รีวิวหนังสือฉบับโทรเลข (อีกรอบ) ที่จริงอยากเขียนแบบยาวๆ มากกว่านะ แต่รู้สึกมันไม่มีแรงไงไม่รู้ เลยต้องยอมแพ้ จริงๆ ยังไม่ได้พักเต็มอิ่ม และไม่ได้พัก 100% จริงๆ เลยด้วยซ้ำ นี่ทะลึ่งไปรับงานเขามาอีกแล้ว เฮอะๆ เอาเหอะ ไม่ทำงานแล้วจะเอาไรกิน เนอะ The Thirteenth Tale - Diane Setterfield (นามสกุลเขียนถูกเปล่าหว่า) จะมีใครหาว่าดัดจริตไหมนี่ คือตลอดเวลาที่อ่านเราจะร้องว่า I prefer Dickens! อยู่ตลอดเวลา ก็เจ๊แกเล่นประกาศโจ่งแจ้งว่าชั้นจะวิคตอเรียน แต่เจือกทำไม่ถึงนี่หว่า คือถ้าไม่พยายามวิคตอเรียน มันก็จะเป็นนิยายที่โอเคเชียวแหละ โครงสร้างพล็อตดีมาก แต่ดันจบแบบพยายามมีความสุขมากเกินไปหน่อย รำคาญ มาทิลดา - โรอัลด์ ดาห์ล ชื่อดาห์ลไม่เคยทำให้ผิดหวังอยู่แล้ว เรื่องนี้ต่อต้านผู้ใหญ่มากเป็นพิเศษ ขนาดผู้ใหญ่ที่เป็นฝ่ายธรรมะ ก็ยังเป็นเด็กที่ถูกรังแกมาก่อนเลย แต่ในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่ (กับเขาบ้างเหมือนกัน) อ่านแล้วก็เลยกลัวๆ อยู่นะ ว่ามันโหดไปเปล่าเนี่ย คน (ไม่) สำคัญ - รวมบทความจากนิตยสารสารคดี โดยสฤณี อาชวานันทกุล พูดถึงประวัติและผลงานของ "คนสำคัญ" ที่ไม่ค่อยมีใครจดจำหรือพูดถึง บางอย่างเราก็ไม่ได้เห็นด้วยกับคุณยุ้ยไปซะทีเดียวนะ โดยเฉพาะที่เธอโปรบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปซะเราขนลุก คือประเด็นสำคัญที่ทำให้มัน "ไม่ดี" มันไม่ได้อยู่ที่สิ่งที่มัน "มี" นะ เราว่า เป็นสิ่งที่มัน "ขาด" ตะหาก แต่ก็ยังชอบกินอยู่ดี (ฮา) (โดยเฉพาะมาม่าบิ๊กโบลว์รสแกงกะหรี่หมู ตอนนี้ที่แฟมิลี่มาร์ทมีโปรซื้อ 1 แถม 1 อยู่ ทำให้ไม่ต้องกินไปด่าตัวเองไปว่า มึงจะdakมาม่าชามละ 39 ไปทำแมวไรฟระ) ป.ล. แต่บางทีเราก็โปรกาแฟจนตัวเองขนลุกเหมือนกัน เคยเจอร้านสมูธตี้แถวสีลม (มันเจ๊งไปแล้ว ฮ่าๆๆ) เขียนป้ายติดไว้หน้าร้านว่า "ที่นี่ไม่มีกาแฟ เราขายแต่เครื่องดื่มเพื่อสุขภาพเท่านั้น" เห็นแล้วอยากขุดอิฐตัวหนอนขึ้นมาเขวี้ยงร้านมัน (ฮา) ที่ชอบสุดๆ ในเล่มนี้คือเรื่องของคุณเฮนเรียตต้า ลีวิตต์ ผู้ค้นพบคุณสมบัติของดาวแปรแสงเซเฟอิด (ไม่เข้าใจ? เอ่อ ดีฮั้นก็ไม่เข้าใจค่ะ แต่รู้ว่ามันมี เอิ๊ก) อันนำไปสู่การค้นพบวิธีวัดขนาดของจักรวาล อ่านทีไรน้ำตาไหลทุกที อพาร์ทเมนต์ - นิยายสืบสวนโดยวิสิทธิ์ โพธิวัฒน์ พล็อตธรรมดา การค้นคว้าห่วยจนนึกไม่ถึง แต่บรรยากาศชวนขนลุกในเรื่องนั้นสุดยอดมาก สิ่งที่หนังสือเล่มนี้และคุณวิสิทธิ์จำเป็นจะต้องมีอย่างยิ่งคือบรรณาธิการดีๆ สักคน ไม่พักต้องเอ่ยถึงภูมิหลังทางประวัติศาสตร์ที่มั่วและเละเทะอย่างน่าอับอายเป็นที่ยิ่ง (คือถ้าให้เป็น alternate universe แบบแดนดาวไปเลยก็จะไม่ว่าอะไรหรอก) ตัวละครทำอะไรไม่สมเหตุสมผล แค่ชื่อเมียสี่คนของท่านเจ้าคุณอะไรสักอย่างที่พูดถึงเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่ตลอดเวลา นี่มันก็เหลือทนแล้ว ที่จริงแล้วการที่งานรหัสคดีที่ "ดี" แล้วของไทยทำได้ "แค่นี้" มันไม่ใช่ความผิดของคุณวิสิทธิ์หรอก แต่เป็นความผิดของระบบการศึกษาและสังคมไทย ถึงจะบ่นขนาดนี้ แต่ก็อาจจะซื้อเรื่องอื่นมาอ่านนะ เพราะอย่างที่ว่าเขาเขียนบรรยากาศได้ดีมาก แล้วหนังสือก็ถูกดีด้วย บาร์เทิลบี - เฮอร์แมน เมลวิลล์ ไม่นึกไม่ฝันเลยว่ามันจะเป็นหนังสือที่ตลกขนาดนี้ ลืมบทวิเคราะห์ทางวรรณกรรม สังคม ประวัติศาสตร์ ปรัชญา ฯลฯ ไปให้หมด เพราะมันฮามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (ที่รู้สึกว่าชักจะแย่แล้ว คือดีฮั้นรู้สึกเข้าอกเข้าใจนายบาร์เทิลบีนี้เป็นที่ยิ่ง มิน่าล่ะ ชาวบ้านเค้าถึงไม่ค่อยจะเข้าใจตู) The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society - Mary Ann Shaffer & Annie Barrows เป็นหนังสือที่น่ารัก สดใส และเชิดหน้าได้อย่างสง่างามมาก จนไม่อยากจะเชื่อว่าครึ่งหนึ่งของหนังสือกล่าวถึงเหตุการณ์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ที่เก๋ไก๋มากๆ คือเหมือนคนเขียนเขาจะใช้สถานที่เป็นตัวละครอีกตัวหนึ่งด้วย มันมีบุคลิกด้วยล่ะ ฮา เกิร์นซีย์เป็นเกาะกระจิ๋วหลิวอยู่ในช่องแคบอังกฤษ อยู่ใกล้ฝรั่งเศสมากกว่า แต่ชาวเกาะลงมติว่ากรูจะอยู่กับอังกฤษซะงั้น แล้วตอนสงครามก็โดนเยอรมันยึดซะอีก ชักอยากเขียนถึงยาวๆ ขึ้นมาแล้วสิ เอิ๊ก Hide - Lisa Gardner เจ๊ยาคูลท์ให้ยืมมา ขอบคุณมากคร่า เป็นนิยายแนวลึกลับไล่ล่าที่รวดเร็วและอ่่านสนุกมาก นอกจากตอนต้นๆ ที่ยายนางเอกน่ารำคาญมาก ที่สุดยอดมากๆ ยกให้ห้าดาวเลยคือสภาพศพตอนต้นเรื่อง อูยยยย์ thrilled มั่กๆ ที่ฟาร์มศพยังไม่มีงี้เลยมั้ง คนเขียนจินตนาการสุดยอดดดด ใครอยากรู้รายละเอียดถามหลังไมค์ได้นะเคอะ จขบ.นี้มี decorum ไม่เอาเรื่องอี๋แหวะมาเปิดเผยในที่สาธารณะเหมือนนสพ.บางฉบับ ผ้าขี้ริ้ว ขี้เขม่า เจ้าเมฆ - โซเฟีย โปรโคฟีวา เป็นหนังสือเด็กของดอกหญ้ายุครุ่งเรือง ได้มาจากเว็บหนังสือมือสอง (ไม่บอกหรอกว่าเว็บไหน แค่นี้ก็แย่งกันจะตายอยู่แล้ว ฮา) คิดถึงหนังสือเด็กแนวประมาณนี้มาก เรียบง่าย มีเมจิคเล็กน้อย และมีความคิดดีๆ จิ้งจอกภูิเขาหิมะ - กิมย้ง จะบอกว่าผิดหวังก็ไม่ถูก เพราะไม่ได้หวังอะไรมากอยู่แล้ว เซ็งตั้งแต่ต้องจิ้นตัวละครโกนหัวครึ่งกบาล (อุบาทว์) แล้ว วิธีเล่าเรื่องเหมือนพยายามจะเท่ห์ แต่เราเฉยๆ ว่ะ ป๋ากลับไปเขียนแบบธรรมดาของป๋าน่ะดีแล้ว แถมยายนางเอกที่คนเขียนพยายามบิ๊วว่าฉลาดนักหนา ก็ดูโง่ๆ ไงไม่รู้ว่ะ A Matter of Death and Life - Andrey Kurkov มันเป็นเรื่องสั้นที่กระแดะจะเป็น novella มันจะเจ๋งมากๆ เลยถ้ารีบๆ จบไปตั้งแต่ครึ่งทาง เฮ่อ ความอยากอ่านเล่มเพนกวินดร็อปลงไปครึ่งนึงเลย Mister Pip - Lloyd Jones ยายผู้หญิงคนนี้มีปมกับเรื่องเกาะถูกยึดจริงเว้ย เรื่องนี้เหตุเกิดที่เกาะบูเกนวิลล์ (ปัจจุบันคือเขตปกครองตนเองบูเกนวิลล์) ในประเทศปาปัวนิวกินี (อยู่ที่ไหน? ถัดอินโดนีเซียออกไปค่ะ ใกล้ๆ แค่นี้เอง แต่เราไม่รู้จักกันเลยใช่ไหม) อีเกาะนี้มันก่อกบฏ ชาวบ้านชาวช่องเลยเดือดร้อนไปด้วย การติดต่อสื่อสารถูกตัดขาด คนผิวขาวอพยพออกไปหมด เหลือแต่ "ตาป๊อปอาย" ผู้ชายผิวขาวที่แต่งงานกับหญิงชาวเกาะเพี้ยนๆ เหลืออยู่คนเดียว ตาป๊อปอาย หรือมิสเตอร์วัตต์คนนี้ รวบรวมเด็กๆ มาเรียนหนังสือ ตอนเช้าอ่าน Great Expectation ของดิคเกนส์ให้ฟัง (เลยซื้อเล่มนี้มาพร้อมเล่มนั้น แต่ดูขนาดแล้ว... อ่่านเล่มนี้ก่อนก็ได้วะ) ส่วนตอนบ่ายเชิญพวกแม่ๆ มาเล่าความรู้แบบภูมิปัญญาชาวบ้านให้ฟัง ระหว่่างที่อ่านไปก็หวาดกลัวว่าจะเกิดเรื่องน่ากลัวขึ้น เอาเรื่องนี้ไปพูดกับคุณพี่คนหนึ่งที่อ่านจบแล้ว คุณพี่บอกว่า "มันไม่น่ากลัวหรอกน่า" แต่แล้ว... เอ่อ... อย่างนี้ยังไม่น่ากลัวอีกเหรอคะ เรื่องมันโหดร้ายช้ำชอกมาก แต่บรรเทาลงไปได้ด้วยการเล่าเรื่องผ่านสายตาสาวน้อยอายุ 12 ขวบ เป็นหนังสือที่ดีมากเล่มหนึ่ง แต่ไม่อยากเขียนถึงยาวๆ อ่ะ มันเฮิร์ท   Create Date : 04 เมษายน 2552 22 comments Last Update : 4 เมษายน 2552 22:14:14 น. Counter : 866 Pageviews. Share Tweet

เคยอ่านงานคุณวิสิทธิ์ โพธิวัฒน์ พบว่า..ไม่ถูกจริตกันเลย ยังไม่ได้ลองใหม่เลยแฮะ เรื่องอื่นๆ ไม่ค่อยรู้จัก หรือไม่ก็ลืมไปแล้วแฮะ แต่ที่แน่ ๆ ต้องไปเช็คชื่อคนแต่ง 13th ใหม่ วันก่อนเพิ่งจดชื่อให้เพื่อนไปหาซื้อ รู้สึกจะเขียนนามสกุลว่า Sutherland ไปนะ (เพิ่งนึกได้เมื่อกี้ว่ามันนามสกุลดารานี่หว่า)   โดย: ยาคูลท์ 5 เมษายน 2552 1:44:56 น.

บางเล่มก็มี แต่ยังไม่ได้อ่าน บางเล่มก็ไม่มี และยังไม่ได้อ่าน -_-'   โดย: rebel IP: 125.24.130.133 5 เมษายน 2552 10:54:47 น.

ว่าแล้วก็อยากกินมาม่าถ้วย   โดย: แพนด้ามหาภัย 5 เมษายน 2552 11:00:09 น.

ถึงจะฉบับโทรเลข แต่ก็เป็นโทรเลขยาวเหยียดดดเลยอ่ะแมว ขำตอนอยากขุดอิฐตัวหนอนอ่ะ ถ้าอยู่ตรงนั้นจะช่วยขุดเลยเชียว อิอิ ตกลง Mister Pip ดีใช่ป่าว ลังเลใจอยู่นานว่าจะอ่านดีมั้ย   โดย: พัท IP: 85.75.24.239 5 เมษายน 2552 14:40:52 น.

เป็นบทวิจารณ์ที่สั้นแต่มันส์มากกกกกกก แต่อ่านแล้วอยากกินมาม่าเหมือนแพนด้าแฮะ -_-'' Guernsey นี่ใครๆก็ชมว่าดี ว่างๆไปหาอ่านบ้างดีกว่า (พูดเหมือนว่างมาก -*-)   โดย: มณฑารัตน์ IP: 58.8.134.198 5 เมษายน 2552 21:51:02 น.

อพาร์เมนท์ กับอีกเล่ม จำชื่อไม่ได้ อ่านเพราะบรรยากาศหลานได้ใจ ชอบมาก เหมือนอะไรที่เยือกเย็นแต่ไม่สยอง แต่นอกจากนั้น อ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง - - ไม่ชอบมาทิลดาเท่าไหร่ เป็นเล่มของคนเขียนที่ได้อ่านช่วงหลัง คือคิดว่ามันจะอะไรกับเด็กถูกรังแกกันนักหนาคะ บางทีลุงแกก็ร้ายจะตายไป เรื่องอื่นก็.. ยังไม่ได้อ่านตามระเบียบ หรือไม่ก็ยังไม่มี   โดย: อั๊งอังอา 5 เมษายน 2552 23:36:14 น.

เป็นโทรเลขที่ "ฮา" ได้อารมณ์แบบกระชับดีค่ะ ^^ ปล. ยังไม่เคยผ่านตาสักเล่มเลย   โดย: nibble 6 เมษายน 2552 8:05:08 น.

ไม่กินกาแฟ ไม่เดือดร้อน 555   โดย: ทินา IP: 58.64.74.222 6 เมษายน 2552 10:48:57 น.

เป็นโทรเลขที่สั้นแต่อ่านได้อารมณ์มาก ๆ เลยค่ะ ตอนที่อ่านบล็อกนี้ กำลังกินโจ๊กกึ่งสำเร็จรูปแบบถ้วยอยู่ค่ะ (ตอนไปงานหนังสือสนใจ คนไม่สำคัญ อยู่เหมือนกัน แต่งบหมดไปกับเล่มอื่นก่อนแล้ว )   โดย: จินตานุภาพ 6 เมษายน 2552 11:44:54 น.

ได้อ่านแต่ The Thirteenth Tale กับมาทิลด้าค่ะ (ฉบับแปลล้วนๆ เอิ๊ก) ค่อนข้างชอบ The Thirteenth Tale นะคะ แต่หลอนๆไงไม่รู้ ส่วนมาทิลด้า อ่านตอนม.ต้นได้ สนุกดีค่ะ แต่ชอบหนังมากกว่า เด็กที่เล่นเป็นมาทิลด้าน่ารักมากๆ   โดย: piccy IP: 124.120.103.99 6 เมษายน 2552 14:46:30 น.

The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society ฟังดูน่าอ่านมากเลยครับ ซักวันจะต้องหาอ่านให้ได้   โดย: วูบ วูบ 7 เมษายน 2552 15:29:56 น.

รีวิวสั้นๆ แต่ทำไมสั่นใจฝนได้ขนาดนี้ (เลี่ยนไปมั้ยเนี่ย) แบบว่าอยากอ่านตามตั้งหลายเล่มเลยค่ะ แต่ภาษาปะกิต ขอบาย รอให้พี่แปลให้อ่านแล้วกัน   โดย: fonkoon 8 เมษายน 2552 0:09:50 น.

สนใจมิสเตอร์พิพกับคน (ไม่) สำคัญฟร่ะ เอามาให้ยืมซะดีๆ (เอ่อ..แต่มิสตอร์พิพ มิมีแปลใช่มั้ย? กรุณาอย่ามากล่อมเสียให้ยากว่าอ่านไม่ยาก ไม่เอาเฟร้ยยยยย เวลาอ่านหนังสือยิ่งน้อยๆ อยู่ ไม่อยากเสียเวลาแปลอีกง่ะ )   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 เมษายน 2552 17:22:02 น.

แหมมมมมมมมมมมมมมม ก็ไม่อยากกินแต่อาหารที่มีประโยชน์อ้ะ บางทีก็อยากกินไอติมมั่ง อยากกินขนมมั่ง ลูกอมมั่งนี่เฟ้ย เพราะงั้น..ถ้าจะให้ตอบที่ถาม ก็คงตอบว่า ไม่อ่านเอาคุณภาพอย่างเดียวอะย่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 เมษายน 2552 18:30:27 น.

อ่า..แต่ถ้าอ่านภาษาอังกฤษ มันจะทำให้ฉันมีเวลา "กิน" อย่างอื่นน้อยลงนี่หว่า เหอๆ จะพยายามแล้วกัน..แต่ไม่สัญญานะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 เมษายน 2552 19:11:58 น.

ต้องไปหามาอ่านบ้างแล้ว พักนี้หาหนังสือถูกใจอ่านไม่ได้เลย   โดย: นู๋สุ 8 เมษายน 2552 20:40:21 น.

ชอบ บาร์เทิลบี มาก ยิ่งตอนที่ทำหน้าตายแล้วตอบว่า I prefer not to โอ๊ย...กวนได้ใจสุดๆ   โดย: Tentty 9 เมษายน 2552 2:35:32 น.

อ่าน Thirteenth Tale แล้วขัดใจมั่กๆ (I prefer Bronte! ฮา Dickens แบบสดใสเราก็ไม่เอานี่นา) นู๋ว่าพล็อตมันธรรมดามากเลย - -" แบบ...อ้าว นี่มัน Rebecca ของ DuMorrier นี่หว่า ขนาดนามสกุลยังเหมือนเลย วู้ววว (เค้าคงบอกว่าตั้งใจจะให้เกียรติ) เราว่า Bartleby เป็นเรื่องที่แปลยากอ่ะค่ะ ฮา (นับถือความกล้าของคนแปล - -") ทั้งเรื่องมันไม่เห็นมีอะไรเลย นอกจากแรงเฉื่อยทำลายล้างโลก - -"   โดย: scarborough IP: 125.24.33.147 10 เมษายน 2552 2:31:26 น.

แหม้เฟ้ยจะอธิบายยังไงดีฟระ ไม่ใช่ว่าไอ้ที่เราจะกินอย่างอื่นให้มากๆ น่ะ มันไม่ใช่ของไม่มีคุณภาพซะทีเดียวนี่หว่า ก็เพราะมันมีคุณภาพด้วย ก็เลยอยากอ่านนี่ (เจ้าเม้นท์เหมือนว่า ไอ้ที่เราจะไปอ่านๆ มันไม่มีคุณภาพซะงั้นง่ะ งงฟร่ะ)   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 10 เมษายน 2552 16:14:56 น.

เอิ่ม..ก็ใช่ไง มันทำให้อ่านอย่างอื่นได้น้อยลง ซึ่งที่รออ่านอยู่น่ะ เราก็ว่ามีคุณภาพพอสมควร (มีแบบไม่คุณภาพก็มีบ้างอะนะ) คราวนี้ไอ้ครั้นจะเสียเวลาอ่านเล่มนี้จนทำให้เสพเล่มอื่นๆ (ที่รออ่านอยู่) ได้น้อยลง ก็รู้สึกว่า..ยังไม่ถึงเวลาน่ะ แต่ไม่ได้ซีเรียสนะเฟ้ย คุยด้วยเฉยๆ จะพยายามแล้วกันนะ โฮ่ง เลียหน้าแผลบๆ (คาดว่าจะโดนแมวข่วนกลับมากกว่าปลาบปลื้มที่โดนเลียนะนี่) เกาคางๆๆๆ แทนก็ได้   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 10 เมษายน 2552 20:21:25 น.

รักบาร์เทิ้ลบี เหมือนกัน หยุดยาวนี่ได้อ่านหนังสือของสมมติไปสองสามเล่ม เด๋วจะค่อยๆ ทยอยอัพ   โดย: grappa 20 เมษายน 2552 8:52:09 น.

เมื่อไหร่จะมาอัพเดตหนังสือใหม่ๆ ที่อ่านอีกละพี่   โดย: fonkoon 26 เมษายน 2552 20:23:47 น.