เซ็งจัง
ยิ่งใกล้ปิดเทอมเท่าไร ยิ่งรู้สึกเซ็งจัง
เพื่อนๆเรากำลังจะจบแล้ว คนที่เรารักก็จะจบแล้ว
เรายังเหลืออีกตั้งปีกว่าจะจบ
ตอนเอนท์ติดดีใจมากมายที่ติดคณะที่ใฝ่ฝันอยากเรียน
แต่ถึงวันนี้แอบเศร้าเล็กน้อย ไม่เข้าใจเหมือนกัน
ยิ่งบรรยากาศช่วงนี้ งานบายเนียร์ก็เข้ามาบ่อยๆ
เพื่อนคณะนู้นคณะนี้ก็ไม่ว่าง ไปซื้อเสื้อสวยๆกัน
เศร้าอะ เราต้องห่างกับเพื่อนๆ กับคนที่เรารักไปจริงๆเหรอ
คนที่เรารัก เค้าต้องไปต่อโทที่อื่น อักนานกว่าเราจะได้เจอกันอีก
วินาทีที่เค้าบอกเราว่าเค้าสอบติดแล้ว
ไม่ใช่ไม่ดีใจนะ เรามองไปถึงว่า แล้วเวลาที่เราต้องอยู่ห่างกันมันจะเป็นยังไง
ทุกครั้งที่เค้าพูดถึงแผนการเรียนต่อ เศร้าจัง
เราต้องห่างกันจริงๆแร้วใช่มั้ย
มีประโยคหนึ่งที่เค้าพูด
"อีกไม่กี่อาทิตย์ เค้าก็จะไม่ใช่นักศึกษาวิศวะแล้ว
เค้าจะเป็นวิศวกรแล้วนะ ดีใจมั้ย"
ขอโทษที่เค้าน้ำตาไหล ขอโทษที่ไม่ได้แสดงความยินดี
ขอโทษที่ไม่รู้ว่าคิดยังไง ไม่รู้ว่ารู้สึกยังไงที่ต้องห่างเราไป
ความรู้สึกของคนที่ต้องจากไป กับคนที่ต้องอยู่รอ ไม่รู้อะไรมันแย่ไปกว่ากันเนอะ
แต่เราก็อยากรู้ ว่าลึกๆจริงๆแล้ว เค้ารู้สึกยังไง
อย่างน้อยก็แสดงให้เรารู้ว่า
ที่เค้าต้องไปเรียน มันเพื่ออนาคต
ไม่ใช่เพื่อต้องการห่างจากเรา
เค้ามักจะบอกว่าเราคิดมาก แต่รู้มั้ยเรื่องที่คิดมาก ก็เรื่องเธอนั่นแหละ
แสดงออกให้รู้บ้างได้มั้ยว่ารู้สึกยังไง
ชอบบอกว่าเราเออเอง อยู่คนเดียว
ทุกครั้งก็เป็นเราที่คิดมากใช่มั้ย
| Create Date : 31 มกราคม 2551 |
| Last Update : 31 มกราคม 2551 20:28:23 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 532 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [