตรู่ก่อนที่ใครๆเค้าจะตื่นเหมือนเดิมมีเรื่องสนุกและก็วุ่นๆกับซันไชเยอะเลยค่ะพาออกไปร้านอาหารข้างชายหาดด้วยเค้าก็นั่งรอได้จนกระทั่งกินเสร็จแต่หวาหวาไม่ได้ผ่อนคลายและกินอาหารอร่อยเลยต้องคอยมองคอยบอกคอยกระตุกอยู่เป็นระยะๆคนที่เค้าไม่ได้เลี้ยงหมาและไม่รู้เรื่องหมาจริงๆเนี่่ยเค้าไม่เข้าใจกันหรอกว่าต้องใช้สมาธิและพลังจิตมากขนาดใหนในการควบคุมเจ้าลูกหมาอายุขนาดนี้เห็นเป็นเรื่องง่ายๆและสนุกไปอีกแต่เราคนฝึกเหนื่อยใจแทบแย่

ซันไชอายุ 4 เดือน 2 อาทิตย์อยู่กับหวาหวาได้1เดือน3อาทิตย์เองแต่รู้สึกเหมือนนานมากแล้ว ตอนนี้ตัวโตและสูงได้หุ่นขึ้นไม่ดูอ้วนมากเหมือนเดิมคลุกอาหารเม็ดกับทูน่ากระป๋องตามคำแนะนำของพี่หญิงบางครั้งก็ต้มเนื้อไก่และเนื้อบดด้วยค่ะอาทิตย์หน้ามีนัดไปกับหมอไปxrayข้อสะโพกค่ะ

พีหญิงคะจะแก้ไขอย่างไรดีเค้าชอบอั้นอึตอนเช้าก่อนออกไปเดินทั้งๆทีเราให้เวลาเค้าและรู้เวลาว่ากี่โมงเช้าเป็นรอบที่สองก่อนออกไปเดินแล้วเกือบทุกวันเวลาเดินออกประตูหน้าบ้านได้ไม่ถึงห้านาทีเค้าจะต้องอึกลางถนนให้เราเก็บทุกทีเลยค่ะบางครั้งเค้าจะไม่ยอมเดินแล้วก็นอนตะแครงนิ่งๆเลยหวาหวารู้แล้วก็พาเค้ากลับเข้าบ้านมาอึให้เวลาสิบห้านาทีก็แล้วยี่สิบนาทีก็แล้วก็ไม่ทำต้องออกพาเดินแล้วก็อึข้างนอกอีกเหมือนเดิม

เวลาเค้าอยู่บ้านกับเราสองคนเค้าอยู่ในกฎระเบียบดีมากเขตใหนห้ามเข้าอะไรห้ามกัดเชื่อฟังดีแต่เวลากับสามีและคนอืนมาบ้านเค้าไม่ฟังเราซะทีเดียวค่ะต้องมีเหนื่อยเหมือนตอนที่ญาติๆมาเยี่ยมเค้าไม่เชื่อฟังใครเลยนอกจากหวาหวาคนเดียวแต่ใจจดใจจ่อจะวิ่งเไปเล่นกับเด็กๆที่สระว่ายน้ำตลอดเรียกไว้ก็ไม่ฟังเหมือนเด็กดื้อมากๆนะค่ะอย่างนี้เค้ายังไม่เห็นเราเป็นจ่าฝูงเต็มๆใช่ใหมคะพีหญิงจะต้องทำประการไรดีคะ

ลืมบอกไปว่าได้ปลอกคอของซีซาร์แล้วค่ะใช้ดีมากๆชอบมากๆเลยค่ะดูการเดินง่ายขึ้นตั้งเยอะเลยค่ะ

จะรอคำตอบนะคะพีหญิง

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

หวาหวา

Dear P Ying

เข้ามาอัพเดทค่ะเมื่อวานนี้ได้เข้าไปอ่านเคสของคุณกิ๊กกับแฟนทำได้ความรู้เพิ่มเติมมากขึ้นเหมือนเคยและได้คำตอบให้กับตัวเองในหัวข้อข้างต้นด้วยค่ะยอมรับว่าช่วงที่มีญาติมาเยี่ยมไม่ค่อยมีสมาธิกับเจ้าซันไชเท่าใหร่และทุกคนก็แหกกฎกันตั้งแต่วันแรกและตลอดพอเราเตือนบ่อยก็หาว่าเราเข้มงวดกับหมาเด็กเกินไปแล้วยังจะมาเข้มงวดกับทุกคนอีก(แม่สามี)ทำให้เราลำบากใจก็เลยเปิดโอกาสให้หมาทำผิดทั้งที่รู้เจ้าซันไชก็ยิ่งซนไปใหญ่ใครก็โอ๋อะไรๆก็ได้ ลงไปนั่งแช่สระว่ายน้ำ(ทั้งที่ๆบอกไว้แล้วกฎต่างๆห้ามสระว่ายน้ำและอะไรๆ)เกือบทัังวันนั่งดูเด็กๆที่หยอกล้อและส่งเสียงล้อเลียนเสียงดังสนุกกันใหญ่ทั้งเด็กและผู้ใหญ่เราก็เลยมีงานเพิ่มคือเช็ดตัวเค้าให้แห้งเกื่อบทุกวันทุกครั้งที่ลงสระว่ายน้ำและในที่สุดก็ทนไม่ใหวมันมากเกินไปจะให้เรามานั่งเช็ดทุกวันวันละสองสามรอบไม่ทำก็ไม่ได้เราเป็นห่วงผิวลูกสาวเราจะมีปัญหาด้วยก็เลยจับเจ้าซันไชล่ามเป็นครั้งแรกค่ะและสั่งทุกคนเด็ดขาดห้ามมาปล่อยหมาIลงไปเล่นสระว่ายน้ำอีกวันนี้พอแค่นี้และซันไชก็อยู่ในโซ่ล่ามอย่างสงบได้ดีถึงทุกวันนี้ก็ล่ามเค้าเป็นบางครั้งอย่างไม่มีปัญหาคะ วันต่อมาก็เลยจับลงสระว่ายน้ำซะเลยและสอนให้รู้ทางขึ้นเผื่อเอาไว้วันหน้าแต่ดูแล้วเค้าไม่สนุกกับการลงไปว่ายน้ำเลยดูจะกลัวๆด้วยซ้ำค่ะเราก็เลยคิดว่าดีแล้วเค้าจะได้ไม่แอบมาว่ายน้ำตัวเดียวเวลาเค้าอยู่ตัวเดียวข้างนอกบ้านตามที่วางแผนไว้แต่ยังไม่ได้ทำเลยค่ะยังนอนอยู่ในบ้านเหมือนเดิมกลัวคิดถึงเค้าเลยเพิ่มเวลาให้นิดนึง

*ยุ่งๆวุ่นๆเลยลืมไปว่าเราเครียดหมาก็เครียดเราไม่ผ่อนคลายหมาก็ไม่ผ่อนคลายเรายิ่งเป็นกังวลก็ยิ่งไปกันใหญ่ ตอนนี้ back to the rules เหมือนเดิมค่ะ ตอนกลางวันให้เค้ามาอยู่ด้วยที่ห้องนั่งเล่นอยู่เฉพาะที่เท่านั้นไม่มีเดินเพ่นพ่านค่ะเก่งมากเลยฝึกแค่แป๊ปเดียวดีใจังค่ะจะมีบ้างที่จะเดินตามตามแต่พอเราดุก็หยุดทันทีตอนกลางคืนก็เอาเข้าห้องประจำเค้าเหมือนเดิม

?มีปัญหาใกล้ตัวที่แก้ไม่ตกค่ะพีหญิงช่วยด้วยคือเจ้าวซันไชกับสามีเค้ายังตื่นเต้นและกระโดดจ้ำคุณสามีอยู่ยังแก้ไขไม่ได้เลยเบื่อจังเพราะสามีบ้องตื้นยังเข้าใจผิดเสมอว่าเจ้าหมารักและคิดถึงตัวเองมากถึงได้แสดงอาการออกอย่างนั้นแถมยังส่งเสริมพฤติกรรมแย่ๆนั้นให้ซันไชอยู่ตลอดเวลาคือตอบสนองโดยการกระโดดโลดเต้นส่งเสียงและลูบหัวลูบตัวหยอกล้อกับหมาเราทุกครั้ง

หวาหวานะเตือนเป็นครั้งที่หนึ่งพันหนึ่งร้อยและจริงจังมากๆด้วยบางครั้งยังถึงกับงอนกันไปเลยไม่สนใจบอกว่าคุณเข้าใจผิดแล้วที่หมาแสดงอาการอย่างนั้นกับคุณเพราะเค้าอยากข่มคุณเค้าเป็นจ่าฝูงกับคุณพร้อมกับอธิบายอย่างละเอียดเท่าที่เรารู้เราศึกษามาจากบลอกพี่หญิงบางครั้งวันใหนเหนื่อยๆพูดไปอธิบายไปร้องให้ไปด้วยเค้าก็บอก OK OK bab i am sorry แต่แล้วก็เหมือนเดิมอีกเข้าข่ายประเภทมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ.......บางครั้งโมโหก็พูดกับเค้าไปว่าฉันพูดกับหมายังเข้าใจง่ายกว่าพูดกับคุณอีก...............

ขอรบกวนพี่หญิงให้คำแนะนำด้วยค่ะ

*ที่พี่หญิงใช้น้ำส้มสายชูกับน้ำผสมกันนั้นใช้ล้างได้ทั้งอึและฉี่รึเปล่าคะและกับทุกพื้นผิวหรือเปล่าเพราะหวาหวาใช้น้ำยาล้างและตามด้วยแปรงขัดแล้วยังเอาน้ำสายยางฉีดล้างอีกยังมีกลิ่นฉี่ตุๆอยู่ค่ะไม่ดีเลย

ขอบคุณค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวาคนเก่ง

ขอโทษมากๆเลยที่ตอบน้องช้านะคะ เพราะพี่เพิ่งกลับจากต่างประเทศคะ

เรื่องอึกลางถนนพี่เคยเจอปัญหานี้มาแล้วกับสุนัข 2 ตัวของพี่ พี่จะเล่าและวิธีแก้ปัญหาของพี่ให้ฟัง เผื่อน้องหวาหวาจะเอาไปปรับใช้ได้

-จีจี้(แจ็ึึครัสเซล)

เขาอึในสวนที่ที่พี่จัดให้ แล้วก็ออกพาเดิน แล้วเขาก็จะอึกลางถนนอีกรอบระหว่างเดิน เราก็เก็บ เหมือนกับขาขยับ ลำไส้เคลื่อนไหวอึก็ออกมาตามระเบียบ เป็นบ่อยมากเกือบทุกวัน แต่พอเขาโตขึ้น สักอายุ 5-6 เดือน อาการอึกลางถนนก็หายไปเอง จะอึแค่ก่อนออกเดิน และ หลังจากเดินเสร็จ ก็จะมาอึในสวนของบ้านแบบที่สอนเขาไว้

หลักที่พี่ใช้กับจีจี้ก็คือ ให้เขารู้ว่า ต้องอึในสวนของบ้านเท่านั้น แต่ระหว่างเดินมีเผลออึถือว่าเป็นเรื่องสุดวิสัยเพราะหมาเด็กยังควบคุมการขับถ่ายยังไม่ดีเท่าหมาโต ถือว่าไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไร พอเขาโตขึ้นควบคุมก้นเก่งขึ้น เขาก็จะไม่อึกลางทางอีก เพียงแต่เราต้องสอนให้รู้ที่ที่เขาอึได้ เขาก็จะปรับระบบขับถ่ายเขาให้เข้ากับกฎของเราได้เอง

-ยูจิ(white shepherd)

ตัวนี้รักสะอาด มาใหม่ๆ ก่อนออกเดินนอกบ้านไม่ยอมอึในสวนเลย อยากจะอึนอกบ้าน พอออกนอกประตูรั้วบ้านปุ๊ป เดินสัก 10 ก้าว ก็อึกลางถนน วันต่อไปเราจับทางเขาถูก เราก็กระตุ้นให้เขาปวดอึโดยการพาออกนอกประตูรั้วบ้าน พาเดินสัก 9 ก้าว แล้วก็พาวิ่งเข้าบ้านมาอึในสวนที่จัดไว้ให้ เขาก็อึตรงสวนพอดีแป๊ะ ก่อนการเดินครั้งต่อๆไปก็ทำแบบนี้อีก ให้เขารู้ว่าเขาต้องอึในสวนเท่านั้น ทำแบบนี้บ่อยๆ เขาก็สามารถอึในสวนก่อนออกเดินนอกบ้านได้ แต่การเผลออึกลางทางระหว่างเดินก็ยังมีอยู่เหมือนจีจี้ตอนเด็กๆ ก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องผิดอะไรเพราะเขายังเด็กอยู่ ควบคุมก้นได้ไม่ดี ตอนนี้โตแล้ว ไม่มีเผลออึกลางถนนอีก

ลองปรับใช้ดูนะคะ เคสเจ้ายูจิจะคล้ายๆกับของน้อง ลองทำแบบของพี่ก็ได้

ของหวาหวา อาจจะเดินวนแถวๆหน้าบ้านก่อน จะได้วิ่งกลับมาอึในบ้านทันท่วงที อย่าปล่อยให้เขาหยุดนอนตะแคง พยายามให้เขาก้าวขาตลอด อย่าให้หยุด ถ้าเราปล่อยให้เขาหยุดนอนตะแคงได้ นั้นคือเขากำลังบังคับเรา เขาควบคุมเราให้เราทำตามสั่งเขา ซึ่งตอน ณ วินาทีที่หวาหวายอมหยุดให้เขานั้นคือเราเสียการควบคุมแล้ว เราปล่อยให้เขานำ ลองจับจังหวะให้ถูก น่าจะแก้เรื่องนี้ได้ หวาหวาเก่งอยู่แล้วทำได้แน่นอน

--------------------

สิ่งที่ทำให้หมาคงเส้นคงวาตลอดก็คือ ทุกคนในบ้านต้องเป็นจ่าฝูง ใช้กฎเดียวกัน ถ้ามีคนแหกกฎ จะทำให้หมาเดี๋ยวดีกับอีกคน ดื้อกับอีกคน

ซีซาร์มักพูดเสมอว่า เปลี่ยนหมานั้นง่าย เปลี่ยนคนนั้นยากกว่าหลายเท่า

ถ้าคนไม่ให้ความร่วมมือ ก็ยากที่จะควบคุมหมา เพราะหมาเหมือนกระจกสะท้อนภาวะอารมณ์ของบุคคลนั้นๆที่หมาอยู่ด้วย ถ้าสามีของน้องตื่นเต้นตอนเจอหมา หมาก็จะตื่นเต้นและข่มกลับ โดยใช้การกระโจนใส่ เป็นต้น คนส่วนใหญ่มักจะใช้จิตวิทยาของคนในการตัดสินพฤติกรรมหมา เลยคิดว่าหมาดีใจที่เห็นตนเลยทำให้เสียหมา แต่ถ้ามองตามหลักจิตวิทยาสุนัขแล้วนั่นคือการข่ม นี่แหละคะข้อยากที่สุดของวิธีซีซาร์ ก็คือ การเปลี่ยนความคิดของคน หมาหนะกล้วยๆเปลี่ยนง่ายมากๆๆๆๆๆ


ถือว่าน้องหวาหวาแก้สถานการณ์ได้ดีทีเดียวที่ back to the rules และพยายามปรับสถานการณ์ให้เรารับมือไหว พยายามหาทางที่ทำให้เราไม่เครียด เก่งมากคะจ่าฝูง

เรื่องแก้คุณสามีอาจจะยาก แต่เรามาลองหาทางออกดู

เหมือนกับเราพาเขาออกไปเดินข้างนอกเจอผู้คน ซึ่งยากมากที่จะให้คนอื่นยืนนิ่งๆไม่ตื่นเต้นเวลาเจอหมาน่ารักๆ สิ่งที่เราทำได้ก็คือ ควบคุมหมาเราให้ได้ ใครอยากจะทักก็ทักไป แต่เมื่อไหร่หมาของเราจะกระโจนปีนใส่คน เราก็ฉกสวนทันที ให้เขารู้ว่า จะทักคนก็ได้ แต่ห้ามกระโจนใส่ ต้องนั่งอย่างเดียว กระโจนปีนเมื่อไหร่โดนฉก ลองทำดู ก็อาจจะช่วยได้ เตือนบ่อยๆเขาก็จะเรียนรู้ว่า ห้ามกระโจนใส่ในทุกกรณีไม่ว่าคนจะตื่นเต้นขนาดไหน

ถือว่าพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสในการฝึกน้องหมา ใช้สามีของเราเป็นตัวกระตุ้นหมาให้ตื่นเต้นแทน พอหมาจะกระโจนใส่เราก็ฉกสวนเลย ฝึกบ่อยๆเขาจะได้ชิน แถมสามีก็เข้าใจในการฉก ถ้าไปฝึกกับคนอื่นที่ไม่คุ้นเคยอาจจะงงๆกับการฉกของเรา ทำให้เราไม่กล้าฉก พอเราฝึกโดยใช้สามีเป็นตัวกระตุ้นแล้วน้องหมานั่งทักทายเรียบร้อย พอพาเขาออกนอกบ้านไปเจอคนอื่นข้างนอก เราจะได้ควบคุมเขาได้ง่ายขึ้น เขาก็จะได้รู้กฎว่า ห้ามกระโจนใส่คนในทุกกรณี

ลองดูนะ

--------------------------

คุณกิ๊กกับแฟนได้รายงานกลับมาว่า น้องหมาเขาไม่ดื้อแล้วคะ และทั้งคู่ก็มีกำลังใจในการเป็นจ่าฝูงต่อๆไป ถือว่า ทุกๆคนเป็นกำลังใจให้กัน น้องหวาหวา หรือ น้องกิ๊ก ก็ถือเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆที่อาจมีปัญหากับการเลี้ยงน้องหมาที่คล้ายๆกัน เพื่อนท่านอื่นๆเผื่อบังเอิญอ่านเจอเขาจะไม่ท้อและเอาชนะอุปสรรคให้ได้ เหมือนกับน้องทั้งสองที่ทำแล้วสำเร็จ
---------------------------------
ฉี่น้องหมาเป็นแอมโมเนีย ซึ่งน้ำยาล้างทำความสะอาดบ้านทั่วๆไปที่คนใช้กันมักจะมีแอมโมเนียเป็นส่วนผสม จะทำให้กำจัดกลิ่นฉี่ออกยาก หมาเขาจมูกดี ทำให้เขาได้กลิ่นได้ บางทีเราก็ได้กลิ่นหลงเหลือเหมือนกัน ถ้าใช้น้ำส้มสายชูผสมน้ำเช็ด จะทำให้กำจัดกลิ่นแอมโมเนียได้ดี แต่จะเหลือกลิ่นเปรี้ยวๆค้างอยู่ เราอาจใช้น้ำยาเช็ดทำความสะอาดกลิ่นถ่ายสำหรับหมามาเช็ดอีกทีก็ได้ เพราะจำทำให้มีกลิ่นหอมสบายจมูกมากขึ้น เคยอ่านเจอบางคนใช้ น้ำส้มสายชูผสมน้ำเช็ด และตามด้วยเช็ดน้ำเปล่า และตามด้วยเบกิ้งโซดา เพื่อดับกลิ่นอีกที แต่เบกิ้งโซดาพี่ไม่เคยลองนะเลยไม่รู้ว่าจะต้องผสมอะไรหรือเปล่า จำไม่ได้แล้วด้วย แต่ก็ประมาณนี้
เคยเห็นน้ำยาทำความสะอาดกลิ่นที่ติดบนพื้นผิวสำหรับดับกลิ่นหมาโดยเฉพาะ มีแบบผสมเบกิ้งโซดาด้วย

เรื่องน้ำส้มสายชูอาจมีปัญหากับพื้นหินอ่อน แต่กับพื้นอื่นๆน่าจะปลอดภัยไม่ทำให้พื้นเสีย ยังไงลองเช็ดหย่อมเล็กๆดูก่อนก็ได้

สู้ๆ



อิจฉาสาวอยู่ที่สเปนจัง ได้กินมะกอกอร่อยๆ แล้วยังพาหมาไปไหนต่อไหนได้ทุกที่ อยู่เมืองไทยทำบ่ได้

พี่หญิง

ดีใจจังพี่หญิงกลับมาแล้ว!!:p คิดว่าเบื่อตอบคำถามหวาหวาซะแล้วตอนนี้ค่อยโล่งใจเหมือนพระกลับมาโปรดอีกรอบค่ะพี่หญิงไปประเทศใหนมาคะไปเทียวหรือไปงานเอ่ยแล้วเวลาไปใหนไกลๆนานๆอย่างนี้ฝากลูกๆไว้กับใครคะหวาหวาก็มีเพื่อนจากสวีเดนมาพักร้อนด้วยหนึ่งอาทิตย์เพิ่งกลับไปเมื่อวานนี้ค่ะเค้ามีลูกเล็กๆสิบเดือนและสามีของเค้าก็เคยเลี้ยงหมาพันธุ์เดียวกับของหวาหวามาสามตัวและที่สำคัญดูทุกคนจะอารมณ์ดีผ่อนคลายไม่ตื่นเต้นทำให้ซันไชสงบไม่กระโดดจ้ำถึงแม้เค้าจะเอาลุกเค้านอนไว้ในรถเข็นใต้ต้นปาล์มนอกบ้านแถมเค้ายังไปนอนใกล้รถเข็นอีกต่างหากค่ะแต่ก็อยู่ในสายตาตลอดเวลาค่ะเค้าไม่ซนเหมือนกับตอนที่ครอบครัวของคุณสามีมาอยู่เวลาที่หวาหวาอุ้มหลานตัวน้อยไปนั่งใกล้ให้จับตัวเค้าเค้าก็ไม่มีท่าทีแสดงอาการหึงหวงมามี้เลยค่ะแค่เลียมือเบาเท่านั้นเค้าเก่งขึ้นมากเลยค่ะพี่หญิง

ขอบคุณพี่หญิงกับคำแนะนำข้างบนมากๆๆๆๆเลยค่ะโดยเฉพาะหัวข้อกับคุณสามีจะได้ใช้เลย

สู้ๆต่อค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

พี่หญิงก็รอน้องหวาหวามาเข้าตอบเหมือนกัน กลัวน้องหวาหวาจะหายไปเพราะคิดว่าพี่หญิงไม่ยอมตอบ

พี่ไป Nice(France), Monaco, Switzerland มาคะ

สามีไปประชุมวิชาการ Cardiostim มาที่ Nice พี่ก็ตามไปเที่ยวด้วย แล้วเราก็อยู่เที่ยวต่อคะ ระหว่างไม่อยู่บ้าน แม่ของพี่มาดูเจ้า 3 ตัวที่บ้านให้คะ แบบว่ามานอนเล่นที่บ้านเลย เหมือนมาพักร้อน

น้องซันไซนิ่ง เก่ง ก็เพราะน้องหวาหวาที่เป็นจ่าฝูงที่นิ่ง และ แน่วแน่ให้ซันไซ ขอปรบมือให้ดังๆคะ

สู้ๆนะคะ จ่าฝูงของซันไซ

-------------

เมื่อวานพี่ได้ดูรูปภาพคนที่เขามารีวิวที่เที่ยวประเทศสเปน สวยมากๆเลยคะ ตึก โบสถ์ วัง สวน สวยมากๆ แถมอาหารก็หลากหลายน่ากิน น้องหวาหวาโชคดีมากๆเลยคะที่ได้อยู่ประเทศที่สวยงาม มีศิลปะที่สวย และ นอ้งหมาก็พาไปไหนต่อไหนได้ด้วย เยี่ยมมากๆ น้องหวาหวาอยู่เมืองไหนคะ มีที่เที่ยวเยอะไหม และอาหารสเปนที่น้องหวาหวาโปรดที่สุดคืออะไร


พี่หญิง

สวัสดีค่ะพี่หญิง

ขอบคุณมากๆๆๆๆๆเลยค่ะกับเสียงปรบมือดังๆนั้นรู้สึกชื่นใจจังค่ะทีฝึกซันไชให้น่ารักได้เพราะมาเจอบลอกดีๆและได้รับคำแนะนำจากพี่หญิงตลอดเวลาติดขัดและมีปัญหาพร้อมกับยึดแบบอย่างของโยจา จีจี้ ยูจิด้วยค่ะ

โอ้โหได้ไปประเทศที่สวยมากๆทั้งนั้นเลยมีความสุขกับพี่หญิงด้วยค่ะที่ฝรั่งเศสหวาหวาเคยไป Paris,PrittanyและPordeaux 2-3ครั้งชอบอาหารเค้ามากเลยค่ะอร่อยโดยเฉพาะconfit de canardส่วนmanacoหวาหวาก็อยากไปค่ะมีคุยๆกันไว้กับสามี หวาหวาอยู่เมืองMalagaค่ะยิ่งตอนนี้สวยและอากาสดีมากเพราะยังไม่ร้อนมากอาทิตย์ที่ผ่านมาไปนอนตากแดดเกือบทุกวันเลยได้ผิวสีที่ชอบเลยตอนนี้:)ชอบอาหารทะเลทุกชนิดเลยค่ะโดยเฉพาะย่างปลาซาดีนสดๆเค้าจะก่อไฟย่างข้างชายหาดร้านของเค้าเลยค่ะรสชาติดีมากเค้าจะทำเฉพาะตอนซัมเมอร์เท่านั้นค่ะแล้วยิ่งปลาหมึดสดๆย่างmmmmกรอบหวานอร่อยค่ะและที่นี่ TAPAS ของเค้าก็ขึ้นชือหวาหวาก็กินเป็นบางครั้งเวลาอยากมากๆเท่านั้นเพราะส่วนมากเป็นของทอดๆทำจานเล็กๆหลายๆอย่างแตกต่างพูดแล้วก็หิว:D

ตอนนี้ไปใหนมาใหนไม่ต้องเป็นกังวลกับซันไชแล้วไม่ต้องกลัวว่าจะเลยเวลาเค้าจะทำเลอะในห้องอีกต่อไปเพราะเค้าอยู่นอกบ้านเฝ้าบ้านวิ่งไปทำธุระได้เองในสนามหญ้ากลางคืนก็อยู่นอกบ้านนอนในบ้านของเค้าซึ่งตั้งไว้ข้างบ้านไม่มีประตูล็อกและก็ไม่ได้ผูกเค้าด้วยค่ะสองสามคืนแรกก็เป็นห่วงเค้าเหมือนกันแต่ก็ไม่มีเสียงร้องหรือประท้วงแต่อย่างแอบลงมาดูเค้าสองสามรอบคืนแรกแอร์ก็ไม่เปิดเพราะอยากรู็ว่าเค้าจะร้องเค้าโอเคใหมจนรอบที่สามตีสามเห็นเค้านอนหลับน่ารักอยู่ในบ้านของเค้าต้องขอบคุณบลอกดีๆของพี่หญิงอีกรอบค่ะที่ได้ลงหัวข้อและรายและเอียดต่างไว้ตอนนี้สบายแล้วค่าาาส่วนตอนกลางวันอณุญาติให้เค้ามาอยู่ในบ้านด้วยแต่เฉพาะที่เท่านั้นค่ะครั้งล่าสุดที่พาไปหาหมอคุณหมอก็ชมเรื่องของน้ำหนักว่าควบคุมได้ดีมากและสงบเชื่องขึ้นแถมยังให้ของขวัญมาเซ็ทหนึ่งมีกรรไกรตัดเล็บด้วยแบบที่พี่หญิงใช้เลยเหมาะมากเพราะกำลังมองหาอยู่

วันนี้ต้องพาซันไชไปหาหมอเพาะเค้าเจ็บขาหลังขวาเดินไม่สะดวกมาเป็นหนึ่งอาทิตย์แล้วน่าสงสารทีแรกคิดว่าเค้าจะดีขึ้นแต่ยังเลยค่ะไม่แน่ใจว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงตอนเช้าวันสุดท้ายที่เพือนจะกลับสวีเดนหวาหวาก็พาเค้าเดินแต่เช้าตามปกติถึงจุดทีเค้าต้องนั่งก็สั่งให้เค้านั่งก้เลยสังเกตเห็นว่าเค้าเจ็บขาหลังไม่แน่ใจว่าเค้าวิ่งแล้วหยุดหมุนตัวกระทันหันบนพื้นซีเมนส์ขณะที่ตัวเค้าเปียกหรือเล่นกับคุณสามีของเพื่อนคืนสุดท้ายก่อนจะกลับแล้วเค้าค่อนข้างเมาและก็ดึกมากแล้วใครก็ขึ้นไปนอนกันหมดยกเว้นเค้ากับซันไชหวาหวาก็แค่คิดค่ะว่าน่าจะมาจากอะไรเพราะเรารู้จักหมาเราดี เลยงดกิจกรรมต่างๆก่อนเพราะดูเวลาเค้าจะวิ่งเล่นยังต้องรีบหยุดนั่งตัวเองเลยแต่อึดไม่มีร้อง คุณลุงฝรั่งข้างบ้านหาว่าลูกสาวเราเป็นหมาเฝ้าบ้านไม่เก่งตอนกลางดึกคืนหนึ่งเค้าเดินผ่านไม่มีเสียงเห่าอะไรเลยเค้าพูดกับสามีค่ะเรารึดีใจที่กว่าจะฝึกหมาให้ไม่เห่าสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างนี้ขนาดเสียงดอกไม้ไฟที่เค้าจุดปั้งๆวซันไชยังเงียบหมาเพื่อนบ้านเห่าตามเสียงดอกไม้ไฟกันโขมบางตัวเดินผ่านแมวยังเห่าเลยแล้วหมาของคุณลุงฝรั่งเพื่อนบ้านใจดีที่ว่าถึงนั้นซันไชก็รู้จักกลิ่นดีเพราะเค้าเข้ามาดูซันไชตั้งแต่วันแรกที่รับมาและเจอกันบ่อยๆแค่ได้ยินเสียงเค้าคุยข้ามรั้วซันไชยังหางกระดิกเลยหมาของคุณลุงเป็นตัวผู้สวยมากขนฟูฟองสีขาวเค้าพาไปอาบตัดขนทุกสองอาทิตย์อายุสองปีเคยเห่าไล่ขโมยที่พยายามจะงัดหน้าต่างเข้าบ้านไปสองครั้งแล้วเค้าก็เลยภูมใจในตัวลูกชายเค้ามากค่ะเวลาเราทำคุ้กกี้ไปฝากกดแค่กริ่งหน้าบ้านเสียงดังยังไม่เห็นหน้าเราเลยเห่าแล้วค่ะใครมาก็จะต้องได้ยินเสียงเห่าก่อนเห็นหน้าแล้วค่อยเงียบตลกดี:)

ใกล้เวลาพาวซันไชไปคลีนิคแล้วหวาหวาต้องขอตัวไปเตรียมตัวก่อนแล้วก็กลับมาเล่าอาการของลูกสาวให้ฟังค่ะกะถือโอกาสถามเค้าเอกซเรสะโพกให้ด้วยเลยเพราะเค้าไม่ทำให้ครั้งที่แล้วเค้าบอกว่าให้ครบหนึี่งปีก่อนหมอที่สเปนค่ะ

ขอคำแนะนำการแปรงฟันด้วยค่ะว่าเริ่มต้นที่ใหนดีลองจับแปรงสองสามครั้งแล้วไม่ได้ผล

ไม่หนีไปใหนขอเป็นแฟนพันธุ์แท้ก็บอกแล้ว

ซันไชที่น่าสงสารตอนนี้

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

ตอนนี้รอฟังผลการตรวจเจ้าหนูน้อยซันไซนะคะ เป็นห่วงเขาเรื่องขาหลังที่อยู่ดีๆกระเผลก น้องหวาหวาทำถูกแล้วที่ให้ซันไซพัก อย่างเพิ่งพาเขาไปออกกำลัง ยังไม่ต้องพาเดินตอนเช้า ไม่ต้องให้วิ่งหรือกระโดด ให้เขาหายเจ็บก่อน เดินเป็นปกติ แล้วรออีกสักอาทิตย์ แล้วค่อยเริ่มออกกำลังกายใหม่ แต่เริ่มน้อยๆก่อน ให้ปรับตัวได้ แล้วค่อยๆ เพิ่มปริมาณการออกกำลังไปเรื่อยๆ จนเข้าสู่ชีวิตปกติ

พี่หญิงก็มีความสุขด้วย เมื่อเห็นน้องหวาหวาหมดความกังวลในเรื่องน้องซันไซ และ น้องหวาหวามีความสุข และสามารถแก้สถานการณ์ต่างๆได้อย่างดี และถูกต้อง ถือว่าเก่งมากๆเลย เยี่ยมมากๆ

ห้ามหมาไม่ให้เห่า นี่ยากกว่าฝึกหมาให้เห่าหลายร้อยเท่านะคะ
จงภูมิใจกับการเลี้ยงของเราเถิด น้อยคนนักที่จะทำได้อย่างนี้ เพราะถ้าไม่แน่วแน่จริง ก็ห้ามหมาไม่ให้เห่าไม่ได้ คุณลุงเพื่อนบ้านเขาก็ภูมิใจในการเลี้ยงของเขา แต่ของเราดูแล้วน่าภูมิใจยิ่งกว่า

---------------------

เรื่องสอนซันไซแปรงฟัน

- หาช่วงเวลาที่เขาสงบที่สุดในการฝึกสร้างความคุ้นเคยกับการแปรงฟัน หรือ พาเขาออกกำลังให้เหนื่อยก่อนฝึก(แต่ช่วงนี้เขาเจ็บขา ต้องงดการออกกำลังไปก่อนนะคะ) จะทำให้งานง่ายขึ้น

-ให้ซันไซอยู่ในท่านอนตะแคงนะคะ

-อาจลองใช้ผ้ากล็อซพันนิ้ว และ ถูกฟันถูกเหงือกเขาเบาๆก่อน ให้เขาคุ้นเคยกับการมีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในปาก จะได้ฝึกเรื่อง การห้ามกัดมือเราไปด้วยในตัว เพราะเมื่อไหร่มือเราอยู่ในปาก เขาก็ต้องยั้งฟันไม่ให้โดนมือเรา

- เมื่อคุ้นเคยกับการถูกปาก ถูกฟัน วันต่อๆมา เราก็ฝึกให้เขาคุ้นเคยกับแปรง ช่วงแรกๆ พี่อยากแนะนำ แปรงแบบสวมนิ้วเราได้ เพราะจะฝึกได้ง่ายกว่า เนื่องจากเขาได้กลิ่นมือของเรามากที่สุด เขาก็จะได้สงบปากสงบฟัน ระมัดระวังเรื่องฟันโดนมือเรา

บีบยาสีฟันสุนัข ใส่แปรงสวมนิ้ว แล้วให้เขาเลีย ให้เขารู้สึกทางบวกกับการแปรงฟัน

เมื่อสุนัขเลียกินยาสีฟันสุนัขจากแปรง เราก็ค่อยๆเอาแปรงไปถูๆฟัน น้องหมาอยู่ในท่านอนตะแคงตลอดเวลานะคะ

เมื่อสุนัขคุ้นเคยกับการเอาแปรงเข้าปากแล้ว ครั้งต่อๆไปเราก็จัดการแปรงได้ตามสบายคะ

ดูภาพได้ที่

Dog care;

Dog tooth care

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=14-11-2008&group=5&gblog=1


ขูดหินปูนน้องหมาเองได้ที่บ้าน......มีเคล็ดลับคะ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=16-01-2010&group=5&gblog=7

--------------------

สู้ๆนะคะ

พี่หญิง

สวัสดีค่ะพี่หญิง

ซันไชโอเคค่ะตอนนี้ขอบคุณมากที่เป็นห่วงเมื่อวานนี้ไปถึงคลีนิคก่อนเวลานิดนึงคุณหมอผู้ชายประจำตัวของซันไชติดตรวจให้ลูกค้าอีกรายอยู่สงสัยท่าจะนานเค้าเลยให้คุณหมอผู้หญิงมาตรวจแทนเค้าก็ใช้มือจับๆกดๆตรวจทั่วเท้าขาหลังของชันไชเริ่มจากอุ้งเท้าไล่ขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงสะโพกแต่ตรวจได้ไม่สะดวกมากนักเพราะซันไชดิ้นชักขากลับทุกครั้งเวลาที่จับกดบริเวณที่เค้าเจ็บแล้วเค้าก็บอกว่าน่าจะเป็นกล้ามเนื้อหรือไม่ก็เส้นเอ็นมากกว่าเพราะจับบริเวณข้อต่อดูแล้วไม่น่าจะมีส่วนใหนหลุดและอีกอย่างเค้าคงจะปวดมากเพราะเวลาที่ฉันพยามตรวจบริเวณนั้นเค้าดิ้นและชักเท้าหนีทำให้ฉันตรวจได้ไม่ดีด้วยสรุปเค้าจะฉีดยาแก้ปวดให้และให้ยาไปกินสิบวันวันละหนึ่งเม็ดดูอาการแล้วกลับมาดูใหม่ถ้าไม่ดีขึ้นจะได้เอกซเรย์และอาจมีการผ่าตัดพอได้ยินคำว่าลูกสาวอาจจะได้ผ่าตัดแค่นั้นแหละม่ามี้ซันไชน้ำตาคลอเบ้าแล้วก็ร้องให้ตามออกมามันกลั้นไม่อยู่รู้สึกสงสารเค้ามากและเค้าเพิ่งจะห้าเดือนกว่าเองคุณหมอผู้หญิงก็คงตกใจเห็นเราร้องให้รีบเดินออกไปตามหมอประจำตัวซันไชมาเค้าเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มนิดๆพูดกับเราเสียงเรียบว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงมากนี่ใหนฉันขอลองตรวจอีกรอบซิแล้วหมอผู้หญิงก็ช่วยล็อคจับให้หมอผู้ชายตรวจได้ถนัดลูกเราก็เจ็บอีกรอบที่สองไม่มีร้องเสียงดังมีแค่ครางในลำคอเวลาที่หมอจักกดโดนตรงที่เค้าบาดเจ็บแล้วหมอก็บอกว่าข้อเห็นมีข้อหลุดนะอีกสิบวันกินยาหมดแล้วกลับมาดูอาการอีกรอบช่วงนี้ให้เค้าพักอย่างเดียวผูกไว้กับสายตลอดเลยป้องกันเค้าวิ่งเล่นแต่ตอนกลางคืนหวาหวาไม่ได้ผูกเค้านะคะเพราะปกติเค้าก็ไม่วิ่งเล่นพล่านอยู่แล้วเคยแอบมองดูและลงมาดูเค้าบ่อยๆบ้านจะเป็นกระจกบานใหญ่รอบๆบ้านทั้งสองชั้นสามารถเปิดผ้าม่านมองเค้าได้เลยว่าเค้าจะทำอะไรบ้างหลังจากที่เราปิดประตูขึ้นบ้านนอนนิสัยเค้าเนี่ยเรารู้ส่วนมากตอนกลางคืนเนี่่ยเค้าจะอยู่บริเวณข้างบ้านมีมุมติดกับประตูห้องครัวให้ซุกและหวาหวาจะผูกเค้าไว้ประจำตรงนี้เวลาจำเป็นและเค้าจะนั่งตรงหน้าบ้านที่มีบ้านเค้าอยู่อาจจะเล่นกัดของเล่นเดินไปมาตรงบริเวณนั้นเท่านั้นค่ะส่วนตอนกลางวันเนี่ยต้องผุกหลังจากให้อาหารมื้อแรกคือเวลาประมาณ9-10โมงค่ะเพราะจะซนมากยกกำลังสามเวลานั้นแต่ทุกครั้งพอผูกได้ไม่ถึงสองสามนาทีก็นอนหลับปุ๋ยเลยพอเค้าหลับได้ซักพักก็จะปลดสายออกแต่เค้าก็ยังนอนอยู่ที่เดิมค่ะไม่ลุกไปใหนถ้าเรียกให้เข้ามาในห้องนั่งเล่นด้วยก็จะเข้ามาแล้วหลับต่อค่ะคือกลางวันเนี่ยนอนสงบตลอดเลยไม่ต้องผูกไว้ค่ะมีพูดกับแฟนเหมือนกันก่อนที่เค้าจะเจ็บขาว่าสงสัยซันไชจะไม่ได้นอนทั้งคืนคงนั่งเฝ้าบ้านเป็นแน่ตั้งแต่อยู่นอกบ้านขนาดวันนี้ไม่ได้พาไปเดินตัดกำลังยังหลับปุ๋ยทั้งวันเลยสามีก็หัวเราะเราค่ะมีที่ใหนหมาไม่นอนกลางคืน

หวาหวาทำถูกใหมคะพี่หญิงที่ไม่ได้ผูกเค้าในตอนกลางคืนในช่วงที่เค้าเจ็บขานี้หรือจะผูกเค้าดีคะ??

พอจะมีเกมสือะไรเบาๆหรือใช้สมองให้เค้าเล่นไดบ้างใหมคะช่วงนี้??กลัวเค้าจะเบื่อเพราะปกติจะต้องพาเค้าไปเดินตอนเช้าข้างชายหาดไปกลับประมาณห้าสิบนาทีซึ่งดูเค้าจะมีความสุขมาก

มีแปรงแบบสวมนิ้วที่พี่หญิงบอกค่ะแต่คงต้องไปซื้อผ้าก๊อตเตรียมพร้อมรอไว้ก่อนให้เค้าเป็นปกติก่อนแล้วจึงจะเริ่มฝึกค่ะคงไม่ช้าไปใช่ใหมคะสวนเรื่องขูดหินปูนค่อยตามมาค่ะ

คุณแม่พี่หญิงใจดีจังเลยนะคะที่มาดูแลโยจา จีจี้ ยูจิให้ดูแล้วน่ารักกันทั้งบ้านเลยค่ะ

ขอบคุณพี่หญิงมากๆกับคำแนะนำทุกอย่างค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

พี่หญิงคิดว่า ตอนกลางคืนไม่ต้องล่ามก็ได้คะ เพราะหมาตอนกลางคืนส่วนใหญ่จะนอนอยู่แ้ล้ว ถ้าโดยปกติทุกวันเขานอน วันนี้เขาก็นอนเหมือนวันก่อนๆ ถ้าเจ็บขาด้วยแล้ว เขาก็จะไม่วิ่งเล่นอยู่แล้ว น่าจะนอนเหมือนทุกๆวัน

เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าลืมว่า เราต้องเป็นจ่าฝูง 24 ชั่วโมง อารมณ์ต้องนิ่ง สงบตลอดเวลาที่เราใกล้นอ้งหมานะ เจ้าซันไซเขาไม่รู้หรอกว่าเขาไม่สบายอะไร เขาก็แค่เจ็บขา แต่สิ่งที่กระทบเขาได้ตลอดเวลาก็คือ อารมณ์ของเราเป็นอย่างไร ถ้าเราไม่นิ่ง เสียใจ ใจเสีย กังวล เขาก็จะมองว่าเราไม่เหมาะสมจะคุมเขา คุมฝูงได้ไม่ดีเพราะใจเราแกว่ง แล้วเขาจะขึ้นคุมเกมส์แทน เขาจะไม่เคารพเรา แล้วเขาจะแย่งตำแหน่งจ่า่ฝูงของเราคืนไปได้นะคะ

หลายคนพบปัญหาหมานิสัยเปลี่ยนเป็นก้าวร้าวมากขึ้น ดื้อมากขึ้นหลังจากหมาหายจากไม่สบาย ก็เพราะตอนที่หมาไม่สบาย คนก็โอ๋ ปรนเปรอหมาจนเวอร์ กฎที่เคยตั้งก็ละเลย เพราะถือว่าให้นาทีทองแ่ก่หมา ให้หมาเป็นราชา แถมใจคนก็เศร้า เสียใจ เครียด ไม่เหมาะกับเป็นอารมณ์ของจ่าูฝูงเลย เมื่อหมาหายจากป่วย คราวนี้กร่างเลย เพราะเขาเตรียมยึดตำแหน่งจ่าฝูงแทนทันทีนั่นเอง เ้จ้าของจึงพบว่า นิสัยนอ้งหมาของตนเปลี่ยนไป
ในโลกของหมาแล้ว ไม่มีนาทีทอง ไม่มีวันหยุดนะคะ กฎก็คือกฎ ใครอ่อนแอก็เสียตำแหน่ง ใครจิตใจเข้มแข็งกว่าก็ครองตำแหน่งแทน เป็นจ่าฝูงต้องเป็นตลอด 24 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด ไม่มีข้อยกเว้น ไม่มีขอพักเพราะป่วย หรือ ขอหยุดไปพักร้อน นะคะ

พี่อยากจะให้หวาหวาระวังเรื่องอารมณ์ของเราไว้ เดี๋ยวเจ้าซันไซดีขึ้น จะกลายเป็นเราต้องมานั่งแก้นิสัยเขาอีก อะไรที่เป็นกฎก็ต้องรักษาไว้เหมือนเดิม ทำผิดก็ต้องเตือน แต่เป็นการเตือนสถานเบาแทน เช่น ใช้เสียงเตือนอย่างเดียวเป็นต้น ถ้าเมื่อไหร่เราอ่อนไหว อยากร้องไห้ ก็ร้องเลย แต่ไปร้องในห้อง หรือ หลังบ้าน อะไรก็ได้ที่ห่างจากหมา หมาไม่เห็น เมื่อไหร่จะเจอหมา เข้าใกล้หมา เราต้องสลัดความเศร้าออกไปให้หมดนะคะ หวาหวาคนเก่ง ควบคุมสถานการณ์ได้อยู่แล้ว พี่เชื่อในตัวน้องหวาหวาคะ


------------------

เกมส์ที่ไม่ต้องออกแรง แต่บำรุงสมอง เช่น
-เกมส์หาขนมคะ เราเอาขนมไปซ่อน อาจซ่อนใต้กล่อง ซ่อนหลัีงตู้ แล้วให้เขาไปหา อย่างนี้ฝึกสมอง ฝึกจิตใจได้ดีทีเดียว

-ซ่อนของเล่น ให้เขาไปหา แต่อย่าไปซ่อนไกลนะ เพราะเขาจะได้ไม่ต้องวิ่ง เอาแค่ใกล้ๆตัว แต่มีสิ่งของปิดบังไว้ไม่ให้เห็น เป็นต้น

- เอาขนมวางตรงพื้นต่อหน้าเขา แล้วให้เขานั่งรอนานๆ เพื่อฝึกการยับยั้งชั่งใจ รอนานสักพัก ก็อนุญาตให้กินขนมตรงหน้าได้

-หรือจะฝึกแปรงฟันไปเลยก็ได้นะคะ

ประมาณนี้คะ


สู้นะคะ

พี่หญิง

ขอบคุณมากค่ะพี่หญิงที่เตือนสติหวาหวาจะพยายามทำอย่างเข้มงวดค่ะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง

เข้ามาอัพเดทเจ้าซันไชนิดนึงค่ะสองสมวันมานี่ดูเค้าอาการหายเกือบเป็นปกติแล้วแต่ยังเหลือยาอยู่อีกสองเม็ดที่ต้องกินให้หมดแล้วกลับไปให้หมอดูอีกทีหมอที่คลีนิคนี้แปลกเรามีความประสงค์ที่อยากเอ็กซเรย์กระดูกสะโพกเค้าตั้งแต่อายุครบสี่เดือนกว่าก็ไม่ทำเดี๋ยวคงต้องลองพาไปอีกที่ค่ะ ซันไชซึ่งเหมือนว่าจะซนมากๆเลยค่ะตอนนี้เพราะไม่ได้เดินออกกำลังมาสิบกว่าวันแล้วพละกำลังพลังงานก็เยอะกำลังสามเวลาคึกต้องรีบเรียกแล้วผูกไว้ก่อนที่จะวิ่งพล่านซนจนขาบาดเจ็บได้อีกเพราะยังไว้ใจเท่าใหร่แต่อีกสัก4-5วันก็พาเค้าออกเดินเบาๆก่อนแล้วค่อยๆกลับเข้าสู่ภาวะปกติตามคำแนะนำของพี่หญิงค่ะ

ฝึกเล่นหาขนมในกล่องพอเล่นเสร็จก็กลายเป็นกัดลากกล่องวิ่งให้เราไล่จับไปงั้นไม่ไล่ตามค่ะแต่ล่อให้กลับมาแล้วจับผูกเพราะไม่ไว้ใจขาเค้าที่เพิ่งจะดีขึ้นแต่รู้สึกได้ว่าความซนกลับมาอีกครั้ง
ฝึกแปรงฟันยังไม่ได้เริ่มเลยค่ะกะว่าสามสี่วันนี้เริ่มเดินอีกครั้งให้เค้าเหนื่อยหน่อยคงจะง่ายกว่าเยอะเลยเพราะหวาหวาลองจับเค้านอนตะแครงเปิดดูนั่นดูนี่ตามปกติและก็ตัดเล็บเช็ดหูให้ได้แต้พอเริ่มเอานิ้วแค่เปิดๆดูฟันเค้ารอบๆกะว่าถ้าเค้ายอมดีๆก็จะเริ่มสอดนิ้วพันผ้าขนหนูเข้าไปหนวดเหงือกเล่นๆให้แต่เค้าเริ่มต่อต้านตั้งแต่มือแตะไปที่ปากเค้าแล้วค่ะก็เลยคิดว่าอืมไม่เป็นไรเดี๋ยวรอก่อนก็ได้แล้วเราจะได้เห็นดีกันซันไชต้องพาออกไปเดินออกกำลังกายก่อนดีกว่า

คิดว่าเสียตำแหน่งจ่าฝูงไปเรียบร้อยแล้วก็เลยจับกดลองดูปรากฏนิ่งทันทีไม่มีขยับปล่อยมือได้สักพักก็ยังนิ่งจนบอกว่าโอเคเค้าถึงผงกหัวขึ้นและอยู่ในท่าหมอบรอคำสั่งต่อไปแสดงว่าคนยังครองตำแหน่งอยู่ค่่ะ ดีใจจัง!

วันที่2เดือนหน้าเค้าก็จะ6เดือนแล้วค่ะตอนนี้ขนล่วงเยอะมากไม่ทราบว่าเป็นช่วงที่เค้าผลัดขนหรือเปล่าคะและเราควรจะทำอะไรได้บ้าง

เป็นความผิดของหวาหวาเองที่พาเค้าเดินไกลบ่อยๆแถมกลับเข้าบ้านมายังปล่อยให้เค้าเล่นแรงและก็เยอะกับคุณผู้ชายทั้งหลายในช่วงที่มีเพื่อนมาเยี่ยมแล้วหวาหวาก็เกิดความคิดตลกๆด้วยในช่วงที่มีญาติหรือเพื่อนมาเยี่ยมแล้วเราต้องออกข้างนอกเกือบทุกวันทิ้งให้เค้าบ้านตามลำพังบ่อยๆเกิดความสงสารว่าไม่มีเวลาฝึกและเล่นกับเค้าเหมือนที่เคยก็เลยให้อาหารเยอะกว่าที่เคยให้เพื่อเป็นการทดแทนเพื่อให้เค้ากินอิ่มๆและคิดว่าม่ามี้ยังรักเค้าอยู่เหมือนเดิมถึงจะไม่มีเวลาอยู่บ้านด้วยทั้งวันก็เถอะผลก็เลยน้ำหนักเยอะพร้อมกันกับขาทีจะไม่มีแรงอยู่แล้วก็เลยลากเลยที่นี้อะไรๆน่าจะเกินไปค่ะนี่เป็นความคิดของหวาหวาเองแล้วหลังจากที่เห็นขาเค้าเจ็บแล้วนั้นยังพาเค้าเดินต่ออยู่อีกตั้งสามวันเพราะคิดว่าเค้าคงไม่เจ็บมากตั้งแต่วันแรกเดี๋ยวก็คงหายเลยทำให้เป็นเยอะกว่าเดิมอีกน่าสงสารจังซันไชม่ามี้ผิดเอง

ตอนนี้ระวังเรื่องอาหารมากอยากให้เค้าผอมเพรียวๆจะได้ไม่หนักตัวสบายกับขาเค้าอยากถามพี่หญิงว่าเราให้กล้วยเค้ากินได้บ้างใหมคะจะได้ลดปริมาณอาหารลงแต่ยังทำให้เค้าอิ่มแล้วต้องเปลี่ยนอาหารอย่างใหม่ให้เค้าใหมคะเมื่อเค้าเริ่มโตขึ้น

วันนี้ไม่รู้จะทำอะไรกินดีเบื่อฝีมือตัวเองค่ะคิดถึงเมืองไทยมีอาหารเยอะแยะมากมายทุกที่ทุกมุมให้เลือกซื้อกินสะดวกสบายอยู่ที่นี่ไม่มีหรอกค่ะอย่างนั้น

พี่หญิงชอบทำกับข้าวใหมคะ

ขอบคุณค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

ถ้าเราได้ X-ray เราก็จะประเมินถึงข้อสะโพกได้คร่าวๆว่า เป็นโรคข้อสะโพกที่มีผลมาจากพันธุกรรมหรือเปล่า ถ้าเขาเป็น เราก็จะได้หาทางออกกำลังกาย หรือ ปรับเปลี่ยนวิธีดูแลเขาให้เหมาะสม ถ้าเขาไม่เป็นข้อสะโพก เมื่อเขาหายจากเจ็บขาครั้งนี้ เราจะได้เข้าสู่วิถีการออกกำลังแบบเดิมได้อย่างสบายใจ แต่ถ้าเขาเป็นข้อสะโพกเราก็จะได้เปลี่ยนในรูปแบบอื่น แต่ถ้าหมอไม่ยอม x-ray ให้ เราก็ไม่มั่นใจว่าจะทำแบบเดิมดีไหม จะหนักไปสำหรับเขาไหม

ซึ่งในตำราต่างประเทศที่พี่ใช้อ้างอิงคือ

"Dog owner's home veterinary handbook" เขาก็แนะนำว่า สามารถ x-ray ได้ตั้งแต่หมา 4 เดือนเพื่อพยากรณ์โรคข้อสะโพก เพราะถ้ารู้ว่าเป็นตอนนี้ จะมีวิธีการรักษาที่หลากหลาย แต่ถ้าเกินไปจนกลายเป็นข้อเสื่อมแล้ว หรือ มีอาการเจ็บ เดินกะเผลกให้เห็นแล้ว อาจสายเกินไปที่จะผ่าตัดแก้ไขในวิธีที่มีหลากหลายทางเลือก แต่กลายเป็นจะต้องไปใช้วิธีเดียวคือ การผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกทั้งเบ้าทั้งหัวกระดูกต้นขา หรือ จะรักษาแบบประคับประคอง ทานยาไปตลอดชีวิต เมื่อไหร่หมาแย่มากเดินไม่ได้ ค่อยผ่าตัดเปลี่ยนข้อ

การพาหมาเดินไกลบ่อยๆ ไม่ได้เป็นอันตรายมากนะคะ ไม่ใช่วิ่งบนพื้นปูนตลอดเวลา เพราะการวิ่งจะกระแทกข้อมาก ถ้าอ้วนด้วยก็ยิ่งกระแทกหนัก แต่การเดินเฉยๆถือว่าเบามากๆ ไม่ได้ทำให้เป็นข้อเสื่อม ถ้าหมามันมีโรคพันธุกรรมมาตั้งแต่เกิด แม้เราจะไม่พาเขาทำอะไรเลย นอนเฉยๆ หมามันก็เป็นโรคข้อสะโพกวันยังค่ำ ถ้าหมามันไม่มีโรคข้อสะโพก เราจะพาเดินไกลขนาดไหน มันก็ไม่เป็น

แต่ถ้าหมาไม่ได้เป็นโรคข้อสะโพก แต่เราไม่ควบคุมน้ำหนักเลย ออกกำลังกายหนักเกินในขณะที่น้ำหนักก็เกินมาตรฐาน เมื่อนั้นแหละ โรคข้อเสื่อมข้อสะโพกจะมาเยือน แ่ต่ก็จะมาเยือนตอนเขาอายุเยอะแล้ว แบบว่า แก่เร็วกว่าตัวอื่น เพราะใช้ร่างกายหนักกว่าตัวอื่น แต่นั้นก็เป็นตามอายุ เหมือนคนแก่ร่างกายก็ต้องเสื่อมไปตามเวลา เพียงแต่จะเสื่อมช้าเสื่อมเร็ว แค่นั้น

แต่ถ้าหมาเจ็บขา หรือ มีอาการโรคข้อสะโพกตั้งแต่ก่อนหนึ่งขวบ นั้นเอง เป็นเพราะโรคพันธุกรรมที่ทำให้เขาเป็น ไม่ใช่เกิดจากเรา อยากให้น้องหวาหวาทำความเข้าใจ จะได้ไม่ต้องโทษตัวเอง โทษใคร หรือ รู้สึกผิด เขาเป็นของเขาเองไม่ใช่จากเรา ถือว่า เขาโชคดีที่มาอยู่กับเรา เพราะเราดูแลเอาใจใส่เขาอย่างดี ถ้าเขาไปอยู่กับคนอื่น เขาอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้

อยากให้เขาได้ x-ray เราจะได้หาการออกกำลังที่เหมาะสมต่อๆไป


-----------------

เรื่องคึกกว่าปกติ เป็นธรรมดาคะ เพราะพลังงานเขาเหลือสะสม
ทำให้เขาดื้อกว่าปกติ เตือนยากกว่าปกติ

เหมือนกับเจ้า 3 ตัวที่บ้าน เวลาพี่ไปต่างประเทศ พี่ก็ฝากคุณแม่ดูแล แตุ่คุณแม่พี่เขาอายุเยอะแล้ว ไม่มีกำลังพอจะพาหมาๆทั้งสามเดินหรือออกกำลัง ก็แค่ควบคุมให้อยู่ในกฎหลักๆ เช่น อยู่ในห้องห้ามเล่น กินข้าวต้องนั่ง อยู่ตรงนี้นอนอย่างเดียว ประมาณนั้น พอพี่กลับมา มันก็คึกกว่าปกติเพราะพลังงานเหลือ จากที่เคยบอกให้นั่งเพียงคำเดียวรู้เรื่อง แต่บวกความคึก ก็ต้องย้ำสัก 3 ครั้งถึงรู้เรื่อง หรือ คึกในเรื่องอื่นๆ ต้องใช้เวลานานกว่าปกติกว่าจะทำให้เขาสงบสติได้ แต่กฎยังต้องเป็นกฎ ความคึกอาจทำให้เขาแหกกฎบ่อยกว่าปกติ แต่เราก็ยังต้องเอาเขากลับมาอยู่ในกฎเดิมใ้ห้ได้ ไม่ว่าจะใช้เวลานานกว่าเดิมก็ตาม แต่เมื่อเขาได้ถูกระบายพลังงานเหมือนเดิมตามกิจวัตรประจำวันเดิมๆ ทุกอย่างก็กลับสู่สภาพเดิม ไม่คึุก และ อยู่ในกฎได้ดี

เพราะฉะนั้นอย่าท้อนะคะ กฎก็คือกฎ ไม่มีข้อยกเว้น เขาป่วยก็ยังต้องอยู่ในกฎ เพียงแต่เราระวังเรื่องขาเขามากขึ้นเท่านั้น


เรื่องแปรงฟัน จะรอแบบน้องหวาหวาบอกก็ได้คะ ทำอะไรก็ได้ที่เราไหวและพร้อม


-----------------------

เรื่องผลัดขน อาจเป็นไปไ้ด้คะ

น้องหมา 6 เดือน เป็นวัยที่กำลังท้าทายเลยนะคะ กฎเดิมๆที่เคยอยู่ ก็พยายามแหกกฎ พยายามจะแย่งตำแหน่งจ่าฝูงจากเรา เราต้องเตรียมมือ เตรียมใจให้พร้อมกับศึกครั้งนี้นะคะ เดี๋ยวจะมีศึกอย่างนี้อีกรอบตอนเขา หนึ่งขวบ หรือ ขวบครึ่งคะ

---------------

ต้องระวังเรื่องน้ำหนักนะคะ หมาผอมดีกว่าอ้วนนะคะไม่ว่ากรณีไหนๆ

กล้วยก็ดีนะคะ ให้กล้วยเพิ่ม และอย่าลืมลดปริมาณอาหารเม็ดลงด้วย ให้มันสมดุล

พี่ให้กล้วยกับเจ้า 3 ตัวกินทุกวันเลย บิเป็นชิ้นเล็กๆคลุกปนไปกับทูน่าและอาหารเม็ด ช่วยเรื่องอึสวย เป็นก้อน ด้วยนะ

ถ้าหมาท้องเสีย กินกล้วยน้ำหว้า หรือ กล้วยหอมเข้าไป อึจะเป็นเนื้อมากขึ้น สะดวกต่อการเก็บคะ

--------------------------------

พี่หญิงทำกับข้าวไม่เป็นเลยคะ สามีเป็นคนทำคะ เป็นพ่อครัว ส่วนพี่เป็นลูกมือ ล้างผัก ล้างจาน ประมาณนั้น

เมื่อวานพี่เพิ่งกินส้มตำปู กับไก่บ้านย่างมา แถมด้วยซุบหน่อไม้ และ ผัดผักบุ้งไฟแดงมา อร่อยมาก
เป็นไงหละ น้ำลายไหลเลยใช่ไหม 5555 แกล้งน้องหวาหวา ให้อยากกินเล่นๆ

พี่หญิง

สวัสดีค่ะพี่หญิง

น้ำลายใหลๆๆเลยยยยิ่งวันนี้เป็นวันแรกเข้าโปรแกรมกินอาหารลดน้ำหนักสองอาทิตย์ที่ผ่านมากังวลกับเจ้าซันไชมากเลยกินดะเลยค่ะพี่หญิงโชคดีจังมีพ่อครัวหัวป่าอยู่ข้างประกายไม่น่าล่ะดูดีมีสุขภาพตลอดเวลาเลย

หวาหวาขอบคุณพี่หญิงมากที่ให้คำปรึกษาชี้แนะที่ชัดเจนเสมอและเป็นกำลังใจให้เดี๋ยวกลับไปหาหมอรอบนี้จะขอให้เค้าเอกซเรซันไชให้ได้ถ้าไม่ทำให้ก็พาไปเช็คที่อื่นค่ะจะได้รู้และสบายใจและออกกำลังกายได้ถูกวิธี ตอนนี้เค้าซนต้องบอกต้องสั่งหลายครั้งมีกระโดดโลดเต้นอีกห่างเวลาสั่งให้นั่งอยากจะมีเถียงนิดๆต้องรีบทำเสียงห้ามไว้ก่อนพร้อมกับใช้สายตาดุเค้าอย่างแรงนั่นล่ะถึงเงียบและนั่งได้เหมือนที่พี่หญิงว่าเลยแต่รับรองว่าไม่ทิ้งกฎเตรียมพร้อมรับมือค่ะ

ฟังดูน่ากลัวเหมือนกันนะคะที่ว่าต้องผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกถ้าเค้ามีมาจากพันธุกรรมหวังว่าซันไชคงกระดูกแข็งแรงสมบูรณ์ไม่ถึงกับต้องผ่าตัดใดๆแต่ถ้าเค้าเป็นก็คงต้องยอมรับและรักษาเค้าให้หาย

กล้วยนี่สุดยอดเลยนะคะกินได้ดีทั้งคนและสัตว์เสียดายที่นี่ไม่มีกล้วยน้ำว้าอยากกินกล้วยบวดชีจ้า เดี๋ยวให้ซันไชกินกล้วยหอมวันละลูกเล็กและลดอาหารเม็ดเค้าลงเค้าจะต้องผอมเพรียวเร็วๆนี้

ฉบับหน้าจะนำผลเอกซเรมารายงานเจ้าค่่ะ

ขอบคุณค่ะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง
สบายดีใหมคะนานมากกกกไม่ได้เข้ามาอัพเดทคิดถึงค่ะคุณหมอบอกว่าซันไชแข็งแรงและสุขภาพดีมากหลังจากหายเจ็บขาเป็นปกติดีแล้วแต่ยังยืนยันว่าการตรวจข้อสะโพกน่าจะตรวจตอนที่เค้าครบหนึ่งปีก่อนเพราะตรวจตอนนี้แล้วอาจต้องตรวจใหม่อีกครั้งเมื่อถึงอายุครบโตเต็มที่แต่เค้าก็บอกตามใจเราถ้าเราอยากตรวจแต่สุดท้ายเค้าก้ไม่ตรวจให้อยู่ดีค่ะตลกเหมือนกันเป็นอันว่าหวาหวาก็ยังไม่ให้เค้าออกกำลังกายอะไรที่ผาดโผนและวิ่งเลยเพราะตัวเค้าเองก็วิ่งกระโดดจ้ำรอบบ้านเองอยู่แล้วในช่วงคึกตอนเย็นแต่ดูเค้าขาเค้าแข็งแรงดีมากหลังจากที่เค้าหายเจ็บขาแล้วตอนนี้ก็เริ่มเดินในระยะทางที่ปกติได้สองสามวันแล้วค่ะ ให้กินสองเวลาเหมือนเดิมอาหารเม็ดผสมปลาทูน่าและกล้วย หอมๆดีนะคะพี่หญิงเค้าคงชอบมากเหมือนเพราะมี่ครบรสเลย ทำให้นึกถึงสมัยตอนเป็นเด็กเห็นคุณพ่อเค้าเอาเศษอาหารที่กินแล้วหลายอย่างรวมกันให้หมากินดูมันกินอย่างเอร็ดอร่อยเลยคิดว่าหมาก็คงชอบอาหารรสชาติหลากหลายเหมือนกัน ซันไชไม่อ้วนแล้วค่ะมีองมีเอวหน้าตาสวยมากแต่เดือนนี้ซนวายร้ายเลยค่ะทั้งที่รู้แล้วเพราะพี่หญิงเตือนมาแต่ก็พลาดจนได้

เค้ากัดรีโมททีวีพังต้องสั่งซื้ออันใหม่มันก็วางอยู่ที่เดิมตลอดบนโต้ะไม่สูงค่ะบริเวณห้องรับแขกและเป็นบริเวณต้องห้ามสำหรับเค้าต่อให้หวาหวาอยู่บนบ้านหรือเดินออกไปสวนข้างบ้านเค้าก็ไม่เคยที่จะมางับหรือขโมยอะไรไปเล่นเลยวันนั้นได้ยินเสียงสามีเล่นกับหมาอยู่บริเวณนั้นน่าจะยังเล่นไม่จบก็ผละเค้าขึ้นไปบนบ้านหวาหวาก็อยู่บนบ้านพอลงมาก็เรียบร้อยแล้วอันนี้หวาหวาก็ไม่โทษหมาค่ะแต่บ่นสามีแทน

สองวันต่อมาก็กัดพรมวางเท้ารถยนต์มันวางอยู่ข้างนอกบ้านสองวันแล้วรอล้างคิดว่าอยู่บนขอบหน้าสูงเค้าไม่น่าจะเอามันได้ปกติเค้าก็ไม่เคยกระโดดเอาอะไรจากบริเวณหน้าต่างเพราะวางของไว้ประจำแต่มันสองวันแล้วก็สมควรอีกก็รู้ว่าช่วงนี้หมามันจะซนมากก็พูดไม่ออกกันอีกโทษที่ตัวเองช้าสะเพล่าไม่รู้เก็บของให้เรียบร้อยหมาก็เลยจัดการให้เพราะมันคงดูเกะกะขวางหูขวางตา ของใหม่ด้วยเพราะเพิ่งเปลี่ยนรถมาใหม่ไม่กี่เดือนอันนี้ก็ต้องไปซืือพรมวางเท้าใหม่แล้วค่ะ

และวันศุกร์ที่ผ่านมานี้เองต้องเชื่อแล้วว่าอารมณ์เค้าเปลี่ยนแปลงมากจริงๆเค้าแอบกระโดดงับเอาโทรศัพรท์หวาหวาที่วางอยู่บนชั้นในห้องครัวทั้งๆที่ไม่เคยเลยไม่เคยจริงๆที่เค้าจะกระโดดเอาอะไรไปกินและก็เคยวางไว้ประจำไอ้ความที่เราเชื่อใจเค้าและคิดว่าสองอย่างก่อนที่เค้ากัดไปก่อนนั้นเป็นเพราะเราเปิดโอกาสให้เค้าเองแต่คราวนี้เชื่อเลยเค้าพยายามแหกกฎสุดๆสรุปโทรศัพท์ก็ต้องซื้อใหม่เหมือนกันเพราะเค้ากัดจนพังเรียบร้อยแล้วถึงเดินออกไปดู

นอกจากชิ้นใหญ่ๆนี้แล้วยังมีชิ้นย่อยๆรอบๆนอกบ้านเช่นสายยางฉีดน้ำรอบต้นปาล์ม กัดหลอดไฟพลาสติกในสนามหญ้าหัวหลุดออกจากกันแล้วยังพยามขุดคุ้ยหาสายไฟที่เค้าฝังไว้กัดเล่นอีก กัดต้นไม้สองสามต้นชนิดตายคาที่ไม่น่าจะงอกขึ้นมาได้อีกนิสัยอย่างนี้เพิ่งจะมีมาเดือนนี้หละค่ะพี่หญิงและเค้ายังมีนิสัยใหม่ๆหลายอย่างด้วยคือชอบไปนอนตากแดด ไปแอบหลบนอนที่ไกลจากเราและเงียบเป็นส่วนตัวในบ้านของเค้าและใต้ต้นปาล์มเลยบางที่

หวาหวาต้องออกนอกบ้านบ่อยกลับมาก็เหนื่อยกฎก็เลยหละหลวมด้วยไม่ได้เดินตามไปดูเค้าทุกครั้งที่เค้าเดินออกนอกนอกบ้านในเวลากลางวันเพราะที่ผ่านมาเค้าอยู่ในกฎดีมากเลยเชื่อใจเค้า อีกสองอาทิตย์นัดหมอพาเค้าไปทำหมันค่ะ

ขนเค้าเริ่มดีขึ้นแล้วไม่ร่วงมากเหมือนเดิม

แปรงฟันยังไม่เก่งยังไม่นิ่งเป้ะเลยค่ะ

เดินในสายจูงได้ดีเลยค่ะและเค้าชอบเดินชอบออกนอกบ้านมากเค้าเป็นหมาที่มีพลังงานเยอะถ้าวันใหนไม่ได้เดินละก็อยู่ไม่นิ่งค่ะแต่ถึงซนยังไงก็รับใหวค่ะไม่ยอมแพ้หมาอยู่แล้วค่ะแต่ต้องเข้ามาอ่านบลอกพี่หญิงแล้วทำให้ฮึดสู้ค่ะ

ขอบคุณพี่หญิงที่ทำบลอกดีๆขึ้นมาค่ะ

หวาวหา

สวัสดีคะหวาหวา

เมื่อซันไซหายเป็นปกติแล้ว ทุกคนก็สบายใจ รวมทั้งพี่หญิงด้วย


เวลาเล่นกับสุนัข อาจเป็นช่วงเวลาตื่นเต้น แต่เราต้องจบแบบให้หมาสงบก่อน สั่งให้เขาอยู่ที่ใดที่หนึ่งจนเขาสงบได้ แล้วค่อยผละออกไปทำอย่างอื่น แต่ถ้าจากมาขณะเขายังตื่นเต้น แน่นอนว่า หมาก็ต้องคึกวุ่นวายแน่นอน ยิ่งเราไม่อยู่ดูแลด้วยแล้วสำหรับหมาวัยรุ่น เหมือนเปิดโอกาสให้เขาแหกกฎอื่นๆได้ง่าย อันนี้น้องหวาหวาอาจต้องย้ำกับคุณสามีเรื่องนี้

ส่วนตอนนี้ดูแล้วเขากำลังติดเรื่องกัดของ เราอาจต้องมีแก้เฉพาะกิจ ถ้าเขาเคยกัดรีโมท โทรศัพท์ พรม แล้ว ก็มีแนวโน้มที่เขาจะแอบกัดอีกแม้เราจะซื้ออันใหม่มาก็ตาม เราต้องแก้นิสัยเรื่องนี้โดยด่วย

โดยการ
- เอาของที่เขาเคยกัด หรือ รีโมทอันใหม่ พรมอันเก่า พรมอันใหม่ มาวางยั่วเลย แล้วให้เขาอยู่ตรงนั้น เราก็ต้องอยู่ในที่ที่เราเอื้อมไปตักเตือนไปฉกเขาได้ทำ แล้วเราก็รอจังหวะ
-ถ้า่เห็นเขาเข้าไปดมๆเราก็เตือนด้วยเสียงด้วยเลย แต่ถ้ายังดมแล้วมีเลียๆอยากกัดก็เตือนด้วยเสียงอีก ถ้าเตือนเสียงเอาไม่อยู่ก็ต้องตามไปฉก ฉกจนเขาเมินวัตถุนั้นไปเลย แล้วเราก็รอดูไปว่าเขาจะมีแอบกัดชิ้นไหนอีกไหม เราก็คอยเตือน

-พอทำจนเขาเมินสิ่งของต่างๆบนพื้น แล้วหลบไปห่างๆ เมื่อนั้นเราก็ลองเดินไปแอบ โดยที่หมาไม่เห็นเรา แต่เราเห็นเขา ถ้าเขาแอบทำ เราก็โผล่มาเตือนทันที เขาจะได้เรียนรู้ว่า แม้จะเห็นเราหรือไม่เห็นก็ห้ามแอบกัดเด็ดขาด

ลองดูนะคะ

พี่หญิง

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่หญิงเกือบจะเจ็ดโมงเช้าเวลาของที่สเปนค่ะแต่ยังมืดตื้ดตื๋ออยู่เลยอากาศเริ่มเย็นลงในตอนเช้าไม่ร้อนเร็วเหมือนเมื่อเดือนที่ผ่านมาเพิ่งกำลังมองลู่วิ่งคงได้ใช้เร็วนี้ๆหรือช่วงก่อนเข้าหน้าหนาวพอดีคงทุ่นแรงได้เยอะค่ะในวันที่ไม่มีเวลาเยอะเพราะซันไชต้องเดินทุกวันค่ะ

หวาหวาจะรีบปฏิบัติแก้ไขนิสัยการการกัดของซันไชด่วน

ขอบคุณพี่หญิงมากๆค่ะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง

มาอัพเดทซันไชค่ะเพิ่งพาไปผ่าตัดทำหมันมาวันนี้ค่ะยังเมายาอยู่เลยดูหง๋อเลยแต่เดี๋ยวก็คงดีขึ้นและกลับมาซนได้เหมือนเดิมเรื่องกัดของในบ้านไม่มีแล้วค่ะเพราะจับตามองตลอดจะมีของนอกบ้านบ้างเล็กๆน้อยนอกบ้านที่ไม่ได้ใช้ประโยชย์อะไรพวกดอกมงดอกไม้ในกระถางหวาเปลี่ยนเป็นกุหลาบเลยเพราะดูเหมือนอยู่รอดปลอดภัยจากปากเจ้าซันไชค่ะ

หวาหวารบกวนขอคำแนะนำการดูแลและปฎิบัติกับซันไชหลังการผ่าตัดด้วยค่ะคุณหมอไม่ได้ได้แนะนำอะไรมากให้ยามากินหนึ่งอาทิตย์แล้วกลับไปดูแผลเมื่อครบสิบวันไม่รู้จะทำยังไงบ้าง

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะพี่หญิง

หวาหวา

สวัสดีคะหวาหวา

พี่จะใส่ปลอกคอดาวเทียมและเสื้อให้ เพื่้อกันเขากัดแผล

ที่นอนกับจานน้ำตั้งแยกกัน เพราะกันพื้นเปียกน้ำ เดี๋ยวนอนทับพื้นเปียกแล้วแผลจะอักเสบ เวลาจะกินน้ำก็พาเดินไปอีกที่หนึ่งเพื่อไปกินน้ำ แล้วก็กลับมานอนพื้นแห้งๆ

ให้กินอาหารตามปกติ กินยาให้ครบ

งดออกกำลังกาย

ระวังไม่ให้ผ้าก็อสชื้น ไม่ให้นอนพื้นเปียก ถ้าผ้าชื้นต้องเปลี่ยนผ้าใหม่ทันที ก่อนแปะผ้าก็อสชิ้นใหม่ให้ทาเบตาดีนก่อน

ทำแผลทุกวันตอนเย็น เปลี่ยนผ้าก็อส เช็ดแผล โดยซื้อ set ทำแผลมาจากโรงพยาบาลคน ในซองจะมีครบ ทั้งถาดหลุม ปากคีบ สำลีฆ่าเชื้อ ผ้าก็อสฆ่าเชื้อ
(สามีพี่ทำแผลให้ ทำแบบทำแผลคนเลย พี่ก็ช่วยจับ) น้องหวาหวาอาจจะให้คุณหมอสอนทำแผลน้องหมาก็ได้ จะได้ทำเองที่บ้าน

ลองอ่านดู
Dog behavior; ทำหมัน(หมา)กันดีกว่า
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=27-04-2010&group=7&gblog=43

มีวิธีการดูแลหลังผ่าตัดให้ด้วย

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิง

หมอที่นี่เค้าทายาสีน้ำเงินทั่วท้องและบริเวณแผลบอกว่าป้องการการติดเชื้อแล้วไม่ต้องทำการล้างแผลใดๆและไม่มีผ้าก๊อตติดแผลมาด้วยค่ะมองเห็นมีรอยเย็บเล็กประมาณสามเข็มเมื่อกี้ก็โทรไปถามแฟนอีกทีเพื่อความแน่ใจว่าจริงๆเหรอที่ฉันไม่ต้องล้างแผลให้ลูกสาวฉันทุกวันน่ะช่วยโทรไปถามหมอให้อีกทีหน่อยแต่สามีก็ยืนยันว่าชัวร์ค่ะแต่อยากไปซื้อปลอกคอเย็นนี้เลยเป็นห่วงเค้าอยากให้แผลหายดีเร็วๆตอนนี้ก็เห็นมีเลียๆอยู่ใกล้ๆบริเวณแผลแต่ดูเหมือนจะก้มไปไม่ถึงหรือไม่ถนัดประมาณนี้ค่ะ ลำบากเหมือนกันนะคะมีหมาเหมือนกับมีลูกเล็กๆเลย:)

เห็นแววตากับความซนของซันไชกลับมาแล้วในเช้าวันนี้


ขอบคุณพี่หญิงมากๆค่ะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง

กำลังเข้าหน้าหนาวแล้วค่ะที่นี่ที่กรุงเทพฝนยังตกอยู่ใหมลูกๆสามตัวสบายดีกันหมดใหมคะอยากทราบชีวิตประจำวันของทั้งสามตัวนะคะพี่หญิงพอจะเล่าตารางให้ฟังได้ใหมคะเผื่อจะได้เอามาใช้กับชันไชด้วย

เข้ามาอัพเดทซันไชและมีปัญหาสองสามข้ออยากรบกวนให้พี่หญิงช่วยไขด้วยค่ะ
1.ทำอย่างไรดีซันไชตกใจกลัวเสียงฟ้าร้องมากเลยพอจะมีวิธีแก้ไขบ้างใหมคะ?เหตุเกิดเมื่อคืนนี้ประมาณตีสามฝนตกปานกลางแต่มีเสียงฟ้าร้องพร้อมแสงเยอะมากเลยตื่นและเป็นห่วงซันไชว่าจะหลบฝนเข้าไปนอนบ้านของตัวเองดีรึเปล่าเพราะมีแผลที่ท้องและยังไม่ได้ตัดใหมเลย(หมอนัดไปดูแผลวันนี้)ย่องเอาเก้าอี้ไปยืนต่อขาเปิดช่องเล็กๆของประตูหน้าบ้านดูก่อนเพราะบ้านเค้าอยู่นอกบ้านบริเวณหน้าประตูทางเข้าแต่ก็ไม่เจอเลยกลับไปดูอีกที่คือประตูหน้าห้องครัวข้างบ้านปรากฎว่าผ้าที่รองไว้ให้เปียก ฝนคงสาดมาทางนี้คราวนี้ก็เลยออกข้างนอกเดินหารอบบ้านเพราะไม่น่าจะมีที่ใหนที่หลบฝนได้ตอนนี้เค้าคงได้กลิ่นเราแล้วเลยวิ่งออกมาจากมุมข้างบ้านมีกระถางดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงนั้นและมีซอกพอให้เค้าเข้าไปหลบได้แต่ไม่สามารถบังฝนได้ถ้าฝนตกหนัก เลยพาตัวเข้าบ้านมาเช็ดและใส่สายจูงให้พาออกไปผูกกับขาบ้านของเค้าแต่ก็ไม่ยอมดีๆพยามวิ่งเข้าบ้านด้วยตลอดเสียงฟ้าก็ยังร้องอยู่เข้าใจว่าเค้าคงตกใจกลัวมากแต่อยากให้เค้ารู้ว่าต้องหลบเข้าไปอยู่ในบ้านเค้าแล้วจะปลอดภัยไม่มีอะไรกว่าจะยอมเข้าบ้านนั่งนิ่งๆได้ก็ปาเข้าไปตีสี่กว่าโดยเอาอาหารเม็ดล่อสองเม็ดแต่ยังไม่จบค่ะพี่หญิงลงมาหกโมงเช้าชงกาแฟให้แฟนไปทำงานเป็นห่วงซันไชค่ะจริงๆแล้วเพราะฝนเริ่มตกอีกและฟ้าร้องเสียงดังกังวานเลยปกติตื่นช้ากว่านี้นิดนึงก็รีบเดินไปประตูหน้าบ้านเลยยังไม่เปิดประตูเลยก็ได้ยินเจ้าซันไชครางหงิ๋งๆเหมือนกลัวมากๆและกำลังพยามหนีตายอยู่ก็รีบเปิดประตูออกไปเค้าดึงบ้านย้ายออกจากที่เดิมไปนิดนึงเลยค่ะนี่หวาหวาคงทำผิดใช้ใหมคะที่ผูกเค้าไว้อย่างนั้น?พอเค้าเห็นเราเค้าก็รีบรนเข้ามาหาเลยและก็มีเสียงหอบเหนื่อยแฮกๆด้วยน่าสงสารจัง เลยพาเข้าบ้านสัก10-15นาทีก็สงบตอนนี้ก็นอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆเท้าเสียงฟ้าร้องเงียบลงบ้าง รบกวนพี่หญิงช่วยชี้แนะด้วยค่ะ

2.หลังจากตัดใหมแล้วต้องรออีกสองอาทิตย์เหรอคะถึงจะออกกำลังกายตามปกติได้สามารถพาเค้าเดินเบาๆสัก10นาทีได้ใหมและมีอะไรต้องระวังเพิ่มเติมหรือเปล่าคะ?
เกมส์สุดฮิตของซันไชตอนนี้ก็คือฝึกความอึดนั่งรอกินขนมที่วางอยู่ตรงหน้าบางครั้งน้ำลายจะใหลย้อยทั้งสองข้างเลยเห็นแล้วอดขำไม่ได้ค่ะบางครั้งก็หันหน้าหนีหมอบหลับไปก็มี รู้สึกว่าหลังจากเค้าผ่าตัดช่วงที่เค้าเจ็บพลังเค้าลดลงเนี่ยสามารถเรียกความเป็นจ่าฝูงกลับมาได้มากๆเลยค่ะถ้าเปรียบเทียบกับเดือนที่แล้วก่อนทำหมันนั้นซนมากๆตอนนี้กลับมาดีแล้วบอกหยุดเป็นหยุดทำเสียงชูววว์เป็นรู้เรื่องเรียกชื่อก็จะรีบวิ่งมาหาทันทีไม่ว่าจะเล่นอยู่ก็ตามแต่มีได้ยินเสียงเห่าเป็นบางครั้งสองสามโฮ่งๆๆเวลามีคนหรือคนสวนมาอย่างนี้ถือว่าโอเคดีอยู่ใหมคะพี่่หญิง

มีเรื่องที่ต้องห้ามอยู่ตลอดตอนนี้คือเรื่องวิ่งเข้าไปเล่นกับคนอื่นแม้แต่กับสามีก็ยังเป็นอยู่บางครั้งค่ะ



3.ซันไชชอบนอนตากแดดทำไมคะมีข้อเสียอะไรบ้าง?

ตอนนี้ดูรายการของซีซาร์ทุกอาทิตย์เลยค่ะ

จะรอคำตอบ

ขอบคุณพี่หญิงล่วงหน้าคะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

ตอนนี้หน้าฝนคะ ตกหนักทุกวัน เบื่อมาก เพราะเป็นคนไม่ชอบหน้าฝน ไม่ชอบชื้นๆแฉะๆ

กิจวัตรประจำวัน
6am เปิดกรงออกมาขับถ่าย เข้ากรงต่อ

8am เปิดกรงออกมาขับถ่าย พาไปเดิน mastering the walk 30 นาที

8.30am กลับจากเดินฝึก trick ฝึก agility คาบจานร่อน ตัวละ 10 นาที หลังจากฝึก ให้ขึ้นลู่วิ่งต่อ จีจี้และยูจิวิ่งด้วยกัน 1 ชั่วโมง ส่วนโยจาเดิน 20 นาที

10am-noon ช่วงนี้จะเป็นเวลา grooming(บางวัน) และพักผ่อน หลับ ในห้องรับแขก ห้ามเล่นเด็ดขาด

noon-2pm พาออกไปขับถ่ายและขึ้นลู่วิ่งอีกรอบ จีจี้และยูจิวิ่งด้วยกัน 1 ชั่วโมง ส่วนโยจาเดิน 20 นาที

2pm หมากินข้าว แล้วพาขับถ่าย

2-4pm หมาหลับพักผ่อนในห้องรับแขก ห้ามเล่น

4-6pm พาเข้ากรงนอกบ้าน

6-9pm พามาอยู่ในห้องรับแขก
ส่วนยูจิเดินลู่วิ่งรอบพิเศษอีก 30 นาที

9pm-6am เข้ากรงนอกบ้านนอนถึงเช้า

ถ้าพฤหัสไหนไม่ติดธุระก็จะพา โยจาไปว่ายน้ำ ส่วนจีจี้และยูจิไปเล่นagilityสนามใหญ่

จะประมาณนี้คะ ขึ้นอยู่กับฟ้าฝนด้วย ถ้าฝนตกพื้นเปียกก็งดเดินนอกบ้าน งดฝึก

----------------------------

เรื่องหมากลัวเสียงฟ้าร้อง ในรายการของซีซาร์ มีตัวอย่างการแก้อยู่ 2 แบบ 2 กรณีที่อยากจะยกตัวอย่างให้ฟัง เผื่อนำไปปรับใช้

กรณี1

"สุนัขกลัวเสียงฟ้าร้อง พยายามจะหนีเข้ามาหลบในตัวบ้าน พอเข้ามาในบ้านได้แล้ว เขาสงบพักผ่อนได้และเป็นปกติ"

ซีซาร์อธิบายว่า เป็นธรรมชาติของสุนัขที่ต้องการหาที่ปลอดภัย บางตัวไวต่อการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติมากกว่าตัวอื่นๆ พอมีเสียงฟ้าร้องฝนตกหนัก เขาเปียกไม่สบายตัว เขาก็ต้องการหาที่ที่เขาคิดว่าปลอดภัย แห้ง ไว้หลบฝน เขาก็เลยพยายามจะหนีเข้าบ้่าน ซึ่งถือว่าไม่ใช่ปัญหาพฤติกรรมที่ต้องแก้ แค่เปลี่ยนแปลงที่ทางนิดหน่อย

ซีซาร์ให้เจ้าของทำประตูเล็กๆ(คล้่ายประตูแมว) ให้หมาเข้าออกได้ตามอิสระเมื่อไหร่ฝนตกฟ้าร้อง เขาจะได้เข้ามาหลบในบ้านได้ โดยที่ไม่ต้องตะกุยประตูบ้านให้พัง

กรณีที่ 2
"สุนัขกลัวเสียงฟ้าร้องมาก จะน้ำลายยืดครางหงิงๆ ปฎิเสธิอาหาร ไม่ตอบสนองต่อคำสั่ง แม้จะหาที่หลบในบ้่าน หรือ ที่ปลอดภัยได้แล้วก็ัยังมีอาการกลัวอยู่ น้ำลายยืดครางอยู่ ไม่หายจนกว่าฟ้าจะหายร้อง เขาถึงหาย อันนี้ถือว่าเป็นปัญหาพฤติกรรมที่ต้องแก้เฉพาะจุด"

ซีซาร์อธิบายว่า การแก้พฤติกรรมสุนัขแบบนี้คือ ให้เขาชิน และ ทนได้ต่อเสียงฟ้าร้อง โดยเริ่มจากตัวกระตุ้นที่ทำให้เขากลัวในแบบอ่อนๆเบาๆ เพื่อให้ฝึกความอดทนและเคยชิน พอชินมากขึ้น ก็ค่อยให้เผชิญต่อสิ่งกระตุ้นในระดับที่เข้มข้นมากขึ้น โดยระหว่างการฝึก เขาให้สุนัขมีกิจกรรมทำเพื่อปรับโหมดในสมองเสียใหม่ จากแต่เดิมที่ได้ยินเสียงฟ้าร้องแล้วหนี ให้เปลี่ยนใหม่เป็น ได้ยินเสียงฟ้าร้องแล้วทำกิจกรรมต่างๆ เช่น ให้เขาขึ้นลู่วิ่ง พอหมาได้ออกกำลังกายก็จะทำให้เขาผ่อนคลายและไม่ต้องไปโฟกัสกับเสียงฟ้าร้องมาก

ซีซาร์้ใช้การเปิดเสียงเลียนแบบฟ้าร้อง ร่วมกับให้หมาเดินบนลู่่วิ่ง โดยให้หมาทนวิ่งอยู่บนลู่วิ่งได้โดยไม่วิ่งหนีลงจากลู่วิ่ง และให้วิ่งจนกว่าหมาจะผ่อนคลาย และ เฉยๆต่อเสียงฟ้าร้อง แล้วค่อยให้หมาหยุดวิ่ง

-------------------------

สำหรับเจ้าซันไซ อยากแนะนำดังนี้

- เรื่องบ้านสุนัข อาจต้องหาที่ตั้งในที่ฝนไม่สาดเข้าไปถึงพื้นบ้านได้ พื้นจะได้แห้งๆ และถ้ามีประตูปิดไว้ ไม่ให้หมาวิ่งหนีออกมาได้ ก็จะดีมาก

ถ้าฝนตกฟ้าร้องกลางดึกเราจะได้หมดห่วงว่า เขาไม่วิ่งหนีหาย หรือ เปียกฝนอยู่นอกบ้าน เพราะในบ้านหมาแห้งแน่นอน และ หมาก็ออกหนีหายไม่ได้
ถ้าซันไซได้ฝึกอยู่ในบ้านหมามาอย่างดี เชื่อมโยงบ้านหมาในแง่บวก เป็นที่ปลอดภัยและสงบสำหรับเขา จะทำให้เขารับมือกับฝนตกฟ้าร้องได้ เพราะเมื่อฝนตกฟ้าร้อง เขาอาจมีความกลัว แต่ในเมื่อเขาอยู่ในบ้านของเขาที่ปลอดภัย เขาก็จะหาทางระบายความกลัวได้ด้วยตัวเอง แล้วเขาก็จะค่อยๆทนได้ในที่สุด เพราะเขาไม่มีทางเลือกที่จะหนีไปไหนได้ เขาก็ต้องยอมจำนนอยู่ในบ้านของตัวเองให้ได้ นั่นเอง ก็เป็นการฝึกอย่างหนึ่งเหมือนกัน โดยที่เราไม่ต้องเข้าไปยุ่ง หรือ เข้าไปโอ๋ ให้รู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่ถ้าบ้านไม่มีประตู เมื่อเขากลัวฟ้าร้อง เขาก็จะหาที่หนี หาที่หลบไปเรื่อยๆจนกว่าเขาจะพอใจและสงบตัวเอง แต่กว่าจะหาได้ เขาคงเปียกปอน และเราก็เป็นกังวลว่าเขาจะไปหลบตรงไหน แต่ถ้าบ้านหมามีประตูปิด เขาก็จำใจต้องสงบตัวเองในบ้านของเขาในที่สุด

- แต่ในตอนกลางวัน หรือ ตอนที่เราอยู่กับเขา แล้วฝนตกฟ้าร้อง เราก็ต้ิองฝึกให้เขาเคยชินด้วย ให้เขาทนได้กับเสียงฟ้าร้อง เพื่อเวลาเขาอยู่ในบ้านหมาตอนกลางดึงแล้วฝนตกฟ้าร้องเขาจะได้สงบได้ไว เพราะเขาเคยฝึกสงบมาแล้วเมื่ออยู่กับเรา พอเขาเผชิญปัญหาด้วยตัวเอง เขาจะได้หาทางสงบได้ง่ายขึ้น

เมื่้อฟ้าเริ่มคลืนๆ ยังไม่ตก เราก็เริ่มหากิจกรรมให้เขาทำ เช่น พาเดินนอกบ้าน พาเล่นบอล เพื่อให้เขาเพลิน และเลิกสนใจเสียงฟ้าร้อง จนรู้สึกว่าเสียงฟ้าร้องเป็นเรื่องปกติ เสียงฟ้าร้องทำให้เขาสนุกมีกิจกรรมทำ เขาก็จะไม่กลัว แต่ถ้าฝนตกด้วย เราก็พาเขาเดินบนลู่วิ่ง

ที่สำคัญห้ามโอ๋เด็ดขาด เราต้องคิดว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าเรากังวล เขาก็จะเลียนแบบอารมณ์ของเรา เขาก็จะกังวลตาม และเขาก็จะเชื่อมโยงความกังวลของเรากับเสียงฟ้าร้องว่า เป็นสิ่งที่ไม่ดีแน่ๆ เพราะเรายังกังวลเลย ฟ้าร้องมันไม่ดี เขาก็เลยกังวลตามเรา

ถ้าในช่วงเวลาที่เขาอยู่กับเรา เราใส่สายจูงเขาไว้ เมื่อมีเสียงฟ้าร้อง แล้วเราลุกลี้ลุกลนหรือพยายามจะเดินหนีหาที่หลบ เราก็สั่งให้เขาอยู่นิ่งๆ หมอบนิ่งๆกับที่ ห้ามลุกขึ้นลุกลง ไม่ให้หนี ไม่ต้องโอ๋ ไม่ต้องปลอบ ถ้าเขาพยายามจะขึ้นตัก หรือ มานั่งใกล้ๆก็ไม่ต้องให้ เราต้องให้เขาหมอบในที่ของเขาที่ห่างจากเราพอประมาณเพื่อให้เขาเผชิญปัญหาด้วยตัวเขาเอง

-แต่ถ้าเราไม่สะดวกเรื่องทำประตูบ้านให้น้องหมา เราก็ต้องไปเน้นฝึกเฉพาะบริเวณบ้านหมาด้วย ก็คือ เวลามีเสียงฟ้าคลืนๆ บางทีเราอาจไปหาซื้อเทปเลียนแบบเสียงฟ้าร้อง มาเปิดเพื่อซ้อมก็ได้ เราให้หมาอยู่ในบ้าน ให้หมอบ และไม่ให้เขาออกมาจากบ้าน ให้เขาทนอยู่ในบ้านแม้จะมีเสียงฟ้าคลืนๆก็ตาม ทำจนกว่าเขาจะยอมหมอบเฉยๆในบ้าน ไม่พยายามหนี ฝึกบ่อยๆ เปิดเทปฝึกบ่อยๆ

----------------------

ตอบข้อ 2

หลังจากตัดไหม ออกกำลังกายปกติได้คะ เพียงแต่ไม่ให้ออกหนักหรือโลดโผนเกิน หรือต้องกระโดดข้ามเครื่องกีดขวาง ประมาณนั้น ถ้าพาเดินเฉยๆไม่เป็นไรคะ ลุยได้เลย

เรื่องเห่า 3 โฮ่ง เวลาเจอคน แล้วเขาหยุดได้เอง ไม่มีเห่าต่อ อันนี้ก็ถือว่าเป็นปกติของหมา แต่เราก็ต้องถามตัวเองว่า เราชอบให้เขาเห่าไหม

ถ้าเราถือว่าเห่า 3 โฮ่ง โอเคสำหรับเรา เราก็ไม่ต้องเตือนอะไร แต่เมื่่อไหร่เกิน 3 โฮ่งเราก็ต้องเตือนเขาทันที ให้เขารู้ว่า เราอนุญาตให้เห่ากี่เห่า เขาจะได้ไม่เห่ามากจนลืมตัว

แต่การอนุญาตให้เขาเห่า 3 โฮ่ง บางทีก็หลุดได้เหมือนกัน ถ้าช่วงนั้นหมาระบายพลังงานไม่พอ และเขาเกิดมาไม่ใช่หมาพลังงานต่ำ ถ้าเราพลาด จะทำให้เขาเห่าเกินได้ และจะทำให้ห้ามการเห่ายาก ถ้าเราห้ามไม่เก่ง หรือ ไม่มีเวลาฝึก จะทำให้กลายเป็นหมาเห่ารบกวนได้ อันนี้คือจุดอ่อนของการอนุญาตให้หมาเห่าได้

แต่ถ้าเราไม่ชอบเสียงหมาเห่า และป้องกันการพลาดในอนาคต เราก็ต้องห้ามการเห่าไปเลย 100% เมื่อไหร่จะเห่าเราก็ต้องเตือนทันที เตือนก่อนเห่า แต่้ถ้าเตือนไม่ทัน มีเห่าหลุดมา เราก็ต้องรีบเตือนตั้งแ่ต่เห่าแรก ให้เขารู้ว่าเราไม่อนุญาตให้เห่า

ส่วนตัวแล้วพี่หญิงไม่ชอบเสียงหมาเห่า ก็เลยเป็นกฎเหล็กของบ้านคือ ห้ามเห่าเลย เรื่องเห่าเตือนหรือเฝ้าบ้านไม่จำเป็น หมาก็เลยไม่เห่า

อันนี้แล้วแต่ความชอบของน้องหวาหวาคะ ว่าต้องการประโยชน์จากการเห่าไหม เราพร้อมที่จะรับมือไหมถ้าเขาเห่าเพลินไป

---------------------

ตอบข้อ 3

นอนตากแดดไม่มีข้อเสียคะ มีแต่ข้อดี เพราะจะทำให้ผิวดี ขนสวย เพราะแดดก็ช่วยฆ่าเชื่้อโรคบนผิวหนังด้วย ถ้าร้อนเกินไปเขาก็หาที่หลบได้ด้วยตัวเขาเองคะ ไม่ต้องกังวลใดๆ จีจี้ของพี่ก็ชอบนอนอาบแดดคะ แต่โยจา ยูจิ ที่มีขนยาว เขาจะหลบแดดและนอนที่ร่มๆ


------------

สู้ๆ

สวัสดีคะพี่หญิง

ที่นี่เข้าหน้าหนาวแถมมีฝนมาด้วยไม่ชอบๆเหมือนกันค่ะ

ขอบคุณพี่หญิงมากๆเลยกับคำแนะนำทั้งหมดดีมากๆเลยค่ะทั้งตารางจี้จี้ ยูจิ โยจาแล้วเป็นระเบียบแบบแผนดีมากคจะนำช่วงเวลาห่างของกิจกรรมต่างๆมาปรับใช้กับซันไชคิดไว้ว่าให้เค้าได้ครบหนึ่งปีแล้วถึงจะให้อาหารหนึ่งมื้อพอ

มีที่เดียวที่หลบฝนได้คือบริเวณหน้าบ้านเพราะจะมีคานยื่นออกมาแต่ถ้าฝนตกหนักและลมแรงๆก็เปียกได้เหมือนกันวันนี้อ่านคำแนะนำพีหญิงแล้วเลยหันหน้าบ้านเค้าเข้าฝาบ้านแต่มีช่วงห่างกว้างให้เค้าวิ่งเข้าวิ่งออกหรือวิ่งผ่านเร็วๆได้อย่างสบายๆเพราะไม่มีมุมหรือทิศทางใหนเหมาะกว่านี้แล้วปลอดภัยจากลมและฝนได้100%โดยเฉพาะช่วงเริ่มเข้าอากาศแปรปรวนอย่างนี้แต่ไม่ทราบว่าพี่หญิงถือเรื่องฉโลกหงอเฮ้งรึเปล่าคะหวาหวาหันบ้านหมาเข้าผนังบ้านแล้วหันหลังบ้านออกทางนอกบ้านอย่างนี้ได้รึเปล่าและที่สำคัญมันเหมาะกับเค้าใหม? รบกวนพี่หญิงชี้แนะอีกครั้งด้วยค่ะ

เรื่องเสียงฟ้าร้องคงต้องฝึกกันเข้มเลยค่ะบ้านเค้าไม่มีประตูปิดเพราะอยากให้เค้าเป็นยามออกไปเดินตรวจตราได้เวลากลางค่ำกลางคืนเผื่อเวลามีผู้บุกรุกเค้าจะได้ทำหน้าที่ได้ เมื่อวานนี้ตอนกลางวันท้องฟ้ามืดครึ้มฝนตกมาอีกรอบพร้อมกับเสียงฟ้าร้องเค้าเข้ามามุดๆอยู่ใกล้ขาเราแต่ยังไม่พอแถมยังพล่านไปทั่วบ้านหามุมสงบด้วยตัวเองแต่ช่วงเริ่มฟ้าร้องลองหยิบขนมมาเบี่ยงเบนความสนใจเค้าเค้าก็กินอยู่แต่หวาหวาไม่ได้ทำต่อเนื่องทำ2-3ก้อนก็หยุดและเป็นกังวลด้วยมามี๊ก็ตกใจกับเสียงฟ้าร้องไปแป๊ปนึงเหมือนกันคราวหน้าเอาใหม่ค่ะและไม่โอ๋

เรื่องเห่า? หวาหวาก็ชอบให้เค้าไม่เห่าเหมือนกันแต่ถ้าเราฝึกเค้าไม่ให้เห่าเลยสมมุติว่าถ้ามีขโมยเข้ามาในบริเวณกลางวันที่เราไม่อยู่หรือกลางดึกขณะที่เรานอนหลับอยู่เค้าจะทำหน้าที่เตือนภัยให้เรายังไงคะ?หรือว่าเค้าจะไล่งับแทน?(ก็คงดี)เรื่องนี้ที่นี่สำคัญมากของที่เอาไว้นอกบ้านเคยหายอย่างสายยางพร้อมหัวฉีดล้างรถอย่างดี เตาย่างบาร์บีคิวแก๊ซอันเบ้อเร่อเบ้อร่าก็เคยหายแล้วทั้งๆที่รั้วบ้านก็สูงไม่รู้มันเข้ามายกไปได้ยังไงเดี่ยวนี้ใช้อะไรแล้วก็ต้องเก็บเข้าบ้านถึงจะมีหมาแล้วก็ตาม เพื่อนบ้านแถบนี้เค้าก็มีประสบการณ์เหมือนกันแต่ถ้าเป็นตอนนี้เจ้าซันไชคงวิ่งแจ้นเข้าไปกระโดดหยอกและเลียแทนคงสร้างความรำคาญให้ผู้บุกรุกได้พอสมควร:)

หวาหวาก็เป็นห่วงอยู่ตั้งนานเรื่องที่เค้าชอบตากแแดดตอนนี้สบายใจหายกังวลแล้วค่ะ

ถ้าผ่านมาทางแถบนี้ขอเชิญแวะเที่ยวที่บ้านนะคะพี่หญิงอย่าลืมนะคะ

ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะหวาหวา

สำหรับเืรื่องฮวงจุ้ยการหันหน้าของบ้านหมา พี่หญิงไม่รู้เรื่องนี้เลยคะ และไม่ถือ เพราะพี่ยึดหลักสะดวกและปลอดภัยมากกว่าคะ

------------
"เค้าเข้ามามุดๆอยู่ใกล้ขาเราแต่ยังไม่พอแถมยังพล่านไปทั่วบ้านหามุมสงบด้วยตัวเอง"

เราอาจให้เขาห่างจากขาเราสักระยะหนึ่ง แล้วไม่ให้เขาวิ่งพล่าน อาจใส่สายูจูงไว้ แล้วให้เขาหมอบนิ่งๆอยู่ที่ใดที่หนึ่งที่เรากำหนดให้

---------------------

"ลองหยิบขนมมาเบี่ยงเบนความสนใจเค้าเค้าก็กินอยู่"

เขายังกินอาหารได้ แปลว่าข่าวดีคะ คือ เขาไม่เป็นมาก เรายังเบีียงเบนความสนใจเขาได้อยู่ ถ้าหมาที่กลัวมากๆ แม้อาหารก็ไม่สนใจเลย

ถ้าเป็นเช่นนี้ เราก็หาเกมส์ให้เขาเล่นเลย หรือ เล่นเกมส์หาขนม เราก็เอาขนมไปซ่อน และให้เขาไปหา ทำให้เวลาฝนตกเป็นเรื่องที่สนุกสนาน แต่เวลาเราจะให้ขนมเป็นรางวัล เราต้องให้ให้ถูกจังหวะนะคะ อย่าให้พร่ำเพรื่อ อาจให้เล่นเกมส์เป็นเซ็ทๆแล้วให้ขนมหนึ่งครั้ง เขาต้องไม่สนใจเสียงฟ้าร้อง ไม่มีอาการกลัว เมื่อนั้นเราถึงให้ของกิน
แต่ถ้าเขายังมีวอกแวกไปกับเสียงฟ้าร้อง เราก็ชวนเล่นเกมส์ต่อให้เขาลืมๆฟ้าร้อง แต่กำลังมีสมาธิกับเกมส์เมื่อเขาไม่สนใจฟ้า เราค่อยให้ขนมเป็นรางวัล
หรือ เราจะให้เขาเล่นเกมส์อย่างเดียวก็ได้ ไม่ต้องให้ขนม เพื่อป้องกันการไปสนับสนุนการกลัวให้มากกว่าเดิมถ้าเราให้ขนมไม่ถูกจังหวะ ถ้าเราไม่แน่ใจว่าเราจะให้ถูกเวลา ถูกภาวะอารมณ์ของหมาหรือไม่ เราก็ไม่ต้องให้ขนมก็ได้คะ เน้นกิจกรรมอย่างเดียว ก็ ok แล้ว


---------------

เรื่องเห่า

-เราไม่อยากให้เขาเห่าในเวลาปกติ
-แต่เราต้องการให้เขาเห่า เมื่อมีคนแปลกหน้าที่ไม่ประสงค์ดีมาใกล้บริเวณบ้าน
-แต่เราไม่อยากให้เขาเห่า ถ้าคนแปลกหน้านั้นมีความประสงค์ดีมาใกล้บริเวณบ้าน
-อยากให้เขากัดคนแปลกหน้าที่ไม่ประสงค์ดี
-ไม่อยากให้กัดคนแปลกหน้าแต่ประสงค์ดี

ถือว่าเราต้องการสิ่งที่ยากเกินความสามารถของสุนัข เราคาดหวังให้เขาแยกแยะว่าใครประสงค์ดี ประสงค์ร้ายด้วยตัวเอง อยากให้เขาตัดสินใจได้เองว่าจะให้เห่าใครดี กับใครห้ามเห่า อันนี้ถือว่ายากมากนะคะ ยากที่จะได้หมาทำงานได้เพอร์เฟคดั่งใจเรา ในโลกความเป็นจริงไม่มีหมาเพอร์เฟคขนาดนั้น

หมาอารักขา ที่ฝึกให้กัด ฝึกให้เห่า เขาทำตามสั่งผู้คุมนะคะ ถ้าไม่สั่งให้กัดเขาก็ไม่กัด แต่เมื่อไหร่ที่ผู้ร้ายเข้าจู่โจมประชิดตัวผู้คุม เมื่อนั้นหมาอารักขาก็จะเข้าสู่โหมดจู่โจมอัตโนมัติ แต่ถ้าเห็นแค่คนไม่ประสงค์ดี เดินไปๆมาๆปกติ แม้จะพกปืนก็เถอะ ถ้าผู้คุมไม่สั่งให้กัด หมาก็ไม่อยู่ดีๆเข้าไปกัดนะคะ หมาแยกแยะไม่ได้หรอกว่า คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่มีปืนถือว่าเป็นคนดีห้ามกัด แต่คนที่มีปืนเป็นคนไม่ดีต้องกัดลูกเดียว หมาไม่สามารถทำได้เองขนาดนั้นถ้าไม่มีผู้คุมสั่ง
ขนาดหมาอารักขาที่ฝึกมาอย่างดี ก็ไม่สามารถทำได้ดั่งที่หวาหวาาต้องการ

หมาที่ทำหน้าที่เฝ้าบ้านดี หวงบ้าน กัดคนแปลกหน้า หมาพวกนี้มักจะมีความหวงถิ่นสูง นั้นก็คือเขาต้องมีภาวะอารมณ์จ่าฝูงประมาณหนึ่งนะ เขาถึงหวงถิ่นเพราะถิ่นเป็นของเขา ซึ่งต้องพ่วงมาด้วยปัญหาพฤติกรรมบางอย่างที่เราอาจไม่ชอบ เขาอาจกัดทุกคนที่เป็นคนหน้าแปลก ไม่ว่าเป็นช่างไฟ ช่างประปา หรือ ไปรษณีย์ ก็กัดหมดถ้าแหย่มือเข้ามาในบ้าน แต่ในชีวิตจริง เราจะเจอคนหน้าแปลกที่เป็นคนดี มากกว่าเจอคนหน้าแปลกแต่หวังขโมยของทีอยากจะแหย่มเข้ามาในบ้านเราให้หมากัด ถ้าเป็นเช่นนั้นคนที่โดนกัดบ่อยก็คือคนดีๆแต่หน้าแปลกนั่นเอง
หรือหมาบางตัวที่เฝ้าบ้านได้ เป็นมิตรกับคนในบ้าน เป็นมิตรกับคนนอกบ้านก็ได้แต่ถ้าเราอยู่สั่งเขาว่าไม่ให้กัด แต่ลองนึกดู ถ้ามีคนหน้าแปลก อาจเป็นญาติห่างๆมาเยี่ยมบ้านเรา แล้วเผลอเข้ามาในบ้านโดยที่เราไม่อยู่ เชื่อได้ว่า ญาติต้องโดนกัดแน่ๆ เพราะหมาไม่มีทางนึกได้เองว่า คนนี้เป็นญาติห่างๆเรา เพราะฉะนั้นห้ามกัด หมานึกไม่ได้หรอก

แต่ถ้าเราเลี้ยงหมาให้เป็นหมาที่ดี น่ารักต่อคน ไม่ก้าวร้าว แถมเป็นสายพันธุ์ที่เป็นมิตรด้วย ก็คงยากที่จะให้เขากัด หรือเข้าทำร้ายคน อันนี้ใช้เฝ้าบ้านแบบต้องการให้เข้าไปกัด เขาอาจทำไม่ได้ แต่ถ้า้ใช้เฝ้าบ้านแบบต้องการแค่การเห่าเตือนเมื่อมีคนเข้าใกล้บริเวณบ้าน อันนี้ก็น่าจะเป็นไปได้อยู่ แต่ก็อย่างว่า ต้องระวังการเห่าเพลินจนเป็นรบกวนเราไป เห่าแม้กระทั้งบุรุษไปรษณีย์ เห่าแมว เห่าเด็กปั่นจักรยาน เพราะเขาก็ไม่รู้หรอกว่า คนไหนบ้างที่ต้องเห่าเรียกเรา คนไหนไม่ต้องเห่า จริงไหม

ลองดูคะ ว่าจะให้เห่าหรือไม่ให้เห่า
หมาบางตัวก็ใจไม่แตก ไม่เห่าเพลิน ก็มี อันนี้ก็ถือว่าเป็นความโชคดีของเจ้าของ


-----------------

ถ้าเราไม่ชอบเสียงฟ้าร้อง หมาก็จะไม่ชอบเสียงฟ้าร้องตามเรานะคะ

สู้ๆ

พี่หญิง

เข้าใจแจ่มแจ้งแล้วเจ้าค่ะ ขอบคุณพี่หญิงมากๆค่ะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง

สบายดีใหมคะน้ำท่วมรึเปล่าหวังว่าคงอยู่ไกลจากจุดน้ำท่วมนะคะไม่ได้เข้ามาอัพเดทตั้งนานคิดถึงค่ะวันนี้เข้ามาอัพเดทพร้อมกับมีปัญหาขอรบกวนพี่หญิงให้คำแนะนำวิธีแก้ไขด้วยไขค่ะ เจ้าซันไชอายุครบเก้าเดือนแล้วออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอทุกวันหลังจากผ่าตัดทำหมันแล้วก็แข็งแรงสมบูรณ์ดีมากแล้วก็นิสัยดีด้วยค่ะแต่ยังไม่ดีมากยังติดกระโดดจ้ำเวลาเจอคนอื่นแต่แค่สักแป๊ปเดียวก็หยุดไม่ติดเห่าค่ะไม่อณุญาติให้เห่าเกินสามโฮ่งถ้าตอนกลางคืนฝนตกก็จะพาเข้ามานอนในบ้านผูกไว้กับที่เฉพาะบริเวณที่จัดให้
ช่วงนี้หวาหวากับคุณสามีต้องเดินทางบ่อยเลยต้องพาซันไชไปฝากไว้kennelคราวละสองคืนเพราะไม่อยากเป็นห่วงเค้าทิ้งเอาไว้ที่บ้านตัวเดียวแล้วที่เอาไปฝากไว้ก็เป็นที่ที่เค้าเกิดด้วยเราก็เลยสบายใจเจ้าของที่นั่นเค้าคิดคืนละยี่สิบยูโรกินอยู่เสร็จสัพ เวลาไปรับเค้ากลับมาเค้าสงบนิ่งน่ารักมากอยู่ในรถตลอดทางจนกลับถึงบ้านแต่ปัญหาคือเค้ายังติดนั่งเบาะหน้ากับหวาหวาอยู่ถึงจะไม่ใช่ตักแต่เป็นพื้นที่เหยียบนั่นต้องกางขาออก99องศาเพื่อให้เค้าได้นั่งได้นอนดีๆหวาหวาควรเริ่มฝึกเค้านั่งเบาะหลังอย่างไรดีคะพี่หญิง?จำเป็นต้องซื้ออะไรรองเบาะก่อนใหมคะ?

วันอาทิตย์ที่แล้วเชิญเพื่อนบ้านติดกันมากินอาหารตอนเย็นเลยได้รู้ว่าพักหลังมานี่ซันไชหอนตามทุกครั้งเวลาหวาหวากับสามีออกจากบ้านพร้อมกันและหอนอยู่ประมาณ10-20นาทีเค้าบอกอย่างนั้นแต่ัหวาหวายังไม่ได้ฟังเองได้ยินเองพรุ่งนี้ถึงกะว่าจะแกล้งออกจากบ้านแล้วหลบอยู่แถวๆนั้นฟังดูเเละอยากรบกวนพี่หญิงช่วยบอกวิธีแก้ไขด้วยค่ะ?

?
เมื่อเช้านี้หวาหวาจุดไฟแช็กเพื่อจุดเทียนหอมในบ้านแต่พอซันไชเห็นแค่นั้นแหละหูตกหางตกวิ่งหลบออกจากบ้านไปเลยเราก็แปลกใจเพราะเมื่อก่อนเค้าไม่ได้กลัวเสียงไฟแช็กหนิก็เลยเรียกเข้าบ้านอีกลองจุดไฟอีกและก็อยู่ห่างจากเค้ามากเค้ายังกลัววิ่งพล่านออกนอกบ้านเข้าไปหลบในบ้านตัวเองนอกบ้านหวาหวาก็ตามไปอีกเรียกก็ไม่อยากมาเลยเอาขนมไปล่อหลอกให้เดินเข้ามาในบ้่านแล้วสั่งเค้าให้นั่งอยู่กับที่หวาหวาก็จุดไฟแช็กอีกเค้าก้เริมพล่านจะวิ่งหน่ไปอีกแปลกมากเลยค่ะเค้ากลัวมันจริงๆหวาหวาก็ลองจับเค้าไว้มือซ้ายมือขวาจุดไฟค้างไว้แต่ยืดไกลสุดแขนห่างจากเค้า เค้าก้มหน้าครางเบาๆและก็ตัวสั่นด้วยหวาก็เลยปล่อยเค้าวิ่งออกไปไม่มีเวลามากด้วยค่ะเพราะใกล้ถึงเวลาที่อาจารย์สอนภาษาสเปนจะมาก็เลยคิดว่าปล่อยไปก่อนคราวนี้ ปกติเวลาอาจารย์เข้ามาบ้านเค้าจะต้องกระโดดเข้าไปหาก่อนนิดนึงทุกครั้งถึงแม้จะผูกไว้ก็ตามหลังจากนั้นก้จะนอนนิ่งๆอยู่ใกล้เท้าหวาจนกว่าจะหมดชั่วโมงเรียนแต่วันนี้ไม่ได้ผูกอาจารย์เข้ามานั่งเรียบร้อยแล้ววันไชคงได้กลิ่นก็เดินเร็วเข้ามาหาไม่กระโดดแต่เอาหัวมุดดุนขาและก็เลียนิดหน่อยไม่ถึงนาทีเลยค่ะนอนหมอบลงตรงขาอาจารย์แล้วก็นอนหลับอย่างนั้นจนหมดชั่งโมงเรียน แล้วตลอดทั้งวันก็ยังทำท่ากลัวเวลาหวาหวาจับอะไรทีเค้าก็ทำท่าวิ่งหนีแล้วทั้งที่ไม่ได้ตีหรือทำอะไรเค้าเลยจนถึงตอนเย็นเลยค่ะเรียกให้มากินก็มาแต่ก็ยังแสดงอาการกลัวอยู่ตลอดเวลาหวาหวาทำอะไรผิดเหรอคะพี่หญิงช่วยด้วยค่ะ

ทำยังไงถึงจะให้ซันไชเชื่อใจและรู้สึกปลอดภัยรักม่ามี้เหมือนเดิม


รอคำตอบอยู่นะคะ

ขอบคุณค่ะ

หวาหวา

สวัสดีคะน้องหวาหวา

-ละแวกบ้านพี่หญิงน้ำไม่ท่วมคะ แต่ต่างจังหวัดท่วมเยอะมาก
ปีนี้น้ำท่วมไปหลายจังหวัดเลย แย่มาก ถือว่าท่วมใหญ่

-------------------

"หวาหวาควรเริ่มฝึกเค้านั่งเบาะหลังอย่างไรดีคะพี่หญิง?จำเป็นต้องซื้ออะไรรองเบาะก่อนใหมคะ?"

-พี่หญิงจะมีผ้าคลุมเบาะหลังรถที่ทำมาสำหรับให้น้องหมานั่งโดยเฉพาะ จะทำให้ขนหมาไม่ติดเบาะคะ ก็ช่วยกันได้ด่านหนึ่ง

ก็ให้เขานั่งเบาะหลังได้เลยคะ เริ่มจากการฝึกเป็นเกมส์ ให้เขาคุ้นเคยก่อน วิธีฝึกใช้ได้เหมือนกันลองดูในบทความคะ

Dog Behavior;น้องหมาขึ้นรถแล้วอาเจียน เมารถ หรือ กลัวรถ กันแน่?
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=07-05-2010&group=7&gblog=50

---------------------------------
"เวลาหวาหวากับสามีออกจากบ้านพร้อมกันและหอนอยู่ประมาณ10-20นาที"

วิธีแก้
-ให้ซันไซออกกำลังกายให้เหนื่อยก่อนที่เราจะฝึก แล้วให้เขาอยู่ที่สวน
-แกล้งทำเหมือนออกจากบ้านจริง ทำให้เหมือนเลย เลื่อนรถถอยรถให้เหมือนทุกครั้งที่จะออกจากบ้าน แต่ให้สามีออกไปคนเดียวขับรถไปจอดห่างๆบ้านหน่อย แต่หวาหวาซ่อนอยู่ในบ้านนะ ในที่ที่เราสามารถส่งเสียงเตือนได้ แต่ไม่ให้เจ้าซันไซ เห็นเรานะ
-พอสามีขับรถออกไป เราก็ซุ่มมองเลย ถ้าเจ้าซันไซเริ่มจะหอนเราก็ส่งเสียงเตือนทันที
-ฝึกซ้อมแบบนี้บ่อยๆ เขาจะได้รู้ว่า แม้เขาไม่เห็นเราในสายตา เขาก็ห้ามหอนตาม หมาจะได้รู้ว่า แม้รถเคลื่อนตัวออกไป เขาก็ห้ามหอนตาม


ตอนยูจิ(white shepherd)มาอยู่ใหม่ๆ พี่ลองเอาโยจากะจีจี้ออกไปเดินแค่สองตัว แล้วให้เขาอยู่ในกรงตัวเดียว เขาก็ร้องหงิงๆตาม พี่ก็ใช้วิธีที่แนะนำไป ก็คือ ให้สามีพาสองตัวออกไปเดิน ทำเหมือนออกเดินจริงทุกอย่าง แล้วพี่ก็แอบอยู่ในห้องเงียบๆ พอสามีออกไป เจ้ายูจิก็ส่งเสียงหงิงๆ พอส่งเสียงปุ๊ปพี่ก็ส่งเสียงเตือนทันทีเลย เขาก็เงียบ แล้วพี่ก็ฝึกอีก ให้สามีเดินกลับมาแล้วก็ทำเหมือนออกนอกบ้านอีก ก็ฝึกอย่างนี้ซ้ำไปซ้ำมาสัก 3 รอบก็ไม่มีเสียงร้องตามแล้ว สรุปว่าวันนั้นก็แก้ได้เลย

ลองดูนะคะ

----------------------------


"เอาขนมไปล่อหลอกให้เดินเข้ามาในบ้่านแล้วสั่งเค้าให้นั่งอยู่กับที่หวาหวาก็จุดไฟแช็กอีกเค้าก็เริมพล่านจะวิ่งหนีไปอีกแปลกมากเลยค่ะ"

"แล้วตลอดทั้งวันก็ยังทำท่ากลัวเวลาหวาหวาจับอะไรทีเค้าก็ทำท่าวิ่งหนีแล้ว"

"ทำยังไงถึงจะให้ซันไชเชื่อใจและรู้สึกปลอดภัยรักม่ามี้เหมือนเดิม"

-อย่างอื่นต้องแก้ที่ภาวะอารมณ์ของหวาหวาก่อนนะื ยิ่งเขากลัวอะไรบางอย่างที่เรานึกไม่ถึง เราก็เริ่มกังวลโน่นนี่นั่น เริ่มมีอาการผิดหวังว่าที่ฝึกมาทุกอย่างจะล้มเหลวไหม เราจะต้องมาเหนื่อยตามแก้เรื่องพวกนี้อีกหรือ ร่วมกับความหงุดหงิดกับความไม่ได้ดั่งใจ ต่างๆนานามันแฝงหลุดออกมาแบบที่เราไม่รู้ตัว ภาวะอารมณ์ต่างๆเหล่านี้นี่เองที่ทำให้หมาแย่ลง
อย่าลืมว่า เรากำลังจับไฟแช็ก พร้อมกับอารมณ์็ที่กลัวประหม่า หมาเขาไวนะอย่าลืมเรื่องนี้ เขาก็จะเชื่อมโยงไฟแช็กกับความประหม่าหวาดกลัวของหวาหวา หมาก็จะคิดว่าไฟแช็กนี่ช่างน่ากลัวจริงๆ ขนาดจ่าฝูงยังโหวงเหวงประหม่่าได้ขนาดนี้ เขาก็เลยประหม่าและโหวงเหวงกลัวไปกับเรา พอเขากลัว เราก็ยิ่งโหวงเหวงเข้าไปใหญ่ คราวนี้แย่กว่าเดิมเราจะหยิบจับอะไร เราก็เริ่มไม่มั่นใจเพราะยังกังวลกับเรื่องไฟแช็กอยู่ หมาก็เลยกลัวไปทุกอย่างที่หวาหวาจะหยิบโน่นหยิบนี้

ทั้งหมดนี้มารวมในประโยคที่ว่า

"ทำยังไงถึงจะให้ซันไชเชื่อใจและรู้สึกปลอดภัยรักม่ามี้เหมือนเดิม"

นี่คือความรู้สึกที่ทำให้สถานการณ์แย่ลง

ทางออก

-ต้องแก้ที่ภาวะอารมณ์เราก่อนอันดับแรก ต้องเฉยๆนิ่งๆกับไฟแช็ก อย่าติดภาพเก่าๆ

-ยังใช้ขนมล่อเขาได้ ถือว่าเป็นเรื่องดี เขาไม่กลัวมาก ถ้าหมาที่กลัวมากจะปฎิเสธิของกินไปเลย

-วางไฟแช็กไว้กับพื้น แล้วเอาขนมไปไว้แถวๆไฟแช็ก แล้วให้เขาเข้าไปกินขนม แล้วค่อยๆเลื่อนขนมไปใกล้ๆไฟแช็กมากขึ้นเรื่อยๆ จนเขาเข้าใกล้ไฟแช็กได้ ทำอย่างนี้เพื่อเป็นการเชื่อมโยงไฟแช็กกับสิ่งดีๆไม่น่ากลัว

-พอเขากล้าเข้าใกล้ไฟแช็ก เราก็ขยับไฟแช็กเบาๆ เบาแบบที่เขาไม่ตกใจ พยายามให้เขาหมอบอยู่ตรงนั้น ขณะที่เราขยับไฟแช็กไปมา แต่ไม่ให้จุดนะคะ

-พอเขาไม่หนี ไม่กลัว ขณะเราขยับไฟแช็กไปมาจนเป็นเรื่องปกติ คราวนี้ใส่สายจูงไว้ไม่ให้เขาหนีไปได้ แล้วเราก็ทำใจสบายๆ นิ่งๆ ไม่ต้องคิดมาก
แล้วพอเราขยับไปมาให้เขาเพลินๆแล้วเราก็ค่อยจุดไฟแช็กเร็วๆแล้วก็ให้มันดับไปอย่างเร็วๆ แล้วเราก็ขยับจนกว่าเขาจะเพลินๆแล้วค่อยจุดใหม่ ฝึกแบบนี้แบบค่อยเป็นค่อยไป จนเขาคุ้นเคยกับการจุดไฟแช็ก
ถ้าเขาเริ่มส่งเสียงหงิงๆหรือ ตาลอกแลกเราก็แค่ส่งเสียงเตือน ยังไงก็ตามแต่เขาห้ามหนีเด็ดขาด เขาต้องหมอบอยู่ตรงนั้น
ฝึกอย่างนี้เขาจะยอมรับไฟแช็กได้ในที่สุดคะ

Tip
เวลาฝึกในเขาทนกับสถานการณ์ที่ทำให้เขากลัว เราต้องฝึกแบบให้อยู่ในระยะที่ยังไม่แตะความกลัวนะคะ ทำแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป ทีละนิดละหน่อย ให้อยู่ในขีดที่เขาทนได้และไม่แสดงความกลัวออกมา งงไหมเอ่ย?

ลองดูนะ

ลองไปอ่านเล่นๆ เผือเอาไปปรับใช้กับสถานกาณ์อื่นๆได้

Dog Behavior; วิธีแก้พฤติกรรมสุนัขขี้กลัว
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=27-05-2009&group=7&gblog=7
-------------------------

สู้ๆ

สวัสดีค่ะพี่หญิง

อ่านข่าวฝนตกท้ำท่วมหลายจังหวัดที่ไทยเหมือนกันหวังว่าฝนจะหยุดตกน้ำหยุดท่วมเร็วๆนี้ดีใจค่ะที่พี่หญิงอยู่เขตปลอดภัย:)

หวาหวาต้องเริ่มฝึกแล้วจริงๆค่ะตัวตั้งโตแล้วยังให้นั่งด้านหน้าด้วยอยู่เลยจะเข้าไปอ่านในหัวที่ให้มาค่ะ

เดี๋ยววันเสาร์อาทิตย์นี้จะฝึกเรื่องหอนตามเพราะอยู่บ้านกันครบสองคนไม่ต้องออกไปทำงานหรือธุระข้างนอก พี่หญิงเยี่ยมไปเลยค่ะฝึกยูจิอยู่แค่สามรอบเงียบไปเลยนับถือๆค่ะ:)ทำให้หวาหวาไได้กำลังใจเยอะเลยและทุกครั้งที่พี่หญิงให้คำแนะนำมาในทุกเรื่องตอนที่คุณลุงคุณป้าฝรั่งข้างบ้านเค้าบอกเราก็ทำให้ไม่สบายใจกลัวว่าเสียงหอนของหมาเราจะไปรบกวนเพื่อนบ้านหลายๆหลังแล้วเจ้าหมาเราก็จะติดเป็นนิสัยเสียและคิดว่าเราฝึกเค้าไม่ดีพอเหรอเนี่ยเพราะปกติถือว่าเค้าเงียบมากถ้าเปรียบเทียบกับหมาเพื่อนบ้านหลายหลังแถวนี้กลางค่ำกลางคืนคนเดินผ่านไปมาเค้าไม่เคยเห่าให้ได้ยินเลยรู้เพราะอยู่กับเค้าตลอด อย่างไรก็ตามไม่ใช่ปัญหาอะไรใหญ่โตและได้รับคำแนะนำจากพี่หญิงแล้วก็จะได้แก้ไขอย่างถูกต้องเลยค่ะ:)

น่าจะเป็นที่สภาวะอารมณ์ของหวาหวาแน่ชัดเลยทำให้ซันไชเตลิดทั้งวันเลยวันนั้นพี่หญิงรู้ไปหมดทุกอย่างเลยเชื่อๆๆนับถือๆค่ะหวาหวาอยู่ในอารมณ์แย่จริงๆวันนั้นแต่วันนี้ซันไชกลับเข้าบ้านแล้วมานั่งๆนอนๆมองม่ามี้ทำโน่นทำนี่เหมือนเดิมแล้วดีใจขึ้นเป็นกองเลย คราวหน้าจะไม่ลืมระวังอารมณ์ของตัวให้มากๆกว่านี้ค่ะวันนั้นยิ่งตามยิ่งหนียิ่งเรียกยิ่งหนี ขอฝึกทีละอย่างสำหรับเคสไฟแช็กดูจะยากและไม่รีบร้อนเหมือนเคสอื่นสำหรับหวาหวานะเพราะฉะนั้นเอาไว้จัดการเป็นลำดับที่สามจ้า:)เดี๋ยวเข้าไปอ่านจริงๆในหัวข้อวิธีแก้พฤติกรรมสุนัขขี้กลัวเพราะเป็นหัวข้อหนึ่งที่ไม่ได้เข้าไปเปิดอ่านเลยแล้วเจ้าซันไชน่าจะเป็นหมาขี้กลัวอยู่

"ฝึกแบบให้อยู่ในระยะที่ยังไม่แตะความกลัว" เป็นงงเหมือนกันค่ะแต่อ่านกลับไปกลับมาหลายๆรอบก็พอเข้าใจเจ้าค่ะ "แบบค่อยเป็นค่อยไปทีละนิดทีหน่อยอยู่ในขีดทีเขาทนได้และไม่แสดงความกลัวออกมา"จะเขียนเอาไว้เลยขอบคุณพี่หญิงมากๆกับคำแนะนำในทุกข้อ

ขอบคุณมากๆค่ะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง

ไม่ได้แวะเข้ามาซะนานหวังว่าพี่หญิง จี้จี้ ยูจิ โยจาคงสบายดีนะคะหวาหวาคิดถึงพี่หญิงเสมอเลยคะและไม่ได้หายแต่แอบไปซุ่มฝึกเจ้าซันไชจอมซนจนน่ารักได้วันนี้แวะเข้ามาพร้อมกับอยากบอกดังๆว่าความฝันเป็นจริงแล้ว!!!!
วันนี้วันที่ซันไชเดินไปข้างๆพร้อมกันไม่ดึงสายจูงเดินไปสบายๆถึงใหนถึงกันเพิ่งรู้ถึงความสุขจริงๆและก็เอนจอยเดินออกกำลังกายกับหมามากเลยค่ะ:):):):)เดินได้ดีมากอย่างนี้ตอนเค้าอายุครบขวบตอนนี้ก็ขวบกับสองเดือน รู้สึกว่าเค้ามีความอดทนหักห้ามใจตัวเองขึ้นเยอะเวลาฝึกก็ตั้งใจฝึกมากกับคุณสามีเค้าก็ให้ความเกรงใจและเชื่อฟังมากกว่าเมื่อก่อนมากๆค่ะทุกๆเช้าก่อนคุณสามีออกไปทำงาน6:30AMก็ให้เค้าทำหน้าที่ปล่อยหมาออกนอกบ้านเพื่อทำธุระส่วนตัวรอจนเสร็จแล้วถึงไปออกไปทำงานหวาหวาก็เลยได้นอนต่ออีกชั่วโมงกว่าถ้าวันใหนไม่มีไปเรียนโน่นกะว่าฟ้าสางเป็นหน้าที่ต้องพาหมาออกเดินเป็นประจำทุกวันยกเว้นวันฝนตกเท่านั้นลู่วิ่งก็ยังไม่ได้ซื้อเพราะสนุกกับการเดินออกกำลังกายนอกบ้านจังถึงแม้บางวันจะเหนื่อยมากยังไงก็ยังต้องพาหมาออกไปเดินเป็นการบังคับตัวเองไปในตัวเลยไม่อ้วนคะเป็นผลพลอยได้:):):):)

มีผลรายงานการตรวจกระดูกสะโพกของซันไชมาฝากด้วยคะหมอบอกว่าซันไชกระดูกสวยแข็งแรงดีมากสุขภาพก็แข็งแรงฟันก็ดูสุขภาพดี

แต่มีปัญหาอยู่ข้อคือเวลาเดินผ่านหมาด้วยกันไม่เคยมีเลยซักครั้งที่ซันไชจะยืนนิ่งๆหรือเดินผ่านได้เฉยๆทั้งที่เคยเจอกับหมาตัวนั้นบ่อยๆเดินสวนกันบ่อยแต่หมาตัวนั้นไม่ได้อยู่ในสายจูงวิ่งอิสระนำหน้าเจ้าของมาเสมอแต่เป็นที่รู้กันที่บริเวณนั้นใครๆก็พาหมาไปวิ่งไปเดินอิสระไม่ใส่สายจูงกันแต่หวาหวาอยากฝึกให้ซันไชเดินในสายจูงแม่นๆยังไม่อยากปล่อยวิ่งพล่านเมื่อก่อนเจอหมาตัวอื่นๆวิ่งนำหน้าเจ้าของมาอย่างนั้นก็นึกกลัวเหมือนกันบางทีตัวใหญ่พันธุ์ดุแต่ก็พยามยามคิดในทางที่ดีสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วก็เดินต่อไมได้หยุดมองหมาแวบนึงไม่สบตาแล้วก็เลยสายตาไปที่เจ้าของที่เดินตามหมามาไกลรอฟังว่าเค้าจะพูดอะไรแต่คิดว่าถ้าหมาเค้าดุเค้าคงไม่กล้าปล่อยหรอก บางทีบางตัวกเข้ามาดมซันไชซึ่งกลัวลนลานไว้แล้ววิ่งลนหน้าวนหลังหลบเค้าเป็นพลวันเผลอๆสายจูงจะพันขาเราล้มตาย บางตัวก็วิ่งผ่านเราไปเฉยเลยพอเจ้าของเค้าตะโกนสั่งมาแค่นั้นแต่ซันไชก็ยังมีอาการเหมือนเดิมวิ่งหลบๆกลัวลนลานหวาหวาจะทำยังไงดีคะพี่หญิงจะว่าหวาหวาเป็นคนขี้กลัวก็ใช่คะหมาเลยได้นิสัยตามแต่นี่หมาตัวนั้นเราเจอบ่อยๆเกือบทุกวันรู้แล้วว่ามันไม่มีอะไรไม่กลัวแล้วค่ะแต่ซันไชก็ยังมีอาการเหมือนเดิมมีบางครั้งเกือบจะเดินผ่านไปได้แล้วหมาตัวนั้นก็วิ่งเลยไปแล้วตัวเองยังตัวงอตัวเลี้ยวไปดูไปสนใจเค้าอยู่นั่นแหละขอพี่หญิงช่วยชี้แนะด้วยคะจะได้นำไปแก้ไข

สุดท้ายขอขอบคุณพี่หญิงทีทำบลอกดีๆนี่้ไว้ให้คนรักหมาเข้าใจหมาและปราบหมาให้อยู่หมัด

ขอบคุณอีกครั้งและล่วงหน้าคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะน้องหวาหวา

คิดถึงจัง ดีใจที่น้องกลับเข้ามาทักทายและเล่าเรื่องเจ้าหนูซันไซให้พี่ฟัง ยังคิดถึงอยู่เสมอว่า ตอนนี้น้องจะเป็นอย่างไรบ้าง แต่มั่นใจว่าทุกสิ่งอย่างต้องดำเนินไปด้วยดี เพราะหวาหวาเป็นคนเก่งที่ประสบความสำเร็จในการเป็นจ่าฝูง

นี่แหละค่ะ ข้อดีของ Mastering the walk ถ้าใครทำได้สำเร็จ จะรู้ว่าความสุขที่แท้จริง และ ความเป็นหนึ่งเดียวกันระหว่างสุนัขกับเจ้าของเป็นอย่างไร เราจะรู้ถึงความเป็นมิตรแท้ เขาฝากชีวิตไว้กับเรา เราปกป้องเขา มันมีความสุขแบบอธิบายไม่ถูก เป็นความสุขปนความภูมิิใจ ความรัก และ ความรับผิดชอบ ซึ่งความรู้สึกแบบนี้เป็นสิ่งที่พี่ได้สัมผัส และพี่ก็อยากจะแบ่งปัน อยากให้ทุกคนได้รู้สึกถึงความสุขแบบนี้บ้าง และน้องหวาหวาก็ทำได้สำเร็จ และได้สัมผัสถึงความสุขแบบนั้น เยี่ยมมากเลยหวาหวาคนเก่ง เก่งมาก

----------------------
การที่หมาเดินนำหน้าเจ้าของมาดุ่ยๆ หรือ วิ่งเข้าใส่หมาเราแม้จะไม่ได้แสดงความก้าวร้าวก็ตาม แต่ก็อาจเป็นภาวะที่อยากจะข่มเจ้าซันไซเล็กๆ เจ้าซันไซเลยรับรู้ถึงพลังนี้ได้ โดยที่เรามองหมาตัวนั้นไม่ออก แต่เจ้าซันไซมองออกว่ามาแบบข่ม เจ้าซันไซเลยมีอาการหลบเลี่ยง ถอยให้ ถือเป็นสิ่งที่เจ้าซันไซเลือกวิธีที่ยอมหมาตัวนั้น เพื่อลดการเผชิญหน้า ไม่อยากหาเรื่อง เขาก็เลยเลือกวิธี "การหนี" แต่เนื่องจากเรายังจับสายจูงไว้ เขาจึงหนีไปไหนไม่ได้ สายจูงก็เลยพันแข้งขาเรา

เวลาสุนัขเจอกับสถานการณ์ใดสถานการณ์หนึ่ง สุนัขจะมีreaction อยู่ 4 อย่างคือ การหนี การสู้ การไม่สนใจ และ การยอมจำนน
สิ่งที่เราต้องการให้หมาของเราทำก็คือ การไม่สนใจ(ignore)และการยอมจำนน ถือเป็นวิธีที่ดี และ ปลอดภัย และเป็นวิธีของหมาที่มีภาวะจิตใจที่ดี ที่สมดุลเป็นปกติ

ในกรณีของเจ้าซันไซ เขาเลือกที่จะหนี เมื่อเจอหมาเข้ามาข่ม ถือว่าเป็นวิธีที่ไม่ปกติสักเท่าไหร่ เพราะถ้าเราไม่มีสายจูง เขาอาจวิ่งหนีหายไปได้ เราควรให้เขาเลือกวิธีไม่สนใจหรือยอมจำนน

วิธีไม่สนใจหรือยอมจำนน ก็คือ เขายืนเฉยๆ หรือ นั่งเฉยๆในสายจูง ไม่มองหมาตัวนั้น หรือ จะมองก็ได้แต่มองเฉยๆไม่ตอบโต้ใดๆทั้งสิ้น ขณะที่หมาตัวนั้นวิ่งเข้ามาใส่ หรือ วิ่งไปวิ่งมารอบตัวซันไซ

สิ่งที่ต้องทำเมื่อมีหมาวิ่งเข้ามาหาเจ้าซันไซ ก็คือ

-พยายามพาให้เจ้าซันไซเดินผ่านไปเฉยๆ โดยควบคุมไม่ให้เจ้าซันไซหันไปมองหมาตัวนั้น เมื่อซันไซไม่มอง สมาธิเขาก็จะอยู่กับเรามากขึ้น ฝึกไม่ให้เขามองทุกครั้งที่ผ่านหมาตัวอื่นๆ โดยการกระตุกสายจูงหรือการฉกก็ตามแต่ ฝึกบ่อยๆ หมาก็จะเรียนรู้ได้ว่า เราไม่ต้องการให้เขามอง ก็คือ เราต้องการให้เขาignoreหมาตัวนั้นๆ
ต้องเตือนก่อนที่เขาจะจ้องนะ แค่เขาเห็นแล้วหูตั้งปากหุบ เราก็เตือนได้ทันที เขาก็จะไม่เข้าสู่ภาวะจ้อง เมื่อไม่จ้อง เขาก็ไม่คลั่ง ไม่กลัว

แต่ถ้าหมาตัวนั้นเข้ามาจู่โจมประชิดตัว เราก็ต้องทำตามนี้


-หวาหวาต้องตั้งสติ
-สั่งให้ซันไซนั่งเฉยๆ ไม่ให้ลุก ถ้าเขาลุกเราก็สั่งให้นั่ง จะใช้ดึงเชือกหรือกดก้นให้นั่งก็ได้ แต่เขาห้ามลุก เพื่อสอนให้เขารู้ว่า ไม่ต้องหนี ก็แค่นั่งเฉยๆก็พอ เดี๋ยวฉันปกป้องเจ้าเอง ไม่ต้องกลัว เจ้าแค่นั่งเท่านั้น
-ถ้าซันไซนั่งเฉยๆ มองหมาตัวนั้นเฉยๆ จนหมาตัวนั้นเข้ามาดมหรือเดินจากไป ก็ถือว่าสำเร็จ เราก็พาเดินต่อ
-แต่ถ้าซันไซคุมยาก เราก็ควบคุมไม่ให้เขาหันมองหมาตัวนั้น โดยให้นั่งเฉยๆ รอจนหมาตัวนั้นเดินจากไป แล้วเราก็เดินต่อ
-แต่ถ้าหมาตัวนั้นจะเข้ามาขุ่มเช่น ขึ้นขี่ เอาขาหน้าตะบบบ่า ตะปบหน้า เอาหัวพาดไหล่ พาดก้นซันไซ เราก็ต้องฉกเตือนหมาตัวนั้นทันที
-แต่ถ้าเราดูแล้วว่า หมาตัวที่วิ่งเข้ามา เข้ามาแบบหาเรื่องแน่ๆ เราก็ต้องป้องกันไม่ให้หมาตัวนั้นเข้ามาหาเจ้าซันไซ เราต้องไล่ไป ตอ้นไม่ให้เขาเข้ามาใกล้

เมื่อเราแสดงความเป็นฮีโร่ต่อหน้าเจ้าซันไซ เราคุมได้ทุกสถานการณ์ เราทำให้หมาตัวอื่นๆเกรงใจเราได้ เจ้าซันไซก็จะยิ่งเคารพเรา ยิ่งเชื่อใจมั่นใจในเรา เมื่อเขามั่นใจ เขาก็จะไม่กลัวหมาตัวอื่น เขาก็จะไม่แสดงอาการอยากหนี และเขาจะสงบมากขึ้นเมื่อเจอหมาตัวอื่นๆ

---------------
ถ้าเดินผ่านหมาตัวอื่นๆ แล้วซันไซเอี้ยวตัวกลับหลังหันมอง เรามีหน้าที่ตักเตือนก่อนที่เขาจะเอี้ยวตัว เขาต้องหันหัวตรงอย่างเดียว ห้ามไปสนใจอย่างอื่น เราต้องควบคุมผ่านการกระตุกสายจูงอย่างทันท่วงที เราต้องไว ถึงจะแก้สถานการณ์นี้ได้ ต้องฝึกค่ะ
------------------------

เรื่องแมว

สิ่งที่ทำให้เจ้าซันไซเห็นแมวแล้วอยากพุ่งเข้าใส่ก็คือ วันที่เขาโดนแมวตะปบที่ร้านอาหารแล้วน้องไม่ทำให้จบในวันนั้น น้องปล่อยให้หมาอยู่ในภาวะบ้าคลั่ง เห่าคลั่ง แล้วพาซันไซจากออกมาทั้งอย่างนั้น ทำให้หมาติดค้างกับภาวะอารมณ์คลั่งอย่างนั้นเมื่อเจอแมว ถือเป็นการสร้างcondition ที่ผิดๆให้เจ้าซันไซ จึงทำให้เจ้าซันไซเจอแมวเมื่อไหร่ก็จะคลั่งทุกครั้งเหมือนกับการคลั่งที่ร้านอาหาร

ถ้าเราอยากให้เขาเจอแมวในครั้งต่อๆไปในรูปแบบที่เขาสงบ นั่งเฉยๆเมื่อเห็นแมว เมื่อในวันที่ร้านอาหาร น้องก็ต้องทำให้จบในแบบเขานั่งเฉยๆ เขายอมจำนน เขาignoreแมว แล้วค่อยพาเขาจากออกมา ถือเป็นการสร้า่งconditionที่ถูกต้อง แล้วการที่เจอแมวในครั้งต่อๆไป เขาก็จะนั่งสงบเหมือนกับนั่งสงบในวันที่อยู่ในร้านอาหาร

จำไว้ว่า ไม่ว่าสถานการณ์ไหนๆก็ตามที่เกิดกับสุนัข ต้องทำให้จบ จบในแบบหมาสงบ หมายอมจำนนต่อสถานการณ์ก่อนพาเขาออกมาจากสถานการณ์

ในครั้งต่อไปเมื่อเขาเห็นแมว น้องต้องเตือนก่อนที่เขาจะจ้อง และให้เขานั้ง หันหน้าออกจากแมว ไม่ให้มองแมว รอจนเขาสงบแล้วพาเดินผ่านไปโดยที่ไม่ให้เขาหันมองแมว ต้องสอนเขาให้รู้ว่า เมื่อไหร่เจอแมว ก็แค่ ignoreแมว ห้ามจ้อง เมื่อไม่จ้องแมว หมาก็ไม่คลั่ง

----------------

เรื่องคุณแฟนพาเดินแล้วซันไซเดินดึง

น้องหวาหวาสามารถช่วยแฟนได้โดย
-เมือ่ไหร่ซันไซจะเดินนำ เราก็ฉกเตือนหรือ ใช้ขาของเรากั้นขวางหน้าซันไซไว้เพื่อไม่ให้เขาถลำเดินนำหน้าแฟนของน้อง

---------------------

สู้ๆนะคะ พี่เป็นกำลังใจให้เสมอ

พี่ขอยกมาตอบที่บทความนี้เลย เพื่อที่จะสะดวกในการอ่านทบทวนเรื่องราว พี่อยากให้หวาๆถามในบทความนี้ต่อๆไป ไม่อยากให้กระจายไปหัวข้ออื่นๆ เพราะถือว่าหวาหวาเป็นแบบอย่างที่ดีมากสำหรับเพื่อนๆท่านอื่นๆ เขาจะได้ติดตามเรื่องราวของหวาหวาได้ไม่ขาดตอน และได้ต่อเนื่อง

คิดถึงนะจ๊ะ

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิง
ขอบคุณมากคะที่ตอบคำถามและคำแนะนำทุกข้อและที่สำคัญคำชมที่โดนใจจริงๆดีใจมากๆเลยคะที่มีคนเข้าใจความรู้สึกว่ามันภูมิใจแค่ใหนที่เราฝึกเค้าได้แต่ละเรื่องขอบคุณมากๆเลยคะมันเป็นกำลังใจมากๆเลย:)

หวาหวาขอโทษด้วยที่เข้ามาอัพเดทช้าเพราะเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศไปเยี่ยมเพื่อนที่สวีเดนซึ่งเค้าเพิ่งกลับมาจากไทยแล้วก็หิ้วของที่คุณแม่หวาหวาฝากมาให้เพียบเลยไปอยู่ครึ่งเดือนอ้วนขึ้นเกือบห้ากิโลเป็นลูกหมูน้อยเลยคะฮิๆตอนนี้ก็พยามไปโรงยิมสามสี่วันในหนึ่งอาทิตย์เพื่อจะได้ผอมกลับมาเหมือนเดิมคะไม่ชอบความอ้วนคะพี่หญิง แล้วก็มีเพื่อนแฟนจากอังกฤษมาเยี่ยมหนึ่งอาทิตย์ครอบครัวนี้ดีมากเค้ามีหมาที่บ้านเลยรู hเรื่องหมาแถมยังช่วยเราฝึกเจ้าซันไชด้วยน่ารักมากๆเลยคะไม่ทำให้เราเครียดแล้วก็ปวด:)เค้ามีลูกชายสี่ขวบหนึ่งคนแล้วก็ลูกสาวสองขวบแล้วเด็กสองคนนี่เก่งมากไม่กลัวหมาและรักหมาด้วยแต่เราก็ไม่ได้ปล่อยให้อยู่กันเองแต่ดูและควบคุมซันไชให้อยู่ในสายตาเสมอ

และนี่ก้เป็นความฝันอีกอย่างหนึ่งที่เป็นไปได้แล้วเหมือนกันคะเมื่อก่อนเคยเห็นหมาคนอื่นที่เค้าเดินไปช้าเชื่องกับรถเข็นเด็กที่เจ้าของเค้าแค่คล้องสายไว้แล้วก็จูงไปพร้อมๆกับลูกเค้าที่นั่งอยู่ในรถทุกครั้งที่เห็นก็แอบประทับใจเค้าอยู่ว่าชั่งเลียงหมาได้แสนรู้จริงๆสักวันหนึ่งเร็วๆนี้:)ถ้าเรามีน้องซันไชจะเดินดีๆช้าไปพร้อมกับรถเข็นน้องใหมและโอกาสอันงามก็มาถึงเมื่อเค้าเห็นเราเดินฝึกซันไชรอบๆบริเวณบ้านในตอนเย็นเค้าก็ถามเราทันทีว่าเธออยากเอาลูกฉันนั่งในรถเข็นให้ซันไชฝึกจูงไปพร้อมกันกันเผื่อลูกฉันหลับได้ด้วยฮิๆชั่งฉลาดจจริงคุณแม่ฝรั่งคนนี้คราวนี้เลยได้ฝึกสมใจนึก
ฝึกอยู่แค่รอบสองรอบเค้าก็เดินได้สบายแล้วไม่มีดึงและก้เรียนรู้จังหวะเวลาโค้งเลี้ยวรถเข็นกลับได้เร็วน่าประทับใจจริงๆคะลูกสาวสองขวบเค้าก็ชั่งน่ารักมากๆให้เราเข็นกลับไปกลับกลับมาอยู่เกือบยี่สิบรอบไม่มีงอแงแถมยังคุยกับหมาเราตลอดแบบภาษาเด็กสองขวบนะคะน่ารักมากเจ้าซันไชก็เดินตามข้างๆรถเข็นอย่างเดียวไม่มีสนใจหรืออยากเข้าไปเลียหรือเล่นกับเด้กเลยอุ๊ยไม่รู่จะอธิบายยังไงคะมันประทับใจจริงๆพี่หญิงคงเข้าใจ
เป็นอันว่าเข็นไปเข็นมาเด็กก็หลับป๋อยหมาเราก็ได้ฝึกสมาธิและฝึกเดินไปในตัวเลยมีความสุขกันทุกฝ่ายคะ

เวลาเดินผ่านกับหมาตัวอื่นซันไชเริ่มเมินเฉยและก็เดินต่อไปโดยหันกลับมาสนใจมากๆเหมือนเมื่อก่อนแต่ยังมีจะหันไปนิดนึงเท่านั้นคะแต่หวาหวาก็รีบกระตุกเตือนก่อนและก็ไม่วิ่งพล่านหนีเหมือนเมื่อก่อนเปลี่ยนแปลงและดีขึ้นดีใจคะแต่หวาหวาจะพยามฝึกให้ดีขึ้นกว่านี้อีกคะเพราะมีโอกาสเจอหมาตัวอื่นๆเกือบทุกวันอยู่แล้ววันละหลายตัวแล้วและจิตใจของม่ามี้เองก็ดีขึ้นไม่ขี้กลัวหมาอีกแล้วคะเป็นผลพลอยได้จากการที่เรามีหมาและต้องฝึกเค้าและพยามเป็นจ่าฝูงที่ดีให้ได้บางทีเล่าให้เพื่อนๆที่ห้องเรียนฟังว่าต้องตื่นแต่เช้าเพราะต้องพาหมาออกไปทำธุระและก็พาเค้าเดินบางคนเค้าก็ไม่เข้าใจทั้งๆที่เค้าเป็นคนมีอายุเยอะกันแล้วและบางคนก็มีหมาด้วยแต้เค้าก็ไม่เข้าใจเค้าบอกว่าก็เราเป็นบอสของหมาเราจะตื่นเมื่อใหร่ทำอะไรกับหมาเมื่อใหร่ก็ได้มันก็ใช่แต่ก็วิธีใครวิธีมันเหมือนที่พี่หญิงเคยบอกเค้าก็ภูมิใจแบบเลี้ยงของเค้าถึงจะไม่ถูกวิธีก็เถอะฮิๆไอ้เราก็มือใหม่เพิ่งเริ่มฝึกหมาอยู่เหมือนกันแต่ว่ามาถูกทางเพราะได้มาเจอบลอกและรู้จักพี่หญิงปลื้มมากๆเลยคะ

แต่ยังมีหมาอยู่หนึ่งตัวชื่อแซมทุกครั้งมี่เจอจะต้องกัดซันไชนิดๆให้ร้องทุกครั้งเราก็คิดว่าไม่เป็นเป็นโอเคให้โอกาสอีกครั้งเจอกันคราวหน้าคงไม่เป็นไรแต่สามครั้งก็แล้วครั้งที่สี่ก็ยังเอาอีกบางวันให็คุณสามีพาไปเดินเจอกับหมาชื่อแซมทำลูกหมาเราร้องด้วยเค้าบอกหลังจากที่กลับมาจากเดินให้ตายสิคะพี่หญิงและทุกครั้งนะเจ้าของหมาก็เดินตามหลังมาเห็นหมาตัวเองทำท่าหัวหมอบต่ำท่าทางจะตะครุบเหยื่อหรือกระโจนใส่คู่ต่อสู้อย่างนั้นแล้วก็เดินรี่เข้ามาหาเรากับหมามองเขม็งมาที่หมาเราเลยเจ้าของก็ไม่เคยเตือนเลยมีเรียกชื่อเบาๆนุ่มนวลหวาหวาก็สั่งให้ซันไชนั่งก็มีปลดสายจูงออกก็มีหนึ่งครั้งเผื่อเค้าจะได้วิ่งหลบสะดวกและอาจจะหยอกเล่นกันเหมือนกับหมาตัวอื่นๆก็ได้พยามเดินผ่านเฉยก้แล้วเจ้าแซมตัวดีนั่นยังแวะเลี้ยววนมากัดนิดให้กมาเราร้องอิ๋งทุกครั้งแต่คราวนี้ตั้งใจไว้เลยและบอกกับกับซันไชไว้ว่าคราวหน้าถ้าเจอกับเจ้าแซมอีกม่ามี้จะไม่ให้เข้ามาใกล้นู่เลยรับรองและก็คอยดูฮึ:)

แล้วก็เจอกันอีกตอนเช้าตรู่ทั้งๆที่ซันไชเดินผ่านหมาทุกตัวได้ดีมาหลายวันแล้วและเช้าวันนั้นก็เดินผ่านมาสามตัวแล้วโดยไม่มีปัญหาม่ามี้ยังแอบยิ้มกว้างอยู่ในใจอยู่เลยแต่ก็ชมเค้าทุกครั้งที่เค้าทำได้ดีแต่พอเจ้าแซมเดินมามองเห็นไกลระยะสามสี่ร้อยเมตรมันจ้องมาแต่ไกลซันไชก็ดึงหลายจูงจะวิ่งกลับหลังหนีแต่หวาหวาก็ดึงสายสูงไว้ตึงสั่งให้นั่งอยู่ด้านหลังเจ้าแซมก็หมอบรี่ตั้งท่ากระโจนใส่เหยื่อตรงเข้ามาเลยเจ้าของก็ไม่ว่ากระไรเฮ้อ หวาหวาไม่กลัวคะและก็ตั้งใจไว้แล้วว่าคราวนี้ไม่อณุญาติให้แตะลูกเราแม้แต่นิดเดียวยืนขั้นซันไชไว้และก็ออกเสียงห้ามเจ้าแซมเสียงดังก่อนที่มันจะเข้ามาประชิด NO!NO!สองแค่นั้นคะเจ้าแซมทำหน้าเหมือนหน้าแตกเหมือนอุ๊ยขอโทษทีแล้วก็หันหน้ากลับเดินผ่านไปทันทีเห็นสีหน้ามันจ๋อยลงทันทีได้ชัดเลยตอนที่เราทำเสียงเตือนหลังจากนั้นเจ้าของก็เรียกชื่อแซมแซมเหมือนเดิมเราก็สนหรอกไม่เคยเตื่อนหมาตัวเองเลยเอาเป็นว่าวันนั้นเลยได้คะแนนจากลูกสาวไปเลยคะพี่หญิง

ขอบคุณมากคะสำหรับคำแนะนำและเป็นกำลังใจใ้หเสมอ

วันนีขอพอแค่นี้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อคะits bed time

miss you too

สวัสดีค่ะน้ิองหวาหวาคนเก่ง

พี่อ่านไปก็ยิ้มไป นึกภาพตามไปด้วย ยิ้มไปด้วย จากที่อ่านที่น้องเขียน พี่สัมผัสได้ว่า น้องมีความสุขมาก หัวใจพองโต และภูมิใจในตัวเอง และภูมิใจในตัวซันไซ พี่ก็มีความสุขไปด้วย หัวใจพองโตไปด้วย
พี่ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จทุกๆอย่างที่น้องหวาหวาพยายามทำเพื่อเจ้าซันไซ ซึ่งผลที่ได้นั้น คุ้มค่ามาก สิ่งที่ได้กลับมานั้นมันมากมายเหลือเกินกับความสุขที่แท้จริง

อยากใ้ห้เพื่อนๆท่านอื่นๆได้อ่านเรื่องราวของน้องหวาหวาจัง จากผู้หญิงคนหนึ่งที่กลัวหมากัด กลับกลายเป็นฮีโร่และเป็นจ่าฝูงเต็มขั้นได้อย่างนี้ พี่เชื่อว่า น้องต้องเป็น inspiration ให้ใครอีกหลายคนที่เข้ามาในบล็อกพี่ ถ้้ามีเรื่องราวที่แสนประทับใจก็มาเล่าให้พี่ฟังได้นะจ๊ะ ถือว่าเล่าให้เพื่อนๆท่านอื่นฟังด้วย

พี่หวังว่า สักวันหนึ่ง ทุกคนที่มีปัญหาเกี่ยวกับสุนัขที่เข้ามาในบล็อกพี่ แล้วในที่สุด ทุกคนก็จะมีความสุขและสมหวังแบบน้องหวาหวา นี่คือความตั้งใจที่พี่ได้ทำบล็อกนี้ขึ้นมา

น้องทำดีมาก เก่งมาก

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิง
ขอบคุณมากๆคะสำหรับคำชมมันทำให้หวาหวามีกำลังใจมากเลยไม่ใช่เป็นคนบ้ายอแต่ว่าดีใจและมีความสุขมากเวลาพี่หญิงให้คำชม:)เพราะพี่หญิงเข้าใจความรู้สึกความสุขจริงๆจากการเพียรพยามฝึกเค้าจนได้สำเร็จไปทีละขั้นยิ่งตอนนี้สังเกตได้เลยว่าซันไชดีขึ้นกว่าเก่ามากหลังจากมีครอบครัวของเพื่อนสามีมาเยี่ยมหนึ่งอาทิตย์ที่หวาหวาได้เล่าไปตอนฉบับที่แล้วดูเค้าสงบเรียบร้อยมีน้ำอดน้ำทนขึ้นเป็นหลายๆกองกว่าเดิมที่เคยเป็นทีแรกก็คิดว่าเค้าไม่สบายรึเปล่าก็คอยสังเกตอาการแต่ว่าไม่ใช่นี่คงเป็นผลจากที่ทุกคนในบ้านตอนนั้นเป็นจ่าฝูงกันหมดแม้แต่คุณสามีของหวาหวาเองก็เช่นกันเจ้าซันไชเลยยอมสยบเลยเพื่อนเค้าที่มีอายุแก่กว่าสิบกว่าปีคงให้ความรู้เค้าเกี่ยวกับเป็นบอสของหมามาก็เลยดีไปหายห่วงเมื่อก่อนเราบอกแทบเป็นแทบตายก็ไม่เอาพอเพื่อนพูดทีเดียวแค่นั้นแหละเป็นจ่าฝูงได้ทันทีฮิๆผู้ชาย

คือตอนนี้ซันไชน่ารักมากกกกก:)

อยากถามว่าถ้าเค้าเรียบร้อยอย่างนี้แล้วยังมีโอกาสอีกใหมที่เค้าจะกลับมาซนอีกและจนกว่าเค้าอายุเท่าใหร่นิสัยเค้าถึงจะมั่นคง??

สองวันก่อนในตัวเมืองเค้าจุดดอกไม้ไฟดังตุ้มๆๆซันไชมีอาการกลัวตัวสั่นลองให้ขนมก็ไม่กินหวาหวาจำได้ว่ามีปัญหาเคสฟ้าร้องได้ขอคำแนะนำกับพี่หญิงไปแล้วในช่วงต้นๆแต่ในตอนที่ซันไชเป็นหมาเด็กกว่านี้เค้าไม่ได้มีอาการอะไรมากเวลามีคนยิงพลุหรือยิงปืนแถวนี้เค้าจะทำหน้าแค่ตื่นแล้วก็หายแต่ตอนนี้รู้สึกว่าเค้ากลัวหนักขนาดพล่านแล้วก็หอบเหนื่อยให้ขนมก็ไม่กินหวาหวาก็ทำเหมือนเคสฟ้าร้องคือใส่สายจูงและก็จับไว้สั่งให้เค้านั่่งอยู่กับที่ทั้งที่เค้านั่งไม่ติดแต่สักพักเค้าก็นั่งและหมอบหลับไปหวาหวาก็เลยเอาสายจูงออกแต่พอเค้าตื่นขึ้นมาก็ทำหน้าตื่นอีกวิ่งชนตรงโน้นทีตรงนี้หาที่ปลอดภัยสำหรับตัวเค้าคืนนั้นเลยต้องผูกไว้ในบ้านที่เค้าเเคยนอนประจำในหน้าหนาวเพราะว่าตอนนี้อากาศเริ่มร้อนก็ให้เค้านอนบ้านเค้าอยู่นอกบ้าน ตอนเช้าพาไปเดินยังดูหน้าตาเลิกลั่กอยู่ลองเอากล้วยให้กินปกติเค้าจะชอบมากแต่แปลกนี่เป็นครั้งแรกที่เค้าปฏิเสธกล้วยของโปรดหวาหวาก็เลยบอกแฟนว่าคอยดูว่าเค้าจะกินอาหารเช้าใหม
พอเดินกลับมาให้เค้าพักหายเหนื่อยก็ทำปกติกินเวลาเดิมทุกวันไม่มีพิเศษหรือโอ๋อะไรเค้าคงหิวเหมือนที่เคยเป็นให้อาหารปั๊ปก็เกลี้ยงปุ๊ปทันทีสรุปว่าค่อยยังชั่วหายห่วงคะพี่หญิงแต่อยากถามว่าที่หวาหวาใช้วิธีเคสเดียวกับฟ้าร้องมาช่วยพอใช้ได้หรือถูกต้องรึเปล่าหรือว่าแตกต่างและต้องเพิ่มเติมอย่างไรบ้างคะ?

หลังจากได้ยินเสียงพลุแล้วยังมีอาการตกใจหวาดระแวงกับเสียงรอบด้านอยู่อีกเป็นวันพอเข้าวันที่สองสามถึงเข้าภาวะอารมณ์เกือบปกติ

เรื่องแมว
มีให้เจอเกือบทุกวันเหมือนกันแมวไม่มีเจ้าของเยอะมากที่นี่แต่ถือว่าโชคดีไปมีโอกาสได้ฝึกบ่อยเจะได้นิ่งและเมินเฉยต่อแมวและหวาหวาจะจำเอาไว้คะที่พี่หญิงบอกมาว่าทุกๆสถาณการณ์กับหมาจะต้องทำให้จบตรงนั้นจบแบบหมาสงบลืมไปเหมือนกันคะและวันนั้นคนเยอะก็เลยรีบออกมากลัวคนอื่นเค้าเสียบรรยากาศพักผ่อนหย่อนใจแต่หวาหวาจะไม่ให้มีเหตการณ์แบบนี้นี้เกิดขึ้นอีกคะพี่หญิง

ข้าน้อยจะจดจำเอาไว้เจ้าคะ:)

ส่วนเรื่องเดินกับคุณสามีตอนนี้ไม่มีปัญหาแล้วคะพี่หญิงไม่มีดึงแล้วบางครั้งเราเดินไปพร้อมกันเรียงหน้ากระดานสามสองคนกับหมาหนึ่งตัวบางทีก็ให้ซันไชเดินตรงกลางให้คุณสามีจูงถ้าเค้าจะเดินเปะซ้ายเปะขวาเราก็เตือนเค้าทันทีให้เดินตรงไปด้านหน้าระหว่างเราสองคนได้เท่านั้นมันเพลินและมีความสุขอย่าบอกใครเลยโชคดีที่มีที่เดินหลังภูเขาสะดวกๆไกล้บ้านไม่มีรถและคนพลุกพล่าน

แต่จะให้ซันไชเดินแบบ mastering the walk กับคุณสามีได้เป๊เป๊เหมือนเดินกับหวาหวาละก็คงต้องพาหมาออกไปเดินให้มากกว่านี้และเค้าเป็นคนชอบตามใจหมาอยู่เหมือนกัน:)ก็ซันไชนะลูกแม่

กำลังเข้าหน้าร้อนอากาสดีมากไม่รู้พี่หญิงมีโปรแกรมไปต่างเทศที่ใหนรึเปล่าจะผ่านมาทางสเปนบ้างใหมน๊า

รอร๊อรอ:)

ขอบคุณสำหรับคำชมและกำลังใจเสมอมาอีกครั้งคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะน้ิองหวาหวาคนเก่ง

ไม่ควรให้ของกินนะคะเวลาหมากลัว เพราะหมาที่กลัวมาก เขาจะปฎิเสธิของกินค่ะ เราต้องเบี่ยงเบนความสนใจเขาด้วยสิ่งอื่น

สิ่งที่พี่อยากจะแนะนำ
เมื่อไหร่เขากลัว ต้องพาเขามีกิจกรรมทำ เช่นพาออกไปเดิน Mastering the walk หรือ พาขึ้นลู่วิ่ง
ซึ่งการเดินบนลู่วิ่งจะสะดวกสุด เพราะ เราใช้เมื่อไหร่ก็ได้ ฝนตก แดดออก กลางวัน กลางคืน ก็ใช้ได้ หมากลัวเมื่อไหร่ พาขึ้นลู่วิ่ง หมาจะเดินจนเพลิน แล้วเขาจะเลิกสนใจในเสียงที่เขากลัว

"หวาหวาก็ทำเหมือนเคสฟ้าร้องคือใส่สายจูงและก็จับไว้สั่งให้เค้านั่่งอยู่กับที่ทั้งที่เค้านั่งไม่ติดแต่สักพักเค้าก็นั่งและหมอบหลับไป"

-อันนี้น้องทำได้ถูกต้อง ถ้าน้องไม่สามารถพาออกไปเดินได้ ก็ใช้วิธีที่น้องทำ ได้ผลช้ากว่า แต่ก็ทำให้หมาสงบเหมือนกัน

ลองดูคะคนเก่ง

พี่หญิงคะ

ถ้าป๊อปไม่อยู่แ้วเอาเจ้า Hope ไปฝากบ้านคุณแม่ซึ่งมีน้องหมาที่ไม่ได้รับการฝึกตามแนวซีซ่า ไม่มีการ master walk แต่ปล่อยวิ่งเล่นในพื้นที่อิสระ เพราะบ้านค่อนข้างใหญ่มีเนื้อที่เกือบร้อยห้าสิบตารางวาได้ สุนัขโกลเด้นรีทีฟเวอร์ชื่อ คอนเฟิมกับบับเบิ้ลเชื่อฟังดี ไม่มีก้าวร้าว ขับถ่ายที่สนามหญ้า ทานอาหารเป็นเวลาไม่มีแย่งกัน แค่ไม่มีการเดินเท่านั้นเองค่ะ
หลังจากที่เค้ากลับมาจากบ้านคุณแม่ Hope มันจะติดนิสัยของคอนเฟิรมกับบับเบิ้ลมาไหมคะ

ขอแสดงความนับถือค่ะ
น้องป๊อป ซอย11 ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย

กลับมาเขาอาจมีนิสัยเปลี่ยนไปบ้าง แต่ถ้าเรายังคงเข้มงวดกับกฎ และเรามีความเป็นจ่าฝูงตลอด 24 ชั่วโมง หมาเขาก็จะกลับเข้ารูปเข้ารอยได้ง่ายค่ะ เพราะหมาจะนิสัยเปลี่ยนแปลงตามคนที่เขามีปฎิสัมพันธ์ด้วย เปลี่ยนตามสิ่งแวดล้อม ถ้าเรายังคงเป็นจ่าฝูง หมาก็จะเชื่อฟังเราอยู่ค่ะ

หมาจะเปลี่ยนหรือไม่ จะดื้อขึ้ันหรือ จะทำัตัวเรียบร้อยเหมือนเดิม ขึ้นอยู่กับเราค่ะ ถ้าเราเอาอยู่ หมาก็น่ารักเหมือนเดิม สบายใจได้ค่ะ

มีปัญหาสงสัยถามต่อๆไปที่หน้านี้เลยนะจ๊ะสาวสวย เราจะได้คุยกันเป็นเรื่องราวต่อเนื่องไปเรื่อยๆ

พี่หญิง

เมื่อเช้ารีบไปรับเจ้าHope กลับมาจากบ้านคุณแม่ มาถึงรีบเอามันไปเดิน master walk ในซอยบ้าน
Hope ชอบการเดินมากค่ะ เพราะจะตั้งใจมาก แต่วันนี้มีปัดเป๋เล็กน้อยต้องคอยเตือน
เนื่องจากเค้าจะสนใจสิ่งรอบตัวมาก สงสัยเพราะเมื่อวานไม่ได้เดิน
คุณแม่บอกว่า มันจะเอาแต่ปีนป่าย สงสัยมันคิดว่ามันเป็นแมว

ป๊อปมีปัญหาเรื่องการขับถ่ายของ Hope เนื่องจากมันไม่ยอมอึในบ้านเลย มันจะอึเมื่อออกไปเดิน
มันจะอึที่ถนน ในหมูบ้านนั่นแหละพี่ ที่อื่นไม่อึ ป๊อปต้องมีถุงและหนังสือพิมพ์ติดตัวเสมอ
พาไปอยู่บ้านคุณแม่ คุณแม่บอกว่า มันไม่อึเลยทั้งวัน ทั้งคืน
พอป๊อปพากลับมาบ้าน พามันไปเดินปุ๊ป มันอึที่ถนนเลยค่ะพี่ T_T

สองวันนี้จะพยายามฝึกคำสั่งพื้นฐานให้ได้มากมาก เพราะว่าอีกสองวันต้องไปฝากคุณแม่อีกแล้ว
เนื่องจากต้องไปนอนค้างต่างจังหวัด Hope อยู่กะอาม่าไม่รอด เดี๋ยวจะโดนตีแย่เลย
คุณแม่ของป๊อปเลี้ยงมันเหมือนหมาเด็กน้อย ไม่ได้โอบอุ้ม แต่ว่าบอกป๊อปเสมอว่ามันเป็นเด็กน้อยนะเนี่ย
ต้องค่อยๆหัด ค่อยๆพูดกับมัน เดี๋ยวมันโตก็จะเข้าใจ
คุณแม่แยกมันออกจากสุนัขโต แต่ว่าให้ปอมเมอราเนี่ยนตัวเล็ก แต่เป็นหนุ่มแล้วสามตัวมาอยู่เป็นเพื่อนมัน


เมื่อวานพาแฟนไป pet expo ตั้งใจจะไปดูกรงสุนัข แต่ทว่า ไม่มี แป่ว....
พี่หญิงคะ แถวบ้านเราควรไปดูที่ไหนคะ สมันที่ป๊อปอยู่ที่บ้าน ป๊อปให้ช่างมาเทปูน
แล้วเอาเหล็กตัดทำกรงให้มัน ใส่ประตูแบบล็อคได้ และปูหฃังคา เดินสายไฟ
ใส่พัดลม ใส่ไฟสามารถเปิดปิดได้จากในบ้าน ตลอดเวลา
เลยไม่แน่ใจว่า กรงสุนัขสามรถซื้อได้ที่ไหนบ้างคะแถวๆบ้านเรา
เป็นข้อถกเถียงกันมากว่า Hope ควรมีกรงหรือไม่ เนื่องจากแฟนอยากให้มันวิ่งเล่นลั้นลาอย่างอิสระ
โดยลืมคิดไปเลยมั้งว่าแม่ตัวเองกลัวย้องหมา
แต่ป๊อปที่เลี้ยงสุนัขมามากมาย แต่ไม่เคยเลี้ยงแบบซีซ่าร์เลย
ให้สุนัขอยู่กรงตลอด ปัจจุบันโกลเด้นสองตัวเค้าก็มีกรง ปอม 20 ตัวก็มีกรง และเจ้าเสี่ย สุนัขรับมาเลี้ยงตอนโตแล้วก็มีคอกของมัน
ป๊อปอยากให้มันมีกรงเพราะว่ามันชอบปีน แล้วเวลาฝนตกฟ้าร้อง ป๊อปจะได้ไม่ต้องกลัวมันหนีเตลิด
สังเกตุว่ามันชอบนอนใต้รถ ใต้พุ่มไม้....มีกรงน่าจะดี
แต่แฟนอยากให้มันอยู่ในคอก และปล่อยวิ่งเล่นอย่างอิสระ เหมือนน้องหมาในทุ่งหญ้า
เพราะแฟนรู้สึกว่ามันดีกว่าให้หมาอยู่กีง โดยลืมไปเลยใช่ไหมว่าแม่ตัวเองกลัวหมาขนาดไหน
พี่หญิงคะ สุนัขจำเป็นต้องมีกรงใช่ไหมคะ ช่วยเสริมความมั่นใจของป๊อปทีค่ะ
ไปหา check chain ให้ Hope แต่ไม่มีขนาด Hope เลยค่ะ แฟนบอกว่า เล็กเกืินให้โตแล้วค่อยซื้อ

ป๊อปไม่ประสบความสำเร็จในการ ฉก ค่ะ ปัจจุบันต้องใส่สายจูงเวลาฝึก เพื่อกระตุกเอา
ฉกทีไรมันนึกว่าเล่นทุกทีเลยค่ะพี่หญิง งงตัวเองด้วย กะไม่ถูกเมื่อสุนัขมันตัวจิ๋วเดียว
ไปฉกเจ้าบับเบิ้ล คอนเฟิมก็โอเคอยู่นี่นา สงสัยจะผิดผิดผิดกะเจ้า Hope แนะนำหน่อยค่ะ

เมื่อวานพาHope ไปส่งบ้านคุณแม่ ไทเปถามหาโฮปใหญ่ค่ะ เมื่อเช้าพากลับมาบ้าน ไทเปก็บ๊ายบายโฮปก่อนไปโรงเรียน
คงมีสักวันที่โฮปจะอยู่ที่นี่ได้ตลอด โดยไม่ต้องไปฝากคุณแม่ค่ะ

แฟนเค้ายอมแค่นี้อ่ะค่ะ ป๊อปไม่อยู่ Hope ก็ต้องไม่อยู่... แต่เวลาHope อยู่ เค้าก็เล่นกันดีค่ะ ไปเดินกันได้ ไม่มีปัญหาค่ะ.

ขอบพระคุณพี่หญิงในความกรุณามาก่ะ

ป๊อปค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย

ธรรมชาติของหมาเขาจะไม่ขับถ่ายในรังค่ะ
บ้าน บริเวณบ้านก็คือรังของเขา เขาก็ไม่เต็มใจจะขับถ่ายในรัง เขาถึงกลั้นแล้วไปปล่อยข้างนอก

เราปรับได้ค่ะ

โดยการใส่สายจูงพาออกไปเดินใกล้ๆประตูบ้าน พอเขาทำท่าจะอึ เราก็รีบพาเข้าบ้านแล้วให้เขาขับถ่ายที่สวนตรงที่เราต้องการให้เขาหย่อน ทำอย่างนี้ทุกครั้ง เขาก็จะเรียนรู้เองว่า เราต้องการให้เขาขับถ่ายตรงไหน

---------------
เราควรฝึกให้หมาอยู่ได้ในทุกสถานการณ์ ในกรงก็ได้ ในคอกก็ได้ จะฝึกถูกล่ามบ้างก็ได้ เพราะในอนาคตเราอาจต้องใช้ เขาจะได้รับมือได้ในทุกสถานการณ์แล้วเราก็ไม่ต้องมานั่งปวดหัวทีหลัง

เราก็มีกรงไว้ให้เขาอยู่ด้วยก็ได้ ร่วมกับกั้นคอกที่สวนบริเวณบ้าน มีรั้วเพื่อกั้นไม่ให้เขาออกมา เขาก็ยังมีที่ให้เดินไปเดินมา เป็นสัดส่วน แถมมีกรงให้อยู่ด้วยเวลาฝนตกแดดออก ก็สะดวกดี สรุปว่า มีทั้งกรง และ กั้นคอกบริเวณสวน

ฝึกน้องหมาให้อยู่ในกรง (อย่างสงบ)
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=14-07-2009&group=6&gblog=41

น้องลองไปดูกรงที่ร้านเมล็ดข้้าว อยู่ข้่างๆพาราไดซ์พาร์ค

ส่วนโซ่กระตุกก็ซื้อไปเลยค่ะ ตัวเล็กก็ซื้อห่วงเล็กหน่อย โตขึ้นก็เปลี่ยนเป็นซื้อห่วงใหญ่ขึ้น จะฝึกหมาก็ต้องฝึกตั้งแต่เล็กๆ เพราะจะง่ายกว่าฝึกหมาที่โตแล้ว อย่ารอ ถ้ารอแล้วจะเสียโอกาสดีๆ

เรื่องฉก ต้องฝึกค่ะ ตัดเล็บให้สั้นแล้วจะฉกถนัดขึ้น

ในไม่ช้า น้องไทเปก็ต้องเปิดใจรับhopeแบบ 100% แน่นอน
ตอนนี้น้องป๊อปมีหน้าที่พิสูจน์ให้ทุกๆคนในบ้านเห็นว่า เราสามารถเลี้ยงโฮปให้เป็นเด็กดีได้ ไม่เห่า ไม่สร้างปัญหา แล้วเขาก็จะรักโฮปแบบที่น้องรัก ตอนนี้น้องคือนักปั้นมือทอง น้องต้องปั้นโฮปให้เป็นหมาเพอร์เฟคให้ได้ เพื่อไทเปจะได้มีพี่ใหญ่แสนดีคอยดูแลปกป้อง

สู้ๆค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้เสมอ

มีข้อสงสัยอย่างหนึ่งค่ะ สงสัยมากมากเลยว่า
น้องหมานี่ต้องอยู่ในสายของเราทั้งวันเหรอคะ
เราต้องมีเวลาไปทำอย่างอื่นบ้างไหมคะพี่

เมื่อเช้าพามัน master walk แล้วให้มันอยู่ในคอก เพราะว่าจะไปตลาด
กลับมาเห็นมันหลับปุ๋ย ป๊อปก็ขนข้าวของ
พอมันตื่นก็ปล่อยมันไปทำธุระบนสนามหญ้า สามารถฉี่ได้แต่ไม่มีอึ
ป๊อปก็ทำงานบ้าน ล้างโรงรถ ตากผ้า ซักผ้า มันก็เล่นอยู่ใกล้ๆ ฃแต่มันชอบมาปัวเปียข้างๆไม่รู้ตัวเลผอเตะไปหลายที
จากนั้นเล่นโยนรับไล่ตระคุบบอล จนป๊อปเหนื่อย ไม่รู้มันเหนื่อยด้วยไหม
พอเจ้าโฮบมันวิ่งทันบอลมันจะคึกมาก คาบบอลวิ่งวนรอบบ้านหนึ่งรอบถึงจะเอาบอลมาวางใกล้ๆ
อย่างน้อยก็ไม่ต้องมีบทยื้แย่งกันในจุดนี้
จากนั้นก็ฝึกนั่ง ต่อจากนั้นก็กินข้าว ให้ไปขับถ่าย เข้าคอก
ตอนนี้หลับแล้วมั้งคะพี่หญิง

ถามจริงๆค่ะ ว่า มันมีช่วงที่สุนัขอยู่เองโดยไม่ต้องมีเราบ้างได้ไหมคะ
นี่สองวันนี้ นอนไปชั่วโมงเดียวเองอ่ะค่ะพี่หญิง
เมื่อวานตื่นมา พาเดิน พาไปส่งคุณยาย ไปปฐมนิเทศน์ลูก
ไปpet expo ไปทำงาน ได้หลับบนเครื่อง 1 ชั่วโมง
กลับมาตอนเจ็ดโมงเช้า ไปรับเจ้าโฮบ
ส่งลูกขึ้นรถโรงเรียน พาเจ้า โฮปไปเดิน ให้อาหารเช้ามัน
ไปตลาด กลับมาทำงานบ้าน

คือว่มันจะมีช่วงเวลาที่เราคลาดสายตาจากมันเหมือนกัน
แต่อ่านบันทึกพี่หญิงแล้ว แบบว่า ไม่มีการคลาดสายตาเลย
เลยสงสัยเล็กน้อย ว่า มันได้อยู่กันเองบ้างหรือเปล่าน่ะค่ะ

แล้วอย่างบ้านป๊อปมม่มีลู่วิ่ง เคยคิดแต่จะซื้อ sky walk อุปสรรคใหญ่ทำให้หมาไม่มีลู่วิ่งให้เหนื่อย
แต่ตอนนี้คนเลี้ยงเหนื่อยมากมาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
หลับสนิทมากๆ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เหอะ เหอะ

ขอบพระคุณมากในความกรุณาค่ะ

น้องป๊อปซอย 11 ค่ะ

ตอบน้องป๊อป

เลี้ยงลูกหมา เหมือนเลี้ยงเด็กวัย1ขวบ ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าอะไรเล่นได้ เล่นไม่ได้ อะไรปลอดภัย อะไรอันตราย รองเท้ากัดได้หรือไม่ ขุดสวนได้หรือเปล่า ก็เป็นธรรมดาว่า ในช่วงแรกในช่วงสอนกฎระเบียบบ้านก็ต้องจับตาดูเป็นพิเศษเพื่อที่จะสอนว่า อันไหนเล่นได้ ไม่ได้ หมาก็จะเรียนรู้เร็ว แล้วเราก็ไม่ต้องเหนื่อยที่จะเตือนเรื่อยๆ แต่ถ้าเลี้ยงหมาแบบชาวบ้านทั่วๆไป ปล่อยเลยตามเลย ก็จะเห็นว่า หมาเห่ามั่วเกือบทุกบ้าน หมาขุดสวน เป็นต้น

จะใช้เวลาในการจับตาดูหมาเพื่อสอนกฎระเบียบ จะช้าจะเร็วก็ต้องขึ้นอยู่กับ ระดับพลังงานของหมาแต่ละตัว ถ้าโชคดีได้หมาพลังงานต่ำ ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก หมามันก็ดีด้วยตัวของมันเอง มันก็จะนอนซะส่วนใหญ่ แต่ถ้ามือร้ายได้หมาไฮเปอร์ รับรองว่า หมาต้องหาเรื่องวุ่นวายให้เราได้ปวดหัวทั้งวัน และยังขึ้นอยู่กับ ความสามารถของคนตักเตือนด้วย ตักเตือนถูกจังหวะ หมาก็จะget เลย แต่ถ้ายังไม่เก่ง ก็ต้องหลายอาทิตย์กว่าหมาจะget และยังขึ้นกับเวลาผู้เลี้ยงด้วย มีเวลาในการสอนกฎมาก หมาก็จะรู้กฎไว

คนส่วนใหญ่อาจงงว่า เลี้ยงหมาทำไมต้องเสียเวลาขนาดนี้ อะไรต้องวุ่นวายขนาดนี้ เลี้ยงมาเป็นสิบๆตัวไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย ก็อยากจะบอกว่า ที่ผ่านมาโชคดีไง ที่เจอแต่หมาดี ไม่ต้องทำอะไรหมาก็ดี แต่ถ้าวันดีคืนดี มาเจอหมาไฮเปอร์ตัวจริง ก็จะงงเป็นไก่ตาแตก เพราะเอาไม่อยู่

และยิ่งหมามีปัญหาพฤติกรรมแล้ว เช่นเห่ากรรโชค ก้าวร้าวกับคนแปลกหน้า หวงอาหาร อันนี้ก็ตอ้งเสียเวลามาปรับพฤติกรรมเขา เพราะถ้าเราเปิดโอกาสให้หมาทำผิดเรื่้อยๆ หมาก็จะไม่หาย นั้นเองถึงเป็นที่มาของการต้องจับตาดูพฤติกรรม ถ้าปัญหาน้อยก็เสียเวลาน้อย ถ้าหมามีปัญหามากก็เสียเวลามาก เป็นธรรมดามาก

เมื่อไหร่ที่สอนกฎได้ชัดเจน หมารู้กฎของบ้านแล้ว เมื่อนั้นเราก็ไม่ต้องเหนื่อย หมาก็อยู่ได้ด้วยตัวเองโดยนิสัียไม่เสีย เช่นสุนัขของพี่ ไม่เคยกัดเฟอร์นิเจอร์เลยแม้เขาจะอายุสองเดือนก็ตาม และก็ไม่ขุดดินเลย ไม่เห่าด้วย ไม่กัดมือคนไม่ว่าเล่นหรือจริง ไม่กระโจนใส่คน ไม่วิ่งพล่าน ไม่วิ่งหนี เรียกมาหาตามสั่งทุกครั้ง ที่เพอร์เฟคได้ขนาดนี้ก็เพราะพี่มีเวลาที่จะเข้มเรื่องกฎระเบียบในช่วงแรกๆ ตอนนี้พี่สบายมาก ไม่ต้องทำอะไรเลย หมาลงตัวทุกอย่าง แม้ตอนพี่ไป ตปท คุณแม่มาดูให้ที่บ้าน หมาก็รู้กฎทุกอย่างเอง โดยที่แม่พี่ไม่ต้องเหนื่อยเลย หมาก็นิสัยไม่เสียตอนพี่กลับมา

ลงทุนเรื่องเวลา เข้มงวด ผลที่ได้ก็จะเพอร์เฟค
แต่ถ้าเวลาน้อย ได้สอนน้อย ความเพอร์เฟคก็ต้องลดลงเป็นธรรมดามาก

ต้องอ่านเยอะๆค่ะ แล้วจะเข้าใจ concept ของการเลี้ยงสุนัขในแบบอิงจิตวิทยาสุนัข ตามสไตล์ซีซาร์ มิลลาน

ขอบพระคุณค่ะพี่หญิง

ต่อไปจะพยายามยามกขึ้นกว่าเดิมค่ะ วันนี้ต้องพาโฮปไปฝากคุณแม่
เพราะว่าพรุ่งนี้มีบินเช็กอินตั้งแต่ตีสี่ โฮปยังกินอาหารสามมื้ออยู่ อยู่ที่นี่คงไม่รอด
เมื่อวันก่อนเจออาม่าตีไปหนึ่งที เพราะไปทำอาม่าตกใจ คือมันมายืนมองตอนอาม่าไม่รู้ตัว
ป๊อปไม่เห็นด้วยกับการตีสุนัข แต่ว่าห้ามไม่ได้ ตอนนี้โฮปหลบเลี่ยงอาม่าตลอด คือไม่เข้าใกล้ค่ะ
ป๊อปเข้าใจว่า Hope คงต้องใช้เวลาฝึกนาน เพราะว่าป๊อปไม่อยู่บ้านตลอด
แต่เป็นอีกเรื่องที่ช้่วยไม่ได้ค่ะ อย่างไรก็ต้องขอบคุณพี่หญิงมากค่ะ

เรื่องขับถ่าย พยายามย้ายมันมาอึในสนาม แต่มันไม่ยอมอึเลยค่ะ
พอมันตั้งท่าจะอึ รีบยกบ้าง ลากบ้าง ออกมาสนามหญ้่า ถ้าอยู่นอกบ้านก็รีบจูงเข้าสนาม
แต่มันไม่ยอมอึเลยค่ะ เล่นที่สนามต่ออีกนานก็ไม่อึ แต่พอเดินไปได้สักสิบนาทก็จะอึค่ะ
เวลาเดิน ถ้ามีคนมาคุยกับป๊อปแบบเลี่ยงไม่ได้เช่น
พี่เลี้ยงข้างบ้านที่เค้าเครียดเรื่องน้องไม่เชื่อฟังก็จะหยุดฟัง
ตอนนี้พยายามหัดให้ Hope มันนั่งข้างเราเวลาเราต้องหยุดคุยค่ะ
แต่พอคุยเสร็จ ต้องมาเริ่มเดินใหม่เลย ค่ะ
เดินผ่านสุนัข ได้ดีค่ะ พยายามเลือกทางเดินที่เป็นถนนหลักของหมู่บ้านค่ะ
หลีกเลี่ยงสุนัขที่อยู่ในบ้านคนอื่นค่ะ


วันนี้จะพาโฮปไปฝากตั้งแต่ตอนนี้เลย จะได้ไปดูแลกันก่อน เล่นให้มันเหนื่อยก่อน
มันจะได้พักผ่อนตอนกลางคืนไม่ร้องค่ะ

ขอบคุณพี่หญิงมากค่ะ

น้องป๊อปซอย 11

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย

"เดินผ่านสุนัข ได้ดีค่ะ พยายามเลือกทางเดินที่เป็นถนนหลักของหมู่บ้านค่ะ หลีกเลี่ยงสุนัขที่อยู่ในบ้านคนอื่นค่ะ"

-ถูกต้องค่ะ เพราะในการฝึกช่วงแรกๆ ต้องให้มีสิ่งกระตุ้นน้อยๆ เบาๆก่อน เพื่อง่ายต่อการควบคุม และเราไม่เสียการปกครอง

สู้ๆนะคะ

สวัสดีค่ะพี่หญิง

ป๊อปไม่ประสบความสำเร็จใจการฉกเลยค่ะ
ถ้าพี่หญิงพอจะมีเวลา วันไหนเดินมาแถวๆซอย 11
รบกวนมาฉกเป็นตัวอย่างด้วยค่ะ

จริงๆค่ะพี่ ฉกไม่ประสบความสำเร็จโดยตลอดค่ะ
กลุ้มใจค่ะ

จะพยายามพาเจ้าโฮปไปเดินตอน 5.30 pm ทุกวัน
หากได้พบพี่หญิง รบกวนช่วยสอนป๊อปฉกด้วยค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ

น้องป๊อปซอย 11 ค่ะ

ป๊อปให้สามีอ่านเรื่องการฉก เค้าก็ฉก ฉก ไม่ได้เหมือนกัน
ล้มเหลวทั้งคู่ค่ะ

เมื่อวานป๊อปสอนมันเรื่องไม่ให้กัดมือ
ทำไม่ได้เพราะว่าฉกไม่ได้
ผล....มันเลยกัดมือเป็นแผลเลย

เพราะว่าฉกไป มันก็นึกว่าเล่นกะมันค่ะพี่หญิง
รบกวนสอนป๊อปทีค่ะ

ปน้องป๊อปซอย 11 ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย


อ่านในบทความนี้ค่ะ จะได้เข้าใจว่าทำไมเราถึงฉกไม่สำเร็จ

ทำไมปรับพฤติกรรมหมาไม่สำเร็จสักที อยากรู้ไหมว่าทำไมถึงทำไม่สำเร็จ ทำไม่ถึงยังไม่เป็นจ่าฝูงเสียที?
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=27-04-2010&group=7&gblog=44

เรื่องฉก มันฉกใครฉกมันจริงๆนะ

คนสองคน ฉกหมาที่เดียวกัน ตำแหน่งเดียวกัน ทำมือเหมือนกัน แต่ใจนิ่งไม่เหมือนกัน ก็ได้ผลไม่เหมือนกันนะ
Key word มันขึ้นอยู่ภาวะอารมณ์ของคนฉกค่ะ ถ้าน้องยังนิ่งไม่ได้ น้องก็จะฉกไม่สำเร็จ เหมือนการนั่งสมาธิ พี่สามารถบอก และสอนน้องว่า ต้องนั่งอย่างไร เอามือผสานกันอย่างไร หลับตาแล้วควบคุมการหายใจอย่างไร แต่พี่ไปนั่งแทนน้องแล้วให้น้องจิตใจนิ่งก็ไม่ได้ ยังไงน้องก็ต้องนั้งเอง ฝึกจิตใจเองอยู่ดี
ของพวกนี้ต้องฝึกค่ะ ไม่ว่าจะกระตุกสายจูงหรือการฉก มันถือว่าเป็น skillอย่างหนึ่ง

-------------
"เพราะว่าฉกไป มันก็นึกว่าเล่นกะมันค่ะพี่หญิง"

-แปลว่าภาวะอารมณ์ของน้องขณะฉก ยังทำให้หมาเคารพไม่ได้ หมาก็เลยคิดว่าเล่นด้วย

นิ่งคือนิ่งนะ หัวต้องโล่ง ถ้าน้องหงุดหงิด หรือ สงสาร หรือ ไม่มั่นใจเพียงนิด นั้นคือน้องไม่นิ่ง แล้วหมาจะเขว่ทันที

สิ่งที่ยากที่สุดในการปรับพฤติกรรมหมา ไม่ได้อยู่ที่หมานะ อยู่ที่คน ถ้าคนเปลี่ยน หมาเปลี่ยนทันที อยากให้หมาเปลี่ยน เราก็ต้องเปลี่ยนภาวะอารมณ์ให้ได้ก่อน นี่คือข้อยากที่สุด ในการฝึกควบคุมอารมณ์และจิตใจของเราขณะปรับพฤติกรรมหมา

สู้ๆค่ะ น้องทำได้แ่น่นอน

สวัสดีค่ะพี่หญิง

อาจจะจริงอย่างที่พี่หญิงว่า ป๊อปอาจจะหลุดหลิดใจอยู่ก็ได้ค่ะ
ที่ฉกไมม่สำเร็จสักที ในเมื่อพยายามฉกแล้ว เฮ้อ...
แฟนก็ฉกไม่สำเร็จ เพราะเธอทำมือเป็นดอกบัว แล้วก็จิ้มจิ้มไปอ่ะค่ะ เห็นแล้วอ่อนใจ
จะพยายามดูนะคะอีกเรื่องหนึ่งที่สงสัยคือ เป้น้องหมา
อย่างโฮปนี่สามารถสอนให้เค้าร้จักใส่เป้เดินได้เลยไหมคะ

เมื่อวานให้แฟนพาโฮปไปเดิน ป๊อปเดินไปกับเค้าด้วย
โฮปมันจะเอาแต่มาเดินข้างซ้ายของป๊อป ไม่ยอมเดินข้างคุณแฟน
เลยต้องสั่งสอนทั้งคนทั้งหมา แต่แฟนเค้าทำท่าไม่สนใจเท่าไหร่
กลับมาบอกว่า เป็นเพราะว่าป๊อปเดินข้างขวาของเค้า โฮ)เลยจะมาเดินตรงกลางระหว่างเรา
เพราะว่ามันจะเดินทางซ้ายของป๊อปค่ะ
ทีนี้ ควรจะแก้ที่ป๊อปหรือที่โฮ) ก็เลยงงตัวเองมาก

อ่าน ซีซ่าร์เวย์[ เล่มแรกไปแล้วค่ะ
จะอ่านเล่มต่อไปในเร็ววัน

ขอบพระคุณที่ติดตามค่ะ ป๊อปเป็นคนชอบเขียน พี่หญิงได้อ่านตาแฉะแน่เลย ต้องขอโทษนะคะ ถ้าเหนื่อยก็อ่านข้ามๆบ้างก็ได้ค่ะ

น้องป๊อปซอย 11 ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย

ทำมือแบบนิ้วทั้งสี่เหยียดตรง แล้วใช้ปลายนิ้วทั้งสี่จิ้มเข้าไปที่สีข้างเลยก็ได้ค่ะ จะได้ส่งแรงได้เต็มที่ และไม่เจ็บนิ้ว

--------------------

เป้ก็ให้สุนัขใส่ได้ค่ะ
เอาเป้วางที่พื้น แล้วให้เขาเข้ามาดมเป้ก่อน เข้ามาดมก็ให้ขนมเป็นรางวัล แล้วก็เอาเป้วางที่หลัง ถ้าเขายอมก็ให้รางวัล

หมาต้องไม่หนีเป้เวลาจะสวม หมาต้องยืนนิ่งๆให้เราสวม เราก็ต้องกระตุ้นและล่อดีๆ อย่าจู่โจมให้หมาตกใจ

-----------------------

เดินฝั่งซ้าย ถือเป็นความเคยชินค่ะ แล้วถ้าเราฝึกเดินข้างซ้าย เราก็จะถนัดเวลากระตุกสายจูง เราก็ให้เขาเดินข้างซ้ายไป เวลาหมาเดินกับคุณแฟนก็ให้คุณแฟนถือสายจูงมือซ้าย ก็ไม่เห็นเป็นไร

----------------------

สู้ๆคะ่คนสวย

ป๊อปให้คุณแฟนถือสายจูงข้างซ้ายค่ะ และตัวเองเดินทางขวาของแฟน น้องหมาจึงจะเดินมาอยู่กลางระหว่างเราเพราะว่าเค้าชินมั้งคะ จะพยายามอธิบายให้แฟนฟังถึงการจูงเดินแบบที่ถูกต้องค่ะ

เมื่อวานไปหาหมอมา นั่งอ่านซีซ่าร์เวย์ให้แฟนฟังตลอดทางเลยค่ะ เอาไปคืนคลินิคแล้ว นี่ยืมเล่มใหม่มาด้วยค่ะ สงสัยวันพุธต้องไปรับหนังสือที่จองไว้ที่คิโนะแล้วล่ะค่ะ อยากมีไว้ครอบครอง มีอะไรไม่มั่นใจ เปิดอ่านทันที

วันนี้เริ่มฉกได้ผล แต่รู้สึกว่า มันแรงมากเลยค่ะ ฉกไปก็ว่ามันแรงระดับนึง มันถึงจะคิดว่าเราเอาจริงไม่ได้เล่นด้วย สงสัยที่ผ่านๆมาฉกเบาไป คุณแม่ป๊อปบอกว่า แรงไปไหมลูก เหมือนทุบมันเลย แต่หนูไม่ได้ใช้กำปั้นนะแม่ หนูเป็นปอปหยิบ แต่แม่เค้าก็เป็นห่วงมันอยู่ดีค่ะ

ส่วนเป้สุนัข ที่ถามพี่หญิงเพราะว่าไม่แน่ใจว่า ลูกสุนัข สมควรใส่ได้หรือไม่ เพราะว่าป๊อปพาโฮปเดินปกติใช้เวลาวนไปวนมาประมาณ 40 นาทีไม่เกินชั่วโมง ไม่แน่ใจว่าเค้าเหนื่อยหรือไม่ เลยอยากเพิ่มเป้งานให้เค้าใส่ จะได้เหนื่อย
ป๊อปไม่สามรถเพิ่มเวลาเดินได้มากกว่านี้ เพราะว่าอยากกลับไปดูแลลูกที่บ้านด้วย ทุกวันนี้เดินตอนลูกไปโรงเรียนแล้ว ช่วงแปดโมง แดดไม่ร้อนมาก และเดินหลังจากลูกกลับมาจากโรงเรียน นั่่งเล่นคุยกันแล้ว จนให้เค้าทานข้าวเอง จึงพาโฮปออกไปเดิน แล้วกลับมารับลูกไปเดินตอนเย็นๆอีกรอบหนึ่งค่ะ
ไทเปไม่ยอมเดินด้วย เพราะว่าเค้าบอกว่า Hope's gonna eat me คุณแม่ทำตัวไม่ถูก

เมื่อวานพาเค้าไปบ้านเพื่อนที่ซอย 9 โฮบเรียบร้อย นอนหมอบคอยอยู่ข้างๆ ถือเป็นเรื่องดีค่ะ

ป๊อปอยากให้โฮปเห่าเวลามีคนแปลกหน้า เช่น คนแอบปีนเข้ามาในบ้านตอนกลางคืน แต่ไม่อยากให้เห่าพร่ำเพรื่อ เพราะว่ามันหนวกหู ทุกวันนี้ไม่เห่าเลย มีร้องหงิงหงิงบ้าง เบาเบา ไม่เคยทำเสียงดัง

คืนนี้ไปเกาหลีนะคะ อยากได้อะไร บอกได้เลยค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย

"น้องหมาจึงจะเดินมาอยู่กลางระหว่างเราเพราะว่าเค้าชินมั้งคะ"

-อาจเป็นเพราะความเคยชิน ร่วมกับ น้องอาจนิ่งกว่าคุณแฟน น้องหมาก็จะมาอยู่ใกล้ๆคนที่มีพลังงานที่ดีค่ะ แปลว่าน้องนิ่งกว่าคุณแฟน เยี่ยมมากเลยน้องป๊อป

--------------
เวลาฉก อาจดูแรงจากสายตาคนภายนอกได้ค่ะ แต่ไม่ต้องกลัว หมาเขาอึดค่ะ จริงๆไม่ได้แรงจนทำให้เขาเจ็บ เขาแค่สะดุ้งเท่านั้น

-------------------------
ใส่เป้ได้เลยค่ะ ทั้งสามตัวของพี่ ก็ใส่เป้ตั้งแต่อายุ 2 เดอืนเลย

แต่ถ้าน้องมีลู่วิ่งที่บ้าน ก็จะช่วยระบายพลังงานหมาเพิ่มเติมได้ น้องก็จะได้มีเวลามากขึ้นเพื่อไปทำอย่างอื่นขณะที่เปิดลู่วิ่งให้เขาวิ่ง

------------------------

เรื่องอยากให้เห่า

พี่ว่าไม่เห่าหนะดีแล้ว ถ้าน้องควบคุมการเห่าไม่ได้ หมาจะเห่าเบรกแตก เหมือนหมาบ้านอื่นๆที่เห่ารบกวนเพื่อนบ้าน ส่วนใหญ่ที่เขาเห่า เขาก็เห่าคนดีๆ ประสงค์ดีทั้งนั้น ในชีวิตนี้ไม่รู้จะมีโจรให้เขาเห่าหรือเปล่า ส่วนใหญ่แล้วงานหลักก็คือเห่ารบกวนเพื่อนบ้าน และเป็นการเห่าแบบ False alarm ทั้งสิ้น พอเขาเห่ามั่วเรื่อยๆ เราก็ไม่รู้หรอกว่า ไอ้ที่เขาเห่าจริงๆนั้น เราอาจคิดว่าเป็นการเห่ามั่วๆแบบทุกวันก็ได้

หมาเขามีสัญชาตญาณค่ะ
ถ้าเราสอนเขาไม่ให้เห่า แต่ถ้ามีโจรเข้ามาจริงๆ เขาก็เห่า่ค่ะ แล้วอันนี้เราจะรู้เลยว่า เห่าจริงไม่มั่วแน่ ก็จะชัวร์กว่า

แต่บ้านที่ยอมให้หมาเห่า ส่วนใหญ่เห่ามั่ว พอมีโจรมาจริง หัวหด หุบปากเงียบ ไม่เห่า มันเป็นสัญชาตญาณของแ่ต่ละตัวค่ะ ว่าลึกๆแล้วเขาขี้ขลาดหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าจะพึ่งเสียงเห่าได้ทุกตัว หมาเห่าใบตองแห้งก็เยอะ หมากลัวหัวหดหุบปากเงียบก็มาก

อย่าหวังเรื่องเห่าเลยค่ะ ไม่มีประโยชน์ พึ่งกล้องวงจรปิดหรือสัญญาณกันขโมยดีกว่า

-------------

ขอให้สนุกกับทริปเกาหลีนะจ๊ะสาวสวย

พี่หญิง

--------------------

สงสัยป๊อปจะชินกับการที่มีน้องหมาไว้เฝ้าบ้านค่ะ
เพราะเมื่อตอนเด็กๆ เลี้ยงหลังอาน ป๊อปก็ว่าเค้าเฝ้าบ้านดีค่ะ
ไม่เห่าค่ะ แต่กัดเลย....เงียบ แต่เจ็บจริง

ติดสัญญาณกันขโมยตั้งแต่ย้ายมาอยู่ใหม่ๆเลยค่ะ แต่ไม่มีกล้องวงจรปิด เพราะแฟนไม่ชอบ


โกลเด้นสองตัวที่บ้านคุณแม่ก็ไม่เห่าคนค่ะ บับเบิ้ลเงียบตลอด แต่คอนเฟิมเห่าน้องหมาบ้านข้างๆ
เอ่อ..แล้วอย่างนี้ สุนัขมันเลียนแบบกันไหมคะ โฮปไปอยู่กับคอนเฟริม กลับมา จะเห่าไหมคะเนี่ย


คุยกับพี่หญิงแล้วทำให้คิดถึงหลังอานที่เคยเลี้ยงไว้ค่ะ
5 ตัว ฝูงใหญ่เลย เป็นนักล่ามาก ล่าแบบต้อนต้อนแบบสุนัขป่าเลยค่ะ
มีงูเข้ามาในบ้าน มันก็ช่วยกันไล่ไป สามตัวต้อนทาง อีกสองตัวต้อนอีกทาง
คิดถึงตอนที่พี่หญิิงบอกว่า เราห้ามวิ่งตามหมา
เราต้องดักมัน ต้อนมัน ใช่เลย เข้าใจที่พี่หญิงบอกเลยค่ะ

เมื่อก่อน โฮปไม่เคยหอนเวลาป๊อปออกจากบ้าน
เมื่อวานเป็นอย่างไรไม่ทราบ หงิงเสียงดังมากเลย
ตอนที่ป๊อปจะไปตลาด คือตอนที่เราอยู่ เค้าก็เงียบดี
แต่ตอนที่ขับรถพ้นหน้าบ้านก็ได้ยินเสียงเค้าอยู่แป๊ปนึง หงิงหงิง แล้วก็เงียบไปค่ะ
สงสัยต้องฝึกอีกนาน
สองอาทิตย์ที่อยู่ด้วยกัน เค้านั่งได้ รอเกือบจะได้ และหมอบเริ่มได้บ้างแล้ว
สำหรับป๊อป ป๊อปถือว่าโฮปก้าวหน้ามากค่ะ

ดูวีดีโอพี่หญิงสอนให้ป๊อปอดทนค่ะ และเข้าใจอะไรหลายอย่าง
เริ่มหา Dog whisperer มาดูเพิ่งความเข้าใจด้วยค่ะ

การพาโฮปไปฝากแม่ที่บ้าน ทำให้โฮปได้เข้าฝูง บับเบิ้ลเลี้ยงโฮปเหมือนลูก
และได้ดูคอนเฟริม ที่มีลักษณะเป็นจ่าฝูงโกลเด้น ข่มโฮป
พยายามจดจำอารมณ์ และการตักเตือนของหมามาค่ะ
จะพยายามให้โฮปเป็นที่รักในบ้านให้ได้ค่ะ

ป๊อปมาทำงานน่ะค่ะพี่ ทำงานมา นอนหนึ่งคืน ทำงานกลับ
อยากได้อะไรบอกได้เลยค่ะ เดี๋ยวซื้อกลับบ้าน
พี่หญิงแวะมาเอาที่บ้านป๊อปได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ
พี่หญิงเป็นครู เป็นผู้มีพระคุณนะคะ

ทุกคนหาว่าป๊อปจริงจังเกินไป เอ่อ ก็ทำอะไรจริงจังผิดตรงไหน

ขอถามเรื่องเป้ต่อ แล้วน้ำหนักเป้ที่ควรจะใส่ให้เค้าล่ะคะพี่ ประมาณเท่าไหร่ คำนวนอย่างไรคะ ป๊อปจะได้คำนวนถูก ขอบคุณค่ะ

ว้า เขียนยาวอีกแล้ว ขอโทษนะค้า

ขอบพระคุณค่ะ

น้องป๊อปซอย 11

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย

หมาบางตัวไม่เห่าโดยนิสัยของเขา จะเห่าก็ต่อเมื่อมีสถานการณ์แปลกๆไม่ไว้วางใจ

หมาส่วนใหญ่ เห่าเอง เห่ามั่ว และเห่าเบรกแตก ส่วนใหญ่แล้วพวกนี้จะเป็นหมาที่มีพลังงานสูงตั้งแต่เกิด เห่าแล้วสนุก

ทุกอย่างมันมีเหตุผลอธิบายได้ค่ะ

หมามีการเลียนแบบพฤติกรรมกันได้ค่ะ ถ้าหมามีแนวโน้มจะเห่าเป็นทุนเดิมและเป็นหมามีพลังงานสูง แล้วไปอยู่กับหมาเห่ามั่ว เขาก็จะเห่ามั่วตาม แต่ถ้าเขาไม่เห่าอยู่แล้ว เป็นหมาพลังงานต่ำ เขาก็อาจไม่ติดนิสัยเห่าตามตัวอื่น

สอนไม่ให้เห่านั้นง่ายกว่าการแก้หมาเห่า
สอนไม่ให้เห่าถือเป็นเรื่องดี เพราะเมื่อเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเขาก็จะได้พึ่งสัญชาตญาณล้วนๆ และพื้นฐานความกล้าส่วนตัว

ถ้าเขาไม่ใช่หมาปอดแหก เขาก็จะเห่าโจรแท้ๆแน่นอน แต่ถ้าเป็นหมาปอดแหก พวกนี้จะหุบปากเงียบเมื่อภัยมาถึงตัว แม้หมาตัวนั้นโดยปกติทุกวันเป็นหมาเห่ามั่วๆก็ตาม

----------------------

ทำอะไรก็ตามแต่ ต้องตั้งใจทำค่ะ นี่คือคนที่จะประสบความสำเร็จ
อย่าเป็นเหมือนคนส่วนใหญ่ ที่ทำเล่นๆ ลำบากหน่อยก็ยกธงขาวแล้ว นั้นเอง หมาถึงมีปัญหาพฤติกรรมและแก้ไม่หาย

---------------

ขอให้สนุกกับทริปเดินทางนะจ๊ะ

สวัสดีคะพี่หญิง
หวาหวามีปัญหานิดหน่อยคะช่วงนี่รู่สึกไม่ค่อยสงบเท่าใหร่คิดๆหน่อยแบบคิดถึงบ้านด้วยอยากกลับไปเยี่ยมบ้าน

ปัญหาของหวาหวาคือเจ้าซันไชแอบขึ้นไปบนบ้านชั้นสองกินข้าวเหนียวที่หวาหวาตากแห้งไว้กะว่าจะทำข้าวตังหน้าตั้งของโปรดกินสักหน่อยแต่เจ้าหมาสุดที่รักฟาดซะเกลี้ยงเลยทั้งๆทีมันแห้งแล้วแถมกินเสร็จยังนอนอยู่ในห้องนั้นด้วยบนชั้นสองของบ้านเป็นเพราะหวาหวาคิดไม่ถึงว่าเค้าจะขึ้นไปบนชั้นสองเลยวางถาดข้าวที่ตากได้แดดนึงแล้วไว้บนโต๊ในห้องนั้นกะว่าสายๆจะเอาออกไปตากที่หน้าระเบียงอีกแดดนึงถึงจะทำการทอดและหยอดน้ำอ้อยได้เพราะไม่ได้กินมาหลายปีแล้วตั้งท่าไว้ซะดิบดีคราวนี้ได้กินอร่อยแน่

ซันไชไม่ได้รับอณุญาติให้ขึ้นไปบนชั้นสองเคยพยามจะขึ้นตอนเด็กรับเค้ามาใหม่ๆแต่จะลองเฉพาะกับคุณสามีเท่านั้นกับหวาเค้าไม่เคยทำแต่หลังจากฝึกมาจนโตป่านนี้เค้าก็ไม่เคยขึ้นซึ่งเป็นที่ไว่ใจได้สำหรับหวาหวาเลยทีเดียวเรื่องนี้แต่ก็มีอีกจนได้เมื่อเร็วๆนี้โดยอุบัติเหตุเพราะวันนั้นฝนตกฟ้าร้องขึ้นตอนเวลาจะเข้านอนเลยคิดว่าจะผูกเค้าไว้ตรงที่เค้าเคยนอนให้เค้าต่อสู้ด้วยตัวภายในบ้านคะคุณสามีก็อยู่บนบ้านส่วนหวาหวาก็เดินไปหยิบสายจูงเพื่อมาล่ามเค้าไว้โดยปกติแล้วหน้าหนาวก็ล่ามเค้าเวลานอนกลางคืนอยู่แล้วและก็ไม่มีปัญหาคะ คะตอนนี้แหละที่หวาหวาเดินไปหยิบสายอยู่ซันไชก็วิ่งกระเซอกระเซิงตัวสั่นขึ้นไปห้องน้ำชั้นสองเพื่อหาที่ปลอดภัยสามีเค้าเห็นแล้วก็รีบเรียกหวาหวาทันที
ก็ใส่สายจูงแล้วก็ดึงลงมาผูกเค้าไว้ที่นอนของเค้าดูเค้านั่งนิ่งตัวสั่นอยู่แต่แสดงว่าเค้าอยู่ได้รับมือกับเสียงฟ้าร้องได้ตรงนี้เค้ารู้สึกปลอดภัยหวาหวาก็ดูสักพักก็ปล่อยเค้าตัวเองก็ขึ้นไปอาบน้ำนอน

หลังจากวันนั้นพอมีเสียงฟ้าร้องอีกก็ทำท่าจะวิ่งขึ้นบนบ้านหวาก็รีบเตือนเค้าก็หยุดแล้วหันเปลียนที่ใหม่ก็เป็นหน้าที่ของเราอีกที่ทำให้เค้าสงบถ้ามีลู่วิ่งคงทุ่นแรงทุ่นเวลาได้เยอะกว่านี้คะพี่หญิง เรามีแผนว่าจะย้ายงานไปประเทศใหม่และอาจจะได้ย้ายไปอยู่อพาเมนส์ห้องชุดคงไม่มีบ้านเป็นหลังเหมือนที่สเปนให้อยู่เมื่อถึงตอนนั้นคงจำเป็นต้องซื้อลู่วิ่งจริงๆตอนนี้เลยไม่สะดวกฝึกมากนักเวลาฟ้าร้องแต่ก้ไม่บ่อยคะพอไหว ฝึกเท่าที่ทำได้ไปก่อนนานๆมีทีไม่เป็นไร

แต่ปัญหาตอนนี้คืออยากแก้นิสัยแอบขึ้นไปบนชั้นสองก่อนคะเพราะครั้งเดียวยังไม่เท่าใหร่แต่นี่วันนี้เอาอีกคราวนี้หวาหวาทำข้าวเหนี๋ยวแต๋นนำ้แตงโมอย่างดีเลยตากได้แดดนึงแล้วแล้ววันนี้เป็นแดดที่สองกะว่าเดี๋ยวให้ข้าวซันไชเสร็จจะขึ้นไปอาบนำ้าแล้วก็เอาถาดข้าวลงมาเก็บทีเดียวเพราะตากไว้ทั้งวันแล้วตรงระเบียงและก็เปิดประตูไว้ทั้งวันก็ไม่เห็นทีท่าว่าเจ้าหมาจะอยากขึ้นบนบ้านเลยแต่ก็พลาดอีกจนได้ช้าและก็ฉลาดน้อยไปกว่าหมาเพราะคิดว่าคุณสามีก็เลิกงานมาแล้วและก็นั่งดูทีวีเล่นเกมส์วาเค้าอยู่ตรงนั้นถ้าหมาจะไปใหนมาใหนเค้าก็จะเห็นทันทีแต่ไม่คะข้อนี้หวาหวาน่าจะรู้ดีอยู่แล้วทีวีเปิดก็ไม่เคยดูต้องเตื่อนทุกวันให้ปิดและก็เล่นเกมส์ไปเลยซะอย่างเดียวแต่หวาหวาก็ไม่คิดอีกนั่นแหละว่าหมาจะขึ้นไปถึงระเบียงชั้นสองและเพิ่งให้ข้าวไปด้วยหวาหวาก็แค่หันหลังแป๊ปเดียวเอาชามข้าวหมาไปล้างเอาชามน้ำไปเปลียนปกติเค้าจะต้องตามหวาไปข้างนอกเวลาเอาชามออกไปล้างแต่เห็นเงียบก็เลยผิดสังเกตรีบขึ้นไปชั้นสองเห็นกำลังยืนสองขาพยามกินข้าวแห้งหวาหวาอยู่ก็เลยตะโกนไปหยุดการกินก่อนจริงๆแล้วหวาหวาน่าจะแอบไปฉกแล้วก็กดลงซ้ำอีกนะแต่โมโหและพยามไม่โมโหและโวยวายแต่ยากเหมือนกันเพราะหมามากินข้าวฉันอีกแล้ว พอเค้าได้ยินเสียงเราเค้าก็หยุดทันทีรีบเดินหูหรี่มาหาเราเลยฉกไปหนึ่งทีแต่ไม่เต็มที่เพราะยืนใกล้ทางลงบันไดกลัวเดี๋ยวพลาดเค้าจะตกบันไดได้แล้วก็สั้งให้เค้ารีบลงไป

หวาหวาก็ไม่ได้ตามไปแตเดินออกไปเอาถาดข้าวนอกบ้านเข้ามาเก็บโชคดีที่ขึ้นมาทันเค้ากินไปประมาณเจ็ดแผ่นได้ยังพอเหลือไว้ให้ม่ามี้กินมั่งถ้าไม่อย่างนั้นคงได่จับซันไชทอดกินแทนฮิๆแต่ขณะจะถือถาดลงมานั้นก็มองเห็นเจ้าหมาเดินลงไปสระว่ายแล้วก็ว่ายช่วงสั้นๆเอาแค่พอตัวเปียกแค่นั้นก็ขึ้นมา โอมายก๊อดเจ้าซันไชคิดได้ยังไงเนี่ยม่ามี๊ว่าจะหายโกรธแล้วนะเนี่ยทำไมหางานให้ทำอีกแล้วเพราะทุกครั้งที่เค้าลงสระหวาหวาจะต้องเช็ดให้เค้าทันทีทั้งพูดเพราะๆด้วยเค้าจะชอบทำในบางครั้งที่เราไม่สนใจเค้าเพื่อเรียกร้องความสนใจและความรักและเค้าก้ได้ทุกครั้งเค้าชนะ

แต่วันนี้ไม่คะเลยลงไปด้วยความโมโหหน่อยเพราะวันนี้ทำงานเหนื่อยทั้งวันแถมเต้นแอโรบิคตั้งหนึ่งชั่วโมงมาอีกสมองเลยปี๊ดเลยตรงดิ่งไปหาหมาที่สระกะจะไปฉกแล้วก็จับคอมากดแต่เจ้าหมาแสนรู้กลับรู้ทันรีบวิ่งหนีทั้งตัวเปียกหลบเข้าไปบ้านตัวเองแล้วมีเหรอหวาหวาจะปล่อยเพราะตัวเปียกอย่างนั้นที่นอนตังเองก็เปียกหมดคืนนี้จะนอนยังไงก็เลยไปเคาะๆตีๆด้านหลังของบ้านหมาให้ตกใจแล้ววิ่งออกมาเสร็จแล้วหวาหวาก็เอาผ้าขนหนูเข้าไปวางทับๆที่เปียกให้เค้าจะได้นอนสบายคืนนี้ก็เลยปล่อยเค้าไปหมาชนะอีก หวาหวาเข้าบ้านไปเตรียมตัวจะขึ้นข้างบนอาบน้ำนอนก็เห็นเค้ามามองๆเราตัวเปียกๆอยู่นอกบ้านแต่ไม่กล้าเข้ามาแทนที่จะออกไปเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เค้าอย่างเคยแต่วันนี้แต่ทำเสียงดุเค้าไปหนึ่งทีเค้าก็รีบวิ่งเข้าบ้านหมาอีกหวาหวาก็ปิดประตูรอบๆบ้านขึ้นนอนแล้วคะปล่อยเค้าวันนี้แค่นี้พอ

หวาหวาทำอย่างนี้ไม่ถูกต้องใช่ใหมคะพี่หญิง

ซันไชคงกินไม่อิ่มเพราะหวาหวาให้ไม่เยอะเพราะต้องการลดน้ำหนักเค้าทำมาได้สักเดือนแล้วให้สองมื้อแต่ไม่เยอะตอนนี้เริ่มมองเห็นกระดูกเป็นเงาๆรอบตัวเค้าแล้วรู้ว่าเค้าไม่อิ่มแต่ว่าต้องทำเพราะก่อนหน้านี้เค้าอ้วนทั้งหมอและเจ้าของเดิมเค้าก็บอกต้องลดนะสักสามสี่กิโลตอนนี้เริ่มดีขึ้นคะ

รบกวนพี่หญิงช่วยแนะวิธีแก้ไขด้วยคะ

ขอขอบพระคุณล่วงหน้าคะพี่หญิง

หวาหวา

สวัสดีค่ะหวาหวา

เจ้าซันไซอายุเท่าไหร่แล้วเอ่ย

ถ้าหมาอายุขวบปี หรือ ขวบปีครึ่ง ช่วงประมาณนี้เขาจะท้าทายเราอีกนะ อะไรที่เคยห้าม ก็พยายามแหกกฎ เพราะเขาจะลองพยายามอีกสักรอบว่า เราสมจะเป็นผู้นำของเขาหรือเปล่า หรือ เขาจะเป็นเองแทน เพราะเขาเริ่มเข้าวัยรุ่น การท้าทายในเรื่องอื่นๆก็จะตามมา เพื่อเช็คเรา เราก็ต้องเตรียมรับมือ และเตรียมใจ และอย่าพลาด ยังไงก็ตามแต่เราจะต้องชนะเสมอ ถ้าเขาทดสอบเราแต่เราแพ้ แน่นอนว่า เขาจะทดสอบเราในเืรื่องนั้นๆอีก จนกว่าเราจะชนะเขา พฤติกรรมถึงจะหายไป
ต้องรอประมาณ 2 ขวบปี พฤติกรรมถึงจะคงที่ อย่าท้อไปก่อนนะจ๊ะสาวน้อยหวาหวา

เรื่องขโมยกิน แอบขึ้นชั้น 2 ถ้าเขาแอบทำผิดได้อีก ก็จะมีการแอบทำผิดรอบ 2 รอบ 3 ตามมา จนกว่าเราจะตักเตือนเขาทันทุกครั้ง เขาไม่มีโอกาสแอบทำผิดได้อีกเลย แล้ัวพฤติกรรมเหล่านั้นจะหายไป

น้องก็ต้องแอบดู แอบจับตาดู ถ้าเขาจะแอบขึ้นชั้นสองเราก็ต้องเตือนให้ทัน เราก็เอาขนมล่อไว้เลย เพื่อล่อให้เขาแอบทำผิด เราจะได้มีโอกาสตักเตือน และทดสอบใจแบบนี้บ่อยๆ จนกว่าเราจะมั่นใจไว้ใจ ฝึกแบบนี้ให้เขารู้ว่า แม้เขาไม่เห็นเราอยู่ในลานสายตา เขาก็ห้ามแอบทำ เพราะเรา keep an eye on him

และอย่าลืมว่า ในช่วงที่พฤติกรรมยังไม่นิ่ง เราก็ต้องจัดสิ่งแวดล้อมให้เราได้เปรียบ หมาแอบทำผิดไมไ่ด้ เพื่อไม่ให้พลาด

แล้วสถานการณ์วิ่งหนีจากสระน้ำ หมาวิ่งหนีได้แปลว่าเขาชนะเราแล้วในเกมส์นั้น และรับรองว่า การวิ่งหนีจะเกิดขึ้นอีกในคราวต่อไปเพราะเขาชนะไปแล้วรอบหนึ่ง
และคราวนี้น้องก็ห้ามพลาด ให้ใส่สายจูงไว้ เราจะได้คว้าทัน แล้วเราจะได้ไม่แพ้อีก

แม้น้องจะให้หมากินอิ่มซะอ้วนพลี ถ้ามีขนมยั่วใจอยู่ตรงหน้า หมาก็แอบกินวันยังค่ำค่ะ ไม่เกี่ยวว่า ที่เขาแอบกินนั้นเพราะเราให้เขากินมื้อหลักน้อยไป

เพียงแต่หิวเยอะก็จะแอบกินหลา้ิยชิ้น แม้ท้องอิ่มก็ขอแอบกินแอบเล็มก็พอใจ ถ้าเขาอยากจะแอบแหกกฎ ไม่งงนะ

สู้ๆ ห้ามท้อ

ทราบแล้วเปลี่ยนคะ!พี่หญิง
บรรทัดสุดท้ายพี่หญิงบอกสู้ๆห้ามท้อหวาหวาถอนหายใจหนักลึกเฮือกหนึ่งแล้วบอกตัวเองว่าจะสู้ต่อไม่ถอยคะ

ซันไชอายุหนึ่งขวบกับห้าเดือนแล้วคะรู้สึกถึงความท้าทายของเค้าเหมือนกันเค้าเป็นหมาไฮเปอร์ตัวยงเลยม่ามี๊เลยเหนื่อยเยอะหน่อยต้องพาออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอทุกวัน ณ เช้าของวันนี้หวาหวาเริ่มจับตามองเค้าทุกฝีก้าวเลยหลังจากให้อาหารเสร็จเค้าก็รู้ว่าเรามองเค้าอยู่เหมือนกันเลยไม่มีโอกาสได้ทำอะไรซนเหมือนทุกเช้าที่ผ่านมาในระยะอาทิตย์หลังๆนี้ หวาหวาจะพยามไม่ให้พลาดอีกและจะพยายามเป็นจ่าฝูงให้ดีที่สุดโดยเฉพาะช่วงนี้และต่อๆไป

ขอขอบคุณพี่หญิงมากๆคะ

สู้ตายคะ:)

สวัสดีคะพี่หญิง
สบายดีใหมคะแวะเข้ามารายงานผลซันไชคะสองสามวันหลังจากนั้นหล่อนก็พยมอยากขึ้นไปชั้นสองหาของกินอีกเพราะเอาขนมวางไว่ล่อตามที่พี่หญิงแนะมาแต่ก็ถูกสะกัดกั้นไว้ได้ทุกครั้งแต่ก็ยังไม่วางใจคะยังkeep eyes on herตลอดเพราะเหตุชอบเกิดขึ้นหลังอาหารเช้าเย็นเท่านั้นเป็นช่วงที่หวาหวาจะยุ่งอยู่ในครัวถ้าเป็นตอนกลางหล่อนไม่มีโอกาสคะ

แต่ตอนนี้มีปัญหาเล็กน้อยอยากให้พี่หญิงแนะนำมากเลยคะเรื่องน้ำหนักซันไชคะถึงแม่จะมองเห็นกระดูกรอบๆตัวเป็นเงาขึ้นมาแล้วแต่ก็ยังดูอ้วนอยู่ใครๆเค้าก็ทักเวลาเห็นหล่อนทั้งที่หวาหวาได้ลดอาหารเม็ดของเค้าแล้วทั้งเช้าและเย็นและมีให้กล้วยหอมหนึ่งลูกตอนบ่ายบางครั้งก็เป็นแอปเปิ้ลคะมีให้ขนมสองสามชิ้นบ้างเป็นบางวันเท่านั้นเพราะส่วนมากจะเป็นคุณสามีที่ให้เวลาเค้ากินแต่น้อยจริงๆคะเพราะหวาหวาไม่ชอบกินขนมๆกระจิกกระจิกพวกนี้เลยไม่มีให้หล่อนกินคะส่วนเรื่องออกกำลังกายทำประจำทุกวันไม่เคยขาดเช้าออกนอกบ้านเดิน40-45เย็นก็เดินที่บ้านอีก30นาทีไม่เคยขาด เพื่อนบางคนก็บอกว่าหมาทำหมันก็อ้วนง่ายอย่างนี้แหละแต่ไม่ใช่เสมอไปใช่ใหมคะเพราะเคยอ่านหัวข้อในบลอคแล้วก่อนจะทำหมัน

หวาหวาอยากทราบว่าต้องให้เค้ากินกี่มื้อและตอนใหนเหมาะที่สุดระหว่างเช้ากับเย็นถ้าให้แค่หนึ่งมื้อและปริมาณเท่าใหร่คะสำหรับหมาพันธุ์ลาบาดอร์อายุขนาดนี้??
ดูเหมือนว่าเรื่องลดน้ำหนักสำหรับซันไชเป็นเรื่องที่ยากที่สุดเลยคะตั้งแต่รับเค้ามาก็ไม่เคยเห็นเค้าผอมๆเลย

ขอรบกวนพี่หญิงอีกรอบคะ

หวาหวา

สวัสดีคะพี่หญิง
สบายดีใหมคะแวะเข้ามารายงานผลซันไชคะสองสามวันหลังจากนั้นหล่อนก็พยมอยากขึ้นไปชั้นสองหาของกินอีกเพราะเอาขนมวางไว่ล่อตามที่พี่หญิงแนะมาแต่ก็ถูกสะกัดกั้นไว้ได้ทุกครั้งแต่ก็ยังไม่วางใจคะยังkeep eyes on herตลอดเพราะเหตุชอบเกิดขึ้นหลังอาหารเช้าเย็นเท่านั้นเป็นช่วงที่หวาหวาจะยุ่งอยู่ในครัวถ้าเป็นตอนกลางหล่อนไม่มีโอกาสคะ

แต่ตอนนี้มีปัญหาเล็กน้อยอยากให้พี่หญิงแนะนำมากเลยคะเรื่องน้ำหนักซันไชคะถึงแม่จะมองเห็นกระดูกรอบๆตัวเป็นเงาขึ้นมาแล้วแต่ก็ยังดูอ้วนอยู่ใครๆเค้าก็ทักเวลาเห็นหล่อนทั้งที่หวาหวาได้ลดอาหารเม็ดของเค้าแล้วทั้งเช้าและเย็นและมีให้กล้วยหอมหนึ่งลูกตอนบ่ายบางครั้งก็เป็นแอปเปิ้ลคะมีให้ขนมสองสามชิ้นบ้างเป็นบางวันเท่านั้นเพราะส่วนมากจะเป็นคุณสามีที่ให้เวลาเค้ากินแต่น้อยจริงๆคะเพราะหวาหวาไม่ชอบกินขนมๆกระจิกกระจิกพวกนี้เลยไม่มีให้หล่อนกินคะส่วนเรื่องออกกำลังกายทำประจำทุกวันไม่เคยขาดเช้าออกนอกบ้านเดิน40-45เย็นก็เดินที่บ้านอีก30นาทีไม่เคยขาด เพื่อนบางคนก็บอกว่าหมาทำหมันก็อ้วนง่ายอย่างนี้แหละแต่ไม่ใช่เสมอไปใช่ใหมคะเพราะเคยอ่านหัวข้อในบลอคแล้วก่อนจะทำหมัน

หวาหวาอยากทราบว่าต้องให้เค้ากินกี่มื้อและตอนใหนเหมาะที่สุดระหว่างเช้ากับเย็นถ้าให้แค่หนึ่งมื้อและปริมาณเท่าใหร่คะสำหรับหมาพันธุ์ลาบาดอร์อายุขนาดนี้??
ดูเหมือนว่าเรื่องลดน้ำหนักสำหรับซันไชเป็นเรื่องที่ยากที่สุดเลยคะตั้งแต่รับเค้ามาก็ไม่เคยเห็นเค้าผอมๆเลย

ขอรบกวนพี่หญิงอีกรอบคะ

หวาหวา

ตอบหวาหวาคนเก่ง

หมาทั้งสามตัวของพี่ทำหมันก็ไม่อ้วนน่ะ ถ้าได้ออกกำลังกายเพียงพอ เดินเฉยๆอาจเบิร์นได้ไม่มากเท่าวิ่ง เมื่อน้องย้ายบ้านแล้วใช้ลู่วิ่ง หมาก็ออกกำลังกายได้เพิ่มขึ้นจากปกติ ก็น่าจะผอมลงได้

พี่ให้หมากินมื้อเดียว ตอนบ่ายสอง ปริมาณเท่ากับที่เขียนในถุงแต่เอาออกนิดนึงเพราะพี่มีกล้วยเสริม ไม่มีขนมอื่น ยกเว้นตอนฝึก

ตอนนี้พี่อยู่อิตาลี กลับไทย7กค
วันที่25-29มิย พี่ไปสเปน อยู่ที่Madrid เพราะสามีไปประชุมวิชาการ Euro Pace เกือบโดนล้วงกระเป๋าด้วยแต่พี่โวยวายทันเลยลอด
แวะไปเมืองSegovia. และBarcelona ช่วงที่ไม่ติดประชุมเมื่อวานนี้ ร้อนดี อาหารอร่อยแต่เค็มไปนิด สรุปว่าชอบมาก

ยังนึกถึงน้องเสมอแต่Maraga น่าไปแต่ไกล และไม่มีเวลาแวะไปเพราะติดสามีประชุม

คิดถึงนะจ๊ะ

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิง

เสียดายๆจังคะมาถึงที่แล้วถ้ารู้ล่วงหน้าก่อนสักอาทิตย์พี่หญิงมาอยู่มาดริดจะไปหาๆคะถ้าไม่ได้มาลากานั่งเครื่องแป๊ปเดียว 1 ชั่วโมงเองคะถูกกว่ารถไฟด่วนอีกต่างหากแต่ว่านั่งรถไฟ3ชั่วโมงชมวิวเพลินกว่าอาทิตย์เมื่อกี้อยู่บ้านคนเดียวด้วยสบายเลยเพราะสามีไปงานเยอรมันหวาหวาชอบมาดริดมากๆตึกเก่าแก่สวยงามอาหารอร่อยส่วนมากอาหารเค้าจะเค็มไปนิดนึงจริงๆแต่ที่ไม่เค็มก็มีคะเสียดายจังเลย:( คิดถึงๆคะ:)

โชคดีจังพี่หญิงตาไวปากไวไม่งั้นคงงานกร่อยคนพวกนี้แย่มากๆแย่จริงๆมันคงเห็นเป็นนักท่องที่ยวมาใหม่แต่หารู้ไม่ว่าพี่หญิงนะรุ่นเก๋าท่องเกือบมารอบโลกแล้วฮิๆนี่ถ้าเป็นที่บ้านสั่งลูกๆให้ไล่งับตูดมันเลย มีเรื่องเล่าคะตอนที่ย้ายกันมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆหลายครอบครัวคะแล้วแต่เค้าจะให้ไปประจำที่ใหนกี่ปีก็แล้วแต่งานเมียของเพื่อนสามีทีทำงานด้วยกันพาลูกชายขวบกว่าไปซื้อของในห้างใหญ่ของมาลากาเลยยังโดนเอาลูกขึ้นนั่งบนรถเข็นกราะเป๋าก็ห้อยไว้กับรถเข็นเดินๆดูโน่นดูนี่เรื่อยหันกลับมาอีกทีกระเป๋าหายทั้งใบกุญแจรถกุญแจบ้านกระเป๋าตังค์อะรไๆก็อยู่ในนั้นหมดเธอเลยรีบไปที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ให้ช่วยแต่เค้าก็ไม่ให้ความช่วยเหลืออะไรคุณเธอก็ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ร้องให้กับร้องให้จนมีคนอังกฤษด้วยกันผ่านมาเห็นได้ถามและให้ความช่วยเหลือคือให้ยืมโทรศัพท์ติดต่อสามีจะได้มารับแต่เธอจำเบอร์ของสามีไม่ได้จึงต้องโทรกลับบ้านที่ประเทศอังกฤษให้คนที่บ้านโทรกลับหาสามีของเธอในสเปนอีกรอบได้ยินเรื่องของเค้าแล้วเลยรีบปฏิวัติตัวเองทันทีคือต้องจำเบอร์โทรศัพรท์ที่สำคัญๆไว้ให้ได้คะ

ซันไชยังได้อาหารสองมื้ออยู่คะแต่ไม่เยอะช่วงบ่ายๆไม่สะดวกคะเพราะไม่อยู่บ้านช่วงกลางวันบ่อยรอให้ซันไชขึ้นลู่วิ่งคะ จะเข้าขวบครึ่งแล้วรู็สึกว่าดื้อจังปกติกลับมาจากเดินจนเหนื่อยแล้วนี่จะแปรงฟันให้จากนั้นก็จะสงบเรียบร้อยทั้งวันแต่ดูเหมือนพักนี้จะมีอะไรใหม่ๆให้เตือนและเรียกร้องความสนใจเกือบทุกวันเรียกมีหูทวนลมอย่างนี้ก็คะพี่หญิงหมาอะไรก็ไม่รู้ฮิๆแต่พอหวาหวารู้ว่าเค้าเป็นอะไรก็โอเคคะตั้งรับได้เดี๋ยวเค้าก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีได้เร็วนี้แต่ถ้ามีข้อใหนที่เหลือบากกว่าแรงที่จะคิดแก้ไขจะมาขอคำแนะนำจากพี่หญิงนะคะหวังว่าพี่หญิงคงไม่เบื่อหวาหวาๆซะก่อนที่มีคำถามบ่อยๆ

อิตาลิเป็นอีกประเทศที่ฝันอยากไปคะ Have a nice trip!และเดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะคะ

ขอบคุณพี่หญิงมากๆที่ยังอุตส่าห์ตอบในช่วงระหว่างการเดินทาง

ขอบคุณคะๆ

หวาหวา

สวัสดีค่ะน้องหวาหวา

พี่กลับมาเมืองไทยแล้วค่ะ

ตัวดำเลย เพราะแดดแรง และร้อนมากๆเลย

หวาหวาสู้ๆนะคะ ซันไซดีขึ้นแน่นอน ช่วงนี้เขาก็ท้าทายเป็นเรื่องปกติ ตามประสาคนมีลูกย่างเข้าวัยรุ่น แม่อย่างเราก็ต้องรับมือกับเด็กจอมซ่ากันหน่อย

พี่หญิง

สวัสดดีคะพี่หญิง

หายเหนื่อยรึยังคะตอนนี้ยิ่งร้อนมากโดยเฉพาะเวลาบ่ายแก่ๆจะร้อนสุดแต่ดีที่เป็นเฉพาะบางวันคะต้องพาซันไชออกเดินเช้ากว่าเดิมเพราะอากาศจะสดชื่นมากๆDid you a nice time ka?และหวังว่าพี่หญิงคงมีรูปสวยๆจากต่างเทศมาฝากพวกเราเหมือนเดิมนะคะจะรอดูคะ

ซันไชดีขึ้นแล้วคะและไม่กล้าขึ้นบนบ้านอีกหลังจากที่ขึ้นติดๆกันอยู่หลายวันในช่วงนั้นซ่ามากๆแต่พอหวาหวาเตือนเค้าจริงจังเค้าก็สงบลงมาได้คำว่า quiet and peace ก็กลับมาเหมือนเดิมแต่ก็ไม่ได้ชล่าใจคะ

ขอให้พี่หญิงพักให้หายเหนื่อยนะคะเดี๋ยวเดียวตัวก็หายดำแล้ว

ขอบคุณคะ

หวาหวา

ตอบน้องหวาหวาผู้น่ารัก

พี่หายเหนื่อยแล้วจ้าาาา ยังคิดถึง "Churros con Chocolate"อยู่เลย แต่พี่ชอบแบบอันใหญ่มากกว่า เหมือนปาท่องโ่ก๋เมืองไทยดี

แต่ได้ลองชิม sucking pig แล้ว ก็อร่อยดีนะ เห็นเขามีกระบวนการหั่นหมูโดยใช้จานเฉาะ แล้วโยนจานแตกก่อนเสริฟที่ segovia แล้วตื่นเต้นดี ตกใจเลยตอนเขาโยนจานลงพื้น

รูปถ่ายมาเยอะมากๆ อยากเอาลงบล็อกไวๆ แต่ต้องรอสามีย่อรูปก่อน

คิดถึงนะจ๊ะ

จากพี่หญิง สาวตัวดำปี๋

สวัสดีคะพี่หญิงที่น่ารัก

ผลัดผิวรึยังคะ:)คนเค้าไม่รู้เค้าคงคิดว่าไปเมืองมาทำไมผิวเข้มขึ้นเพราะเห็นฝรั่งคนใหนๆไปเมืองไทยก็มีแต่ขาวๆเพราะเคยรู้แต่ว่าเมืองนอกมีแต่หนาวกับหิมะ:)
หวาหวาก็ชอบกิน Churros เหมือนกันคะมันๆอร่อยดีจิ้มกับช็อคโกแลตอุ่นยิ่งสุดยอด Mummmmmm!! :)คราวหน้าถ้ามาถ้าหวาหวายังอยู่ที่นี่จะพาไปกินSucking pig ต้นตำหรับแท้ๆคะอร่อยมากๆเชียวหละ

รอดูรูปสวยๆอยู่นะคะ

คิดถึงๆคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง ช่วงนี้ไม่ได้เข้ามาปรึกษาเลย
เจ้าโฮ)โตขึ้นมาก นี่ไปอยู่บ้านคุณแม่ป๊อปมาสามสัปดาห์ไม่ได้มาที่บ้านป๊อปเลย
พอดีรถป๊อปเอาไปเครมประกัน ถอยไปเสยไม้ค้ำยันที่พาสซิโอ้มา
คือว่า ไม้ค้ำยันมันต่ำกว่าระดับที่มองเห็นได้จากกระจกหลังอ่ะค่ะ
มองเห็นว่ามีต้นไม้ แต่ไม่เห็นว่ามีไม้ค้ำ สรุปไฟแตกไปตามระเบียบ
เครมประกันไป เค้าก็บอกว่าใช้เวลาสองอาทิตย์ เพิ่งไปรับรถมาวันนี้เอง
เจ้าโฮปเลยอยู่ยาวบ้านคุณแม่เลยค่ะ ไม่สามารถไปรับไปส่งได้

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วคุณยายของป๊อปเสีย ก็เลยวุ่นวายมากๆด้วย
รถก็มีคันเดียวต้องรอแฟนกลับมาจากทำงานตลอด กว่าจะไปไหนๆได้
แล้วเมื่อตอนไปวัดเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ฝนตกหนัก ติดไฟแดงอยู่ดีดีโครม โดนชนท้ายค่ะ
สรุปทั้งป๊อปทั้งแฟน รถเยินกันไปทั้งคู่ ไม่มีรถแล้ว แง๊ แง๊
โฮปโตขึ้นมาก เวลาอยู่กับป๊อปก็ยังรักษาระเบียบวินัยได้ดี ก็เชื่อฟังดีอ่ะค่ะให้รอก็รอ ให้นิ่งก็นิ่งได้ นั่ง หมอบ
แต่แม่ป๊อปชอบให้ท้ายมันอ่ะ ตอนนี้ก้นใหญ่เบ้อเร่อ แม่ชอบมีข้ออ้างว่ามันยังเด็ก

ไปทำงานที่เพิร์ธมาสามวันเต็มแบบว่า ออกตั้งแต่ตีห้า กลับมาถึงบ้านเที่ยงคืน
ไปยาว สามวันเต็มสุดๆ ใช้คุ้มมากจริงๆเลย

คิดถึงพี่หญิงเสมอๆค่ะ วันนี้ไม่ได้ปรึกษาอะไร เพราะยังไม่ได้สอนอะไรเพิ่ม
เวลาอยู่กับป๊อปก็เรียบร้อยดี เลิกกัดข้อเท้าแล้ว แต่กระโดดสอยเสื้อผ้ามาแทน
พอดีป๊อปไม่อยู่ในเหตุการณ์ซะที ก็เวลาป๊อปอยู่มันเรียบร้อยดีนี่นา
คืบหน้าอะไรจะมาเล่าให้ฟังนะคะ คิดถึงพี่หญิงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
อ้อ เห็นในเฟคบุ๊คมีรับปรึกษาปัญหาพฤติกรรมน้องหมา มีเพจของพี่หญิงแปะอยู่ด้วย
ไม่แน่ใจว่าพี่หญิงเป็นคนตั้งหรือเปล่า เลยมาถามดูค่ะ

ไว้เจอกันนะคะ

ตอบน้องป๊อปสาวตาหวาน

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณยายด้วยค่ะ

-----------------

เรื่องเฟสบุ๊ค ไม่ใช่ของพี่ค่ะ พี่ไม่ได้เล่น
แต่เป็นของน้องๆในพันทิป เขาไปเปิดไว้แล้วเข้ามาขออนุญาตพี่ ขอเอาบล็อกไปแปะไว้ ประมาณนั้นจ้า พี่ยังเล่นเฟสบุ๊คไม่เป็นเลยจ้า เชยอย่างมาก

คิดถึงน้องนะ ฝากหอมไทเปหนึ่งฟอดใหญ่

สวัสดีคะพี่หญิงทีรัก
ถ้าขนาดพี่หญิงเล่นเฟสบุ๊คยังไม่เป็นแล้วอย่างหวาหวายิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยคะฮะๆขนาดพยายามสมัครเป็นสมาชิคอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จซักทีอยากเอารูปเจ้าซันไชมาลงแอ๊กท่าซะหน่อยคะ ตั้งใจอยู่หลายวันแล้วว่าจะต้องเข้ามาส่งข่าวคราวของซันไชให้พี่หญิงทราบหวังว่าพี่หญิงคงสบายดีและลอกคราบนานแล้วนะคะ:)

ซันไชไม่ดื้อแล้วคะแถมวันก่อนคุณสามีของหวาหวาเองเอ่ยปากชมด้วยตัวเองว่า Now she became a very well behaviour!นีเป็นคำชมแรกที่เค้าพูดออกมาอย่างจริงจังจากใจตั้งแต่เรารับเค้าเข้ามาเลี้ยงเลย ซึ่งสามีไม่เคยยอมรับเลยเมื่อก่อนเพราะเค้ากับซันไชเค้าจะเป็นเพื่อนเล่นเป็นคู่ฟัดคู่เหวี่ยงกันมาตลอดเมื่อคิดย้อนกลับไปแล้วก็มีเรื่องน่าขำอยู่หลายๆเรื่องแบบอยากเล่าคะ:)สามีหวาหวาเค้าจะแอบอิจฉาหมานิดๆอยู่ตลอดเมื่อเห็นเราให้ความสำคัญให้เวลาและดูแลใส่ใจหมามากเป็นพิเศษโดยเฉพาะในช่วงแรกๆเริ่มต้นฝึกซันไชยังเป็นลูกหมาอยู่ เวลาพาหมาออกไปเดินด้วยกันต้องจับมือเค้าด้วยไม่งั้นงอนขนาดพูดว่า"ถ้าเธอจะเดินไปกับหมาสองคนแล้วไม่จับมือฉันด้วยละก็ฉันจะเดินหันหลังกลับบ้านทันทีเลยนะ"หวาหวาก็แค่ยิ้มตาคนนี้ตลกจังแค่หมาจูงเราดึงซ้ายดึงขวาทีก็ไม่เป็นอันเดินดีอยู่แล้วก็เลยแต่ส่งหมาให้เค้าไปจูงแทนเค้าจะได้รู้สึกถึงรสชาติเอง:)

ตอนเช้าก่อนไปทำงานและตอนเย็นกลับบ้านเค้าจะต้องรีบวิ่งออกประตูนอกบ้านไปและตอนเย็นรีบวิ่งขึ้นบนบ้านพร้อมเอากระเป๋าทำงานบังกางเกงทำงานเค้าไว้ไม่งั้นขนและน้ำลายเต็มเพราะดูเหมือนซันไชจะสนุกมากที่ได้ไล่งับและกระโจนเกาะขาอย่างเมามันยิ่งเค้าทำท่าทางมากเท่าใหร่ซันไชก็ยิ่งไล่เป็นอยู่อย่างนี้สักพักใหญ่เพราะเค้าชอบให้ท้ายหมาไปในตัวด้วยเวลาว่างก็ยังชอบให้หมาเล่นงับกระโดดเกาะแข้งเกาะขาตัวเองเล่นอย่างสนุกเหมือนกันเพียงแต่เวลาใส่ชุดทำงานเท่านั้นที่เค้าห้ามและอยากให้หมานั่งมองเค้าเฉยๆ(มันจะเป็นไปได้ยังไงคะเวลานั้น)เค้าไม่ช่วยฝึกแต่ต้องการให้หมาน่ารักแบบประเภท"เธอฝึกหมาให้ดีๆนะที่รักส่วนตัวฉันก็ยังจะเล่นกับหมาแบบบ้าๆบอๆเหมือนเดิม"อะไรทำนองนี้คะฮิๆๆ แต่ ณ วันนี้ซันไชน่ารักคะเยี่ยมจริงๆสงสัยคงเป็นหมาเริ่มโตแล้วและคนภายในบ้านสงบผ่อนคลายหมาเลยดูสงบมากๆเลยคะ

อีกทั้งซันไชยังมีเพื่อนหมาด้วยกันอีก3-4ตัวคะขนาดเท่ากันสองตัวขนาดเล็กกว่าสองตัวจะเจอกันทุกๆเช้ากับเจ้าของคนอื่นๆหมาก็เลยเป็นเพื่อนวิ่งเล่นกันจากที่เคยจูงเค้าอยู่ในสายจูงตลอดเวลาเดินผ่านกันใหม่ๆใครก็ระวังหมาใครหมาก็เลยมีอาการเช่นกันจนเจอกันบ่อยเข้าเลยปล่อยให้หมาทักทายวิ่งเล่นกันมีตัวสองตัวที่เข้าเล่นกับเพื่อนยากหน่อยแถมบางตัวจะขี้อายจะเดินหลบอยู่ในป่าตลอดและชอบวิ่งไล่กระต่ายเป็นประจำแต่ไม่เคยจับกระต่ายได้คะ)

แต่ตอนนี้หมาทุกตัวเป็นเพื่อนกันเจอกันก็จะดมตูดบ้างดมปากทักทายกันบ้างแบบธรรมชาติมากๆเลยคะพี่หญิงไม่มีแสดงอาการดุร้ายใส่กันตั้งใจว่าจะเอากล้องไปอัดวิดีโอเก็บไว้ดูโดยเฉพาะเวลาพวกเค้าวิ่งด้วยกันเล่นกันกระโดดมุดทางโน้นทีทางนี้ทีในพุ่มหญ้าพุ่มไม้บนเขาที่เราเดินกันมันเป็นภาพที่วิเศษมากๆหัวใจหวาหวายิ้มกว้างมีความสุขกับหมาคะ

บางตัวเห็นเพื่อนหมาเดินมาแต่ไกลก็จะนั่งและหมอบลงกับพื้นรอให้เพื่อนหมาอีกตัวเดินไปใกล้ก่อนแล้วค่อยลุกขึ้นมาเล่น ถ้าเค้าทำท่าอย่างนี้หมายความว่ายังไงคะพี่หญิง?

อย่างซันไชถ้าเห็นเพื่อนหมามาแต่ไกลม่ามี้ก็จะบอกให้นั่งรอก่อนจะได้เดินไปด้วยกันกับอีกตัว เจ้าของหมาคนอื่นก็ทำเหมือนกันคะน่ารักดีเข้าใจว่าทุกคนก็อยากให้หมาตัวเองมีเพื่อนวิ่งเล่นและมีสังคมของหมาบ้างและที่สำคัญเค้าได้เหนื่อยๆแน่ๆอยู่แล้ว คะหวาหวาจะถามหวาอย่างซันไชพอเพื่อนหมาเดินเข้ามาไกล้ก็จะรีบยืนและเดินออกไปมองพอแน่ใจแล้วก็จะรีบวิ่งกระโจนไปหยอกเพื่อนหมาอีกตัวทันทีท่าทางของซันไชหมายความว่ายังไงคะ?

พอเค้าวิ่งเล่นกันสักพักซันไชก็เหมือนฉันขอตัวนะคือจะหยุดนิ่งไม่ยอมเล่นแล้วอยากวิ่งเหยาะๆเรื่อยตามมายมามี้หรือแวะดมโน่นดมนี่หน่อยเพราะชอบส่วนหมาอีกตัวก็เซ้าซี้อยู่สักพักหนึ่งแต่พอเห็นซันไชเฉยก็จะวิ่งผละออกมาและก็วิ่งใครวิ่งมันตามเจ้าของหมาแต่ละคนจนสุดเส้นทางเดินแล้วก็แยกทางใครทางมันซึ่งหมาแต่ละตัวก็รู้ดีว่าได้เวลากลับบ้านแล้วคะ

ซันไชจะทำแบบนี้เสมอคะเล่นๆแล้วก็หยุดแล้วบางทีอาจจะกลับไปเล่นด้วยใหม่เวลาหมาเจอกันพร้อมทั้งหมดห้าตัวก็จะทักทายกับแบบมีมารยาทกันมากเลยไม่มีเห่ามีขู่เท่าที่หวามองนะคะเล่นด้วยกันสักพักซันไชก็จะปลีกตัววิ่งนำหน้าหมานำหน้าคนออกไปตามลำพังระยะห่างสักหน่อยหวาหวาก็จะเรียกให้หยุดรอเค้าก็จะหยุดและหันมามองและรอเค้าทำอย่างนี้ประจำชอบวิ่งนำหน้าคนและหมา สงสัยว่าเค้าไม่ชอบเล่นกับหมาหลายตัวนานๆหรือเปล่าคะถึงปลีกตัวออกไปประจำแต่บางทีก็กลับมาเล่นอีกคะหมายความว่ายังไงคะพี่หญิง?

ซันไชอายุ1ขวบ6เดือนเป้ะคะผ่านช่วงซนมาหลายรอบและตอนนี้คนมีความสุขกับหมาและหมาก็ีความสุขมากคะ

และซันไชอยากบอกพีหญิงว่า

:)ซันไชจะอยู่ที่ๆของซันไชในช่วงระหว่างวันไม่เดินตามหรือจ๊อแจ๊มามี๊เด็ดขาด
:)ไม่เดินไปด้อมๆมองๆหน้าห้องครัวขอของกินเวลามามี๊ทำกับข้าวหรือกินข้าว
:)ไม่ย่างเท้าเข้าในบ้านเด็ดขาดถ้าตัวเปียกหลังจากไปว่ายน้ำกับแดดดี๊มาไม่งั้นเดี๋ยวมามี๊เฉ่งจะต้องรออยู่หน้าประตูอย่างนั้นจนกว่ามามี๊จะเสร็จธุระแล้วมาเช็ดตัวให้ถึงจะเข้าบ้านได้
:)ต้องหยุดทันทีทุกครั้งเวลามามี๊สั่งให้หยุดในทุกกรณี
:)เวลาแปรงฟันและทำความสะอาดหูต้องนอนนิ่งๆเฉยๆม่ามี๊จะได้ทำงานได้สะดวกและมีรางวัลให้ทีหลัง
:)ไม่กล้าแตะชามข้าวเด็ดขาดถ้าม่ามี๊ไม่อณุญาติจะนานแสนนานเท่าใหร่ก็รอได้คะ

ซันไชรักมามี๊ที่สุดดดดดดดดดดด.................


ที่ฝึกซันไชได้อย่างมีสติเพราะคำแนะนำของพี่หญิงคะ

อยากขอบคุณพี่หญิงอีกครั้งก่อน

หวาหวา

สวัสดีจ้าาาาน้องหวาหวา

พี่อ่านที่น้องเขียนแล้วพี่มีความสุขจังเลย
ครอบครัวน้องน่ารักมากๆ ทั้งคุณสามีและเจ้าซันไซ

ซันไซเ้ป็นเด็กดีอย่างนี้ก็เพราะน้องหวาหวา
และหวาหวาก็ยังเป็นแรงบันดาลใจให้เพื่้อนๆอีกหลายคนที่เข้ามาอ่านบล็อกพี่ที่ได้อ่านเรื่องน้องหวาหวา เขาจะได้มีกำลังใจกลับไปเอาชนะใจตัวเองเพื่อเป็นจ่าฝูงให้สำเร็จ ถือว่าน้องก็ได้ช่วยเพื่อนๆท่านอื่นๆไปพร้อมๆกับพี่นะจ๊ะ

ส่วนเรื่องเจ้าซันไซ มองเพื่อนหมาที่เห็นไกลๆ พอใกล้ก็ยืนดู แล้วถึงเข้าไปเล่น ถือเป็นธรรมดาค่ะ ได้กลิ่นแต่ไกลก็คุ้นๆ พอเพื่อนมาใกล้ขึ้นก็มั่นใจว่าเพื่อนซี้มา ก็ลุกเตรียมเล่นเตรียมทักทาย ส่วนที่เขาเล่นแล้วเดินมาหาหวาหวาเป็นพักๆแล้วกลับไปเล่นใหม่ ถือว่าดีนะ เขายังเห็นเรา คอยมองเรา คอยเดินกลับมาหาเรา พอเขาเหนื่อยหรือเกมส์นั้นๆไม่น่าสนใจเขาก็กลับมาหาเรา เลิกเล่น แต่ถ้าเกมส์มันน่าสนใจระดับพลังงานตรงกันเขาก็กลับไปเล่นเหมือนเดิม ถือว่าเป็นอะไรที่น่ารักดี เขามีความสุขดี
พี่อยากให้เมืองไทยมี dog park บ้่างจัง พี่จะได้มีช่วงเวลาแบบน้องหวาหวาบ้าง ที่พาหมาไปเดินตามทาง มีที่ให้หมาวิ่งเล่นกว้้างๆ แบบเป็นที่สำหรับหมาวิ่งโดยเฉพาะ พาหมาไปกับเราทุกๆที่ พี่คงมีความสุขมาก
น้องเชื่อไหม ความฝันพี่นะ พี่อยากพาเจ้าสามตัวเดินจูงไปไหนต่อไหนกับพี่ ไปขึ้นรถไฟฟ้า ไปห้าง ไปซื้อเสื้อ ไปซื้อก๋วยเตี๋ยว ไปกินข้าว ไปกินไอติม ไปpark เหมือนคนที่เมืองนอกทำบ้าง พี่อยากทำมากเลยรู้ไหม เวลาพี่ไปเมืองนอกนะ เวลาพี่เดินเที่ยวพี่จะจินตนาการไปด้วยว่ากำลังจูงเจ้าสามตัวอยู่กับพี่ แค่คิดก็มีความสุขสุดๆเลย
อิจฉาน้องหวาหวาจังเลย .....

คิดถึงนอ้งนะจ๊ะ

พี่หญิง

เอเขียนไปเยอะเลยเมื่อคืนไม่รู้ผ่านการตรวจสอบรึเปล่าคะพี่หญิง เมื่อเช้านี้เห็นซันไชเตื่อนวินเซินคะคือใช้ปากไปงับเบาที่บริเวณปากของวินเซินในขณะที่เจ้าหมาน้อยตัวนั้นกำลังเห่าขู่วิ่งรอบลูก้าอยู่เจ้าของเค้าก็เห็นตลอดและบอกว่าดูสิซันไชเตือนลูกฉันอีกแล้วดีจัง:)หวาก็แอบอมยิ้มคะ เลาเค้าหยุดให้น้ำหมากันซันไชก็จะเข้าไปด้วยแต่จะนั่งปากอยู่ใกล้ๆกระบอกแต่ไม่แย่งเพื่อนหมาอีกตัวคะน่ารักมากๆเลยคะพี่หญิง

หวาหวา

พี่ไปลองกู้ข้อความของน้อง หวาหวา คืนมา


"สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก

ยินดีอย่างมากเลยคะถ้าได้มีส่วนร่วมทำให้ เพื่อนๆคนรักหมามีกำลังใจและเอาชนะลูกๆที่น่ารักและแสนซนให้อยู่หมัดได้จะมี ความสุขด้วยมากๆเลยคะและขอคุณสำหรับคำชมคะหวาหวาชอบมากพี่หญิงก็รู้ใช่ใหม:)

มี เรื่องประทับใจอยากเล่าเพิ่งผ่านมาเมื่อเช้านี้เองคะตอนเช้าพาซันไชไปเดิน ตามปกติและเจอเพื่อนชื่อลูกาเป็นพันธุ์ Boxer เพศเมียสีน้ำตาลเข้มมีสีขาวรอบๆคอผอมบางปราดเปรียวมากและก็ซันที่่พันธุ์ Spanish Water Dog เพศผู้สีดำสนิทหุ่นดีเดินเหมือนนายแบบบนแคทวอกตัวนี้เป็นเพื่อนสนิทซันไช อากาศค่อนข้างดีมากวันนี้หลังจากร้อนมากมาหลายวันจึงเพิ่มระยะการเดินขึ้น หน่อยให้หมาได้วิ่งและหยอกล้อกันอย่างมีความสุขเดินไปได้สักพักก็เจอเพื่อน หมาอีกสองตัวเป็นพันธุ์เล็กไม่รู้เป็นพันธุ์อะไรคะสีขาวชื่อ เมียอะ กับสีน้ำตาลเข้มชื่อวินเซิ่น เพศผู้ซึ่งเจ้าตัวตัวนี้เค้าจะเป็นพื่อนสนิทกับ ลูก้าซึ่งตัวโตกว่าแต่ดูเหมือนไม่มีปัญหาเพราะทุกครั้งถ้าเค้าเจอกันเมื่อ ใหร่ลูก้าจะรีบวิ่งเข้าไปในป่าหาวินเซ่นให้เจ้านั่นวิ่งไล่ตามเห่าๆไล่ทุกที ส่วนซันไชกับซันที่จะหยุดดูหน่อยแต่ไม่ได้เข้าไปจอยด้วยก็จะวิ่งเล่นกันเอง ตามเส้นทางที่คนเดินต่อไป

วันนี้ก็เช่นกันพอลูก้าเห็นวินเซิ่นก็รีบ แยกตัวกระโดดเข้าป่าไปหาวินเซิ่นทันทีและเหมือนเดิมทุกครั้งเจ้าวินเซิ่นก็ จะวิ่งไล่ตามเห่าและทำเสียงขู่เสียงดังทั่วเขาตลอดเวลาซึ่งข้อนี้เจ้าของ เค้าก็พยามแก้ไขทุกครั้งโดยการห้ามปรามตะโกนตักเตือนถ้าไม่อยู่ไกลมากนักแต่ ดูเหมือนก็ยังเป็นเหมือนเดิมอีกทุกครั้งคะ หวาหวาเล่าซะยาวยืดเลยตอนนีละมาถึงเรื่องน่าประทับแล้วคะ เป็นจังหวะที่ทุกคนยืนคุยทักทายกันและมองหมาๆวิ่งเล่นกันอยู่เจ้าลูก้ากับ เจ้าวินเซินก็กระโดดลงมาบริเวณนั้นซึ่งลูก้าหยุดวิ่งสักพักแต่วินเซิ่นยัง ไม่หยุดยังวิ่ง กระโดดรอบๆทั้งทำเสียงเห่าและขู่อยู่เจ้าของเค้าก็รีบ เดินเข้าไปหาทำเสียงดุห้ามแต่ยังไม่เงียบทันทียังเห่าต่อ ส่วนเจ้าซันไชของหวาหวาน่ะปลีกตัวออกมานั่งหมอบอยู่ข้างหวาหวาข้างกลุ่มคน นานแล้วเจ้านี่แปลกถ้าเราหยุดเดินเค้าก็จะไม่ยอมเดินไปใหนเหมือนกัน มันเร็วมากหวาหวาก็มองไม่ทันเพราะเพื่อนอีกคนบังอยู่ซันไชลุกขึ้นตามเจ้าของ วินเซิ่นซึ่งเดินไปดุหมาเค้าให้หยุดเห่าคำรามนั้น ไม่รู้ซันไชไปทำยังไงเจ้าวินเซิ่นเงียบทันทีส่วนเจ้าของเค้ารีบพูดขึ้นทันที ว่าพวกคุณเห็นใหมซันไชหยุดเจ้าวินเซิ่นของฉันนี่ก็เป็นสิ่งที่ดีอีกอย่าง หนึ่งนะดูท่าทางเค้าดีใจเหมือนกันแต่มามี๊มองไม่ทันจ้ะลูกสาวแต่ก็แอบปลื้ม ตลอดเดินทางกลับบ้านอยากรีบโทรศัพท์ไปเล่าให้สามีฟังทันทีแต่ก็อดใจไว้เอา ไว้รอเล่าตอนเย็นดีกว่า:)

คำถาม คืออยากรู้ว่าอาการของหมาแต่ละตัวที่หวาหวาเล่ามามันหมายถึงยังไงอยากรู้จริงคะว้าพวกเค้าคิดกันยังไงถึงได้แสดงออกมาอย่างนั้น??

เท่า ทุกวันนี้ลูกๆพี่หญิงก็มีความสุขมากเหลือหลายกับความรักและความเอาใจใส่ที่ พี่หญิงมีให้แล้วคะและเชื่อแน่ว่าพวกเค้าคงไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้แล้ว เวลาดูวิดีโอต่างๆของพี่กับลูกๆก็ปลื้มไปด้วยตลอดทั้งเก่งทั้งฉลาดและแสนรู้ และทึ่งตลอดกับการฝึกหมาได้เก่งและยอดเยี่ยมของพี่หญิงอย่างหวายังแค่เด็กๆ ยังปลื้มได้ขนาดนี้แล้วอย่างลูกของพี่หญิงที่รักมามี๊อย่างโงหัวไม่ขึ้นแล้ว เนี่ยจะมีสุขขนาดใหนคะ

อิจฉาพี่หญิงเหมือนกัน:)

คิดถึงคะ
โดย: หวาหวา IP: 83.41.127.27 วันที่: 11 สิงหาคม 2554 เวลา:3:31:39 น.

ตอบน้องหวาหวา

"ส่วนซันไชกับซันที่จะหยุดดูหน่อยแต่ไม่ได้เข้าไปจอยด้วยก็จะวิ่งเล่นกันเอง ตามเส้นทางที่คนเดินต่อไป

ส่วนเจ้าซันไชของหวาหวาน่ะปลีกตัวออกมานั่งหมอบอยู่ข้างหวาหวาข้างกลุ่มคน นานแล้วเจ้านี่แปลกถ้าเราหยุดเดินเค้าก็จะไม่ยอมเดินไปใหนเหมือนกัน"

-น้องหวาหวาจ๋า น้องเก่งมาก รู้ไหมว่า ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่า น้องเป็นจ่าฝูงได้เต็มขั้นเลยรู้ไหมจ๊ะ เจ้าซันไซเคารพน้องมาก เขาไม่อยากไปไกลจากน้อง เพราะจ่าฝูงอยู่ตรงนี้ เขาก็จะอยู่กับนายของเขา แม้จะมีกิจกรรมที่ชวนตื่นเต้นอยู่ใกล้ๆ แต่เขาก็เลือกที่จะอยู่กับน้อง น้องน่าสนใจกว่ากิจกรรมเหล่่านั้น น้องเก่งมาก สุดยอด และเจ้าซันไซก็เป็นหมาน้อยที่สุดยอดมาก

-----------------------

"ซันไชก็จะเข้าไปด้วยแต่จะนั่งปากอยู่ใกล้ๆกระบอกแต่ไม่แย่งเพื่อนหมาอีกตัวคะน่ารักมากๆเลยคะพี่หญิง"

-เ้จ้าซันไซมีมารยาทดีมากเลย พี่ฝากลูบหัวเจ้าซันไซหนึ่งทีนะจ๊ะ
------------------------

"เจ้าวินเซิ่นก็ จะวิ่งไล่ตามเห่าและทำเสียงขู่เสียงดังทั่วเขาตลอดเวลาซึ่งข้อนี้เจ้าของ เค้าก็พยามแก้ไขทุกครั้งโดยการห้ามปรามตะโกนตักเตือนถ้าไม่อยู่ไกลมากนักแต่ ดูเหมือนก็ยังเป็นเหมือนเดิมอีกทุกครั้งคะ"

-หมาแต่ละตัวจะมีรูปแบบการเล่นต่างกันค่ะ บางตัวชอบนั่งดูตัวอื่นเล่น บ้างก็แค่เดินเยาะๆ วิ่งๆหยุดๆ บางตัวก็ชอบเล่นตำรวจจับผู้ร้าย บางตัวชอบเล่นมวยปล้ำ บางตัวชอบเล่นเหมือนต่อสู้กัน เหมือนเล่นจับเหยื่อ ล่าเหยื่อ บ้างก็สลับกันล่่า บ้างก็สลับกันไล่ สไตล์การเล่นของใครของมันค่ะ

หมาที่มีสไตล์การเล่นคล้ายๆกัน ระดับพลังงานใกล้เคียงกันจะเล่นกันได้ เขาจะจับคู่กันเล่นด้วยตัวเขาเอง ถ้าเกมส์ไหนไม่ใช้สไตล์การเล่นของเขา หรือ หมาที่ระดับพลังงานต่างกันเขาก็จะไม่เล่นกัน ก็จะเหมอืนกับซันไซที่บางเกมส์เขาก็ร่วมแจม บางเกมส์ก็ขอปลีกตัว หรือ ไม่ร่วมวงด้วยเลย

ส่วนเจ้าวินเซิ่น ก็เป็นหมาที่เล่นแล้วใช้เสียง ตื่นเต้น แล้วหมาที่เล่นแล้วมีเสียงขู่ ก็จะเป็นวิถีการเล่นของหมาที่มีแนวโน้มจะมีภาวะวางอำนาจเหนือ แต่ไม่ใช่ก้าวร้าวนะ เหมือนกับเขาเกิดมาด้วยการมีภาวะวางอำนาจเหนือตัวอื่นๆ แบบว่าสามารถถูกรับเลือกเป็นจ่าฝูงได้ แต่ถ้าได้เจ้าของที่ควบคุมเขาได้ หมาก็จะอยู่ในระเบียบได้ดีไม่มีปัญหากับคน หรือกับหมาด้วยกัน

เวลาดูว่า หมาเกิดมาด้วยระดับพลังงานแบบไหน หรือ จริงๆแล้วเขามีสภาวะจิตใจเป็นอย่างไร ให้ดูเวลาเขาอยู่กับหมาด้วยกัน

บางตัวก้าวร้าวเมื่ออยู่กับคน แ่ต่พออยู่กับหมาด้วยกันกลับนอนโชว์พุงให้หมาตัวอื่นเลย อันนี้แปลว่า จริงๆแล้วหมาตัวนี้เกิดมาเป็นผู้ตาม แต่คนไม่มีภาวะผู้นำ หมาก็เลยต้องขึ้นเป็นจ่าฝูงด้วยภาวะจำยอม

บางตัวดีกับคนมากๆ อยู่ในคำสั่ง แต่อยู่กับหมาด้วยกันก็มีภาวะวางอำนาจเหนือแต่ไม่ใช่ก้าวร้าว จะออกมาผ่านการเล่นหรือท่าทางภาษากายที่บ่งบอกว่าเขาเกิดมาเป็นหมาจ่าฝูงนะ แต่คนเก่ง ผู้เลี้ยงเก่ง ทำให้หมายอมเป็นผู้ตามแต่โดยดี เขาจึงไม่ก้าวร้าวกับคนและไม่ก้าวร้าวกับหมาด้วยกัน และดูได้จากหมาตัวอื่นๆจะเกรงใจหมาตัวนี้เป็นพิเศษ

ประมาณนี้

-------------------------


"วินเซิ่นซึ่งเดินไปดุหมาเค้าให้หยุดเห่าคำรามนั้น ไม่รู้ซันไชไปทำยังไงเจ้าวินเซิ่นเงียบทันทีส่วนเจ้าของเค้ารีบพูดขึ้นทันที ว่าพวกคุณเห็นใหมซันไชหยุดเจ้าวินเซิ่นของฉันนี่ก็เป็นสิ่งที่ดีอีกอย่าง

เห็นซันไชเตื่อนวินเซินคะคือใช้ปากไปงับเบาที่บริเวณปากของวินเซินในขณะที่ เจ้าหมาน้อยตัวนั้นกำลังเห่าขู่วิ่งรอบลูก้าอยู่เจ้าของเค้าก็เห็นตลอดและ บอกว่าดูสิซันไชเตือนลูกฉันอีกแล้วดีจัง:)"

-หมาสอนหมาได้ค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร

---------------

เยี่ยมมากน้องรัก

ขอบคุณพี่หญิงมากคะที่ตอบทุกข้อที่หวาหวาสงสัยและอยากรู้แต่หวาหวายังไม่ถึงขนาดเยี่ยมยอดหรอกคะแค่น้องๆเท่านั้นเอง:)เป็นเพราะรักเค้าและอยากให้เค้าเป็นเด็กดีคะและยังต้องพึ่งพี่หญิงเป็นปรึกษาถ้ายามมีปัญหาอีกต่อไป

ทุกๆครั้งที่อ่านข้อความที่พี่หญิงตอบกลับมันทำให้หวาหวามีความสุขและมีกำลังใจขึ้นมาทันทีอย่างบอกไม่ถูกคะแต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆรู้สึกเหมือนได้มนต์วิเศษน์อย่างไงอย่างงั้นคะ

จะพยามฝึกเจ้าซันไชให้เป็นเด็กดีต่อไปคะ

ขอบคุณพี่หญิงที่รักมากคะสำหรับกำลังใจเสมอๆ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิงที่เคารพ

ตอนนี้พ่อป๊อปยึดโฮปไปแล้ว ตอนนี้ป๊อปก็ยังไม่มีรถไปรับมัน เพราะว่าทางอู่รถเลื่อนกำหนดส่งมาหลายรอบแล้ว แฟนเอารถป๊อปไปใช้ค่ะ
เมื่อวานไปหาโฮปมา มันไฮเปอร์มาก ถ้าอยู่บ้านนี้จะพาเดินสักชั่วโมงเลย แต่บ้านโน้นทำไม่ได้เพราะว่ามีสุนัขจรเยอะ และป๊อปไม่แน่ใจว่าจะคุมสุนัขจรอยู่
เมื่อวานมันเห็นป๊อปไปหามัน มันกระโดดใหญ่เลย ปกติมันก็กระโดดอยู่แล้ว ป๊อปเลยมำทันได้ระวัง ได้แต่ผลักอกมันออกไม่ให้มันกระโจขึ้นมา มันกระโดดงับมือเลือดออกเลยพี่หญิง เลยต้องเตะมันสักที เพราะฉกไม่สำเร็จ แล้วให้มันนั่ง รอ มันก็เลยสงบลง
หลังจากที่ให้มันนั่ง รอ เลยจับมันกดให้นิ่ง พอปล่อยมันก็สงบขึ้น เลยพาเดินในรั้วบ้านนิดหน่อย
ที่อยากจะจัดการกับมันคือ ไม่อยากให้กระโจนตอนที่ป๊อปจะออกจากบ้านเท่านั้นเองค่ะ ป๊อปรอรถอยู่ เมื่อไหร่จะเสร็จซะที
พี่หญิงช่วยแนะนำป๊อปทีค่ะ เรื่องที่มันกระโดดงับมือเนี่ย
ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปคนสวย

พี่อยากให้น้องตอบต่อๆในหัวข้อเดียวกันอย่างเปลี่ยนไปมา

จากที่น้องถามเรื่องหมากระโจนใส่ในบทความนี้
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&group=7&month=01-02-2010&gblog=29


"ป๊อปอ่านหน้านี้แล้วนะคะ
ป๊อปพยายามผลักมันออก และฉกมัน แต่ไม่สำเร็จ เลยต้องหันไปเตะ และใช้ขายันแทน กว่าจะสำเร็จก็ได้แผลมาด้วย เลือดสาด ป๊อปน่ะไม่ห่วงอะไรหรอก เพราะป๊อปมั่นใจว่า ป๊อปจะเอามันอยู่เมื่อมีเวลา
ทุก วันนี้มันไปอยู่กะพ่อป๊อปแล้ว เนื่องจากป๊อปไม่มีรถไปรับมันด้วยน่ะค่ะ จะไปก็ต้องไปกับแฟน แล้วถ้าเอากลับมาบ้าน ก็จะไม่มีรถไปส่งโฮปเวลาป๊อปจะไปบินอีก
ป๊อปกลัวว่าลูกจะกลัวมันเท่านั้น เอง ไม่ได้บอกลูกว่าหมากัด บอกว่ามีอุบัตุเหตุนิดหน่อยค่ะ ลูกไปบ้านคุณตาคุณยาย จะไม่ยอมเดินไปยังห้องที่เปิดออกหลังบ้านได้เลยค่ะ เค้าจะให้อุ้มตลอดเลย ป๊อปเลยทำอะไรไม่ถนัดเท่าไหร่
รบกวนพี่หญิงอีกแล้ว ขอบคุณมากนะคะ"

--------------------------------

ตอบ

สิ่งที่ตอ้งทำค่ะ
-ถ้าเรารู้ว่าจะมีคนมาเยี่ยมบ้าน น้องหมาต้องได้ออกกำลังกายก่อนแขกจะมา เพื่อลดความตื่นเต้นของนอ้งหมาลง

-หมาต้องสงบก่อนที่จะเปิดประตูให้แขกเข้ามา
ถ้ารีบไปเปิดประตูโดยที่หมาไม่สงบ หรือ หมาวิ่งพุ่งไปหน้าประตูก่อนคนในบ้าน เมื่อนั้นหมาจะข่มแขก นั้นคือ หมาจะกระโจนใส่ แล้วคนในบ้านเตือนเท่าไรหมาก็ไม่ฟัง

เราใส่สายจูงหมา เพื่อจะได้ตักเตือนหมาได้สะดวก คนในบ้านต้องทำให้หมาสงบ ก่อนไปเปิดประตู

-แล้วแขกที่เข้ามาต้อง ใช้สูตร
No touch! No talk! No eye contact!

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=05-08-2009&group=7&gblog=8

และต้องยืนนิ่งๆ ห้ามเซ ห้ามถอยหลังให้เด็ดขาด การที่เบี่ยงตัวหลบหมาไปมา นั้นเป็นการแสดงให้หมารับรู้ว่า เรายอมให้เขาข่ม

เราต้องยืนนิ่งๆ ไม่เซ ไม่เบี่ยงตัวหลบ และ ไม่ต้องมอง ไม่พูดไม่สบตา คนในบ้านก็ต้องร่วมมือในการเตือนหมา กระตุกสายจูงหรือฉก หรือแขกจะร่วมตักเตือนหมาด้วยก็ดี

เมื่อหมานิ่งแล้ว แขกก็เดินเข้่าบ้านไป ไม่ต้องทักหมาก็ได้ รออีกสักชั่วโมง หรือ เอาไว้ให้เขาสงบๆ คนหายเหนื่อยจากการเดินทางแล้วค่อยทักทายหมา

--------------------------------------------
ถ้านอกบ้านมีหมาจรเยอะ เราก็ฝึกให้เขาวิ่งบนลู่วิ่งแทนก็ได้ค่ะ

ฝึกให้น้องหมาวิ่งบนลู่วิ่ง
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=07-05-2009&group=6&gblog=38

ถ้าอยากให้หมาสงบ เราต้องฝึกการควบคุมบริเวณ

วิธีฝึกน้องหมาให้อยู่ในบริเวณที่เรากำหนด
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=13-06-2009&group=6&gblog=39

เรื่องกระโจนงับมือ เราก็ตอ้งยืนนิ่งๆ อย่าเซ อย่าเบี่ยงตัวหลบ เรานิ่ง ยิ่งทำมือตั้งท่่าฉก หรือ แกว่งไปมา หมาก็กระโดดงับมือที่กวัดแกว่ง ถ้าหมาควบคุมยากก็ตอ้งใส่สายจูงช่วย ถ้าคนไม่นิ่ง หมาก็ไม่นิ่ง เวลานิ่ง ไม่ใช่นิ่งแค่หน้าตานะ ใจต้องนิ่งด้วย

ตอนออกจากบ้าน ก็ทำเหมอืนแขกจะมาบ้านค่ะ

สู้ๆ

สวัสดีค่ะ

ตอนนี้พ่อกะแม่ยึดเจ้าโฮปไปแล้วค่ะ ท่าทางจะยึดจริงแล้วไม่ยอมคืน
เห็นเอาเข้ามานอนในบ้านทุกคืนเลย แม่เค้าสงสารมันค่ะ
ตอนนี้ก็เริ่มจะสงบแล้วค่ะ ไม่ค่อยโดดกัดมือเท่าไหร่
ให้นั่งรอก่อน พอออกไปแล้วมันก็จะจู่โจม ป๊อปก็จะยืนนิ่งๆค่ะ
ก็ค่อยๆปรับไป

คุณพ่อป๊อปเค้าจะถือไม้ค่ะ แค่มีไม้พี่อก็สบายใจ ไม่ได้ตีหรอก
พอดีคุณพ่อกระดูกทับเส้น เลยให้ถือไม้ดีกว่า ไม่คุ้ม
ถ้าหมามันมาพัวแข้งขาแล้วล้มไปอีก
ป๊อปว่า โฮปมันคงพลังเหลือเยอะ ท่าทางต้องเอาขึ้นลู่อย่างพี่หญิงว่า
ก่อนอื่น ต้องไปถอยลู่มาก่อน ฮ่า ฮ่า ที่บ้านคุณแม่มีแต่จักรยาน



เมื่อวานตอนเช้ารีบไปทำงาน เห็นพี่หญิงออกมาวิ่งกับสามีพี่
แต่เห็นน้องหมาแค่สองตัวเองค่ะ จีจี้กับ...เอ มองไม่ถนัด พอดีรีบไป check in
แบบว่ามองเวลาเครื่องออกผิด เลยรีบนิดนึง
พี่หญิงสบายดีนะค้า

น้องป๊อปซอย 11 ค่า

สวัสดีจ้าน้องป๊อปตาหวาน

พี่วิ่งเอาจีจี้กับยูจิไปวิ่งด้วย เพราะสองตัวนี้พลังงานสูง มันวิ่งได้อึดดี ส่วนโยจาเขาพลังงานต่ำเลยไม่ได้พามาวิ่งด้วยค่ะ นายนั้นให้เดินอย่างเดียวงดวิ่ง

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก

คิดถึงจังเลยคะ พี่หญิงสบายดีใหมคะมีทริปไปต่างเทศอยู่หรือเปล่าเมื่อวานนี้แอบเข้าไปดูทริปฮ่องกงของพี่หญิงรูปสวยชุดสวยหวานคนก็สวยและมีความสุขคะหวาหวาดูไปยิ้มไปตั้งแต่ต้นจนจบแล้วยังยิ้มค้างอยู่อีกตั้งนาน:)ที่สำคัญมันทำให้หายคิดถึงพี่หญิงได้คะ:)

วันนี้มีเรื่องเล่าประทับใจเกี่ยวกับซันไชลูกอ้วนแสนรักให้ฟังอีกคะเมื่อวันพุธที่ผ่านมาหวาหวาตัดสินใจเข้ากลุ่มเดินป่าโดยการชวนของคุณป้าชาวเยอรมันซึ่งแกเป็นม่ามี้ของซันที้เพื่อนรักของเจ้าซันไชนั่นเองคะ การเดินครั้งนี้มีคนสิบสามคนมีหมาสิบตัวซึ่งก่อนจะตัดสินใจไปเนี่ยก็มีความกังวลอยู่ว่าซันไชจะขึ้นเขาไหวรึเปล่าเพราะหนัก36kgอ้วนเกินขนาดอยู่ตั้งหกกิโลขนาดตอนเช้าวิ่งเล่นกับเพื่อนๆยังหยุดพักสองสามทีคุณหมอบอกให้ลดน้ำหนักด่วนลองลดเองก่อนถ้าไม่ลดยังไงเค้าจะให้อาหารลดน้ำหนักมากินซึ่งราคาแพงกว่าอาหารปกติที่กินอยู่ะคุณหมอบอกเชิงขู่:)มามี้ก็ต้องลดน้ำหนักซันไชให้ได้จริงๆซะทีครั้งนี้

แต่หวาหวาก็ตัดสินใจพาซันไชเข้าทีมเดินป่าหลังจากพาเค้าออกไปวิ่งตอนเช้าแทนการแทนอยู่แค่อาทิตย์กว่าและคิดว่าเค้าไหวส่วนตัวเราเองฟิตอยู่แล้ว:)แล้วการเดินครั้งนี้เป็นแบบเดินง่ายคุณป้าเค้าบอกว่างั้นระยะทางการเดินแค่ 5 ชั่วโมงมีปีนป่ายบุกป่านิดหน่อยเราก็เลยตกลงไปเพราะคุณป้าก็เป็นแนวร่วมอยากช่วยให้ซันไชได้ออกกำลังกายเยอะๆจะได้ผอมแล้วยิ่งแกเห็นเราหายไปไม่พาหมาไปเดินไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆหมาตอนเช้าเหมือนเดิมแกก็ยิ่งตามแล้วยังพยามบอกเราหลายครั้งว่าถ้าเราวิ่งมันก็ดีแค่สำหรับตัวเราแต่ไม่ดีสำหรับหมาเลยน่าจะพาหมาออกมาเดินเหมือนเดิมหยุดวิ่งเถอะ(เหอะอย่างนี้ก็มีฮึๆตลกจัง)มันจะได้หยอกล้อวิ่งเล่นกับเพื่อนๆและได้เหนื่อยได้ออกกำลังกายกว่าเยอะเลยแล้วหมาก็มีความสุขและหมาต้องการเล่นกับเพื่อนด้วย ???

พี่หญิงคะที่เค้าพูดมีถูกและไม่ถูกใช่ใหมคะ? หวาหวาวิ่งกับหมาไปช้าๆมีสายจูงยาวหน่อยพอวิ่งได้สะดวกทั้งคนและหมาและวิ่งไปพร้อมกันแบบตั้งใจ 50 นาทีและกับหมาเล่นกันเอง 35 นาทีแบบบ้าบอแบบใหนเผาผลาญพลังงานและดีกว่ากันคะ?

แล้วอีกอย่างทำไมหวาหวาต้องพาหมาออกไปวิ่งเล่นบ้าบอกับเพื่อนๆหมาทุกเช้าแล้วก็ดมโน่นดมนี่แล้วก็วิ่งนอกเส้นทางไปกินอึแพะบ้างแล้วก็บ่อยๆวิ่งหยอกล้อกันมาอย่างแรงชนขาคนเกือบจะล้มไปตามกันแล้วต้องคอยระวังหลังอีกถ้าหมาวิ่งหยอกกันมาต้องรีบหยุดหรือหลบให้ทันและรู้สึกว่ามันทำให้เสียการควบคุมด้วยอย่างนี้ไม่เอาไม่ชอบไม่มีกฎระเบียบ เช้าๆหวาหวาชอบเดินเงียบๆตั้งใจเดินทำเวลาตามตารางกลับบ้านมีอะไรต้องทำต่อไม่ใช่ไปเดินเอ้อระเหยวุ่นวายคอยหลบหมาๆวิ่งเฉียดมันรู้สึกหงิดหงิดสำหรับตอนเช้าๆเริ่มต้นของวันแล้วเราสังเกตว่าเจ้าซันไชของเราก็ไม่ชอบเล่นมากเหมือนกันถ้ามีสองตัวก็จะเล่นเยอะหน่อยแต่ซักพักก็จะหยุดเล่นและกลับมาเดินกับคนแล้วก็มีกลับไปเล่นอีกนิดๆหน่อยๆถ้ามีตัวใหม่มาแจมแล้วก็กลับมาเดินกับคนอีกต่อไปซันไชจะเป็นอย่างนี้ตลอดไม่เหมือนเพื่อนๆหมาที่เล่นเครซี่กันตลอดทางนั่นคือเหตุผลอีกข้อที่หวาหวาปลีกตัวพาหมาออกไปวิ่งแทนและยังเปลี่ยนเส้นทางไปเดินแถวชายหาดดูพระอาทิตย์ขึ้นเหนือชายหาดตอนเช้าๆด้วยมันมีสมาธิสดชื่นมีความสุขและเงียบดีจริงๆซันไชก็เดินในสายจูงได้ดีเหมือนเดิมและดีมากตั้งใจเดินมากเพราะเป็นห่วงอยู่ว่าไม่ได้เดินในสายจูงซักพักแล้วมีแต่ปล่อยวิ่งตามใจหมาบนเขาหลังบ้านมาซักพักกลัวเค้าลืมและได้ใจและเค้ายังจำเป็นต้องฝึกอยู่

เราวิ่งหมาก็ต้องวิ่ง พอเราอยากเดินหมาก็ต้องเดิน พอเราหยุดหมาก็ต้องหยุดหมาต้องทำตามที่เราต้องการอยากจะทำไม่ใช่ตามใจหมา ถูกต้องใหมคะพี่หญิง?

หวาหวาคิดถูกและทำถูกต้องใหมคะ?

รบกวนพี่หญิงช่วยอธิบายยาวๆให้หวาหวาได้เข้าใจชัดๆด้วยคะ

ขอเล่าเรื่องการเดินป่าต่อคะ:)สรุปว่าคุณป้าโทรมาตามบอกว่าคิดถึงไม่เจอหลายวันและชวนเข้าป่าหวาก็เลยตกลง ก่อนไปถึงเค้าบอกว่าช่วงแรกๆให้เดินกับซันไชในสายจูงก่อนนะลดความตื่นเต้นของหมาก่อนให้เค้าปรับตัวนิดนึงหวาหวาก็ฟังเฉยๆไม่ได้เซเยสหรือโนอะไรพอไปถึงหมาทุกตัวเป็นอิสระดมทักทายกันใหญ่หวาหวาก็ดูท่าทางของลูกสาวแล้วก็เลยปลดสายจูงออกให้ไปดมทักทายเพื่อนๆหมาเหมือนกันปรากฎว่าหมาทุกตัวเป็นมิตรกันไม่มีเห่าขู่กัดอะไรทั้งสิ้นเหมือนเค้าพร้อมที่จะมาเดินกันเหมือนมีงานทำรออยู่ว่างั้นเถอะ

มันรู้สึกสนุกและตื่นเต้นเล็กๆคะพี่หญิงเพราะหวาหวารอคอยการเดินป่าอย่างนี้มาหลายปีแล้วและแล้ววันนี้ก็ได้ทำ พอมีหมาหลายตัวรวมกันอยู่อย่างนี้เราเห็นได้ชัดๆเลยว่าลูกเรานะอ้วนมากๆอ้วนกว่าทุกตัวเลยคะฮิๆๆต้องลดคะต้องลดให้ได้ พอเริ่มเดินก็สนุกแล้วคะเข้าป่าเดินบุกหนามลอดช่องเล็กๆซันไชจะเดินนำหน้าไปก่อนกับหมาอีกสองสามตัวจะหันมามองเราเป็นพักๆถ้าอยู่ไกลเราก็หยุดรอทันทีหมาหลายตัวก็ทำเหมือนกันเดินห่างเจ้าของหน่อยมันก็จะหยุดรอน่ารักมากเห็นได้ถึงความรักความห่วงใยระหว่างหมากับเจ้าของ เจ้าซันไชของหวาเดินนำแถวหน้าตลอดเดินตามคนที่นำกลุ่มเดินตลอดเลยพร้อมหมาอีกสองสามตัวมีบางครั้งที่เป็นทางเดินเล็กๆบุกป่าวซันไชกับเพื่อนๆอีกสองสามตัวนั้นก็จะเดินนำหน้าคนนำกลุ่มไปก่อนเก่งมากๆคะไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นหมาที่มีความมั่นใจสูงอย่างนี้และจะหันมามองหวาหวาเป็นระยะๆไม่ยอมห่างเกินและคลาดสายตาพอคนหยุดพักกันเค้าก็เดินกลับมาหาน่ารักเก่งมากคะไม่อยากจะเชื่อเลยเราคิดว่าเค้าจะเป็นหมาขี้กลัวซะอีกเพราะอยู่กับเราที่บ้านเหมือนเด็กง๋อขี้อ้อนถ้าม่ามี๊แค่พูดเสียงดังเค้าก็จะง๋อแล้วนี่หรือเปล่าตัวเรา:)แม้แต่คุณป้าเยอรมันยังเอ่ยปากว่าฉันละแปลกใจมากเลยซันไชเดินได้ตลอดและนำหน้าตลอดแถมเห็นได้ชัดเลยว่าเค้าชอบและสนุกมากฉันคิดว่าเค้าจะเดินไม่ไหวซะอีก หวาหวาก็อมยิ้มคะภูมิใจในหมาตัวเองสรุปว่าวซันไชเป็นหมานำทางได้ดี
มากเป็นอันว่ารอบแรกก็สอบผ่านแล้วรอบต่อไปเค้าให้เข้ามาร่วมได้อีก กลับบ้านมาก็อาบน้ำให้และให้กระดูกที่ซื้อมาจากร้านสุนัขโดยเฉพาะเป็นรางวัลเพราะจะมีติดบ้านไว้เป็นประจำนานๆให้เค้าแทะทีสดผ่านการฆ่าเชื้อและปลอดภัยคะ

วันพุธนี้ไปอีกคะแล้วหวาหวาจะมาเล่าอีกนะคะ

ขอบคุณพี่หญิงที่ทำให้หวาหวาได้มีโอกาสมาเล่าเรื่องน่ารักๆของหมาลูกรักคะ

รอคำตอบจากพี่หญิงนะคะ

คิดถึงคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะหวาหวา

"แล้วยังพยามบอกเราหลายครั้งว่าถ้าเราวิ่งมันก็ดีแค่สำหรับตัวเราแต่ไม่ดีสำหรับหมาเลยน่าจะพาหมาออกมาเดินเหมือนเดิมหยุดวิ่งเถอะ มันจะได้หยอกล้อวิ่งเล่นกับเพื่อนๆและได้เหนื่อยได้ออกกำลังกายกว่าเยอะเลยแล้วหมาก็มีความสุขและหมาต้องการเล่นกับเพื่อนด้วย ???

พี่หญิงคะที่เค้าพูดมีถูกและไม่ถูกใช่ใหมคะ? หวาหวาวิ่งกับหมาไปช้าๆมีสายจูงยาวหน่อยพอวิ่งได้สะดวกทั้งคนและหมาและวิ่ง ไปพร้อมกันแบบตั้งใจ 50 นาทีและกับหมาเล่นกันเอง 35 นาทีแบบบ้าบอแบบใหนเผาผลาญพลังงานและดีกว่ากันคะ"

-การเล่นคือการให้รางวัล
แต่การทำงานไปกับจ่าฝูง คือการเดินหรือวิ่งเหยาะๆเคียงข้างไปกับจ่าฝูง ซึ่งจะทำให้สงบกว่าการเล่นโครมคราม เมื่อเขาได้ออกกำลังกายกับเราในรูปแบบจ่าฝูงลูกฝูงแล้ว ถึงให้รางวัลเขาโดยการไป dog park เพื่อเป็นรางวัล

การพาไปdog park นั้น จุดประสงค์คือ ให้เขาได้ไปเข้าสังคมกับเืพื่อนๆที่เป็นสุนัข แต่ไม่ใช่จุดประสงค์เพื่อระบายพลังงาน

ผู้เลี้ยงที่อาศัย dog parkเพื่อเ้ป็นที่ระบายพลังงานหมา แล้วตัวเองก็นั่งเม้าท์สบายๆไม่ต้องเหนื่อยพาไปเดินทุกเช้าให้ตัวดำ ผู้เลี้ยงกลุ่มนี้ลึกๆแล้วคือขี้เกียจ และ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าเห็นแก่หมา หมากลุ่มนี้จะเหนื่อยแต่กาย แต่สมองไม่สงบ ก็ยังคงมีปัญหาพฤติกรรมอยู่

การเดินหรือวิ่งเหยาะไปกับเจ้านาย นั้นเองที่ทำให้ร่างกายและสมองเหนื่อย นั้นเองเขาถึงสงบลึกและยังเห็นเราเป็นจ่าฝูงด้วย การเดินเหมือนการยิงนกทีเดียวได้นกสองตัวเลยทีเดียว

ซึ่งหมาในธรรมชาติ เขาจะเดินออกหาอาหารกันทั้งวัน ออกล่าเหยื่อไปกับจ่าฝูง จะไม่มาเล่นกันคึกคักเหมือนหมาเด็กๆ และเมื่อล่าเหยื่อได้แล้ว กินกันอิ่มหนำแล้ว ถึงเป็นเวลาพักผ่อนให้ความรักกัน บ้างก็เลียให้กัน บ้างก็เล่นกันพอหอมปากหอมคอ บ้างก็นอนเอาแรงใต้ต้นไม้ดูหมาตัวอื่นๆหยอกล้อกัน นี่คือธรรมชาติของสังคมสุนัข การเล่นเป็นสิ่งปิดท้ายจากการทำงานกันมาทั้งวัน

คนอื่นส่วนใหญ่เลี้ยงหมาแบบใช้จิตวิทยามนุษย์นะ มีกลุ่มคนแค่หยิบมือที่จะใช้จิตวิทยาสุนัขกับสุนัข เพราะคนที่จะยอมใช้จิตวิทยาสุนัข ก็ต้องสละความเห็นแก่ตัวออกไปให้ได้ก่อนถึงจะเต็มใจยอมใช้จิตวิทยาสุนัขกับสุนัข แต่จะมีกี่คนหละที่จะยอมสละ จริงไหมจ๊ะน้องรักของพี่

น้องทำถูกแล้วค่ะ ใครจะพูดอะไรก็ช่างเขา

-----------------
"เราวิ่งหมาก็ต้องวิ่ง พอเราอยากเดินหมาก็ต้องเดิน พอเราหยุดหมาก็ต้องหยุดหมาต้องทำตามที่เราต้องการอยากจะทำไม่ใช่ตามใจหมา ถูกต้องใหมคะพี่หญิง?

หวาหวาคิดถูกและทำถูกต้องใหมคะ?"

-ถูกต้องแล้วค่ะ เราทำถูกแล้ว

หมาเขาอยากมีกิจกรรมทำกับเจ้านายเขา มากกว่าจะไปอยู่กับเพื่อนนอกฝูงนะ
แล้วหมาของคนพิการหละ เขาอยู่กับเจ้่่านายพิการทุกวัน เขาก็ดูมีความสุขจะตาย สงบแถมอยู่ในคำสั่งด้วย เจ้านายพิการไม่สามารถพาหมาไปdog parkได้ทุกวันแน่ๆ เพราะร่างกายเขาไม่อำนวย แต่หมาเขาก็นิสัยดีกว่าหมาชาวบ้านที่วิ่งวุ่นวายอยู่ใน dog park เสียอีก จริงไหม?
หมาเขามีความสุขนะคะที่เขาได้ทำงานให้กับนาย เจ้าซันไซเขาก็มีความสุขที่อยู่กับเจ้านายแสนดีของเขา การไปเล่นกับเพื่อนๆบ้างก็แค่น้ำิจิ้มให้กับชีวิตแต่ไม่ใช่อาหารจานหลัก

----------------

เรื่องเดินป่า เป็นสิ่งที่พี่ฝัน วาดภาพในหัวเหมือนกันนะน้องหวาหวา พี่อยากทำอย่างนั้นกับหมาของพี่มากเลย แต่ กทม มันทำไม่ได้แบบนั้น
ฝากน้องหวาหวาทำฝันแทนพี่ด้วยนะจ๊ะ เอาให้สนุกสุดๆ แล้วมาเล่าให้พี่ฟังด้วย เพราะฟังน้องเล่าพี่ก็สนุกไปด้วยเหมือนพี่ไปเดินด้วยเลย สู้ๆนะน้องรัก พี่อยู่ข้างๆน้องเสมอ

พี่หญิง โยจา จีจี้ ยูจิ ผู้ที่ใฝ่ฝันอยากไปท่องป่าบ้าง

สวัสดีคะพี่หญิงทีรัก

ฟังพี่หญิงพูดแล้วสมองมันสดชื่นปลอดโปร่งยังไงไม่รู้และมีความสุขด้วยคะ:)และไม่อยากเชื่อ ไม่อยากเชื่อว่าดูสวยหวานอย่างพี่หญิงจะอยากเข้าป่าลุยเหมือนกันเอาเป็นหน้าที่ของหวาหวาเองจะสานฝันให้พี่หญิงต่อไปด้วยการไปเดินป่าให้ได้ทุกอาทิตย์เลยเพราะเค้าทำกันเป็นประจำทุกวันพุธ อาทิตย์นี้หวาหวาก็เซ็นชื่อเรียบร้อยแล้วคุณสามีต้องพาไปซื้อรองเท้าเดินป่าให้เป็นกิจจะลักษณะเลยได้มีดพกเก็บด้ามและหมวกพร้อมเสื้อเข้าป่ามาด้วยเป็นอะไรใหม่ทีตื่นเต้นและรู้สึกมีความสุขมากกว่าการแต่งตัวสวยๆไปเดินห้างช้อปปิ้งอีกคะสำหรับหวาหวา อาทิตย์นี้เค้าบอกระยะทางไกลกว่าเดิมหน่อยให้เตรียมอาหารเที่ยงไปด้วยและอาจจะต้องมีลุยน้ำนิดหน่อยคะ

แล้วหวาหวาจะเก็บรูปภาพส่งมาให้พี่หญิงดูก่อนอื่นต้องเวิร์คเอ๊าพยายามสมัครเป็นสมาชิคให้ได้ก่อนคะ:)

อาทิตย์ที่แล้วมีเรื่องตลกๆจะเล่าต่อนิดหน่อยคะ พอเดินกันไปได้ประมาณครึ่งทางเจ้าหมาขนยาวสีขาวพันธุ์อะไรก็ไม่รู้วิ่งๆไปเจอบ่อน้ำเล็กๆเจ้าหล่อนก็นำทางก่อนเลยคือลงนั่งไปนอนแช่มันคงเย็นดีสำหรับหมาแล้วเจ้าตัวอื่นที่เดินนำหน้าอยู่ด้วยก็ตามลงไปทันทีหวาหวาก็ห้ามซันไชไม่ทันก็รู้ว่ามันคงเย็นและลดความร้อนจากใต้ท้องของเค้าแต่ตอนนี้มันเป็นโคลนตมไปแล้วและหมาสามสี่ตัวนี้ก็ดูไม่จืดและยังมีกลิ่นเหม็นด้วยแต่ฝรั่งเค้าไม่สนใจแค่หัวเราะก๊ากกันใหญ่บอกว่าดีสำหรับหมามันจะได้เย็นลงมีหวาหวาคนเดี่ยวที่รีบเดินไปสั่งซันไชให้รีบลุกขึ้นและดุนิดหน่อยเค้าก็บอกกันว่าเดี๋ยวมันก็แห้งเองแหละ ฮึไอ้แห้งเราก็รู้แต่ไม่ชอบนี่ก็มันสกปรกและแถมยังเหม็นอีกต่างหากเป็นอันว่าเดินไปเกือบจะออกจากป่าแล้วก็เจออ่างน้ำสะอาดเป็นท่อน้ำยาวต่อมากจากหมู่บ้านสามารถดื่มได้บางคนก็รองจากปากท่อดื่มแล้วก็ให้หมาดื่มกันพอดื่มเสร็จหวาหวาก็ได้โอกาสจัดการล้างให้เจ้าซันไชเลยน้ำเย็นสดชื่นมากๆฝรั่งก็มองกันใหญ่เลยเราไม่สนก็มันเหม็นนี่นาไม่มีกลิ่นก็พอว่าโชคดีแล้วมีน้ำเหมาะอย่างนี้ดีเลยฮิๆๆ เดินไปได้สักพักก็ออกจากป่าต้องเดินท่ามกลางแสงแดดตอนบ่ายเพื่อกลับไปยังรถใช้เวลาเกือบสองชั่งโมงโชคดีเจ้าซันไชตัวยังเปียกปอนอยู่แถมจับดูยังเย็นอยู่เลยฮิๆๆน้ำช่วยชีวิตเจ้าอ้วน:)แล้วคราวหน้าจะมาเล่าต่อคะ

ขอบคุณพี่หญิงสำหรับกำลังใจและอยู่ข้างๆชี้แนะแนวทางการเลี้ยงหมาที่ถูกต้องให้หวาหวานำไปใช้ได้เสมอๆหวาหวารู้สึกว่าโชคดีและมีความสุขมากคะ

ถ้ามี โยจา จีจี้ ยูจิ ไปเข้าป่าด้วยคงสนุกที่สุดเลย

รักพี่หญิงคะ

หวาหวา:)

พี่หญิงคะ หวาหวาอยากได้คำตอบพี่หญิงหน้าข้างบนวันที่ 11 กันยายน 2554 เวลา:15:20:32 น.เป็นภาษาอังกฤษคะจะก๊อปปี้ออกมาอ่านและจำให้ถูกต้องทุกตัวเวลาอยากพูดออกไปจะได้ถูกต้องและไม่ผิดเพี้ยนขอกวนพี่หญิงช่วยแปลให้หน่อยนะคะมันเป็นสิ่งที่หวาหวาอยากพูดออกไปบ่อยเลยคะ

ขอบคุณล่วงหน้าคะ

หวาหวา

สวัสดีจ้าาาา หวาหวาคนเก่ง


ตามคำเรียกร้อง

---------------
Playing should be,as food or hug,a reward given after the dog has worked or behaved well.

Like wolf walking with the pack naturally for hunting having the dog walking on the leash with the master under "Mastering the walk" rule makes the dog exercise not only physically but also mentally and resulting in real calm and submissive.The wolves then get reward by playing together after their work[hunting]

Letting the dog play with other dogs though cause some energy release physically but not always mentally.

An excited dog meets excited dogs or overexcited dogs may even escalating excitement and change the play into fighting.

Releasing the dogs energy mentally and reducing the over excitement before playing with other dogs on the park will actually help the play to be more fun and peaceful.

Playing in the park with other dogs is therefore useful for social not for releasing their energy.

Dogs can be calm and behave well without going into the dog park. The service dog for handicaps do not have much time to go to the dog park but remain calm and behave well. They love working as eyes,ears,and /or hands for their masters and that make them calm,submissive and better behave than many dogs that spend a lot of time playing in the dog park.

-------------------------

สู้ๆนะน้องรัก

สวัสดีค่ะพี่หญิง

ป๊อปเอง อาทิตย์นี้โฮปมาอยู่กับป๊อปนะคะ เนื่องจากป๊อปมีวันหยุดติดกันสี่วันแน่ะ ไม่น่าเชื่อ แต่หลังจากอาทิตย์นี้ บินแบบไม่หยุดหย่อนเลย เรียกว่าไม่มีวันหยุดเลยดีกว่า ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

ตอนนี้บ้านป๊อปมีกรงให้โฮปแล้วล่ะ แฟนบอกว่าใหญ่ไป ป๊อปก็ว่าใหญ่เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไรหรอก มันจะได้มีที่กลิ้งเยอะๆ วันนี้เค้ามาฉีดปลวกที่บ้าน ป๊อปเลยต้องขังมันนานกว่าปกติ พี่หญิงคะ น้องหมาอยู่ในกรงได้นานเท่าไหร่คะ เพราะว่านี่เดี๋ยวเค้าฉีดปลวกเสร็จ ก็ไม่อยากให้โฮปมันไปหยียบหญ้าที่เค้าฉีดปลวกด้วย ท่าทางจะต้องปล่อยมันออกมาอยู่โรงรถละมั้ง

ลูกชายของป๊อปก็พอจะนั่งกับโฮปได้บ้าง แต่นั่งนานๆไม่ได้ ยังแบบว่าระแวงเล็กๆน้อยๆ

ป๊อปพาโฮปเดิน โฮปดูตั้งใจและรอคอยการเดินมาก ป๊อปไม่ค่อยแน่ใจว่า เดินแค่ไหนโฮปถึงจะเหนื่อย เมื่อเช้าเลยแบ่งเป็นสองรอบ รอบเจ็ดโมงเช้ากลับมาเจ็ดโมงห้าสิบ รอส่งลูกไปโรงเรียนก่อน แล้วเดินกันอีกรอบ รอบนี้โฮปท่าจะเหนื่อยจริง ลิ้นห้อยเลย

เวลาพาเดิน ช่วงเย็นๆน้องหมาจะเยอะ เลยพบปะกันมากมาย ถ้าน้องหมาเห่ากรรโชกมา ป๊อปจะให้โฮปนั่งเรียบร้อย จนอีกฝ่ายผ่านไปก่อน แต่ถ้าเค้าไม่มีปฏิกริยาโต้ตอบ เดินผ่านกันได้เฉยๆ ป๊อปก็จะให้เดินผ่านไปเลย ป๊อปไม่แน่ใจว่าทำถูกหรือเปล่าค่ะ รบกวนพี่หญิงด้วย

อีกเรื่องหนึ่งคือสุนัขที่อยู่ตามบ้าน ถ้ามันเห่ามาเราเดินผ่านไปเลยไม่ต้องสนใจใช่ไหมคะ

รบกวนพี่หญิงด้วยค่ะ ขอบพระคุณมาก

น้องป๊อปซอย 11 ค่ะ

ลืมเล่่าให้พี่หญิงฟัง

เรื่องการพาโฮปไปหาหมอค่ะ
โฮปเป็นเด็กดีมาก นั่งรอเรียบร้อยมากเลยค่ะ
คนอื่นเค้าชมโฮป ป๊อปภูมิใจมาก
เวลาที่คุณพ่อกับคุณแม่ของป๊อปบอกว่าเค้าดื้อ
ป๊อปเลยดูไม่ออก

เวลาโฮปอยู่กับป๊อป โฮปก็เรียบร้อยดี อาจจะมีหลุดบ้างก็ต้องเตือนกัน เสื้อผ้าไม่เคยสอยลงมาเล่น ป๊อปตากผ้าแค่ไหนก็ยังอยู่ครบดี ต้นไม้ไม่กัด แต่ชอบเข้าไปนอนใต้ต้นไม้ จริงๆป๊อปอยากให้นอนที่ตรงรถมากกว่า เลยต้องเรียกออกมาเป็นระยะ
รองเท้าก็ต้องคอยเตือนเป็นระยะ อย่างวันที่เพิ่งมาจากบ้านแม่ของป๊อป เขาก็จะติดนิสัยน่ะพี่หญิง แต่เตือนไปครั้งเดียวเค้าก็จำได้
เรื่องกระโจน รู้สึกว่าต้องตัดคะแนน นี่พอเผลอก็กระโจนใส่แฟนป๊อป ต้องสอนทั้งหมาทั้งแฟน
เอ้อ...ป๊อปอยากทราบว่า ช่วงระหว่างวันนี่ ป๊อปปล่อยมันนอนอยู่นอกบ้านไม่ต้องชวนมันเล่นอีกได้ไหมคะ ป๊อปเหนื่อยอ่ะ และก็คิดว่ามันเดินตั้งสองชั่วโมงกว่าแล้ว ถ้าให้มันออกกำลังอีก มันเยอะไปหรือเปล่า ป๊อปอยากว่างมั่งอ่ะค่ะ ทุกทีที่มันมาอยู่ ป๊อปต้องคอยชวนมันเล่นรอบกลางวันด้วย เลยรู้สึกว่าเหนื่อยเหลือเกิน เดี๋ยวตอนเย็นมันก็จะต้องไปเดินด้วยกันแล้ว

พี่หญิงคะ แค่ไหนถึงจะเรียกว่าพอดีคะ หรือแค่ไหนเรียกว่ามากเกินไปคะ รบกวนอีกทีค่ะ

น้องป๊อปค่ะ
ไม่เจอพี่หญิงเลยแอบคิดถึง อ้อ เมื่อวานมีรถเหมือนพี่หญิงเลยมาจอดหน้าป๊อปตอนที่กำลังพาโฮปเดินอยู่ ป๊อปก็เอ๊ะ พี่หญิงหรือเปล่า เปิดกระจกออกมา อ้าว เพื่อนป๊อปเอง เพิ่งจะซื้อรถใหม่มา เลยไปคุยกันที่บ้านเพื่อน ซอยสี่ทับสาม
โฮปก็ไปนะ หมอบ นั่งรอเรียบร้อย จนเพื่อนป๊อปชม แกมบ่นหมาของตัวเองว่าไม่มีทางเรียบร้อยแบบนี้ ป๊อปเลยจะให้เค้ามาอ่านเพจของพี่หญิงนะคะ
เพื่อที่ว่าเค้าจะได้ไปปรับใช้กับไซบีเรียนและบีเกิ้ลของเขาต่อไปค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป็อปตาหวาน


เรื่องอยู่ในกรง

พี่ว่าขนาดพอดีกับเขาแล้วค่ะ เขาจะได้เดิน กลิ้ง นอนแบะแฉะได้สะดวก และ หมาอยู่ในกรงได้นานสุด ไม่ควรเกิน 6 ชั่วโมงนะ (ยกเว้นตอนกลางคืนนอน) หรือ ขึ้นอยู่กับว่าเขากลั้นฉี่ได้กี่ชั่วโมงด้วย

เวลาพี่ไปธุระนอกบ้าน พี่ก็เอาเขาเข้ากรง เขาก็นอนหลับกัน กรงใครกรงมัน
หรือวันที่พี่ทำงานบ้าน big clean พี่ก็เอาเขาออกมาขับถ่ายตอนเช้าหกโมง แล้วเอาเข้ากรงเลย ออกไปส่งสามี กลับเข้าบ้าน ต่อด้วยทำงานบ้าน พี่อาบน้ำ กินข้าวเที่ยง แล้วถึงเอาเขาออกเกือบบ่ายก็มี เขาก็นอนหลับรอในกรงได้สบายๆ

ถ้าเราฝึกให้เขายอมรับกรงตั้งแต่วันแรก เขาก็จะอยู่ในกรงได้ โดยที่ไม่ต่อต้านหรือเครียด เพียงแต่ว่า เราก็ต้องระบายพลังงานเขาออกให้หมดทุกวันด้วยนะ เมื่อไม่มีพลังสะสม เขาจะนอนในกรงได้โดยไม่วุ่นวายและไม่เครียด แต่ถ้าไม่ระบายพลังงานออกให้หมดแล้วเอาเข้ากรง ร่วมกับหมาไม่ได้ฝึกให้ยอมรับกรงมาอย่างดี แน่นอนว่าหมาจะเครียดเมื่อถูกขังกรง ซึ่งเหมือนหลายๆบ้านที่ประสบปัญหาที่ขังกรงแล้วหมาเห่า หมาเครียด เปิดกรงออกมาแล้วกัดคนในข่าว เป็นต้น

เวลามีคนมาฉีดปลวก พี่จะไม่ให้เขาฉีดบริเวณรอบๆกรงหมา(โรงรถ) ให้เว้นไว้เลย เก็บจานน้ำใ้ห้เรียบร้อย กลัวน้ำยาปลิวใส่ แล้วเอาหมาเข้าบ้าน ซึ่งในห้องรับแขก พี่จะมีกรงผ้าใหญ่ๆเอาไว้ใส่เจ้า 3 ตัว แล้วรูดซิปปิดเลย เขาก็อยู่ในกรงผ้ากัน3 ตัวระหว่างคนมาฉีดปลวกในตัวบ้าน ถ้าพี่จะออกไปธุระนอกบ้านต่อ พี่ก็จะเอาเขาเข้ากรงเลย เวลาพามาขับถ่ายก่อนเก็บเข้ากรงเราก็คอยคุมไม่ให้เลียพื้น แล้วตอนเย็น พี่ก็จะฉีดน้ำล้างพื้นล้างสวน เพื่อล้างน้ำยาฉีดปลวกบนพื้นบริเวณที่หมาเดินผ่่าน แล้วก็ปล่อยแห้งทั้งคืน ระหว่างนี้หมาก็นอนในกรง ตื่นเช้ามาก็ใช้ชีวิตได้ตามปกติ เพราะพื้นสะอาดแล้ว
วันไหนฉีดปลวก ก็จะเก็บหมาในกรงนานเป็นพิเศษ หมาถูกจำกัดพื้นที่สุดๆ หมาก็อยู่ได้นะ หลับซะส่วนใหญ่

เขาจะรู้ว่า กรงคือเวลาพักผ่อน เมื่อไหร่เอาเข้ากรง เขาก็จะเตรียมหลับรอได้เลย ประมาณนั้น

----------------------
เพื่อเช็คว่าเดินพอหรือยัง ให้ดูเวลาหลังกลับเข้าบ้าน เขาพักผ่อนได้ยาวหรือเปล่า

ถ้าเขานอนยาวเลยถึงเที่ยงถึงบ่าย ถือว่าพาเดินได้เพียงพอ แล้วช่วงบ่ายก็หาทางระบายพลังงานในรูปแบบอื่นๆ ถ้าเขาคึกนะ ของพี่จะให้เดินลู่วิ่งตอนบ่ายอีก 1 ชั่วโมง

แต่้ถ้ากลับจากเดิน เขาดูเหนื่อยก็จริง แตุ่ถูกกระตุ้นได้ง่ายมากๆ ยังหาเรื่องก่อกวนได้อยู่ เช่น ดึงผ้าออกจากราว เดินลื้อโน่นนี่นั้น วิ่งไปดูโน่นนี่นั่น แปลว่าเราระบายพลังงานเขายังไม่พอ ต้องเดินนานกว่าเดิม หรือ เพิ่มการแบกเป้ใส่น้ำหนักเวลาเดิน หรือ เดินเสร็จกลับเข้าบ้านต่อด้วยการเดินลู่วิ่งเลย

พาเดินก็แล้ว วิ่งก็แล้ว ทำไมสุนัขยังไม่สงบ ยังคึกอยู่ ? อยากรู้คำตอบ เชิญทางนี้
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=28-12-2009&group=7&gblog=15
--------------------------------

เรื่องพาหมาเดินสวนกัน น้องทำได้ถูกต้อง

เราพาหมาเดินผ่านไปเลย คอยกระตุกสายจูงเพื่อไม่ให้หมาวอกแวกหรือออกนอกลู่นอกทาง แต่ถ้าหมาสติหลุด เกินควบคุม เราก็ให้หมานั่ง โดยการให้เขาหันหลังให้เป้าหมาย แล้วบังคับผ่านทางสายจูงไม่ให้เขาหันกลับไปมองหมาเป้าหมาย เหล่ตาดูก็ไม่ได้นะ เมื่อหมาตัวนั้นเดินผ่านไปหรือหมาของเราสงบแล้วไม่หันไปมอง ก็พาจูงเดินต่อไปเลย

เรื่องพาหมาเดินผ่านรั้วที่มีหมาเห่าใส่ (เช่นหมาของบ้าน 899 มีโกลเด้นชื่อไข่ต้ม เห่าเก่งมาก) เราเดินผ่านไปเลยค่ะ คอยควบคุมทางสายจูงไม่ให้หมาของเราเป๋ออกนอกเส้นทาง ไม่ต้องหยุดแวะนะ ให้เดินไปเลย

--------------
หมาที่ได้เดิน ได้ระบายพลังงานเป็นกิจกรรมเริ่มต้นของวัน และในบ้านมีกฎชัดเจน มีคนคอยควบคุมกฎ คนในบ้านมีภาวะอารมณ์เป็นจ่าฝูง หมาก็จะเรียบร้อยน่ารัก คุมง่าย

เพราะหมาดีหรือไม่ ขึ้นอยู่กับคนที่เขาอยู่ด้วย นั้นเอง เวลาเจ้าโฮปอยู่กับน้อง หมาก็เรียบร้อย แต่พอเจ้าโฮปอยู่บ้านคุณพ่อคุณแม่ เจ้าโฮปก็ดื้อแถมอาจดื้อกับน้องเป็นพิเศษด้วยเวลาน้องไปบ้านคุณพ่อคุณแม่ อาจต้องประลองพลังจิตใจกันสักพักเพื่อให้หมากลับมาเคารพน้องเหมือนเดิม เพราะเมื่อไหร่หมามีคนถือหาง หมาก็จะมีอำนาจและพลังมากเป็นพิเศษ ทำให้กร่่างกับทุกคนได้ถ้ามีใครไปเหยียบบ้านที่หมาคุมคน

นั้นเองพี่ถึงสนับสนุนให้เจ้าของฝึกหมาด้วยตัวเอง คนอื่นทำให้ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะถ้าอยากให้หมาดีกับใคร คนนั้นก็ต้องฝึกตนให้เป็นจ่าฝูงให้ได้

------------------------

เรื่องที่คลินิก น้องป๊อปเยี่ยมมาก ที่หมานิ่งสงบ ต้องชื่นชมที่เจ้าของเลยค่ะ

-------------------

เรื่องชวนเล่นตอนกลางวัน
ถ้าน้องเหนื่อยก็ไม่ต้องเล่นก็ได้ค่ะ แต่ถ้าหมาคึก เราก็ต้องให้หมาระบายพลังงาน นั้นเองถึงต้องมีลู่วิ่งมาเป็นตัวช่วย เพราะตอนกลางวัน วันฝนตก หมาก็ได้ระบายพลังงานออก แม้จะสู้การเดินไม่ได้ แต่เขาก็ได้เหนื่อย โดยที่เราก็ยังพักผ่อนทำธุระของเราไปพลางๆได้

ลู่วิ่งค่ะ ช่วยชีวิตเราได้เลย โดยเฉพาะช่วยพี่หญิงไว้ได้เยอะ เพราะจีจี้(Jack)ของพี่ พลังงานสูง ถึงโครตสูงมาก ก็ต้องมีลู่วิ่งช่วย พี่ก็ไม่ต้องเหนื่อยมาก

แล้วถ้าน้องควบคุมกฎเขาได้ จำกัดพื้นที่ หัดให้เขาจัดระเบียบร่างกายตัวเองในบริเวณที่เรากำหนด เขาก็จะใช้พลังงานสมองมากเลยนะ แล้วหมาจะสงบมาก สงบกว่าการวิ่งลู่วิ่งอีก

ถ้าเราไม่ได้พาไปเดิน หรือ ไม่ได้ชวนเขาเล่น เราก็เน้นควบคุมกฎภายในบ้าน ให้เขาอยู่เป็นที่เป็นทางตามสั่ง หมาก็สงบเหมือนกัน สงบลึกด้วย
แม้พี่หญิงอาจไม่ได้พาหมาเดินนอกบ้านทุกวัน เพราะติดฝนบ้าง ติดธุระบ้าง แต่หมาก็ยังสงบเหมือนเดิม นิสัยไม่เปลี่ยน เพราะพี่มีลู่วิ่งและมีกฎในบ้านที่เข้มงวดมาก และกฎเยอะมากๆ นั้นเองหมาก็ได้ระบายพลังงานสมอง หมาก็สงบและเคารพเราเหมือนเิดิม
------------------------


สู้ๆนะคะ

พี่หญิง

ขอบพระคุณพี่หญิงที่คอยช่วยเหลือตลอดค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

สงสัยโฮปมันจะยังเดินไม่พอค่ะพี่หญิง เพราะว่ามันถูกกระตุ้นได้ง่าย
เวลามันหาป๊อปไม่เจอ มันจะวิ่งวุ่นวายรอบบ้านเลยอ่ะพี่หญิง
ป๊อปก็ไม่ได้สนิทกับมันขนาดนั้น พยายามเล่นตัวเหมือนที่พี่หญิงบอก
เลยไม่เข้าใจว่า มันจะวิ่งวุ่นวายหาป๊อปทำไม
แต่ถ้าให้มันอยู่ในกรง มันก็อยู่ของมันได้ นอนค่ะ แอบดูเห็นมันนอน
แต่ไม่แน่ใจว่าหลับหรือเปล่า เพราะว่าพอป๊อปเปิดประตูบ้าน มันจะลุกขึ้นนั่งรอค่ะ เลยไม่รู้ว่ามันหลับหรือเปล่า

ป๊อปไม่เคยให้มันอยู่ในกรงนานเกินสองสามชั่วโมง ยกเว้นตอนนอนค่ะ
ตอนเช้าๆพอแฟนปล่อยแล้ว ป๊อปพามันไปวิ่งได้สักชั่วโมงถึงชั่วโมงครึ่ง เข้าออกทุกซอยที่วนได้
เห็นเจ้าหมามาเกือบทุกบ้าน เดินผ่านบ้านพี่หญิงเกือบทุกวัน
ป๊อปพยายามเดินเข้าออกทุกซอยให้ได้ระยะทางเยอะๆน่ะค่ะ
แต่จะคอยสังเกตุว่าซอยไหนมีน้องหมาที่เห่าเยอะ จะพยายามเลี่ยง อย่างซอย 4/3 จะพยายามไม่ไป
กลับมาบ้าน ก็ให้มันกินข้าว มันกินเสร็จก็จะนอนรออยู่แถวๆนั้น
ป๊อปก็จะทำโน่นนี่ไปแถวๆโรงรถที่มันนอน เช่นตากผ้า กวาดโรงรถ อย่างวันนี้ป๊อปล้างรถค่ะ
มันก็จะนอนรอ พอป๊อปทำอะไรเสร็จก็จะเล่นกะมันนิดหน่อย ให้มันนั่ง รอ หมอบไปตามเรื่อง
แล้วป๊อปก็จะเข้าบ้านไปทำงานบ้าน มันก็จะวิ่งวุ่นวายหาป๊อปน่ะค่ะ
พอไม่เจอ มันก็นอนค่ะ ต้องแอบดุมัน
แล้วสักสิบเอ็ดโมงจะให้มันเข้ากรงแล้ว แล้วค่อยออกมาอีกทีตอนบ่าย
แล้วพอบ่ายสามให้มันเข้ากรงอีกทีตอนที่ลูกชายกลับมาบ้าน
พอเย็นๆเอาลูกชายไปเดินเล่นกลับมาก่อน แล้วค่อยปล่อยโฮปออกไปเดินชั่วโมงครึ่ง กลับมากินข้าว
แล้วค่อยปล่อยพักผ่อนอิสระชั่วโมงนึง ก่อนจะพาเข้ากรงนอนค่ะ

โฮปมันก็กลัวแฟนป๊อปนะ กลัวเฉพาะตอนเย็นๆ เมื่อวานแฟนป๊อปเดินเข้าใกล้ มันฉี่ราดเลย
ป๊อปไม่เข้าใจว่ามันจะกลัวทำไม เพราะว่าแฟนป๊อปไม่เคยทำอะไรมันเลย
ให้ฉก แฟนก็ทำท่าปอปหยิบซะอีก
แต่ตอนเช้าๆ มันจะดีใจลั้นลาเล่นกันทุกวัน เพราะว่าป๊อปขอให้เค้าเอาโฮปออกจากกรงเวลาป๊อปพาลูกอาบน้ำแต่งตัว
ถ้าเค้าตื่นเช้ากว่านี้หน่อย ป๊อปจะให้เค้าเอาโฮปไปวิ่งด้วยเลย
จริงๆแล้วแฟนป๊อปออกกำลังกายหนักมากสมัยก่อน
แต่พอมีลูก เค้าก็หยุดเลย เพราะว่าตอนเด็กๆลูกติดเค้ามากเลยค่ะ
ป๊อปก็มีชวนเค้าไปวิ่งที่ฟิตเน็ทบ้าง เมื่อก่อนยังมีว่ายน้ำบ้าง
แต่เดี๋ยวนี้ ลูกชายเกาะเป็นปลิง เวลาไปว่ายน้ำ เจ้าลูกก็ไม่ยอมให้ว่าย เพราะว่าจะเกาะเป็นหลังเต่า

(พูดไม่ขาดคำ แม่ป๊อปโทรมาทวงโฮปแล้ว แม่บอกว่าบ้านเหงาโฮปไม่อยู่
แม่จะเอาโฮปคืนวันนี้ ป๊อปต่อรองขอเป็นวันศุกร์)

ประเด็นคือ ถ้าแฟนป๊อปเอาโฮปไปเดินตอนเช้าสักชั่วโมง
เค้าจะได้ออกกำลังกายด้วยไง ดีไหมพี่หญิง
ได้แต่ภาวนาล่ะนะว่าเค้าจะตื่น พรุ่งนี้จะปลุกเค้าต้งแต่หกโมงเลย ทุกวันนี้ตื่นหกโมงครึ่งค่ะ

ลูก ป๊อปก็ชวนเค้าทุกวันแหละ แต่เค้าไม่เคยอยากมาเลย
เมื่อวานเค้าบอกว่า I love hope but i don't wanna walk him.
อาจจะลองดูใหม่ค่ะ ค่อยๆทีละนิดค่ะ ขอบพระคุณพี่หญิงมากค่ะ

เรื่องลู่วิ่ง ขอป๊อปเก็บตังก่อนนะ ป๊อปรับผิดชอบค่าใช้จ่ายโฮปและน้องหมาทุกตัวที่บ้านคุณแม่
กรงนี่ก็ป๊อปเอง ไม่รบกวนเงินของแฟน หรือเงินกองกลางสักบาท
ป๊อปไม่อยากให้แฟนว่าเอาว่าหาค่าใช้จ่ายมาให้เค้าเพิ่มอีก

ขอขอบพระคุณพี่หญิงอีกรอบ โฮปมันอยู่ไหนไม่รู้ ไปแอบดู หามันไม่เจอ
จะได้เอามันเข้ากรงค่ะ จะออกไปแมคแวยู วันนี้ได้คูปอง
เพื่อนที่เกาหลีฝากซื้อโอเล โททอลแอฟเฟค
แล้วบอกพี่หญิงทำไมเนี่ย

ขอบพระคุณมากค่า

ขอถามอีกเรื่องหนึ่งค่ะ ที่พี่หญิงบอกว่า กรงคือการพักผ่อน
ถ้าอย่างนั้น กลับมาจากวิ่ง ให้เค้าอยู่ข้างนอกได้สักพัก แล้วสามาถเอาเค้าเข้ากรงได้เลยใข่ไหมคะ เค้าจะได้หลับอยู่ในนั้นเลย
ในครั้งต่อต่อไป เค้าจะได้เข้ากรงเลยไม่มีปัญหา
วันนี้เค้ากลับมาจากวิ่ง กินเสร็จ ก็เข้าไปนอนในกรงเองค่ะ
แต่พอไม่เห้นป๊อป เค้าก็วิ่งวุ่นและตอนนี่ไปนอนที่ไหนก็ไม่รู้
อย่างนี้ป๊อปเอาเค้าเข้ากรงไปเลยดีกว่าใช่ไหมคะ

ขอบพระคุณค่ะ
น้องป๊อปซอย11

สวัสดีค่ะน้องป็อปตาหวาน

"โฮปมันก็กลัวแฟนป๊อปนะ กลัวเฉพาะตอนเย็นๆ เมื่อวานแฟนป๊อปเดินเข้าใกล้ มันฉี่ราดเลย"

-พี่ว่าไม่น่าจะกลัวนะ เพราะตอนเช้าก็หลั่นล้ากันได้อยู่

ฉี่แตกนี่ มีได้2สาเหตุที่ทำให้หมาฉี่แตก
อันแรก คือ หมาตื่นเต้นแล้วฉี่แตก เวลาหมาเจอคนจะลุกลี้ลุกลน แบบตื่นเต้น แล้วฉี่แตก
อันสองคือ หมากลัวแล้วฉี่แตก อันนี้จะรู้เลยว่ากลัวคือ ตัวจะเกร็งๆโก่งๆ หางจุกตูด ตาลอกแลกแบบไม่ไว้ใจอยากจะหนีแต่หนีไม่ได้จนมุมก็เลยฉี่แตก

ก่อนจะประเมินว่าหมากลัวหรือไม่ เราต้องดูภาษากายสุนัขด้วย เราจะได้แก้ปัญหาได้ตรงจุด

ลองอ่านค่ะ

หมาตื่นเต้นดีใจมากๆ แล้วฉี่แตก-วิธีแก้ไข
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=16-03-2009&group=7&gblog=6

ถ้าตื่นเต้นแล้วฉี่แตก ต้องแก้โดย

No touch! No talk! No eye contact!
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=05-08-2009&group=7&gblog=8
-----------------------------
"ประเด็นคือ ถ้าแฟนป๊อปเอาโฮปไปเดินตอนเช้าสักชั่วโมง
เค้าจะได้ออกกำลังกายด้วยไง ดีไหมพี่หญิง"

-เยี่ยมยอดสุดๆ แต่เขาต้องพาเดินแบบ Mastering the walk ด้วยนะ ไม่เช่นนั้น ถ้าเขาให้หมาเดินนำ เดินดึงดมโ่น่นนี่นั้น หมาก็จะติดนิสัยเดินดึงดม แล้วน้องก็ต้องมาตามแก้ทีหลังอีก ถ้าจะเดินก็ต้องเดินให้ถูก ทางที่ดี น้องเดินด้วย จะได้สอนให้แฟนเดินแบบ Mastering the walk
------------------------
"ถ้าอย่างนั้น กลับมาจากวิ่ง ให้เค้าอยู่ข้างนอกได้สักพัก แล้วสามาถเอาเค้าเข้ากรงได้เลยใข่ไหมคะ เค้าจะได้หลับอยู่ในนั้นเลย"

-น้องสามารถทำได้ทุกอย่างค่ะ จ่าฝูงจะทำอะไรตามใจตัวเองได้ทุกอย่าง หมาลูกฝูงมีหน้าที่ตามใจเราค่ะ

ลุยโลด

-----------------

สู้ๆ

สวัสดีค่ะพี่หญิง

ขอบพระคุณมากค่ะ ได้คำตอบเร็วทันใจมากเลย
พรุ่งนี้ป๊อปจะปลุกแฟนให้ไปเดินกับโฮปค่ะ
ปลุกเช้าหน่อยตอนลูกยังนอนอยู่ สอนให้ถูกวิธีแล้วค่อยปล่อยเค้าวิ่งกัน

ส่วนเรื่องเจ้าโฮปฉี่แตกตอนเย็น แฟนป๊อปก็กลับบ้านเฉยๆ จอดรถแล้วเดินลงมาเข้าบ้าน
โฮปมันยืนอยู่หน้าป๊อป มันนอนหงายทอง หางจุกตูดทันที ฉี่ราดนิดนึง
วันนี้โฮปไม่เป็นแล้วค่ะ เวลาโฮปอยู่ในสายจูงจะเรียบร้อยมากๆ

ชวนไทเปออกไปเดินด้วยแล้ว ไทเปไม่ยอมค่ะ
วันนี้ให้ไทเปขี่จักรยาน ป๊อปจูงโฮปเดินตาม พอโฮปเข้ามาใกล้เค้าก็จะโวยวาย
เค้าบอกว่า I don't want hope to be near. Hope gonna bite us.
คือป๊อปไม่เคยสอนลูกเรื่องหมาจะกัด หรือขู่ลูกเกี่ยวกับหมากัดเลย
ไม่แน่ใจว่าเพราะสาเหตุไหนเหมือนกันค่ะ
พยายามให้เค้าดูการ์ตูนและอ่านนิทานเกี่ยวกับน้องหมาน่ารักๆมากขึ้นค่ะ หวังว่าจะช่วยได้

วันนี้เป็นวันที่สองที่พาโฮปเดินขึ้นสะพาน รู้สึกว่าโฮปจะชอบมากเลยให้ขึ้นลงสักสองรอบ

วันนี้มันพยายามจะตะกายกัดมือ เลยเจอทั้งผลักทั้งยัน ไม่ยอมเลิก ต้องสู้กันพักใหญ่ทุกครั้งที่ออกจากบ้านเลยค่ะพี่หญิง
ต้องผลักตัองยันต้องถีบกันไปอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้
เมื่อเช้าคุณแม่โทรมาทวงโฮปแล้ว
พรุ่งนี้ป๊อปมีบิน check in สี่โมงเย็น เลยว่าจะให้แฟนเป็นคนดูแลมัน เช้าวันศุกร์ป๊อปก็กลับแล้ว
แล้วเย็นวันศุกร์ต่อยเอาไปคืนคุณแม่

สงสัยว่าที่ทำมาทั้งหมดนี่ พอกลับไปอยู่บ้านแม่ ก็ต้องเริ่มกันใหม่เกืบทุกเรื่อง
เวลาพี่หญิงไม่อยู่บ้านนี่ ทั้งสามตัวมีจ่าฝูงที่ไม่ตามใจมันด้วยใช่ไหมคะ
อาทิตย์หน้า เกาหลี กลับมาหยุดวันเดียว ต่อด้วย หาดใหญ่ ตามด้วยโอซาก้า ติดกันรวดยาว 5 วันเลย
อยากหยุดอยู่บ้านทุกวัน มีเวลาอยู่กับลูกบ้าง มีเวลาฝึกเจ้าโฮปด้วยฃอยากให้โฮปได้อยู่ที่ดี่ทุกวันค่ะ ป๊อปพูดจริงๆ เฮ้อ

เวลาโฮปเป็นเด็กดี อยู่ในโอวาส ป๊อปภูมิใจมากค่ะ
เวลาจูงไปข้างนอก เด็กมาเล่นด้วย โฮปจะนั่ง และหมอบลงโดยไม่ต้องสั่งเลยค่ะ

ขอบพระคุณพี่หญิงที่ทำให้ป๊อปมีวันนี้ ดีใจจริงๆ

อ้อ สงสัยป๊อปจะคิดถึงพี่หญิงมาก เมื่อคืนเลยฝันเห็นพี่หญิงเลย รักษาตัวค่ะ

น้องป๊อปซอย 11

สวัสดีค่ะน้องป๊อปตาหวาน

เมื่อเช้าเจอน้องป๊อปกับหนูโฮป
หนูโฮปเดินดีมากๆเลย สงบมากๆ น้องทำไ้ด้เยี่ียมยอดมากๆเลยค่ะ

เมื่อเช้าพี่วิ่ง พาหมาวิ่งด้วยช่วงแรก วิ่งได้ 6 โล ก็เอาหมาไปเก็บ พักกินน้ำ แล้วพี่มาวิ่งต่อ เลยมาเจอน้องป๊อปกะหนูโฮป
เมื่อเช้าพี่ไม่ได้หยุดคุยด้วย ต้องขอโทษน้องป๊อปด้วยนะจ๊ะ เพราะพี่หญิงกำลังจับเวลาขณะวิ่งอยู่ เพราะพี่มีเวลาซ้อมวิ่งเต็มๆก็วัน พฤหัส กะ เสาร์ เป็นวันที่้สามีหยุด ก็เลยวิ่งได้รวดเดียวยาว จับเวลาไปด้วย
ตอนนี้พี่ซ้อมวิ่งอยู่ รอบหมู่บ้าน 7 รอบ ก็ประมาณ 14 โล เพราะพฤศจิกายนปีนี้พี่กะสามีจะไปลงวิ่ง Half marathon 21 km ก็เลยจัดหนัก
แล้วถ้าวันไหน บังเอิญเดินมาเจอกันแล้วพี่พาหมามาเดินด้วยพอดี น้องก็พาโฮปมาเดินด้วยพอดี แล้วเรามาเดินรวมฝูงกันนะจ๊ะ

-------------------------
"เวลาพี่หญิงไม่อยู่บ้านนี่ ทั้งสามตัวมีจ่าฝูงที่ไม่ตามใจมันด้วยใช่ไหมคะ"

-แม่ของพี่มานอนที่บ้านเลย มาเฝ้าหมาให้

พี่จะมีตารางให้แม่เลยว่า ตอนนี้หมาทำอะไร อยู่ตรงไหน เพราะเป็นกิจวัตรที่ซ้ำๆหมาคุ้นเคย แม่ของพี่ก็ไม่เหนื่อย หมาก็ได้ทำกิจวัตรเดิมๆ แต่ไม่ได้พาออกเดินนอกบ้าน ไม่ได้พาฝึกtrick แต่แม่ก็ยังเปิดลู่วิ่งให้หมาได้วิ่งกัน

พี่ก็จะสอนว่า กระบวนการกินต้องทำอะไรบ้าง ตรงประตูหมานั่งก่อน เตือนหมาอย่างไรเวลาดื้อ กฎของบ้านมีอะไรบ้าง ประมาณนั้น โชคดีที่คุณแม่ให้ความร่วมมืออย่างดี และ คุมหมาได้เก่งกว่าพี่หญิงอีก เพราะแม่พี่จะนิ่งมากกกกกกก
หมาก็เลยนิสัยไม่เปลี่ยน ไม่้ต้องมาตามแก้

และกฎของบ้านก็เอื้ออำนวยให้คนที่มารับต่อไม่เหนื่อยเกินไป เช่น เมื่ออยู่ที่ระเบียง หรือ ห้องรับแขก หมาต้องนอนอย่างเดียว ห้ามเล่น
เพราะฉะนั้นเวลาแม่ของพี่พาหมามาอยู่ที่ระเบียงหรืออยู่ที่ห้องรับแขก หมาก็นอนกัน ไม่กวน แม่พี่ก็ไม่เหนื่อย ประมาณนั้น

ที่พี่ตั้งกฎเยอะแยะ ซีเรียสฝึกหมา ก็เพราะจุดประสงค์นี้แหละ ก็คือ ถ้าพี่ไป ตปท หรือ ไป ตจว แล้วแม่มารับช่วงต่อ แม่พี่จะได้ไม่เหนื่อย และที่เลี้ยงแค่ 3 ตัวก็จุดประสงค์นี้เช่นกันว่า แม่พี่จะได้ไม่เหนื่อย ถ้าหลายตัวก็ลำบากคนมาช่วยดู
ส่วนพี่ไหวอยู่แล้ว แต่คนอื่นเขาจะไม่อึดเท่าเรา

-------------------
คิดถึงนะจ๊ะ ขอให้บินให้สนุกนะจ๊ะนางฟ้าตาหวาน

สวัสดีคะพี่หญิงทีรัก

ขอบคุณมากๆจ้าสำหรับพากย์ภาษาอังกฤษหวาหวาจะรีบปริ๊นออกมาไว้อ่านและจำให้ขึ้นใจเลยคะ

เมื่อวานนี้พาซันไชไปเดินป่ามาระยะทางเดิน 6 ชั่วโมงครึ่งต้องเดินตัดแม่น้ำหลายสายเป็นเลยเป็นที่สนุกสนานของหมาที่ชอบน้ำอย่างซันไชและซันที้อย่างมากเป็นอันว่าเจอแม่น้ำทีไรต้องลงทันทีทั้งดื่มทั้งเล่นเป็นที่สดชื่นกันเชียวหละและยังมีบุกป่าขึ้นเขาและไต่รอบๆเขามองลงไปหวาดเสียวเหมือนกันเพราะสูงมากเลยต้องระมัดระวังเป็นพิเศษห่วงเจ้าอ้วนซันไชของหวาเหมือนกันแต่ดูท่าเค้าจะไต่เขาได้เก่งและไวกว่าเราอีกเดินนำหน้ากลุ่มลุดๆไปเช่นเคย

ซันไชมีปัญหาเรื่องกระโดดข้ามที่สูงๆเพราะครั้งแรกเค้ากระโดดไปก่อนม่ามี๊ซึ่งเป็นจังหวะที่ไม่ดีเพราะมีคนยืนอยู่ตรงโขดหินนั้นอยู่คือที่ไม่พอและจังหวะไม่เหมาะไม่รอฟังคำสั่งด้วยเลยโดดไม่พ้นขาหลังหล่นตกลงช่องหินติดอยู่สักนาทีก็ช่วยให้ตะกายขึ้นมาได้เลยคงเกิดความไม่มั่นใจคราวนี้กลับมาตั้งหลักใหม่เลยไม่กล้ากระโดดทำท่าเหมือนจะกระโดดแต่ไม่กล้าดูท่าทางเค้าตลกดีแอบขำอยู่จนต้องให้ม่ามี๊ข้ามไปก่อนแล้วเรียกเค้าให้กระโดดตามมาเค้าก็กระโดตามมาได้คะแล้วมีต้องข้ามที่อย่างนี้อีกเค้ากระจะหยุดรอให้ม่ามี๊ข้ามให้ดูก่อนแล้วเค้าถึงจะกระโดดตามได้แต่ถ้าที่สูงมากจริงๆต้องมีคนช่วยยกท้ายเค้าให้ผ่านคะตลกเหมือนกันเพราะน้ำหนักที่เกินขนาดอยู่นั่นเองถ้าลงไปอีกสักห้ากิโลเค้าคงปราดเปรียวคล่องแคล่วกว่านี้เยอะหวาหวากำลังพยายามอยู่คะ

คราวนี้มีคนสิบคนและหมาห้าตัวกำลังพอเหมาะ เดินเจอะกับกลุ่มแพะสองครั้งหมาเล็กสามตัววิ่งไล่แพะกันใหญ่เลยเจ้าของต้องรีบเรียกตามทั้งวิ่งและห้ามก้นำหมากลับมาได้และใส่สายจูงให้เดินผ่านกลุ่มแพะเสียก่อน ส่วนซันไชหยุดตะลึงและทำท่าทางตกลงใจเมื่อเห็นแพะกลุ่มใหญ่และเสียงดังโหวกเหวกทั้งหมาเห่าแพะวิ่งเสียงคนตะโกนแต่ซันไชยังยืนอยู่กับที่จังหวะนั้นหวาหวาก็เลยรีบเดินไปจับปลอกคอไว้ใส่สายจูงทันทีและพาเดินต่อไปก่อนที่ความตกใจของเค้าจะเพิ่มขึ้นหรือพลอยวิ่งไปดูไปไล่แพะกับเค้าด้วยเป็นอันว่าผ่านไปได้ดีคะ

และยังมีเดินผ่านกลุ่มม้าเป็นม้าฟรีไม่มีปลอกคอหรือสายผูกใดๆประเกือบสิบตัวคนอื่นๆก็เข้าไปจับไปดูใกล้ดูเป็นม้าเชื่องๆและสวยด้วยแต่หวาหวารู้สึกกลัวคะรีบเดินผ่านไปให้เร็วและดูซันไชว่ามีปฏิกริยายังไงจะได้ห้ามและเตื่อนทันปรากฎว่าเค้ากับซันที้เพื่อนซี้กำลังเห่าม้าสองตัวที่อยู่ตอนท้ายๆเส้นทางอยู่มีเสียงคนนำทีมห้ามอยู่และหวาหวาตะโกนเสียงดัง NO!สองทีไปอีกเค้าก็หยุดและหันหน้ากลับวิ่งผ่านไป

พอถึงจุดพักกินมื้อกลางวันกลางป่ามีแม่น้ำไหลผ่านต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นเย็นสบายมีหลายคนลงว่ายน้ำคลายร้อนและก็นั่งพักกันนิดหน่อยก็เดินต่อไปจนถึงจุดหมายแบบไม่หลงทางกันเลยวันนี้เพียงแต่คลาดเวลามาถึงจุดหมายห้านาทีเท่านั้นเองคะ

ออกบ้านแปดโมงเช้ากลับถึงบ้านห้าโมงเย็นกว่าวันนี้ยังเหนื่อยอยู่ปกติจะตื่นพร้อมคุณสามีตอนเจ็ดโมงเช้าทำโปรตีนเชคให้เค้าไปดื่มในรถเป็นอาหารเช้าเสร็จแล้วก้จะพาซันไชออกเดินประมาณหนึ่งชั่วโมงทุกวันแต่วันนี้คุณสามีเค้าคงเห็นเราเหนื่อยเลยบอกให้นอนต่อเถอะไม่ต้องตื่นหรอกเลยนอนยาวเลยและงดเดินวันนี้ส่วนซันไชก็ยังเหนื่อยอยู่เหมือนกันกินข้าวเสร็จก็กลับไปนอนต่อและนอนทั้งวันไม่มีกวนคะ

พรุ่งนี้เช้าต้องออกพาไปวิ่งเป็นปกติคะ

สนุกใหมคะพี่หญิง:)

WAWA

น้องหวาหวาที่รัก

พี่ต้องขอบคุณมากเลยที่เล่าเรื่องอันแสนสุขให้พี่ฟัง พี่ชอบนะ ชอบมาก
อย่างแรก

-พี่อยากทำแบบหวาหวามาก แต่เมืองไทยทำไม่ได้ อย่างน้อยหวาหวาได้ทำแล้วเล่าให้พี่ฟัง พี่ก็จิตนาการตามได้ ก็มีความสุขเหมือนกัน

-อีกอย่างหนึ่ง ถือว่า หวาหวาช่วยเพื่อนๆท่านอื่นๆด้วย
เพราะอะไรรู้ไหม
บางคนอาจกำลังท้อ ทำไมการเป็นจ่าฝูงหมามันเหนื่อยจริงๆ บลาบลาๆๆๆ แต่ถ้าเขาได้อ่านเรื่องราวของหวาหวา เขาก็จะได้มีกำลังใจ และ ตั้งใจทำจนมีความสุขเหมือนหวาหว และได้หมาที่เพอร์เฟคเหมือนเจ้าหมูซันไซ
เพื่อนช่วยเพื่อนเนอะนอ้งหวาหวา

เวลามีคนที่ทำตามบล็อกพี่ แล้วเขาสำเร็จ เขามีความสุขแล้วกลับมาเขียนเล่าให้พี่ฟัง เชื่อไหม พี่มีความสุขมากเลยนะ บางทีร้องไห้เลย มันสุขแบบตื้นตัน หวาหวาก็เหมือนกันทำให้พี่ร้องไห้ไปหลายที เพราะพี่มีความสุขไปกับหวาหวา
เห็นพี่แมนๆอย่างนี้ ก็เป็นแต๋วจ๋าต่อมน้ำตาตื้นเหมือนกันนะจ๊ะ

คิดถึงนะจ๊ะ

พี่หญิง

ดีมากใจมากเลยคะที่พี่หญิงชอบและก็มีความสุขด้วยที่ได้ช่วยเพื่อนๆคนรักหมาด้วยกันให้มีกำลังใจสู้ต่อไป

วันนี้กลับมาตามตารางเหมือนเดิมคือออกตอนเช้ากับซันไชวิ่งไปช้าๆและก็จบด้วยการเดินเร็วหนึ่งชั่วโมงรู้สึกสดชื่นและมีแรงเหมือนเดิมซันไชก็ตั้งใจดีมากคะ

หวาหวามีคำถามอยากถามพี่หญิงเรื่องการให้อาหารซันไชวันเดินป่าคะปกติทุกวันจะให้เค้าเวลาที่ 9.30 โมงเช้าหลังเสร็จกิจกรรมต่างๆและหวาหวากินอาหารเช้าเรียบร้อยแล้วแต่วันออกเดินจะต้องออกจากบ้านตอน 8 โมงเช้าคุณป้าเยอรมันมารับแล้วอย่างนี้จะให้อาหารเค้าเวลาใหนถึงจะเหมาะสมคะ ให้เค้ากินก่อนออกไปเดินป่าหลังจากที่หวาหวากินแล้วหรือให้เค้ากินตามเวลาเดิมหลังจากที่เค้าเดินไปได้สักระยะหรือช่วงที่หยุดพักคะเวลาใหนดีที่สุดในวันเดินป่าคะพี่หญิง?

คิดถึงคะ

หวาหวา

ตอบน้องหวาหวา

ซันไซโตแล้ว มื้ออาหารก็เปลี่ยนแปลงเวลาได้ แล้วแต่หวาหวาสะดวก

มี 2 ทางเลือก
-ให้กินก่อนออกเดินทาง (หลังจากหวาหวากินแล้ว)
-หรือ เดินเสร็จเรียบร้อย กลับบ้านแล้วค่อยกิน

อันนี้แล้วแต่น้องสะดวกเลยนะ

ถ้าเตรียมอาหารไปให้ซันไซกินระหว่างการเดินป่า พี่ว่ามันลำบากไปหน่อย เพราะต้องเตรียมทั้งจาน ทั้งอาหาร กินเสร็จจานเลอะด้วย วุ่นวาย แถมหมาตัวอื่นก็เยอะแยะ เดี๋ยวหมาตัวอื่นจะวุ่นวายเพราะได้กลิ่นอาหารของซันไซอีก บรรยากาศการกินแทนที่จะสงบๆ กลับจะกลายเป็นวุ่นวายปวดหัวแทน

ถ้าเป็นพี่หญิงนะ พี่จะให้เดินเสร็จเรียบร้อย กลับบ้าน แล้วค่อยกิน เพราะืุถือว่า work for food เดินไปกับจ่าฝูง ซันไซทำตัวเป็นประโยชน์ ทำงานสำเร็จ กลับบ้านให้รางวัลคือ อาหารแสนโอชะ

ยกตัวอย่างพี่หญิง

เวลาจีจี้ไปแข่ง dog agility พี่จะออกเช้าแล้วกลับเย็น บางทีกลับถึงบ้านสองทุ่มก็มี กลับเข้าบ้านก็ค่อยกินอาหาร เพราะถือว่า เขาไปทำงานกับพี่ ไปเล่นกีฬา ทำงานเสร็จถึงให้รางวัลเป็นมื้ออาหาร
(เวลากินอาหารประจำวันของหมาทั้งสามตัวของพี่ พี่จะให้กินตอนบ่ายสอง )

พี่หญิง

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคะพี่หญิงหวาหวาจะให้เวลากลับมาจากการเดินแล้วคงดีที่สุดคือหลังการเดินทางกับเราคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะพี่หญิง

โฮปสบายดีค่ะ แม่โทรมาทวงพร้อมจะขับรถมารับ
ป๊อปเลยเอาไปส่งให้ดีกว่า อยู่กับป๊อปก็เรียบร้อยดี
พอเห็นแม่บับเบิ้ลเท่านั้ยแหละ ตื่นเต้นมากเลย
รีบจะวิ่งเข้าไปหา ต้องสั่งซ้ำๆให้นั่งอยู่หลายรอบ
ทางฝ่ายแม่บับเบิ้ลก็มารีรีรอรอมองมอง คิดถึงกัน
คุณยายก็บอกว่า คิดถึงโฮปจังเลยลูก
มาอยู่บ่่านคุณยายมีแต่คนเอาใจนะเนี่ย
ขอถอนหายใจเฮือกนึง

พี่หญิงคะ เรื่องหมากระโจนนี่ พี่หญิงใช้เวลาห้ามเค้านานไหมคะ
กว่าเค้าจะเลิกกระโจนไปเลยน่ะค่ะ
ป๊อปหมายถึงเลิกขาดเลยนะคะ
เพราะพอโฮปกลับไปบ้านคุณยายก็กลับมากระโจนทุกที

ตอนนี้อยู่เกาหลีนะคะ
พรุ่งนี้กลีบถึงบ้านห้าทุ่มกว่า
แอบปวดก้นกบอยู่ ต้องให้เพื่อนที่นี่ออกไปซื้อยามาให้
ว่าจะไปหาหมอวันอังคาร
พอทานยาไปแล้วมันหายปวด แต่มันรู้สึกเย็นวาบๆแทน

พี่หญิงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ


เมื่อวันเสาร์ลูกไปเจอปอมเมอราเนี่ยนสีดำ น่ารักมาก
เจ้าของเค้าฝึกไว้ว่า เวลาปรบมือให้วิ่งมาหา
น่ารักมากๆ ลูกป๊อปอยากเลี้ยงปอมเลยค่ะ
คือไม่เอาโฮปแล้ว จะเอาปอมT_T

อ้อ คุณยายบอกว่า โฮปมันทำท่าจะเห่าหมาเพื่อนบ้าน
ทำตามพ่อคอนเฟริม น่าจับฉกทั้งคู่
ไม่แน่ใจว่ามาอยู่ที่นี่ นิสัยนี้จะตามมาด้วยไหม
หวังว่าคงจะเรียบร้อยดี

คิดถึงพี่หญิงค่ะ
น้องป๊อปซอย 11

สวัสดีค่ะน้องป๊อปตาหวาน

เรื่องกระโจนใส่คน แก้นานหรือไม่ขึ้นกับ

-เขามีโอกาสได้เจอคนบ่อยแค่ไหน เพราะคนแต่ละคน ภาวะอารมณ์ก็ต่างกัน บางที่เราห้ามเรื่องการกระโจนได้กับคนที่เขาคุ้นเคย แต่พอไปเจอคนใหม่ๆเขาก็อาจกระโจนได้ ยิ่งเจอคนเยอะก็ยิ่งได้ฝึก เจอคนน้อย นานๆเจอคนใหม่ๆที ก็ทำให้เรามีโอกาสแก้ได้น้อย หมาก็จะหายช้า

-เราตักเตือนเขาทันทุกครั้งหรือไม่ เตือนทันบ้างไม่ทันบ้าง หมาก็จะหายช้า

-คนในบ้านร่วมมือหรือไม่ ถ้าเราห้ามการกระโจนได้ แต่คนอื่นห้ามไม่เป็น ไม่ร่วมมือ หมาก็จะหายช้า

-ขึ้นอยู่กับหมา
หมาที่พลังงานสูง มีโอกาสตื่นเต้นได้ง่าย เมื่อตื่นเต้นที่ได้เจอคนใหม่ๆ โอกาสที่จะกระโจนใส่ก็บ่อยกว่า และแก้ได้ยากกว่า กว่าจะตัดนิสัยกระโจนออกจากสมองไปได้

หมาที่พลังงานต่ำ ไม่ค่อยตื่นเต้นง่ายก็จะหายไว อันนี้ถ้าเราตักเตือนเขาสม่ำเสมอ ตอนเด็กๆก็จะดื้อเป็นธรรมดาแต่พอโตขึ้นเขาก็จะไม่ดื้อแล้ว ร่วมกับพลังงานต่ำ นิสัยการกระโจนใส่บางทีหายไปเองเลย ประมาณขวบปี

ประมาณนี้จ้าาาา

สวัสดีค่ะพี่หญิง
ช่วงนี้สังเกตุอาการเจ้าโฮป เวลามีอยู่บ้านคุณแม่มันจะตื่นเต้นมากมาย
วันนี้เชิญคุณแม่มาดูเวลาอยู่กับป๊อป มันเรียบร้อย นั่งเงียบ ไม่หือไม่อือ
จนคุณแม่สงสัยว่า มันตัวเดียวกันหรือเปล่าเนี่ย ทำไมอยู่กับคุณแม่กระโดดโลดเต้นตลอด

ให้การบ้านคุณแม่พามันเดิน คุณแม่ก็เลยเริ่มพามันเดินได้สักอาทิตย์นึงแล้วค่ะ
คุณแม่บอกว่า มันซนน้องลงนิดนึง กลางวันมันก็ซนอีก
เลยบอกให้คุณแม่ชวนมันเล่นลูกบอลมั่ง
ส่วนคุณพ่อจะพามันเดินตอนเย็นๆค่ะ ผลัดกัน

เรื่องกระโจน ป๊อปจะรอให้มันนั่งเรียบร้อยก่อนแลเวค่อยออกจากบ้านไปหามัน
แต่มันก็จะกระโจนทุกที เวลาป๊อปออกมาจากบ้านแล้ว
ต้องตักเตือน ยกเข่ายัน และไม่สนเมินมันต่อไป
หวังว่าคงดีขึ้นในอนาคต

ขอบคุณพี่หญิงมากที่ให้คำปรึกษาค่ะ
เมื่อวานกลับมาตอนเช้า แฟนไปรับมา เห็นพี่หญิงพาจีจี้กับโยจาออกมาวิ่ง
จี้จี้วิ่งกระด๊อกกระแด๊กน่ารักดี เห็นแล้วอมยิ้มเลยค่ะ
กลับบ้านอาบน้ำ หลับเป็นตาย ตื่นมาอีกทีบ่ายสอง
ไม่น่าเชื่อว่าแค่เห็นพี่หญิงวิ่ง ป๊อปฝันถึงพี่หญิงเลยเหอ เหอ

รักษาสุขภาพนะคะ
น้องป๊อปซอย 11 ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปตาหวาน

ดีค่ะ ให้คุณพ่อคุณแม่พาโฮปเดิน ผลพลอยได้คือ ท่านทั้งสองได้ออกกำลังกายไปด้วย

ตอนนี้เขาถือว่าวัยกำลังเรียนรู้ ช่วงจัดระเบียบนิสัย เราก็หมั่นเตือนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเขาโตขึ้น เขาก็จะสงบขึ้น แล้ว พฤติกรรมต่างๆก็จะเริ่มเข้ารูปเข้าร่าง เราจะไม่ต้องเหนื่อยเตือนอีก เขาจะไม่ท้าทายแล้ว ต้องรอประมาณ 2 ขวบปีค่ะ นิสัยจะเริ่มติด

เหมือนหมาของพี่
ตอนเขาเด็กๆก็คอยเตือนเรื่อยๆ เขาท้าทายบางระยะ คอยสอนกันไปเรื่อยๆ พอเขา 2 ขวบ ทุกอย่างมันก็นิ่งลง ไม่ท้าทายเราอีก เราก็ไม่เหนื่อยเลย มันจะลงตัวเลย

สู้ๆนะจ๊ะ รออีกนิด แล้วทุกอย่างจะดี

พี่หญิง สวัสดีค่ะ

มีปัญหาเฉพาะหน้าค่ะ ช่วงน้ำท่วมนี่ น้องหมาสามารถเครียดได้ไหมคะ แล้วเราจะช่วยเค้ายังไงดี
คือช่วงที่ยังไม่ท่วมเค้าคงไม่เครียด แต่ถ้ามันท่วมแล้ว เราจะลดความเครียดน้องหมาอย่างไรคะ

ขอบพระคุณค่ะ
น้องป๊อปซอย 11

สวัสดีค่ะน้องป๊อปตาหวาน

เราต้องไม่เครียดค่ะ ถ้าคนเครียดหมาก็เครียด

เมื่อไหร่เจอหมา หมาเห็นเรา เราต้องห้ามเครียด ถ้าอยากจะเครียดก็ให้ไปเครียดห้องอื่นที่หมาไม่เห็นเรา

หมาจะอิงภาวะอารมณ์ตามคนในบ้านค่ะ คนในบ้านมีอารมณ์อย่างไร หมาก็มีอารมณ์เดียวกันกับเรา

สู้ๆ

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก

คิดถึงจังคะไม่รู้เป็นยังไงบ้างหวังว่าคงปลอดภัยจากน้ำท่วมนะคะหวาหวาากับลูกซันไชสบายดีและฟิตแต่กลับมาจากเดินป่าทีไรก็เหนื่อยแปล๊กทุกทีต้องใช้เวลาสองสามวันถึงจะเรียกพลังกลับมาเป็นปกติ ซันไชผอมดูดีไม่เป็นเจ้าหมูหมาแล้วคะส่วนม่ามี๊ก็ยิ่งผอมลงแต่สรุปว่าเราชอบเดินป่ามากๆคะประมาณต้นเดือนพฤษจิกายนนี้มีเดินสองวันติดกันนอนหนึ่งคืนที่บ้านบนเขาที่เค้าเคยจัดกันประจำทุกปีรอบนี้กะว่าจะเอาคุณสามีอ้วนที่บ้านไปด้วยคะ

เพิ่งส่งคุณพ่อคุณแม่สามีกลับอังกฤษเมื่อสองวันก่อนคราวนี้มาอยู่สองอาทิตย์มากันแค่สองคนลูกๆหลานๆไม่ได้มาด้วยเค้าก็ชมว่าซันไชนิสัยดีมากไม่ใช่หมาตัวเดิมที่เค้าเห็นเมื่อคราวที่แล้วแต่เรารู้ว่าหมาเราซนขึ้นเยอะในช่วงที่เค้าอยู่ไม่นิ่งเหมือนอยู่กับเราเพราะอารมณ์ของคนในบ้านที่ไม่สงบตื่นตัวรุกรี้รุกรนและรีบร้อนอยู่ตลอดเวลาอีกทั้งยังเอาใจหมาไม่ช่วยดุและเตือนเวลาหมาทำผิดพาหมาออกไปเดินได้ดีๆสองสามวันก็ให้หมาเดินจูงนำหน้ากร่างไปปล่อยให้หมาเดินออกบ้านเข้าบ้านก่อนทั้งๆที่เราบอกและทำให้ดูก่อนเป็นประจำแต่ไม่จำและทำแปลกจังคะถ้าเป็นคนแก่บ้านเราส่วนมากแล้วจะนิ่งและสงบสุขุมมากไปมาก็ช้าด้วยและแตกต่างจากครอบครัวของเพื่อนสามีที่มาเยี่ยมคราวที่แล้วมากนั่นเค้าสงบใจเย็นมากหมาเราก็พลอยดีตามไปด้วย

แต่ก็คิดไว้อยู่แล้วว่าสถานการณ์ต้องเป็นอย่างนี้ครั้งนี้เลยไม่เครียดและเตรียมใจว่าไม่เป็นไรเอาไว้เค้ากลับแล้วค่อยฝึกเจ้าซันไชเข้มแค่สองสามวันก็เข้าที่เหมือนเดิมอีกอย่างหมาเราก็มีภาวะดื้อสูงอยู่แล้วถ้ามีโอกาสละก็ไม่ได้เลยทีเดียวคะต้องรีบขึ้นแท่นทันที

พอกลับมาจากสนามบินส่งเค้ากลับกันแล้วเป็นอันต้องแปลกใจอีกว่าซันไชนิ่งสงบเชียวเปลี่ยนไปทันทีเชียวคะแค่วันต่อวันสามีเลยลงความเห็นว่าลูกคงอยู่ในอาการเศร้าคิดถึงคุณปู่กับย่า:)ก็คนในบ้านสงบผ่อนคลายคะไม่ต้องรีบร้อนทำกิจกรรมต่างๆเหมือนเคยคะพี่หญิง

วันนี้หวาหวามีคำถามนิดหน่อยที่ต้องนำไปแก้ไขด่วนคะคือเวลามีคนกดออดที่หน้าบ้านเสียงมันก็จะดังมากพออยู่แล้วแต่ทีนี้เจ้าซันไชเล่นเห่าหอนทุกครั้งที่ได่ยินเสียงออดพร้อมกับวิ่งไปหน้าบ้านคะรบกวนพี่หญิงช่วยแนะนำหน่อยคะเพตอนนี้อยู่กันสองคนแล้วคุยกับสามีแล้วว่าห้ามส่งเสริมหมานะไม่ได้ถ้าวันนึงมีลูกเด็กเล็กแดงกำลังหลับอยู่ไม่ต้องตื่นทุกทีเหรอเวลาหมาเห่าหอนในบ้านเมื่อมีคนมากดออดและไม่จำเป็นต้องเห่าแค่วิ่งออกไปหน้าบ้านมองๆก็ได้แล้วเป็นอันว่าเข้าใจคะคำพูดนี้หวาหวาก็พูดกับคุณแม่สามีเหมือนกันเพราะเค้าก็ชอบให้หมาเห่าาตามแบบฉบับคนเก่าแก่ทั่วไปพร้อมกับทำเสียงดังชมหมาใหญ่หมาก็เลยเอาใหญ่แต่ถึงเวลาต้องจัดการแล้วคะ

ขอบคุณพี่หญิงล่วงหน้าคะ

คิดถึงคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะหวาหวา

พี่ก็ลุ้นอยู่ ว่าจะท่วมหรือไม่ น้องหอบหมาหนีไป ตจว หรือ เปล่่า ตอนนี้คนกรุงเทพเริ่มอยู่ไม่สุขสักเท่าไหร่ ลุ้นว่ารัฐบาลจะจัดการน้ำอยู่หรือเปล่่า

-----------------

เรื่องเห่าตอนกดออดประตู

น้องหวาหวา้ต้องจำลองสถานการณ์ขึ้นมาค่ะ ให้คนหนึ่งไปกดออด แล้วน้องอยู่เป็นคนตักเตือนซันไซ

-คนกดออด
-หมาได้ยินเสียงจะหูตั้ง ตาเพ่งประตู แล้ว วิ่งเห่าไปอยู่หน้าประตูก่อนคน นั้นคือ เป็นภาษากายที่เขาเป็นเจ้าของประตู ใครถึงหน้าประตูก่อน ฝ่ายนั้นก็เป็นเจ้าของ เมื่อเขาเป็นเจ้าของประตูเขาก็มีสิทธิที่จะเห่าประตู

สิ่งที่เราจะให้เขาเลิกเห่าประตูก็ืคือ เราต้องอ้างสิทธิในประตู เพื่อให้ประตูเป็นของเรา

เราจะเป็นเจ้าของประตูได้ ก็คือ หมาไม่มีสิทธิเข้าใกล้ประตู

เพราะฉะนั้น เมื่อหมาหูตั้งตาจ้อง เราก็เตือนทันที ไม่ให้เขาลุกเดินจากที่เขานั่งหรือหมอบไปได้ เขาต้องนั่งที่เดิม ถ้ากระดกก้นขึ้น เราก็ให้เขานั่งอยู่กับที่ แล้วเราเดินไปหน้าประตู ถ้าเขากระดกก้นขึ้นมาอีก เราก็เดินกลับมาแล้วสั่งให้เขานั่งอยู่อย่างนั้น เน้นว่าเขาต้องอยู่ที่เดิม เราเป็นฝ่ายที่เดินไปหน้าประตูแต่ฝ่ายเดียว หมาไม่มีสิทธิก้าวข้ามเขตรอบๆประตูในระยะ 1 เมตร ประมาณนั้น

เหมือนกับการฝึกให้เขาอยู่เป็นที่เป็นทาง

วิธีฝึกน้องหมาให้อยู่ในบริเวณที่เรากำหนด
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=13-06-2009&group=6&gblog=39

น้องหมาเห่าจัง.....แก้ได้คะ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=30-12-2009&group=7&gblog=17

-แล้วเราก็ฝึก จนกว่าเขาได้ยินเสียงกดออด แล้วเขาก็นั่งหรือหมอบอยู่ในท่าเดิม ไม่เห่า

-------------------------

ลองดูค่ะ

ยินดีด้วยนะจ๊ะที่หมูยักษ์ซันไซ กลายร่างเป็นกุ้งยักษ์ซันไซ

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก

เป็นยังไงบ้างคะหวังว่าน้ำคงเข้าไม่ถึงนะคะดูข่าวพื้นที่ที่น้ำท่วมต้องหนีน้ำทั้งคนทั้งสัตว์เลยบางทีจำเป็นต้องทิ้งน้องหมาหลายๆตัวเลยน่าสงสารมากคะ

จัดการเรียบร้อยแล้วคะซันไชไม่เห่าตอนคนมากดออดหน้าบ้านแล้วแต่ยังวิ่งไปหน้าบ้านก่อนเราโดยออกประตูข้างบ้านไปรอดมๆมอง

เพิ่งรู้เดี่ยวนี้เองว่าใครถึงหน้าประตูก่อนคนนั้นเป็นเจ้าของประตูถ้าอย่างนี้ละก็ต้องทำการยึดประตูหน้าบ้านคืนทันทีคะ:)ทุกวันตอนเย็นเวลาเดิมคุณสามีก็จะกดออดหน้าบ้านเป็นประจำอยู่แล้วคราวนี้จะปิดประตูข้างบ้านไว้ไม่ให้เค้าวิ่งออกไปก่อนจะให้เค้านั่งรอไม่จำเป็นต้องวิ่งออกไปก่อนถ้าไม่อนุญาติคะ

ผอมแล้วแต่ยังพยามให้เค้าผอมลงกว่านี้อีกหน่อยคะ

ขอบคุณพี่หญิงมากๆๆคะ

ขอให้ปลอดภัยจากน้ำท่วมนะคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะหวาหวาน้องรัก

พี่หญิงสบายดีค่ะ ตอนนี้ขนของขึ้นชั้นสอง เตรียมไว้เผื่อน้ำมา แต่จะเข้าบ้านหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่น่าจะไม่เข้านะ

แล้วก็เช่าบ้านแถวหาดจอมเทียนไว้ เอาพ่อแม่ไปอยู่แล้ว หมดห่วง แล้วพอน้ำมาเมื่อไหร่ พี่กะสามีและหมาสามตัวก็ไปหาดจอมเทียนทันที

----------------------
น้องเยี่ยมมากๆเลยที่แก้เรื่องเห่าประตูได้สำเร็จ ถือว่าเป็นเรื่องไม่ง่ายเลยนะ แต่้น้องทำได้ในเวลาอันสั้น เยี่ยมและเก่งมาก

สู้ๆนะคะน้องรัก

พี่หญิง

สวัสดีค่ะพี่หญิง

ป๊อปแวะมาทักทายเฉยๆ รู้สึกดีใจที่เจอพี่หญิง
พอดีวันนั้นจิตตกนิดนึง พี่หญิงผ่านมาเลยอารมณืดี
ไปเที่ยวมาน่ะค่ะ นั่งรถนานไปหน่อย รับไม่ค่อยไหว
อยู่บนรถ 12 ชั่วโมง นึกว่าไปเยอรมัน

พอดีคุณแม่เห็นพี่หญิงเดินจูงน้องหมา คุณแม่เลยมีแรงฮึดอยากทำบ้าง
คุณแม่เลยทำการยึดโฮปไปโดยปริยาย
เวลาโฮปมาอยู่ที่นี่ คุณแม่จะโทรมาตาม ทุกวันว่าเมื่อไหร่จะพาไปคืน
ตอนนี้เลยอยู่บ้านคุณแม่ถาวร จะไปเอามาอยู่ด้วยก็กลัวมันเหงา
เพราะว่าอยู่ที่โน่นมีเพื่อนเยอะแยะ และดูท่าทางมีความสุขดีเลยตัดสินใจไม่ถูกเลยค่ะ

เอาเป็นว่า ดีใจที่ได้เจอพี่หญิงมากๆค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป๊อปตาหวาน

น้องป๊อปหน้าตาเหมือนนอ้งสาว(ลูกพี่ลูกน้อง)ของพี่เลย เขาชื่้อน้องแก้ม อ่อนกว่าพี่ 6 เดอืน
เห็นน้องป๊อปทีไรแล้วนึกถึงน้องแก้มทุกทีเลย

ดีใจที่เจอน้องป๊อปเช่นกันค่ะ

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก
พี่หญฺิงเป็นไงบ้างสบายดีใหมคะไม่ได้เข้ามาทักทายและส่งข่าวนานมากแล้วหวังว่าพี่หญิงคงยังไม่ลืมน้องคนนี้กับเจ้าซันไชจอมซนนะคะ:)
มันเป็นปีอะไรก็ไม่รู้ชั่งยุ่งเสียจริงๆเผลอแป้ปเดียวจะสิ้นปีอีกเข้ามาวันนี้มีเรื่องมารบกวนพี่หญิงอีกแล้วคะแต่ก่อนอื่นขอรายงานเจ้าซันไชก่อนคะ

ซันไชเป็นหมาโตแล้วอีกสองเดือนก็จะครบรอบสามปีเป็นหมานิสัยดีเชื่อฟังและซนเป็นบางครั้งเหมือนเด็กอยู่แต่ซนในแบบที่น่ารักคะใครๆมาบ้านก็ชมว่าซันไชน่ารักเอาไปฝากบ้านเพื่อนเป็นบางครั้งยามหวาหวาเดินทางเพื่อนเขาก็ชมมาบอกว่าถ้าจะเอามาฝากอีกยินดีต้อนรับเสมอเพราะเค้าเงียบไม่เห่าบอกก็เชื่อฟังให้กินแล้วก็นอนเงียบๆชอบเล่นนิดๆหน่อยเท่านั้น

ซันไชไม่ใช่หมาเพอเฟคร์100%หรอกคะพี่หญิงออกจะตลกๆด้วยยังกลัวเสียงฟ้าร้องและเสียงพลุไฟอยู่แต่ยังดีทีเค้าแค่นั่งอยู่กับที่และตัวสั่นเบาๆเท่านั้นยิ่งถ้าเป็นตอนกลางคืนยิ่งตลกมากเพราะหวาหวากับแฟนจะนอนบนชั้นสองเค้าอยู่ข้างล่างถ้ามีฝนตกฟ้าร้องเค้าก็จะวิ่งขีึ้นไปห้องหวาหวาแล้วเค้าก็นั่งสั่นอยู่ข้างๆเตียงจนนอนลงสั่นเบาๆอยู่จนหลับไปเพราะหวาหวาไม่ลุกไปแต่นอนกันต่อเฉยเลยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรือตื่นเต้นเลยแค่บอกเค้าให้นั่งนอนลงแค่นั้นคะ

มีช่วงสองสามเดือนก่อนแฟนหวาหวาเค้าเครียดเรื่องงานรู้สึกหดหู่รู้สึกไม่สดชื่นไม่อยากออกไปใหนไม่อยากทำอะไรพอให้พาหมาออกไปเดินออกไปถึงหน้าบ้านกลับมาแล๊ว มาบอกหวาหวาว่าซันไชไม่อยากไปเดินวันนี้เค้านอนลงไม่ขยับเลยฉันจะดึงลากไปก็ไม่ได้เดี๋ยวเค้าจะเจ็บแต่พอฉันจะเดินกลับเท่านั้นหละเค้าถึงยอมลุกขึ้นเดินแล้วยังมีหน้ามาพูดอีกว่าหมามันก็เหมือนคนเราแหละมีขยันมีขี้เกียจวันนั้นหวาหวาก็ปล่อยไปเพราะยุ่งงานบ้านและสายแล้วด้วยตกเย็นให้ไปเดินก็กลับมาอีกและพุดเหมือนเดิม

ซันไชเป็นอยู่อย่างนี้พักหนึ่งเลยคะพอหวาหวาพาไปเดินก็จะเอามั่งรีบจะหย่อนก้นลงนั่งแต่เราเร็วกว่าไม่ให้นั่งได้และรีบเดินไปแต่เค้ายังพยามหยุดอยู่สองสามครั้งระหว่างอีกเป็นที่น่ารำคาญมากโตแล้วไม่ใช่หมาเด็กๆเพิ่งจะหัดเดินมีหลายครั้งดึงเค้าแรงไม่ให้นั่งแล้วลากเดินไปซึ่งไม่อยากทำเลยเพราะเค้าคงเจ็บแต่วันัน้นใจร้อนมีงานจะไม่เดินก้ไม่ได้ปล่อยให้อยู่บ้านตัวเดียวทั้งวันเดี๋ยวจะมีปัญหาเยอะกว่า แต่ตั้งใจไว้ว่าถ้าคราวเป็นอีกจะไม่ดึงแรงแต่จะยืนหันหลังให้และคอยจนกว่าเค้าจะยอมตกลงว่าวันต่อมายืนดึงสายตึงอยู่อย่างนั้นเป็นครึ่งชั่วโมงยังไม่ขยับเลยคะดื้อจริงนอนเฉยไม่รู้ร้อนรู้หนาวโชคดีจังหวะเพื่อนบ้านขับรถผ่านมาและจอดทักทายทำให้เจ้าซันไชรีบลุกขึ้นจะเข้าไปทักทายคนเค้าเหมือนกันหวาหวาเลยได้จังหวะรีบพาเดินไปไม่งั้นไม่รู้จะต้องยืนต่อนานอีกเท่าใหร่ โอยหมาอะไรก็ไม่รู้บทจะดื้อก็ดื้อเสียจนน่าตี แต่พอคิดไปก็อืมนี่หละนิสัยเราเองสามีเราเองก็เหมือนกันหมาก็เลยอย่างนี้ยังจำคำของพี่หญิงได้ว่าเปลี่ยนนิสัยหมานะเปลี่ยนง่ายแต่เปลี่ยนนิสัยคนนิสัยตัวเองมันยากมากว่าถ้าเราเปลี่ยนหมาก็เปลี่ยน เราเป็นยังไงหมาก็อย่างนั้น

ซันไชเลยเป็นหมาไม่เพอเฟคแต่นิสัยดีคะพี่หญิง พุดว่าพอไปวัดไปวาได้

ถ้าพี่หญิงมีเรื่องแนะนำกับหัวข้อข้างบนขอร้องชี้แนะเลยนะคะหวาอยากฟังพี่หญิงพูดมากๆเลยเสียงจากพี่หญิงเป็นยาชูกำลังคะ

หวาหวากับสามีต้องเดินทางย้ายกลับไปทำงานที่อังกฤษคะ ที่เกาะ Isle Of Man บินไปดูบ้านทีอยู่ใหม่่มา2-3 รอบและต้องเป็นที่ใกล้ที่ทำงานและใกล้ย่านร้านค้าต่างๆด้วยเพราะอากาศไม่ดีมากๆที่นั่นหนาวมากและฝนตกเกือบทุกวันและไม่มีที่ต้อนรับสัตว์เลี้ยงมากนักเพราะหายังไม่เจอเลย เลยตัดสินใจฝากซันไชไว้กับแม่สามีที่ในอังกฤษก่อนถ้าหาบ้านที่อณุญาติให้หมาอยู่ได้ก็จะมารับคืนแต่ไม่เกินหกเดือน เพราะต้องตัดสินใจเอาที่อยู่ซักที่เพราะจะต้องไปอยู่ที่โน่นต้นเดินมกราคมแล้ว ดูเหมือนคุณพ่อกับแม่สามียินดีและดีใจที่จะดูแลซันไชให้และเค้าก็รักซันไชด้วยจากครั้งสุดท้ายที่เค้ามาเยี่ยมได้อยู่ได้เห็นว่าซันไชเนิสัยดีแล้วไม่เหมือนสมัยที่เป็นลูกหมาอยู่

เฮ้อก็หายกังวลไปคะแต่ยังมีข้อเป็นห่วงเรื่องการเดินทางกลับอังกฤษคะเพราะข้าวของทุกอย่างบริษัทขนย้ายจะมาขนไปก่อนล่วงหน้า2-3ส่วนตัวหวากับแฟนพร้อมซันไชจะไปรถยนต์กันเพราะแฟนหวาต้องเอารถกลับด้วยและทางที่สะดวกที่สุดคือขับรถไปขึ้นเรือคะซันไชก็ขึ้นเรือเฟอรี่ไปด้วยก่อนจะถึงท่าเรือต้องจอดพักนอนก่อนหนึ่งคืนคะแล้วก้ขับไปต่อจนถึงเย็นแล้วขึ้นเรือใช้เวลา 24 ชม กว่าจะถึงบ้านแม่สามีที่อังกฤษซันไชได้อยู่ในกรงขนาดใหญ่แยกที่สำหรับสัตว์เลี้ยงกับคนเพราะที่นั่งที่อยู่ด้วยกันจองหมดแล้ว เห็นเค้าบอกว่ามีเวลาอณุญาติให้คนกับสัตวืเลี้ยงเจอกันได้และมี่ที่ให้เดินด้วยคะหวังว่าคงจริงเพราะห่วงเค้าต้องฉี่ต้องอึเค้าคงทำในกรงเค้าแน่นอนเดินทางทั้งวันทั้งคืนเลย

1.หวาหวาจะทำยังไงดีคะต้องเตรียมตัวยังไงเตรียมซันไชยังไงต้องให้เค้ากินอาหารและน้ำเหมือนเดิมมั๊ยมากน้อยเท่าใหร่ทั้งการเดินทางในรถและบนเรือ???

2.เค้าจะเมาเรือรึเปล่าคะพี่หญิง?
ซันไชชอบนั่งรถและไม่เคยมีอาการเมาเลยคะ

พอลงเรือแล้วต้องขับรถไปบ้านอีก 3ชม คะ พอก้าวแรกถึงบ้านหวาหวาต้องทำยังไงคะและที่ใหม่ที่บ้านใหม่ที่เค้าจะอยู่จะนอน?

หวาหวาจะพยามทำเหมือนปกติทุกอย่างคือเช้าก็พาเค้าออกไปสนามหญ้าฝึกให้เค้าฉี่และอึที่ใหม่แล้วค่อยพาออกไปเดินเค้าจะได้รู้ว่าต้องทำอะไรที่ใหนยังไงและเวลาใหนและช่วยให้เป็นเรื่องง่ายกับคุณพ่อกะแม่สามีด้วยคะหวาหวากับแฟนอยู่คริสมาสที่นั่นประมาณ10วัน แล้วถึงไปอยู่ทำงานที่ Is le Of man คะมีเวลาเหลือเฟือที่จะฝึกให้คุ้นเคยสถานที่ใหม่และปกติเค้าฝึกง่ายอยู่แล้ว

แต่ยังไงๆหวาหวาขอรบกวนพี่หญิงแนะนำละเอียดทุกอย่างด้วยนะคะทั้งรู้สึกตื่นเต้นที่จะย้ายด้วยเก็บแพ็คของเรียบร้อยแยกส่วนให้คนเค้ามาแพ็คเรียบร้อยแล้วเพราะเดินทางวันที่19ธันวาคมนี้คะ ซันไชก็มาดมๆมองแต่หวาหวาทำทุกวันๆนิดหน่อยๆสบายยังพาเค้าไปเดินไปเล่นปกติคะ

จะรอคำตอบช่วยชีวิตคะ


คิดถึงพี่หญิงเสมอ

หวาหวา

สวัสดีค้าาาาา หวาหวาน้องรัก และเจ้าหนูซันไซ

คิดถึงจังเลยจ่ะ ดีใจที่หวาหวาเขียนเข้ามา คิดถึงนะ

ปีนี้ กทม น้ำไม่ท่วม แต่ฝนเริ่มหลงฤดู ขนาดเข้าหน้าหนาว(เมื่ออดีตที่เคยหนาว) ก็ยังคงมีฝนตก ฟ้าคะนอง มาเป็นระยะๆ เซ็งมาก

****************

เรื่องที่ซันไซ ยื้อตอนเริ่มเดิน....


เมื่อไหร่คนถือสายจูงอารมณ์ไม่นิ่ง อาจเครียด หงุดหงิดหรือรีบ นั้นคือ สภาวะอารมณ์ที่หมาไม่เคารพ เขาก็พร้อมที่จะไม่เชื่อฟัง

และเมื่อคนอารมณ์ไม่นิ่ง เปลี่ยนไป หมาก็กังวล และรู้สึกว่า การเดินมันต้องมีอะไรไม่ดีแน่ๆ หรือ เมื่อคนไม่มั่นคง หมาก็ไม่อยากออกนอกบ้าน เพราะคนสภาวะไม่พร้อม หมาก็ไม่อยากเดิน พอหมาหยุด คนก็หยุด ตามใจหมา หมาก็ได้ใจ รู้ว่า เขาบังคับคนได้ ต่อมา ก็จะเริ่มยื้อการเดิน เพื่อวัดใจว่า เขายังจะควบคุมคนได้หรือเปล่า แถมพอเขาท้าทายหวาหวา เรื่องหยุดเดิน น้องก็ยังหยุดตามเขา พอเราเจอเพื่อนบ้านขับรถมาทักทาย ซันไซก็ลุกเดินไปทักทาย อันนี้คือหมาตัดสินใจ หมาคุมสถานการณ์หมดเลย แล้วการพาเดินครั้งต่อไป หมาจะยื้ออีก

และการที่เรากลัว กลัวขัดใจหมา กลัวหมาเจ็บ อันนี้แหละ คือภาวะไม่มั่นคง หมาก็จะรู้ว่าเราไม่แน่จริง ซึ่งเขาไม่รู้หรอกว่าเรากลัวเขาเจ็บ เขารู้แต่ว่า เราไม่กล้าขัดใจเขา ..เห็นไหมค่ะ เวลาหมามองโลก ไม่เหมือนเรามองโลก ทำให้คนหลายคนเสียรู้หมา แล้วในที่สุดปล่อยให้หมาคุมเกม


อย่าลืมว่า ตลอดเวลา หมาจะเช็คตลอดว่า เราพร้อมจะเป็นผู้นำหรือเปล่า ถ้าตำแหน่งนี้ว่าง เพราะคนไม่พร้อม จะต้องมีใครสักคนเข้ามาครองแทน ถ้าคนทั้งสองคนไม่ครองตำแหน่งนี้ หมาจะขึ้นคุมสถานการณ์ ซึี่งเขาไม่สนหรอกว่า ช่วงนี้เราท้อง ช่วงนี้งานหนัก ช่วงนี้เราป่วย เขาแค่มองว่า คนไม่พร้อมจะเป็นผู้นำ

แต่ก็ยังโชคดี ที่เป็นแต่น้อยๆ เรื่องจิ๊บๆ น้องแค่เก็บตกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆก็ไร้กังวลแล้ว เพราะหวาหวามีวิชาแน่นติดตัว หมาก็ยังเกรงใจคนเป็นส่วนใหญ่ ก็มีแค่บางเรื่องที่เราหยวนให้เขา เขาก็เลยเริ่มปีนเกลียวในเรื่องที่เรายอมหยวนให้ แต่ถ้าเรื่องเล็กๆนี้ไม่ยอมแก้ หมาก็จะได้ใจ จะปีนเกลียวในเรื่องอื่นๆตามมาในอนาคต

ช่วงนี้น้องและสามีอาจวุ่นวายเรื่องงาน เรื่องย้ายบ้าน อารมณ์ไม่นิ่งเหมือนเดิม แล้วหมาจะเริ่มควบคุมยากบ้างในบางเรื่อง หมาเขาไม่สนใจหรอกว่า นอ้งวุ่นวายเรื่องงาน หรือ เรื่องใดๆ เขาแค่รู้ว่า คนไม่พร้อมจะเป็นผู้นำ เขาก็จะนำแทน ณ เวลาที่น้องกับสามีไม่ยอมนำ

ตอ้งระวังเรื่องอารมณ์ของเรานะคะ ไม่เช่นนั้น เมื่อน้องย้ายบ้านเสร็จ ทุกอย่างลงตัว แล้วน้องจะเซอร์ไพร์สว่า หมาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ จนเรางง แต่จริงๆแล้วหมาเริ่มเปลี่ยนทีละน้อยๆมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เราคิดเรื่องจะย้ายบ้านแล้ว แต่เราไม่ทันสังเกต เพราะมัวแต่วุ่นวายเรื่องอื่นๆ ..ต้องระวังนะจ๊ะน้องรัก เดี๋ยวพอย้ายบ้านเสร็จ จะต้องมาวุ่นวายเรื่องเจ้าซันไซดื้ออีก

เรื่องหมายื้อสายจูง ..ต้องแก้เผ็ดเจ้าซันไซด้วยบทความนี้ ในข้อที่ 3 แต่น้องต้องกำจัดความใจอ่อนของตัวเองออกไปนะ เลือกช่วงเวลาที่อารมณ์ดี ไม่รีบ ไม่ต้องอายเพื่อนบ้าน


น้องหมาไม่ยอมเดินเมื่อใส่สายจูง.......ทำไงดี?
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=09-07-2009&group=6&gblog=40


-------------

1 ถ้าอยู่บนเรือ เขาอนุญาตให้เอาหมามาเดินขับถ่ายเป็นเวลาที่เขากำหนดได้ ก็คงไม่ต้องกังวลมาก เพราะหมาโตก็กลั้นเก่ง กลั้นได้นาน คงไม่พลาดถ่ายในกรง

เรื่องอาหารการกิน คงต้องลดปริมาณลง ..หรืองดไปเลย อันนี้น้องต้องลองปรึกษาสัตวแพทย์ดูว่า ตอ้งเป็นแบบไหน เพราะพี่หญิงยังไม่มีประสบการณ์ ก็เลยตอบนอ้งหวาหวาไม่ได้เต็มปาก


ส่วนน้ำก็คงต้องซื้อแบบขวดน้ำที่ติดกับกรง ให้เขาได้เลียน้ำกินตอนอยู่ในกรงได้

เรื่องเมารถ ในคอนเซปของพี่ พี่คิดว่า หมาไม่มีการเมานะ เพราะการทรงตัวของหมาดีกว่าคน หมามีสี่ขา ขนาดฝึกให้กลิ้งกับพื้นหลายรอบหมาก็ไม่มีงง ไม่มีเซ เหมือนคน ไม่น่าจะเกี่ยวกับการเมารถ เมาเรือ
แต่จะเกี่ยวกับว่า ..การพาเขาเข้ากรงที่เขาไม่คุ้น อยู่แยกกับคน กรงเซไปมา คนแปลกหน้าเดินผ่านกรง มีการเคลื่อนไหวที่เขาไม่คุ้นเคย ก็อาจทำให้หมากังวลได้ ถ้าหมาตัวไหน sensitive เขาก็จะกลัว ก็จะเริ่มตาลอกแลก น้ำลายยืด อ้วก หรือตัวสั่น คนก็จะตีความว่าหมาเมารถ แม้สัตวแพทย์ก็คิดว่าหมาเมารถเป็น

น้องหวาหวาก็ให้เขาเข้าออกกรงที่เขาต้องอยู่บนเรือ เข้าออกหลายๆรอบ ให้เขารู้สึกว่าเป็นเกม แล้วก็ให้เขาเข้าไปหมอบในกรง แต่อย่าเพิ่งปิดประตูกรงทันที เรารอให้เขาสงบ หมอบผ่อนคลายด้วยตนเอง ไม่พยายามจะออกมานอกกรง ....แล้วค่อยปิดประตู เขาจะได้ไม่รู้สึกว่าถูกขัง ก็เหมือนกับการฝึกให้หมาอยู่กรงอย่างสงบค่ะ ก็คือ เมื่อเขายอมรับกรง แล้วค่อยปิดประตู

เมื่อเขาไม่กลัวกรง เขายอมรับกรง เขาก็จะผ่อนคลายเมื่ออยู่ในกรง เมื่อหมาผ่อนคลายเป็นทุนเดิม เขาก็จะยอมรับและทนกับสถานการณ์แปลกๆได้ เมื่อเขาต้องอยู่ด้วยตัวเองแล้วเราต้องกลับไปนั่งในที่ของเรา เขาก็จะได้นอนหลับพักผ่อนในกรง แล้วรอจนกว่าเราจะเปิดกรงพาไปขับถ่ายในรอบต่อไป

ถ้าหมาเคยอยู่กรงได้ ยอมรับการขังกรงได้อยู่แล้ว ก็ไม่น่ากังวลมากค่ะ ยิ่งถ้าเราใช้กรงเดิมๆของเขาได้ยิ่งดี

ทางเจ้าหน้าที่เขาอนุญาตให้เราใช้กรงของเราได้ไหมค่ะ หรือต้องใช้กรงที่เขาเตรียมให้

ถ้าเขาอนุญาติ น้องก็เอากรงของเรา กรงที่หมาคุ้นเคยอยู่แล้ว เอาไปใช้ใส่เขาที่เรือ เราก็จะได้สบายใจขึ้น..ดีไหมน้องรัก


----------

2

ส่วนเรื่องพาหมาไปอยู่สถานที่ใหม่ บ้านใหม่
เราก็ทำเหมือนเดิมเลยค่ะ เหมือนตอนรับเขาเข้าบ้านวันแรก ในวิถีจ่าฝูงลูกฝูงนะ

-พาเดินสักพักในสายจูง เดินมาที่บ้านใหม่ ให้เขารู้สึกว่า อพยพย้ายถิ่นมากับจ่าฝูง

-ถึงหน้าบ้าน เปิดประตู จ่าฝูงเข้าสู่รังใหม่ก่อน หมาเข้าที่หลัง

-เข้าเสร็จพาเขาขับถ่ายในที่ที่เราจัดไว้ ต่อด้วยให้กินน้ำ

- พาเขาเข้ากรงหรือพาไปในส่วนที่เราจะให้เขานอนในคืนนั้น ยังไม่ให้เดินเพ่นพ่านทั่วบ้าน
แล้วเราก็ค่อยไปเอาของลงจากรถ แล้วก็ทำธุระของเราไป

แล้วก็เข้ากิจวัตรเดิมๆที่ทำกับหมา เช่น พาเดิน พาขับถ่าย เวลากินข้าว

แต่เราจะค่อยๆแนะนำห้องทีละห้องในวันอื่นๆ ในส่วนที่เราจะอนุญาตให้หมาอยู่ เราจะไม่ให้หมาสำรวจห้องเองหรือเดินเพ่นพ่าน ไม่เช่นนั้นหมาจะถือโอกาสยึดอาณาเขตในบ้านใหม่นี้ แล้วหมาจะนิสัยเปลี่ยนได้

อ่านเพิ่มเติม

ย้ายบ้านใหม่ ย้ายห้องใหม่ ทำไหมน้องหมานิสัยเปลี่ยนไป จากที่ดีๆ ก็แย่ลง
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=06-05-2010&group=7&gblog=48


สู้ๆนะจ๊ะ ห้ามท้อ ห้ามเครียด หัวต้องโล่งๆ แล้วทุกอย่างจะไปได้สวย

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก:)

ขอบคุณมากๆคะสำหรับคำแนะนำทั้งหมดเป็นประโยชน์มากๆเลยได้อ่านแล้วเข้าใจแล้วและจะนำไปใช้คะ เรื่องต้องทำหัวให้โล่งๆและห้ามเครียดนี้น้องจะพยามทำให้ดีที่สุดคะ ได้เก็บของลงกล่องลงกระเป๋าเรียบร้อยแล้วและรู้ทิศทางการเดินทางแน่นอนแล้วก็ค่อยผ่อนคลายกันหน่อยคะแต่มันตื่นเต้นๆเหมือนกันคะพี่หญิง:)

ซันไชคงต้องอยู่กรงของเรือคะเพราะจองพร้อมกับที่นั่งคนเสียดายแบบที่หมาอยู่ด้วยกับเราเต็มหมดไม่อย่างนั้นก็คงดีกว่านี้แต่ไม่เป็นไรคะคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรจะฝึกเค้าเข้าออกกรงก่อนตามที่พี่หญิงแนะนำคะคิดว่าสบายมากสำหรับซันไช วันจันทร์จะแวะไปถามหมอเรื่องให้อาหารบนเรือ

คนมองโลกกับหมามองโลกต่างกันจริงๆคะบางทีเราอยู่กับเค้าซะเคยชินและเห็นเป็นส่วนหนึ่งของครอบมีบางเรื่องเล็กๆน้อยๆก็หยวนให้เพราะความรักและความสงสารทั้งกอดทั้งหอมเหมือนลูกเลย:D :D มีลืมไปว่าหมาก้เป็นก็เป็นหมาน้ะเค้าเช็คเราตลอดเวลาและอาจทำให้เป็นปัญหาไปเรื่องอื่นได้ตำแหน่งจ่าฝูงอาจถูกชิงได้ทุกเวลาอีกต่างหาก

ต้องขอบคุณพี่หญิงอีกครั้งในตอนท้ายนี้คะที่เตือนสติน้องคนนี้เหมือนเดิมความรู้ที่มีอยู่ในหัวเรื่องหมาก็ได้มาจากพี่หญิงทั้งนั้นเลยคะหวาหวาโชคดีจริงๆคะที่รู้จักบลอกนี้

คิดถึงเสมอ

หวาหวา

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก:)

ขอบคุณมากๆคะสำหรับคำแนะนำทั้งหมดเป็นประโยชน์มากๆเลยได้อ่านแล้วเข้าใจแล้วและจะนำไปใช้คะ เรื่องต้องทำหัวให้โล่งๆและห้ามเครียดนี้น้องจะพยามทำให้ดีที่สุดคะ ได้เก็บของลงกล่องลงกระเป๋าเรียบร้อยแล้วและรู้ทิศทางการเดินทางแน่นอนแล้วก็ค่อยผ่อนคลายกันหน่อยคะแต่มันตื่นเต้นๆเหมือนกันคะพี่หญิง:)

ซันไชคงต้องอยู่กรงของเรือคะเพราะจองพร้อมกับที่นั่งคนเสียดายแบบที่หมาอยู่ด้วยกับเราเต็มหมดไม่อย่างนั้นก็คงดีกว่านี้แต่ไม่เป็นไรคะคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรจะฝึกเค้าเข้าออกกรงก่อนตามที่พี่หญิงแนะนำคะคิดว่าสบายมากสำหรับซันไช วันจันทร์จะแวะไปถามหมอเรื่องให้อาหารบนเรือ

คนมองโลกกับหมามองโลกต่างกันจริงๆคะบางทีเราอยู่กับเค้าซะเคยชินและเห็นเป็นส่วนหนึ่งของครอบมีบางเรื่องเล็กๆน้อยๆก็หยวนให้เพราะความรักและความสงสารทั้งกอดทั้งหอมเหมือนลูกเลย:D :D มีลืมไปว่าหมาก้เป็นก็เป็นหมาน้ะเค้าเช็คเราตลอดเวลาและอาจทำให้เป็นปัญหาไปเรื่องอื่นได้ตำแหน่งจ่าฝูงอาจถูกชิงได้ทุกเวลาอีกต่างหาก

ต้องขอบคุณพี่หญิงอีกครั้งในตอนท้ายนี้คะที่เตือนสติน้องคนนี้เหมือนเดิมความรู้ที่มีอยู่ในหัวเรื่องหมาก็ได้มาจากพี่หญิงทั้งนั้นเลยคะหวาหวาโชคดีจริงๆคะที่รู้จักบลอกนี้

คิดถึงเสมอ

หวาหวา

สวัสดีค้าาาาา หวาหวาน้องรัก และเจ้าหนูซันไซ

จ่าฝูงเป็นงานที่ต้องเป็นกันตลอดชีวิตของหมา เป็นตลอด 24 ชั่วโมง ทุกวัน ไม่มีวันหยุด ไม่มีวันลากิจ ลาป่วยนะจ๊ะ

สู้ๆ จ่าฝูงหวาหวา คนเก่ง

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิงและนู๋โยจา&จีจี้&ยูจิสบายดีมั๊ยจ้ะ:)
หวาหวามาแล้วคะกลับมาเล่าเรื่องย้ายเมื่อปลายปี ขอโทษที่รายงานล่าช้าจ้าอะไรๆเพิ่งเข้าที่เข้าทางหลังจากที่ย้ายมาจากสเปนมาอังกฤษแล้วก็ข้ามมาอยู่เกาะที่ I sle Of Man ได้เกือบสองเดือนแล้วหนาวมากเลยคะที่นี่มีหิมะตกนิดหน่อยนานๆครั้งมีเวลาปรับตัวกับสถานที่กับอากาศและผู้คนในเกาะและยังสอดส่องดูสถานที่ไว้สำหรับพาซันไชไปเดินด้วยคะคาดว่าอีกสัก2-3เดือนคงรับเจ้าซันไชมาอยู่ด้วยได้คะเพราะเจ้าของอพาทเมนต์เค้าอณุญาติแล้วรอแค่ตัวเองเข้าที่ดีๆเรื่องเวลาเพราะหวาหวาได้งานทำและจะเริ่มอาทิตย์หน้านี้คะ เดี๋ยวขอเล่าตอนที่ย้ายมาจากสเปนก่อนคะ

ก่อนเดินทางหนึ่งอาทิตย์everything going on in the house หวาหวาก็แพ็คของหัวหมุนทั้งที่เริ่มแพ็คมาเป็นเดือนแล้วแต่ทำไมมันไม่เสร็จซักทีส่วนคุณสามีก็จัดการยกเลิกสัญญาต่างๆอาทิปิดบัญชีธนาคารสัญญาณโทรศัพท์สัญญานกันขโมยและอื่นๆเพื่อนเข้าบ้านออกบ้านเพราะให้ของใช้ต่างๆที่ไม่จำเป็นมากๆแม้แต่บ้านเจ้าซันไชก็ยังยกให้พี่ที่เค้ามีหมาหลายตัวแต่ที่นอนไม่พอโดยเฉพาะต้องนอนบ้านกันทุกตัวแน่นอนคะฉลาดอย่างเจ้าซันไชรู้แน่นอนว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ

หวาหวาพยามทำสบายๆที่สุดและยังเดินซันไชเป็นปกติเช้า-เย็นแม้แต่เช้าสุดท้ายที่บ้านหลังนั้นก่อนเดินทางยังพาซันไชกับแฟนออกไปเดินกันแล้วค่อยกลับมาแพ็คของเล็กๆน้อยที่เหลือขึ้นรถเวลานั้นซันไชรู้สึกnervousอย่างเห็นได้ชัดมองว่าเราจะเอาที่นอนเค้าขึ้นรถใหมแล้วก็ไปนั่งรอตรงรถที่หวาหวาจะนั่งคะดูน่าสงสารแล้วของเต็มหลังรถแม้แต่เบาะหลังเค้าต้องนั่งด้านหน้ากับหวาหวาตรงพื้นรองเท้าแต่ที่กว้างกำลังพอดีสำหรับเค้าและท่าทางเค้าจะอบอุ่นเสียด้วยซ้ำพอได้ขึ้นรถแค่นั้นละสีหน้าก็ดูผ่อนคลายหูเริ่มเป็นธรรมชาติโถน่าสงสารคงกลัวโดนทิ้งใชใหมคะพี่หญิง

ขับรถไปเรื่อยๆไม่รีบร้อนจอดทุก3 ชม พาเค้าเดินนิดหน่อทุกครั้งผ่อนคลายแต่่่่จะตามหวาหวาตลอดไม่ยอมเดินกับแฟนจะไม่ให้ม่ามี้คลาดสายตาจะต้องอยู่กับม่ามี้อะไรประมาณนั่นคะ พอถึงโรงแรม4ดาวที่หมาเข้าพักด้วยได้เราก็เข้าลิฟก่อนเข้าห้องก่อนแล้วเข้าห้องนอนก่อนให้เค้านั่งที่ห้องรับแขกในห้องคือที่ๆเค้าจะนอนอาจจะบนโซฟาหรือที่นอนเค้าที่หวาเอาขึ้นมาวางไว้ให้ด้วยคะสรุปตอนสุดท้ายเจ้าซันไชนอนบนโซฟาคะตลกมากเดี๋ยวจะเล่าต่อไป เพราะหลังจากพักนิดนึงแล้วก็ให้กินนิดหน่อยและให้น้ำเค้ากินปกติแล้วก็พาเค้าออกเไปเดินเลยคะโชคดีไปเจอparkน่าเดินไม่ไกลจากโรงแรมที่พักก็พาเจ้าซันไชทำธุระเพราะเลยเวลาของเค้าแล้วห่วงเค้าไม่สบายตัวแถมยังเครียดในการเดินทางอย่างเห็นได้ชัดถึงจะนั่งๆนอนในรถเฉยๆก็เถอะรู้เค้า หาที่หาทางอยู่พักหนึ่งได้เหมาะหลังต้นสนใหญ่ในสวนต้องหลบทำธุระอย่างนี้ตลอดคะเจ้าซันไช

หลังจากนั้นก็เดินต่อรอบๆสวนจนเกือบชั่วโมงสบายแล้วตอนนี้เจ้าหมากลับไปนอนพักผ่อนได้สบายแล้วคะ

ถึงเวลาต้องออกไปกินอาหารเย็นและหมาต้องอยู่ห้องรอหวาหวาแน่ใจว่าเค้าไม่มีปัญหาแน่อนเพราะเหนื่อยมาทั้งวันและนอนนิดเดียวในรถได้เดินได้ฉี่ได้อึและได้กินเดี๋ยวก็ต้องหลับแล้วมีกระเป๋าเสื้อผ้าของใช้ต่างๆของเราอยู่ในห้องด้วยเค้าคงไม่กังวลว่าเราจะทิ้งเค้าไปหวาหวาคิดอย่างนี้ถูกใหมคะพี่หญิง?
ส่วนคุณสามีเป็นห่วงกลัวหมาจะหอนเรียกเวลาเราไม่อยู่แล้วกลัวหมาจถกัดโซฟากัดโน่นกัดนี่ของโรงแรมสังสัยแกดูหนังมาลีมากเกินไปและรู้ไม่หมาตัวเองเลยจริงๆก็รีบกินรีบกลับไม่อยากทิ้งหมาไว้ตัวเดียวนานๆ

ก่อนออกจากห้องปิดประตูก็ทำตามสเตปทุกอย่างคะแล้วเดินห่างไปหน่อยรอฟังเสียงเค้าแต่เงียบคะแสดงว่าโอเคaccept it!แต่หวาหวาขึ้นลิฟมาดูว่าไ่ม่มีเสียงโหยหวนแน่นอนแน่ใจแล้วถึงออกไปกินข้าวคะและที่ว่าตลกมากตอนต้นนั้นคือพอกลับมาที่โรงแรมไขกุญแจห้องเข้าไปแล้วหมายังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟาคะ:):)

เช้าเดอนทางต่อไปท่าเรือเฟอรี่คะซันไชดูหวั่นไหวหวาดกลัวอีกแล้วและดูหมาตัวอื่นๆอาการมไม่ต่างกันเลยคะยืนตัวสั่นหางตกแนบตูดหูแฟบสั่นๆเจ้าของหมาเกือบทุกคนดูกังวลเป็นห่วงหมานั่นละหวาหวาคิดว่าหวาหวาพยามทำสบายไม่กังวลแต่่ดูเหมือนไม่ช่วยอะไรมากเพราะบรรยากาศรอบข้างมันเยอะเกินกว่าหมาหลายๆตัวจะผ่อยคลายแล้วเสียงแตรของเรือเฟอรี่ยิ่งทำให้เจ้าชันไชขวัญผวาตอนหลังจากขึ้นเฟอรี่้แล้ว
พยามพาเค้าไปเดินรอบๆในช่วงที่รอคิวแต่ไม่เป็นผลไม่ยอมไปเดินขอนุ่งในรถอย่างเดียวจนได้เวลาขับรถขึ้นเฟอรี่และจอดแล้วก็มีพนักงานมานำทุกคนที่มีหมาขึ้นไปบนดาดฟ้าที่มีกรงหมาเป็นแบบแสตนเลสคะมีถังใส่น้ำที่ติดกับกรงด้านหน้าพร้อมแต่ละกรงและโชคดีที่หวาหวาขึ้นไปเร็วถึงก่อนใคร

ก็ตามที่พี่หญิงสอนไว้คือเล่นเกมให้เเค้ากินอาหารเม็ดเค้าเดืนเข้าเดินออกและนั่วในกรงได้กินได้กินอีกเป็นที่แน่ใจว่าเค้ายอมรับกรงนี้และไม่กลัวมันคะแล้วจัดที่หลับที่นอนให้เติมน้ำให้นิดหน่อยไม่ล้นให้เค้าเข้าไปแล้วก็ปิดกรงแล้วสั่งเค้าให้รออยู่ในนี้ละได้ผลดีมากเลยคะพี่หญิง:):)
ส่วนฟมาคนอื่นเกือบทุกทีเห่าหอนกันใหญ่เลยบางตัวก็ไม่ยอมเดินเข้ากรงต้องใช้เวลาอยู่นานคะ

วันนี้หวาหวาขอเบรกไว้แค่นี้ก่อนนะคะพรุ่งนี้จะมาเล่าตอนจบคะ

คิดถึงพี่หญิงเสมอคะ

หวาหวา&ซันไช

สวัสดีค่ะน้องหวาหวาและเจ้าหนูซันไซแสนดี


ทุกอย่างไปได้สวย สบายใจแล้วเนอะน้องหวาหวา

โชคดีที่เราได้เลี้ยงเขาแบบถูกทางตั้งแต่เขาเล็กๆ เข้มเรื่องจ่าฝูงลูกฝูงตั้งแต่เริ่มๆ จนลงตัว จึงทำให้เหตุการณ์วันนี้ไหลลื่นเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก

ถ้าย้อนอดีตไป แล้ววันนั้นน้องหวาหวาไม่สนใจเรื่องจ่าฝูงลูกฝูง หมาไม่รู้กฎระเบียบ มาถึงวันนี้ น้องอาจปวดหัวเหมือนเจ้าของคนอื่นที่หมาไม่ยอมเข้ากรง ร้องโหยหวน เห่าระรัว กลัวตัวสั่นก็ได้ แต่นี้ เจ้าหนูซันไซผ่อนคลาย ยอมอยู่กรง ซึ่งแตกต่างจากหมาตัวอื่นๆอย่างเห็นได้ชัด
เห็นไหมว่า จิตวิทยาสุนัขดีจริง ใช้ได้ผล และหมาเราก็มีชีวิตที่ปลอดภัยในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น เราก็เอาอยู่ หมาก็รับมือได้ไม่เครียด

สู้ต่อไป พี่รอฟังเรื่องราวของน้องนะจ๊ะ

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิงที่รักและนู๋ๆโยจา จีจี้และยูจิที่น่ารัก

ถ้าวันนั้นไม่ได้แวะเข้ามาบลอกนี้วันนี้ก็คงไม่มีคะ

และถ้าไม่ได้พี่หญิงสอนหลักจิตวิทยาหมาให้ป่านนี้เจ้าตุ้ยนุ้ยซันไชถูกส่งไปอยู่ที่อื่นตั้งแต่ตอนอายุ2-3เดือนแล้วเพราะซนมากและเอาเรื่องสุดๆทุกวันนี้ถ้าได้คุยเรื่องหมากับเพื่อนๆหรือคนอื่นหวาหวาจะเอ่ยถึงพี่หญิงเสมอๆว่าโชคดีได้เจอพี่หญิงเป็นคนสอนเป็นคนแนะนำและช่วยแก้ไขปัญหาสารพัดของหมาให้ ต้องขอบคุณพี่หญิงดังๆคะ:) อยากบอกว่าพี่หญิงเป็นคนดีที่หนึ่งในดวงใจเลยคะ x x

:)

ขออณุญาติเล่าต่อตอนจบ 24 ชม.บนเฟอรี่

หลังจากที่ซันไชเข้ากรงเรียบร้อยหวาหวากับแฟนก็ต้องลงกลับมาที่รถเพื่อเอากระเป๋าสัมภาระไปที่ห้องนอนในเฟอรี่ก่อนที่ประตูพื้นที่รถต่างๆจะปิดล็อคไม่อณุญาติให้ผู้โดยสารเข้าไปในบริเวณนั้นจนกว่าจะเดินทางถึงปลายทาง หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชม.ก็เป็นเวลาให้อาหารเย็นซันไชหวาหวาก็แอบมองดูเค้าก่อนที่จะเปิดประประตูเข้าไปเพราะกรงของเค้าเป็นกรงแรกติดกับประตูเลยเห็นเค้านั่งนิ่งๆมองตรงออกไปด้านกรง*กรงที่ว่านี่ด้านหน้าเป็นกรงส่วนด้านในและรอบข้างเป็นอลูมิเนียมคะพื้นก็อลูมิเนียมเลื่อนถึงแม่จะเอาที่นอนผ้าห่มวางปูให้เรียบร้อยแต่ก็ดูเลื่อนๆอยู่ดีคะบรรยายไม่ถูกถ้ามีคลื่นเยอะระหว่างการเดินทางมีหวังหมาคงไม่ได้หลับแน่อันนี้หวาหวารู้สึกเอง มีสองชั้นชั้นสองให้ใส่หมาเล็กที่อุ้มขึ้นได้คะพอเห็นเค้านั่งเฉยๆหวาหวาก็เปิดประตูเข้าไปพอเห็นเราดีใจใหญ่แต่สั่งให้นั่งก่อนแล้วชมและให้อาหารหนึ่งก้อนเป็นรางวัลถึงออกมาเดินรอบบนดาดฟ้าบริเวณที่เค้ากำหนดให้ลงไปชั้นอื่นไม่ได้ฉี่ไม่เป็นไรมีพนักงานฉีดสายยางน้ำแต่ถ้าหมาอึต้องรับผิดชอบเก็บให้ดีมีถังขยะและถุงอึหมาเตรียมให้พร้อม

แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าซันไชไม่ยอมฉี่ไม่ยอมอึทั้งๆที่เป็นเวลาของเค้าหลังอาหารเย็นนี่ประจำคนก็พรุ่งพร่านมารับหมาออกไปเดินไปนั่งอีกมุมฝั่งนึงของดาดฟ้าเสียงพัดลมทั้งลมทะเลเสียงดังมากต้องเดินๆต้านลมไปเบาๆด้วยเลยไม่ผ่อนคลายเท่าใหร่ซันไชก็เลยอารมณ์นั้นหวาหวาพยายามที่จะสบายๆแล้วและบอกแฟนให้ทำใจสบายด้วยยิ่งสั่งเค้าฉี่และอึเค้ายิ่งเหมือนกดดันเค้าไม่รู้จะทำยังไงคนกับหมาตัวอื่นก็เดินสวนกันไปกันมาฉี่อึใส่ซีเมนส์เหรอไม่เคยทำเลยในชีวิตซันไชโอยเป็นเรื่องยากมากลำบากใจมากกลัวเค้าไม่สบายตัวนอนไม่ได้ต้องกลั้นทั้งคืน หวาหวารอให้คนอื่นๆลงไปเกือบหมดเหลือสองสามคนส่งคุณสามีให้ลงไปก่อนด้วยเพราะเป็นตัวส่งความกังให้หมาคนๆนี้ไล่ให้ลงไปก่อนเดี๋ยวขอลองให้ซันไชทำธุระให้ได้ก่อนแล้วจะตามลงไป

จนแล้วจนเล่าก็ไม่สำเร็จคะกินนะกินแต่ไม่ฉี่ไม่อึซักอย่างหางก็จุกตูดหูแฟบตลอดคงกลัวอยากจะกลับเข้ากรงอย่างเดียวแต่อย่างน้อยก็เป็นเรื่องดีที่เค้าชอบกรงและรู้สึกว่าอยากเข้าไปหลบภับในนั้น:)บรรยากาศ เสียงและลมบริเวณกรงหมาต่างๆเงียบสงบดีหวาหวายังเคยพาเค้าเดินรอบกรงหมาตัวอื่นลองสั่งให้เค้าอึฉีดูแต่เค้าก็ไม่ทำคะหวาหวาก็เหลือเกินนะคิดได้ยังไงแต่ยังมีความหวังคือรอบก่อนนอนคือ22pmปกติต้องฉี่ก่อนแล้วเข้าบ้านนอนคิดได้อย่างนั้นหวาหวาก็เอาเค้าเข้ากรงไว้แล้วตัวเองก็ลงมาอาบน้ำอาบท่าจะได้ไปเดินเที่ยวรอบๆเฟอรี่และจองห้องดินเนอด้วยมีโรงหนังเดี๋ยวไปจองตั๋วกันคุณสามีบอกโชคดียังไม่ได้ไปจองไม่งั้นก็เสียเงินเปล่าเพราะไปนั่งดื่มกาแฟกันได้30นาทีกว่าอาการเมาเรือก็มาแล้วเลยขอตัวเข้าห้องน้ำคิดว่าคงไม่มากแต่ที่ใหนได้รู้สึกว่าความทรมานคลื่นใส้เวียนหัวหมุนอาเจียนติดไมาหยุดต้องอยู่ในห้องน้ำสักพักเลยตัดสินใจออกๆปบอกคุณสามีว่าฉันไม่ไหวฉันจะกลับห้องไปนอนไปกินยาแก้้เมาส่วนเค้าก็คิดว่าคงเมาธรรมดาๆบอกให้เรารอไปกินอาเย็นกันก่อนเพราะจองร้านอาหารเค้าแล้วอีกแค่ไม่กี่นาทีเองหรือไม่เธอรอที่นี่แหละฉันจะกลับไปห้องเอายาให้เธอเองปกติเธอกินเธอก็หายเมาแล้วพูดหน้าตาเฉยส่วนเราเหรอจะอ้วกแหล่ไม่อ้วกแหล่อยู่แล้วนั่งต่อไปไม่ได้แล้วหนึ่งนาทีก็ไม่ใหวรับรองได้อ้วกกลางร้านคอฟฟี่นี่แหละ เลยลุกขึึนเซๆฉันจะกลับห้องไปกินยาแล้วก็นอนเลยไม่ไหวๆจริงๆเค้าก็ลุกตามจูงมือกลับห้องพอเปิดประตูเท่านั้นละวิ่งเข้าห้องน้ำเลยทรมานมากเลยพี่หญิงเคยเมาเรือใหมคะ เค้ารีบไปหายาให้กินสองเม็ดอาการก็เริ่มหายทีละนิดพร้อมกับง่วงนอนตามมารู้ตัวทันทีว่าคงขึ้นไปดูซันไชตอน4ทุ่มไม่ได้แน่ๆเลยบอกคุณสามีให้ๆไปดูแทนเอาเค้าออกมาเดินบอกเค้าให้ฉี่ใหัอึเพราะเค้ายังไม่ทำอะไรอะไรคงไม่สบายตัวและคงนอนไม่หลับคิดเอาว่าหมามันจะน่าสงสารขนาดใหนต้องกลั้นสิ่งสองสิ่งนี้ทั้งคืนจากนั้นก็หลับคะ

ประมาณสี่ทุ่มได้ยินแฟนเข้ามาในห้องแล้วบอกว่าจะขึ้นไปหาpuppyหวาหวาก็สั่งพำเพาว่าอย่าลืมพยายามกับซันไชให้มากนะเพราะตัวเองลืมจาไม่ขึ้นลุกไม่ไหวคะอาการหลับอย่างเดียวกินไปสองเม็ดคราวถ้าได้เดินทางอีกต้องซื้อแบบตื่นไม่เอาแบบนอนคะสักพักก็ได้ยินเค้าเข่าห้องมาบอกว่าเจ้าซันไชยังไม่ยอมทำอะไรเลยเจ้าหมาน้อยที่น่าสงสารเค้าบอก หวาหวานอนหลับยันเช้า6โมงรู้สึกตื่นไม่เมาไม่ง่วงและเพลียคงได้นอนสนิทหลายๆชั่วโมงติดกันหลีงจากที่นอนไม่พอไม่อิ่มเป็นอาทิตย์ช่วงย้ายและเดินทางพอตื่นได้เท่านั้นละบอกแฟนว่าฉันจะขึ้นไปหาpuppyเข้า/ปล้นงหน้าแปรงฟันหน่อยน้ำค่อยกลับมาอาบทีหลังป่านนี้ลูกหมาเป็นยังไงบ้างไม่รู้รีบใส่เสื้อกันหนาวใส่ถุงมือใสหมวกใส้บุ๊ทเพราะลมแรงและอากาศหนาวมากบนดาดฟ้า พอถึงหน่าห้องกรงหมาก็แอบมองดูเค้าอีกเห็นนั่งนิ่งไม่ใช่นั่งหลับมองหน้าออกมาด้านหน้ากรงเหมือนเคยคิดว่าคงไม่ได้หลีบสักเท่าใหร่คงรอม่ามี้แน่เลยสงสารแต่เปิดประตูเข้าไปทำอารมณ์ปกติชมก่อนให้นั่งแล้วก็ให้รางวัลคืออาหารเม็ดหนึ่งก้อนเหมือนเดิมแล้วก็ออกมาเดินพอถึงมุมเดินกลับที่ๆคิดว่าเค้าหลบฉี่และทำธุระส่วนตัวที่ๆเค้าไม่ต้องกลีวคนอื่นเห็นประมาณนั่นก็บอกให้เค้าทำแต่ก็ไม่ทำคะจนใจ

แต่เช้าใหม่บนเฟอรี่. ซันไชดูผ่อนคลายขึ้นเดินเป็นธรรมชาติสนุกกับการเดินกลับไปวนมาบนดาดฟ้ามีหันมามองหน้าม่ามี้ด้วยว่าฉันโอเคนะม่ามี้วันนี้เดินได้ครึ่งชั่วโมงกว่าๆคุณสามีก็ตามขึ้นมาพอเจ้าซันไชเห็นพ่อแค่นั้นละเหมือนเดิมที่เคยเป็นคืิอกระโดดโลดเต้นเกาะขาเค้าหยอกเค้าอย่างสนุกสนานคุณสามีบอกว่าเพิ่งเห็นซันไชเป็นเหมือนเดิมวันนี้ละ:). แต่ไม่ยังไม่ยอมทำธุระคะหวาหวาให้กินอาหารเช้านิดหน่อยและของเก่ายังไม่ออกมาเลยแล้วก็เอาเข้ากรงตามเดิมส่วนตัวก็ลงทำธุระและทานอาหารเช้าเพราะไม่ได้กินตั้งต่เมือวานตอนเย็นรู้สึกเหมือนกัน

ประมาณ10amขึ้นไปอีกแต่ก็ไม่ทำอะไรเหมือนเดิม14pmขึ้นไปอีกก็ไม่ทำอถไรเหมือนเดิมเหมือนจะแต่เหมือนไม่กล้ากลัวเราดุหรือเปล่าเพราะเป็นซีเมนส์แต่ถ้าเราสั่วให้ทำแล้วนี่น่าจะเข้าใจแล้วนะหมาบางตัวไม่ยอมกินตลอดกานเดินทางหมาบางตัวฉี่ๆไม่อึเหมือนกันหมาบางตัวก็กลั้นตลอดทางเหมือนซันไช

ทำไมเพราะอะไรแล้วหมาเป็นอย่างไระคะพี่หญิงกลั่นทั้งวันทั้งคืนอย่างนี้มีวิธีใหนแก้ไขใหมคะ??

หวาหวาคิดได้ยังไงไม่รู้เหลาสบู่แหลมกลมๆกะว่าจะช่วยสวนให้ซันไชแล้วสงสารเค้าใช้ได้ใหมคะพี่หญิง?

โชคดีจังหวะที่ขึ้นไปเป็นเวลาเหลืออีกหนึ่งชั่วจะถึงอังกฤษแล้วเค้าก็ประกาศให้ทุกคนมารับหมาตัวเองเอาไปไว้ในรถรอก่อนเลยพอถึงจะได้ไม่ต้องวุ่นวายขึ้นไปสวนสนามกันและตรงต่อเวลาขาออกด้วย

ซันไชท่าทางมีความสุขและผ่อนคลานพอเค้าๆๆดเข้าไปนอนรอในรถตรงพื้นที่วางเท้าที่หวานั่งนั่นละปูที่นอนบางๆพอเหมาะให้เค้าเปิดกระจกไว้ให้พอถ่ายเทอากาศได้สะดวกพอ

พอถึงปลายทางหวาหวากับสามีก็มาที่รถเห็นเค้านอนหลับอยู่พื้นเหมือนเดิมไม่ขึ่นมานั่งหรือนอนบนที่นั่งของหวาหวาหรือของแฟนเลยนะน่ารัก

พอผ่านด่านตรวจคนเมืองเค้าก็จะมีสามพาสปอร์ตเจ้าซันไชก็จะรีบลุกนั่งทำหน้าตาบ้องแบ้วมองไปที่คนตรวจคนเข้าเมืองเสมอเค้าทำหน้าที่ของเค้าได้ดีเยี่ยมไม่ว่าขาออกจากสเปนหรือตอนเข้าเมืองอังกฤษไม่มีคำถามอะไรมากเลยพอเค้าเห็นหน้าที่ลุกขึ้นมานั่งระหว่างขาเรานี่ตัวใหญ่ด้วยแค่นั้นละเจ้าพนักงานจำเป็นต้องยิ้มและทักทายแล้วก็ประทับตาผ่านเลยคะหมาช่วยให้เรื่องง่ายได้เหมือนคะ

พี่หญิงคะสี่ทุ่มแล้วขอตัวไปอาบนอนก่อนนะคะพรุ่งนี้มาเล่าเรื่องที่บ้านใหม่ของซันไชต่อง่วงนอนมากเลยตื่นตั้งแต่ตีห้าคุณสามีต้องไปประชุมที่เจอซี่เที่ยวบินเช้าตรู่เลยต้องตื่นแล้วไปทำงานที่โรงแรมเตรียมของต่างๆให้พร้อมที่จะเปิดวันศุกร์นี้คะหวาต้องเริ่มตื่นตีห้าเพื่อเข้างาน6:30วันศุกร์นี้เป็นต้นไปคะต้องไหวคะต้องสู้ๆ:)แต่ทำถึงแค่10โมงคะ

ตอนนี้พี่หญิงคงนอนหลับปุ๋ยอยู่ละขอให้ฝันดีนะคะ

คิดถึงคะ

สวัสดีค่ะหวาหวา กับหมูจอมกลั้นอึซันไซ

"ถ้าวันนั้นไม่ได้แวะเข้ามาบลอกนี้วันนี้ก็คงไม่มีคะ

และถ้าไม่ได้พี่หญิงสอนหลักจิตวิทยาหมาให้ป่านนี้เจ้าตุ้ยนุ้ยซันไชถูกส่งไปอยู่ที่อื่นตั้งแต่ตอนอายุ2-3เดือนแล้วเพราะซนมากและเอาเรื่องสุดๆทุกวันนี้ถ้าได้คุยเรื่องหมากับเพื่อนๆหรือคนอื่นหวาหวาจะเอ่ยถึงพี่หญิงเสมอๆว่าโชคดีได้เจอพี่หญิงเป็นคนสอนเป็นคนแนะนำและช่วยแก้ไขปัญหาสารพัดของหมาให้ ต้องขอบคุณพี่หญิงดังๆคะ:) อยากบอกว่าพี่หญิงเป็นคนดีที่หนึ่งในดวงใจเลยคะ x x "

--Thank นะจ๊ะ พี่ปลื้มและปิติ ดีใจ หัวใจพองโต ขอบคุณค่ะ


*********

สรุปว่า ที่หวาหวาและคุณแฟนผ่านด่านตรวจพาสปอร์ตได้ .....ก็เพราะยิ้มหวานๆของเจ้าซันไซที่ให้กับเจ้าหน้าที่นะเนี่ย 55555

อ่านเรื่องราวของน้องหวาหวา สนุกมาก อั้นตามเจ้าซันไซเลย แถมเมาเรือไปกับน้องด้วย

พี่หญิงเมาทั้งรถทั้งเรือค่ะ
ถ้านั่งรถ พี่หญิงต้องเป็นคนขับหรือนั่งหน้าคู่กับคนขับเท่านั้นถึงไม่เมา แต่ถ้านั่งเบาะหลัง เมาเลย ปวดหัว จะอ้วก ต้องนั่งหลับเท่านั้น
แต่ถ้าขับรถขึ้น/ลงเขา เมาเละเลยค่ะน้อง พี่ต้องเป็นฝ่ายขับถึงจะไม่เมา

พี่เคยเที่ยวกับเรืออันดามันปริ้นเซส ตอนที่ยังไม่ปิดกิจการ (น้องอาจเคยได้ยินชื่อเรือ) พี่เมาไป 2วันแรกที่ขึ้นเรือเลยน้องหวาหวา ต้องกินยาแก้เมาเรือ ทรมานสุดๆ พี่เข้าใจน้องหวาหวาเลยว่ามันทรมานขนาดไหน

***************
"ทำไมเพราะอะไรแล้วหมาเป็นอย่างไระคะพี่หญิงกลั่นทั้งวันทั้งคืนอย่างนี้มีวิธีใหนแก้ไขใหมคะ??"

--เป็นธรรมดาของหมาที่อึเป็นที่เป็นทาง เป็นระเบียบค่ะน้อง เขาจะอึบนพื้นที่ที่เขาคุ้นเคย เช่นบนบก บนพื้นดิน เป็นต้น และหมาโตมีพลังในการกลั้นสูง กลั้นอึไม่กลัว แต่ถ้ากลั้นฉี่นานๆมีโอกาสเป็นกระเพาะปัสสาวะอักเสบได้

หมาเล็กกลั้นไม่เก่งเท่า มักจะยอมปล่อยออกมาในที่สุด

วิธีแก้ปัญหา ...ถ้ารู้ว่าต้องมีการเปลี่ยนแปลงพื้นที่อึ เราอาจฝึกเตรียมตัวเขาเสียแต่เนิ่นๆสัก 2 สัปดาห์ เช่น รู้ว่าต้องอึบนพื้นปูน ก็ฝึกพาไปอึบนพื้นปูน

ตอนช่วงที่กรุงเทพน้ำท่วมใหญ่ คนเลี้ยงหมาโตมีปัญหาเรื่องหมาไม่อึไม่ฉี่เยอะมาก เพราะหมาชินกับการขับถ่ายบนพืนดินปกติ ไม่เคยอึในห้อง หรือ บน นสพ
พอพื้นที่ส่วนใหญ่น้ำท่วม พาหมาไปอึที่สนามไม่ได้อีก ต้องอึบน นสพ หรือ ถาดที่เตรียมไว้ในบ้าน หมาก็ไม่ยอมอึฉี่เลย จนเจ้าของหมาบางราย ต้องยอมอพยพไปหารีสอร์ทต่างจังหวัดที่น้ำไม่ท่วม ไปพักชั่วคราว เพื่อให้หมาได้มีที่ขับถ่าย
หรือบางคนมีหมาเล็ก แต่ฝึกแต่ขับถ่ายบนพื้นดิน ช่วงน้ำท่วมก็ไปหาที่เช่าบ้านอยู่บนคอนโดที่ยอมให้เลี้ยงหมาชั่วคราว หมาก็ไม่ยอมอึฉี่บนห้องเลย จนเจ้าของต้องหาถาดใส่ดินใส่หินมาตั้งไว้บนห้อง หมาถึงยอมอึบนถาดที่มีดิน

ก็ลำบากกันไป แต่ก็ชั่วคราวเนอะ น้ำท่วมรอบนั้น ลำบากทั้งคนทั้งหมา

ส่วนพี่หญิงโชคดีไป ทั้งบ้านพี่ และบ้านพ่อแม่น้ำไม่ท่วมค่ะ รอดไป


"หวาหวาคิดได้ยังไงไม่รู้เหลาสบู่แหลมกลมๆกะว่าจะช่วยสวนให้ซันไชแล้วสงสารเค้าใช้ได้ใหมคะพี่หญิง?"

--โอ๊ะโอ๋! พี่หญิงไม่เคยลองด้วยสิ ไม่รู้ว่าผลจะเป็นยังไง
คำถามนี้พี่หญิงยอมแพ้ค่ะ ตอบ บ่ได้

*****************

รอฟังต่อนะจ๊ะ

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก

:)

ดีใจจังมีคนเข้าใจความรู้สึกอันนั้นเหมือนกันมีคนเค้าบอกว่าให้กินขิงสดแก้เมาหวาหวาก็อุตส่าห์พกไปแต่ที่ใหนได้ยิ่งกินยิ่งออกมาหมดเลยสงสัยกินช้าๆไป55..

เรืออันดามันปริ๊นเซสเคยได้ยินคะพี่หญิงชื่อเค้าออกจะดัง:) หวังว่าเหตุการน้ำท่วมอย่างนั้นคงไม่เกิดขึ้นอีกเข้าใจถึงหัวอกคนรักหมาคะบ้านพี่หญิงโชคดีแต่ถ้าแม้จะอยู่ในสถานการณอย่างนั้นจริงโยจา จีจี้และยูจิคงไม่มีปัญหาเรื่องฉี่อึในบ้านแน่นอนและคุณแม่เป็นมืออาชีพฝึกลูกๆมาอย่างดีแล้ว:) ข้อนี้จะมีคำถามตอนสุดท้ายสำหรับซันไชเวลาย้ายมาอยู่Is Of Man เพราะที่อยู่เป็นอพาทเมนส์ห้องสูทคะ

ขอเข้าเรื่องต่อนะคะ

พอขับรถออกจากถนนในตัวเมืองนั้นได้ประมาณ40นาทีก็เจอที่จอดพักที่มีสวนหญ้าให้ลูกค้าพาหมาเดินและทำธุระได้แต่ต้องเก็บให้เรียบร้อย:)เจ้าปุุ้มปุ้ยของน้องพอรู้ว่ารถจอดก็รู้งานรีบตื่นและพร้อมที่จะออกไปทำธุระเพราะกั้นมาทั้งวันทั้งคืนพอเดินหาที่ถูกใจเจอเป็นหลังต้นไม้ตามเคยก็ฉี่นานนน.....เลยคะ:)โถ..แล้วก็พาเดินอยู่ซักพักสั่งให้อึได้แต่ก็ไม่อึเลยกลับขึ้นรถเพราะต้องเดินทางต่ออี3:30ชมฺกว่าจะถึงบ้านคุณพ่อคุณแม่สามี เจ้าซันไชสงบหลับตลอดทางคาดว่าคงไม่ได้นอนมากบนเฟอรี่คุยกันว่าไม่น่าเชื่อเรากับมาอยู่เมืองอังกฤษแล้วตอนนี้มีแต่หนาวกับฝนไม่มีแดดมากเหมือนสเปนแล้วนะไม่รู้ซันไชเค้าจะรู้มั๊ยว่าเค้าอยู่ที่ใหนหวาหวาคิดว่าเค้าคงไม่รู้แน่นอน:) ส่วนตัวเองรู้สึกผ่อนคลายพร้อมกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ใหม่และรู้สึกสบายๆใจที่จะได้อยู่บ้านพ่อแม่สามีเกือบ2อาทิตย์ฉลองคริสมาสตร์แล้วก็ปีใหม่ก่อนจะเดินทางไปเมืองตัวเองโดยเฉพาะครั้งนี้เราต้องฝากลูกสาวหมาเราไว้ให้เค้าดูแลด้วย:) งานนี้ไม่มีเครียดคะ

พอถึงบ้านเราสองคนกับหมาก็ยืนกดออดหน้าบ้านตื่นเต้นเหมือนกันแต่พยายามให้น้อยสุดคะพอเค้าเปิดประตูรับหวาหวาก็ทำเหมือนเดิมทุกอย่างตามขั้นตอนคือให้เค้านั่งรอเราเข้าก่อนทักทายกันเสร็จก็จูงเค้าเข้าไปผูกไว้มุมห้องที่ๆเค้าจะนอนประจำต่อไปให้รอจนขนของเสร็จหวาหวาทำตามที่พี่หญิงบอกไว้ทุกอย่างคะถึงแม้คุณแม่สามีจะบอกให้ปล่อยซันไชเป็นอิสระเดินเล่นตามสบายเถอะฉันไม่ถือหรอกประมาณนั้นแต่หวาหวาบอกว่าขอฉันเทรนเค้าซักพักนะปล่อยฉันทำเสร็จแล้วฉันจะอณุญาติหมาเอง เค้าปล่อยตอนนี้:)หันหน้าไปคุยกับลูกชายต่อที่ห้องรับแขก ส่วนหวาหวาก็พาซันไชเดินใส่สายจูงไปในครัวให้น้ำกินเสร็จก็พาเดินออกไปหลังบ้านมีสวนหย่อมสั่งให้เค้าอึฉี่ได้ไปเลือกที่เองมันมืดหน่อยแล้วก็ลมและฝนโปรยหนาวววขอให้ฉี่อึเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้ามามี้เก็บเองตรงใหนก็ได้ขอให้เป็นที่ตรงนี้คือสนามหญ้ายืนมองอยู่ด้วยตลอดเห็นเค้ากระโดดเข้าหลังพุ่มไม้ด้านซ้ายทีขวาทีเข้าไปตรวจตรารอบๆสวนเลยคะเห็นท่าเห็นทางแล้วคงอึแล้วเย้!!! Doneซะทีเจ้าหมู:) พอเสร็จธุระแล้วเราก็เข้าบ้านกันคะยังอยู่ในสายจูงพาไปห้องนั่งเล่นก่อนเป็นห้องแรกตามด้วยห้องดินเนอแล้วค่อยกลับมาห้องนั่งเล่นอีกอณุญาติให้ทักทายได้แรกๆก็ตื่นเต้นใหญ่คุณพ่อปู่แม่ย่าก็ตื่นเต้นเสียงดังก็เลยต้องปล่อยตามเรื่องพอสักพักก็สงบคะ จำได้ว่าได้ให้อาหารและน้ำกับเค้าอีกรอบเค้าดื่มน้ำเยอะมากแล้วพาออกไปสวนหลังบ้านอีกรอบด้วยสั่งให้ทำธุระอีกแต่ด้วยความที่ตัวเองเหนื่อยกับการเดินทางมากเหมือนกันเบลอนิดคะจำไม่ได้ช่วงใหน:) แต่สองรอบแน่แน่นอนคะคืนนั่น

ซันไชbed timeผูกไว้ที่เค้าจะนอนสั่งด้วยแต่ไม่วายใครๆก็ตามออกมาดูและรบเร้ากันใหญ่ให้ปล่อยเค้านอนไม่ต้องผูกสงสารเค้าโดนขังในกรงบนเรือทั้งคืนแล้วไปโน่น:)ไม่มีใครในนั้นจะรักและสงสารเค้าห่วงเค้ามากไปกว่าหวาหวาหรอกคะ:)ปล่อยเค้าบ่นกันไปเรารักหมาให้ถูกทางเพื่อประโยชน์แก่เค้าด้วยเวลาเราไม่อยูู่เพราะฉนั้นไม่ฟังเสียงแต่ให้เหตุผลเค้าไปว่าฉันผูกเค้าแค่2-3คืนให้เค้าได้รู้ที่หลับที่นอนของเค้าให้แน่ชัดไม่ใช่ให้เค้าเดินไปเลือกเองตามชอบถ้าเกิดตื่นเช้าขึ้นเธอเห็นเค้าไปนอนบนโซฟาเธอจะชอบใจใหม:)เหนื่อยอยากไปนอนเหมือนกันแล้วเนี่ยคิดในใจ:)ส่วนเจ้าซันไชจอมฉลาดพอมีรู้ว่ามีเสียงคนให้ท้ายเท่านั้นละมันไม่ยอมอยู่นิ่งเลยคะพยามดึงเชือกจนตึงมองดูเหมือนแทบจะหายใจไม่ออกใกล้จะตายแล้วอะไรประมาณนี้ทำเสียงโอดครวญเบาๆอีกต่างหากแต่มีหมาที่ใหนมันจะดึงเชือกรัดคอตัวเองให้ตายน้องจำคำที่พี่หญิงบอกไว้ตอนที่ฝึกซันไชเดินใหม่ๆแล้วอีกอย่างลูกไม้นี้ใช้กับม่ามี้ไม่ได้หรอกซันไช

ต้องเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปหาเค้าอีกแต่ขอทุกคนอย่าตามมาพูดอะไรเพราะรู้ว่าเค้าจะนอนได้เวลานอนแล้วพอไปถึงก็ไม่สนใจไปปลดสายจูงที่ตึงเขม็งอยู่แต่สั่งให้เค้ากลับไปนั่งบนที่นอนพอนั่งปั้บก็ให้อาหารเม็ดเป็นรางวัลเจ้านี่ชอบกินและจะได้ผลดีมากกว่าการสั่งเข้มๆบางครั้งคะอยู่ด้วยซักพักจนเค้ายอมนั่งนิ่งบนที่นอนของเค้าก็ให้รางวัลอีกแล้วก็สั่งต่อให้นอนลงก็ให้รางวัลลูบหัวคุยด้วยเพราะๆชมเค้าตอนนี้เราทั้งคู่ผ่อนคลาย:)ซันไชยอมรับที่นอนตรงนี้ที่เราจัดให้เค้าที่ใหม่แต่ยังเป็นชุดที่นอนชุดเก่าขนมาด้วยจากสเปนok,หมาเรียบร้อยจริงๆแล้วตอนนี้กลับไปห้องนั่งเล่นต่อยังไม่ได้ให้ความสนใจใครเป็นพิเศษเลยเนี่ย:)

ซักพักก็ออกไปดูหมากันอีกเป็นไงเห็นเงียบๆแต่คราวนี้ทุกคนก็ต้องหัวเราะกันเพราะเห็นเจ้าซันไชหลับปุ๋ยนิ่งเลยบอกแล้วเหนื่อยจะตายอยู่แล้วก็ทำซนไปอย่างงั้นเอง:)สรุปคืนแรกที่บ้านใหม่ก็จบลงด้วยดีคะ

ตอนเช้าก็ทำตามปกติเหมือนเดิมที่เคยทำที่สเปนตั้งนาฬิกาปลุกไว้เลยเช้าตรู่เหนื่อยแค่ใหนก็ต้องตื่นพาหมาเดินทำกิจกรรมที่เคยทำฝนตกแฉะหนาวยังไงก็ต้องเดินกลับมาก็ฉีดน้ำเย็นนอกบ้านนั่นแหละล้างตัวให้เพราะมอมเกือบทุกวันเพราะอยากให้เค้าเข้าที่เข้าทางรู้สึกไม่มีอะไรเปลี่ยนและที่สำคัญไม่สร้างปัญหายุ่งยากให้พ่อกับแม่สามีในตอนที่เราไปแล้ว ความตั่งใจของน้องก็ไม่เหนื่อยเปล่าคะพี่หญิงเค้าก็น่ารักจริงๆพอๆหลานๆมาเค้าเล่นด้วยไปเดินด้วยอยู่ในบ้านอย่างสงบเป็นที่โปรดปรานของแม่สามีคะญาติคนใหนมาก็ต้องถามหาซันไชก่อนเป็นอันดับแรกแม่สามีก็จะบอกว่าซันไชดีที่สุดกว่าใครในบ้านหลังนี้ถ้ามีลูกหลานบางคนกลัวหมาเค้าก็จะได้รับตอบนั่นๆไปคือไม่มีอะไรน่ากลัวเลยตัวใหญ่จริงแต่ใจดีมาก:)ใครก็อยากพาซันไชออกไปเดินวันๆหนึ่งได้เดิน2-3รอบไกลแล้วยังได้วิ่งสนุกสนานในสวนสาธรณะกว้างๆอีกคะใครก็พาหมาออกไปวิ่งทั้งๆที่หนาวและฝนโปรยตลอด:)แล้วก็ได้ติดสอยห้อยตามไปทุกที่ทุกทางอีกต่างหมาตัวนี้โชคดีคะ:)

ตอนย้ายมาที่ไอออฟแมนใหม่ๆคุณสามีเค้าโทรกับไปถามข่าวหมาเค้าเกือบทุกวันขำมาก1-2อาทิตย์แรกก็ปรับตัวกันอยู่มีปัญหาเล็กๆน้อยๆอย่างเช่นว่าเลือกคนที่จะไปเดินด้วยคือชอบไปเดินไปกับแม่สามีไม่ไปกับพ่อสามีแล้วบางทีต้องออกๆปด้วยกันถึงไปไม่งั้นไม่ไปพอเดินๆอยู่ก็หยุดคือนั่งเป็นไก่ย่างถ้ากลับถึงจะลุกขึ้นแล้วถ้าเดินผ่านร้านขายเนื้อเจ้าซันไชก็หยุดนอนลงทันทีพยามจะเข้าไปในร้านตลกมากดูสิคะพี่หญิงเจ้าหมาตัวนี้ไม่ธรรมดาอายุ3ปี. พอเค้าพาไปเดินรอบริมทะเลเจ้านี่ก็ลงว่ายน้ำออกไปตั้งไกลจนเค้าต้องเรียกให้กลับจริงๆที่สเปนไม่เคยหรอกจะลงไปว่ายทะเลอย่างนั้น

ซันไชทำเอาคนแก่สองคนเหนื่อยไปพักหนึ่งแต่ตอนนี้เค้าบอกว่าพอรู้ใจกันแล้วสื่อสารกันเข้าใจแล้วว่าอะไรยังไงอีกอย่างพ่อกับแม่สามีเป็นคนชอบเดินต้องได้เดินทุกวันยิ่งมีหมาก็พาไปโนไปนี่ด้วยตลอดไปเดินไกลน้องคาดว่าเจ้าซันไชคงยอมเค้าไม่มากก็น้อยคะ:)

อีก2อาทิตย์น้องกับคุณสามีก็จะไปเยี่ยมซันไชคะไม่แน่ใจว่าเค้าจะแอ้คกับหวาหวายังไง:)

หวังว่าพี่หญิงคงไม่เบื่อนะคะพูดแต่เรื่องลูกหมาตัวเองเป็นเรื่องเป็นราว:)

คิดถึงคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะหวาหวาคุณแม่ได้โล่ชนะเลิศ และลูกตัวอวบนอนหน้าร้้านเนื้อ..ซันไซ


หวาหวา....น้องทำทุกอย่างเพอร์เฟค สุดยอด ไม่มีหลุดเลย ประทับใจน้องสุดๆ

อ่านเรื่องราวซะเพลินเลย ซันไซน่ารักมาก รู้มากอีกด้วย ขำตรงที่เลือกคนเดิน แถมนอนตัวกลมหน้าร้านเนื้อ ท่าทางอยากจะกินแน่เลย

พี่ว่านะ อีก2อาทิตย์จะเห็นความเปลี่ยนแปลงคือ ซันไซอ้วนขึ้น ไร้เอว พุงปลิ้น

.............


เมื่อไหร่เมืองไทยจะพาหมาไปเดินตามที่สาธารณะแบบ ตปท บ้างเนอะ ไปร้านต่างๆ ไปซื้อกับข้าว ไปนั่งกินไอติม หมานั่งข้างๆโต๊ะ พาหมาเดินในตัวเมือง ในห้าง

ระหว่างหวาหวาเล่า พี่หญิงก็จินตนาการตามนะ นึกเล่นๆว่า ตัวเองพาเจ้า 3ตัวเดินเล่นตามที่ต่างๆ คงสนุกสุขมาก

รอฟังต่อนะคะ ไม่เบื่อค่ะ ไม่เคยเบื่อ
พี่ชอบฟังนะจ๊ะ

พี่หญิง

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก

ข่าวดีประทัยใจมากๆเลยคะเจ้าซันไชยังเหมือนเดิมยังเชื่อฟังหวาหวาดีแทบไม่อยากเชื่อเลย:)กฎก็ยังเป็นกฎแถมรูปร่างฟิตมากๆพี่หญิงเชื่อหรือเปล่าคนแก่เค้าพาเจ้านี่ออกนอกบ้านนั่งรถออกไปเที่ยวเกือบทุกวันแล้วก็ไปที่ป่าเขาลำเนาไพอย่างนี้ปล่อยให้หมาวิ่งได้สุดๆและปลอดภัยเจ้าซันไชก็เลยฟิตเปี้ยเลยน้องจะส่งรูปให้ดูนะคะเอาไว้กลับบ้านก่อนตอนนี้ขอเก็บรูปภาพเยอะก่อนๆคะ

แต่่มีเรื่องต้องแก้ไขคือซันไชกลัวกล้องไปแล้วพอจับกล้องมีเสียงเปิดแค่นั้นละรีบเดินหนีหางจุกตูดเลยเมื่อก่อนไม่เป็นคิดว่ากลัวแสงแฟลตก็ไม่่ใช่คะน้องจะทำไงดีน้อพี่หญิงขอรบกวนช่วยแนะนำวิธีแก้ไขชัดๆให้น้องอีกรอบด้วยคะ

รอคำตอบนะคะ

หวาหวา&ซันไช

สวัสดีค่ะหวาหวา และ เจ้าสกินนี่ซันไซ

เรื่องกลัวกล้อง

น้องต้องค่อยๆทำทีละสเต็ป

_ เอากล้องมาให้หมาดม หรือ เอากล้องวางบนโต๊ะหรือวางบนพื้นก็ได้ ให้หมาเดินเข้ามาดมกล้อง ถ้าเขาลังเล ไม่กล้าเข้าใกล้กล้อง เราสามารถเอาขนมชิ้นจิ๋ว มาวางข้างๆกล้อง เพื่อกระตุ้นให้เขาเข้าใกล้กล้องแล้วได้กินขนมที่วางข้างๆกล้อง

ฝึกสเต็ปนี้จนหมาเข้าใกล้กล้องแบบไม่ลังเล แม้ไม่มีขนมล่อเขาก็กล้าเข้าใกล้กล้อง

_หวาหวานั่งใกล้ๆซันไซ ให้ซันไซนอน แล้วเอากล้องมาลูบตัวเขา เหมือนเรากำลังหวีขนเขาแต่ใช้กล้องลูบขนแทน ทำแบบนี้ ทำให้เขาสบายใจ เพราะเราถือกล้อง มือเราและกล้องทำให้เขาผ่อนคลาย ร่วมกันให้ความรักเขา

ทำแบบนี้จนเขาผ่อนคลาย ไม่ระแวงกล้องเมื่อโดนตัวเขา เมื่อเขาเพลินๆ ระหว่างลูบตัว เราก็กดเปิดกล้องให้มีเสียง แต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วก็ลูบตัวต่อ ทำแบบนี้จนหมาเฉยๆกับเสียงเปิด

_ให้ซันไซหมอบ หรือ นั่งข้างๆเรา เราถือสายจูงไว้ เขาจะได้หนีไม่ได้ แล้วเราก็ถือกล้องไว้ แล้วเราก็เปิด ปิดกล้องเล่น แล้วทำเป็นไม่สนใจ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ในสเตปนี้หมาห้ามหนี ทำจนกว่าหมาจะนั่งเฉยๆผ่อนคลาย เมื่อได้ยินเสียงปิดเปิดกล้อง ทำสเตปนี้ซ้ำๆจนมั่นใจว่าเสียงกล้องไม่กระตุ้นหมาอีก

_ ต่อไปฝึกถ่ายรูป โดยหวาหวานั่งใกล้ซันไซ ถ่ายคู่กับซันไซ โดยที่เราคุมไม่ให้เขาหนีไปได้ ให้เขานั่งหรือหมอบนิ่งๆ แล้วให้คุณแฟนช่วยถ่ายรูปให้ โดยทิ้งระยะห่างประมาณหนึ่ง อย่ามาจ่อหน้าเขา เมื่อเขาผ่อนคลายเมื่อคนถ่ายอยู่ระยะไกล ต่อไปก็ค่อยๆถ่ายใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้น ในระยะที่หมาทนได้

ประมาณนี้ค่ะหวาหวา ลองไปฝึกดูนะจ๊ะ

ขอบคุณคะพี่หญิงที่รัก น้องจะเริ่มฝึกวันนี้เลยคะแล้วจะส่งข่าวคะ

:). ขอบคุณคะ x x

สวัสดีคะพี่หญิงที่รักและลูกๆที่น่ารักทั้งสาม:)

น้องกลับมาได้2วันแล้วคะเพิ่งจะหายเหนื่อยเรียกว่าไปรอบนี้คุณปู่คุณย่าทั้งสองพาเราทั้งหมาด้วยออกไปเดินเขาเข้าป่าทุกๆวันเป็นที่สวยๆทั้งนั้นเลยคะที่ๆคนนิยมไปเดินกันวันสุดท้ายเหนื่อยสุดเดินไกลมากคิดว่าไปสายๆนั่งเรือข้ามฝั่งไปกลับก็เย็นเลยหยุดพักกินเที่ยงกันนิดหนึ่งออกบ้านทุกวันจริงๆโชคดีอากาศดีไม่มีฝนตกเลยแต่ก็ยังหนาวอยู่คะวันสุดท้ายก่อนจะขึ้นเครื่องกลับยังจะพาไปเดินอีกน้องเลยขอตัวรออยู่ในร้านกาแฟแถวนั้นให้เค้าไปเดินกันพ่อแม่ลูกและหมาหิมะจะตกด้วยวันนั้นหนาวมากเท้าน้องก็ออกอาการบวมแดงคันแสบทรมานมากคะตอนนี้ก็เริ่มดีขึ้นต้องทายาทุกเช้าเย็นน้องเคยแพ้หิมะเมื่อสองปีก่อนพอเย็นมากๆเดินนอกบ้านมากๆเนี่ยก็มีโอกาศเป็นอีกๆคะ ขอเข้าเรื่องเจ้าซันไชเลยนะคะพี่หญิง

เจ้าซันไชเนี่ยหุ่นดีท้องฟิตเปี๊ยตัวใหญ่แข็งแรงแต่ไม่อ้วนเหมือนเดิมคะเพราะได้วิ่งเต็มที่เกือบทุกๆวันแต่ไม่มีวันใหนที่ไม่ได้วิ่งสนุกๆบางวันก็แบบcrazyคะเรียกหยุดบ้างกลับบ้างตามโอกาสและอารมณ์ของหมาคนก็ยิ่งขำหัวเราะกันใหญ่ว่าหมาตัวเองซนน่ารักหมาก็ยิ่งวิ่งซนใหญ่ชนโน่นชนนี่กระโดดลงว่ายน้ำบ้างพอน้องจับมาใส่สายจูงแบบเชคเชนรัดที่ต้นคอหลังหูให้เดินไปด้วยข้างและดุด้วยเค้าฟังเราดีเลยทีเดียวยังจำกฎได้ดีถ้าเราอยากให้เค้าทำตามกฎเค้าก็ทำได้เดินได้ดีซักพักก็ดูสงบลงอย่างเห็นได้ชัดเพราะน้องดูอาการหมาน้องออกทนไม่ได้จริงๆที่เห็นเค้าวิ่งบ้าอย่างนั้นในป่าก็เถอะมองไม่เห็นตูดเลยนำหน้าเราไปถึงใหนแล้วก็ไม่รู้ สายจูงแบบเชคเชนนี่ต้องแอบพกไปเองเพราะเค้าจะให้เจ้าหมานี่ใส่สายเกาะอกตลอดแล้วเค้าก็บอกว่าควบคุมได้ดีกว่ากันถ้าเป็นเมื่อก่อนน้องจะโวยเลยแต่ฝึกสมาธิมาดีบ้างตอนนี้:)ก็เลยปล่อยตามเลยก่อนพอพาหมาออกไปเดินตอนเช้าน้องก็ให้เชือกเชคเชนส่วนตัวและก้ไม่ปล่อยให้หมาวิ่งพาคร์เลยเย้ยเจ้าซันไชให้เข็ดไม่ใช่ไปถึงเขตพาคร์ทีไรใจร้อนปล่อยหมาให้วิ่งทันทีหมายังไม่ได้นั่งด้วยซ้ำคะโอยเรื่องยาว:)แต่ก็ต้องปล่อยตามเรื่องก่อนคะส่วนมากตามสถาณการณ์เอาไว้เดือนหน้าหมากลับมาอยู่กลับเราแล้วค่อยจัดการดูแล้วไม่หนักหนาคะเจ้าหมาแค่ถูกเอาใจและถูกส่งเสริมให้ทำอย่างนั้นตามแบบฉบับคนเลี้ยงหมาทั่วไปคะ

แต่เรื่องนิสัยในบ้านต้องขอชมเค้าเชื่อฟังดีนั่งรอก่อนเราเข้าประตูนั่งรอก่อนกินอาหารคุณปู่กะย่ายังรักษากฎเหล่านี้ให้เราเป็นปกติดีมากถึงเวลานอนก็นอนไม่เคยกวนคะเรียกว่าในบ้านไม่มีปัญหาแต่นอกบ้านอีกเรื่องคะพี่หญิง:)

อยากส่งรูปซันไชไปให้ดูตลกมากเค้าจะพยายามทำท่าทำทางตลกๆเหมือนไม่อยากถ่ายตลอดถ้าเปรียบเทียบกับเมื่อก่อนถ้าน้องแอ๊คท่าใหนเจ้านี่ก็จะแอ๊คตามตลอดแบบธรรมชาติเลยดูรูปแล้วขำตลอดหมากัยคนแอ๊คเหมือนกัน:)

น้องได้ฝึกกับกล้องหนึ่งวันได้โอเคยังไม่ร้อยเปอเซนต์คะคนรอบข้างก็เข้าข้างหมาคะเลยเอาไว้ก่อนแล้วก็เป็นเฉพาะในบ้านคะนอกบ้านก็ไม่เห็นกลัวกล้องอะไรเพียงแต่กวนๆหน่อยเท่านั้นแปลก??วิ่งซนยังไงมีอะไรเกิดขึ้นกับหมาเค้าจะพูดแทนหมาตลอดบางเรื่องก็ไม่ใช่แต่ก็ต้องปล่อยก่อนตามเคยคิดถึงตังเองเมื่อก่อนก็พูดแทนหมาเหมือนกันตอนนี้เหมือนเป็นหมาเค้าและเค้าก็รักของเค้าเราก็เงียบไปก่อน
คะ:)

มีเรื่องตื่นเต้นๆที่เจ้าซันไชแสดงวีรกรรมที่ร้านอาหารเช้าด้วยหวาหวาขอมาเล่าต่อคราวหน้านะคะพี่หญิง

เดือนหน้าซันไชจะมาอยู่ด้วยแล้วน้องต้องเตรียมตัวเหมือนย้ายเข้าบ้านใหม่ใช่ใหมคะพี่หญิง

คิดถึงพี่หญิงคะ

หวาหวา&ซันไช

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก
พี่หญิงสบายดีใหมคะวันนี้หวาหวากลับมาเล่าเรื่องซันไชต่อคะ

เรื่องตื่นเต้นที่ว่าเกิดขึ้นที่ร้านอาหารเช้าในเมืองก่อนวันEasterหน่อยวันนั้นออกเดินกันเช้าซัก35-40นาทีแบบให้หมานำคะให้คุณสามีจูงพอถึงร้านอาหารเช้าก็ผูกเค้าไว้มุมหน้าร้านซึ่งเป็นกระจกแก้วมองเห็นกันได้เจ้าหมาก็keepมองคนที่นั่งกินอยู่ด้านในตลอดโดยที่ไม่สนใจคนที่ที่เข้าออกประตูจะมาคุยด้วยลูบหัวจับหูจับหางเพราะสายตาเค้าจะเพ่งมาหาเราเพื่อขออาหารคะไม่น่ารักเลยส่วนคนก็คอยมองหมาแล้วก็หัวเราะพูดคุยถึงหมาตลอดแต่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นคะตอนนี้แต่พอน้องกินเสร็จเลยขอตัวพาเค้าออกไปเดินตรงสนามหญ้าใกล้ๆคุณสามีก็ออกมาด้วยแล้วขอจูงเองด้วยสายจูงเกาะด้านหลังไอ้สายเกาะอกนะคะไม่รู้เรียกยังไงแต่พอเดินไปที่สนามหญ้าเท่านั้นเจ้าซันไชก็หยุดเดินรีบหันหลังกลับไปทางเดิมทำเหมือนกลัวอะไรสักอย่างซึ่งก็ไม่มีอะไรเสียงดังหรือทำให้กลัวแน่นอนคะเด็กๆก็เล่นอยู่อีกฝั่งหนึ่งแฟนหวาก็ตามหมาปล่อยให้หมาจูงดึงสายจูงยาวสุดม้วนไกลพอสมควรไม่ต้องถามถึงการควบคุมคะแค่ใส่สายเกาะอกให้หมาดึงเราได้ทั้งตัวนี่ก็ไม่ใช่แล้วเห็นแต่คนอื่นเค้าใส่กันทีนี้เห็นหมาตัวเองใส่บ้างแต่ต้องปล่อยตามใจคนแก่ไปก่อนคะ:)ดึงสายจูงไปจนสุดม้วนทีนี้คุณสามีก็พยายามดึงกลับแต่เป็นด้านหลังนะคะหมาหันตูดให้ส่วนเจ้าหมาก็ตรงดิ่งจะกลับเข้าไปร้านอาหารเช้าหาคุณปู่กะย่าหวังว่าจะได้กินอะไรบ้างนั่นละความคิดของเค้าน้องไม่อยากเชื่อพฤติกรรมอันนี้ของเค้าเลยคะ คนก็ดึงหมาก็ดึงจังหวะเดียวกับลูกค้ากลุ่มใหญ่กำลังออกจากร้านเปิดประตูพอดีน้องก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินใกล้จะถึงตัวเจ้าซันไชพอดี จังหวะเดียวกันสายเกาะอกก็ถูกดึงออกไปด้านขาหลังของหมาเจ้าหมาก็รีบวิ่งตายจะต้องเข้าไปในร้านให้ได้โอยมันรวดเร็วมากคะแต่โชคดีที่คนเปิดประตูออกมานั้นรีบรีบก้มตัวลงสะกัดกั้นช่วยกอดเจ้าซันไชไว้ได้พร้อมกับพูดว่าI got she! I got she!เจ้าหมาก็ดิ้นเพื่อให้หลุดใหญ่เลยไม่ยอมอยู่นิ่งๆน่าตีมากหวาก็รีบคิดทำไงดีปลอกคอก็ไม่มีไอ้สายเกาะอกจะใส่ก็จะช้าคนก็ยืนตันประตูเต็มเพื่อจะออกจากร้านแล่วก็มองกันใหญ่ส่วนมากก็หัวเราะขำกันโชคดีไม่มีใครไม่ชอบหมาในคนกลุ่มนั้นถ้าไม่อย่างนั้นต้องได้รับการตำหนิแน่นอน. คะน้องก็รีบคิดต่อว่าสายที่สามีจูงเป็นม้วนดึงเก็บเข้าในกล่องพลาสติกนั่นก็อาจจะใช้ผูกคอไว้ก่อนได้แต่ไม่เหมาะเอาซะเลยแต่ทันใดนั่นก็คิดได้ว่าตัวเองมีสายจูงส่วนตัวพกส่วนอยู่ในกระเสื้อเท่านั้นละรีบจัดการผูกที่คอเจ้าซันไชแบบเชคเชนทันทีเลยคะที่คิดๆ2-3อย่างไม่ได้นานนะคะทำเลยหลังที่ผู้ชายคนนั้นกอดๆหมาไว้ให้แป๊ปหนึ่งคะ ยังไม่เสร็จเท่านั้นคะเจ้านี่ยังไม่ยอมขยับอีกถ้าเข้าไม่ได้ก็ไม่ขอไปใหนขนาดนั้นคะพี่หญิงโอยน้องก็ยืนตั้งสตินิดหนึ่งให้ทางคนที่เค้าเดินออกจากร้านได้ออกก่อนยังเหลือคนที่มีรถเข็นลูกคะออกไม่ถ้าเจ้านี่ไม่ขยับเพราะขวางทางอยู่เกินครึ่งเลยคะส่วนตัวน้องรู้สึกปกติคะตอนนี้ไม่สนใจมองใครหรือใครๆจะมองเรากับหมายังไงก็ไม่สนใจ สนใจที่จะเอาหมาลุกนั่งยืนแล้วเดินออกจากประตูหน้าร้านตอนนี้เท่านั้นไม่เสียงดังไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรเพราะเค้าไม่ฟังน้องมากหรอกตอนนี้เลยแกล้งดึงเหมือนจะพาเข้าเดินไปข้างในร้านเท่านั้นละเจ้าซันไชรีบลุกขึ้น ทันทีที่ลุกขึ้นน้องก็รีบดึงหมุนเป็นวงกลับเดินออกร้านไปอย่างรวดเร็วคะไม้นี้เคยใช้และได้ผลเสมอต้องบังคับกันนิดไม่งั้นก็ต้องยอมหมาคะรอไปเถอะ30-1ชม.

เหมือนเป็นเด็กงอแงไม่อยากเชื่อว่าเค้าจะวิ่งกลับเข้าไปในร้านอาหารขนาดพาเดินไปไกลก็ยังทำหน้าทำตาหงองแหงงไม่อยากจะเดินดีๆแล้วจมูกไปดุนมือคุณแม่สามีขอกินนะคะตลกฝืดๆคะพอขากลับเดินผ่านร้านนั้นยังดึงสายจูงอยากจะแวะเข้าๆปให้ๆได้อย่างนี้ก็มีเหมือนต้องฝึกกันใหม่เลยถ้ากลับมาอยู่ด้วยกันอีก

ขอคำแนะนำจากพี่หญิงช่วยอธิบายนิสัยอันนี้และข้อควรปฏิบัติด้วยคะ

คิดถึงพี่หญิงคะ

หวาหวา&ซันไช

สวัสดีคะพี่หญิงที่รัก

พี่หญิงไปใหนคะ คิดถึงงงงง

เดือนหน้านี้เจ้าซันไชก็จะกลับมาอยู้ด้วยแล้วคะหวาหวาจะต้องเตรียมตัวตั้งรับและฝึกเจ้านี่ให้เข้าที่เข้าทางตามเดิมต้องเข้ามาอ่านหัวข้อต่างๆที่ต้องใช้ที่บลอกพี่หญิงให้ขึ้นใจอีกคะส่วนตัวเองก็ต้องแอททิฟความขยันเหมือนกันพอไม่มีหมาแล้วก็นอนยาวนั่งนานคะจนจะเป็นนิสัยแล้วในช่วงรอเริ่มทำงานคะอีกเดือนก็คงยุ่งหัวหมุนแน่ๆต้องตั้งสติคะ

แต่เนื้ออพาทเมนท์2ห้องนอน2ห้องน้ำที่อยู่ตอนนี้สะดวกกับการฝึกและจัดการกับเจ้าซันไชได้สะดวกคะจะมีก็เรื่องการฝึกฉี่และอึในห้องน้ำเท่านั้นคะเพราะบ่อยอากาศที่นี่แย่มากจำเป็นต้องเลยคะข้อนี้หวาหวากังวลอยู่นิดหน่่อยเพราะเค้าทำธุระที่สนามหญ้าซะเคยชิน

คุณสามีคุยโทรศัพท์ถามข่าวคราวลูกสาวหมาเค้าว่าเป็นไงบ้างเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้วเห็นปู่กับย่าบอกว่า she been naughty this week ว่าไม่ยอมออกไปเดินที่parkใกล้บ้านแต่อยากขึ้นรถไปเที่ยววิ่งสวนไกลๆเป็นทั้งอาทิตย์เลยคะเค่้าบอกมาว่าอย่างนั้นคุณสามีก็มากระซิบบอกหวาหวาต่อคะ แล้วก็ลงที่หวาหวาตามเคยคือshe just like you,really like you.พ่อกับแม่เค้าก็บอกเหมือนเวลาเจ้านี่ซน you just like you mummy. หวาหวาก็รู้ว่าเจ้าซันไชนะเค้าก็ก้อบปี้เอานิสัยหวาหวาเมื่อก่อนตอนอยู่ด้วยกันแต่3-4เดือนแล้วนี่อยู่กับคนแก่เค้ายังจะนิสัยเหมือนหวาหวาหมดเลยเหรอคะพี่หญิง

หนึ่งอาทิตย์ที่ไปเยี่ยมเค้าไม่ได้ทำหน้าที่จ่าฝูงเต็ม100%คะได้แต่เดินตามๆดูๆให้เค้าเป็นไปอยากดูเค้านะคะได้ตื่นเช้าไปเดินเป็นการส่วนตัวสองต่อสองแค่1วันแล้วคุณแม่สามีบอกไม่ต้องตื่นเช้าขนาดนั้นให้นอนนานๆ รอออกไปพร้อมกันทั้งหมดสายๆแล้วได้เดินตอนเย็นสองต่อสองกับหมาแค่2วันคะพาไปเดินเย้ยสวนสาธารณะไม่ปล่อยให้วิ่งเหมือนเคย. ยังไงเวลาก็ไม่พอฝึกกันคะพี่หญิง ทุกวันเลยมีเรื่องต้องให้เล่าถึงวีรกรรมความซนนอกบ้าน

แต่จะว่าหมาก็ไม่ใช่คะ

สงสารปู่กับย่าเพราะเพิ่มงานให้เค้าตั้งแต่ต้องเลี้ยงหมาให้เราบ้านที่เคยสะอาดสะอ้านก็มีแต่ขนหมากระจายทั่ว รถที่เคยรักนักรักหนายังปล่อยให้มีกลิ่นหมาเต็มทัยรถคะพี่หญิง:)

ลูกหมาจะกลับมาอยู่กับม่ามี้แล้วคะ

พยามเข้าไปฝากข้อความหลังไมค์แต่ยังงก็ทำบ่อได้คะพี่หญิง
คิดถึงคะ

หวาหวา

สวัสดีค่ะหวาหวา

พี่เพ่ิงกลับจากเที่ยว + ว่ิงมาจ้าาา

เที่ยวและวิ่ง Half marathon 21K ที่ปราก และ ต่อเที่ยวและวิ่ง Full marathon 42K ที่เวียนนามา หนุกมาก เหนื่อยดี หนาวด้วย พี่ไม่คุ้นกับการวิ่งหนาวๆชินแต่วิ่งร้อนๆเมืองไทย
ไปวิ่งปรากอุณหภูมิ 1 องศา วิ่งขาแข็ง เท้าชา แต่ตอนวิ่งที่เวียนนาดีหน่อย อุ่นขึ้นเป็น 10 องศา

พี่ได้อ่านเรื่องราวของหวาหวานะ ตอนอยู่ที่ ตปท แต่พี่ตอบไม่ถนัด เพราะมีเอาแต่ ipad ไป

________________

เรื่องวีรกรรมในร้านอาหาร

แปลว่าพ่อแม่สามีตามใจหมาเมื่ออยู่นอกบ้าน แต่ในบ้านคงกฎไว้อย่างดี หมาเลยนิสัยดีเมื่ออยู่ในบ้าน แต่พออยู่นอกบ้านก็เอาแต่ใจตัวเอง

เพราะเขาทั้งคู่ให้เดินแบบใช้สายรัดอก harness ตลอดเวลา ทำให้คนไม่มีpower ในการคุมหมาเมื่ออยู่นอกบ้าน มีแต่ตามใจหมา เมื่อหมาเดินได้อิสระ คนก็ไม่เหนื่อยเวลาใช้harness เขาก็เลยคิดว่า ใช้ harness คุมหมาได้ดีกว่าใช้โซ่กระตุก ก็เพราะใจเขาไม่ชอบโซ่กระตุก ถ้าคนไม่มีความเป็นผู้นำพอ หมาก็จะเดินดึงโซ่ เขาก็คุมลำบาก อายแถมไม่กล้ากระตุก ก็เลยคิดว่า ใช้โซ่กระตุกคุมหมาได้ไม่ดี จริงๆแล้วเขาคุมหมาไม่ได้เลยต่างหาก


การที่น้องหวาหวาก็คุมซันไซลำบากตอนอยู่นอกบ้าน หรือ ที่ร้านอาหาร ก็เพราะน้องมัวแต่เกรงใจครอบครัวสามี มีอะไรก็ปล่อยไป เจ้าซันไซก็จะดื้อกับน้อง เคารพน้องลดลง เพราะเขารู้ว่า น้องมีอำนาจไม่พอ น้องไม่กล้า

แถมคุณสามียังให้หมาใช้harness อีก ให้หมาเดินจูงคน ไม่ใช่คนจูงหมา ดังนั้นคนเสียอำนาจไปหมด

แถมน้องก็แก้สถานการณ์แบบผิดๆอีก จากประโยคนี้

"สนใจที่จะเอาหมาลุกนั่งยืนแล้วเดินออกจากประตูหน้าร้านตอนนี้เท่านั้นไม่เสียงดังไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรเพราะเค้าไม่ฟังน้องมากหรอกตอนนี้เลยแกล้งดึงเหมือนจะพาเข้าเดินไปข้างในร้านเท่านั้นละเจ้าซันไชรีบลุกขึ้น ทันทีที่ลุกขึ้นน้องก็รีบดึงหมุนเป็นวงกลับเดินออกร้านไปอย่างรวดเร็วคะไม้นี้เคยใช้และได้ผลเสมอต้องบังคับกันนิดไม่งั้นก็ต้องยอมหมาคะรอไปเถอะ30-1ชม."

_ เป็นพี่ พี่จะไม่รอ ไม่มีความคิดที่จะรอหมาเลย หรือ รอให้หมาตัดสินใจเป็นชั่วโมงๆแล้วเราก็ยืนนิ่งเป็นท่อนไม้รอให้หมาคุมเกมส์
ถ้าพี่จะไป พี่ก็จะไปในทิศทางที่พี่ต้องการ ถ้าหมาขัดขืนก็กระตุกสายจูงเตือน ยังไงหมาก็ต้องตามพี่ เพราะพี่ไม่เกรงใจหมา ไม่หน้าบาง ไม่อายใคร เพราะหมาของเรา วิธีเรา คนอื่นอย่ายุ่ง พี่ไม่แคร์​ แล้วหมาจะดี เราจะไม่เสียอำนาจ เพราะเราไม่อายที่จะใช้วิธีของเรา แล้วหมาจะเกรงใจเราในทุกสถานการณ์

แต่น้องเกรงใจหมา เกรงใจคน เกรงใจพ่อแม่สามี อายสายตาคนที่น้องใช้เชือกกระตุกเพราะที่อังกฤษเขาแอนตี้ แถมคนที่นั้นไม่ชอบซีซาร์ด้วย น้องก็เลยไม่กล้ากระตุกเตือน กลัวถูกมองว่าไม่ดี น้องก็เลยใช้วิธีทำเป็นเดินไปแล้ววนกลับ แถมถ้าเป็นไปได้น้องยังเลือกที่จะรอหมาอีก เพื่อรอให้ซันไซยอมเดินจากมาด้วยตัวเอง อันนี้น้องคุมสถานการณ์ไม่ได้นะคะ น้องเกรงใจหมา สวมหัวโขนมากเกินไป

วันหลังต้องมั่นใจนะคะ มัวแต่เกรงใจคนอื่น แต่หมาเราเสีย มันไม่คุ้ม

__________________

หมาดื้อและซนตอนอยู่กับพ่อแม่สามี ก็ต้องโทษคนที่อยู่กับหมา ณ ตอนนั้นสิว่า ไม่ได้เป็นจ่าฝูง คุมหมาไม่ได้ หมาก็เลยดื้อ

ไม่ว่าใครก็ตามแต่ที่อยู่กับหมา ณ ตอนนั้น เวลานั้น ถ้าคนนั้นคุมหมาได้ หมาก็เรียบร้อย หมาก็เคารพ
แต่ถ้าคนคนนั้นคุมหมาไม่ได้ หมาก็ดื้อ หมาก็ไม่เกรางใจ จบเลย ง่ายมาก
ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็น นาย ก นาย ข นาง A นางB


ก็พ่อแม่สามีไม่คิดจะโทษตัวเองไง (เป็นธรรมดาของคนทุกชาติที่มักจะโทษคนอื่นก่อนเสมอ) แต่ดันโบ้ยความผิดให้คนอื่นว่า ที่หมาดื้อ เพราะเหมือนคนโน่น คนนี้

น้องหวาหวาก็เข้าใจเรื่องจิตวิทยามาพอสมควร ก็น่าจะไม่งงเรื่องนี้

___________

แต่น้องก็ไม่ต้องเครียดหรือกลุ้มใจนะจ๊ะ ทุกอย่างแก้ได้ปรับได้

พี่หญิงตอบตรง ก็เพราะหวาหวาจะได้เข้าใจที่มาที่ไปว่าทำไมหมาถึงเป็นแบบนี้ แบบนั้น

พ่อแม่สามีเขาก็เต็มที่ เขาก็ยอมทำตามกฎของเรา(บางส่วน) และเขาก็ทำตามใจเขาด้วย และเราก็ไม่มีสิทธิไปจู้จี้อะไรมาก ไปเปลี่ยนความคิดเรื่องการเลี้ยงหมาของเขาก็ไม่ได้ เพราะเขามีความเชื่อแบบนั้นซึ่งหลายเรื่องก็ขัดกับจิตวิทยาสุนัข ไม้แก่ดัดยาก เราก็ทำเท่าที่ทำได้ แต่ให้เข้าใจที่มาที่ไปเอาไว้ จะได้รู้ว่าต้องแก้ต้องปรับอะไรบ้างเมื่อเรารับเขามาอยู่กับเรา

สู้ๆนะคะ

พี่หญิง

เย้!!!ดีใจจังพี่หญิงที่รักของหวาหวากลับมาแล้ว ไปเป็นนักวิ่งหญิงมาราธอนมานี่เองน่าสนุกจังเลยและขำวิ่งขาแข็งเพราะหนาวฮิๆๆเข้าใจความรู้สึกเลยว่าเป็นยังไงจ้าขออณุญาติขำอีกรอบฮิๆๆ:D อยากวิ่งด้วยจังเลยจ้ะ

ใช่เลย!!คำตอบพี่หญิงตรงเผ็งทุกอย่างถูกใจสุดๆเลยใช่หมดเลยใช่จริงๆคะพี่หญิงใช่ทุกอย่างเลยคะ

เค้าไม่ชอบเชคเชนแล้วบอกว่าคนที่UKไม่มีใครชอบเท่าใหร่เพราะมันรัดคอหมาไม่ยุติธรรมกับหมาว่างั้นอันนี้เค้าพูดสมัยนานแล้ว.

ทำไมคนที่นี่ไม่ชอบซีซ่าที่รักของเราอ่ะแปลกมนุษย์น้องชอบเข้าไปดูวีดีโอของเค้ากับหมาๆต่างๆเวลาอารมณ์ไม่ดีจะหายทันทีเลยคะพี่หญิงคงรู้ว่าทำไม

น้องก็ไปพูดไม่ได้ว่าเค้าฝึกหมาไม่ดีไม่เคยเดินMastering the walk เลยยอมให้หมาเดินนำหน้าแล้วลูกๆหลานๆทุกคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า she is the leader พากันเดินตามหลังหมาอย่าเต็มใจ น้องก็อดใจปล่อยไปตามเลยก่อนคะพี่หญิงพูดถูกสุดๆเลย แล้วเค้าไม่ชอบฟังความจริงคะชอบฟังเฉพาะอะไรดีๆคำชมเท่านั้น:)มีแบบนี้อยู่ในโลกเยอะเลย

พอเรียกหมาไม่กลับก็หันมาบอกน่้องว่าเธอต้องพยามฝึกเค้าให้ฟังคำสั่งเวลาเรียกต้องกลับทันทีนะไม่่หัวทวนลมอย่างนี้ ขำมากเลยคะน้องเพิ่งมาๆได้แค่วันสองวัน แต่พอน้องเรียกเจ้าซันไชพูดว่าจับได้ดีกว่ามาใส่เชคเชนส่วนตัวที่พกไปเค้าก็รีบเดินมาบอกเราให้ปล่อยให้หมามันวิ่งสิ ที่คำตอบพี่หญิงใช่หมดเลยจ้ะ

หมาไปวิ่งไล่แกะในสวนอุทยานเป็นนานกว่าจะเรียกกลับมาได้เค้าก็มาบอกว่าไม่โทษหมาหรอกเพราะหมาไม่เคยฝึกให้อยู่กับแกะหรือเห็นแกะบ่อยๆตอนเป็นหมาเด็กนี่ถ้าได้ฝึกพาเค้าไปเที่ยวอยู่ใกล้แกะบ่อยๆคงไม่เป๋นอย่างนี้ว่างั่นคะอะไรก็มาลงที่น้องคนเดียว.....

กลับมาอยู่ด้วยกันคราวนี้ต้องกฎต้องเป็นกฎเข้มคะพี่หญิงน้องสัญญากับตัวเองไว้เลย

ขอบคุณพี่หญิงมากๆคะ

หวาหวา

สวัสดีจ้าน้องรัก หวาหวา

คนที่เขาแอนตี้ซีซาร์ ก็เพราะเขาคิดว่าวิธีซีซาร์ มันไร้มนุษยธรรม โหดร้ายทารุณ ทำร้ายจิตใจหมา ไม่ว่าจะกระตุกสายจูง การจับนอนตะแคง การให้หมาเดินตามไม่ให้เดินนำ การที่คนเดินนำออกประตุก่อน การให้หมารอก่อนกิน การให้หมานอนกรงไม่ให้ขึ้นเตียง วิธีเหล่านี้ เขาบอกว่าโหดร้าย ทำให้หมากลัว หมาเลยยอมทำตาม คนพวกนี้ยังดูหมาไม่เป็นเลย แยกไม่ออกว่ากลัวกับเคารพต่างกันอย่างไร เรื่องง่ายๆแค่นี้ยังแยกภาษากายหมาไม่ออก แต่ริจะมาวิจารณ์ซีซาร์ ทำเป็นกูรูวิจารณ์ซีซาร์​ แต่ตัวเองไม่มีความรู้ใดๆเลยเกี่ยวกับจิตวิทยาสุนัข น่าขันมาก

หน้าบางไม่กล้าตักเตือนสุนัข เพราะกลัวตัวเองดูไม่ดี ดูแย่ในสายตาคนอื่น พอจะแก้ปัญหาพฤติกรรมหมา ก็เลือกใข้วิธีเด็กอมมือพวก Positive reinforcement วิธีเบาๆพวกนี้ใช้ได้กับหมา easy go lucky แต่ไปใช้กับหมาก้าวร้าวไม่ได้ มันไม่ได้ผล พอหมาแก้ไม่ได้ผล พวกเหล่าคนหน้าบาง และมากด้วยมนุษยธรรมเหล่านี้ก็เลยเลือกวิธีที่แสนจะเพอร์เฟคคือ การ Put down หมาแทนการปรับพฤติกรรม (ถ้าเมืองไทยก็เลือกวิธีเอาหมาไปปล่อยวัด หรือ ยกให้คนอื่น หรือ ปล่อยเลยตามเลย ต่างคนต่างอยู่ หมาอยู่ส่วนหมาไม่ยุ่งเกี่ยวกัน หรือ มักง่าย ใช้เงินแทน ยอมจ่ายเงินเพื่อให้ใครก็ได้มาทำให้หมาตัวเองดี แต่ตัวเองไม่คิดจะทำเองเพราะขี้เกียจ แต่ครูฝึกก็ไม่ได้ช่วยอะไร เสียเงินฟรี เสียค่าโง่ไป ก็ได้หมาแย่เหมือนเดิม )
พี่ก็ไม่รู้ว่าพวกนี้คือพวกมีมนุษยธรรมจริงๆ หรือ พวกที่แคร์ภาพลักษณ์ของตัวเอง(หน้าบาง) หรือ คนเห็นแก่ตัว .....กันแน่ แต่ไม่รู้ตัว เพราะคิดว่าทำแบบนี้แล้วเป็นแม่พระมาโปรด

แต่ซีซาร์ ...วิธีีของเขา ช่วยให้หมารอดจากการถูก put down มานักต่อนัก
หมาที่เหล่าครูฝึกสาย Positive reinforcement ต่างสายหัว แก้ไม่ได้ แนะนำให้ทำให้หลับสถานเดียว แต่ซีซาร์ กลับทำให้หมาหายดีเป็นปกติในเวลาไม่กี่นาที เลยทำให้เหล่าครูฝึกสายPositive reinforcement หน้าแตก ก็เลยอิจฉา เลยแอนตี้ซีซาร์กันใหญ่ เพราะอิจฉาที่ทำแบบเขาไม่ได้ เมื่อทำไม่ได้ ก็โจมตีให้จมดินเสียเลย ...นี่แหละสาเหตุที่ทำไม เหล่าสาวกPositive reinforcement ถึงแอนตี้ซีซาร์ หรือ เหล่่าสัตวแพทย์สายPositive reinforcementถึงแอนตี้ซีซาร์
ชาวบ้านตาสีตาสา ได้ยินแต่คนพูดแอนตี้ซีซาร์ รวมถึงหมอขี้อิจฉา ก็เลยหูเบา เชื่อตามคำบอกเล่าที่ไม่รู้จริง ให้เกลียดซีซาร์



บ่นซะยาวเลยพี่ 555

คิดถึงหวาหวานะจ๊ะน้องรัก คราวนี้น้องได้ฟังพี่ระบายแทน

พี่หญิง

555 ฟังพี่หญิงบ่นแล้วสบายใจจัง มันด้วย:)หายกลุ้มอีกต่างหาก:) x x
เป็นยาชูกำลังให้หวาหวาเตรียมจัดการกับเจ้าซันไชต่อไปคะ หวาหวารักซีซ่าแต่รักพี่หญิงที่สุดคะ:)

ภูมิใจที่เลี้ยงหมาแบบซีซาร์เวที่สุดและได้พี่หญิงแนะนำชััดเจนตลอดทุกรายการคะ;)

ประทับใจสุดๆ

คิดถึงพี่หญิงเหมือนกันจ้ะ

หวาหวา

สวัสดีจ้าพี่หญิงที่รัก

ฮ่าๆๆไปเที่ยวของพี่หญิงแบบมีเป้าหมายคือไปกิน ไปเที่ยวและไปวิ่งสะสมเหรียญ อย่างสุดท้ายนี้พิเศษจริงจ้า:)

ญี่ปุ่นเป็นประเทศหนึ่งที่น้องฝันอยากไปเพราะชอบกินอาหารญี่ปุ่นมากจ้ะ ฝากพี่หญิงกินเผื่อเยอะๆด้วยนะคะ ขอให้เที่ยวสนุกๆและถ่ายรูปมาเยอะจะรอดูจ้ะ

ขอบคุณพี่ีหญิงมากๆที่ให้คำแนะนำน้องเสมอ วันนี้ลู่วิ่งเพิ่งมาถึงจ้ะเข้าท่าเชียวแต่สามีบ่นบอกว่าสั่งมาเร็วเกินไปที่ไม่มีจะวางรอย้ายบ้านใหม่ก่อนก็ไม่ได้แล้วเค้าเองก็เดินหมาประจำอยู่แล้วไม่เห็นต้องเป็นห่วงเลย เฮอๆๆเดินน่ะเดินแต่ไม่ถึงใหนทำเวลาก้ไม่ถึงเดี๋ยวก็กลับมาแล้วจ้ะ

หวาหวาขอตัวเข้าไปอ่านหัวข้อ ฝึกน้องหมาเดินลู่วิ่งก่อนนะคะ ถ้าได้เรื่องยังไงแล้วจะมารายงานจ้ะ

ดีใจที่บ้านพี่หญิงน้ำไม่ท่วม ลูกสามตัว โยจา จี้จี้และยูจิก็เลยปลอดภัยด้วยไม่ลำบากกัน

รักพี่หญิงคะ

หวาหวา