เธอมาหากันบ่อยเหมือนเราไม่เคยห่างกัน
เอาใจฉันทุกวันพบกันต้องมีดอกไม้
เคยมองเห็นบางดอกที่มันต้องร่วงหล่นไป
เราไม่เคยใส่ใจแค่มองแล้วเดินเลยมัน
ปล่อยเอาไว้ทิ้งไปอย่างนั้นก็แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
ได้แต่มองแล้วเดินผ่านไปไม่เคยกลับไปเก็บมัน
แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้เป็นแค่ดอกเดียว
ก็คงเท่านั้นปล่อยมันไปทั้งเธอแหละฉัน
ไม่เคยเสียดายมันเลย
....นานวันฉันต้องเจอะว่าเธอไม่เป็นอย่างเคย
คอยมองหาจนเหนื่อยแล้วเธอก็ไม่มาหา
เธอไปพบคนอื่นฉันเคยได้เจอกับตา
พอหันมาที่ฉันแล้วเธอก็เดินเลยไป
ปล่อยให้ฉันไม่มีความหมายเป็นแค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
เพิ่งมารู้เพิ่งมาเข้าใจฉันคงไม่ต่างจากมัน
แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้ก็เหมือนที่เธอ
ได้ทำกับฉันถูกเธอทิ้งให้รออย่างนั้น
ฉันเลยเข้าใจได้ดี
.....นานวันฉันต้องเจอะว่าเธอไม่เป็นอย่างเคย
คอยมองหาจนเหนื่อยแล้วเธอก็ไม่มาหา
เธอไปพบคนอื่นฉันเคยได้เจอกับตา
พอหันมาที่ฉันแล้วเธอก็เดินเลยไป
ปล่อยให้ฉันไม่มีความหมายเป็นแค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
เพิ่งมารู้เพิ่งมาเข้าใจฉันคงไม่ต่างจากมัน
แค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้ก็เหมือนที่เธอ
ได้ทำกับฉันถูกเธอทิ้งให้รออย่างนั้น
ฉันเลยเข้าใจได้ดีปล่อยให้ฉันไม่มีความหมาย
เป็นแค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้เพิ่งมารู้เพิ่งมาเข้าใจ
ฉันคงไม่ต่างจากมันแค่ดอกไม้ที่ทำตกไว้
ก็เหมือนที่เธอได้ทำกับฉัน
ถูกเธอทิ้งให้รออย่างนั้นฉันเลยเข้าใจได้ดี |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
