|
ลมหายใจแห่งชีวิต
อาทิตย์ที่ผ่านมา เก้ารู้สึกเครียดมากค่ะ เครียดและกังวลใจหลายเรื่อง โดยมากก็เป็นเรื่องในที่ทำงานของตัวเอง และที่ทำงานของสามี เรื่องหลังคือเราเป็นฝ่ายรับฟังปัญหา ในใจก็กรุ่นๆ อยู่
โดยนิสัยแล้ว ตัวเองเป็นคนที่ปรี๊ดแตกง่ายดาย ใจร้อน ช่วงเวลาที่ผ่านมาเป็นการพิสูจน์ผลของการฝึกปฏิบัติว่า มันมาได้แค่ไหน อะไรที่ยังไม่ผ่าน
เวลาที่เกิดความรู้สึก มีอารมณ์ มันวิ่งหันไปหาความรู้สึกทางกายทันที หลายต่อหลายครั้งก็เป็นแบบนี้ สร้างความรู้สึกตัวเป็นอัตโนมัติ
คนเรานี่ทุกข์เพราะความคิดแท้ๆ ยามใดที่เรามีสุขเราก็มักจะคิดถึงความสุข ยามใดที่เราเครียด เราก็นึกก็คิด และก็ปรุงแต่งความคิด ทั้งสองสิ่งมันคือทุกข์ล้วนๆ ถ้าหากว่าเก้าไม่มีสติ มันก็จมอยู่กับความคิด จมอยู่กับอารมณ์ สร้างทุกข์ในใจ สร้างมโนกรรมโดยไม่รู้ตัว ว่าแล้ว..มันก็ยากเอาการเนอะ.. ฝึกดีก็แล้วไป ฝึกน้อยมันก็เวียนซ้ำไปซ้ำมาให้เราทุกข์อยู่นั่นแหละ
บางทีสติมันก็เป็นลมหายใจที่เบาๆ นิ่งๆ ต่อเนื่องให้ชีวิตเราอ่อนโยนขึ้น ยามใดที่เรามีสติ เราปล่อยวางเรื่องต่างๆได้ สังเกตว่าลมหายใจเราจะเบาๆ สบายๆ
แต่ถ้าเราโกรธ เราเครียด เศร้า ไม่สบายใจ หัวใจเราทำงานหนัก
เคยสังเกตอยู่เหมือนกันว่า เราจะหายใจถี่ๆ ขัดๆ ถ้ามันสิ้นใจได้มันก็คงเป็นไปแล้วล่ะ ยิ่งหายใจติดขัด สมองก็ได้รับออกซิเจนไม่พอเพียง จะว่าไปแล้วทุกอย่างในร่างกายมันจะขาดสมดุลย์ไปหมด บางคนเครียด โกรธจนหน้าแดง มือเท้าเย็น ก็คงเป็นอย่างนี้นี่เอง
ฉะนั้น..ก็พยายามปล่อยเรื่องราวที่ไม่ใช่ของเรา แบกอะไรไว้อยู่ก็ปลดมันลงซะ เป็นการต่อลมหายใจให้กับชีวิตตนเองค่ะ
| Create Date : 12 กรกฎาคม 2553 |
|
4 comments |
| Last Update : 12 กรกฎาคม 2553 11:39:17 น. |
| Counter : 1010 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
