|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
 |
|
|
การออกกำลังกายช่วงนี้นอกจากวิ่งแล้ว
เรื่องเวท...ลืมไปได้เลยครับ เนื่องจาก.....
ผมมีอาการ "เอ็นข้อมืออักเสบ"
เป็นมานานแค่ไหน....ซัก... 3 เดือน ได้แล้วครับ
ใช่ครับ เอ็นข้อมือขวาผมอักเสบจากการ "ผิดท่า"
ทำอะไรมาน่ะหรอ.... Plank challenge ที่เพื่อนแท็กท้ามาครับ
แล้วพอหมดแรงแขนเลยพับลงไปพร้อมตัว
แล้วข้อมือมันเหมือนจะซ้น คือเจ็บเวลาขยับ
ซึ่งผมก็คิดว่า เออ มันเจ็บจากจังหวะนั้น แล้วมันจะหายได้เอง
เหมือนการบาดเจ็บจากการเล่นกีฬา ออกกำลังกายปกติ
แต่...ไม่ครับ เวลาผ่านไป....2 เดือน
ทีนี้....ทำไมผมถึงไปเจอ Plank challenge
ก็เพื่อน "ผู้หญิง" คนหนึ่งของผม ที่เป็นเพื่อน ประถม มัธยม มหาลัย
ท้าผู้ชายยกกองให้ Plank ให้นานที่สุด ซึ่งมันได้ 4 นาที
ผมก็เป็นหนึ่งในคนที่ต้องสู้กับมันครับ
และจบด้วย....เกือบจะ 3 นาที
ทรุดสิครับ!!!
สั่นเป็นเจ้าเข้ามาตั้งแต่ 1.5 นาทีแล้วเหอะ 5555555
แต่ขำๆ ครับ ผู้ชายแพ้มันทุกคน
จะไปชนะได้ยังไง ในเมื่อผู้หญิงคนนี้มันสควอชได้ 500 !!!!!!
ผ่านไป 2 เดือน ..... 2 เดือนที่ผมเจ็บข้อมือขวา
แล้วเจ็บขึ้นเรื่อยๆ จากเดินที่ขยับแล้วจะเจ็บ กลายเป็น "ขยับไม่ได้"
จากที่ทำอะไรได้ปกติ เพียงแค่เจ็บ แล้วต้องระวังเท่านั้น
ลุกลามกลายมาเป็น มือขวาใช้งานแทบไม่ได้
จุดหนักๆ ที่ผมตัดสินใจไปหาหมอคือ
เขียนหนังสือไม่ได้
ผมไม่สามารถจับปากกาเขียหนังสือได้อ่ะครับ
นอกจากจะเจ็บมาก ๆ แล้ว มือมันขยับไม่ได้อย่างที่คิดด้วย
ลามไปจนจัแปรงสีฟันไม่ได้ จับช้อนไม่ได้
ก็ยังทนทำอะไรไม่ได้อยู่ซัก 2-3 วัน ถึงยอมไปหาหมอ
สำหรับผมนะ การไปหาหมอคือ เสียเวลาชีวิตมาก
ถ้าไม่หนักหนาสาหัสจริงๆ แทบจะขุดผมให้เดินไปหาหมอเองไม่ได้เลย
ส่วนใหญ่จะเป็นคนอื่นบังคับแล้วยัดขึ้นรถไปตลอด
แต่ครั้งนี้ ผมไปหาหมอเองเลยครับ เพราะคิดว่า ไม่ไหวละ
ยังไม่อยากพิการก่อน 30 - -''
ไปหาหมอ หมอจับข้อมือปั้บ แม่งงงงงง เจ็บจนชักมือกลับเลยครับ
หมอคาดว่าเอ็นอักเสบ แต่น่าจะอักเสบชนิดมาก
พร้อมกับข้อมือผมเอียงกว่าอีกข้างนิดหน่อย เลยต้อง X-ray ครับ
และได้เรื่องเลย....กระดูกข้อมือทรุดไป 0.54 mm
งานหยาบเลยทีนี้.....
หน้าเสียเลยละครับทีนี้
ซึ่งคณหมอก็ปลอบใจว่า...ใจเย็นๆ นะ อันนี้มันเกินความรู้ของผม
แต่ผมจะส่งให้อาจารย์หมอดูแล้วกัน หมอว่ามันต้องทำอะไรซักอย่างนะ
นี่คือปลอบแล้วครับ......
หลังจากนั้นอีก 2 อาทิตย์ถึงได้มีโอกาสเจออาจารย์หมอ
อาจารย์ดูฟิล์มเก่าและดูอาการ ก็บอกว่า
เป็นอาการเอ็นข้อมืออักเสบ
เพียงแค่ว่ามันไม่ได้รับการรักษาและไม่ได้งดการใช้งาน
ทำให้อักเสบขึ้นเรื่อยๆ ลามเป็นบริเวรกว้าง
เลยทำให้เอ็นเสียความสามารถในการดึงข้อมือ กระดูกเลยทรุดลงไป
โอ้ว มาย กู๊ดเนส!!!
นี่กูทนมาจนลุกลามได้ขนาดนี้เลย!!!
เป็นอีกครั้งที่ความอดทนทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่อ่ะครับ
ลืมบอกว่า ปกติผมมีความอดทนเรื่องเจ็บๆ ป่วยๆ สูงมาก
คือใครที่ป่วยประมาณนี้ต้องนอน ผมยังเดินไปเดินมาได้
ดังนั้น ถ้าถึงขั้นทนไม่ได้ทีนี่คือเยอะไปเลย
เหมือนไอ่ข้อมือนี่แหละครับ
ทีนี้ทำไง
ก็ได้ยาแก้ปวด กับยาทามาบรรเทาอาการรอไปอีก 2 อาทิตย์
พอเจออาจารย์หมอ คุณหมอก็ยิ้มๆ ให้แบบ ไม่มีอะไรต้องกังวลนะครับ
อาการนี้พบได้มากในพวกติดสมาร์ทโฟน
งอข้อมือแล้วพิมพ์แชท หรือเล่นโทรศัพท์บ่อยๆ
สาวเยอะหรอเรา
(อันนี้คุณหมอไม่ได้พูด 555)
เดี๋ยว!!!!!!!!! ครับ!!!!!!!!!!
ผมเลยอธิบายคุณหมอว่า เอ่อ มันเริ่มเจ็บตั้งแต่ออกกำลังกายแล้วผิดคิว
คุณหมอเลยร้องอ๋อ....มันเป็นไปได้อยู่แล้ว
แหม่....ใส่ร้ายไวเลยนะครับ
ส่วนเรื่องกระดูกที่ทรุดรอรักษาเอ็นให้รั้งข้อมือได้ก่อน
ว่ากระดูกจะกลับเข้าที่ไหม
ให้งดการใช้งานให้ข้อมืออยู่นิ่งที่สุดด้วยการใส่ซัพพอท
และปิดท้ายด้วย....ฉีดสเตียร์รอยเข้าไปในข้อมือ
จากประสบการณ์การฉีดบ้าบออะไรเข้าที่ข้อ
มันเจ็บ ชิบหาย ครับ
ตอนคุณหมอเริ่มทาแอลกอฮอล์ที่ช้อมือเลยถามคุณหมอว่า
"เจ็บมากไหมครับ"
คืออยากได้คำตอบว่า ไม่เจ็บครับ เหมือฉีดยาทั่วๆ ไป
แต่คุณหมอบอกว่า เจ็บครับประมาณนึง.....
พอฉีดจิ้ม จากที่สุดหายใจเข้าไปผมคงถอนหายใจแรงน่ะครับ
คุณหมอเลยถามว่า ไหวไหม 5555
ไหวครับ ไม่ได้เจ็บอย่างที่เตรียมใจไว้ 55555
อาการหลังจากฉีดยาแล้วนับ 1 ได้ยังไม่ถึง 50 คือ......
เจ็บ ปวด ปวด ปวด ในข้อมือมากกกกกกกกกกกกก
ขยับข้อมือไม่ได้ ชาตั้งแต่ข้อมือถึงปลายนิ้วโป้ง
นิ้วขี้กำได้ไม่สุด และ....กำทั้งมือได้ไม่สุดครับ
ขะ....ขับรถไม่ได้
ถึงบ้านจะห่างจากโรงบาลแค่ไม่ถึง 3 กิโล
แต่การสาวพวกมาลัยเบียดตัวออกไปทางแคบๆ นี่ทำไม่ได้ครับ
โชคดีที่พ่ออาสานั่งมอร์ไซด์ออกมาขับรถกลับให้
วันนั้นเลยไม่มีปัญญาขับกลับคอนโด นอนร้องโอยๆอยู่บ้านไปเลย
ห้าวเป็นเหตุ สังเกตุได้
ผมเลยเจ็บแบบแอนตาซินไม่จ่าย
ช่วงก่อนหน้านี้ผมเลยขยับมือแทบไม่ได้
เรียกว่างดทักทายเพื่อนๆ ไปพักนึงเลย
ตอนนี้ดีขึ้นแล้วครับ
แต่ยังไม่หายและยังต้องใส่ซัพพอทอยู่
ความเจ็บจากเดิม10 ตอนนี้เหลือ 4 และคงทีที่ 4 มาแล้วซักพัก
ยังคงรับน้ำหนักไม่ได้ งอข้อมือบางท่าไม่ได้ ยกของหนักไม่ได้
หมอบอกว่าน่าจะอีกซัก.... 3 เดือน ..........
เจ็บนี้อีกนาน
| Create Date : 10 กันยายน 2563 |
| Last Update : 10 กันยายน 2563 15:32:21 น. |
|
20 comments
|
| Counter : 1013 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณnonnoiGiwGiw, คุณThe Kop Civil, คุณtuk-tuk@korat, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtoor36, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสองแผ่นดิน, คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณชีริว, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณเริงฤดีนะ, คุณSleepless Sea, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณnewyorknurse |
โดย: คุณต่อ (toor36   ) วันที่: 10 กันยายน 2563 เวลา:22:02:36 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 10 กันยายน 2563 เวลา:23:37:32 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 11 กันยายน 2563 เวลา:13:09:09 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 11 กันยายน 2563 เวลา:18:17:08 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว  วันที่: 11 กันยายน 2563 เวลา:22:50:07 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กันยายน 2563 เวลา:6:56:37 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 12 กันยายน 2563 เวลา:20:27:19 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กันยายน 2563 เวลา:18:24:04 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 14 กันยายน 2563 เวลา:19:23:14 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กันยายน 2563 เวลา:13:17:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เอาเป็นว่าสู้ต่อไปละกัน อีกอึดใจ ระวังไม่ใช้งานมันมาก ใช้มืออีกข้าง
ใช้ตรูดใช้ก้นใช้ตัวใช้หน้าใช้ขาแทนไปก่อนนะ.. อิอิ
ทำไมตูเหมือนแลสะใจมากเมื่อน้องป่วย...
ป๊าววว นี่คือการให้กำลังใจของพี่..
ต่อไปก็สังวรต่อท่ายากด้วยนะปริ๊นนนนนนนนนซ์