มองใบไม้ร่วงลงสู่พื้นดิน
ปลิดใบปลิวคว้างแทบจะไม่เหลือสักใบ
อาจเป็นเพราะว่ามันเสียใจ
โดนทำร้าย โดนคนทำลาย จนทนอยู่ไม่ไหว
คนที่เสียน้ำตาอย่างฉันเหมือนกัน
เก็บมันไม่ไหว ปล่อยให้มันไหลไป
เมื่อใบไม่ร่วงหล่น น้ำตารินหลั่ง
นั่นคือคนที่เขาทำร้าย
นั่นคือคนไม่เหลืออะไร
เธอจะพอเข้าใจในความรู้สึกฉันไหม
ว่าการสูญเสียเธอนั้นมันเจ็บปวดเพียงใด
สิ่งที่ฉันต้องเจอ ต้องทนต้องทุกข์เท่าไร
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่เสียน้ำตาให้เธอ
ไม่เคยได้มองท้องฟ้าแล้วยิ้มได้อย่างใครๆ
ไม่มีเสียงหัวเราะเหมือนคนทั่วไป
มีแต่รอยน้ำตาที่ร่วงลงไป
เหมือนกับต้นไม้ปลิดใบให้หลุดร่วงจน
ไม่เหลือสักใบ
หากวันนี้เธอยังอยู่เหมือนเดิม
สิ่งที่ร้ายๆอาจกลายเป็นสวยงาม
เมื่อใบไม้ร่วงหล่น ชั้นคงมองตาม
ด้วยความยิ้มแย้มในใจ
ไม่ใช่มองแล้วใจหายตาม
เธอจะพอเข้าใจในความรู้สึกฉันไหม
ว่าการสูญเสียเธอนั้นมันเจ็บปวดเพียงใด
สิ่งที่ฉันต้องเจอ ต้องทนต้องทุกข์เท่าไร
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่เสียน้ำตาให้เธอ
ไม่เคยได้มองท้องฟ้าแล้วยิ้มได้อย่างใครๆ
ไม่มีเสียงหัวเราะเหมือนคนทั่วไป
มีแต่รอยน้ำตาที่ร่วงลงไป
เหมือนกับต้นไม้ปลิดใบให้หลุดร่วงจน
ไม่เหลือสักใบ
ต้นไม้ทิ้งใบให้ร่วงลง
ไม่ช้าไม่นานยังมีใบไม่งอกเงยออกมาอย่างเดิม
น้ำตาของฉัน ที่ร่วงลงมามากมาย
ช่วยทำหัวใจที่แตกสลายให้เป็นดังเดิมได้ไหม
เธอจะพอเข้าใจในความรู้สึกฉันไหม
ว่าการสูญเสียเธอนั้นมันเจ็บปวดเพียงใด
สิ่งที่ฉันต้องเจอ ต้องทนต้องทุกข์เท่าไร
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่เสียน้ำตาให้เธอ
ไม่เคยได้มองท้องฟ้าแล้วยิ้มได้อย่างใครๆ
ไม่มีเสียงหัวเราะเหมือนคนทั่วไป
มีแต่รอยน้ำตาที่ร่วงลงไป
เหมือนกับต้นไม้ปลิดใบให้หลุดร่วงจน
ไม่เหลือสักใบ
ไม่เหลือสักใบ
*เนื้อเพลงแกะเอง
ผิดก็ช่วยกันแก้นะคะ  |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
