สวัสดี...วันพระ แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกับทุกข์... ธรรมชาติ ศาสนา วัฒนาธรรม ประเพณี สิ่งเหล่านี้ล้วนสวยงามตามเวลาที่เกิด...ที่จบ... หนึ่งฤดูผู้ให้...หลายหลากผู้รับ นี่เป็นความเกื้อกูลของธรรมชาติอย่างแท้จริงที่บรรจง ให้ซึ่งกันและกันอย่างลงตัว โดยไม่มีเงื่อนไข ให้จากการที่จบลง...ตรงที่ใจอยากจะให้ หนึ่งมื้อ...ไม่มีเนื้อ ซึ่งเชื่อว่าไม่เบียดเบียนกัน...ถือว่าเป็นผู้ให้...แต่หลากหลายผู้รับ การให้ทาน ถือศีล กินผัก มักสุขภาพดี เนื่องด้วยกายไม่ทำงานจนเกินไปตลอดเวลา ถึงเวลาพักผ่อนของกาย ใจก็จะสะอาด สงบ สงัด เมื่อสลัด...ก็หลุดพ้นทุกข์...
หากเราเพียงเพ่งพิจารณาหาเหตุ...เป็นผู้ให้เมื่อใด เมื่อนั้นพลันสุขทันที เฉกเช่น ปัจจุบันนี้ เดี๋ยวนี้ จบลง...ตรงที่ใจ ไม่โกรธมาก ไม่โลภมาก... ไม่ได้ให้เลิก...แต่ให้ลด...ถ้าเคยโกรธ หรือโมโห ๑ วัน แปรเปลี่ยนผันแค่ ๑ ชั่วโมงก็พอ...เป็นผู้ให้กับตัวเองก่อน แค่เพียงเศษเสี้ยวของนาที แค่คิดอยากให้...ใจเราก็สุขแล้ว ผลผลิตของสุข ผลิตมาจากใจ ใจ แหล่งเดียวสามารถผลิตได้ทั้งอยากให้ และอยากได้ แต่ผลสุดท้ายกับไม่เหมือนกัน
หยุด!! หยุดพักความอยากได้..เปลี่ยนเป็นให้..ใจก็สงบ ใจก็สุข แค่ยิ้มให้เพื่อนร่วมงาน เพื่อนรอบๆ ตัว เท่าที่พอจะทำได้ ให้อภัยกับคนที่ทำให้เราเจ็บ...มันก็จบ เราก็พบธรรม
วันพระนี้
โปรดพิจารณาเถิด : ผู้ให้ย่อมยิ่งได้...ผู้ได้ย่อมยิ่งสุข...


|
ผู้ให้ย่อมยิ่งได้...ผู้ได้ย่อมยิ่งสุข...
ท่องๆๆค่ะ จะทำได้มั้ยน๊อ
สวัสดีวันพระค่ะ