lliliil Work it harder, Make it better, Do it faster, Make us Stronger liilill
space
space
space
<<
มีนาคม 2565
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
space
space
21 มีนาคม 2565
space
space
space

ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. ที่ 298 "หลากหลายอารมณ์" .... ควรออกกำลังกายแต่พอควร....


ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 289

"หลากหลายอารมณ์"





โจทย์โดย คุณ กะว่าก๋า





ผมโอเคขึ้นแล้วครับ
ไม่ใช่เพราะอะไรในที่ทำงานดีขึ้นนะครับ 
แต่แค่ช่วงที่เงียบๆ ไป ผมไปทำอะไรมาหลายอย่าง 
ทำอะไรที่ชอบ ที่อยากทำ ปล่อยไปตามอารมณ์ตัวเอง 
ก็เลยหยุดเขียนบล๊อกด้วยครับ
เพราะไม่อยากนำเสนอบล๊อกในมุมที่ไม่สนุก 555555

จริง ๆ แล้วมันเป็นความเหนื่อย ความเครียด ความท้อแท้มากกว่า
พอพบว่า รอบตัวเราก็ยังมีเพื่อนคุณภาพเยอะเหมือนกัน
ที่พร้อมจะซัพพ๊อทเราเมื่อต้องการ 

แถม...แฟนคลับเราก็มีคุณภาพนะเนี้ย 5555555
และขอบคุณทุกท่านครับสำหรับกำลังใจ


ช่วงที่เงียบๆ ไป ผมไม่ได้กลับไปหาหลาน
พอไม่มีอะไรทำก็ว่างเปล่ามาก เลยไปหาอะไรทำ
ออกไปวิ่งที่สวนรถไฟ วิ่งเส็ดก็เปลี่ยนเสื้อผ้าในรถ
แล้วไปนั่งดื่มไวน์ซักแก้วที่แถวเซนลาด แค่แก้วเดียวละครับ
เพราะผมกำลังอยู่ในช่วงเทรนนิ่ง เลยงดอาหารหลายอย่าง แอลกอฮอล์ด้วยครับ






แต่แก้วเดียวก็พอได้อยู่
วันต่อมาก็ออกไปวิ่งต่อที่สวนสมเด็จฯ แถวสรงประภา 
วิ่งไปหลงไป จำประตูที่ตัวเองเข้ามาไมได้ หารถไม่เจอ ปวดหัวอีกครับ
ไปนั่งกินสเต็กที่อยากกิน ไปทำสิ่งที่ทำแล้วสบายใจ
แล้วมันก็ดีขึ้นครับ  สถานการณ์ไม่ได้ดีขึ้น แต่รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น






ความเครียดครั้งนี้เกิดจากอะไร
ผมว่าเกิดจากหลายสาเหตุครับ เอาจริงๆ ปกติผมไม่ใช่คนเครียดง่าย 
ค่อนข้างเป็นคนชิลเลยด้วยซ้ำครับ

แต่จากความรู้สึกไม่ปลอดภัย บริษัทไม่ทรีทในสิ่งที่ควรทำ
มองยังไงก็เห็นแต่จะชิบหาย
ผมมีครอบครัวที่ต้องห่วงใย แล้วเราต้องมาเสียการได้อยู่กับคนที่เรารักไป
เพราะต้องทำงานในที่ที่ไม่สนเชี้ยห้าซาตานอะไรทั้งนั้น 
ซึ่งคนในแผนกผมเป็นกันหมด พูดกันตรงๆ เลยว่า ไม่อยากตื่นมาทำงานเลยซักวัน



อีกเรื่องคือ การที่ผมกำลังอยู่ในช่วงเทรนนิ่งนี่แหละครับ
ผมกำจัดอาหารหลายอย่างมากๆ เพื่อผลในการเทรนนิ่ง
ทำให้อาหารที่ชอบหลายอย่างจะกินไม่ได้เลย
เช่น....ไก่ทอด พิซซ่า โรตี 
กาแฟใส่นม โกโก้ ไข่ข้นแฮม ผัดไท เลย์.....

และจะต้องมีวินัยในการออกกำลังกายในทุก ๆ วัน 
อย่างที่ผมเล่าไว้ในบล๊อก Take Low carb ก่อนหน้านี้น่ะครับ
ซึ่งพอเครียดแล้ว เหนื่อยแล้ว แถมมารู้สึกอ่อนเพลีย เจ็บป่วยจากวัคซีนเข็ม 4
แต่ยังต้องเคร่งครัดเรื่องอาหาร รู้สึกไม่สู้สบายนักก็หยุดออกกำลังกายไม่ได้
คือมันรู้สึกรับผิดชอบครับ มันหยุดหรือหลุดเรื่องอาหารไม่ได้จริงๆ 
อยากกินราดหน้า ผัดไท ก็ไม่ได้ ต้องกินอะไรที่ไขมันต่ำ โปรตีนสูง
มันก็เพิ่มความเครียดแบบไม่รู้ตัวครับ



แถม.....แม่ก็ไม่ค่อยเข้าใจการควบคุมอาหารของผมช่วงนี้ครับ
คือแม่เข้าใจเหมือนผู้หญิงไดเอท ที่จะทานสลัดทูน่า ปลาอะไรเบาๆ 
ผลไม้เบาๆ ทุกอย่างเบาๆ เหมือนที่พี่สาวชอบไดเอท 
แต่ผมไม่ใช่ไง ผมออกกำลังกายอยู่ มันต้องกินประมาณนึง 
แต่หยุดอาหารบางอย่าง เพื่อผลลัพท์ที่ต้องการ
แม่ก็จัดแต่สลัดทูน่า สลัดปลากระป๋อง ข้าวต้ม  
ผมก็บอกว่า แม่แบบนี้ไม่อิ่มอ่ะ ขออกไก่ย่างไรงี้ได้ไหม แม่ก็ทำครับ 
แต่มีมันบดให้กินด้วย ซึ่งผมไม่กินไง 5555555

แม่เหมือนเริ่มงง  เช้าวันอังคารที่แล้วทำผัดซีอิ๋วให้หลานกับพี่สาว
แล้วให้ผมเองมากินที่ทำงานด้วย ผมก็รู้สึกว่า แม่งไม่ได้ว่ะ....เลยกินแค่ครึ่งนึง
ซึ่งผมมากินก็เกือบ 11 โมงแล้วครับ ก็รวบมื้อเช้ากลางวันไปเลย
แล้วก็ไม่ทานอะไรอีกเลยทั้งวันนอกจากน้ำเปล่า
อ้อ มื้อค่ำวันจันทร์แม่ทำสลัด ที่หลานกินไข่ต้มกับไก่ทอดไปจะหมด
แล้วผมก็มากินต่อ 5555555




โซดามันซ่าไม่อร่อยเท่า Sparkling water ครับ ^^
นี่ซื้อเก็บไว้ดีต่อใจมาก ๆ  



พอเลิกงานกลับบ้าน
มันไม่หิวนะครับ แต่รู้สึกไม่ค่อยมีแรง เพลียๆ 
อ้อ...ระหว่างวัน ผมรู้สึกแปลกๆ คือ มึนหัว เห็นภาพซ้อนและหนาวมากๆ 
จะใส่เสื้อจะทำยังไงก็ยังรู้สึกหนาวมากๆ อยู่

อาหารเย็นเป็นต้มจืดผักกาดขาวที่ไม่มีหมู ไก่อะไรเลย กับไข่ดาว 
ซึ่งผมเห็นน้ำมันเยิ้มก็ไม่กินไข่ดาว กินแต่ผัก ข้าวกินไป2 ช้อน
พาหลานเข้านอนเส็ด ก็วิ่งลู่ในบ้าน แต่วันนี้เหนื่อยมากๆ ครับ
ปกติวิ่งได้ 30-45 นาที วันนี้วิ่งแค่ 20 นาที รู้สึกไม่ไหว HR 190 กว่า
เลยพักแล้วไปอาบน้ำเตรียมจะนอน
อาบน้ำเส็ดก็ลงไปเก็บกุญแจรถ กระเป๋าตังข้างล่าง

แต่ผมรู้สึกแปลกมากครับ
อยู่ๆ ปลายเท้าก็เป็นตะคริว แล้วขึ้นมาถึงน่อง
ก็ยังฮา ไปนอนร้องโอ้ยๆ อยู่บนโซฟาข้างๆ แม่ 55555
พอเริ่มดีขึ้นก็ลุกจะขึ้นข้างบน
อยู่ๆ ก็รู้สึกหนาว หนาวมากๆ หนาวจนสั่นทั้งตัว ตะคริวก็เหมือนจะเป็นอีก
แล้วก็เปลี่ยนเป็นร้อนอ้าวๆ เหงื่อออก หัวใจเต้นแรง ผะอืดผะอมแปลกๆ 
เลยเดินกลับมานั่งข้างๆ แม่ 



ภาพตัดไปเมื่อไหร่ไม่รู้เลยครับ ภาพสุดท้ายคือมานั่ง
แม่บอกว่า ผมเรียกแม่คำเดียวแล้วพับไปเลย
ลำบากพ่อกับแม่ต้องพาไปโรงบาล เพราะผมนี่ลุกแทบไม่ได้เลยครับ
กระสับกระส่าย หัวตื้อๆ เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ หัวใจเต้นแปลก ๆ เหมือนจะตายเอา
ถึงโรงบาลก็ห้องฉุกเฉินเลย ทีแรกหมอฟังจากที่บ้าน
แล้วกัวว่าจะเป็นอาการทางหัวใจจากการออกกำลังกาย
แต่ EKG ปกติดี
หมอเลยเจาะน้ำตาลทันที ปรากฎว่ามีแค่ 52



หิวครับ.....หิวนั่นเอง......กินน้อยไปพลังงานไม่พอแล้วออกกำลังกายซ้ำ
งวดนี้ถึงกับเครื่องเป็นลมครับ น่าอายมาก.....



สุดท้ายต้องนอนให้กลูโคสอยู่ 30-45 ซักอย่าง 
ทีแรกไม่อยากได้กลูโคส  แต่โห...แม่งจะตายให้ได้ อะไรก็เอาเถอะ
กว่าจะได้กลับบ้าน กว่าจะนอนเที่ยงคืน
สรุปว่าน้ำตาลในเลือดต่ำมากไป 


ครั้งนี้บทเรียนราคาแพงมากสำหรับการออกกำลังกายหนักไป
และด้วยอาการเครียดๆ เบื่ออาหาร
แล้วเวลาผู้ชายเราเครียดส่วนใหญ่ก็ออกกำลังกายใช่ไหมครับ
ผมก็เลยพยายามโฟกัสการออกกำลังกาย 
คิดว่าเดี๋ยวเหนื่อยก็หิวเอง แต่เหมือนช่วงนั้นยิ่งเหนื่อยยิ่งกินไม่ลง
แต่ก็ยังรับผิดชอบการออกกำลังกาย รู้สึกต้องมีวินัย
เพราะจุดประสงค์ของผมไม่ใช่การลดน้ำหนักตั้งแต่แรก
แต่ต้องการลดไขมัน และดูเฟิร์มขึ้น แต่งตัวได้ชิลๆ  ซื้อแบบไม่ต้องลองครับ
ก่อนโควิดผมซื้อเสื้อผ้าไม่เคยต้องลองนะ 55555 ยังไงก็ใส่ได้
แต่ตั้งแต่กินเพลินนี่ ต้องคิดนิดนึงว่า พุงจะออกไหมนะ 555555
นั่นแหละ เลย Concentrate กับการออกกำลังกายมากครับ
แล้วนี่ก็อาจจะมากไปหน่อย  ถึงกับน๊อคเลยครับ

หลังจากนี้ผมอาจจะต้องระวังเลยโภชนาการหน่อย
เพราะผมไม่ใช่คนกินเยอะอยู่แล้ว แถมเวลาเครียดเวลาเหนื่อยก็จะไม่ค่อยกิน
ต้องดูแคลลอรี่ประกอบด้วยแล้วครับว่าเพียงพอรึป่าว
และ.....
แม่......ต้องเบาอาหาร Diet ผู้หญิงครับ ฮือออออ





รอบนี้โดนพ่อกับแม่ด่าไหม โดนครับ 
พอผมบอกว่า ก็แม่ให้ผมกินแต่สลัดกับไข่ต้มเหลือหลานจะไปพออะไร
แม่ก็บอกว่าก็จะกินอะไรให้บอก แค่ไหนให้บอกจะไปรู้ได้ยังไง 5555
ตอนนี้ผมเลยนับแคลลอรี่ครับ 1500 แคลนี่ต้องได้
จะมากินส่งๆ ไม่ได้แล้ว 
วันรุ่งขึ้นผมนี่หมูย่างเลยครับ 
มื้อเย็นก็อกไก่บาบิคิว ซิสเลอร์ พร้อมขนมปัง และซุปเห็ด เรียกว่าชุดใหญ่
กินขนมปังไปได้ครึ่งนึง....หลานมาจับเข่า มองหน้า บอกว่า "อั้มๆ"....
อ่ะ....เอาไปเลยไป - -''  ซุปก็มา
อั้มๆๆ เอ้า!!! เอาไปกิน!!!!!
ผมก็เก็บของนางเหลือเหมือนเดิมอยู่ดี.................




ตั้งแต่วันที่วูบ แม่ก็ต้มไข่มาให้กินที่ทำงาน 2 ฟองทุกวัน
แล้วเริ่มย่างอกไก่มาให้กิน แทนสลัดทูน่า - -'' 



ล่าสุดเพิ่งไป follow up มาครับ ตอนนี้ก็ปกติดีแล้ว
แต่เหมือนร่างกายกำลังเสียมวลกล้ามเนื้อจากการคาดิโอ
เลยต้องเริ่มลดคาดิโอมาเวทให้มากขึ้น พร้อมพยายามกินให้มากขึ้น
ตอนนี้ผมเลยจะดูผอมลงชัดเจนมาก  ก็เน้นใส่แจ๊คเก็ตกับเสื้อโอเว่อไซส์เอาครับ
แล้วช่วงนี้ก็ต้องเพิ่มน้ำหนักจากมวลกล้ามเนื้อ แนะนำที่ 3 กิโล
แต่สำหรับผม อ้างอิงจากเมื่อก่อน... 2 โลกำลังดีครับ



เป้าหมายของผมไม่ใช่เอาร่างเดิมก่อนโควิดกลับมานะครับ
เพราะตอนนี้ก็น่าจะเท่าเดิมแล้ว อาจจะผอมกว่าเดิมไปหน่อย 5555
แต่เป้าหมายครั้งนี้ คือ
การกู้ Six packs ใน 3 เดือน.......



หุ่นต้องแซ่บก่อนแฟนกลับมา 5555555555




บล๊อกนี้ไบโพล่ามาก เลยคิดว่าเอามาเป็นตะพาบ
"หลากหลายอารมณ์" แล้วกันครับ



Create Date : 21 มีนาคม 2565
Last Update : 21 มีนาคม 2565 14:57:10 น. 32 comments
Counter : 825 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณSleepless Sea, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtuk-tuk@korat, คุณเริงฤดีนะ, คุณทนายอ้วน, คุณThe Kop Civil, คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณตะลีกีปัส, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณmultiple, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณLittleMissLuna, คุณกิ่งฟ้า, คุณlovereason, คุณSertPhoto, คุณโอพีย์, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณkae+aoe


 
การกู้ Six packs ใน 3 เดือน
หุ่นต้องแซ่บก่อนแฟนกลับมา 555

มีความมุ่งมั่นมาก over training อีกล่ะ
สงสัยต้องจ้างเทรนเนอร์แล้วจ้า อิอิ


โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:12:22:01 น.  

 
ให้สมประสงค์ในเร็ววันค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:13:14:45 น.  

 
พ่อหนุ่มไบโพล่า ต้องแซ่บก่อนแฟนกลับมาให้ได้
สู้ๆ นะจ๊ะ.. อัดโปรตีนเข้าไปเลย
มีวินัยในการออกกำลังกายแบบนี้ ได้ทันเดือนหน้าอยู่แล้วววว

ปล. ซีสเลอแกรไปกินมาสองรอบแล้ว
แต่พี่ไม่มีแนวร่วมเลย เพื่อนบ้านนางไม่อยากกิน
พอมาวันนี้ พี่ก็กินไม่ได้เสียแล้ว

พี่จะบอกว่า ถึงแม้ว่าพี่กิน One Meal a day แต่ว่า
อาหารพี่เยอะมากนะ.. อย่างวันนี้ พี่มีปลากะพงทอดครึ่งตัว
ต้มจับฉ่าย ที่มีผักและไก่ อีก 1 ถ้วยใหญ่ แต่สองอย่างนี่
เป็นแค่ตัวเสริม หลักๆ คือ หมูน่าจะสามถึงสี่ขีดได้ ผัดกับไข่
4ฟอง ใส่คื่นช่าย เอาจริงๆ ก็กินไม่หมดหรอก มื้อเดียว
แต่พยายามยัดลงไป แต่เดี๋ยวเพิ่มระยะฟาสเอา


จะฟิตกล้าม ก็คุมอาหารดีๆ
ถ้าเป็นไปได้ก็คิดเมนูให้แม่ไปเลย
บางทีเค้าไม่รู้หรอกว่าเราต้องโหลดโปรตีนอะไรเท่าไร
ถ้ากินไม่ถึงแต่ใช้แรงเยอะ แทนที่จะได้กล้าม
กล้ามจะฟีบเอา..

อย่างไรก็ตาม
ครบกำหนดแล้วอย่าลืมเอาหุ่นแซ่บมาอวดล่ะ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:13:24:00 น.  

 
จริงนะครับ เวลาเราจำกัดอาหารแล้วจะทำให้เราจิตตกง่าย หงุดหงิดง่าย ฮ่าๆๆๆ


ช่วง 2 อาทิตย์ที่เกิดเรื่องกับพี่น้ำหนักหายไป 10 กก ครับ (วันๆกินอะไรไม่ลงเลยครับ) ตกใจเลยครับ ตอนแรกกลัวครับ กลัวจะมีผลกระทบต่อสุขภาพ แต่พอกลับไปลองใส่เสื้อผ้าเก่าๆแล้วมีกำลังใจมาก เพราะใส่ได้เกือบหมด


ตอนนี้กลับมากินได้ตามปกติ แต่ปริมาณมันจะน้อยลงมากๆ ก็ดีครับ ไม่ฝืนกินครับ ถ้าเย็นๆหิวก็กินนะครับ แต่อย่างมากก็ได้แค่ไม่ถึง 10 คำ หรือโอวัลตินแก้วนึงก็อยู่แล้ว




โดย: ทนายอ้วน วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:14:00:43 น.  

 
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์

ออกกำลังดีมากๆสนับสนุนเลยครับ
ก่อนจะมีโควิดก็ออกกำลังบ่อยเหมือนกัน คาดิโอวิ่งบนลู่+เวทเทรนนิ่ง
ไปบ่อยจนติดการออกกำลัง ไว้ฟิตเนสที่เคยไปเปิดอีกครั้ง
ว่าจะไปทวงซิกแพคคืนเหมือนกันครับ ช่วงนั้นแข็งแรงมากไข้หวัดอะไรๆก็ไม่ค่อยเป็น
ขอบคุณที่แวะไปครับ


โดย: Sleepless Sea วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:15:03:26 น.  

 
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
มีคนแนะนำให้พี่กินโปรตีน พี่ลองกินแล้วโอเคเลยครับ เหมือนฟิตมากขึ้น เหนื่อยน้อยลง พี่อยากลดลงอีกสัก 5 - 10 กก. จะได้แบกน้ำหนักน้อยลง ตั้งใจไว้ว่าจะไปฟูลมาราธอนนะครับ
พี่ว่าน้องปริ๊นซ์ออกเยอะ แต่ทานน้อยไปหน่อยนะ ถึงได้เกิดอาการเพลีย
เพราะพี่เคยเป็นเหมือนกัน ไม่มีแรงวิ่ง ตีแบดเลยครับ
สวนสมเด็จฯ พี่ยังไม่เคยเข้าไป แต่เห็นคนวิ่ง ปั่นจักรยานเยอะมากครับ มาถึงใต้ทางด่วนแถวเมืองทองเลย เคยแต่ปั่นจักรยานผ่านนะ สาว ๆ ส่วนใหญ่เค้าจะไปเข้ายิมปะ แถวสวนน่าจะสาวเหลือน้อย 555 น้องปริ๊นซ์อายุยังน้อย พี่ว่าแป๊บเดียว หุ่นก็เข้าที่ละ ฟิตปั๋ง แซ่บ ๆ


โดย: The Kop Civil วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:15:18:52 น.  

 
อ่านแล้วได้ความรู้สึกเครียดตามปริ้นไปด้วเลยหละ



โดย: หอมกร วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:15:24:05 น.  

 
อ่านเล้วนอกจากจะรู้สึกว่าหลากหลายอารมณ์
พี่ก๋ายังรู้สึกเลยว่าการออกกำลังกายหนักๆ
แล้วคุมอาหารมากๆ ก็น่ากลัวเหมือนที่น้องปริ๊นซ์เล่าไว้เลย

พี่ก๋าไม่เคยวูบเพราะขาดอาหาร
มีแต่กินเยอะ ไม่ออกกำลังกายนี่ล่ะครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:17:16:22 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

อยู่คัวแล้วคงสบายขึ้นนะคะ
แม่ตะลี ต้องกินแต่อาหารปั่นมาเกือบ20วัน เพราะแผลผ่าตัดในปาก
โห...หวิวๆเช่นกันค่ะ
เดินขึ้นบันไดแบบตัวหวิวๆ
กินไม่พอแต่ไม่อยากกินอะไร เจ็บแผล
อ้าปากไม่ขึ้น แพ้ยาฆ่าเชื้ออีก
เข็ดจริงๆค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:18:23:40 น.  

 
หลากหลายอารมณ์จริงเลย... ขนาดไม่รู้สึกตัวนี่น่ากลัว ถ้าไม่มี
ใครอยู่ด้วย..

เรื่องน้ำหนักตัว ผมก็มีปัญหาครับเป็นมาตั้งแต่ โควิดมาเยือน
ชีวิตไม่ปกติ ถูกห้ามโน่นห้ามนี่ ห้ามเจอกัน ห้ามเข้าสวน
ห้ามเข้าห้าง...

พอเขาคลายกฏ อ้าวขี้่เกียจมาอีกแหละ 555 พุงออกนี่ซิ
ทำไงดี


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:18:36:47 น.  

 
อ่านดูทีแรก ดูอาการแล้ว ยังสงสัยว่าเป็น เบาหวาน
แล้วไม่รู้ตัวแบบ น้องหนอนซะอีก อาการน้ำตาลต่ำนี่
ต้องใช้วิชา กุมารทองเข้าสยบ 555
กระดก น้ำแดงเฮลบลูบอยเลยครับ ไม่งั้นก็ต้องน้ำผึ้ง
ลูกอม จะเข้ากระแสเลือด ช้าไปนะครับ

ส่วนเรื่องบริษัทนี่ น่าเห็นใจมาก เห็นใจพนักงานนะครับ
ไม่ได้เห็นใจบริษัท555
ของ อ.เต๊ะ นี่ปฏิเสธงานสอนไปหลายที่ เพราะกลัวโควิด
เอาชีวิตรอด ปลอดภัยไว้ก่อนครับ

แล้วก็ ภารกิจ การกู้ Six packs ใน 3 เดือนนี่ หนักหนาไม่ใช่เล่นๆ ของ อ.เต๊ะ แค่ประคองไม่ให้ น้ำหนักขึ้นก็ยากแล้วละครับ555

แต่ จากประสบการณ์จีบสาวของ อ.เต๊ะ ตอนสมัยหุ่นเป็น ตือโป๊ยไก่ นี่555
สาวๆจะรัก แค่เธอเห็นแหวนเพชรหรือ ทองแท่ง เธอก็รักแล้วละครับ ไม่สนใจหุ่นเรา ซักกะติ๊ด 555



โดย: multiple วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:19:20:37 น.  

 
อารมณNเรานี่แหละ ในความหลากหลาย
ทำให้เจ็บป่วยได้
ด้วยอารมณ์อยากมีหุ่นดี
เลย Over exercise ซะงั้น Little Prince


อารมณ์เด็กหนุ่ม..วัยสะรุ่นใจร้อน
ตั้งใจอะไรก็มุ่งมั่นมากมาย


ให้ประสบการณ์สอนตัวเอง
Learning by experience
ณุ้ถูกรู้ผิดเอง...ไม่ต้องให้ใครสอน...นิ



พรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ..
ถึงคิดเขียนถึงหนัง ถึง กีฬา
ขี้เกียจเหมือนกัน...



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:20:36:01 น.  

 
อาทิตย์ที่แล้วพ่อพี่ก๋าน้ำตาลตก
ก็วูบจนล้มเลยครับ
ตอนนั้นพี่ก๋าทำอะไรไม่ได้เพราะกักตัวอยู่ที่บ้านอีกหลัง
ดีที่แม่กับน้องสาวอยู่เลยช่วยดูแลได้ทันเวลา
แต่ก็แขนร้าวเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:23:23:42 น.  

 
ในยุคนี้ความไม่อยากทำอะไรเลยมันมีสูงครับ ผมยังอยากหยุดหายใจเลยเบื่อไปหมด ตอนนี้การ์ตูน (หนังสือ) กองตรงหน้าหลายสิบเล่ม อยากอ่านแต่ไม่อ่าน หนังสืออื่นๆ ก็เช่นกันเป็นสิบ อยากอ่านแต่ไม่อ่าน รายการ์ตูนการ์ตูนที่รู้สึกว่าน่าดูอยากดูลิสต์เป็นหางว่าว น่าจะเกิน 20 เรื่อง ไม่รวมลิสต์เก่าที่กะว่าจะดู ไม่มีอารมณ์ ผมว่าอาการผมหนักแล้วล่ะ แม้แต่บล็อกมีเรื่องอยากเขียนมากมาย ไอเดียตรึม แต่ไม่ทำ อีกหน่อยอาจขี้เกียจเม้นต์ขี้เกียจไปหมดก็ได้

ปรับอารมณ์ได้ก็ดีแล้วครับ จะทำอะไรก็ระวังสุขภาพด้วย มากไปก็ไม่ดีครับ พูดถึงแม่ต้มไข่มาให้กินผมนึกถึงตอนเรียนอนุบาล แม่จะต้มไข่ต้มใส่กระเป๋ามาให้กินตอนเย็นทุกวัน (กันหิว)


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 21 มีนาคม 2565 เวลา:23:56:57 น.  

 
กินน้อยไปพลังงานไม่พอแล้วออกกำลังกายซ้ำ
หิวถึงขั้นน็อคเข้า รพ. นี่น่าห่วงค่ะน้องปริ๊นซ์

"ก็จะกินอะไรให้บอก"
ถ้าคนกินบอกเมนูมานี่พี่ต๋าชอบเลยค่ะ
จะได้ซื้อของเตรียมการได้ถูก คิดเมนูเองบางทีก็คิดไม่ค่อยออกนะคะ

อั้มๆ หลานน่าร๊าก จับเข่ามองหน้าแบบนี้ใจละลายเลย

ขอให้หายเจ็บคอเร็วๆค่ะน้องปริ๊นซ์
อ้อ สวนสมเด็จฯแถวสรงประภาเป็นอีกสวนที่พี่ต๋าไปเหมือนกันค่ะ
ส่วนใหญ่ไปเสาร์-อาทิตย์
ช่วงนี้มีก่อสร้างรอบๆสระอยู่นะคะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:1:07:14 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:7:20:22 น.  

 
ส่งกำลังใจค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:9:53:20 น.  

 
จากที่บล็อก


พี่เป็นคนชอบอยู่บ้านเฉยๆอยู่แล้ว การกักตัวกลายๆ ของพี่ 2 ปีนี้เลยไม่ค่อยเดือดร้อนครับ มันจะมีอาการเบื่อๆบ้างก็ตรงไม่ได้ออกไปไหน


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:12:21:21 น.  

 
(ต่อ) เมื่อกี็กดส่งเองเฉยเลย ....


ถ้าเบื่อมากก็ให้คนข้างพาออกไปขับรถเล่นซักพักก็หายครับ


เรื่องของกินในบ้านสบายมากครับ สั่งมาส่งทั้งสิ้น จากห้างบ้าง จากเพจที่ขายของแถวๆบ้านบ้าง ของกินที่บ้านตอนนี้ advance กว่าตอนที่น้อลโควิทยังไม่มาอีกครับ ฮ่าๆๆๆๆ แม่ค้าเค้าก็สรรหาของมาขายกันจัง ตู้แช่แข็งพี่ไม่พร่องเลยครับ สั่งของมาเติมตลอด ฮ่าๆๆๆๆ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:12:25:07 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปริ๊นซ์ โห มาอ่านบล็อกคุณปริ๊นซ์คราวนี้
อาการหนักเลยค่ะ เข้าใจคนที่วูบเพราะน้ำตาลในเลือด
ไม่พอเลยค่ะ เคยเป็นสมัยมหาลัย เคยอยากผอมสวย
จนไม่กินคาร์บเลย กินแต่ไข่ต้ม อกไก่ สลัดผัก สาหร่าย
วากาเมะ กินไปได้สามวันก็โหยหาแป้ง น้ำตาล สมงสมอง
ไปหมดแล้ว วุ้งวิ้ง ๆ วิ้วววว เวียนหน้า โลกหมุน ไปเรียน
ก็ไม่รู้เรื่อง 555555 สุดท้ายก็กลับมาใช้สูตรหนักเช้า
เบาเที่ยง เลี่ยงเย็น เว้นดึก แล้วก็ใช้วิธีเดินให้ได้ทุกวัน
อย่างน้อยครึ่งชม. เดินวนมันในบ้านในห้องนี่แหละถ้า
ไม่กล้าออกไปไหน ไม่ก็เปิดเพลงมัน ๆ เต้นเรียกเหงื่อเอา
555 คุณปริ๊นซ์รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ร่างกายต้องการสาร
อาหารครบถ้วนน้าจะได้แข็งแรง ยิ่งโควิดแบบนี้ต้องสร้างภูมิคุ้มกันค่ะ เอาใจช่วยนะคะ พวกเรามีหุ่นแซ่บได้โดยที่ไม่ต้องวูบน้า

เรื่อง Turning Red คุณปริ๊นซ์น่าจะชอบนะคะ เพราะเรา
น่าจะโตมาในช่วงยุค 2000 เหมือนกันน่าจะอิน สนุกดี
ภาพสีสวย ตัวละครน่ารัก ที่สำคัญประเด็นครอบครัวบ้าน
เอเชียนี่เด่น ทุกคนต้องอินและเข้าใจแน่นอน ชอบที่คุณ
ปริ๊นซ์บอกว่า เราเลี้ยงลูกชายมาเพื่อเป็นแฟน สามี และ
พ่อที่ดีของใครสักคนในอนาคต ชอบมากเลย กดไลค์รัว ๆ
เรารู้สึกว่าเป็นวิธีคิดที่ดี น่าชื่นชม และมีความรับผิดชอบ
ต่อสังคมอีกวิธีนึงค่ะ เพราะจุดที่เล็กที่สุดที่จะผลิตพลเมือง
ดี ๆ ก็คือครอบครัวนี่แหละ



โดย: ลูกไม้ (LittleMissLuna ) วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:13:05:51 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ ดีใจด้วยค่ะกลับมาปกติแล้วมาอัพบล็อกให้ได้อ่านให้หายคิดถึงแล้ว

แต่มาอ่านแล้วตกใจเลย โห..ถึงขนาดน้อคเลยนะนี่ น้องปริ๊นซ์ทานน้อยไม่ได้รับสารอาหารที่เพียงพอแถมยังออกกำลังกายหนักอีกก็ทำให้ร่างกายทานไม่ไหวถึงกับน้อคแบบนี้อันตรายมากถ้าเป็นโรคหัวใจมีโอกาสหัวใจวายได้นะคะ

การออกกำลังกายเป็นสิ่งที่ดีนะคะแต่สารอาหารต้องมีปริมาณมากพอกับความต้องการของร่างกายต่อวันด้วยน้องปริ๊นซ์กลัวไขมันแนะนำให้ทานเนื้อย่างที่ไม่มีไขมันน้ำจิ้มแซ่บๆแนมด้วยผักสดเยอะๆ ข้าวไม่มาก น้ำซุปแกล้ม และพวกยำๆก็น่าทานนะคะ สเต้กที่ไม่มีไขมัน ไก่อบ ไข่ต้องทานทุกวันแล้วแต่เมนูเลยค่ะ อาจจะทำเป็นเมนูไว้เลยให้คุณแม่ จัดให้ ปลาก็ดีนะคะแนะนำเป็นปลานึ่ง น้ำจิ้มแซ่บๆนะคะ อิอิ พี่กิ่งก็แนะนำไปตามเท่าที่รู้มานะคะ น้องปริ๊นซ์อาจจะมีเมนูน่าทานๆอยู่แล้วก็ได้แต่ยังไงก็พยายามทานอาหารให้มากหน่อยนะคะ ออกกำลังด้วยไม่มีแป้งและไขมันรับรองไม่อ้วนค่ะ

ขอให้สุขภาพแข็งแรงหุ่นฟิตเปริ๊ยะตอนแฟนกลับมานะคะ ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ

พี่กิ่งโหวตตะพาบให้นะคะหลากหลายอารมณ์จริงๆค่ะ





โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:13:22:25 น.  

 
พ่อพี่ก๋าเป็นครบทุกโรคเลยครับ
หัวใจ เบาหวาน ความดันสูง
แถมด้วยโรคดื้อครับ
ให้ไปหาหมอก็ไม่ยอมไป 555

แต่ก็ยังโชคดีครับ
หมอบอกว่าถ้าแขนหักในจุดนี้เรื่องใหญ่เลย
ต้องผ่าตัด แต่พอแค่ร้าว
ก็ใส่เฝือกอ่อนรอให้กระดูกเชื่อมติดกันเอง

ช่วงนั้นพี่ก๋าก็กำลังกักตัวเองอยู่
จะไปหาก็ไปไม่ได้
โทรคุยกับน้องสาวเป็นระยะๆ
พอทราบว่าปลอดภัยก็ค่อยโล่งใจครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:18:00:43 น.  

 
สวัสดีครับ

เนี่ยผมว่าคุณปริ๊นซ์สุดเกินไป ทั้งออกกำลังและคุมอาหาร ต้องสายกลางแบบบล็อกคุณก๋าวันก่อนนะครับ ^^

สวนสมเด็จฯ แถวสรงประภา ผมเคยไป2-3ครั้ง แต่ส่วนตัวว่าทิวทัศน์ค่อนข้างจำกัดอ่ะครับ ชอบสวนจตุจักรมากกว่า แล้วสวนสมเด็จนี่บางครั้งพวกขี่จักรยานชอบกินเลนสวนมา ผมไม่หลบด้วย โมโห ไม่ชอบ 555

เพื่อนผมบางคนก็กินนับแคลครับ แต่ทางเราไม่สะดวก ตกเลข คิดไม่เป็น 555 กินตามใจโลด

สุดท้ายขอให้ภารกิจพิชิตหุ่นสำเร็จนะครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:18:02:30 น.  

 
โอ๊ะ เมื่อกี้คลาดกับคุณปริ๊นซ์ที่ไปเม้นท์ไว้ที่บล็อก

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:18:14:56 น.  

 
ออกกำลังกายดีครัย


โดย: SertPhoto วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:20:37:13 น.  

 
สวัสดีค่า คุณภพ อิอิ คุณปรินซ์
นึกว่านุ่นหายคนเดียว คุณปรินซ์ก็หยุดเขียนเหมือนกันเนอะ จริงๆ นะ บางทีคิดไม่ออก แล้วก็ไม่อยากเขียนแบบขอไปที อยากให้เพื่อนๆ อ่านแล้วสนุกด้วย ถ้าช่วงไหนไม่โอเคก็จะไม่เขียน
มาทีหลังแต่ส่งกำลังใจค่า

ไก่ทอด พิซซ่า โรตี กาแฟใส่นม โกโก้ ไข่ข้นแฮม ผัดไท เลย์ ที่งดๆ ไปนี่คือของชอบทั้งนั้นเลยอะ น้องร้องไห้แล้วไม่ได้เป็นอาหารที่ชอบ คุณปรินซ์เทรนนิ่งก็ดีจะได้สุขภาพดีค่ะ ฉีดเข็มสี่เร็วกว่านุ่นแล้ว นุ่นจองน้องโมจะบูทเดือนหน้าค่ะ ทีแรกจะเดือนนี้แหละแต่ว่ากลัวใกล้เกินไปเลยเลื่อนไปกลางเดือนเมษา
ตอนนี้ลองโควิดก็เหมือนจะดีขึ้นค่ะ แต่ความเฉื่อยยังไม่ออกไป ไล่ไงก็ไม่ออก ออกกำลังกายก็เหนื่อย ตอนนี้ทำได้แต่คาดิโอเบาๆ ไม่นานค่ะ วิ่งเดินบนลู่ก็ไม่ค่อยได้ทำ มันเพลีย

อ่านที่เป็นลมแล้วแบบต้องขนาดไหนนะ นึกภาพไม่ออกค่ะ คุณปรินซ์ออกกำลัง จำกุัดอาหารจนร่างกายต้านไม่ไหวถึงกับเป็นลมง่ะ งือออ
เกิดมานุ่นไม่เคยเป็นลมเลย มีอาการป่วย หนาวสั่นมากๆ อาบน้ำหนาวจนฟังกระทบกันนี่เคย แต่ก็ไม่ไป รพ. ไปหาหมอคลินิกบ้านติดกัน หมออัลตร้าซาวด์เพราะปวดท้องมาก ปรากฏว่าเป็นไข้รากสาดน้อยแล้วหมอเขียนให้แอดมิทรพ. นี่ก็ไม่ไปไม่เคยนอน รพ. หมอให้ยามากินที่บ้าน อ้วกหมด เป็นตั้งนาน เย็นหมอแวะมาถามเป็นไงบ้างบอกดีขึ้นแล้วแต่กินไรไม่ได้เลย หมอบอกว่าเนี่ยเอายาแบบแรงให้ให้อ้วกออกมาให้หมดแล้วก็ดีขึ้นจริงๆ ถือว่าเป็นครั้งที่หนักที่สุดแล้วค่ะ

ไม่แปลกใจเลยที่โดนแม่บ่น 555 แต่เค้าห่วงเนอะ เลยจัดให้ทุกวันดีออกค่ะ ดูเหมือนเข้มงวดแต่ก็ชิลขึ้นใช่มั้ยคะ ได้บทเรียนอะเนอะ
ขำอะ หุ่นต้องแซ่บก่อนแฟนกลับมา 5555555
ประโยคเดียวตอบโจทย์หมดเลยค่ะ หวังว่าซิคแพ็คจะมาเยือนอย่างไวนะคะ ยังไงต้องถือคติแซ่บไว้ก่อน แฟนเห็นจะได้ปลื้ม 5555

เรื่องปรมาจารย์นี่แบบเห็นพระเอกยิ้มครั้งแรกโดนตกอย่างจังเลยค่ะ 5555 เขินนะเนี่ย แต่ชอบสุดละคนนี้ เรื่องนี้ไม่มีนางเอกเพราะสาวๆ ในเรื่องขิดกันหมดค่ะ อิอิ แอบสปอยล์ แต่สาวๆ เรื่องนี้สวยทุกคนจริงๆ แม่แต่รุ่นแม่ก็สวยมากค่ะ ดูงานละเอียด เนื้อเรื่องเยี่ยมแล้ว บทอะไรก็ดี ปลื้มมาก งือออ
ส่วนถังซานเหมือนขบวนการห้าสีจริงๆ นะ มีคนแซวตั้งแต่แรกๆ เลยด้วยค่ะ แถมซาวด์เรื่องนี้ก็แปลกๆ แต่รวมแล้วสนุกค่ะ ชอบ เรื่องของเรื่องชอบพระเกก่อนแล้วตามมาด้วยเนื้อเรื่อง ฮ่าๆ
ช่อง 7 hd กดเลข 35 ค่ะ นุ่นก็ไม่ได้ดูทีวีนานเลย เพิ่งได้มาเปิดนี่แหละ น้องทีวีร้องไห้แล้ว

ส่วนเรื่องประกันโควิดนุ่นก็งงตัวเองว่าทำหลายที่จัง แต่ละที่ก็บ๊งต่างๆ กัน แต่ที่ไม่บ๊งและเร็วมากไม่ถึง 15 วันก็วิริยะนี่แหละค่ะ ไม่เอาเอกสารเพิ่มอะไรเลยอะ แฟร์มาก ลูกค้าก็ประทับใจ ปกตินุ่นทำประกันรถกับอีกที่ที่ซื้อประกันโควิด (ออกชื่อไม่ได้ ผลยังไม่ออก 555) แต่ปีนี้หมดจะทำกับวิริยะดีกว่า แพงนิดแต่น่าจะเคลมง่ายสุดค่ะ อะไรไม่ว่าทำการค้าไ่ม่เอาเปรียบกันจะดีมากๆ เนอะ

เรื่องคุณภพลงบล็อกหน้าค่ะ 555 ส่วนคุณภพนี้ยังไม่ได้ไปอ่านตอนจบเลย ขอเป็นพรุ่งนี้นะคะ เพิ่งเห็นที่เมนต์ตอนที่แล้ว แงงงง นุ่นไม่ได้เข้ามาเลยค่ะ

ขอบคุณคุณปรินซ์มากๆ เลยค่า ขอให้แซ่บ ขอให้เฟิร์ม แฟนเห็นตะลึงไปเลยนะคะ



โดย: lovereason วันที่: 22 มีนาคม 2565 เวลา:22:42:14 น.  

 
อ่่านถึงตะคิวจับเลยอยากเม้นท์ก่อนเพราะพี่เองก็เป็นเหมือนกัน
เนื่องจากขาดน้ำและสารอาหารบ้างอย่าง เพื่อนพยาบาลคนนึง
บอกให้พี่หาวิตามินตัวนี้ค่ะ Magnesium ที่แรกพี่ขยันกินวันล่ะเม็ด
แต่พักหลังๆตะคิวไม่มาบ่อย พี่ก็เลยหัดสังเกต?ตัวเองว่ารู้สึกวันนี้ตะคิวจะมาไหม ?
หากรู้สึกว่าใช่ก็จะกินมันดักไว้ก่อน การเหนื่อยเพลีย วิ่ง เดิน เสียเหงื่อและอื่นๆทำให้เกิดตะคิว สำหรับตัวพี่นะเพราะต้องเดินตลอด 8-9 ชั่วโมงขณะทำงาน ลองหามาทานดูนะคะน้อง


โดย: โอพีย์ วันที่: 23 มีนาคม 2565 เวลา:0:18:26 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มีนาคม 2565 เวลา:6:14:57 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์

อ่านตะพาบเธอแล้ว หลากหลายอารมณ์ อารมณ์เครียดเรื่องที่
ทำงาน เครียดเรื่องการลดอาหาร จนกระทั่งถูกหามส่งโรงพยาบาล
เฮ้อ! พระพุทธองค์ จึงสอนให้คนเราต้องเดินทางสายกลาง อย่าตึง
เกินไปหรือหย่อนเกินไปซึ่งผลที่ตามมาไม่เป็นผลดีต่อเราแน่นอน จ้ะ
กรณีของเธอ ตึงไปจ้ะ ผลเลยออกมา น้ำตาลต่ำ จนต้องให้
กลูโคสเพื่อเพิ่มน้ำตาลในเลือดให้คืนสู่ปรกติ ถือเป็นประสบการณ์ตรง
ที่จะไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก นะจ๊ะ

โหวดหมวด ตะพาบ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 23 มีนาคม 2565 เวลา:12:12:18 น.  

 
ดีแล้วล่ะครับ
ที่ไม่ยึดติดในหัวโขน

หลายวันก่อนพี่ก๋าแบกเครื่องตัดหญ้า
ตัดหญ้าอยู่ในบ้าน
พนักงานร้านตรงข้ามยังเดินมาชวนคุยเลย
ว่า "เฮีย เดี๋ยวนี้ตัดหญ้าเองเลยเหรอครับ"
พี่ก๋าก็บอกไปว่า "ใช่ครับ เดี๋ยวนี้ไม่มีลูกน้องแล้ว" 555
ยาม+คนสวนของพี่ก๋าเส้นเลือดในสมองแตกเพราะกินเหล้าเยอะ
พอเขากลับไปรักษาตัวที่บ้าน
พี่ก๋าก็ทำเองเลย แรกๆก็เหนื่อยหน่อย แต่พอทำไปทำมา
สนุกดีครับ ซื้ออุปกรณ์มาอีกเพียบเลย 5555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มีนาคม 2565 เวลา:15:05:53 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มีนาคม 2565 เวลา:6:56:37 น.  

 
สวัสดี มีแต่ความสุขนะคะ


โดย: kae+aoe วันที่: 24 มีนาคม 2565 เวลา:9:19:05 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




* Engineer
* Guitar trainer
* Casual gamer



space
space
space
space
[Add จันทราน็อคเทิร์น's blog to your web]
space
space
space
space
space