ว่าด้วยเรื่องของเด็กผู้หญิงสมัยนี้บ้างดีกว่า

วันนี้ขอเขียนเล่นๆแบบหาสาระอะไรไม่ค่อยได้บ้างแล้วกัน

ส่วนตัวเจนเป็นคนชอบสังเกตพฤติกรรมมนุษย์โดยเฉพาะเด็ก เจนไม่ชอบตัดสินว่า ถูกหรือผิด ดีหรือเลว ดีกว่าสมัยก่อนหรือแย่กว่า แต่ชอบศึกษาถึงความเปลี่ยนแปลงเพื่อนำมาปรับใช้เพราะมองว่าความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องปกติของทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้

ตั้งแต่ทำงานดูแลเด็กมาๆต้องบอกว่าได้เห็นความเปลี่ยนแปลงหรือเข้าถึงอะไรแปลกๆหลายสิ่งอย่าง ถ้าจะมีอะไรที่ต่างจากแต่ก่อนหรืออาจเรียกว่าเป็น นวัตกรรมของเด็กสมัยปัจจุบัน ที่เจนรู้สึกชัดๆก็คงมี



== ตากล้องทุกอาชีพ ==

เด็กสมัยนี้ชอบถ่ายรูปกันมาก พาเด็กไปทัศนศึกษา พวกเธอถ่ายได้ทุกห้าก้าว ถ่ายได้กับทุกสิ่งอย่าง หน้าร้านเซเว่น น้องหมาพันทาง ป้ายห้ามจอด เธอถ่ายเดียวถ่ายคู่ถ่ายหมู่ได้หมด เที่ยววันเดียวบางคนถ่ายได้ร้อยยี่สิบกว่าภาพก็มี เจนนึกแล้วก็ลองไปค้นอัลบั้มตัวเองสมัยก่อน แล้วก็นึกในใจว่าฉันเรียนมาสิบกว่าปียังมีรูปถ่ายน้อยกว่าเจ้าพวกนี้ไปทัศนศึกษาแค่วันเดียวเอง อ้อ อีกอย่าง ถ้าไปเที่ยวกันเป็นฝูงจะต้องมีรูปพวกเธอถ่ายตอนกระโดดด้วย ถ้าทริปไหนพวกหนูๆไปแล้วไม่มีท่ากระโดดลงไว้ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าตัดต่อมาแน่ๆ แล้วถ้าสั่งอาหารที่ยังไม่เคยกินก็ต้องถ่าย ใครเผลอกินตอนที่เพื่อนยังถ่ายไม่เสร็จนี่มีหวังโดนรุมสวดแน่ๆ


== คำหยาบที่ไม่หยาบ ==

ก สระ อู,:-),:-) ถ้าเด็กใช้คำแบบนี้แล้วถูกดุ พวกเขาจะยอมรับแต่โดยดีว่าหนูใช้คำไม่สุภาพ แต่ถ้าเด็กพิมพ์ว่า กรู,เชี้ย,แม่ม แล้วคุณว่าพวกเขาละก็ พวกเขาพร้อมที่จะตีลังกายันว่า "มันไม่ใช่คำหยาบ" เพราะมันได้ผ่านกระบวนการแปรรูปสกัดดีเอ็นเอที่หยาบๆออกไปแล้วๆพอถามว่าก็ในเมื่อคนอ่านแล้วก็รู้ว่าแท้จริงแล้วมันคือคำๆไหนทำไมยังคิดว่ามันยังไม่หยาบอีก พวกเธอก็จะส่ายหัวดิกๆพร้อมยืนยันคำตอบเดิมว่าไม่ เจนเลยถามว่า ถ้ามีคนพูดว่า(ชื่อจริงเด็ก)นิสัยไม่ดี ขี้อวด ขี้ขโมย เห็นแก่ตัว ทั้งๆที่เธอไม่ได้เป็นอย่างนั้น เธอจะโกรธไหม เด็กตอบทันที "โกรธสิคะ" งั้นเปลี่ยนเป็น เด็กที่ชื่อ ส นามสกุล สองพยางค์ ห้องสาม ที่นั่งหน้าสุดนะ นิสัยไม่ดี ขี้อวด ขี้ขโมย เธอยังจะโกรธอีกหรือเปล่า

"โกรธสิคะ" เด็กตอบ

เจนถามต่อ "ทำไมละก็เขาไม่ได้เอยชื่อเธอนี่ " เด็กบอกว่า "ก็บอกซะขนาดนี้ไม่ได้หมายถึงหนูแล้วจะหมายถึงใคร"

เจน "อ้าว แล้วคำที่เธอใช้จริงแล้วคนอื่นเขาก็รู้ว่าที่จริงมันคือคำอะไร ทำไมเธอถึงยังยืนยันว่าไม่หยาบละ"

เด็ก *_*


== ความรักไม่มีเพศ ==

ส่วนตัวบอกกับตัวเองมาตลอดว่าฉันทำงานดูแลเด็กผู้หญิงอย่างน้อยก็คงไม่ต้องมาปวดหัวกับเรื่องเด็กแอบอ่านหนังสือโป๊หรือดูคลิปโป๊เป็นแน่ แต่ก็คิดเผื่อไว้ในใจว่าถ้าเกิดขึ้นก็คงสอนเด็กทำนองว่า หนูรู้ไหมว่าพ่อแม่เลี้ยงดูทะนุถนอมหนูมามากขนาดไหน ถ้าหนูมัวแต่สนใจสิ่งเหล่านี้แล้วเผลออยากลองหรือปล่อยตัวปล่อยใจคิดบ้างหรือเปล่าว่าพ่อกับแม่จะรู้สึกจะเสียใจมากขนาดไหน

แล้ววันนึงครูก็ยึดหนังสือการ์ตูนโป๊(Y)จากเด็กส่งมาให้ ให้ตายเหอะ!! เด็กผู้หญิงอ่านการ์ตูนโป๊ว่าด้วยเรื่องผู้ชายมีอะไรกับผู้ชายด้วยกัน (เข้าพระเข้านาย)อ่านแล้วมันตื่นเต้นตรงไหนถึงตอนนี้เจนก็ยังคงหาคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้ จะสอนเด็กอย่างที่คิดไว้ก็ทำไม่ได้อีกเพราะเด็กไม่ใช่ม้าน้ำยังไงพวกเธอก็คงเปลี่ยนเพศไปลองไม่ได้แน่ๆ

สุดท้ายเลยสอนเด็กไปว่าหนูไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกและหนูก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน จริงๆครูเองก็คิดว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องของรสนิยมแต่ปัญหาคือบางทีคำว่ารสนิยมกับโรคจิตเส้นแบ่งระหว่างกันมันบางมาก ครูจะไม่ขอให้หนูเลิกแต่อยากให้คิดทบทวนและระมัดระวังมากกว่านี้ เพราะถ้าหนูลองคิดดูในทางกลับกันว่าถ้าสักวันหนูมีแฟนแล้วหนูไปค้นเจอว่าแฟนเป็นพวกมีอารมณ์กับชุดชั้นใน ถามว่าเขาผิดไหม ครูว่าก็ไม่ผิดนะถ้าไม่ได้ไปขโมยของใคร แต่เรื่องรับได้ รับไม่ได้และความรู้สึกต่อเขาจะยังคงเหมือนเดิมไหม บางทีเราเองก็ยังตอบไม่ได้เลยจริงหรือเปล่า


==เปิดเผยมากถึงมากที่สุด==

นึกถึงตัวเองสมัยก่อนจะให้เบอร์โทรกับเพื่อนผู้ชายก็คิดแล้วคิดอีก เรื่องส่วนตัวจะเล่าก็เฉพาะกับเพื่อนที่สนิท รักใคร เกลียดใคร โกรธใครก็เก็บไว้ในใจเป็นหลัก

แต่เดี๋ยวนี้เห็น facebook เด็กแล้วตะลึง ทะเลาะกับ:-)อนกับแฟน โมโหน้อง เธอบรรยายได้ละเอียดพอให้ผู้กำกับเอาไปสร้างเป็นมินิซีรี่ย์ได้สบาย อยากรู้อะไรเกี่ยวกับเธอคลิกเข้าตรงข้อมูลมีพร้อมทุกอย่างเบอร์โทร อีเมล์ pin bb มีให้หมด แถมบางคนยังสแกนเอกสารราชการแถมไว้ให้ด้วยอีกต่างหาก

สมัยก่อนถ้านอกจากคนในครอบครัวแล้วเจนจะไม่ชอบให้ใครมาถามว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไร บ้านอยู่ไหน แต่เด็กๆสมัยนี้ไม่มีใครถามก็บอกเสร็จสรรพ just check in…. มาโรงเรียน เที่ยวห้าง ไปกินข้าว รายงานหมดทุกสิ่งอย่าง รายงานเรื่องของตัวเองไม่พอยังบอกให้อีกว่าไปกับใครบ้าง บางคนเข้าบ้านตัวเองยังจะ check in เลย ไม่ใช่แค่ check in เฉยๆบางคนยังแถมพิกัดกูเกิ้ลแมพให้อีกด้วย (คงกลัวว่าถ้าจะลักพาตัวแล้วเดี๋ยวมาไม่ถูก)

ตอนแรกเจนก็พยายามทำความเข้าใจว่าคนที่มาอ่านคงมีแต่เพื่อนๆที่สนิทกัน แต่หลังจากได้เหล่ตาไปดูจำนวนเพื่อน สองพันสามร้อยกว่าๆคนของพวกเธอแล้ว

เออ ครูอยู่บนโลกมาก่อนหนูหลายปีครูยังไม่แน่ใจเลยว่าจะมีเพื่อนสนิทพอที่จะบอกเรื่องส่วนตัวระดับนี้ได้สักเศษหนึ่งส่วนสี่สิบแปดของพวกหนูๆบ้างหรือเปล่า


==คลั่งขาว==

ปกติที่โรงเรียนจะไม่ให้เด็กตากแดดอยู่แล้ว เว้นแต่กรณีที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เช่น เดินพาเหรดกีฬาสี มีปีนึงอุตุพยากรณ์ว่าฝนหลงฤดูจะมาวันที่พวกหนูๆจะเดินพาเหรดกัน ครูเลยถามเด็กว่าถ้ามันตกจริงๆจะเอายังไงเพราะในใจก็กลัวว่าเด็กตากฝนแล้วจะไม่สบาย แต่พวกเธอก็ประสานเสียงกันด้วยสปิริตเต็ม 150 บอกว่า "ฝนหนูไม่เคยกลัวๆแต่แดด" "ฝนตกเป็นหวัดกินยานอนสามวันก็หาย แถมสบายได้อยู่บ้านเดี๋ยวแม่ก็มาโอ๋คั้นน้ำส้มมาให้ แต่ตากแดดตัวดำนี่เรื่องใหญ่ต้องโปะครีม ขัดผิว กว่าจะขาวเท่าเดิมนี่นานเป็นเดือน" มัธยมปลายพวกเธอยังห่วงขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่หลานเรียนมหาวิทยาลัยมาขอเงินแม่ไปฉีดวิตามินซีให้ผิวขาวใส พอแม่ถามว่าฉีดไปทำไม หลานก็บอกว่า "เพื่อนๆเขาก็ฉีดกันทั้งนั้นแหละ"


เอาละจบแค่นี้ดีกว่าก่อนที่เจนจะกลายเป็นยายแก่ขี้บ่น อย่างไรก็ตามต้องขอบอกว่าสิ่งที่เล่าอาจเป็นแค่เด็กแค่กลุ่มหนึ่งไม่ใช่ภาพสะท้อนของเด็กทั้งหมด

จริงๆต้องบอกว่าเด็กสมัยนี้ ถ้าเราเปิดใจ ไม่ด่วนตัดสินก่อน และพยายามทำความเข้าใจว่าเด็กยังไงก็คือเด็กและที่สำคัญเด็กไม่ใช่ผู้ใหญ่ย่อส่วน ก็ต้องบอกว่าพวกเขาน่ารัก พูดรู้เรื่อง และส่วนตัวเจนอาจจะคิดไม่เหมือนคนส่วนใหญ่แต่รู้สึกว่าทำงานกับเด็กง่ายกว่าผู้ใหญ่ เพราะเด็กรับฟังมากกว่า ทิฐิมานะน้อยกว่า ยึดมั่นถือมั่นบางกว่า และถ้าพวกเขาทำผิด คุณดุพวกเขา ทำโทษพวกเขา โอกาสที่พวกเขาจะผูกใจเจ็บด้วยนั้นน้อยกว่าผู้ใหญ่เยอะมากๆ เด็กบางคนโดนทำโทษแล้วยังยกมือไหว้บอกว่า "ขอบคุณคะที่ช่วยอบรมสั่งสอน" ซึ่งถ้าเป็นผู้ใหญ่(จากประสบการณ์ส่วนตัว)บางทีพวกเขาทำผิดแล้วคุณช่วยมากที่สุดเท่าที่จะช่วยได้ แต่ไม่ได้เท่าที่ใจพวกเขาต้องการคุณยังโดนด่าหรือโดนผลักให้ไปอยู่ฝ่ายตรงข้ามเลย

ส่วนเรื่อง facebook เจนไม่ได้ต่อต้านอะไรและคิดว่าจริงแล้วก็มีประโยชน์หลายอย่าง และจริงๆหลายสิ่งอย่างในโลกนี้นั้นจะเป็นคุณหรือโทษก็ขึ้นอยู่กับผู้ใช้และวิธีการนำไปใช้เสียมากกว่า



เจน

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2555 Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2555 22:21:50 น. Counter : 1323 Pageviews.		2 comments
Share Tweet