ดีออกตะเอง ได้แง่คิดสะกิดใจ
เขาไม่ได้จำกัดเวลาซักกะหน่อย
ลองแวะไปบอกนิดน่านะ
.....
หรือว่ายังไม่อยากวางหน้าหลัก
ก็ตามใจละกัน

แอมอร

ไม่เคยมีแม่มาสอนในช่วงวันรุ่น
ได้แต่มองผ่านประสบการณ์คนอื่น
ดีกับตัวเองจึงทำไม่ดีไม่ทำ
.....
แต่ในฐานะแม่ คอยสนับสนุน
ยอมรับได้ในทุกเรื่องราว
พร้อมจะอภัยและเคียงข้างเสมอ
.....
เราเลี้ยงได้แต่ตัวน่ะเป็นแม่แบบให้เขา
ต้นไม้หล่นไม่ไกลต้นหรอก
.....
ไม่รู้จะรีวิวยังไง เรื่องเหล่านี้มันพูดยาก
สอนไปเรื่อยเรื่อย
การตัดสินใจอยู่ที่เขา เราก็เฝ้าดู
และประคับประคอง
....
งงมั๊ย เขียนเองยังงง

แอมอร

สวัสดีค่ะคุณสองพี
ยินดีต้อนรับเข้าสู่โครงการค่ะ

เรื่องนี้อ่านแล้วอึ้งไปเลยค่ะ!!~
นึกถึงชีวิตเราปัจจุบันนี้นะคะ
อะไร ๆ ก้าวไกล เรื่องแบบนี้กลายเป็นเรื่องปกติ
"แม่บอกว่าอย่าอยู่กับเขาสองต่อสอง
แต่หนูกำลังคิดว่าหนูจะท้องหรือเปล่า"
ฟังประโยคนี้แล้วสะท้อนอะไรได้เยอะมากเลยค่ะ

สังคมเราสมัยนี้มันเป็นอย่างนี้แล้วจริง ๆ นะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ค่ะ
ไว้เจอกันอีกจันทร์หน้านู่นนะคะ
"สายน้ำ" ค่ะ คราวหน้า

ทิ้งไว้ให้คนอ่านเขาไปแตกหน่อแตกกอ
ทางความคิดได้ดี
นี่แค่จุดชนวน
โยนให้เขาเอาไปคิดต่อ
พี่ว่าแค่นี้น่าจะพอ....
.....
อ่านยังเพ้อได้ถึงเพียงนี้
รอเราจนหลับไปแล้วแน่เลย

ฝันดีนะคะ

แอมอร

เป็นงานที่เขียนสั้น ๆ อ่านง่าย ๆ แต่ลึกซึ้งมากมายเลยค่ะ
อดสะท้อนสะท้านใจไม่ได้กับเรื่องจริงของสังคมอีกมุมนึง

ยินดีทีได้รู้จักนะคะ

เป็น 'ฉากรัก' ที่แทงใจใครหลายคนได้ดีเหลือเกิน

ผู้ใหญ่เขาไม่กล้าสอนลูกสอนหลานก็เพราะกลัวว่าเด็กๆจะแก่แดดก่อนวัย
แต่หารู้ไม่ว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ อย่างที่ จขบ. บอกนั่นแล
ทุกวันนี้ ฉากรัก เหล่านี้ถึงได้เป็นปัญหาสังคมอยู่ยังไงล่ะครับ
พูดแล้วเพลียหัวใจ

เด็กวัยรุ่นสมัยนี้เป็นอย่างนี้กันเยอะนะคะ พ่อแม่จะคิดว่าลูกยังเป็นเด็กตลอดเวลา แต่ไม่เคยเห็นเวลาว่าลูกอยู่นอกบ้านนั้นเป็นยังไง

เป็นแง่คิดดีค่ะ..
ตอนเป็นเด็กเราก็คิดอย่างหนึ่ง
พอมีลุกก็คิดอีกอย่างหนึ่ง..
คิดว่าพอลุกขึ้นมา..คงสอน
ให้มากกว่าที่แม่เคยสอนเรา

แต่เด็กๆ ยิ่งห้ามเหมือนยุ
ฮา ฮา..อาจรวมไปถึงผู้ใหญ่ด้วย
เราเคยเขียน...ที่บล็อก
ติดเรทนะ..เชิญลากเมาท์ผ่าน
แต่ยิ่งห้าม..คนยิ่งอยากรู้..

เอ๋! วันนี้เป็นไรน๊าา
ไปบ้านไหนเจอแต่ ฉากๆ คริๆ

ยินดีมากค่ะที่ได้รู้จัก

ตั้งแต่มาเล่นบล๊อก เพื่อนมากมายค่ะ

ได้อะไรจากเพื่อนเยอะแยะ

โครงการถนนสายนี้มีมิตรภาพ

โครงการแข่งขันถักโครเชท์
อันนี้ก็มีโครงการใหม่อีกแล้วถ้าคุณสองพีมีฝีมือด้านโครเชท์ก็ลองดูนะคะ ได้เพื่อนมากมายเช่นกันค่ะหรือไม่ก็จะเป็นสปอนเซอร์ก็ตามอัธยาศัยค่ะ ลองดูตามลิงค์ข้างล่างนะคะ

มาอ่านฉากรักของพี่สองพีครับ
เช้าๆแบบนี้หนาวเหลือเกิน

สวัสดีค่ะพี่สองพี...

ฉากรัก เขียนออกมาได้ตรงกับสังคมในปัจจุบันมากเลยค่ะ

เอ๋จ๋า...รู้อะไรเหรอจ๊ะ 55555 (ล้อเล่น)

https://www.bloggang.com/data/y/yayee-teerak/picture/1258711549.jpg

ก้อมาจิ ถ้ายังไม่ว่างก้อเอาหนมปังใส่ท้ายรถนู๋ไปก่อนก้อด๊ายยยยย...

แระต่อมเช้าชู้มันไม่ติดต่อกันใช่ป่ะ เอ๊ รึว่ามันจะติดต่อกันทางพันธุกรรมอ่ะ นู๋เปงน้องสาวเจ๊ อาจจะลามปามมาถึงก้อด้ายเนาะ 555...(มั่วไปจนด๊าย)

ปล. แระตอนเน้สอนเจ้าไข่ป่ามไปถึงไหนแระเนี่ย อย่าให้เกินเรทละกาน ฮี่ ฮี่...

สวัสดีค่ะคุณสองพี

เป็นฉากรักที่สะท้อนสังคมปัจจุบันได้เป็นอย่างดีค่ะ
ฉากรักของใครจะออกมาแนวไหน
ก็อยู่ที่สถาบันครอบครัว สิ่งแวดล้อม
และที่สำคัญที่สุดคือตัวเราเอง

อืมม หนาวมากเลย
จะมาขอปันไออุ่นที่บ้านนี้อ่ะค่ะ
มีให้หรือเปล่าน๊อ

สวัสดีค่ะคุณสองพี

อ่านแล้วคิดตามเหมือนกันค่ะ สมัยนี้ทุกอย่างมันเร็วจนกระทั่งกลัวแทนพ่อแม่ทั้งหลายเลย

สบายดีนะคะ

เออ อ่านแล้วสะกิดใจดีค่ะ
ผู้ใหญ่บางทีก็ชอบห้ามไปก่อนเนอะ
ทั้งที่ก็ไม่ได้ถามความเห็นเราเลย
เรียกกว่าเหมารวมว่าเราจะคิดตรงกันนั่นเอง

ของอ้อนมีกรณีศึกษาค่ะ
ตอนคบกับแฟนตอนเรียนมัธยมปลาย
แม่บอก อย่าเพิ่งคบเป็นแฟนนะลูกเป็นเพื่อนไปก่อน
(แหม การ์ตูนเหรอคะแม่เค้ามาจีบหนูเป็นแฟนนะ)

ตอนเลิกกับแฟนตอนทำงาน
แม่บอก ทีอย่างงี้อยากเป็นเพื่อนกับเค้าเวลาแม่อยากให้เป็นเพื่อนทำไมไม่เป็น
(อ้าว ก็มันหมดรักกันแล้วไงคะแม่ เข้าใจยากจริง !!)
อิอิ
บ่นยาวเลย
ยินดีต้อนรับสู่ถนนสายมิตรภาพค่ะ ^^

ฉากรักแบบสดใส กุ๊กกิ๊กๆ ก็ดูสบายๆ และชมไปยิ้มไปด้วยนะครับ

บางครั้งยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ คนที่เรียกตัวเองว่าผู้ใหญ่ควรเข้าใจในจุดนี้ เพราะตัวเองก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้วเหมือนกัน

อ่านแล้วตะลึงนิดๆ ครับ ที่เขียนว่า
ตอนที่แม่บอกหนูว่า "อย่าอยู่กับเขา สองต่อสองนะลูก .."
ณ ตอนนั้น นู๋กำลังคิด เลยค่ะ ว่า "นู๋จะท้องหรือเปล่า" ..

เดี๋ยวนี้เด็กมันขนาดนี้เลยเหรอ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยากมาก ในการที่พ่อแม่จะคุยกับลูก

อิอิแต่ มันก็จะผ่านพ้นไปได้อะค่ะ เราต้องอาศัยความรัก อย่าซีเรียส เขาจะได้ไม่เครียด

ทำให้มันเป็นธรรมชาติค่ะ เพราะจริงๆแล้วมันก็คือ เรื่องของธรรมชาติอะนะ

เพียงแต่ว่ามันค่อนข้างละเอียดอ่อนหน่อย อิอิ

สู้ๆๆ

แต่ที่ที่นางฟ้าอยู่นี่เขาสอนกันอย่างที่เราคาดไม่ถึงเลยค่ะ

พ่อแม่บางคนสอนให้ลูกวัยรุ่นพกถุงยางกันเลยเชียวล่ะ

นางฟ้าฟังเขาแล้วก็คิดว่า เด็กไทยเราประพฤติตัวดีกว่าเยอะเลย

ว่าแล้วว่ามันแตกกอได้อีกเยอะ
มันจุดประกายทางความคิดน่ะ
....
ยุ่งหรือเบื่อ หายจ้อย
เหมือนกันเล้ยยัยเป็ดคู่
....
เรากำลังระลึกความหลัง
ครบสิบสามปี เพื่อนซี้อีกคน
อย่าลืมแวะมาอ่าน น่าจะพรุ่งนี้

แอมอร

เอาขนมจีนน้ำเงี้ยวมาฝากค่ะ

นึกว่าเข้าบ้านพี่แอมอยู่ซะอีก เหอๆ
น้องไม่สบายดีค่ะ บอกเลย
ปวดเฮดจริงๆ

เป็นข้อคิดดี ๆ ที่เหมาะกับสังคมยุคนี้มากค่ะ คนเป็นพ่อและแม่ต้องอ่านนะจ๊ะ

เปลี่ยนใจเป็นวันนี้ไปแล้ว
....
ตะเองไปต่อกลอนที่บ้านยัยตุ๊กติ๊ก
ก็เราบอกแล้วว่าเราเป็นเป็ด
เป็ดมากกว่าตะเองอีก
.....
เอาดีจะได้สักอย่างมั๊ยละเนี่ยยย

แอมอร

ใครมาแอบตีท้ายครัว
เรามาอยู่บ้านตะเอง
พอกลับไปเจอตะเองร่ายซะยาว
เดี๋ยวกลับไปอ่าน

แอมอร

การห้ามอย่างเดียวคงจะยิ่งทำให้เด็กสงสัยและไม่เข้าใจ ดังนั้นผู้ใหญ่ควรจะพิจารณาตามความเหมาะสมว่าอันไหนปล่อยให้ชมได้พร้อมแนะนำไปด้วย เพราะถ้าห้ามอย่างเดียวเด็กอาจหาทางออกไปหาคำตอบกับเพื่อนๆซึ่งยิ่งจะควบคุมได้ลำบาก

ขอบคุณด้วยนะครับสำหรับข้อมูลที่ส่งมาให้ที่ blog ด้วย
ตั้งใจว่าจะไปวันพรุ่งนี้ แต่คงไปแบบแว๊บๆ คงไม่ได้เดินชมทั่วๆ งานทั้งหมด
วันนี้เห็นมีกิจกรรมกับงานภายในมช.ตลอดทั้งวันเลย

แวะมาส่งข่าว ว่า วันที่ 12 ยัยป้าคิวกับคุณติ๊ก จะขึ้นมาเชียงใหม่ แล้วจะพาท่านทั้งสองไปค้างห้วยน้ำดัง 1 คืน ต่อไปปายอีก 1 คืน แล้วยัยป้าอยากไปปางอุ๋ง เลยไปต่อปางอุ๋งอีก 1 คืน แล้วกลับเชียงใหม่ทางแม่สะเรียงคงได้แวะเที่ยวทุ่งดอกบัวตอง...

ถึงเชียงใหม่เย็น 15 ยัยแพรจะขึ้นมาจากกทม.นัดทานข้าวเย็นกัน สนใจมะจ๊ะ.......

เพราะวันที่ 16 ก็จะดีดยัยป้านั่นกลับกทม. แต่มิรุว่าหล่อนจะกลับซิดนีย์วันไหนนะ....

ยังไงก็ดทรมาได้นะ 555
ช่วงนี้งานยุ่งโคตร ๆนรกของการทำงาน เซ็งจิต เลยไมได้เข้าบล๊อกแก๊งค์ ทิ้งบ้านไว้งั้นก่อน ยุ่งกับจองที่พักให้ยัยป้าด้วย.....


รักษาสุขภาพเด้อ อากาศเปลี่ยนแปลง หนาวดี ชั้นจะไปแข็งตายบนดอยมะนั่น

สวัสดียามเช้าครับพี่สองพี

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คนมีลูกสาวกังวลสุดๆไปเลยสองพี

ทุกวันนี้ป้าก็สอนลูกนะ ไม่ได้ห้ามเค้าดูละครหรอก แต่ดูไปสอนไป พูดยาวมากมานก็แกล้งกรนใส่ซะงั้น ฮ่วย..

เห็นบอกว่าจิตใจอ่อนแอถามหาไม้มาสะกิด
ต้องถามก่อนว่าอ่อนแอประมาณไหนจ๊ะ จะได้กะถูกว่าควรใช้ไม้เบสบอล ไม้เทนนิส หรือไม้หน้าสาม ฮี่ๆๆๆ

แวะมาหาระหว่างรองาน
...
เบื่อจัง วันศุกร์อีกแระ
หยุดอีกแระ อิ อิ
...
เงินเก่ายังไม่ได้กดเล้ย
เงินใหม่ออกอีกแระ จะบูดมั๊ย 55
...
คิดแบบนี้ดูดีเนอะ
เมื่อเช้าก็พูดกันที่แผนก
ก่อนแยกย้ายหลุมใครหลุมมัน

แอมอร

มานั่งรอรับสมัครจร้า

สวัสดีค่ะ 2P

เอาอาหารมาเสิร์ฟค่ะ

เลือกทานได้ตามใจชอบเลยนะคะ

บีจีบ้านนี้น่ารักจังจ๊ะ
แวะมาทักทายวันศุกร์ดีใจจังได้หยุดอีกแล้ว

สวีดัสสวัสดีครับคุณสองพี

ธรรมดาเปิดอ่านบล๊อกใครแล้วมีคอมเม้นท์มากกว่ายี่สิบนี่ก็จะไม่เม้นท์นะเนี่ย...
แบบว่า ตาลาย ไม่ชอบ...
แล้วก็เวลาที่มีเม้นท์ยาวๆ...หน้าบ,ล๊อคมันก็จะเปิดนาน...
ขี้เกียจรอ....



โอ้ว...ไอ้นี่..ม่างเป็นไรว๊า...รมณ์ติ๊ดเยอะเหลือเกิน...


แต่ก็..นะ...ลงมือเม้นท์แระ...ก็ต้องยืดยาวกันซะหน่อย

ไอ้เรื่องผู้ใหญ่ไม่เข้าใจเด็ก
เด็กไม่เข้าใจผู้ใหญ่นี่
เหมือนเป็นปัญหาโลกแตกอ่ะ
ตอนเราเป็นเด็กเราก็ชอบที่จะแหกคอก
ไม่ฟังผู้ใหญ่
แต่พอเราเป็นพุใหญ่
เราก็ผ่านอะไรมาแล้ว รู้ว่าอะไรดีไม่ดี
ก็ไม่อยากให้เด็กในปกครอง
เป็นอย่างเรา


แต่....เด็กมานก็ไม่เข้าใจอยู่ดี....
ทางที่ดีที่พอช่วยได้ไม่ให้ตัณหา...เอ๊ย....
ปัญหา..มันลุกลามแตกปลาย เป็นผมแห้งเสีย
ก็คงต้องสร้างภูมิคุ้มกัน...ที่ดี...เน้น...ที่ดี
ให้กับเด็ก...
ให้รู้จักคิด...ว่าอะไรดี..ไม่ดี
ให้รู้จักทบทวนการกระทำของตัวอง
รู้จักยับยั้งชั่งใจ


ก็นะ..แล้วจะสอนยังไงหว่า...
ไม่ยาก...เราอยากให้ลูกเราเป็นไง...เราก็ต้องทำให้มันดู
ให้มันเห็นทุกวี่ทุกวัน
มันก็ซึมเข้ากระแสสันดานเองแหละ....

อาจจะยากนิดนึง
แต่ก็ได้ผล...(มั๊ง...)




เรื่องต่อมา...เรื่องไปแอ่วเวียงหละปูน...
มะใดว่างก็ใคร่ไปแหมกำเหมียนกัลลลลลล
เมืองสงบ..คนงามน้ำใจ...


(ตอนนี้ยังสงบอยู่ป่าวไม่รุ๊....)

พี่สองพี ถูกต้องนะคะ
ขนมจีนไม่ใช่ข้าว 555+

ติ๊กก็ไม่กินข้าวเย็นค่ะ กินขนมปัง เค้ก น้ำหวาน...
พุงแตกแน่ๆ เลย เหอๆ

<<<แวะมากอด>>>

+++และอีกสองจุ๊บส์+++

(-"-) ตะวันไม่ชอบเสียเปรียบใคร อิอิ

มีความสุขมากๆนะคะ

เข้ามาเยี่ยมค่ะ บ้านนี้อบอุ่นจัง

โจแวะมาสวัสดีตอนดึกๆจร้า
พรุ่งนี้ก็วันหยุแล้วนะจ๊ะ
ขอให้มีความสุขนะคะ

นอนยังน่ะ วันนี้เข้าดึก
นั่งเม๊ากันเพลินจนเกินเวลา
แวะมาซะหน่อย เห็นว่าจะเที่ยวอีกแล้ว
....
อยากไปบ้าง ไหนดีหละ
เผื่อด้วยนะ

ฝันดีจ้ะ

แอมอร