..ว่าแล้วต้องผิดหวัง..
สิ้นสุดการรอซะที
เพราะคำตอบของการรอ
คือ เราจะไม่ได้เจอกัน
พอได้ยินเค้าพูดแบบนั้น
ก็ได้แต่คิดว่า
"ว่าแล้วเชียว"
แต่น้ำตาก็ยังไหล
เพราะส่วนลึกในใจแล้ว
ก็ยังหวังที่จะได้เจอกัน
ทุกครั้งที่บอกให้ตัวเองตัดใจ
เพราะอะไรมันก็ไม่แน่นอน
เค้าก็ไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดว่า
กลับได้หรือเปล่า
แต่ก็จะมีเสียงเล็กๆ
ที่ดังขึ้นในใจเสมอว่า
"เอาน่า อาจจะกลับมาก็ได้"
และทุกครั้งก็เชื่อในเสียงเล็กๆนั้นตลอดมา
ไม่ได้โกรธเค้าเลย
เพราะไม่ใช่เค้าไม่อยากกลับ
แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ได้ขึ้นกับเค้า
แต่โกรธตัวเอง
โกรธที่ยังมีความหวังบ้าๆ
หวังลมๆแล้งๆ
หวังถึงขนาด
จะดูหนังเรื่องนั้นเรื่องนี้
ตอนนี้เหลือแต่ว่า
เลือกที่จะไม่ไป
หรือไปดูคนเดียว
เฝ้าถามตัวเองซ้ำๆ
เมื่อไรจะเลิกคาดหวัง
จะได้ไม่ต้องเสียใจ
แต่ก็ไม่เคยทำได้ซะที
แถมตอนนี้ยังสร้างความคาดหวังมาใหม่
เพราะเค้าเคยบอกว่า
ถึงไม่ได้กลับตอนนี้
ยังไงก่อนมีนาเค้าต้องได้กลับแน่
ไม่รู้เค้ายังจำสัญญาที่เคยบอกเราไว้ได้มั้ย
ว่าถ้ากลับมาจะไปไหนกัน
ไม่คิดจะทวงคำสัญญา
เพราะรู้เค้าจำไม่ได้หรอก
ไม่รู้บ้าหรือเปล่า
เพราะตอนนี้ในใจ
ก็รอแล้วหล่ะ
"ได้เจอเค้าแน่เลย
อีก 3 เดือนเองก่อนถึงมีนา"
เสียงเล็กๆในใจบอกแบบนั้น........
| Create Date : 04 ธันวาคม 2551 |
| Last Update : 4 ธันวาคม 2551 20:04:12 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 534 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: noi IP: 202.69.139.194 วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:18:27:34 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
และยึดมั่นเสมอว่าเขาก็อยากเจอเราเหมือนกัน
แต่พอเอาเข้าจริง ๆ ก็ต้องกลับมาร้องไห้อยู่คนเดียว เพราะไม่ได้เจอ
ส่วนคนที่บอกให้รอก็ แค่บอกว่าขอโทษ
โชคดีนะคะที่คุณยังจะได้เจอเขากเดือนมีนา แต่เรา ไม่รู้ว่าจะได้เจออีกเมื่อไหร่