15+ สัปดาห์ เราต้องจากกันไป

	สัปดาห์ที่ 12-14 อาการทุกอย่างปกติ ผ่านไปแล้วสำหรับไตรมาสแรก ก้าวเข้าสู่ไตรมาสที่ 2 แล้ว รู้สึกตื่นเต้นจังเลย เพราะว่าพอเข้าสู่ไตรมาสนี้เค้าบอกว่าลูกน้อยจะเริ่มดิ้นแล้ว ในใจคุณแม่ก็ นึกถึงว่าอยากให้ถึงวันที่คุณหมอนัดจังเลย เพราะคุณหมอจะอัลตราซาวน์ให้ ในช่วง 4 เดือนในใจก็คิดวาดฝันต่างๆ นานา ว่าถ้าคุณพ่อเห็นลูกน้อยในจอ ก้อคงจะตื่นเต้นเหมือนกับที่คุณแม่ตื่นเต้นแน่เลย เพื่อนทีทำงานก็คอย ซักถามตลอดเวลาว่าเป็นผู้ชายแน่เลยบ้างก็ว่าเป็นผู้หญิง อย่างที่รู้คือว่า คุณแม่อยากให้ลูกน้อยสมบูรณ์แข็งแรง  จะเป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายก็ได้ คุณแม่ก็รักหนูที่สุดแหละน่ะ      ใกล้จะถึงวันที่คุณหมอนัดแล้วซินะ ตื่นเต้นจัง ไหนๆ ก็จะเป็นวันหยุด คุณแม่ก้อลาพักผ่อนสัก 2 วันละกัน เผื่อจะได้อยู่กับคุณพ่อหลายวันหน่อย เราจะได้คุยกันหลังจากที่ซาวแล้ว เพราะว่าคงตื่นเต้น แล้วก็มารอลุ้นว่า ลูกน้อยจะดิ้นเมื่อไหร่ แค่คิดก็ตื่นเต้นสุดๆ 3 ธ.ค. ข่าวร้าย      วันนี้ก็จะเข้า 4 เดือนเต็มแล้วล่ะนะ ไปหาคุณหมอตามนัด ไปถีงก็ ชั่งน้ำหนักเหมือนเดิม น้ำหนักขึ้นมาจากเดือนที่แล้ว 1 กิโล ก็โอเคละน่ะ แล้วก็นั่งรอเรียกเข้าห้องตรวจพบคุณหมอ      พอเข้าไปในห้องคุณหมอก็บอกว่า "ขึ้นเตียงนอนเลยค่ะคณแม่" ขึ้นไปนอนบนเตียง คุณหมอก็มาคลำท้อง แล้วพูดว่า "ทำไมยังคลำไม่เจอนะ เดี๋ยวลองไปอัลตราซาวน์หน่อยนะค่ะคุณแม่"  นิ่งไปแป๊ปแล้วก็ตอบ "ค่ะ" คุณหมอก็ให้ไปรอหน้าห้องอัลตราซาวน์ แล้วคุณแม่ก็คุยกับคุณพ่อว่า "จะมีอะไรมั้ยอ่ะ ทำไมเค้าคลำไม่เจอลูกล่ะ" คณพ่อบอก"เดี๋ยวซาวแล้ว ก็คงรู้เองคงไม่มีอะไรหรอก ลูกเราคงเล่นซ่อนแอบอ่ะ เค้าคงหลบมือหมอน่ะ" ตลกล่ะคุณพ่อ คุณแม่ไม่ขำเลย นั่งนิ่ง คิดไปสารพัด     ผ่านไปสัก 10 นาที แต่ดูเหมือนนานมากกกกกก ผู้ช่วยฯก็ให้ขึ้นเตียง เพื่อเตรียมซาว "เดี๋ยวรอคุณหมอสักครู่นะค่ะ" สักพักคุณหมอก้อเดินมา ใช้เครื่องมือซาวที่หน้าท้อง คุณแม่ก็หันไปมองที่หน้าจอ แล้วนึกในใจ "เอ ทำไมไม่มีอะไร ลูกเราน่าจะโตแล้วน่ะ มันทำไมดูขาวไปหมด" แล้วคุณหมอก็พูดว่า "เดี๋ยวลองซาวทางช่องคลอดละกันน่ะ เพราะมองไม่เห็น" โอ๊ย คุณแม่น้ำตาจะไหล "ลูกเราอยู่ไหนเนียะ"      ผู้ช่วยฯ เตรียมเครื่องมือเสร็จ คุณหมอก็ซาวทางช่องคลอด ขยับเครื่องมือไปมามันรู้สึกเจ็บเหมือนกันน่ะ แต่แล้วก็มองไม่เห็นอะไร คุณหมอก็เรียกคุณพ่อมาดูแล้วอธิบายให้ฟังว่า "ตรงนี้สีขาวเป็นมดลูกน่ะค่ะ ส่วนตรงนี้เป็นถุงน้ำแต่มันสวยเลย เป็นรูปแบนๆ รีๆ  แล้วก็มองไม่เห็น ตัวเด็กด้วยน่ะค่ะ" คุณพ่อไม่พูดอะไร ครับ อย่างเดียว เพราะคงทำอะไรไม่ถูก ส่วนคุณแม่น้ำตาน่ะมันมารออยู่แล้ว แต่ก็กลั้นเอาไว้     แล้วคุณหมอก็คุยด้วยอีกทีว่า "เข้าใจนะว่า เสียใจ แต่ตอนนี้เราไม่เห็นเด็กเลย ไม่ใช่ความผิดเราหรอก แค่เค้าคงมาไม่สมบูรณ์เองน่ะค่ะ เค้าหยุดโตเอง ถ้าเราปล่อยไว้เค้าอาจผิดปกติก็ได้ เพราะฉะนั้นก็คงต้องขูดมดลูกน่ะค่ะ" ทั้งคุณพ่อคุณแม่เงียบ "แต่ไม่ใช่ว่าขูดมดลูกแล้วจะมีไม่ได้น่ะ เอาเป็นว่า พอขูดมดลูกแล้วหลังจากนี้ 3 เดือนก็ปล่อยเลยน่ะค่ะ" คุณแม่ก็ดีใจปนเสียใจ ยังไม่รู้ ก็คิดว่ายังมีความหวังบ้าง     คุณหมอก็ถามว่า "จะขูดวันไหนดีค่ะ หลังวันพ่อมั้ย รึว่าจะเป็นพรุ่งนี้ (วันที่ 4)"  ไม่ได้ตอบอะไร "ถ้างั้นก็เป็นพรุ่งนี้ละกันเน๊อะ จะได้หยุดพัก หลายๆ วัน เพราะช่วงนี้วันหยุดเยอะ งั้นคืนนี้มานอน รพ. นะ มาก่อน 2 ทุ่มนะค่ะ ถ้าจะเอาห้องพิเศษก็ไปจองได้ที่ชั้น 2 เลยน่ะค่ะ    ฮะ อะไรน่ะ ไวไปมั้ย แต่ก็ได้แค่ตอบว่า "ค่ะๆๆๆ"     11 โมงเช้า (วันทีี 3) ออกจาก รพ. ไปทำธุระเรียบร้อย พร้อมกับขับรถ ไปไหว้พระกันดัวย เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น ในระหว่างที่ไหว้พระ ตายล่ะฉัน บทสวดมนต์ อะระหังสัมมาฯ ฉันยังท่องไม่ถูก วนไปวนมา หันไปถามคุณพ่อว่า "คุณแม่สวดมนต์ไม่ได้" คุณพ่อ"งั้นว่าตามคุณพ่อน่ะ" ท่องตามคุณพ่อไป น้ำตามันก็จะไหล ในใจก็นึกว่า "มาเกิดกับคุณแม่อีกนะ" "คุณแม่คุณพ่อรักหนูมากน่ะ"     หลังจากไหว้พระแล้วก็รีบกลับบ้านแล้วพักผ่อน อยากจะนอนหลับ แต่มันก็ไม่ค่อยหลับเลย ส่วนคุณพ่อเพลียมาก เนื่องจากเมื่อคืนท้องเสีย ไม่ได้นอน เช้ามายังพาคุณแม่ไปหาหมออีก บวกกับเจอสถานการณ์ ที่มันตึงเครียด แต่คุณพ่อก็หลับไป 2 ชม. ก็คงดีขึ้นแล้ว    5 โมงเย็น เตรียมกระเป๋าสัมภาระไปนอน รพ. พอไปถึงผู้ช่วยฯ ก็พา ไปที่เตียง คุณแม่ก็เลยถามว่า "อ้าว จองห้องพิเศษไว้ ไม่ได้เหรอค่ะ" ผู้ช่วย "อ่อ ตอนนี้เต็มทุกห้องเลยค่ะ"   ทำยังไงดีล่ะ คุณพ่อจะนอนที่ไหน แต่โชคดีห้องสูติคนไม่ค่อยพลุกพล่าน พยาบาลมีเตียงสนามในเช่า 50 บาท ในห้องมีแค่ 3 คนไข้ พออยู่ได้      หลังจากนั้นพยาบาลก็มาวัดความดัน สอบประวัติ แล้วก็ให้เรานอน พักผ่อน แล้วบอกว่า "งดอาหาร งดน้ำ หลังเที่ยงคืนน่ะค่ะ" ตอนเช้าคุณแม่ ต้องหิวแน่เลย 4-5 ทุ่ม คุณแม่แลยกินขนมปัง นมตราหมี 2 ป๋อง แล้วก็ ดื่มน้ำเยอะๆ ก่อนเที่ยงคืน      พอเที่ยงคืน คุณพยาบาลก็มาวัดความดันอีก เหน็บว่าในช่องคลอด แล้วก็ให้น้ำเกลือ  พอหลังจากเหน็บยา โอ๊ยๆๆๆๆ คุณแม่ปวดท้องมาก แต่ก็พอทน ปวดเหมือนเป็นประจำเดือน แต่ก็ปวดตั้งแต่เทียงคืนจนถึงเช้า แต่เลือดออกไม่เยอะ แล้วก็ไม่มีอะไรออกมาตามที่คุณพยาบาลบอกว่า อาจจะมีชิ้นเนื้อออกมาเหมือนพุงปลา แต่ไม่มี      ผลสุดท้ายเช้าแล้ว ก็ต้องขูดมดลูก 9 โมง คุณหมอก็ให้ฉี่ให้เรียบร้อย แล้วขึ้นเตียงพาไปห้องขูดมดลูก  หลังจากผู้ช่วยฯ ทำความสะอาดและ เตรียมอุปกรณ์เรียบร้อย คุณพยาบาลก็มาฉีดยาแก้ปวดให้ สักพักก็หลับ แต่รู้ตัวนะว่าหลับไม่สนิท พอคุณหมอเอาเครื่องมือสอดแล้วก็ขูดมดลูก ยังมีความรู้สึกเจ็บอยู่เลย แต่สักพักก็ไม่รู้สึก มารู้สึกอีกทีตอนพยาบาล กำลังเข็นเตียงออกจากห้อง พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นคุณพ่อรอรับอยู่หน้าห้อง ไม่เจ็บเท่าไหร่น่ะ แต่ออกจากห้องรู้สึกเสียใจมาก      พอกลับมาที่เตียงก็มีอาการง่วงนอนมาก หลับไปจนถึงเที่ยง ก็ประมาณ 2 ชม.  ตื่นมาหิวมากเลย แต่ก็ยังอยากนอนอีก ก็เลยหลับต่ออีก 1 ชม.ก คุณหมอก็บอกว่าให้กลับบ้านได้ ดีจัยสุดๆ อยากกลับไปนอนที่บ้านจัง แล้วก็ให้คุณพ่อไปรับยาพร้อมกับใบรับรองแพทย์ ยาที่ได้ก็มี โฟลิก + ยาบำรุงเลือด(ถ่ายเป็นสีดำ)     กลับมาถึงบ้านบ่าย 2 ครึ่ง หลับยาวไปจนถึง 6 โมงเย็นแบบไม่ขยับตัวเลย นอนนานมาก แต่ตื่นมาแล้วรู้สึสดชื่นดี คงเพราะหมดฤทธิ์ยาแล้วล่ะ     หลังจากนี้ไปก็จะดูแลตัวเองให้ดี พร้อมที่จะเริ่มใหม่อีกครั้ง ปล. ลูกน้อยเป็นเด็กดี บริสุทธิ์ ถ้ามีบุญร่วมกัน ขอให้ลูกน้อยมาเกิดกับคุณแม่       อีกน่ะ คุณแม่คุณพ่อรักหนูมากนะ       ถึงแม้จะเสียหนูไปครั้งนี้ คุณพ่อกับคุณแม่ก็เสียใจมาก       แต่คุณแม่ก็คิดว่าทำดีที่สุดแล้ว กลับมาเกิดกับคุณแม่ใหม่อีกครั้งน่ะ สุดท้ายกับวันที่เราจากกัน

Create Date : 06 ธันวาคม 2555		2 comments
Last Update : 6 ธันวาคม 2555 14:40:30 น.
Counter : 7537 Pageviews.
Share Tweet