1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
2 สิงหาคม 2555
แปลงโฉมห้องใหม่ สไตล์ แม่
จาก blog เก่าของเรา //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=magnolia&month=12-2006&date=11&group=11&gblog=5 (เรื่อง แปลงห้องให้เป็นบ้าน 1-5) ที่เคยแปลงโฉมห้องจากห้องโล่งๆ กั้นเป็นสัดส่วนมากยิ่งขึ้น แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดว่าทำแล้วจะไม่ได้อยู่ ก็เลยต้องปล่อยให้ฝุ่นเล็ดลอดจากช่องของไม้ระแนงที่ทำขึ้นมาใหม่ นานๆ จะกลับมาที เวลาเช็ดถูก็เหนื่อยเป็นพิเศษ โดยเฉพาะแม่เรา เวลาขึ้นมาอยู่ที่นี่ก็บ่นทุกทีที่ต้องเช็ดบ้าน (แต่แม่เช็ดทีไรเลี่ยมเล้เรไรมากๆ) เราเคยบอกแม่ว่าถ้ามีตังค์จะเปลี่ยนเป็นบานเฟี้ยม (มีแบบในใจเรียบร้อยแล้ว) พูดงี้มาประมาณห้าปีแล้วค่ะ แต่ก็ไม่ได้ทำสักที เพราะต้องใช้งบราวสองหมื่น เรายังใจไม่ถึงที่จะควักเงินสองหมื่นมาจ่าย (เงินเดือนน้อยนี่นา กว่าจะเก็บเงินได้สักสองหมื่นมันยากเย็นจริงๆ) สุดท้ายแม่ใจร้อน เพราะเขาคิดว่าคงจะได้ขึ้นมาอยู่กทม.บ่อยๆ เลยจัดการแปลงโฉมใหม่ เพื่อสนองความต้องการของแม่เอง แต่ก็ยังมีเค้าโครงเดิมอยู่บ้าง เริ่มจากห้องนอน ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลง นอกจากเป็นระเบียบมากขึ้น ออกมาในส่วนที่แม่จัดให้ แม่รื้อไม้ระแนงที่เป็นบานเลื่อนของเราออก เพราะแม่กลัวมันจะหลุดออกมา และหงุดหงิดกับฝุ่นที่เข้าห้อง แต่แม่รื้อข้างเดียวคือข้างที่เป็นตัวเลื่อน แล้วใส่บานที่เป็นกระจกใสไปติดแทน ส่วนบานตายด้านขวา แม่เอากระจกไปกั้นส่วนล่าง ส่วนข้างบนปล่อยโล่งเหมือนเดิม เพื่อให้ลมเดินอยู่บ้าง แล้วเอาผ้าม่านลูกไม้มาบังตาหน่อย กันโป๊!! (ไม่ทันแล้วมั้งแม่ อิอิอิ) แม่อุตส่าห์ติดคำว่า เลื่อน ไว้เตือนเรา กลัวเปิดประตูไม่เป็น ส่วนบานเลื่อนที่เอาออกมานั้น แม้เราไม่ทิ้ง คงเสียดายไม้ จึงเอามาทำขาให้มัน แล้วเอามาเป็นกั้นสัดส่วนระหว่างครัวกับห้องนั่งเล่นแทน ทีแรกแม่กั้นทางขวา (ที่ที่หมานั่งอยู่) แต่เราลองนั่งทานข้าวแล้ว ปรากฏว่ามันอึดอัด มองไม่เห็นทีวี ก็เลยย้ายมันมาอยู่ทางซ้าย กั้นระหว่างตู้เย็นกับโซฟาเข้าท่ากว่า เพราะอย่างน้อยเวลาทานข้าวก็ดูทีวีได้อยู่ และจะได้รู้สึกว่าไม่ได้นั่งติดกับตู้เย็นจนเกินไป รวมทั้งช่วยบังตาคนอีกตึกที่ไม่ต้องเห็นเราทำอะไรในครัวด้วย ทดลองนั่งแล้ว เวิร์กค่ะ ส่วนฝั่งของตู้โชว์วางทีวีจึงโล่ง เราเอา เจ้าบอย หมาน้อยผู้ซื่อสัตย์กว่าคน (ให้เฝ้าบ้านมาหลายปีแล้ว ไม่ดื้อเลย) เฝ้าหน้าห้องนอนแทน ตู้โชว์แม่จัดซะเรียบร้อยเลยแฮะ ถ้าเราได้สักครึ่งหนึ่งของแม่ก็คงดี จุดที่เรานั่งอัพ blog อยู่ตรงนี้ค่ะ ทางเข้าห้องวางตู้รองเท้า พร้อมกับของรกๆ ทั้งหลาย ที่เราไม่ยอมทิ้งสักที ภูมิใจเสนอ แม่คงอ่านนิตยสาร my home ของเรามากเกินไป เลยได้ไอเดีย เอากระโถนฉี่ของตัวเองมาทำเป็นกระถางแล้วปักดอกไม้ประดิษฐ์ซะเลย เออ เวิร์กแฮะ ช่วยให้ห้องดูมีชีวิตชีวามากขึ้นเยอะเลย ชอบๆ โซฟาใหม่ ตัวใหญ่กว่าเดิม ตอนแรกที่ไปเลือกคิดว่ามันจะทำให้ห้องทึมๆ เพราะเป็นสีดำ แต่เมื่อมาวางแล้ว มันตัดกับสีขาวรอบๆ ห้อง ก็ไม่ทึมอย่างที่คิดค่ะ ดูโดดเด่นดีด้วย ย้ายตู้หนังสือมาไว้หน้าห้องนอน ระเบียงก็ยังคงเป็นที่ซักผ้า ตากผ้าเช่นเดิม ปลูกต้นไม้ช่วยให้เย็นตาซะหน่อย ต้นไม้เก่าๆ ตายหมดแล้วหลังจากที่เราย้ายไปอยู่ตจว. ฉะนั้นควรเลือกต้นที่ทนหน่อย เพราะบางทีเจ้าของบ้านไม่อยู่เป็นเดือน เกือบตายไปหลายหน พอกลับมาได้น้ำ ก็ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง ต้องบอกว่าโคตรทนจริงๆ ค่ะ ความจริงแล้วห้องไม่ได้สว่างอย่างที่เห็นนะคะ แต่ตอนถ่ายเป็นตอนเย็นแสงหมดแล้ว ต้องเปิดไฟช่วย เลยทำให้ห้องดูขาว สว่าง สะอาดตา ปิดท้ายด้วยการเตือนความจำ (สั้น) ของเรา จากลายมือของแม่ค่ะ ต้องขอบคุณแม่ที่ทำให้เราทุ่นเวลาเช็ดบ้านลงเยอะเลยค่ะ งานนี้ไม่เสียตังค์ด้วย เพราะแจ้งเจตจำนงกับแม่ล่วงหน้าแล้วว่า ยังไม่มีตังค์นะ ภาระทั้งหมดจึงตกเป็นของแม่ แฮ่ะๆๆ เรื่องของความเป็นระเบียบและความสะอาดต้องยกให้แม่เราเลยค่ะ แต่ให้ตายสิ---เรา และพี่ๆไม่มีใครได้เชื้อแม่มาเลยสักคน จริงๆ นะ
Create Date : 02 สิงหาคม 2555
Last Update : 21 สิงหาคม 2555 11:30:05 น.
8 comments
Counter : 6292 Pageviews.
โดย: คุณย่า IP: 58.8.163.103 วันที่: 2 สิงหาคม 2555 เวลา:23:49:41 น.
โดย: yaideang วันที่: 3 สิงหาคม 2555 เวลา:8:23:20 น.
โดย: abkai IP: 210.1.8.254 วันที่: 7 สิงหาคม 2555 เวลา:18:55:23 น.
โดย: พี่สาวคนโต IP: 49.49.97.60 วันที่: 15 สิงหาคม 2555 เวลา:21:15:41 น.
โดย: Annie/Fl. IP: 173.65.202.203 วันที่: 26 มิถุนายน 2556 เวลา:7:57:18 น.
Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [? ]
Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ