เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกับทุกข์... สวัสดี...วันพระ แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ “เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกับทุกข์...” ธรรมชาติ ศาสนา วัฒนาธรรม ประเพณี สิ่งเหล่านี้ล้วนสวยงามตามเวลาที่เกิด...ที่จบ... “หนึ่งฤดูผู้ให้...หลายหลากผู้รับ” นี่เป็นความเกื้อกูลของธรรมชาติอย่างแท้จริงที่บรรจง ให้ซึ่งกันและกันอย่างลงตัว โดยไม่มีเงื่อนไข ให้จากการที่จบลง...ตรงที่ใจอยากจะให้ หนึ่งมื้อ...ไม่มีเนื้อ ซึ่งเชื่อว่าไม่เบียดเบียนกัน...ถือว่าเป็นผู้ให้...แต่หลากหลายผู้รับ การให้ทาน ถือศีล กินผัก มักสุขภาพดี เนื่องด้วยกายไม่ทำงานจนเกินไปตลอดเวลา ถึงเวลาพักผ่อนของกาย ใจก็จะสะอาด สงบ สงัด “เมื่อสลัด...ก็หลุดพ้นทุกข์...” หากเราเพียงเพ่งพิจารณาหาเหตุ...เป็นผู้ให้เมื่อใด เมื่อนั้นพลันสุขทันที เฉกเช่น ปัจจุบันนี้ เดี๋ยวนี้ “จบลง...ตรงที่ใจ” ไม่โกรธมาก ไม่โลภมาก... “ไม่ได้ให้เลิก...แต่ให้ลด...”ถ้าเคยโกรธ หรือโมโห ๑ วัน แปรเปลี่ยนผันแค่ ๑ ชั่วโมงก็พอ...เป็นผู้ให้กับตัวเองก่อน แค่เพียงเศษเสี้ยวของนาที แค่คิดอยากให้...ใจเราก็สุขแล้ว ผลผลิตของสุข ผลิตมาจากใจ “ใจ” แหล่งเดียวสามารถผลิตได้ทั้งอยากให้ และอยากได้ แต่ผลสุดท้ายกับไม่เหมือนกัน หยุด!! หยุดพักความอยากได้..เปลี่ยนเป็นให้..ใจก็สงบ ใจก็สุข แค่ยิ้มให้เพื่อนร่วมงาน เพื่อนรอบๆ ตัว เท่าที่พอจะทำได้ “ให้อภัยกับคนที่ทำให้เราเจ็บ...มันก็จบ เราก็พบธรรม” วันพระนี้ “โปรดพิจารณาเถิด : “ผู้ให้ย่อมยิ่งได้...ผู้ได้ย่อมยิ่งสุข...”   Create Date : 15 ตุลาคม 2555 24 comments Last Update : 15 ตุลาคม 2555 10:00:53 น. Counter : 1993 Pageviews. Share Tweet

“ผู้ให้ย่อมยิ่งได้...ผู้ได้ย่อมยิ่งสุข...” ท่องๆๆค่ะ จะทำได้มั้ยน๊อ สวัสดีวันพระค่ะ   โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์ 15 ตุลาคม 2555 10:31:22 น.

“เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกับทุกข์...” เป็นคำเตือนสติที่ดีมากเลย ขอบคุณครับ   โดย: moresaw 15 ตุลาคม 2555 13:17:43 น.

เห็นด้วยค่ะ ให้แล้วจะสุข อยากได้แล้วจะทุกข์ ง่ะ ไม่ได้พาไปเที่ยวนะค้า พาไปหม่ำอย่างเดียว แหะๆ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 15 ตุลาคม 2555 13:55:37 น.

สวัสดีวันพระค่ะ เย้...ได้อ่านข้อคิดธรรมดีๆที่มาฝาก หยุดเขียนไปซะหลายเพ-ลา คงมีเวลาน้อย มั้งคร้า... ขอบคุณมากมายที่ฝากข้อคืดธรรมไว้ให้อ่าน"เตือนสติ" เรายังเป็นแค่มนุษย์ที่วนเวียนอยู่ในกาลเวลาของโลกมนุษย์ ที่ยังต้องเจอะเจอสิ่งต่างๆมากมาย แต่ข้อคิดธรรมนำมาเตือนสติให้ใจสว่าง อย่างน้อยก็ไม่มีวันเจอทางตันนะค่ะ ... “ไม่ได้ให้เลิก...แต่ให้ลด...” ...สิ่งนี้เห็นด้วยจริงจร้า..   โดย: tui/Laksi 15 ตุลาคม 2555 15:38:51 น.

สาธุค่ะ การให้ธรรมะเหนือการให้ทั้งปวง อย่างน้อยก็ได้เตือนสติ เตือนใจ ได้บ้าง ขอบคุณมากนะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 15 ตุลาคม 2555 18:37:21 น.

เย้ๆๆๆ ด้วย...ถูกใจ comment 4 "ไม่ได้ให้เลิก...แต่ให้ลด แต่สุดท้ายก็ละได้" ใช่ไหม? เย่ียมมาก เหมือนเราค่อยๆ ฝึกให้เก่งขึ้นๆ สุดท้าย ก็ละความตะหนี่ มีแต่ให้ใจสุขตลอดเวลา สุดยอด 1 มืื้อไม่มีเนื้อเชื่อว่าเราอยู่ได้แน่นอน เป็นจริงแน่นอน "เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกับทุกข์..." เมื่อก่อนอยากได้ของจากคนรักรอๆๆๆๆ ทุกข์นานมาก แต่พอได้มาก็ทุกข์อีกยังไม่พอใจ ขอบคุณมากที่เตือนสติ ต่อไปจะเป็นผู้ให้ด้วยใจที่สงบ ขอให้ "คนป่าฯ" ยกตัวอย่างผลของการให้จ้า   โดย: ดอกไม้หน้าหนาว IP: 110.49.233.9 15 ตุลาคม 2555 18:42:58 น.

สวัสดีวันพระค่ะ ขอบคุณข้อคิดดีๆที่นำมาฝาก มาชวนทานข้าวผัดเจด้วยกันค่ะ   โดย: pantawan 15 ตุลาคม 2555 19:03:48 น.

กรุ๊ปบีราศีสิงห์ -ทำได้แน่นอน อุปมา เหมือนเราฝึกขับรถใหม่ๆ แรกๆ ก็อาจจะผิดพลาดบ้าง แต่พอผ่านได้ 6 เดือน แหม!!! มันเริ่มคล่องขึ้นเน๊อะ สุดท้ายก็สบายๆ ขอบคุณมากมาย...กับบุคคลหลากหลายเหล่านี้ moresaw สาวไกด์ใจซื่อ อ้าวเหรอ...หม่ำก็หม่ำ คิดว่าพาไปเที่ยวน่ะ tui/Laksi ในความเป็นจริงแล้วเขียนเกือบทุกวันพระนะแต่คนตรวจคำพูด ไม่ให้ผ่าน...ก็ไม่ได้ลงนะ บางครั้งเขียน...เขียน แต่คนตรวจเขาไม่เข้าใจ ก็ไม่ได้ลงอีก บางครั้ง...คำลึกเกินไป บางครั้ง...เขียนคำซ้ำมากเกินไป คนตรวจเขาเข้มนะ เขาพูดว่า "ถ้าเขียนแล้วไม่ค่อยดี...ไม่เขียนดีกว่า" เออมันก็จริงเน๊อะ อยากให้มีคนมาช่วยกันเขียนบ้างนะ ฟ้าใสวันใหม่ ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากเลยนะ คิดว่าทุกคนมีอยู่ในตัวอยู่แล้วล่ะ ดอกไม้หน้าหนาว โห้...มีประโยชน์อย่างเยอะ "หนึ่งผู้ให้...หลายหลากมากผู้รับเลย" อุปมา...ผลของการให้มันลึกซึ้งมากมันอยู่ในจิตใต้สำนึก ซึ่งนึกถึงทีไร พาใจมันสุขตลอดเวลา อย่างเช่น พรุ่งนี้วันพระ เรามีความตั้งใจจะไปใส่บาตร แล้วเราก็ทำตามที่ตั้งใจไว้ หลังจากเสร็จ สิ้น วันนี้มีศีลทั้งวัน เย็นทำสมาธิ ผลเหรอ..."มันสุข...ด้วยความไม่รู้สึกงัยล่ะ" แต่สุดท้าย...คือไม่ต้องสุข ไม่ต้องทุกข์ นี้คือสุดยอดกว่านะ pantawan ขอบคุณอาหารเจ ด้วย   โดย: คนป่าหาธรรม 15 ตุลาคม 2555 20:31:30 น.

moresaw หวังว่า จะได้ใช้นะครับ... “เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกับทุกข์...”   โดย: คนป่าหาธรรม 15 ตุลาคม 2555 20:36:03 น.

ไม่ได้ให้เลิก แต่ให้ลด... ชอบค่ะ ไม่หักดิบนะคะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 15 ตุลาคม 2555 21:08:35 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Insignia_Museum Diarist ดู Blog อิ่มใจสบายพุง Food Blog ดู Blog คนป่าหาธรรม Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ++++++ แล้วพบกันวันพระครั้งหน้าค่ะ ธรรมสวัสดิ์   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 15 ตุลาคม 2555 21:46:09 น.

สวัสดีวันพระค่ะ ...หยุดพักความอยากได้..เปลี่ยนเป็นให้.. ใจก็สงบ ใจก็สุข สาธุค่ะ   โดย: แม่ไก่ 15 ตุลาคม 2555 22:19:24 น.

สาธุค่ะ แวะมาหาธรรมมะ ที่บล๊อกคนป่าหาธรรมค่ะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 16 ตุลาคม 2555 7:22:31 น.

หัวข้อบล็อกน่าจะเขียนว่า "เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกลับทุกข์..." มากกว่านะครับ   โดย: Anglo 17 ตุลาคม 2555 16:27:49 น.

แวะมาหาธรรมค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 20 ตุลาคม 2555 16:24:14 น.

ให้อภัยกับคนที่ทำให้เราเจ็บ...มันก็จบ เราก็พบธรรม ........................................ โดนใจมากค่ะศิษย์พี่ ขอให้สุขขภาพดี..จงมีแด่ท่านนะคะ   โดย: ขึ้น15ค่ำ 27 ตุลาคม 2555 22:15:10 น.

ขอให้พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย ในชาตินี้ ครับ สาธุ   โดย: shadee829 28 ตุลาคม 2555 19:53:02 น.

"วันธรรมดา......ที่บังเอิญว่าพิเศษ" . . . ยินดีในสิ่งที่ตนได้ . . . . . . พอใจในสิ่งที่ตนมี . . . . . . เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก . . . *~*~*~*...ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 28 ตุลาคม 2555 20:19:02 น.

วันพระใหญ่นะนี่..ศิษย์พี่ไปไหนหนอ   โดย: ขึ้น15ค่ำ 31 ตุลาคม 2555 1:04:34 น.

ขอบคุณ Anglo มากครับ... ศิษย์น้อง...ไปติดตั้งระบบ solar cell ระบบแสงสว่างสำหรับ วัตรเย็น โรงครัว และห้องน้ำ และซื้ออาหาร สำหรับ แม่ขาว (ผู้ที่ถือศีล 8) "ที่พักสงฆ์ วังสะพุง" ตำบลบ้านบก อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลฯ จากกรุงเทพฯ ประมาณ 800 กม.เศษ ขับรถ 10 ชม.+ จะนำรูปมาลงให้ดูต่อไปครับ...   โดย: คนป่าหาธรรม 1 พฤศจิกายน 2555 12:46:24 น.

ขอเพิ่มอีกนิดนะครับ ตอนที่เราอ่านเรารับรู้ว่า "เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกลับทุกข์..." บางคนอาจจะรู้สึกแปลกใจ และก็เห็นด้วย หรือ ไม่เห็นด้วยก็แล้วแต่ แต่ส่วนของผมคือ ผมสงสัยว่าตั้งแต่ที่เราเกิดมา เราก็เป็นผ้าขาวมาก่อน แล้วต่อมามันเหมือนมีบางอย่างมาเสี้ยมสอนให้เราเชื่อว่าเป็นผู้รับแล้วเราจะพบสุข จนมันเหมือนกับเราเชื่อลงไปในกมลสันดานลึกๆว่า ต้องเป็นผู้รับจึงจะมีสุข ซึ่งมันก็ขัดแย้ง แล้วมันก็ขัดแย้งจนถึงวินาทีนี้(ถึงส่วนที่ขัดแย้งมันจะเป็นส่วนน้อยก็เถอะ) แต่คำถามคือใครหรืออะไรที่มาเสี้ยมสอนเราแบบนั้นให้เราเห็นในสิ่งที่พุทธองค์ท่านได้ละเลิกไป ให้เรายังคงไม่เห็น ในสิ่งที่พุทธองค์ท่านได้เห็น คือเห็นต่างจากพุทธองค์ท่าน   โดย: Anglo 1 พฤศจิกายน 2555 22:47:57 น.

โห..ท่านไปซะไกลเลย ชีวิตท่านช่างมีคุณค่าอะไรเยี่ยงนี้ ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ และขอให้เดินทางด้วยความสะดวก ปลอดภัยทั้งไปและกลับนะคะ ............................   โดย: ขึ้น15ค่ำ 2 พฤศจิกายน 2555 0:18:47 น.

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ไปไกลถึงอุบล..เดินทางปลอดภัยคร้า ออกพรรษา เห็นท่านเงียบๆ จะตามมาอ่านข้อคิดธรรมค่ะ   โดย: tui/Laksi 2 พฤศจิกายน 2555 20:21:46 น.

สนทนาต่อ...Anglo comment 21 "จิตเดิมเป็น ประภัสสร" หรือ "จิตเดิมนั้นบริสุทธิ์" ปภสฺสรํ ได้แก่ ขาวคือบริสุทธิ์ ต่อมา จิตไม่บริสุทธิ์ ดั่งเดิมก็เนื่องมาจาก อายตนะภายใน 6 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เมื่อตาเห็นรูป ก็เกิด เวทนา (ความรู้สึก ชอบ ชัง เฉย) เมื่อหูได้ยินเสียง... เมื่อสะสม...สะสม ทางอารมณ์จนเคยชินๆ จะเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าลดการสะสม...สะสม แล้วก็ "ให้" มันใจก็เบา...   โดย: คนป่าหาธรรม 4 พฤศจิกายน 2555 5:46:49 น.