จริงๆชุดนี้มันมีสามเล่มนะคะ แต่ความที่ฟีน่าไม่อ่านของนักเขียนอื่นๆ ก็เลยเอาแต่นักเขียนที่อ่านมาเท่านั้น ซึ่งไม่อ่านต่อกันก็เข้าใจดีค่ะ เพราะเห็นปมเรื่องและสรุปเรื่องของอีกสองคู่ไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ ฟีน่าก็เลยจะรีวิวแต่เล่มนี้ เพราะอ่านเล่มเดียว



เริ่มต้นเรื่องด้วยการที่พระเอกผู้ถูกเรียกว่าจอมมารเจ้าอารมณ์ เพราะเขาเป็นคนที่อารมณ์คาดเดายาก เป็นติสต์เต็มตัว เมื่อเขาเป็นนักแต่งเพลงชื่อดังที่ถูกความจำเป็นบังคับ เขาต้องกลับไปดูแลกิจการของตระกูล ยิ่งใกล้กำหนดเวลา พระเอกก็รู้สึกว่าอยากดิ้นให้หลุดเสียที แต่ดูเหมือนยังไงก็หนีไม่ได้ แค่รอเวลาเท่านั้น และการเดินทางเพื่อมาจัดการธุรกิจที่ไทยก็ทำให้เขาได้เจอนางเอก



แรกเริ่มเดิมทีนางเอกที่เป็นแค่พนักงานของรีสอร์ทที่พระเอกได้เจอ ก็ดูจะไม่ได้มีพิรุธอันใด แต่ความบังเอิญที่ทำให้เขารับรู้ว่า นางเอกอาจจะเกี่ยวพันกับการนัดดูตัวของเขาด้วย ทำให้พระเอกต้องจับตาดูนางเอกมากขึ้น และเมื่อความจำเป็นของนางเอกที่ต้องหลบให้พ้นเงื้อมมือใครบางคน ข้อเสนอที่แย่ที่สุดนางเอกก็ต้องยอมรับ และก้าวมาเป็นเมียเก็บของพระเอก



แต่ความน่าสงสัยของนางเอกก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมาจากของสำคัญที่ติดตัวนางเอกมา และเมื่อเขาได้รู้จักเบื้องหลังบางอย่างของนางเอกก็ไม่ยากจะสืบหาความลับนั้น และทำให้เขาได้รู้ว่าเขาอาจจะถูกแผนซ้อนแผน แต่สำหรับเขาถ้าไม่เต็มใจเล่นก็ไม่เล่น แต่เมื่ออยากให้เล่นเขาก็สนุกด้วย แต่เขาเท่านั้นคือคนคุมเกมส์ และจากแค่ตำแหน่งเมียเก็บ เปลี่ยนเป็นเมียที่แท้จริง แต่อะไรคือเหตุผลที่นางเอกต้องหลอกพระเอก และสิ่งของสำคัญนั้นมีความลับอะไรซ่อนอยู่เป็นสิ่งที่ต้องติดตามในเล่ม



ปกติแล้วฟีน่าจะเป็นคนหนึ่งที่อ่านนิยายของชินณิตาแล้วแนวตลอด เรื่องนี้ก็เหมือนกันค่ะ พระเอกดูจะเป็นพวกติสต์สุดขั้ว อารมณ์เดาทางได้ยาก บางทีก็นิ่ง บางทีก็เกรี้ยวกราดกันไป แต่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือเขาฉลาดมาก จับไต๋นางเอกได้อย่างรวดเร็วว่านางเอกต้องไม่ใช่อย่างที่เธอบอกทุกคน และเขาเป็นคนไม่ชอบคนโกหก เพราะอดีตรักที่โดนหลอกลวงมา ทำให้เขาต้องจับให้มั่น คั้นให้ตาย ยิ่งเรื่องราวเกี่ยวกับเขาเองก็กำลังโดนบีบดูตัวก็รู้แล้วว่าเขาควรคิดจะดัดหลังคนเป็นปู่เช่นไร



ฟีน่าชอบพระเอกที่ฉลาดมากๆนี้ล่ะคะ ตั้งแต่เฉลียวใจความแปลกของนางเอกด้วย แถมด้วยความลับที่เขาก็รู้ด้วยตัวเอง แต่แทนที่จะเกรี้ยวกราดแบบเขาไปลากนางเอกมาด่าทอว่าบังอาจมาหลอกจอมมาร แต่เขากลับเก็บเงียบด้วยเหตุผลว่า ถ้าผู้ใหญ่คิดจะจับเขาแต่งงาน เขาจะไม่ยอมให้ทำ แต่เขาจะเลือกเมียด้วยตัวเอง นางเอกคือคนนั้นที่เขาเลือกแล้ว เธอไม่ใช่แค่เมียเก็บหรอกแต่ทำยังไงก็ต้องเมียจริงๆของเขา พระเอกไม่ยอมให้ใครมาหลอกเขาง่ายๆ อันนี้เป็นคุณสมบัติเยี่ยมที่ฟีน่าปลื้มพระเอกที่ต้องฉลาดที่สุดเอาไว้ค่ะ



ตรงกันข้ามกัน นางเอกนี้เหมือนสาวเกือบจะซื่อ ที่คิดง่ายๆว่าแผนการแสนรัดกุม แต่หารู้ไม่ว่าโดยพระเอกทำอะไรลงไปแล้วก็ตามไม่ทัน แต่นางเอกไม่ใช่สาวหัวทึบ หรืออ่อนต่อโลก เพราะเธอก็ร้ายพอตัว แต่แค่แพ้ทางพระเอก ทำอะไรเขาไม่ได้เลย พระเอกเหนือเมฆกว่านางเอกทุกครั้ง หากที่เอาชนะพระเอกได้ก็เพราะเขาใส่ใจนางเอกมากก็เท่านั้น



นางเอกมีความเป็นตัวของตัวเองไม่ต่างจากพระเอก แต่เลเวลความติสต์ไม่เท่าพระเอก มีความพิลึกและกล้าที่จะเปิดเผยความคิดให้พระเอกได้รับรู้ และอีกสิ่งที่นางเอกแสดงเห็นชัดว่ารักพระเอกคือเธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้สมกับที่พระเอกเลือกเธอมาเป็นคนเคียงข้างแล้ว แต่ก็ต้องจัดว่านางเอกค่อนข้างโชคดีค่ะ ขนาดหลอกพระเอกไม่น้อย เขาก็ยังไม่โกรธแถมยังพลิกเรื่องถูกหลอกให้กลายเป็นประโยชน์ได้จนกลายเป็นความรัก



รู้สึกว่าบราซิลจะมาแรงเอาการเลยนะคะเล่มนี้ จำได้ว่างวดก่อนเพิ่งซื้อนิยายของอินเลิฟไป ก็มีเนื้อเรื่องอยู่ที่บราซิล แถมนามสกุลตัวละครบางตัวที่สำคัญก็เหมือนกันจนตอนแรกคิดว่ามีความเกี่ยวข้องกันหรือเปล่าเลยทีเดียว แต่ปรากฏว่าไม่ใช่ค่ะ



นิยายของชินณิตา เป็นอะไรที่ดีตรงที่ไม่มีตัวอิจฉาเลยค่ะ พระเอกเขาไม่โง่ งี่เง่า เข้าใจผิดอยู่นั่นล่ะ ถ้าจะร้ายก็ร้ายจากนิสัยพระเอก พวกจอมเผด็จการ อำนาจบาตรใหญ่ใส่นางเอก หรือจะมุกตบตีด่าทอนางเอก เสียๆ หายๆไม่มี และโดนใจก็ความฉลาดของพระเอก ค่อยสมกับความเป็นว่าที่ผู้นำตระกูลกันหน่อย ถ้าโง่มากไปนี้ ดูจะกลัวว่าพระเอกจะพาตระกูลไปล่มจม รู้ทันทุกเรื่องเลย และเห็นกันเลยว่าพระเอกน่ะมีใจให้นางเอก ขนาดที่พอรู้ว่าเขาเองก็โดนจับไปเป็นส่วนหนึ่งในความลับของเกมดึงเขาให้ต้องเป็นสามีนางเอก แทนที่จะโมโหว่าโดนจับแต่งงานชัวร์ กลับรู้สึกยินดี ทั้งการได้ดัดหลังคนที่พยายามจับคู่เขา ไหงล่ะ อยากให้แต่งก็แต่ง แต่อย่างน้อยฉันก็เลือกคนที่จะมาอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่โดนคลุมถุงชน



ในแง่ความรักความที่มีให้ พระเอกน่ะเห็นกันชัดๆ แม้จะไม่พูดหรอก แกเป็นพวกปากหนัก กระทำให้รู้สึก แต่ที่ฟีน่าว่าน่ารักดี ก็อย่างตอนงอนที่นางเอกโดนพี่สาวของเขาลากไปฝึกฝนการเป็นเมียที่ดี จนเขารู้สึกว่าโดนแย่งความสนใจ งอนเสียนิดหนึ่งให้นางเอกต้องมาง้อเขา หรือที่น่ารักมากจนกลายเป็นเรื่องโจษขานกันทั้งครอบครัวก็คือ พระเอกลงทุนย้ายปลาคาร์ปสุดหวง เพื่อให้นางเอกได้เลี้ยงแมว ข้อนี้ไม่รักจริงไม่ทำเด็ดขาด



พระเอกในเรื่องนี้จะเป็นปราการให้นางเอกได้ตลอด ปกป้องนางเอกจากคนที่คอยคุกคามได้ทุกคน นางเอกนี้ไม่มีเจ็บตัวเจียนตายแต่อย่างใด สุขสบายกับการเป็นนางเอกกันไปตั้งแต่ต้นจนจบ เรื่องที่มีต่อกันก็แนวลิ้นกับฟันเท่านั้น



แต่เรื่องนี้นะคะ ไม่ค่อยเหมาะกับคนที่ไม่อ่านนิยายแนวหวือหวา ร้อนแรงสักเท่าไรนะคะ เพราะพระเอกนี้ค่อนข้างรักหลงในตัวนางเอกไม่น้อยเลยทีเดียว แล้วนางเอกก็สมกับที่พระเอกบอกว่าเธอเป็นคนพิลึกด้วย ถ้าพระเอกกล้า เธอก็กล้าไปด้วย แต่อ่านแล้วสิ่งที่ชอบก็คือความมุ่งมั่นและรักนางเอก ดีต่อนางเอกสุดๆมากกว่าค่ะ



แล้วที่อยากเม้นท์นิดหน่อย เริ่มต้นว่าพระเอกมีปมว่าบาดเจ็บจากคนที่รักหนักหนาเอาการ จนเข็ดผู้หญิง ฟีน่าก็คิดว่าต้องเจอพระเอกก็จะเปิดใจยอมรับนางเอกคงยากและนาน แต่ไม่ใช่เลย ไม่ได้ยากเย็นอะไรหรือพระเอกเป็นน้ำแข็งสักเท่าไร เจอนางเอกไม่นานก็ประเภทคนนี้ล่ะเหมาะกับการทำให้แผนการของปู่เขากระเจิง และเมื่อรู้ว่าอาจจะโดนนางเอกหลอกใช้ เขาก็แอบนั่งยิ้มกริ่มว่าอยากให้แต่งก็แต่งได้ ซึ่งดูมันจะขัดกับเริ่มต้นที่คิดว่าพระเอกต้องรักยากกว่านี้ แต่นี้กลับไม่เหมือนต้นเรื่องเลยค่ะ ไหนว่าไม่ชอบผู้หญิงเท่าไร แต่เปลี่ยนใจเร็ว คือเร็วไปนิดค่ะ แต่นะ เชื่อเหอะว่าถ้ายากประเภทสามหน้าสุดท้ายรักกันก็ต้องโดนบ่นว่า จะรักกันยากแค่ไหนกันค่า ดูเป็นคนอ่านเอาใจยาก แต่ถ้าให้เลือกยังไงก็เลือกอย่ามีปัญหามากเลยข้อร้อง แต่ถ้าปรับให้พระเอกทอดเวลาไปอีกสักนิดน่าจะเข้ากับเหตุผลแรก



ตัวร้ายมาแบบสามแว้บ เหมือนค่าตัวน้อยใช้สอยประหยัด มาแป๊บๆ พอให้รู้ว่านี้นะตัวร้าย แต่ไม่ค่อยมีบทบาทมากนัก และบทบาทน้อย ก็จัดการปิดบัญชีไปง่ายๆซะ เป็นตัวร้ายที่ไม่ค่อยออกมาสักเท่าไร



แล้วเป็นยังไง ฟีน่าว่าเรื่องนี้สนุกดีนะคะ อ่านได้เพลินเลยล่ะคะ คือประเด็นสำคัญอยู่ที่พระเอกอาจจะดูเหมือนสร้างภาพพจน์มาให้ดูเหมือนคนร้ายกาจเอาแต่ใจ แต่อยู่ขอบเขตที่รับได้ และข้อที่ถูกใจก็คือฉลาดนี้ล่ะ รู้ทันไปหมดจนเขาไม่ได้รู้สึกว่าโดนหลอกตลอด รู้เรื่องมาบ้างแล้ว แค่อยากให้นางเอกพูดความจริงกับเขาเท่านั้น เป็นคนมีเหตุผลที่จะรับฟังนางเอก ความรักที่มีให้นางเอกก็ค่อนข้าง แสดงออกตรงไปตรงมาว่านี้คือเมียฉัน ฉันต้องดูแลปกป้องให้ถึงที่สุด และรักเธอให้ได้เท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำให้กับภรรยาตัวเองได้ อ่านแล้วสบายใจมากมายค่ะ ว่าขนาดเปิดเรื่องว่าเกลียดผู้หญิงเอาการ แต่ท้ายที่สุดก็รักนางเอกแบบไม่เคยสนใจใคร ต่อให้มีผู้หญิงมายั่วฉันก็ไม่สน เพราะคนที่รักคนเดียวก็คือนางเอกเท่านั้น มีความเป็นผู้ใหญ่พอจะปราบนางเอกให้เข้าใจในคำว่ารักว่าต้องมีองค์ประกอบอะไรบ้าง จัดว่าเป็นนิยายอีกเล่มที่แนวเลยนะคะ

มาตามกรี๊ดค่ะ..อ่านไม่ทันคุณฟีน่าเลยจริงๆ

จดลงไว้ซื้อตาม

กำลังจะไปหาซื้อจะมีมั๊ยเนี่ย

ต้องลองถามที่หน้าร้านนายอินทร์ดูนะคะเผื่อจะมี