กรกฏาคม 2549

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
จะด่าว่าหลังเขาไหม ถ้าจะบอกว่าเพิ่งได้ดูหนังเรื่อง "เพื่อนสนิท"
เรื่องนี้ได้ยินชื่อเสียงมานานมาก มีแต่คนบอกว่าดี ชมกันไม่หยุดปาก บางคนก็บอกว่าโดน บางคนก็บอกว่าระลึกถึงความหลัง (นั่นแน่) แต่หนิงไม่มีความรู้สึกทั้งโดน หรือระลึกความหลังทั้งนั้นล่ะ (เรียนร.ร.หญิงล้วนนี่หว่า)

ทีนี้เปิดยูบีซีมาก็เจอเข้าพอดี เลยนั่งดูไป แต่ไม่ได้ดูตั้งแต่ต้นเรื่องซึ่งน่าเสียดายมาก ดูไปกลางๆเรื่องก็พอกล้อมแกล้มละน่า...

จับๆดูแล้วใช้ flashback กะ flashforward (ไม่รู้ว่าเริ่มด้วยอะไรนิ จะได้บอกถูกว่าอันไหน เลยบอกควบเลยก็แล้วกัน) มองจากเนื้อเรื่องก็เดาๆได้อยู่นะว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ทั้งที่เรารู้อยู่ว่าเป็นยังไงก็ยังอยากดู ตรงนี้ที่คนสร้างทำได้ดี

หนิงเคยบ่นเบื่อๆหนังที่บ้าฮีโร่ คือ ไอ้ประเภทจะต้องมีคนหนึ่งออกมาพิทักษ์โลกอะไรทำนองนั้นแบบพวกหนังฮอลลีวู้ดน่ะ หนังเรื่องนี้ก็กลบความน่าเบื่อหน่ายของหนังเหล่านั้นไปได้ไม่น้อย

คนเราบางทีไม่จำเป็นต้องเป็นฮีโร่ก็ได้ เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งก็ทำให้หนังสนุกได้เหมือนกัน

ตาพระเอกนี่สมกับเป็นพวกศิลปินจริงๆ เห็นแล้วน่าหมั่นไส้ บวกน่าตบ แต่ก็รู้สึกดีอีกเช่นกันที่เขาไม่ใช่พระเอกหล่อ ล่ำ เก่ง สมองดี และก็ไม่ได้ทำวีรกรรมอะไรให้น่าทึ่ง (ยกเว้นขึ้นไปหลังคาเรือแล้วตกลงมา) และเพราะพระเอกเป็นคนแบบนี้นี่เองที่ทำให้เดาการตัดสินใจในตอนสุดท้ายเขาได้ลำบากว่า เขาจะกลับไปที่หานุ้ย จะไปหาดากันดา (เขียนจม.มาบอกว่าเลิกกับแฟนแล้วด้วย โอ้ ยิ่งน่าลุ้น) หรือไม่ไปหามันทั้งสองคนนั่นแหละ เป็นอิสระแก่ตัวเอง

หนิงชอบหนังที่เดาไม่ได้

ชีวิตในมหาวิทยาลัยเป็นส่วนหนึ่งที่หนิงชอบ โดยเฉพาะยิ่งมาจากคณะศิลปะด้วยยิ่งคุ้น แต่ทีนี้หนิงเพิ่งออกจากรั้วมหา'ลัยได้ไม่นาน เลยไม่คิดถึงเท่าคนที่จบมานานแล้ว ตรงจุดนี้ก็เป็นตัวบอกให้คนรู้เหมือนกันว่า ตัวพระเอกเขายังเป็นวัยรุ่นอยู่ กับอีตอนที่เป็นปัจจุบันนั่นคือจบแล้ว เราก็จะเห็นพัฒนาทางความคิดของตานี่ได้

เรื่องนี้มีความเป็นเอกภาพสูงมาก ทุกๆช็อตไม่มีเสียเปล่า ไม่ฟุ่มเฟือยให้รู้สึกรำคาญ ไม่มีมุมกล้องที่เริดหรูเพราะไม่เข้ากับเรื่อง แต่ไดอะล็อคกินใจอยู่หลายแห่ง โดยเฉพาะตอนที่ดังที่สุดก็คือที่ดากันดาพูดประมาณว่า

"มาบอกอะไรเอาตอนนี้"

ประโยคนี้สุดๆแล้ว

นอกจากไม่ฟุ่มเฟือยแล้ว จิตวิญญาณในหนังเรื่องนี้มีเต็มเปี่ยมมาก แผ่พุ่งจนหนิงเองนั่งดูโทรทัศน์อยู่กับบ้านยังรู้สึกได้ (ถ้าในโรงไม่ต้องพูดถึง) ยอดมากๆ

จริงๆอยากจะพูดเรื่องรายละเอียดมากกว่านี้ แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้ดูตอนต้น ถ้าบางเรื่องพอดำน้ำได้ แต่เรื่องนี้อย่างที่บอกว่ามันเป็นเอกภาพ ถ้าขาดไปจิ๊กซอมันก็โบ๋ ต่อไม่ติด เลยเอาแค่นี้ก็แล้วกันนะ






Create Date : 21 กรกฎาคม 2549
Last Update : 21 กรกฎาคม 2549 20:18:14 น.
Counter : 949 Pageviews.

8 comments
  

..
เพื่อนๆชอบกันหลายคน
ผมเองยังไม่ได้ดูเลยครับ
..
ว่ากันว่า หนัง เพื่อนสนิท
ควรไปดูกับเพื่อนสนิท..
..
อดเลยผม ไม่มี555
โดย: แร้ไฟ วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:09:57 น.
  
เพิ่งดูจบไปเหมือนกันค่า
ชอบตรงที่พระเอกประมาณว่าส่งโปสการ์ดให้ทุกวัน
ที่ไหนได้
โดย: มากาติ วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:03:43 น.
  
เราเองก็เพิ่งได้ดูเมื่อ 2-3 เดือนที่แล้วเองค่ะ
โดย: chubbycherry วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:12:29 น.
  
ดากานดาน่ารัก
โดย: PADAPA--DOO วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:53:07 น.
  
ยังไม่ได้ดูเลย...

แต่สังเกตได้อย่างหนึ่งว่า พอหนังเรื่องนี้ออก เด็กผู้ชายที่เรียนศิลปะ หรือ ผู้ชายที่พยายามจะทำตัว 'ติสต์' พร้อมใจกันไว้ผมทรงไอ้ไข่ย้อยกันทั้งนั้น...

แบบนี้ เขาเรียกว่า บริโภคนิยมรึเปล่า?
โดย: ตัว(Z) วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:19:42 น.
  
หนังเรื่องนี้มีหัวใจสำคัญอีกอย่างคือ
เก็บความรู้สึกที่ "มัก" เกิดขึ้นกับคนหลายๆคน
เรื่องราวไม่หวือหวา แต่ธรรมดาเสียจนสัมผัสได้ราวกับเราเข้าไปนั่งอยู่ในนั้น หรือ เฮ้ย! นี่มันเรื่องเรานี่หว่า

ชอบหนังแบบนี้ค่ะ หนังที่ดูแล้วย้อนถึงความรู้สึกตัวเอง หนังที่ทำให้เราแอบสะดุ้งราวกับขุดคุ้ยเรื่องในอดีตของเราขึ้นมาได้

ปล.แวะมาเยี่ยมค่ะ ;)
โดย: ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:17:28 น.
  
ปล.กลับมาอีกครั้งพร้อมขออนุญาตแอดบล๊อคนะคะ ;)
โดย: ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว วันที่: 27 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:21:59 น.
  
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ ^^

ปล.1 หนิงก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะกอล์ฟ หนิงไม่เห็นเด็กที่เรียนศิลป์ในมหา'ลัยเป็นนะ (เป็นแต่พวกไม่เรียนแทนอ่ะจิ สลับกันเฉยเลย)

ปล.2 ตามสบายค่ะคุณฟองจันทร์ ขออนุญาตแอดด้วยเช่นกันนะคะ
โดย: หนิง (peiNing ) วันที่: 27 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:02:07 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

peiNing
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]



เป็นเด็กกรุงเทพแท้ๆ แต่อยู่บ้านนอกของกรุงเทพน่ะนะ ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษนอกจากแกล้งสัตว์เลี้ยงที่บ้าน นั่นคือนกฮู้ผู้มีอายุ 10 ปีได้ (นกแก่มีหนวด) (แต่ตอนนี้ในที่สุดนกฮู้ก็จากไปอย่างสงบ ไม่รู้อายุรวมเท่าไรแต่มาอยู่ที่บ้านได้ 11 ปี ขอไว้อาลัยปู่ฮู้ ขอให้ไปสู่สุขคตินะ T^T)

ขอชี้แจงอีกอย่าง ชื่อ peiNing นี้ เป็นชื่อที่พี่กะน้องใช้ร่วมกันสองคน ดังนั้นอย่างงว่าเดี๋ยวก็แทนตัวว่ารุ้งบ้างหนิงบ้าง ก็มันคนละคนนิ (รุ้งน่ะคนพี่ หนิงน่ะคนน้อง)

FB สำหรับคนชอบงานเขียน peiNing ค่ะ

FB สำหรับคนชอบบทความสอนห้องเรียนนิยายค่ะ

  •  Bloggang.com