Bloggang.com : เนเวอร์แลนด์ : เกาะดอนเด็ด ดอนคอน น้ำตกลี่ผี 6

เกาะดอนเด็ด ดอนคอน น้ำตกลี่ผี 6

ทริปต่อมาจากน้ำตกคอนพะเพ็งซึ่งเดินทางอยู่ไม่ไกลกันนัก
คลิกชมน้ำตกคอนพะเพ็ง
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=imaginer&month=11-05-2008&group=4&gblog=81

เดินทางต่อไปชมลี่ผีที่ดอนคอน
อยู่ดอนคอนดอนเด็ดใช้เวลาไปกลับเรือรถเดินนั่งชม2ชม.

เริ่มต้นที่ท่าเรือนากะสัง
ถ้าขับรถมาเองก็ฝากรถไว้ริมโขงต้องต่อเรือหางยาวไปดอดเด็ดเท่านั้น

ต่อรองราคาเหมาจะไปดอนเด็ดกัน

คำเตือน อย่าได้ประมาทอย่างดิฉันใส่เสื้อแขนสั้นเที่ยวตลอด เพราะคิดว่าไม่ร้อนมาก
ผลปรากฏว่าแขนดำเป็นขนมชั้นเลย เพื่อความไม่ประมาทควรใส่เสื้อแขนยาวผ้าบางๆจะช่วยป้องกันดำได้เยอะ

“มหานที สี่พันดอน” เต็มไปด้วยเกาะแก่งน้อยใหญ่มากมายนับไม่ถ้วน ดอนที่เกิดจากการทับถมของซากดินที่ไหลพัดมาสะสมตามลำน้ำโขงจนเกิดเป็นดอนหรือเกาะขึ้นมา

ดอนเด็ด ดอนคอน เป็นเกาะหนึ่งในดอนเหล่านั้น อยู่ในส่วนของมหานที สี่พันดอน

เพื่อความปลอดภัยเรือจะมีชูชีพให้ใส่กันทุกคน

ตื่นตาตื่นใจสนุกกับการนั่งเรือชมธรรชาติ ดูดอนเกาะต่างๆ ทัศนียภาพต่างกับนั่งเรือแม่น้ำเจ้าพระยาหรือที่สมุทรปราการ
ซ้ายมือไม่ใช่ริมฝั่งแต่เป็นดอนเกาะเล็กเกาะน้อยที่มีต้นไม้เจริญเติบโตมากมาย

เรือลำที่พวกเรานั่งมามีนักร้องเด็กน้อยเสียงดีใช้ได้ ร้องเพลงขับกล่อมแข่งกับเสียงเรือหางยาว บริการเอาใจนักท่องเที่ยวจับเกาะจูงมือขึ้นเรือ ว่าจะให้ตังค์ทิปซักหน่อย มัวแต่สาละวนกับการขึ้นฝั่ง เลยตั้งใจว่าขากลับจะให้ แต่ไม่เจอตัว
มองหาโน่นไปอยู่บนเรือนักท่องเที่ยวลำอื่นร้องเพลงเจื่อยแจ้วเหมือนกัน อิอิ

ประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงท่าขึ้นเรือจะพบกับความพยายามสร้างท่าเรือสะพานข้ามโขงและทางรถไฟสมัยที่เป็นเมืองขึ้นฝรั่งเศสปกครอง แต่ฝรั่งเศสทำไม่สำเร็จ ตั้งใจเอาไว้ขนส่งสิ่งของ สินค้า
บนดอนก็จะยังพบหัวจักรรถไอน้ำและรางรถไฟเป็นซากพังให้เห็นหน่อยนึง

เวงกำ เรือลำอื่นเขาขึ้นบนท่าได้เดินบันไดดีๆ ทำไมเรือดิฉันได้ขึ้นบันไดลิงละเนี้ยดีนะปีนไม่กี่ขั้นบนคันดิน แต่สังเกตทรายหาดที่นี่บางเม็ดทำไมเป็นสีทอง สีทองจริงๆนะ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมา เก็บมาทำทองอยากรู้ว่าจะทำทองได้ไหม อิอิ

เรือลำที่เรามาไกด์เหมาทั้งไปและกลับขากลับก็ต้องกลับลำเดิม เด็กชาวบ้านวิ่งมาขอขนมขนมตังค์กันกลุ่มใหญ่

เกสเฮ้าต์ริมน้ำดอนเด็ด ทั้งสองเกาะเป็นส่วนหนึ่งของสี่พันดอนเลยไม่มีไฟฟ้าใช้ มีแต่ไฟปั่น

การใช้ชีวิตความเป็นอยู่ชาวบ้านริมฝั่งน้ำและชีวิตในเกาะอันเรียบง่าย
ความร่มรื่นของต้นมะพร้าว และท้องทุ่งนา เป็นวิถีชีวิตที่ผสมผสานทั้งประมงและเกษตรกรรมอย่างลงตัว ถึงแม้ปัจจุบันจะมีการท่องเที่ยวมาเพิ่มขึ้น ก็ไม่ทำให้ภาพวิถีชีวิตอันเรียบง่ายเปลี่ยนแปลงไปมากมายนัก

ดอนเด็ด ดอนคอน จะมีสะพานเชื่อมถึงกัน มีเกสเฮาต์ราคาตั้งแต่ร้อยบาทเฉลี่ยไม่ถึงพันบาท ให้เช่านอนมากมาย คนนิยมพักดอนคอน
สมความปราถนาของคนที่ต้องการความ สงบ เรียบง่ายและธรรมชาติ
ที่นี่จึงได้รับความนิยมจากต่างชาติมาพักและท่องเที่ยวที่ต้องการอยู่อาศัยหลายๆวัน

จากนั้นพวกเราก็ขึ้นรถโดยสารบนเกาะ รถคล้ายๆพาเที่ยวสวนสัตว์ ไกด์แนะนำให้นั่งด้านหน้าจะได้ไม่สะเทือนมาก
ไกด์เล่าว่าอยู่มาตั้งแต่สมัยไม่มีรถยนต์ ต้องพานักท่องเที่ยวเดินลัดเลาะทุ่งนาไปชมน้ำตกลี่ผี

ตอนขามาก็ยังเชื่อไกด์ไม่นั่งแถวหลังก็ไม่โยกเยกกระเด้งมากนักเขย่านิดโหน่ย

แต่ตอนขากลับไม่อยากนั่งเบียดคนอื่นและจะได้ถ่ายรูปได้สะดวกไปด้วย เลยนั่งท้ายรถคนเดียว ไกด์เตือนไม่เชื่อ

ก๊ากกกกกกก ขำไม่น่าเชื่อมันจะขนาดนี้ มันทั้งโยกทั้งเขย่า ทั้งกระเด้ง ตับไตไส้พุงแทบจะร่วงหมด ประหนึ่งว่าดิฉันควบม้า
ขำจนน้ำตาเล็ดนั่งติดที่นั่งแทบไม่ได้ ต้องเกาะพนักพิงข้างหน้า เหมือนควบม้า นึกถึงตอนนั้นยังขำไม่หายแต่สนุกดี

ถนนก็แคบรถสวนกันบางทีต้องจอดไหล่ทางให้อีกคันไปก่อน ผ่านกันไปนักท่องเที่ยวก็เฮ ยิ้มแย้ม โบกมือทักทายกัน

ชอบตอนรถวิ่งผ่านหมู่บ้านเหมือนเที่ยวป่าแนวซาฟารี จูลาสิคปาร์ค จะมีไดโนเสาร์โผล่มาไหมนา มีแต่โผล่ไปเจอท้องทุ่งนากับฝูงวัวควายแทน
โปรดสังเกตภาพเบลอเพราะโดนรถเขย่าจนกล้องไหว

คนต่างชาติทั้งหญิงและชายปั่นจักรยาน เวลารถสวนเขาก็หยุดปั่นลงจากจักรยานจอดริมถนนให้รถไปก่อน มีทั้งวัยรุ่น วัยชราก็มีนะเออ
คนนี้ก็น่ารักดีนะ

เมื่อรถมาส่งถึงปากทางที่จะต้องเดินเท้าเข้าไปชมน้ำตกลี่ผี
จะได้รับการต้อนรับจากลำธารธรรมชาติใต้สะพาน
มีเด็กชาวบ้านและนักท่องเที่ยวต่างชาติเล่นน้ำบ้างประปราย

ชอบตรงที่แปลกดีมีอุโมงค์ไม้ไผ่เป็นซุ้มโค้ง ดิฉันเคยฝันเห็นแบบนี้ไม่คิดว่าจะมีจริง โค้งหากันเองจากธรรมชาติ ถามข้อมูลจากชาวบ้านด้วยความทึ่ง

ไม่ใช่มีแค่ซุ้มเดียวนะ มีหลายซุ้มเป็นแนวให้เดิน อยู่แนวระดับความสูงเกินศีรษะพอดี ถ้าใครไม่สังเกตเดินลูกเดียวก็จะคิดว่าเดินผ่านป่าไผ่ข้างทางทั่วไปไม่คิดว่ามันจะเป็นอุโมงค์

ขำแต่เดินตามกันเป็นปูเลี้ยวไปเลี้ยวมา ทำยังกะเดินเขาวงกต
กลายเป็นเดินอ้อมซะงั้น คือมันเดินได้หลายทางนะแต่ไม่หลงทางง่ายหรอก

เริ่มได้ยินเสียงสายน้ำอื้ออึง ถึงแล้วหลี่ผี มีจุดชมวิวยาวหลายที่ ไม่เหมือนน้ำตกทั่วไปที่มีแค่ไม่กี่จุด มีที่นั่งไม้ให้นั่งชมได้เป็นระยะๆ
ที่นั่งชมน้ำตกแบบนี้เหมือนเคยฝันเห็นอีกแระ

ลี่ผี ที่ชื่อนี้เพราะเกาะแก่งมาก ศพคนชอบลอยมาติดดักปลาที่ชาวบ้านดักปลาไว้ตามแก่งน้ำตก

หลี่ผีคำว่า หลี่ ก็คือเครื่องมือจับปลาที่ทำขวางลำน้ำ
พอปลาผ่านมาก็มาติด
ส่วนผีก็เป็นคนตายที่ลอยมาติด

น้ำไหลแรงและเชี่ยวมาก ซอกซอนตามเกาะแก่งหินต่างๆ

บางแก่งก็เป็นสายน้ำตกใหญ่ เป็นน้ำตกหลายจุด
บางแก่งก็เป็นสายน้ำเชี่ยว

พวกเรามาหน้าร้อนที่น้ำไม่มาก จึงเห็นหินเยอะ ขนาดภูเขาย่อมๆเลย ก็สวยไปอีกแบบ ถ้ามาช่วงน้ำมากหน้าฝนคงไม่เห็นหินมากขนาดนี้แต่อาจเห็นสายน้ำตกหลายจุด

เดินดูสายน้ำตกไปเรื่อยหลายจุด
พักเหนื่อยนั่งกินน้ำมะพร้าว ไม่ต้องห่วงว่าจะขาดแคลนขนมเครื่องดื่มน้ำสารพัดยี่ห้อ เพราะที่นี่สินค้าขนมขบเคี้ยวจากไทยส่วนใหญ่ ไม่ต้องหอบหิ้วมาให้รก ขายในราคาไม่ต่างจากไทยนัก

ร้านอาหารแบบบ้านๆ บ้านคนลาวจริ๊งจริง ร้านแถวใกล้ลี่ผีจะเป็นร้านแนวนี้

นั่งดูนักท่องเที่ยวต่างชาติมีทั้งเดินและปั่นจักรยานเที่ยว
ส่วนพวกเราเตรียมตัวไปที่พักที่ปากเซเพื่อเที่ยวน้ำตกที่อื่นต่อไป

ติดตามการเที่ยวต่อไป ปากเซ
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=imaginer&month=13-05-2008&group=4&gblog=88

Create Date : 12 พฤษภาคม 2551

Last Update : 16 พฤษภาคม 2551 22:37:45 น.

0 comments

Counter : 4037 Pageviews.