ค้างคาไม่ได้รีวิวมาตั้งนานทั้งๆที่อ่านจบมาหลายวันเพราะติดภารกิจล้านแปดค่ะ ได้ฤกษ์งามยามดีเสียที บุษบาร่ายรักนัยว่าเป็นเรื่องที่สามของคนแต่งแต่ได้พิมพ์ก่อน ซึ่งเรื่องนี้เลยเป็นเรื่องต่อๆมาอันจะมีฉากที่ปรากฏอยู่ในอีกสองเรื่องด้วย แต่อย่าถามฟีน่านะคะว่าเรื่องอะไร เพราะเป็นคนนิสัยเสียไม่ค่อยอ่านนิยายออนไลน์ค่ะ

เนื้อเรื่องก็แบบเบาสบาย นางเอกคนสวยที่ปะทะคารมกับพระเอกมาตั้งแต่เล่มก่อน มาเล่มนี้เธอต้องเดินทางไปทำงานเชฟที่สเปน โดยที่ไม่รู้ว่านี้คือแผนการของพระเอกที่วางขึ้นเพื่อให้นางเอกไปอยู่ใกล้ๆ และกว่าเธอจะรู้ว่าโดนหลอกก็สายเกินกว่าจะกลับตัว ก็ต้องอยู่กับพระเอกที่ต้องการจะปล้ำเธอตลอด จนนางเอกต้องคอยดัดหลังให้หายหื่นหน่อย แถมยังต้องวุ่นวายปวดหัวกับคู่ขาเก่าของพระเอก และศัตรูของพระเอกอีกต่างหาก กว่าจะลงเอยได้ก็ชุลมุนวุ่นวายกันไปมากเอาการค่ะ ดีที่ว่าพระเอกไม่ได้แนวใจร้าย กินหญ้า หรืออะไร ก็ไม่ต้องปวดหัวสักเท่าไรค่ะ

อ่านจบแล้วฟีน่ารู้สึกอย่างไร ชอบหรือเปล่า บอกกันตามตรงนะคะ ถ้าจะชอบก็คือพระเอกแสดงออกตรงไปตรงมาว่าต้องการนางเอก ไม่แลเหลียวหญิงใด หื่นกับนางเอกเท่านั้น รักนางเอกคนเดียว เอาอกเอาใจเธอตลอด นี้คือข้อดีของพระเอก ส่วนนางเอก ข้อดีของเธอคือ สวย ขี้อ้อน ไม่ใช่คนหูเบา อะไรแบบนั้นค่ะ

โดยรวมฟีน่าน่าจะชอบใช่ไหมค่ะ แต่ค่ะ ฟีน่ามีแต่ในใจตัวใหญ่เป้งมากๆ แปะไว้หน้าหนังสือ ซึ่งมันจะมีคำว่าแต่เยอะมากๆ อันดับแรกขอว่าเป็นข้อๆกันเลยนะคะ ประเด็นแรกคือ เพราะว่าเล่มนี้คือเล่มสามของชุดนี้ ดังนั้นแล้วคนที่ไม่เคยอ่านสองเล่มก่อนอย่างฟีน่า จะไม่เข้าใจความสัมพันธ์อันใดเลยของพระเอกและนางเอก คือรู้ว่านิดๆว่าเจอกันอย่างไร แต่มีอะไรบ้างล่ะที่เกิดขึ้น ความรู้สึกใดๆต่อกันมาบ้าง ทำให้ฟีน่าไม่อินและไม่เข้าใจในการกระทำต่อๆไปของนางเอกที่มีต่อพระเอกเลยค่ะ เพราะมันดูรวดเร็วเกินไปในสายตาฟีน่า

ปัญหาที่ตามมาคือ เงื่อนไขที่นางเอกต้องมาอยู่กับพระเอก เพราะนางเอกผิดสัญญาการจ้างงาน อันนี้มันไม่น่าเชื่อถือเลยค่ะ สัญญาการว่าจ้างงานนั้น ลูกจ้างจำเป็นต้องอ่านและทบทวนให้แน่ใจก่อน ยิ่งการจ้างงานในต่างประเทศแบบนี้แล้ว ต้องดูให้แน่ชัดจนไม่มีข้อบกพร่องค่ะ อย่างน้อยต่างบ้านต่างเมืองขนาดนั้น กลัวค่ะ กลัวโดนหลอกไปขาย ซึ่งเมื่อนางเอกเจอเช่นนั้น ไม่จำเป็นเลยว่าตัวเองยอมรับผิด ไหนล่ะข้อสัญญาที่คุณจะมาปรับฉัน จุดนี้ไม่สมเหตุสมผลเลยค่ะ แต่ยกให้ประมาณว่ามันคือเงื่อนไขที่พระเอกและนางเอกจะใกล้ชิดกัน

ความหื่นของพระเอก ปกติฟีน่าชอบพระเอก หึง โหด หื่นกับนางเอกนะคะ แต่เล่มนี้ไม่ไหวจะเคลียร์ค่ะ มันมากเกินไปนิดหนึ่ง ตลอดเวลาที่พระเอกเห็นนางเอกจะต้องเกิดปฏิกิริยาอยากได้นางเอกตลอดเวลา จนดูเหมือนพระเอกเป็นคนโรคจิต ถ้ามันแสดงออกน้อยกว่านี้จะโอเคค่ะ แต่นี้มันเหมือนหนุ่มน้อยเพิ่งเริ่มมีอะไรกับสาวๆ ตื่นตัวได้ตลอดเวลาหรือไม่แกก็ซัดไวอากาเกินขนาด

และนั่นก็นำมาซึ่งแต่ตัวต่อไปของฟีน่าคือ การที่นางเอกจะมาสเปน ตามประสาพระเอกเพลย์บอยก็ต้องมีอะไรกับคู่ขาไปก่อน แต่การกระทำของพระเอกฟีน่าไม่ค่อยแนวเท่าไร กับท่วงท่าในการกระทำที่บ่งบอกว่าต้องทำแบบนี้ทุกครั้งเพราะทนเห็นหน้าเจ้าหล่อนไม่ได้ อ่ะไม่เป็นไร แต่ไอ้ตอนทำไปมีรูปนางเอกในมือไปนี้มัน แปลกๆค่ะ แถมด้วยตอนที่โดนจูบแล้วบ้วนน้ำลายทิ้งเพราะขยะแขยง อืมห์รู้สึกว่าแปลกๆนะคะ รังเกียจเจ้าหล่อนแต่มีเซ็กส์กับพวกเธอได้ อ่ะๆ ช่างมัน ประมาณว่าพระเอกแค่อยากชดเชยความปรารถนาในตัวนางเอกไปก่อน

เมื่อนั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่เท่าในตอนที่นางเอกมาทำงานกับเขาแล้ว ในคืนที่เธอต้องไปนอนห้องเดียวเตียงเดียวกับเขา ด้วยสาเหตุว่าสำนึกว่าทำเขาเจ็บอะไรแบบนั้น ตื่นเช้ามาเธอก็หลงคิดว่าอีตาพระเอกยังดีไม่ทำไรเธอ โดนหารู้ไม่ว่าโดนทำอะไรไปบ้าง จนได้เห็นร่องรอยนั่นล่ะ คือฟีน่าบอกตรงๆว่า ร่องรอยที่พระเอกทิ้งไว้บนตัวนางเอกมันน่าร้องอี๋มากค่ะ แค่คิดตามก็แบบกระอักกระอ่วนมากๆ มันเป็นdirty joke ที่ไม่น่ามาอยู่บนนิยายเลยนะคะ แค่บอกก็ได้ว่าทำอะไร แต่ไม่ต้องถึงขนาดทิ้งหลักฐานขนาดนั้นก็ได้ เป็นเรานะ พระเอกอาจจะเจ็บตัวกว่าเดิม แกเห็นฉันเป็นอะไรเนี่ย ไม่มีคำว่าให้เกียรติฉันเลยหรือไง

เหมือนกับฉากที่นางเอกทำกับข้าวแล้วล้างมะเขือยาว แต่พระเอกจินตนาการไปเป็นอย่างอื่น แล้วเผลอออกปากให้ทำอะไรไป ฟีน่าก็อึ้งค่ะ เพราะฟีน่าไม่ค่อยแนวแบบนี้เลย ไอ้ประเภทบอกผู้หญิงที่ทำกับแล้วหลุดปากพูดอย่างนี้เมื่อเจ้าหล่อนถือ แครอท แตงกวา มะเขือยาว หรือสารพัดผักในมือไว้เนี่ย มันไม่ไหวจริงๆค่ะ

ความหื่นเกินความจำเป็นของพระเอกดูจะมีปัญหากับฟีน่ามากๆค่ะ หลายๆฉาก ซึ่งฟีน่าว่ามันเยอะเกินไปค่ะ เยอะจนบดบังเนื้อหานิยายไปเลย คือเลยไม่รู้ว่าพระเอกทำงานอะไรกันแน่ แกตั้งหน้าตั้งตาหื่นกับนางเอกตลอด ขนาดต่อหน้าพี่ชายนางเอกก็ไม่ละเว้น แต่ที่ฟีน่าก็ว่าเกินไปอีกฉากคือ ฉากใกล้จบที่พระเอกไปนอนเฝ้านางเอกในห้องนอนที่บ้านแล้วเกิดหื่นกับนางเอกจนทนไม่ไหว อุ้มนางเอกเข้าห้องน้ำต่อหน้าต่อตาพี่ชายสองคนที่มานอนเฝ้า

อืมห์ ฟีน่าถือมากเรื่องมีอะไรกันคาบ้านผู้หญิง ถ้าแต่งงานกันแล้วฟีน่าจะเฉยๆ แต่นี้ ต่อหน้าพี่ชายเขาที่นอนเฝ้า แถมแม่ของฝ่ายหญิงก็ไว้ใจอีก มันไม่ค่อยเหมาะเลยค่ะ ก็เข้าใจว่ารักและปรารถนากับเธอ ถ้าที่อื่น ที่ไม่ใช่ในบริเวณบ้านของนางเอก ฟีน่าอาจจะรับได้อยู่ค่ะ เพราะอย่างน้อยก็ต้องให้เกียรตินางเอกนิดหนึ่งก็ยังดีค่ะ อ่ะปัญหาใหญ่ของพระเอกในสายตาฟีน่าก็คือความหื่นค่ะ

มาทางฝ่ายหญิงต่อบ้างลีลาวดี ในเรื่องเธอคือสาวลูกครึ่งลาว ไทย ในครั้งแรกฟีน่าก็จำได้ว่าเธอมีพ่อเป็นหม่อมราชวงศ์ตามจริงแล้วเธอก็น่าจะเป็นหม่อมหลวง แต่อ่ะ พ่อเธอไม่สนใจอะไร ลีลาวดีจะเป็นแค่นางสาวลีลาวดีก็ไม่เป็นไร กลับมาปัญหาของฟีน่าดีกว่าค่ะ ทุกอย่างเริ่มจากความไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกในเรื่อง มาเรื่องนี้ ฟีน่ามองดูในฐานะเล่มแรกเท่านั้น ทุกอย่างมันจึงเร็วมากในสายตาของฟีน่ากับการยอมรับสัมผัสจากตัวพระเอก

และต่อมาคือ แท้จริงแล้วนางเอกจะไร้เดียงสาหรืออะไร ในบางครั้งที่บอกว่าเธอขี้อ้อน ถ้าขี้อ้อนกับพี่ๆ ก็พอว่าแต่มาอ้อนพระเอกด้วย มันเลยแปลกๆนะคะ คนที่ยังไม่ได้เริ่มต้นว่าเป็นแฟนหรืออะไรกันกลับอ้อนแบบแฟน และนางเอกก็แปลกตรงที่เขียนว่า พอได้กินอิ่มก็นอนหลับง่ายดายอะไรแบบนั้น ลีลาวดีอายุยี่สิบกว่าแล้วไม่ใช่เด็กๆ ที่จะได้กินนม กล่อมเข้านอนก็หลับปุ๋ย แต่เธอเป็นสาวรู้เดียงสาแล้ว ปัญหาเรื่องรู้เดียงสาก็จะมีแต่ต่อไปของฟีน่า

กลับในประเด็นของลีลาวดีต่อค่ะ สำหรับความคิดของลีลาวดี ฟีน่าสับสนอยู่บ้างคือ ตอนที่เธอเห็นศัตรูจับพระเอก แล้วดูหมิ่นดูแคลนเธอว่าขี้เหร่ ไม่สวย ไม่เซ็กซี่ ลีลาวดีก็ของขึ้นหน้า จนต้องโชว์ว่าฉันไม่ได้ขี้เหร่จนช่วยพระเอกได้ ฟีน่าว่าแปลกสุดๆนะคะ ณ วินาทีแห่งความเป็นความตาย ยังจะมาห่วงว่า มีคนว่าเธอไม่สวยอีก ให้ตายเถอะ ถึงแม้ว่าจะทำอะไรลงไปแล้วช่วยพระเอกได้ก็ตามที่ แต่มันก็ขัดไปอีกว่า เจ้ามาเฟียตัวร้ายตะลึงในความสวยเธอจนให้เธอจัดการได้ ฟีน่าคิดว่ามาเฟียคงไม่อ่อนไปความสวยง่ายๆหรอกค่ะ ไม่งั้นคงเสร็จนักฆ่าสวยๆ ไปแล้ว

เหมือนกับตอนที่เธอโดนคู่ขาเก่าพระเอกหยามว่าขี้เหร่นั่นล่ะคะ จนต้องเอาคืนด้วยการแต่งตัวเซ็กซี่แข่ง แล้วยั่วพระเอกเพื่อให้เจ้าหล่อนรู้ว่าฉันนี้ล่ะตัวจริงของเขา อืมห์ มันดูลดค่าตัวเองไปหรือเปล่าค่ะ ถ้าแค่ยั่วก็พอว่า ดันไปถามอีกว่า เธอเร่าร้อนกว่าหรือสารพัดสารเพ แต่ที่น่าช็อกกว่าคือตอนที่เธอให้บอดี้การ์ดจับตัวนังตัวร้าย ดูเธอสวีดกับพระเอก น้องก็ทำเกินไป อย่างน้อยก็น่าจะอายบอดี้การ์ดนิดหนึ่งค่ะ เรียกว่าแทบจะผ้าผ่อนหลุดลุ่ยหมดตัว คือฟีน่าไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแก้แค้นเจ้าหล่อนด้วยการทำตัวคล้ายยัยตัวร้ายก็ไม่รู้ค่ะ ลีลาวดีดูไม่ใช่สาวก๋ากั๋นอะไรแบบนั้นเลยนะคะ

พูดถึงเรื่องนี้ฟีน่าก็เลยงงต่อไปว่า มีหลายฉากที่เหมือนลีลาวดีจะเกินไปนิดหนึ่งค่ะ ฉากยั่วยวนพระเอกมีก็มาก รู้ทั้งรู้ว่าเขาหื่นขนาดนั้น ถ้าโดนปล้ำไปคงจะไม่แปลก หลายครั้งที่เธอบอกว่า พี่ชายบอกว่าผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว แต่ก็ดันยั่วพระเอกเพื่อแก้แค้นตลอดเช่นกัน มันเลยขัดกับความคิดของนางเอก และยิ่งเธอเป็นลูกครึ่งไทย ลาว ที่ฟีน่ามองว่าต้องโดนสอนให้น่าจะเรียบร้อยกว่านี้อีกนิดค่ะ แต่ถ้าเปิ๊ดสะก๊าดเกินไปค่ะ อย่างฉากอาบน้ำแล้วส่งภาพให้พระเอก เอิ๊กๆๆๆ อีหนู กล้าเกินไปแล้วลูก หรือไอ้ฉากที่ถลกเสื้อให้พระเอกดูว่าทำอะไรไปจนพระเอกอยากกินนม อ๊าย อะไรจะลืมตัวได้ขนาดนั้น หรือฉากที่ช่วยเหลือพระเอกที่หื่นจนเก็บอาการไม่ไหวแล้ว ขอยาดมด่วนค่ะ ไม่ไหวแล้ว

ดังนั้นปัญหาของพระเอกคือหื่นเกิน ส่วนนางเอกคือความคิดของนางเอกที่คิดและปฏิบัติมันสวนทางกันไปนิดค่ะ

ต่อด้วยพี่ชายของนางเอกก็คือ นัยว่าหวงนางเอกมาก แต่ทำไมไอ้ฉากที่พระเอกหอบนางเอกเข้าห้องน้ำไป ไม่รู้สึกโกรธบ้างเลย จริงๆก็ดูเหมือนจะไม่ได้ออกอาการโกรธกันสักเท่าไรเลย ในตอนที่มาเจอว่าน้องสาวกำลังจะโดนแอ้ม เหมือนกับความรู้สึกที่ฟีน่าว่ามันแปลก ในตอนที่พระเอกขอแม่นางเอกว่ามาขอนอนเฝ้าในห้อง ในเมื่อ เรื่องบอกว่ามันเกิดที่ลาว ฟีน่ามองว่าสังคมเขาไม่เปิดเท่าเมืองไทย จริงๆ บ้านเราก็ยังรับไม่ได้หรอกนะคะ ที่จะมาขอนอนในห้องลูกสาว แม้จะรู้ว่ามีอะไรกันแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน คนเขาจะครหากันค่ะ แล้วทำไมถึงได้ยอมกันง่ายกันเกินไปค่ะ

และในเรื่องบอกว่าเป็นเมืองในลาว แต่ฟีน่าอ่านแล้วความรู้สึกเหมือนมันไม่ให้กลิ่นไอความเป็นลาวเลยค่ะ บ้านนางเอกประมาณเหมือนอัมพวาอะไรบ้านเราค่ะ

และอีกหนึ่งความแปลกคือ ฉากที่นางเอกมักจะมานอนกับพี่ชาย ฟีน่าเองก็มีน้องชาย แต่เราเลิกที่จะนอนกอดกันหรือเตียงเดียวกันมานานแล้วตั้งแต่โตเพราะถึงเขาจะเป็นพี่น้อง แต่มันก็ไม่สนิทใจ อ่ะ ไม่เป็นไร พี่น้องรักกันมาก แต่ฉากที่เอาหนูไอวี่มานอนร่วมเตียงด้วย ไอวี่ไม่น่าจะยอมง่ายๆ และที่สำคัญคือมันไม่ควรเลย ไอวี่ไม่ใช่น้องสาวหรือมีอะไรเลยเกี่ยวข้องกันเลยค่ะ ความตะขิดตะขวงใจมันน่าจะมีมากกว่าจะสนิทใจค่ะ

จุดที่สะกิดใจฟีน่ายังมีอีกหลายจุดเช่น ตอนแรกนางเอกไปสเปนในหน้าหนาว แต่อีกฉากนางเอกไปทะเล เพื่อเล่นน้ำอย่างสุขใจ ฟีน่าคิดว่ามันขัดๆนะคะ หนาวขนาดนั้น แต่งตัวปกติยังหนาวจะแย่ แต่นี้ไปทะเล หนาวแทนค่ะ

หรือความเห็นแก่หน้าพระเอกในฐานะมาเฟียกลายๆ มันแปลกคะ ก็เข้าใจว่าพระเอกยกนางเอกไว้เหนือกว่าอะไร แต่ขนาดตบหน้าพระเอก ข่วนหน้าเขาต่อหน้าลูกน้อง ฟีน่าว่าเกินไปนิดค่ะ อย่างน้อยก็ต้องให้พระเอกดูเหนือกว่านิดๆค่ะ ข่มกันขนาดนี้แล้วพระเอกจะดูแลคนมากมายได้อย่างไร

พอๆกับนิสัยของลูกน้องพระเอกที่เป็นบอดี้การ์ด อ่อนไปค่ะ หัวเราะร่วนเกินไปค่ะ ฟีน่าคงติดกับบอดี้การ์ดขรึมๆมากค่ะ อย่างมากก็อาจจะอมยิ้ม และอีกนิดค่ะ เพื่อนรักพระเอกชื่อราเชล ปกติฟีน่าคุ้นชื่อกับผู้หญิงค่ะ ไม่เหมือนมิเชลที่จะมีทั้งชายและหญิง เวลาอ่านทีไร ฟีน่าก็จะคิดว่าราเชลคือเพื่อนสาวของพระเอกแทนเพื่อนชายค่ะ

บ่นเยอะไปหรือเปล่าค่ะ แต่ฟีน่าเม้นท์เพราะอ่านค่ะ ไม่ได้เม้นท์เพราะอคติใดๆ อาจจะเป็นคนเรื่องมากตามประสาคนเจ้าปัญหาไปนิดค่ะ และฟีน่าคิดเช่นไรก็บอกกันตามตรงค่ะ ไม่ปิดบังหรือว่ากันลับหลัง แต่ถ้าใครจะบอกว่ามองในมุมของนิยายอ่านหนุกๆก็อาจจะได้ แต่พอดีฟีน่าชอบทำตัวเป็นแม่แก่ชอบบ่นนิยายทั้งๆที่เขียนแบบเขาก็ไม่ได้ แต่ฟีน่าถือสถานะว่าเป็นคนอ่านเท่านั้นค่ะ คิดเห็นอย่างไรก็ บอกกันเช่นนั้นค่ะ ไม่ต้องการหักหน้าใครหรือทำลายใครทั้งสิ้นค่ะ

แต่อย่างน้อยนิยายก็ยังดีที่พระเอกเค้ารักนางเอกมากๆนะคะ ถ้าใครชอบแนวนี้ก็คงชอบนะคะ

เคยอ่านตั้งแต่ สมัยลงอยู่ในเด็กดี ถ้าให้อ่านผ่านๆๆโอเค แต่ถ้าจะให้ซื้อมาเก็บไว้ บอกได้คำเดียว ไม่เอา (หื่นเกิ๊นนน......)

กาซิกๆๆ เรื่ื่องแรกต้องขออภัยค้า คุณฟีน่า
แต่เรื่องนี้เป็นเล่มแรกให้บรรดา 3 เล่นนะคะ T___T
ที่คุณฟีน่าพูดมาเป็นข้อๆ เจี๊ยบจะเก็บไว้ไปพิจารณาค่ะ
มันมีข้อเสียเยอะจริงๆ นิยายเรื่องแรกในชีวิตที่ได้ตีพิมพ์
น้อมรับคำติชมเจ้าค่ะ

ขำรีวิวคุณฟีน่า
อ่านแล้ววางอยู่เลยค่ะ
ทั้งที่ทำใจกับนิยายแบบนี้ว่าอ่านเอาเพลิน
ก็ยังรู้สึกกระตุกเป็นระยะๆ แบบขำๆ

นางเอกเป็นกุ๊ก ตอนเช้าทำข้าวต้ม เย็นทำน้ำพริกกะปิ
พระเอกเลี้ยงง่ายจัง

พระเอกนอกจากหื่นแล้วขี้เหนียวไปมะ
เสื้อผ้าเครื่องประดับ ซื้อระดับไหน มีป้ายติดราคา
แถมไม่แกะออกอีกวุ้ย
อย่างแกน่าทุ่มแบบสุดๆ ซื้อแบบ Hi-end ไปเล้ย

บุคลิกนางเอกก็สุดจะบรรยาย

หนต่อไปถ้าลองของใหม่ รอคุณฟีน่าก่อนดีกว่า

พี่อ่านข้ามๆไป สนใจแต่บทหื่นอ่ะ เลยลืมเก็บรายละเอียด
บทหื่นก็ แรงเหมือนกันนะ

ไรเตอร์ก็นำรายละเอียดไปปรับปรุงแก้ไขนะค่ะ เล่มต่อไปยัง
จะซื้ออยู่ค่ะ ให้โอกาสไรเตอร์แก้ตัวนะค่ะ
ป.ล.อย่าคิดมากนะค่ะ ทำใจยอมรับความจริงที่เกิดขื้น ปรับปรุง
แก้ไขงานเสียใหม่ โอกาสยังมีให้คว้าอีกแน่นอน เป็นกำลังใจ
ให้นะค่ะ

อ่านรีวิวของคุณฟีน่าแล้วขำค่ะ เพราะเห็นด้วยทุกอย่าง ที่จริงยังอ่านไม่จบ เพิ่งจะอ่านได้ครึ่งเดียวเอง พระเอกนี่หื่นสุดยอดจริงๆค่ะ

บุษบาร่ายรัก หลินหลงรักนางเอกลีลาวดีสาวน้อยช่างอ้อนแสบสันเอาเรื่องและที่สำคัญเธอจัดการนางร้ายซะกระเด็นไม่เห็นฝุ่นเชียวล่ะ ตอนนี้กำลังรออ้ายคูนค่า

ตอนแรก กะว่าจะสอย พออ่านรีวิว คุณฟีน่าแล้ว จอดสนิท ถ้านิยาย ติดเรทเกินไป เนื้อหาสาระไม่มี ก้อไม่น่าสนค้า

โดนใจ โดนใจ เพราะเราก็รู้สึกเหมือนฟีน่าเช่นกันเป๊ะเลย แม้แต่ชื่อของแม่..เอ๊ยพ่อราเชลเพื่อนพระเอก
อย่างไรก็ตามจะลองอ่านเล่ม 2 ต่อไปว่ามีอะไรที่เนียนกว่าเล่มแรกหรือไม่

เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านค่ะ แต่เห็นด้วยกะฟีน่าที่นิยายบางเรื่องเน้นแต่บทหื่นจนไม่มีเนื้อเรื่องอื่นใด เคยอ่านของนักเขียนคนหนึ่ง หื่นกะนางเอกข้างถนน และมีเพือนนางเอกไปเห็นด้วย รับไม่ด้าย จริง ๆ เลยเลิกซื้อของนักเขียนคนนี้ไปเลยค่ะ

ซื้อมาแล้วแต่ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ สงสัยต้องดองไว้ก่อน เพราะช่วงนี้อยากอ่านนิยายสบาย ๆ ไม่ติดเรทอ่ะค่ะ

แหมความคิดเห็นเยอะจริงๆนะคะ ของแบบนี้ก็แล้วแต่คนนะคะ รีวิวอะไรไปก็เป็นความคิดส่วนตัวของฟีน่าทั้งน้านละจ้า บางคนอาจจะชอบแบบนี้ก็ได้ใครจะไปรู้ เพียงแต่ส่วนตัวฟีน่าคิดว่ามันมีอะไรยังไม่แนวทางของฟีน่าก็เท่านั้นเองค่ะ

T - T คุณฟีน่าคะ สารภาพว่าเห็นด้วย 100% เต็มนะคะ

เห็นด้วยกับคุณฟีน่าค่ะ บทบรรยายฉากหื่นของพระเอกมันรับไม่ค่อยได้อะ ก็เลยอ่านแบบผ่านๆไอ้ฉากพวกนี้ไปก็พออ่านได้คะ แต่ก็นะแล้วแต่คนชอบ จริงๆชอบพระเอก-นางเอกแบบนี้นะค่ะ พระเอกตรงๆดี นางเอกก็ไม่งี่เง่าเจ้าน้ำตา แต่มาเสียอีตอนท้ายๆอีกที่นางเอกโดนจับตัวไปแล้วอีกฝ่ายส่งรูปมาให้พระเอกดู พระเอกแบบปรอทแตกเลยจริงๆพี่แกน่าจะมั่นกว่านี้หน่อยเพราะตัวเองก็อยู่กับนางเอกมาน่าจะรู้ว่ามีนิสัยยังไงตอนนี้พระเอกงี่เง่ามาก ต้องให้ลูกน้องเตือนเฮ้อ!

ขอบอกว่าคำวิจารณ์ว่าแรงมากๆ เลยค่า
คิดว่าใครไม่ชอบแนวนี้ ก็อย่าอ่านจะดีกว่านะคะ
เดี๋ยวคุณจะเสียความรู้สึก แล้วมาวิจารณ์ให้คนอื่นเสียใจ

เราก็เข้่าใจนะคะว่าเป็นนิยาย ยอมรับคำวิจารณ์
เมื่อเจอคำวิจารณ์ที่แรงขนาดนี้ ก็อดที่จะเสียใจแทนนักเขียนไม่ได้

ฟีน่าขออนุญาตลบความเห็นของคุณWhat Goes Around 'Comes' Around นะคะ เรื่องแบบนี้ปล่อยไปเถอะค่า ฟีน่าชิลล์ๆ เราคงผิดอ่ะนะที่วิจารณ์หนังสือของนักเขียนที่คนอ่านอื่นๆชอบ

แต่อย่างที่ฟีน่าบอกนะคะของอย่างนี้ รสนิยมใครรสนิยมมัน

แต่พูดกันตรงไปตรงมานะคะว่าฟีน่าไม่ได้วิจารณ์แรงตรงไหนเลย ไม่ได้คิดไปเอง ก็ถามพี่น้องเพื่อนฝูงว่าแรงหรือเปล่า ก็ไม่มีนะคะ สิ่งที่ฟีน่าพูดก็ตรงตามแต่ใจคิด ฟีน่าไม่ชอบปากอย่างใจอย่าง ไม่ชอบแต่บอกว่าชอบหรอกนะคะ เพราะนั่นไม่ใช่ช่วยให้นักเขียนได้เห็นว่ามุมอะไรบ้างที่เขียนไปแล้วคนอ่านไม่เข้าใจ

ฟีน่ายอมเป็นยาขมดีกว่าเป็นยาลมหวานๆ ฟีน่าไม่สร้างคำสวยหรูมาเพื่อเยินยอใครถ้าใจยังอยากแนะนำ

ฟีน่าไม่รู้หรอกนะคะว่าคนเขียนจะร้องไห้เสียใจขนาดไหน แต่ได้ยินมาว่าถึงขนาดร้องไห้ข้ามวันข้ามคืน ซึ่งมันทำให้ฟีน่างงมาก เข้าใจว่ารักในงาน แต่ก็ต้องเข้าใจว่าบางอย่างคุณก็หลุดไปมากนะคะ และบางอย่างก็ไม่เหมาะกับการเป็นนิยายรักเลย ฟีน่าอยากจะวิเคราะห์ให้เป็นข้อๆนะคะ แต่พูดตรงๆว่าก็กลัวว่าคนเขียนจะแย่ไปอีก แต่ที่ตำหนิเนี่ย ฟีน่ามองในแง่ความละเอียดของความรัก รักไม่ใช่ใคร่ ที่จะอะไร ที่ไหน เวลาไหนได้พร่ำเพรื่อนะคะ ทำได้แต่ขอให้มันมีเหตุผลมากกว่าแค่หื่น และขอให้ตั้งอยู่บนความสวยงาม รักคืออะไร ความอ่อนหวานของผุ้ชายและผู้หญิง ไม่ใช่ปลดเปลื้องไปวันๆ แบบนั้นไม่ใช่รักค่ะ


คำว่าจัดเต็มสำหรับฟีน่านะคะ บอกได้เลยว่าไม่มีใครได้จัดเต็มหรอกค่ะเพราะฟีน่าเป็นคนยังไงตัวเองรู้ดี การพูดแรงๆเหมือนสมัยก่อนไม่ได้ทำอะไรดีเลย เวลาคนอ่านโกรธ โมโห ก็ไม่คิดอะไรทั้งสิ้นนอกจากว่าแกเกลียดฉันใช่ไหมเลยพูดแบบนี้ ฟีน่าเลยขอใช้คำว่าเสนอแนะดีกว่า

โลกมันโหดร้าย ถ้าจะเป็นนักเขียนหรือนักอ่าน นักวิจารณ์มันต้องผ่านความจริงค่ะ ต้องอยุ่ให้ได้ ในร้อยคนอ่านอาจจะมี20 คนเกลียด แต่ถ้าคุณรับ20 คำเกลียดไม่ได้ จะเอาแต่ 80 คำชม เป็นไปไม่ได้ค่ะ นี้คือความจริงไม่ใช่นิยายที่อ่านค่ะ บางครั้ง 20 คำตำหนิก็อาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่คุณมาย้อนคิดทีหลังว่าใช่

ไม่มีนักเขียนคนไหนไม่เคยเจอคำวิจารณ์นะคะ ต้องเข้าใจ แต่คุณรับมือกับมันได้แค่ไหน ถ้าไม่ได้ คุณก็อยู่ไม่ได้ มันไม่ได้มีแต่คำหวานผ่านหูตลอดเวลานะคะ ท้อได้แต่อย่าสติแตกกับมัน ถามตัวเองว่าจริงหรือเปล่าที่คนอ่านแนะนำ

ฟีน่าก็โดนประจำ แล้วกลับมามองตัวเอง เออ ฉันมันดีแต่วิจารณ์แต่เขียนไม่ได้ ปากก็แบบนี้ ลดๆลงมาหน่อย แม้จะไม่ได้หมด แต่ก็รู้จักว่ารักษาน้ำใจคนอื่นมากขึ้นค่ะ ไม่เคยบอกว่าตัวเองดีนะคะ แต่เรามองเห็นว่ามีอะไรแย่ๆบ้าง

งานทุกชิ้นที่นักเขียนเขียนออกมามาพร้อมกับความรัก แต่รักต้องอยู่บนความจริงว่า ในความรักมีความหลงอยู่ด้วย มองกลับไปด้วยสายตาของคนอ่านคนอื่นว่าจะอย่างไร หรือมีคนเคยบอกว่า ก่อนจะเขียนอะไรลงไป ถ้าวันหนึ่งมีคนมาอ่านงานคุณ เขาจะบอกว่าเป็นนิยายรักโรแมนติคหรืองานนิยายเขียนฉากเลิฟซีนอย่างเดียว แบบไหนที่คุณจะยืดหน้า เชิดอกรับได้อย่างเต็มใจ

เลิฟซีนไม่ได้สกปรกนะคะ ไม่ได้ทุเรศ รับไม่ได้ ฟีน่าก็อ่าน แต่ขอให้มันสวยงาม บางเล่มไม่ต้องมีฉากราวกับนั่งข้างเตียง เรายังเขินอายได้ยิ่งกว่าโจ่งแจ้งทุกรูขุมขนได้ ของแบบนี้นานไปมันเอียนค่ะ มันเฝือ ไม่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง วันนี้ขึ้นอันดับขายดี อีกไม่กี่วันก็ไป ไม่ได้บอกให้เขียนนิยายเพื่อเป็นหนังสืออมตะขึ้นหิ้งนะคะ แต่เอาแค่ว่าผ่านไปสิบหรือยี่สิบปีก็ยังมีคนหยิบจับมาอ่านอยู่ก็พอค่ะ

ฟีน่าเป็นคนอ่านก็ยังภาคภูมิใจแทนหนังสือบางเล่มที่ปัจจุบันเรายังเอามาอ่านได้ตลอด แม้จะผ่านไปเกือบเท่าอายุของเรา มันไม่ได้ทรงคุณค่าเป็นหนังสือเต็มไปด้วยความรู้อัดแน่น แต่มันเต็มไปด้วยคุณค่าของคำว่านิยายและวรรณกรรมค่ะ

ร่ายมาเสียยาว ขอบอกอีกครั้งว่า คำวิจารณ์ไม่ได้มีไว้ทิ่มแทงและฆ่าคนเขียนนะคะ แต่อาจจะเป็นเสี้ยน เป็นยาดำในใจคนเขียน ขอให้รู้ไว้ว่าคนอ่านอย่างฟีน่าไม่มีปัญหาอะไรกับคนเขียนคนไหนเลย เพราะฟีน่าไม่ได้เป็นคนของสนพ.ไหน นักเขียนคนไหนที่เกิดมาเพื่อฆ่าคุณให้ตาย คุณจะขายได้หรือไม่ได้ ฟีน่าก็ไม่ได้เงินกับคุณด้วย

ถ้าคิดว่าคนที่ฟีน่าไม่ว่าเพราะสนิทกัน คิดผิดค่ะ โดนหมด มากน้อยแล้วแต่สถานการณ์ค่ะ ว่าจะไม่ยาวแล้วนะคะ แต่ขอหน่อยเถอะ อึดอัดใจมากหลายครั้งชักคิดนะ ทำไมต้องมาทำให้คนเกลียดตัวเองด้วย ไม่ชอบก็บอกชอบไปสิ้นเรื่อง แต่ฟีน่าทำไม่ได้ ไม่ได้เป็นคนดี แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ชอบใจขอสักหน่อยเถอะ หน่อยของเราอาจมากสำหรับคนอื่น แต่อยากให้เข้าใจว่าทำไปเพราะหวังดี ไม่ได้ประสงค์ร้ายใดๆ

โอเคฟีน่า..พี่อ่านทั้งหมดที่หนูร่ายยาวมาแล้ว

ที่จริงไม่อ่านก็พอจะรู้ว่าฟีน่าคิดอย่างไร ...พี่ไม่ได้มองว่าสิ่งที่ทำผิดหรือถูกแต่มองในฐานะนักอ่านด้วยกัน มันก็มีส่วนที่จริง พี่ว่าฟีน่าก็แสดงถึงความจริงใจกับน้องเจี๊ยบได้ดีระดับหนึ่งนะ

ถ้าถามพี่ว่าหากหนังสือเล่มนี้เป็นผลงานที่พี่เขียนมากับมือ แล้วได้อ่านรีวิวของฟีน่านี้ละก็ พี่จะยินดีมากเลย รับได้แบบไม่โกรธสักนิด เพราะมันไม่มีอะไรที่แสดงว่าฟีน่ากำลังให้ร้ายผลงานเรื่องนี้อยู่

จริงอยู่อาจมีบางคนไม่ว่าใครก็ตามรับไม่ได้ แต่ถ้าอิงกับหลักของความเป็นจริง นักเขียนก็ต้องมีการพัฒนาฝีมือตัวเอง การที่ได้รับคำติ หรือชม จากแฟนนิยายเป็นเรื่องที่น่ายินดี

ปัจจุบันคนอ่านเขาก็มีการตัดสินใจเป็นของตัวเองกันมากขึ้น ใช่แต่จะอิงรีวิวของฟีน่าในการตัดสินใจซื้ออย่างเดียว ตัวอย่างมีให้อ่านก่อนตัดสินใจซื้อเยอะแยะ นิยายโพสก่อนตีพิมพ์ให้อ่านก่อนมากมาย

ในฐานะคนกลางที่รู้จักทั้งน้องเจี๊ยบและฟีน่าพอควร อยากเป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน ทำหน้าที่ของตัวเองให้เต็มที่ แม้บางครั้งอาจมีอะไรให้ขัดใจอยู่บ้าง แต่อุปสรรคเหล่านั้น ก็คือประสบการณ์ในชีวิตที่ได้รับ ดีบ้าง แย่บ้างปะปนกันไป...

จริง ๆ นิยายก็คือนิยายนะค่ะ มีบทบาทในเรื่องแตกต่างกันไปตามความสามารถของผู้เขียนบวกประสบการณ์ ความจริง อารมณ์ ความรู้สึก สำนึกรับผิดชอบ และอีกหลาย ๆ อย่างที่จะนำเข้ามาประกอบให้กับนิยายหนึ่งเรื่อง ได้เพิ่มความบรรเทิงให้กับผู้อ่าน บทบางบท ฉากบางตอนอาจมีได้ภายในขอบเขตที่ควรมี ไม่มากไปหรือน้อยไป ไม่เกินไปจากความเป็นจริงในชีวิตของเรา อยู่บนพื้นฐานที่คนอ่านยอมรับได้ ในเรื่องนี้โดยรวมใช้ได้นะค่ะ และยิ่งหากลดบทวาบหวิบให้ดูนุ่มนวลเหมาะกับนางเอกจิ้น น่าจะดีขึ้น พระเอกหื่นกับนางได้แต่ไม่ควรหยาบคาย และควรให้เกียรตินางเอกบ้างตามความเหมาะสมกับสถานที่และโอกาส นางเอกคือนางเอกอาจร้ายบ้าง ซ่าบ้าง เปรี้ยวบ้างแต่ไม่ควรกล้าจนเกินงามนะค่ะ เราอยากให้ผลงานดี ๆ ของนักอ่านที่เราชอบอ่านแล้วเกิดความประทับใจค่ะ เราจะได้ติดตามอ่านไปอีกนาน ๆ นะค่ะ น้อมรับพร้อมปรับปรุง เราก็พร้อมเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ฟีน่า

พี่ว่าที่เราวิจารณ์ไม่ได้ร้ายแรงอะไรเลย เพราะถ้าเจ๊เขียนคงแรงกว่า เพราะเรื่องนี้ ทำเอาเจ๊อารมณ์เสียเป็นอาทิตย์เลย เพราะอ่านวาง อ่านวาง ไม่จบสักที อ่านได้แค่หน้า 60กว่าก็ยอมแพ้ รีบอัปเปหิหนังสือเรื่องนี้ให้ชาวบ้านแบบอย่างด่วนเลยค่ะ

นางเอก-พระเอก-บอดี้การ์ดโครตไร้สะระ เพราะงี้ไง เจ๊เลยเลิกอ่านนิยายไทยไปอ่านนิยายแปลแทน

อ่านแล้วเป็นห่วงแนวความคิดของคนเขียนว่าเธอเข้าใจอะไรคลาดเคลื่อนไปรึเปล่า อย่างที่นักเขียนพยายามบอกคนอ่านว่า นางเอกเป็นกุลสตรี สวย เก่ง ฉลาด ประมาณนั้น แต่ที่พี่รู้สึกคือ นางเอกขาดวุฒิภาวะอย่างแรง เหมือนเด็กไม่รู้จักโต เอาชนะคะคานคนอื่นๆแบบไร้สติมากๆ เจ้าคิดเจ้าแค้นแบบไร้สาระ (เจ๊หน่ายเธอจริงๆ)

อ่านรีวิวของฟีน่าถึงรู้ว่า มีฉากที่นางเอกอบน้ำแล้วส่งภาพให้พระเอกด้วย? นี่คือกุลสตรีในความคิดของคนเขียนรึ? เป็นลูกเป็นหลานทำตัวแบบนี้ พ่อแม่คงนอนไม่หลับ แถมตอนที่ยั่วพระเอกสารพัด มันชวนทำให้พี่คิดว่า นี่หล่อนยั่วเพราะอยากเสียตัวใช่มั้ยยะ? ตอนนี้ที่เธอด่านางร้าย ทำให้เจ๊คิดว่านางร้ายน่าสงสาร เพราะนางเอกร้ายกว่า 555

ส่วนบอร์ดีการ์ด อย่างที่บอก เจ๊คงไม่จ้างให้เสียตังค์ ไม่มีมาดเอาซะเลย อ่านแล้วคิดว่า อีตาพระเอกจ้างมาเป็นจำอวดส่วนตัวขำๆใช่มั้ย

ส่วนพระเอก เฮ้อ..แมนตรงไหน มาเฟียตรงไหน ตอนแรกๆที่ยอมให้นางเอกข่วนหน้า หรือถูกให้อยู่นอกบ้านทั้งคืน ฯลฯ ถ้าเจ๊เป็นมาเฟียจริง "นังนี่ตาย!!" ต่อให้รัก แต่นิสัยแบบนี้ เอามาทำแม่เรอะ หรือ จะเป็นไม่สุภาพบุรุษ ฟันแล้วทิ้งไปเลย ยั่วนัก!

ส่วนพี่ชาย ตอนอ่านเจ๊ลุ้นมากๆ เพราะคนเขียนปูว่าพี่หวงมากๆ เอาเข้าจริงๆ .. เอ่เอ้..ไปกินนมนอนนะลูกนะ

สรุปว่าอ่านไปก็ขัดใจไป อึดอัด อารมณ์เสีย เสียดายตังค์ พาลถึงนักเขียนกับบรรณาธิการไปโน่น (อย่าเขียนเลยว่าพาลว่ายังไง เซ็นเซอร์จ้า หุหุหุ)

ต่อไปเจ๊คงโบกมือลาล่ะสำหรับนักเขียนหน้าใหม่ๆ และรวมถึงคำโปรยของบก.สนพ.นี้ด้วย คงคิดเยอะๆ หรือเปิดแสกนคร่าวๆอย่างจริงจังก่อนจะตัดสินใจซื้อ

สำหรับเรื่องนี้ หนังสือราคากว่า 200 อ่านไปไม่ถึง 100หน้า สำหรับเจ๊ หนังสือเรื่องนี้ "แพง" เกินไปจริงๆ

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณฟีน่านะคะ อย่าท้อนะ เพราะถ้าไม่มีการรีวิว พวกเราก็แย่เหมือนกัน นิยายเล่มนึงไม่ใช่ถูก ๆ จะไปยืนอ่านก็ดูน่าเกลียด (มีอายด้วยเหยอ ยัยจีน 555) แต่ถ้าสนุกแพงแค่ไหนก็เอาค่ะ สำหรับจีนนะ ขอบอกตามตรงถ้าสำนักพิมพ์ที่นี่นะคะ ถ้าไม่ใช่เจ้ ๆ ที่ประจำ ๆ อย่างคุณทอฟฟี่,คุณตา,คุณวารุณ,คุณละเวง,คุณอ้อย ตอนนี้ที่เพิ่มอีกคนก็คือ คุณลัลลาบาย นอกนั้นนักเขียนใหม่ต้องอาศัยคุณฟีน่าทั้งนั้นเลยค่ะ

แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้กับนักเขียนใหม่นะคะ ถึงเล่มนี้เราจะไม่ได้ซื้อ แต่ถ้าคุณเอาไปพิจารณาปรับปรุง สักวันเราก็คงมีโอกาสสอยหนังสือของคุณนะคะ อาชีพของคุณเพิ่งจะเริ่มต้น ไม่ใช่ว่าจบแค่นี้ สู้ ๆ ค่ะ

ขอนอกเรื่องนะคะ คุณฟีน่า มาบอกว่าสามภพ สามชาติฯ สนุกมาก ติดหนึบเลยค่ะ เยี่ยหัวได้ใจไปเต็ม ๆ เลย หูย รัก ป๋ายเฉียนสุด ๆ เลย อาหลีน่ารักสุด ๆ ขอบคุณคุณฟีน่ามาก ๆ ค่ะ ที่รีวิวเรื่องนี้ สุดยอด ^____^

ด้วยใจเป็นธรรมเราไม่มีอคติส่วนตัวกับนักเขียนแต่อย่างใด ยินดีให้กำลังใจให้เธอเขียนต่อไปด้วยซ้ำ เผื่อว่าเรื่องหน้าจะได้ออกมาละเมียดละไมและมีเหตุผลขึ้นกว่าเดิม เรื่องนี้พี่ไม่ชอบใจพฤติกรรมของนางเอกอย่างแรงที่วางตัวไม่เหมาะสมกับคำว่าสาวพรหมจารีที่แม่และพี่ชายหวงสุดหวง รักสุดรัก มิหนำซ้ำพื้นภูมิหลังของเธอก็ออกจะเป็นผู้ดีทุกกระเบียดแต่ทำไมจึงทำตัวได้ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของแม่และพี่ชายจนสุดโต่งอย่างนี้ เธอกล้าจนก๋ากั่น เธอแรงจนนางร้ายอาย เธอง่ายจนไม่น่าสนใจ อยากถามเล่นๆนะคะว่าถ้าใครมีลูกสาวหลานสาวประพฤติอย่างนี้จะแฮปปี้อยุ่หรือไม่ ส่วนพระเอกก็หามาดผู้นำแทบไม่เจอแล้วก็ดูไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ ความที่เราเจอพระเอกจากนักเขียนคนหนึ่ง(ขอสงวนนาม) ที่เขียนให้พระเอกดูฉลาดปราชญ์เปรื่องซะทุกเรื่องก็เลยชอบพระเอกฉลาด ส่วนคนนี้หื่นซ้า...ก็เอาเถอะนะถ้าทั้งหล่อสุดๆ ทั้งโค-ตะ-ระ- รวย ดังนั้นถึงจะหื่นประเภทเซเว่น-อีเลฟเว่นก็ถือเป็นไบ-โพรดัคท์ละกันเนาะ ไม่ว่ากัน

ยังรอที่จะอ่านเรื่องของพี่ชาย 2 คนและขอภาวนาให้นางเอกของพี่ชายทั้งคู่จงช่วยแก้หน้าให้กับลีล่าด้วยเถิดค่ะ

กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส คุณฟีน่าขราาาาาาาาาาาาาาาาา อิมรานมาแว๊ววววววววววววววว อิมรานก็เป็นแฟนคลับคุณฟีน่านะค้าาาาาาา เพราะถ้าไม่มีรีวิวคุณฟีน่า อิมรานคงได้ขยะอากาศมาทิ้งที่ออสเตรเลียอีกเยอะเรยค่าาาาาา แต่ที่อิมรานสงสัยคือ ทำไมเดี๋ยวนี้นิยายถึงเน้นฉากอย่างนั้นกันเยอะค้าาาาา คือฉากเข้าพระเข้านางเนี่ย อิมรานก็ชอบอ่านนะค้าาา แต่ขอแบบละเมียดละไม และเข้าทำนองพี่สอนน้องอะไรแบบนี้ค่าาาา คือนางเอกปูพื้นไว้ไร้เดียงสาก็ขอให้ไร้เดียงสาให้ตลอดรอดฝั่งหน่อยนะค้าาาา ประมาณว่าตอบโต้ทั้งการกระทำและวาจากะพระเอกเวลาเข้าด้ายเข้าเข็มนี่มันมองยังไงก็ไม่ไร้เดียงสานะค้าาาาา ขอบคุณรีวิวดีๆ ค่าาา

คุณฟีน่าอย่าท้อนะคะ รีวิวต่อไปค่ะ สู้ๆ นะค้า ^^

สำหรับคุณนักเขียน ^-^ เป็นกำลังใจให้นะคะ การมีคนติถือว่าเป็นโชคอย่างนึงนะคะ เพราะว่าเท่ากับว่างานคุณมีคนอ่านและเสียเวลาในการอธิบายจุดเด่นจุดด้อยให้ด้วย นำข้อเสียเล็กๆ น้อยๆ ไปพัฒนา งานต่อๆ ไปจะได้ดีขึ้นนะคะ โดนตินี่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีคนซื้อมาอ่านนะคะ เพราะบางคนที่เค้าชอบสไตล์นี้เค้าก็จะไปซื้อได้ถูกแนวที่ชอบด้วยค่ะ

โอวววว...ไม่ได้เข้ามาซะหลายวันดุเดือดกันจริงสาวๆ เรื่องรสนิยมชมชอบของแต่ละคนไม่สามารถบังคับกันได้เรียกว่า"นานาจิตตัง" ละกันค่ะ
สำหรับแฟนนักเขียนก็อย่าแร๊งกันมากนักเลยปัจจุบันนี้บ้านเมืองก็มีแต่คนใจร้ายใจร้อนกันเยอะแล้วอย่าให้โลกนิยายต้องแปดเปื้อนกันนักเลยค่ะ เราอ่านนิยายแล้วรู้สึกผ่อนคลายสบายจิตกันไม่ได้อ่านแล้วมาให้ความเครียดรุมเร้า

นักเขียนที่จะเติบโตได้ดีนั้นต้องรับทั้งคำติคำชมเพื่อปรับปรุงผลงานให้ดียิ่งขึ้นไป หากเปิดใจโดยไร้ซึ่งอคติแล้วคุณก็จะเห็นข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นและนำไปปรับปรุงแก้ไขในงานต่อไปได้ ขอเป็นกำลังใจให้นักเขียนสร้างผลงานดีๆ จะรออ่านจ้า

ขอฝากสำหรับแฟนนักเขียน บางครั้งการกระทำซึ่งขาดความยั้งคิดของคุณอาจก่อแต่ด้านลบให้นักเขียนที่คุณชื่นชอบ

เป็นกำลังใจให้พี่ฟีน่า พี่สาวที่น่ารักผู้อุทิศทั้งตัวและหัวใจในการรีวิวนิยายที่เสี่ยงต่อการจิกกัดจากแฟนนักเขียนเสมอๆ จุ๊บๆๆๆ

งง ว่าแฟนนิยายกับคนเขียนแรงตรงไหนหว่า
เห็นแต่แฟนคนวิว ที่ออกจะแรง
เอ...หรือว่ามาเห็นตอนตลาดวาย
แต่ถ้าหมายถึง เม้นท์ 15-16 เราก็เห็นว่า เขาก็พูดสุภาพดีนะ

ของงี้ก็มีคนเห็นด้วย ไม่เห็นด้วยได้ไม่ใช่หรือ

ฟีน่างานเข้าอีกแล้วเหรอ

สู้ต่อไปขอเป็นกำลังใจให้นะ

ตอบคุณมาช้าไปหรือเปล่าหว่าด้วยความเคารพ

ที่แรงน่ะเขาไปแรงอยุ่ในเฟซบุ๊คค่ะ แล้วก็คำพูดต่างๆ นานาที่ไปพูดกับนักเขียนท่านอื่นจนเรื่องมันค่อนข้างเป็นเรื่องเป็นราวไร้สาระพอควร

โดยส่วนตัวนิยายเรื่องนี้อ่านได้นะคะ ไม่ได้อะไรมากหรอกค่ะ แต่เห็นด้วยว่าบางฉากไม่เหมาะสมที่จะเป็นนิยายรักจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉากที่มี "คราบอสุจิ" ของพระเอกอยู่บนต้นขานางเอก

นิยายรักนะคะ ไม่ใช่หนังสือปกขาว

ถามว่าเห็นใจคนเขียนไหม เห็นใจค่ะ แต่ส่วนหนึ่งคือต้องยอมรับก่อนว่าตัวเองเขียนแบบนั้นจริงๆ

ว่ากันตามจริงก็ไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่อะไรหรอกค่ะ แต่มันมีทั้งคนทีรับได้และไม่ได้นะคะ อย่าลืมตรงนี้ด้วย

เคนอ่านรีวิวของคุณดุจจันทร์ที่หน้าเว็บพี่ปุ้ยกิ่งฉัตรก็ติติงเรื่องนี้เอาไว้พอควร อย่างสุภาพและให้เกียรติคนเขียนทุกกระเบียดนิ้ว ไปหาอ่านดูเถอะค่ะแล้วจะทราบว่าที่คุณฟีน่ารีวิวไปไม่ได้แรงอะไร ออกจะซอฟท์ด้วยซ้ำ

คนเขียนก็ควรอ่านและนำไปปรับปรุงนะคะ ทุกๆ คนให้โอกาสคุณเสมอ ถ้าคิดว่าที่เขียนไปดีแล้ว เหมาะควรแล้วก็ไม่ต้องแก้ไขอะไรก็ได้ ก็สุดแท้แต่คุณ แต่ถ้าคิดว่าเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้พัฒนางานต่อไปได้ก็ทำเถอะนะคะ

ทุกๆ คนเป็นกำลังใจให้คุณเสมอ หากคุณยอมเปิดใจรับฟังคำวิจารณ์ค่ะ

พึ่งเข้ามาเม้นท์ไปแหมบๆ เข้ามาอีกทีโห!!!!!
เป็นกำลังใจให้คุณฟีน่าค่ะ สู้ๆ
จริงๆก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าจะอะไรกันนักหนาเนอะ จริงๆมันก็เป็นการแสดงความคิดเห็นส่วนตัวของบุคคลนั้นๆ นิยายบางเรื่องยังไงมันก็ต้องมีทั้งคนชอบและไม่ชอบ และส่วนใหญ่นักเขียนเค้าก็ยอมรับคำวิจารณ์เพราะจะได้ไปแก้ไขผลงานของตัวเอง บางครั้งถ้าเรามองในมุมมองของเราด้านเดียวมันจะไม่มีทางออก แต่ถ้ามีคนมาชี้ทางเราก็จะได้มีหนทางเพิ่มมากขึ้นใช่ไหมค่ะ

จงเดินหน้าต่อไป ^o^

ในเมื่อเป็นคนเริ่มรีวิว ฟีน่าว่าพอเถอะนะคะ สงสารคนเขียน เห็นตอนนี้ว่าโอเคขึ้นแล้ว ไม่ได้เสียอกเสียใจอะไรเท่าครั้งแรกๆที่อ่านล่ะ ค่อยยังชั่วหน่อย ฟีน่าจะได้เลิกโดนมองว่าเป็นนางร้ายเสียที แค่นี้ก็โดนเรียกด้วยสรรพนามที่ฟังกี่ครั้งก็ขำตลอด

อ้อ ชี้แจงก่อนจะเข้าใจผิดไปนิดหนึ่ง ปกติแล้วฟีน่ารีวิวหนังสือไม่ใช่เพราะใครขอค่า ทำตามแต่ใจตัวเองจ๊ะ พวกขอเนี่ยจะไม่เคยทำให้ มีอะไรที่อ่านแล้วก็ชอบมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

อืมม์...เนื้อหามันเป็นแบบนี้เหรอคะ น่าสนใจดีนะคะ
ไม่เคยอ่านอะไรแบบนี้มาก่อน
ลองซื้อมาอ่านดูสักทีก็ท่าจะดีนะเนี่ย ^____^
เอิ๊อกกกก

ถึง คุณฟีน่าและแฟนคลับ

ที่กล่าวอ้างว่าหนูแรงในเฟซบุ๊คหนูแรงตรงไหนคะ หนูไม่เคยออกมาตอบโต้รีวิวคุณสักครั้ง ไม่เคยเอาเรื่องนี้ไปป่าวประกาศ เสียใจก็บอกว่าเสียใจ ร้องไห้ก็บอกว่าร้องไห้และน้อมรับคำติชม และจะนำสิ่งนี้มาปรับปรุงแก้ไขในเล่มต่อๆ ไป หนูไม่เคยไปพูดเสียๆ หายๆ กับนักเขียนท่านใด มีแต่คนมาสะกิดให้ไปอ่านรีวิวคุณฟีน่าทั้งนั้น เพราะหนูไม่เจออัพเดท
เรื่องรีวิวที่คุณ "มาช้าไปจริงๆ" อ้างว่าตัวเจี๊ยบเอาไปพูดไม่มีความจริงสักนิด เจี๊ยบไม่เคยพูดโต้ตอบในทางไม่ดี พูดเพียงอย่างเดียวว่านิยายหนูถ้าคนไม่เคยอ่านในเว็บแล้วมาอ่านรีวิวจะไม่ซื้อเลย ฉากบรรยายบางตอนอาจจะดูจาบจ้วงหรือไม่เหมาะสม ตรงนี้เจี๊ยบจะเก็บมาพัฒนาฝีมือในเล่มต่อๆ ไป
โกรธหรือเกลียดก็ให้มาลงที่ตัวเจี๊ยบ อย่าพาดพิงไปถึงบรรณาธิการหรือสำนักพิมพ์ที่เป็นผู้ตีพิมพ์ ราคาหนังสืออาจจะแพงไปสำหรับคุณ “มาช้าไปจริงๆ” ตัวเจี๊ยบก็ขออภัยด้วย ส่วนเรื่องคอมเม้นของคุณดุจจันทร์เจี๊ยบเข้าไปอ่านตั้งแต่แรกๆ แล้วค่ะ วิจารณ์คล้ายๆ กับคุณฟีน่า และตัวเจี๊ยบไม่เคยบอกว่าแรง!! ในความรู้สึกส่วนตัวเจี๊ยบเก็บเอาคำวิจารณ์มาปรับปรุงด้วยซ้ำไป มีคำแนะนำหลายอย่างที่คุณดุจจันทร์แนะนะมาให้ใส่ลงไป แถมคะแนนที่ให้ก็ไม่ได้น่าเกียจแต่อย่างใด
ส่วนเรื่องของชื่อเพื่อนพระเอกต้องขอชี้แจงตรงนี้เลยว่า “ราเชล” เป็นพระเอกในนิยายเรื่องหนึ่งของเจี๊ยบที่มีนักอ่านเข้ามาท้วงติงเรื่องชื่อซึ่งตอนนั้นต้นฉบับของหนูมันไปไกลกว่า 150 หน้า ทุกวันนี้นิยายเรื่องนั้นก็ยังไม่ได้ส่งสำนักพิมพ์เพียงเพราะว่าต้องเปลี่ยนชื่อพระเอกและอีกหลายๆ อย่าง ตัวเจี๊ยบตั้งใจจะเขียนขอบคุณในคำนำอยู่แล้ว
แต่ที่มันเป็นกระแสอยู่นี่ไม่ใช่เพราะคอมเม้นที่โพสกันยืดยาวถึงเนื้อหาหรือว่าอะไรต่างๆ นาๆ ที่ไม่เหมาะสมหรือคะ หนูไม่เคยออกมาตอบโต้ ตัวเจี๊ยบไม่รู้ว่ามีคนโพสด่าว่าคุณฟีน่าอย่างไร ถึงได้บอกว่า “แฟนคลับรังแกฉัน”
ความรู้สึกของคนที่มีงานพิมพ์ครั้งแรกมันเปราะบางมากนะคะ ฝันที่เป็นจริงในชีวิต ก้าวแรกของถนนสายนักเขียน อย่างที่คุณฟีน่าว่า “โลกมันโหดร้าย ถ้าจะเป็นนักเขียนหรือนักอ่าน นักวิจารณ์มันต้องผ่านความจริงค่ะ ต้องอยุ่ให้ได้ ในร้อยคนอ่านอาจจะมี20 คนเกลียด แต่ถ้าคุณรับ20 คำเกลียดไม่ได้ จะเอาแต่ 80 คำชม เป็นไปไม่ได้ค่ะ นี้คือความจริงไม่ใช่นิยายที่อ่านค่ะ บางครั้ง 20 คำตำหนิก็อาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่คุณมาย้อนคิดทีหลังว่าใช่” นี่คือสิ่งที่ถูกต้อง
ไม่รู้ทำไมเรื่องมันถึงยืดยาวมาขนาดนี้ สุดท้ายแล้วคนที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ “เจ้าของผลงาน” อยากจะขอร้องให้หยุดเถอะคะ อย่าไปพาดพิงถึงบรรณาธิการเล่มหรือคนอื่นๆ ตัวเจี๊ยบไม่เคยออกมาตอบโต้ วันนี้ขอแค่นี้จริงๆ และขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ที่มีใจเป็นกลางยอมที่จะอ่านผลงานในเรื่องต่อไป
สำหรับคุณฟีน่าเจี๊ยบหวังเสมอว่าเราจะมีมิตรภาพที่ดีต่อกันเหมือนกับคนอื่นๆ ในเฟซบุ๊ค อย่ามองว่าหนูสร้างกระแสเพราะหนูเงียบมาโดยตลอดหลังจากที่โพสว่าทำใจได้แล้ว คำวิจารณ์ไม่แรงเลยจริงๆ คะ แต่เมื่อมาอ่านคอมเม้นแล้วน้ำตาแทบไหล
เสียใจอย่างสุดซึ้งกับงานเขียนเล่มแรก
ทักษาวารี

หุๆๆ และแล้วฟีน่าก็กลายเป็นนางมารร้ายในโลกของคนเขียนนิยายอีกแล้วนะคะ ฟีน่าบอกแล้วว่าจบคือ ไม่ต่ออะไรอีกต่อไปแล้วค่ะ ฟีน่าไม่ใช่คนพูดจาอะไรซ้ำซากหรือต่อความยาวค่ะ มีเรื่องให้คิดตั้งมากมายกว่าจะมาเถียงในเรื่องไร้สาระที่ ตัวเองไม่เคยได้ประโยชน์อะไรนอกจากโดนด่า ก็บอกแล้ว เคยถามตัวเองหลายครั้งว่าทำไปทำไม ทำแล้วโดนด่า แต่ชอบก็เลยทำค่ะ

อ่ะ บอกกันตรงๆ ว่าบางคนคิดว่ารีวิวแต่ละรีวิวเขียนประกาศเลยนะคะ ไม่มีใครขอร้องฟีน่าได้ ถ้าคิดจะทำอะไร ถ้าจะเขียนก็เขียน ถ้าไม่เขียนก็คือไม่เขียนค่ะ ยกเว้นพวกวิจารณ์ไม่ได้ เพราะวิจารณ์แล้วมาด่าว่าฟีน่าทุเรศอะไรแบบนั้น ฟีน่าไม่ยุ่งด้วยดีกว่าค่ะ

ขอบอกว่าไม่ได้คิดว่าตัวเองดีเลิศ เหนือกว่าใครในแผ่นดิน ไม่ได้สุงส่ง ศีลธรรมท่วมตัวค่ะ ก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่มีลำเอียง มีรสนิยมส่วนตัว รีวิวทุกอันมาจากรสนิยมนะคะ ไม่ได้เป็นมาตรฐานสังคม ฟีน่าไม่ได้มากเรื่องแต่เรื่องมาก นิยายที่บ่นๆไป หลายไม่ชอบเพราะความไม่ชอบส่วนตัวจริงๆ ไม่ได้บอกว่ามันห่วยหรือทุเรศเกินรับ แต่บางอย่างที่เกินเลยไปจริงๆ อย่างมาตรฐานศีลธรรมที่มันเกินไป ประเภทข่มขืนกระทำชำเรานางเอก ล่วงละเมิดทางเพศจนเกินไปน่ะ ฟีน่ารับไม่ได้จริงๆ

เราเป็นผู้หญิง หัวอกผุ้หญิงด้วยกันน่ะมันเปนไง นึกว่าถ้าเราโดนแบบนั้นจะชอบไหม รักไอ้ผุ้ชายแย่ๆคนนั้นได้ไหม ตอบเลยว่าไม่ค่ะ

นิยายน่ะเพ้อฝันใช่คะ แต่พอดีฟีน่าเป็นคนจริงจังเกินไปหรือเปล่าที่อ่านนิยายรัก ก็คงต้องขอโทษด้วยสำหรับคนเขียนนิยายไม่จริงจังแต่ฟีน่าไปจริงจังเองนะคะ

ฟีน่าหวังว่าเรื่องนี้จะจบสักทีนะคะ บอกตรงว่าฟีน่าเบื่อค่ะ ทะเลาะกันเป็นเด็กไม่รู้จักจบเสียที ฟีน่าจบไปสามชาติ สามภพแล้วค่ะ

และขอบอกว่าถ้าคุณเจี๊ยบคิดว่าสถานะที่ฟีน่าบ่นวันก่อนคือคุณเจี๊ยบบอกตรงนะคะว่าไม่ใช่ค่ะ คนอื่นต่างหาก และใครที่ทำตัวเป็นอีกาคาบข่าวไปใส่สีตีไข่ว่าฟีน่าด่าคนโดนคนนี้น่ะ หยุดได้แล้วนะคะ แทนที่คุณจะพัฒนาตัวเองด้วยงานเขียนกลับทำตัวเป็นนกเจ็ดหัว ใส่ไฟคนอื่นว่าคนอื่นเลว แย่ หันกลับมามองตัวเองนะคะว่า ไอ้ที่โกงเงินชาวบ้านชาวช่อง แล้วเอาความดีใส่ตัว ความชั่วใส่คนอื่นน่ะ เลิกเถอะค่ะ คนที่เขาคบคุณน่ะ เขาก็หลอกคุณไว้หาข่าวนั่นล่ะ เมื่อคุณไม่เคยจริงใจกับใครก่อน ก็ไม่มีคนจริงใจกับคุณเช่นกันนะคะ

และพูดกันตรงไปตรงมากับประเด็นร้อนนี้ หลักของมันเลยคือ ความเกินเลยของนิยายรักค่ะ และความไม่สมจริงสมจังของนิยาย เท่านั้นจริงๆ เน้นวิจารณ์นิยายไม่เน้นวิจารณ์คนเขียนนะคะ

นิยายรักเป็นอย่างไร เลิฟซีนมีได้ แต่ขอให้มันเหมาะสมหน่อย ไอ้ประเภทเนื้อหาไม่ยุ่งมุ่งแต่ขึ้นเตียงน่ะ โอเคเลย ถ้าคุณขายนิยายแนวอีโรติค แต่เมื่อมันยังขึ้นชื่อว่านิยายโรแมนติกจะ 18+ 25+ 30+ ก็ขอเนื้อหาหน่อย ความละมุนละไมของความรัก เซ็กส์กับคนรักเป็นเรื่องที่ไปด้วยกัน ไม่งั้นเขาจะมีคำว่า เมียที่ดีต้องเป็นโสเภณีบนเตียงหรือค่ะ แต่ถ้าคุณมีแค่เซ็กส์อันแสนยอดเยี่ยม มันก็จืดจางค่ะ

ฟีน่าแก่แล้วนะคะ หัวจะหงอกแล้วค่ะ แม้จะไม่เคยมีสามี ไม่เคยมีแฟน(ชีวิตอับเฉามากเพราะปากอย่างนี้) แต่ก็เห็นมาเยอะล่ะ กับชีวิตคู่ของคนรอบข้าง

เอาเป็นว่า ฟีน่ารู้สึกว่าตัวเองจะทำให้คุณเจี๊ยบเดือดเนื้อร้อนใจมากไปหรือเปล่าค่ะ ฟีน่าก็ขอโทษนะคะ ไม่ได้สนใจว่าการกล่าวคำขอโทษก่อนจะเสียหน้าหรืออะไร แต่ฟีน่าไม่ชอบทำให้ใครร้องไห้เพราะสิ่งที่ตัวเองทำนะคะ ไม่ได้สะใจหรือนั่งหัวเราะเยาะเย้ยด้วย บางครั้งเครียดด้วยซ้ำไปว่า ตรูนี้หาเรื่องอีกแล้ว สมควรแล้วที่ใครเขาจะเกลียดแกว่ะ ปากหาเรื่องชาวบ้านไปทั่ว วันหลังน่ะ ถ้าไม่ชอบอะไร ก็เงียบๆไปเถอะนะ ใครจะไปอ่านอะไร โดนใจไม่โดนใจ ก็เรื่องของคนอื่น อย่าไปยุ่งหรือเผยอหน้าทำตัวเป็นหน่วยกล้าตาย หนังหน้าไฟให้ใครเขาด่าเลย เหรียญตราบ้าบออะไรก็ไม่ได้มี แต่เผอิญมันหัวรั้น หัวดื้อ ไปเองก็ไม่ต้องโทษใคร ที่แกจะต้องมาเจอแบบนี้ทุกวัน

เบื่อนะคะไม่ใช่ไม่เบื่อ แต่เพราะฟีน่าเป็นคนขี้เหงา อยู่คนเดียวได้บ้าตาย เลยต้องรีวิวหาเพื่อนคุยล่ะ จะคอเดียว กันละคอ หรืออะไร ก็ดีกว่าเป็นสาวโสด home alone เกาะคานนอนอ่านนิยายไปวันๆ ไม่พูดไม่จากับใคร

เอาเป็นว่าเรื่องนี้จบนะคะ พอแล้วค่ะ ปวดหัวทั้งคนอ่าน คนเขียน สุขภาพจิตเสียมากมายค่ะ ต้องมาคอยตอบ คอยนั่งฟูมฟายน้ำตา บนโลกมีอะไรให้ทำมากกว่านี้ค่ะ


ฟีน่าจะไม่แอ๊บ ไม่รักษาภาพพจน์ว่าต้องทำตัวให้ใครๆรักนะคะ รู้ตัวล่ะว่าเป็นคนอย่างไร ปากแบบนี้ นิสัยแบบนี้แก้ลำบากจริงๆค่ะ แต่จะให้ฟีน่าปากอย่างใจอย่าง ไม่ชอบแต่บอกดี ฟีน่าทำไม่ได้จริงๆค่ะ

ถ้าใครจะบอกว่าก็เพราะฟีน่าไม่จบ ขอประกาศไว้ว่าฟีน่าจบแล้วค่ะ จบไปนานมากจนลบทุกออกจากใจไปหมดแล้ว

ทั้งน้องเจี๊ยบ และฟีน่า ก็ไม่เห็นจะอะไรกันมากมาย เรื่องมันยุ่งเพราะคนอื่นแท้ๆ

คนที่เห็นใจ เข้าใจ ก็ขอให้จริงใจหน่อยนะคะ

อย่าทำให้เรื่องมันวุ่นวายมากกว่าที่มันควรจะเป็นอีกเลย

อย่าทำเป็นหวังดี แต่คิดประสงค์ร้าย...

เป็นกำลังใจให้คุณฟีน่านะคะ ทุกวันนี้หนังสือของบางสนพ.สกรีนพลาสติกซ้ำยังไม่มีตัวอย่างให้อ่านก่อน ทำให้คนอ่านที่เคยได้ลองอ่านว่านิยายเรื่องนี้เป็นแนวของตัวเองหรือไม่ ขาดโอกาสได้การพิจารณาก่อนตัดสินใจซื้อ เพราะฉะนั้นสิ่งที่คุณฟีน่าทำ อย่างการรีวิวนิยายอาจจะทำให้บางท่านที่ได้รับผลกระทบไม่พอใจบ้าง แต่อยากให้มองในแง่ดีว่าเป็นการได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย คนที่ไม่เคยรู้จักสนพ.และผลงานของนักเขียนท่านนั้นๆ จะได้คิดและใช้วิจารณญาณว่าตัวเองต้องการอ่านงานของนักเขียนท่านนั้นหรือไม่ โดนหรือไม่โดนใจอย่างไร ไม่ใช่ต้องลุ้นเอาเหมือนซื้อหวยทุกครั้งที่ซื้อนินายายสนพ.นั้นนนะคะ

โดยส่วนตัวจะชอบอ่านรีวิวคุณฟีน่าก่อนจะตัดสินใจซื้อหนังสือเป็นส่วนใหญ่ คิดว่าหนังสือที่หยิบมารีวิวค่อนข้างเป็นที่นิยม แสดงว่าหนังสือของคุณเจี๊ยบก็น่าสนใจ อย่าคิดมากเลยค่ะ เดี๋ยวจะมีความสุขน้อยลงนะคะ

ยอมรับตรงๆ ว่า ถ้าเห็น " บุษบาร่ายรัก" วางอยู่บนแผงหนังสือ คงแค่เปิดอ่านผ่านๆ คงไม่คิดหาอ่านจริงจัง
ประเด็นแรกไม่ชอบปกหน้าคนค่ะ ประเด็นที่ 2 ไม่รู้จักนักเขียน แถมราคาก็มิใช่น้อยคงไม่เสี่ยงสอยมาอ่านแน่ๆ
แต่ที่ได้อ่านก็เป็นเพราะว่ามีคนพูดถึงกันเยอะจริง มีทั้งกรี๊ดกร๊าดว่าโดนใจพระเอกว่าช่างรักนางเอกมากมายเหลือเกิน
แถมหื่นซะไม่มี และอีกฝั่งก็ทำเสียงแบบอ้ำๆ อึ้งๆ แล้วก็บอกว่า อย่าอ่านเลย ไม่ดีหรอก อ่านอย่างอื่นเถอะ
แถมใน blog. ของคุณฟีน่าก็ช่างเป็นประเด็นร้อนในโลกไซเบอร์ซะเหลือเกิน ก็เลยต้องหาหยิบยืมมาอ่านบ้างค่ะ
เมื่ออ่านจบก็....นะ..

ยอมรับว่าเราแทบจะวางทันทีตั้งแต่อ่านไม่เกิน 30 หน้าแรก มันรับไม่ได้กับบางฉาก แต่สุดท้ายก็ฮึดสู้อีกรอบ
เพราะต้องการพิสูจน์ว่าทำไมบางคนถึงได้ชอบนักชอบหนา ก็อ่านจนจบค่ะ ขอสรุปตามความเห็นและความรู้สึก
ของตัวเองนะคะ
ตั้งแต่แรกยังมิได้มีการปูพื้นฐานให้เข้าใจก่อนว่าพระเอกเป็นคนเช่นไร ซีนพระเอกโผล่มาช่วงประมาณหน้าที่ 18
ก็อธิบายให้เข้าใจว่าพระเอกหลงรักปักใจกับนางเอก หมายมั่นปั้นมือว่านางเอกต้องเป็นของตนแน่แท้แล้ว จากนั้นก็มี
สาวนางหนึ่งเข้ามาประกอบฉาก แล้วก็เป็นฉากเล่นโยคะร้อนกันไป แต่พระเอกเนี่ยเหมือนจะใช้สาวนางนี้เป็นตัวแทน
นางเอกเพื่อดับอารมณ์ร้อนๆ ของตัวเอง แต่สาวเจ้าดันพลาดจะไปจูบปากพระเอก พระเอกก็ปรี๊ดปร๊าดของขึ้น
แล้วก็เจอประโยคว่า " คุกเข่าแล้วก้ม หันหลังไป" จากนั้นพระเอกก็ประกอบกิจกามต่อไปโดยมีรูปนางเอกอยู่ในมือด้วย
เอิ่ม.....อ่านแล้วอึ้งค่ะ อ่านแล้วรู้สึกว่าพระเอกมันโรคจิตป่ะเนี่ย แถมประโยคคำพูดก็ช่างห้วนสิ้นดี เนี่ยเหรอผู้ชาย
ที่สร้างภาพให้เข้าใจว่าเป็นผู้ชายที่เป็นสุดยอดปรารถนา ไร้น้ำยาจริงๆ ไม่มีปัญญาหาคำพูดที่ดีกว่านี้ได้แล้วหรือไร
ส่วนนางเอกก็ถูกปูพื้นฐานให้เข้าใจว่าเป็นสาวลูกครึ่งไทย - ลาว เป็นคนชั้นสูง ได้รับการอบรมและสั่งสอน
มาเป็นอย่างดี มีอาชีพเป็นเชฟ นางเอกบอกความมุ่งมั่นตั้งใจให้คนอ่านรับรู้ว่า เธอจะเป็นดอกไม้ที่สูงส่ง
จะยอมลงจากต้นด้วยมือที่คู่ควรเท่านั้น จะไม่ยอมเป็นดอกไม้ราคาถูกให้ใครดอมดมเด็ดดมง่ายๆ แน่นอนทั้งหมดนี้
เป็นนางเอกในอุดมคติอยู่แล้ว ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอไปเจอฉากว่านางเอกแค้นพระเอกที่ลักหลับตัวเองก็โกรธจะหาทาง
แก้เผ็ดแก้แค้นด้วยการ นุ่งซีทรูทับบิกินี่ โชว์สัดส่วนทรวดทรงคัพดีเต็มตาพระเอก มันขัดแย้งกับความมุ่งมั่นของนางเอก
จนคนอ่านแบบเราไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว อ่านแล้วงงๆ ต้องกลับไปอ่านความตั้งใจของนางเอกใหม่ แล้วก็อึ้ง จริงๆ
การแก้แค้นแบบเด็กๆ ของนางเอกอ่ะไม่เท่าไหร่ร๊อกกกก รับด๊ายยยยย แต่ถ้าไม่มีความมุ่งมั่นของนางเอกมาทำให้
หัวทิ่มเนี่ยจะดีมากค่ะ แล้วยิ่งอ่านไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งรู้สึกไม่ชอบนางเอกมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความที่ตัวตนความเป็นนางเอกมัน
ลักหลั่นไปมา ความมุ่งมั่นตั้งใจของนางเอกสวนทางกับการกระทำตลอด ยิ่งฉากที่คิดจะเอาคืนนางร้ายด้วยการเสียดสีถูไถ
กึ่งๆ เล่นหนังสดบนกระโปรงรถหรูต่อหน้าต่อตานางร้ายและบอดี้การ์ด ก็ยิ่งแบบว่า อีหนูเอ๊ยยยยย ช่างกล้ายิ่งนัก
ในความรู้สึกของเรา เราปวดหัวกับนางเอกมาก เหมือนเป็นสาวที่พยายามสร้างภาพว่าสงบเสงี่ยมนั่งพับเพียบเรียบแต้
แต่ถ้าสะกิดถูกจุดปุ๊ปก็อ้าขาได้ปั๊ป อาร๊ายยยจะขนาดน๊านนนนน ถ้าอยากเขียนให้นางเอก super so hot ขนาดนี้ ก็ไม่น่ามี
ความมุ่งมั่นจะเป็นดอกไม้สูงค่าของนางเอกมาหลอกกัน มันทุเรศ

ต่อนะคะ

นางเอกเรื่องนี้สร้างความทรงจำอย่างเดียวให้คนอ่านแบบเรา คือ " คัพดี " ย้ำกันจริง ย้ำกันทั้งเรื่อง ตอนแรกๆ พระเอก
ก็ไม่มั่นใจว่านางเอกทรงประมาณไหน เหมือนเป็นเรื่องหนึ่งที่คาใจพระเอก อันนี้ไม่เท่าไหร่นะ อ่านแล้วขำ ๆ ก็ได้
แต่พอถึงฉากที่นางเอกป๊ะกับพระเอกในห้องทำงาน แล้วนางเอกก็ก้มตัวลงนั่ง พระเอกก็สอดส่ายสายตาเห็นร่องอกคัพดี
พิสูจน์ไซส์นางเอกสำเร็จจนได้ สำหรับฉากนี้พอมาอ่านทวนอีกรอบ เข้าใจว่าคนเขียนคงอยากเขียนให้อ่านแล้วรู้สึกว่า
อมยิ้ม น่ารัก เขินๆ แต่ขอบอกว่าไม่สำเร็จนะคะ มันไม่ให้ความรู้สึกละเมียดละไมใดๆ เลย มันเหมือนผู้ชายโรคจิต
แอบมองของลับผุ้หญิง
คำโปรยปกหลังที่บอกว่าพระเอกหึงแม้กระทั่งผัก...... เป็นจุดหนึ่งที่ทำให้สนใจว่าเรื่องนี้มีประเด็นอะไร และ มันคือผักอะไร
"มะเขือยาว" โอ้วววว แม่เจ้า เจอฉากที่นางเอกจับมะเขือยาวต่อหน้าพระเอก แล้วพระเอกก็หื่นขึ้นมาซะงั้น การกระทำ +
ความคิดของพระเอกยังพอยอมรับได้ เออมันคิดเองบ้าเองฝ่ายเดียว ไม่เท่าไหร่ แต่ทั้งย่อหน้าที่บรรยายว่า " มาเฟียหนุ่มครางเสียงพร่า
เมื่อเห็นลีลาวดีใช้สองมือกำไอ้มะเขือยาวบ้านั่นไว้ระหว่างอก ความรวดร้าวที่เพิ่งหายไปไม่นานเริ่มถาโถมเข้ามา....เลือดในกายหนุ่ม
เดือดพล่าน... ภาพสองมือบางประคองมะเขือยาวยื่นมาให้ทำเอาคนมองถึงกับสติแตก เพราะอารมณ์ปรารถนาเสียงห้าวแตกพร่า
" ลีล่า อมมันสิ" " อิ๊อี๋มั่กๆ ค่ะ ต้องการอะไรกับฉากแบบนี้เหรอคะ ชายหญิงที่เพิ่งเจอกันไม่ถึง 10 หน
ต้องการให้คนอ่านรู้สึกอะไร ต้องการให้เข้าใจว่าอะไรคะ มันช่างกระด้างจริงๆ

แล้วที่ยิ่งรู้สึกกระด้าง + พระเอกคงเป็นโรคจิตเหลือเกินก็ไอ้ฉากลักหลับนางเอกอ่ะค่ะ ลำพังแค่ลักหลับแล้วทิ้งหลักฐาน
เป็นร่องรอยแดงๆ ประมาณนี้ก็ทำให้คนอ่านอมยิ้มกรุ้มกริ่มได้นะคะ แต่นี่ advance มั่กๆ พระเอกลักหลับนางเอก
แบบตัวเองเสร็จสมอารมณ์หมายด้วย แถมทิ้งหลักฐานเป็นคราบให้นางเอกต้องเป็นคนมาทำความสะอาดเองซะด้วย
โอ้ววววว แม่เจ้า กล้าได้อีก ลักหลับครั้งแรกก็ว่าแย่แล้ว ลักหลับครั้งที่ 2 ทุเรศยิ่งกว่า เพราะนางเอกรู้ตัวด้วย เนี่ยหรือ
คือผู้หญิงที่มุ่งมั่นว่าจะเป็นดอกไม้สูงค่า กระซิกๆๆๆ คนอ่านน้ำตาไหลพรากเลย
ทั้งหมดหลังจากอ่านเรื่องนี้จบ เราไม่รู้สึกถึงความรักระหว่างนางเอกกับพระเอกเลย ไม่เห็นว่าพระเอกจะทุ่มเทอะไร
เพื่อนางเอก ( ไอ้แหวนราคาร้อยล้านคงไม่นับเป็นสิ่งพิสูจน์นะคะ มันดูวัตถุนิยมเกินไป ) สิ่งที่สปาร์กระหว่างหนุ่มสาว
คู่นี้คือ "เซ็กซ์" เท่านั้นเอง ถูกตาต้องใจรูปกายภายนอก มีเซ็กซ์แล้วโดนใจเลยรักกัน ใจร้ายกับคนอ่านจริงๆ

คุณ..พิสูจน์ด้วยการอ่านแล้ว

ขอแสดงความนับถือที่คุณช่างเขียนแทนใจพี่ได้ดีจริงๆ แม่เจ้า เอาไป 100 เต็ม 10 เลยลูก

โทษนะฟีน่า..ว่าจะไม่แล้วเชียวนะ..แต่มันอดไม่ได้ หุหุหุ

+10000000 รีวิว..คุณพิสูจน์การอ่าน

นิยายค่ะ นี่คือโลกของนิยาย ไม่แปลกค่ะที่จะมีคำว่ามากเกิน น้อยเกิน ไม่มีเหตุผล ไม่สมควร ไม่น่าเขียนออกมา แต่ในความรู้สึกของคนอ่านที่มีหลากหลายกลุ่ม บางคนคาดหวังความสมบูรณ์ บางคนแค่สนุกๆก็พอ บางคนสนใจแต่เนื้อเรื่องที่ชอบ เป็นหนึ่งคนที่ติดตามผลงานของคุณเจี๊ยบอ่านมาครบทุกเรื่อง ในซีรี่ดอกไม้ ที่จัดไว้สามภาค ยอมรับว่าบุษบาร่ายรักในความรู้สึกของคนอ่านยังไม่สมบูรณ์เต็มร้อยแต่เมื่ออ่านแล้วมีความสุข จึงมองข้ามสิ่งนั้นไป เพราะทราบว่าเป็นผลงานที่นักเขียนเพิ่งเริ่มต้นเดินบนเส้นทางแห่งนี้ และผลงานอื่นๆที่ได้อ่านคิดว่าคุณเจี๊ยบมีพัฒนาการที่ดีขึ้นมาก เคยถามตัวเองว่าอยากได้อะไรจากนิยายที่เสียเงินซื้อมาตอบตัวเองเสมอค่ะ ว่าความสุขที่ได้อ่าน ถึงจะผิดหวังบ้าง เฉยๆบ้าง หรือติดใจจนวางไม่ลงแต่สิ่งที่มองเห็นผ่านตัวอักษรเหล่านี้ คือความพยายามความตั้งใจของนักเขียน นั่นคือข้อตัดสินใจข้อหนึ่งของการซื้อหนังสือสักเล่ม ขอให้คุณเจี๊ยบสบายใจกับข้อติติง แล้วหันมาสร้างผลงานที่สมบูรณ์ โดยส่วนตัวชอบนิยายของคุณเจี๊ยบทุกเรื่อง และคิดว่าจะได้เห็นผลงานที่มีเอกลักษณ์เป็นของตนเองแบบนี้ต่อไปค่ะ

ไม่มาหลายวัน เป็นเรื่องไปซะแล้ว พี่อ่านรีวิวคุณดุจจันทร์เมื่อวาน แล้วก็ลองซื้อดู ว่ามันจะหื่นขนาดไหน เพราะแต่ละคนอาจจะรับได้ รับไม่ได้ต่างกันไป บอกตรงๆพี่ว่ามันหื่นมากไปหน่อยค่ะ แฮ่ะๆ อ่านโรแมนซ์มาตลอดเหมือนกัน

คุณทักษาวารีก็เก็บไปลองคิดพัฒนาแก้ไขนะคะ พี่ว่า 2 คนนี้เป็นนักวิจารณ์ที่น่านับถือมากค่ะ อ่านเพลิน ได้ประเด็นและแง่คิด แล้วเค้าก็จบอกอยู่ตลอดนะคะ ว่าเค้าเป็นคนยังงัย ชอบไม่ชอบแบบไหน คำบางคำคุณฟีน่าอาจจะเสียดแทงใจนิดหน่อย แต่ก็มาจากอารมณ์การอ่านนะคะ ไม่ได้มีส่วนได้เสีย นอกจากเสียตังค์เหมือนกัน 55 อ่านมานานจนคุ้นเคยเป็นอย่างดี ยังไงก็สู้ๆๆค่ะ อย่าหยุดแค่นี้

ยาวได้อีกพี่ฟี 55555555

เพิ่งซื้อมาอ่านเมื่อวันก่อนค่ะ เสียใจที่ไมไ่ด้เสิร์จหารีวิวอ่าน
เราว่าพระเอกหื่นเกินไปจริงๆ คือเปิดอ่านได้2หน้าความหื่นก็สำแดงออกมาแล้ว การกระทำหลายๆอย่างมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเลย

ไม่เหมาะที่จะพิมพ์อกอมาเป็นหนังสือเล่มเลยจริงๆนะคะะ Y Y

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ ตรงใจมาก
อ่านไปได้ 8 บท หยิบใหม่ขึ้นมาหลายรอบแล้ว แต่ก็อ่านต่อไม่ไหว รู้สึกว่าเป็นนิยายที่มีแต่หื่น แต่ไม่มีเนื้อเรื่องอะไรเลยที่คู่ควรให้อ่าน เฮ้อ...

เสียใจเหมือนกันที่ไม่ได้อ่านรีวิวก่อน ซื้อของนักเขียนท่านนี้ยกชุดเลยค่ะ เพราะตอนที่ไปงานสัปดาห์หนังสือมีแต่คนแย่งกันซื้อ นึกว่าจะสนุก แต่แค่อ่านเล่มแรกก็ไม่รอดแล้ว เสียดายเงินมากกกก
ชอบพระเอก หื่นนะคะ แต่ถ้าเป้าตุงตลอดเวลาก็ไม่ไหวเหมือนกัน

เคยอ่านเรื่องนี้เหมือนกัน เห็นตรงกับคุณฟีน่า แต่ก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเราเองก็เขียนเองไม่เป็น

แต่อาจเพราะชอบแนวอีโรติคหน่อย ๆ รึป่าวไม่ทราบทำให้ยังติดตามนักเขียนท่านนี้ต่อ จนได้เห็นพัฒนาการที่เปลี่ยนไปของนักเขียนท่านนี้ จนตอนนี้ติดนิยายของเธอไปเรียบร้อยแล้วค่ะ เรื่องหลัง ๆ มา นักเขียนท่านนี้เขียนออกแนวฮา ๆ เลยชอบ แต่ยังขัด ๆ ความรู้สึกไปบ้างตรงเรื่องความรวยที่เป็น "ติดอันดับบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลก" สังสัยอยู่ว่าแล้วมันอันดับไหน แล้วมันมีกี่อันดับ พาลให้นึกไปว่ารวยอับดับหนึ่ง แต่ดันเผลอนึกถึงคนรวยโลกโลกความเป็นจริงมาปะปน เขาต้องรวยขนาดไหนกันนะ อย่างเจ้าของกูเกิ้ล หรือบิลเกตนี่อยู่ระดับไหนถ้าวัดกะตัวละคร ๕๕๕๕๕ อันนี้ก็ขำ ๆ นะคะ กับความรู้สึกสะดุดในความคิดของคนอื่นคนหนึ่ง

จากที่ได้อ่านเล่มหลัง ๆ รุ่นลูก ๆ มาแล้ว ซึ่งจากการที่พระเอกในรุ่นนี้หื่นเอามาก ๆ เลยทำให้มีลูกหลานกันดกมากกกก และกลายเป็นเครือญาติที่ใหญ่ที่ใกล้ชิดและรักกันมากกกก รู้สึกว่าผู้เขียนเขียนได้ดีขึ้น และชอบเนื้อเรื่อง(พล๊อต)แนวนี้จึงคิดว่าจะยังคงติดตามอ่าน เพราะชอบในความเป็นเอกลักษณ์ของตัวละคร(เฉพาะรุ่นลูกนะคะ) ชอบที่ผู้เขียนดำเนินเรื่องให้เห็นถึงพื้นฐานครอบครัวความรักความอบอุ่นในครอบครัวหล่อหลอมให้ตัวละครมีบุคลิกและนิสัยในแบบต่าง ๆ ทำให้เราอดหลงรักตัวละครไม่ได้ อดไม่ได้ที่จะวาดฝันอยากมีครอบครัวแบบนั้นบ้าง

นิยายหลายเรื่องในยุคนี้หากจะอ่านข้าม ๆ ไปไม่ใส่ใจกับความสมเหตุสมผลในบางเรื่อง ท่องเอาไว้ว่ามันคือนินยายก็สนุกมากค่ะ สำนวนการเขียนพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ และมันคงเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่เราชอบ และมันคงจะดีมาก ๆ สำหรับเราผู้อ่านถ้าเรื่องราวต่าง ๆ มันจะมีความสมเหตุสมผล ทั้งที่หลายคนอาจจะแย้งว่าจะไปหาเหตุผลอะไรกับนิยายน้ำเน่า ก็นั่นสินะ แล้วมันจะดีกว่าไหมถ้างานเขียนของท่านไม่เป็นแค่นิยายน้ำเน่าไร้สาระ แต่เป็นงานเขียนที่ทั้งอรรถรสและยังมีแง่มุมน่าสนใจอย่างอื่นเสริมความรู้หรือสอดแทรกจริยธรรมที่ดีแก่ผู้อ่านบ้างคิดเสียว่าตอบแทนที่พวกเขาเหล่านั้นชื่นชอบในงานเขียนของท่าน เพราะปฏิเสธไม่ได้เลยว่าสื่อมีอิทธิพลในการชักจูงอยู่ไม่น้อย หนังสือก็คือสื่ออย่างหนึ่ง เคยอ่านนิยายจากเว็บออนไลน์หลาย ๆ เรื่องที่พล๊อตน่าสนุก แต่พออ่าน ๆ ก็เริ่มจะเหมือนอ่านหนังสือโป๊ หรือบางเรื่องก็รันทดเกินจะรับไหว มันให้ความรู้สึกเหมือนการดูหนังโรคจิตหรือหนังเขย่าขวัญเกรดต่ำ ๆ ของฝรั่งที่ทำให้เราชอบด่าตัวละครว่าโง่จริง อย่าทำอย่างน๊านนนนนน แต่พอดู ๆ ต่อมาก็ถึงบางอ้อเพราะผู้เขียนก็ยังเรียนหนังสือมัธยมอยู่ อิอิ