หน้านี้เหมือนเป็นบันทึกของตัวเอง แต่ไม่กล้าบอกว่าไดอารี่เลยเพราะดูไปดูมาเหมือนเป็น Yearly มากกว่า แปะปีละครั้งอะไรอย่างนี้

วันนี้กลับมาบ้านหลังจากที่ต้องออกไปอยู่ข้างนอกเพราะการเรียนและการงาน ยังไม่ทันถึงบ้านดีก็ได้ข่าวเสียก่อนว่าไก่กุ๊กที่บ้าน 1 ตัวได้จากไปเสียแล้วตั้งแต่ประมาณเมื่อวานซืน พอกลับมาถึงบ้านก็เลยถือโอกาสมานั่งอ่านดูย้อนหลังเพราะจำได้ว่าเคยบันทึกไว้อยู่ว่าไก่กุ๊กมาทีบ้านตั้งแต่เมื่อไร แล้วก็พบว่าตั้งแต่เดือน ก.ย. 2549 ลองนับเวลาดูแล้ว ไก่กุ๊กมาอยู่ที่บ้านก็ 6 ปีกว่าเกือบ 7 ปีแล้ว นานมากทีเดียว เพราะตั้งแต่ได้มันมา มันก็อายุพอสมควรแล้วเหมือนกัน ถ้าเทียบเป็นอายุคน บางทีอาจเรียกได้ว่าถึงแปดสิบปีเลยล่ะมั้ง

เป็นสัตว์เลี้ยงตัวที่ 2 ที่เลี้ยงมาแล้วแก่ตาย ไก่ชุดนี้หนิงไม่ค่อยสนิทเท่าไร ไม่เหมือนกับไก่เตี้ย และไม่ผูกพันเท่าปู่ฮู้ แต่จะบอกว่าไม่เสียใจเลยก็คงไม่ใช่ เพราะเล่นกับมันอยู่บ่อยๆ ไม่คิดเลยว่ากลับมาบ้านคราวนี้จะไม่ได้เจอมันอีก ก่อนหน้านี้รู้อยู่ว่ามันไม่สบาย แต่คิดว่าเพราะบาดเจ็บจากการตัดตอตรงข้อมันออกไป พอได้ยินข่าวนี้ก็อึ้งไปเหมือนกัน จนถึงตอนนี้มาถึงบ้านดึกก็ยังไม่ได้เยี่ยมหน้าไปมองมัน แต่พอคิดว่าเวลาที่หันไปมองที่ทางตรงหลังบ้านแล้วไม่เห็นมันอีก ก็รู้สึกโหวงๆ เหมือนกัน

ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะไม่ได้แม้แต่จะเห็นมันอีกตอนที่มันจากไป แต่เท่าที่ฟังจากที่บ้าน แสงเทียนที่ริบหรี่ของมันโชติช่วงขึ้นแค่วูบเดียวเพื่อจะมองหน้าพ่อผู้ดูแลให้ข้าวให้น้ำอาบน้ำให้มันเป็นครั้งสุดท้าย แล้วก็ค่อยจากก็ถือว่ามันจากไปอย่างสงบ

Rest in peace นะไก่กุ๊ก