ตื่นตั้งแต่6โมงเช้า
รีบๆๆออกไปหา
ซื้อของขวัญให้เธอซักหน่อย
เดินจนเหงื่อเริ่มไหลย้อย
ได้กุหลาบสีหวานจ๋อย
พร้อมด้วยช็อกโกแลตแท่งโต
เธอยิ้มหวานจนแก้มปริอยู่2วัน
กุหลาบนั้นเริ่มเฉา
แห้งเหี่ยว (แห้งเหี่ยว)
ทิ้งไป (ทิ้งไป) ทิ้งไป
เก็บเอาช็อกโกแลตไว้
ข้างที่นอน หลับตาฝัน
เห็นแล้วคิดถึงกันทุกคืน
เก็บไว้นานละเหม็นหืน
กลายเป็นขื่นหมดความหมาย
ไม่ทันไรก็คงขึ้นรา
ขืนทิ้งไว้นานก็บูด
หมดความหอม
คงไม่หวานดังเดิม
ไร้ค่า (ไร้ค่า) ทิ้งไป (ทิ้งไป)
โยนทิ้งไป..
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
~~~ที่ถูกทิ้งลง
ถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากขอไป
ถ้าเบื่อเมื่อใด สัมพันธ์แปรเปลี่ยน
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
~~~ที่ถูกทิ้งลง
ถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากขอไป
ถ้าเบื่อเมื่อใด สัมพันธ์แปรเปลี่ยน
(เปลี่ยนความรู้สึก คนเราก็แปลก
หากหมดความหมาย หมดผลประโยชน์
ความสัมพันธ์ที่เคยให้กัน
ก็เริ่มแปรผัน เป็นอนิจจัง)
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
~~~ที่ถูกทิ้งลง
ถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากขอไป
ถ้าเบื่อเมื่อใด สัมพันธ์แปรเปลี่ยน
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
~~~ที่ถูกทิ้งลง
ถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากขอไป
ถ้าเบื่อเมื่อใด สัมพันธ์แปรเปลี่ยน |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
