< < < Choux Cream Mont Blanc ....แบบขี้เกียจทำแต่ไม่ขี้เกียจกิน > > >
เฮ้อ.....งานใช้แรงงานนี่มันเหนื่อยจริงๆน้อ ช่วงนี้กำลังกลับไปปัดกวาดเช็ดถูบ้านเก่า เราจะทำเป็นโรงงานใหม่ เพราะที่นี่ชักจะคับแคบไปซะแล้ว เอ...หรือเราสองคนอ้วนขึ้นกันแน่ อิอิ
บ้านหลังนี้ไม่มีใครอยู่มานาน ตั้งแต่ตากับยายจากไป ได้กลับมาปัดฝุ่นอีกครั้งเลยคิดถึงยาย ตอนปัดห้องครัวเห็นภาพยายสอนทำอาหาร ทำขนม ก่อนจะน้ำตาซึมกันไปมากกว่านี้ บัวนึกถึงสิ่งที่ยายชอบกินอยู่อย่างนึง นั่นก็คือเจ้าเกาลัด ซึ่งคนแกะเปลือกก็คือบัวนี่เอง จนตอนหลังแอบขี้เกียจ ไปซื้อแบบที่แกะเป็นถุงๆมาแล้วให้กินแทน อิอิ
พอนึงถึงเกาลัดเลยไปบอกเจ๊เกดว่าหนูจะทำมองบลังค์ เพราะอยากกินและไม่ได้ทำนานมาก เลยกลายเป็นซีรีส์มองบลังค์ฉบับคนขี้เกียจสามคน อิอิ
เค้กมองบลังค์เจ้าที่บัวชอบมากอยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ จำชื่อร้านไม่ได้ แต่เวลาญาติไปญี่ปุ่นต้องหิ้วใส่กล่องขึ้นเครื่องมาฝากทุกครั้ง เค้าจะทำเป็นคัพเค้ก ไส้ตรงกลางเป็นวิปปิ้งครีมกับเกาลัดเชื่อม เสียดายที่แถวนี้ไม่มีเพราะเป็นชายแดนกรุงเทพ กร้ากกก
บัวเลือกทำเป็นชูครีม เพราะชอบกินขนมอะไรที่หยิบใส่ปากได้เลย แต่คราวนี้ขอลูกโตหน่อย จะได้อิ่มๆ มองบลังค์เวอร์ชั่นนี้ใช้เวลาเตรียม ทำ และกินได้ถึงชม.ค่ะ quick & easy จริงๆเนอะเจ๊เกด แป้งชูครีมที่บางกรอบ กัดเข้าไปเจอวิปปิ้งครีมนุ่มๆและลูกเกาลัด โอ๊ยยยย คิดถึงรายการทีวีแชมเปี้ยนเลยเนอะ
สูตรจากคัมภีร์เล่มเดิมค่ะ Baking Illustrated by the editors of Cooks Illustrated magazine
ไข่ทั้งฟอง 2 ฟอง ไข่ขาว 1 ฟอง เราใช้ไข่ขาวผสมด้วยเพื่อให้ได้แป้งที่บางและกรอบ เนย 5 ชต. นม 2 ชต. น้ำ 6 ชต. น้ำตาล 1 ชช. เกลือ 1/4 ชช. แป้งอเนกประสงค์ 1/2 ถ้วย
เริ่มจากตีไข่ทั้งหมดเข้าด้วยกัน พักไว้
ต้มน้ำ นม เนย น้ำตาลและเกลือด้วยกันด้วยไฟกลางค่อนข้างอ่อน จนกระทั่งเนยละลายหมด ส่วนผสมเดือดเล็กน้อย
ยกลงจากเตา ใส่แป้งลงไปทั้งหมด คนเร็วๆให้เข้ากัน เอากลับขึ้นไปตั้งไฟ คนตลอดเวลา จนกระทั่งแป้งเริ่มใสและร่อนออกจากหม้อ
ยกลงจากเตา พักไว้ให้พออุ่นๆ บัวเอาลงใส่โถตีเลยค่ะ เร็วดี อิอิ พอแป้งอุ่นๆ ค่อยๆรินใส่ส่วนผสมไข่ทีละนิด ถ้าเห็นว่าแป้งเริ่มเหลวก็พอเลยนะคะ แต่บัวหยุดไม่ทัน ใส่ไปหมดซะแล้ววว
พอส่วนผสมเข้ากันแล้ว ตักใส่ถุงบีบ บีบลงถาดที่สเปรย์น้ำมันไว้บางๆ วันนี้ขอลูกโต เลยมีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้ง 2 นิ้ว เสร็จแล้วใช่ช้อนเปียกน้ำแตะๆเอายอดแหลมลง เดี๋ยวมันจะไหม้ซะก่อน
อบไฟ 200 องศาซี 20 - 25 นาที จนพองสวย แล้วลดไฟเหลือ 170 อีก 5 นาที ถ้าลูกเล็กก็ลดเวลาลง
ระหว่างนี้ไปกวนครีมเกาลัด ซึ่งบัวขี้โกง ให้เพื่อนบอลที่แอบมาซุ่มทำมองบลังค์ของตัวเองที่บ้านบัว เป็นคนกวนให้ อิอิ แล้วใช้ร่วมกันค่ะ ไปดูสูตรที่นี้เลย //www.bonkajotan.bloggang.com
สุกแล้ว !!!! แป้งพองกลมโตมาก ผิวแตกแบบนี้กรอบสมใจแน่นอน อิอิ
พอแป้งเย็นแล้วจัดการเปิดฝา เผยสมองอันกลวงโบ๋ กลวงขนาดนี้เปลืองไส้แน่ๆ
ตีวิปปิ้งครีมจนขึ้นฟู แล้วบีบลงไปจนเกือบเต็ม วางลูกเกาลัดลูกโต๊โตลงไปตรงกลาง
เอาครีมโปะเพื่อปกปิดริ้วรอย
บัวไม่ได้ใช้หัวบีบมองบลังค์ เพราะมันลงท่อไปซะแล้ว เลยใช้หัวบีบลายหอยธรรมดานี่แหละ ง่ายดี
สุดท้ายวางเกาลัดลงไป นึกได้ตอนกินหมดแล้วว่าลืมโรยไอซิ่ง ว้าๆๆๆๆๆๆๆ เทือกเขาของเราเลยไม่มีหิมะ ให้อภัย..ตอนนี้หน้าฝน
เรียงสาม เพราะวันนี้เรามีกันสามหน่อ
แต่งตัวหน่อย เดี๋ยวจะไปเยี่ยมบ้านน้า อิอิ
มุมบน
จริงๆน่าจะแช่สักนิดแล้วค่อยกิน แต่ตอนทำเสร็จนี่มันสามทุ่มได้แล้วมั้ง ดึกแล้ว กินเลยดีกว่า วันนี้ขอไม่ตัก แต่กัดโชว์นะคะ
ไปชมของเจ๊ เอ๊ยยย!! พี่เกด
กะเจ้าบอล
สิริเวลาจนกระทั่งตกถึงท้องไม่เกินชม. บอกแล้วว่าง่ายและเร็วมากค่ะ บ้านนี้ทำอะไรยากๆไม่เป็น อิอิ
เอ...แล้วเมนูนี้ถือเป็นหนึ่งในเทศกาลผลไม้รึเปล่าคะเนี่ย
Create Date : 04 กันยายน 2551 |
|
27 comments |
Last Update : 7 ธันวาคม 2553 11:51:23 น. |
Counter : 2786 Pageviews. |
|
|
|
ข้าวเป็นศัตรูกับชูครีมล่ะ ทำเจ๊งไปสองรอบแล้ว เซ็ง
ไม่ทำแล้ว ซื้อกินดีกว่า