Pulau Langkawi เกาะแห่งตำนาน (ตอนที่ 1)

ทริปนี้เป็นครั้งแรกที่ใช้บริการแอร์เอเชีย เนื่องจากโปรฯ ศูนย์บาทเมื่อเดือนธันวาคมช่างเย้ายวนใจยิ่งนัก จึงทำให้ตัดสินใจลองสายการบินแห่งนี้ (จนได้) ก่อนจะไปก็ตามเคยค่ะ เข้ามาหาข้อมูลใน pantip.com แต่ข้อมูลที่มีก็จะเป็นเรื่องการช็อปปิ้งและเป็นการเที่ยวแบบเช้าเย็นกลับ แต่เราต้องอยู่ถึงสี่วันสามคืนแน่ะ เลยต้องพึ่งเว็บไซท์ของทางมาเลเซียว่าเกาะนี้มีสิ่งที่น่าสนใจอื่น ๆ อีกหรือไม่ รวมถึงโชคดีที่น้องยุ่งฯ ได้มาทำรีวิวอย่างละเอียดไว้ก่อนหน้านี้ เลยทำให้พอได้ไอเดียบ้าง

การท่องเที่ยวคราวนี้จะเป็นแบบไปเรื่อย ๆ สบาย ๆ อยากไปที่ไหนก็ไป หลังจากเช็คสภาพอากาศ ก็วางแผนว่าจะเที่ยวในเมืองตอนเย็นวันเสาร์เนื่องจากจะไปถึงที่ลังกาวีประมาณช่วงเย็น ๆ ก็คงเที่ยวอะไรไม่ได้มาก วันที่สองก็จองทัวร์ไปเที่ยว Pulau Payar Marine Park ส่วนวันที่สามก็จะเช่ารถขับเที่ยวเอง วันสุดท้ายก็นอนสบาย ๆ ตีพุงรอกลับกรุงเทพ

ทริปนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ใช้บริการฝั่งระหว่างประเทศของสนามบินแห่งใหม่ ก็ต้องไม่พลาดกับการถ่ายมุมแบบนี้เก็บไว้เป็นที่ระลึก หลังจากนั้นก็ช็อปแหลกลาญที่ King Power Duty Free ช่างเป็นสัญญาณที่ไม่ค่อยดีซะจริง ว่าเงินชั้นจะรอดเหลือกลับมามั๊ยเนี่ย



จริง ๆ การเดินทางรอบนี้ใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ว่าเครื่องจะดีเลย์หรือปล่าวนา แต่ก็ช่างเป็นการเริ่มต้นทริปที่น่าชื่นใจยิ่งนักเพราะเครื่องไม่ดีเลย์และไม่เต็มด้วย ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งก็ถึงสนามบินลังกาวี เครื่องเป็นลายพระนเรศวรซะด้วย ทันสมัยจริง





พอเข้าแถวตรวจคนเข้าเมืองก็แอบสังเกตุเห็นระบบการตรวจของที่นี่ซึ่งจะจัดมีเป็นคอกให้สำหรับบุคคลนั้น ๆ เดินเข้าไป เอาพาสปอร์ตเสียบเข้าเครื่อง ถ้าผ่าน ที่กั้นคอกก็จะเปิดออกให้เดินออกมาได้ นับว่าเป็นเทคโนโลยีที่ทันสมัยมาก ๆ เป็นมาตรฐานและไม่สิ้นเปลืองทรัพยากรมนุษย์ ไม่รู้เป็นระบบใหม่หรือเปล่า สนามบินบ้านเราน่าจะใช้แบบนี้บ้างจัง จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับผู้ตรวจหน้าโห๊ด โหด

พอออกมาจากสนามบิน ก็ตรงดิ่งเข้าไปเค้าน์เตอร์แท็กซี่ เพื่อเรียกเข้าไปที่โรงแรม พอบอกชื่อโรงแรมเท่านั้นแหละ ก็ต้องน่าแตกเพราะเค้าบอกว่าไม่ต้องใช้หรอกแท็กซี่ แค่เดินไปก็ถึงแล้ว พร้อมเดินออกมาชี้ทางให้ ซาบซึ้งในน้ำใจอันดีงามจริง ๆ เป็นบางที่อาจจขับรถมาส่งและเก็บเงินค่าแท็กซี่ซะด้วยซ้ำ แต่ก็อย่างที่พี่แท็กซี่เค้าว่า เดินมาแค่สามนาทีก็ถึงแล้วโรงแรม Helang อยู่ติดกับสนามบินเลย



พอเดินเข้าโรงแรมมาก็เริ่มไม่แน่ใจว่านี่เป็นโรงแรมหรือเปล่า ทำไมมันเงียบสงบได้ขนาดนี้ แทบจะไม่มีคนอยู่เลย พอเข้าไปเช็คอินพนักงานก็เรียกเก็บค่าห้องเต็มจำนวนไว้ก่อน

หลังจากนั้นก็ถึงวินาทีสำคัญ ใจเต้นอีกแล้ว ตื่นเต้น ๆ ว่าห้องพักจะมีสภาพอย่างไร พอเปิดประตูเข้ามา อืม.. ห้องก็พอใช้ได้ในราคาประมาณนี้ ห้องใหญ่โตพอสมควร สามารถพักได้สามคนเลยด้วยซ้ำ เพราะมี Day bed อันใหญ่ให้ ส่วนของห้องน้ำก็มีกั้นห้องส่วน shower และอ่างขนาดใหญ่ให้



แต่พอเปิดดูทีวีและตู้เย็น ก็ต้องตกใจนิดหน่อย เพราะแทบไม่มีช่องมากมายเท่าไหร่เลย หลัก ๆ ก็ CNN, Vision Four และรายการของมาเลย์อีกสองช่อง นับว่าน้อยมาก ๆ ส่วนตู้เย็นก็ไม่มีอะไรแช่อยู่เลย แม้กระทั่งน้ำ อย่างน้อย ในห้องก็มี safe ให้นะคะ ประตูก็เป็นระบบรูดการ์ด ก็ค่อนข้างปลอดภัยพอสมควร


หลังจากเห็นสภาพโรงแรมที่แทบจะร้างผู้คนแล้ว เลยตัดสินใจเข้าตัวเมือง Kuah ดีกว่า โดยให้โรงแรมเรียกแท็กซี่ให้ พร้อมถามเรื่องทัวร์เกาะในวันรุ่งขึ้น แต่กลับปรากฏว่าที่นี่ไม่มีจัดไว้ ต้องไปติดต่ออีกโรงแรมนึงซื่งเป็นโรงแรมในเครือ ชื่อว่า Langkasuka hotel ซึ่งอยู่ริมทะเล เดินทางจากโรงแรมที่อยู่ไปไม่นาน (ประมาณสองนาที)

ราคาทัวร์ที่ได้ก็เท่ากับที่เปรียบเทียบจากในอินเทอร์เน็ต อยู่ที่ 150 RM ต่อคน สำหรับทัวร์ Pulau Payar marine park แล้วก็เลยให้โรงแรมเรียกแท็กซี่ไปในเมืองให้ ค่าแท็กซี่อยู่ที่ 20 RM
ป.ล. Pulau แปลว่า เกาะ



แท็กซี่เข้าไปส่งในตัวเมืองในส่วนที่เป็นแหล่งช็อปปิ้งและมี night market ด้วย มีผู้คนมาเดินกันมากมาย แต่ส่วนใหญ่ดูเป็นคนมาเลย์และตัวตลาดก็เหมือนตลาดนัดบ้านเรา ขายของทั่วไป และขายอาหาร



เดินไปเดินมาซักพักก็เริ่มหิว แต่หาของกินยากมาก ดูเหมือนตัวเมืองกำลังหลับไหล บรรยากาศลังกาวีช่างเงียบสงบมาก ๆ (หรืออาจะเป็นช่วงโลว์ซีซั่น) ร้านรวงส่วนใหญ่ปิดซะหมด ทั้งๆ ที่เวลาแค่ประมาณทุ่มเดียว





แต่ก็ไปเจอร้านขายอาหารทะเล ซึ่งตอนแรกก็คิดว่าคงแพงมาก ๆ ไม่อยากจะกินเลย แต่ทำไงได้ ในเมื่อไม่มีทางเลือกก็ต้องเข้า หลังจากสั่งไปสามอย่าง ราคาเบ็ดเสร็จอยู่ที่ 38 RM ซึ่งก็ไม่ได้แพงมากนัก เมื่อเทียบกับร้านอาหารที่นี่ทั่ว ๆ ไป

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2550 Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2550 16:28:10 น. Counter : 1364 Pageviews.		12 comments
Share Tweet