..ต้องจากกันแล้ว.. เผลอแป๊บเดียว ก็ได้เวลากลับของเค้าแล้ว ใจหาย แต่ก็ยังรู้สึกว่า ตุลาก็มาเจอกันใหม่ ครั้งนี้เวลา 6 วันที่เค้ากลับมา เราได้เจอกันทุกวัน วันละนานๆ เราเจอกันมากกว่าตอนที่เค้ายังเรียนที่นี่ซะอีก เค้าบอกว่า เพราะเรารู้แล้วว่า พอเราห่างกัน ช่วงเวลาที่เราเจอกันมันมีค่ามากแค่ไหน จริงๆมีค่าจริงๆ เค้าทำให้เรารู้ได้เลยว่า เค้าให้เวลาเราเต็มที่จริงๆ และเราก็ให้เวลาเค้าเต็มที่เหมือนกัน ดีใจที่อย่างน้อยเราก็ได้ทำอะไรเต็มที่แล้ว... สำหรับเรา การรอคอยมันทรมาน มันเจ็บปวด แต่การรอคอยมันก็ได้ฝึกจิตใจ เราอดทนกับอุปสรรค ปัญหาได้มากแค่ไหน ใจเรามั่นคงแค่ไหน เราไว้ใจเชื่อใจเค้าได้มากแค่ไหน แล้วเค้าทำตัวให้เราพอที่จะไว้ใจและเชื่อใจเค้าได้มากแค่ไหน สำหรับเรา เราไม่เคยระแวงเลยว่า เค้าจะไปมีคนอื่น เพราะเค้าทำให้เราไว้ใจ จะแปลกอะไร การที่เราจะเชื่อใจใครสักคนนึง เพื่อนมักจะเตือนเรา ระวังแกจะเสียใจ ผู้ชายอะ มันไว้ใจไม่ได้ เราก็ไม่รู้จะตอบอะไรได้แต่ยิ้มรับความหวังดี เพราะไม่มีใครรู้ดีเท่าเราสองคน   Create Date : 22 กันยายน 2551 2 comments Last Update : 22 กันยายน 2551 23:32:18 น. Counter : 553 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาปลอบใจ   โดย: เช้านี้ยังมีเธอ 24 กันยายน 2551 13:24:44 น.

ไม่เป็นไรนะจากเพื่อพบ เป็นกะลังใจให้   โดย: KoNSaRaLeW (tanongsak312 ) 24 กันยายน 2551 18:01:07 น.