เพราะวงการมายาทำให้พี่ชายสุดที่รักเปลี่ยนไป นับแต่บัดนั้น เอื้อมรุ้ง นางรำประจำคณะละครหน้าวัดหลวงพ่อโสธรจึงเกลียดชังวงการบันเทิงเป็นยิ่งนัก แต่เกลียดสิ่งไหนก็ไม่เคยพ้นสิ่งนั้น เมื่อกองถ่ายละครชื่อดังได้ยกกองมาถ่ายทำถึงถิ่นของเธอ
เอื้อมรุ้งไม่เคยคิดจะไปยุ่งเกี่ยวแต่โชคชะตาก็ลิขิตให้เธอต้องมีเหตุให้มีเรื่องกับวิธวินท์ ดาราหนุ่มที่เพียบพร้อมไปทุกอย่าง เสียอยู่ว่าเขาช่างเป็นผุ้ชายที่หยิ่งยโส ดูถูกคนเป็นที่สุด แต่ก็ช่างเป็นคนที่ขัดแย้งในตัวเองจนเอื้อมรุ้งยังงงงัน
และคนที่เธอไม่ปรารถนาคนนี้ก็เป็นคนที่ช่วยให้สถานการณ์ในครอบครัวไม่ก้าวสู่จุดวิกฤตแต่ของฟรีก็ไม่เคยมีอยู่บนโลกเพราะข้อแลกเปลี่ยนของวิธวินท์คือเธอต้องเป็นผุ้ทำลาย โรมรัญ ดาราหนุ่มที่วิธวินท์แสนจะเกลียดชัง
แม้จะไม่อยากทำเพราะเธอรังเกียจการเข้าสู่วงการมายา แต่บุญคุณเงินตราของวิธวินท์เป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้และที่สำคัญไปกว่านั้นคือ หากเธอทำให้โรมรัญหมดหนทางในการดารา เธออาจจะได้พี่ชายคนเดิมของเธอกลับมา เอื้อมรุ้งจึงไม่เกี่ยงที่จะรับงานนี้ สร้างความคลางเคลืองใจให้แก่วิธวินท์มิใช่น้อย
การก้าวเข้าสู่โลกบันเทิงของเอิ้อมรุ้งช่างงดงามและง่ายดาย หากแต่สร้างความหนักใจให้แก่โรมรํญที่ไม่อยากพบกับอดีตที่เขาได้เผลอทำสิ่งเลวร้ายลงไป และที่สำคัญเขาไม่ต้องการให้น้องสาวต้องยุ่งเกี่ยวกับวิธวินท์เพราะผู้ชายร้ายกาจคนนี้อาจจะทำให้เอื้อมรุ้งเสียใจสักวันหนึ่ง
ความห่วงใยของพี่ชายที่มีต่อน้องสาวนั้นทำให้ความปรารถนาของวิธวินท์กำลังจะเป็นจริง แต่ทำไมในหัวใจของเขากลับไม่สงบเลย เขาเกลียดที่จะเห็นโรมรัญรักใคร่เอื้อมรุ้ง จนกลายเป็นต้นเหตุแห่งความไม่เข้าใจกัน และเหตุร้ายที่เกิดขึ้นก็ยิ่งทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลง แต่กลับเปิดเผยความจริง และนั้นก็ทำให้วิธวินท์รู้ว่าเขามีสิทธิ์ที่จะรักเอื้อมรุ้งได้อย่างเต็มหัวใจและรักของเขาก็จะหลุดลอยไปอีกครั้ง
พอมาอ่านแบบเต็มๆก็รู้สึกว่าสนุกดีค่ะ เรื่องราวของนางรำแสนสวยแต่แก่นเซี้ยว เปรี้ยวซ่าส์ที่เกลียดวงการบันเทิงเพราะพี่ชายทำให้เธอและครอบครัวเสียใจที่หลงลืมชาติกำเนิด แต่เค้าว่าเกลียดอะไรมักได้สิ่งนั้นเพราะพระเอกเป็นดาราดัง
หุๆๆๆงานนี้ก็มาแบบตบจูบค่ะ พระเอกเล่นจุบนางเอกต่อหน้าที่สาธารณะ แต่ไปๆมาๆก็หนีกันไม่พ้น
พระเอกเป็นพวกปากร้ายใจดี(กับนางเอก) และเป็นหนุ่มไทยอย่างไม่น่าเชื่อ เล่นขิมเป็นด้วย และรู้จักวรรณคดีไทยอีกตะหาก แต่ก็นิสัยเอาแต่ใจมิใช่เล่น
ส่วนพี่ชายนางเอกก็ดนเป็นพวกหมาวัดหลงรักดอกฟ้า แฟนเก่าพระเอกเลยไม่กล้าบอกใครๆว่าเป็นแค่ลูกชายเจ้าของคณะรำแก้บน เรื่องมันเลยวุ่นวายยิ่งเหยิง
ส่วนตัวที่บอกว่าชอบ เล่มนี้ถือว่าผ่านค่ะ พระเอกแกร้ายแต่อย่างที่บอกก็จะดีกะนางเอก แต่ไม่ได้ดีเลิศเลอแฝงความร้ายไว้ด้วย
ส่วนนางเอกก็น่ารักสวย ความคิดดีต่างจากพี่ชาย
แต่ที่ขอติติง ไอ้ฉากเจอแล้วจูบที่สาธารณะนี้ พระเอกช่างไม่ไหวๆ สังคมบ้านนอกแบบนั้นนางเอกเสียชื่อแย่ คงลือกันทั้งบาง แต่ก็พอเข้าใจว่าแกโมโห เสียคะแนนนิยมอีกนิด ดันไปเน้นว่ายังอาลัยแฟนเก่า โดนหักส่วนตัวไป และที่ตอนจบมันห้วนไปค่ะ น่าจะทอดอารมณ์อีกนิดหรือมีตอนพิเศษเพิ่ม
แต่ที่เจ็บใจตัวเองคือ ฟีน่าทำไมไม่เคยอ่านวิวาห์พระสมุทรเนี่ย เซ็งตัวเอง จิ้นเพลงที่นางเอกเล่นขิมไม่ขึ้น สงสัยต้องไปหามาอ่านแล้ว ปกติพระราชนิพนธ์ของร.6 ที่เคยอ่านก็มัทนพาธา ท้าวแสนปมแค่นี้เอง