...ห้องทำงานรก ๆ ร้าง ๆ ที่เจ้าของทิ้งขว้างไม่สนใจ...


Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
15 กรกฏาคม 2548
 
All Blogs
 
...จบยัง?...



ช่วงนี้รู้สึกแปลก ๆ


เวลาเจอหน้าคนรู้จัก ไม่ว่าจะเป็นที่คณะ ตามทางเดินไปโรงอาหาร บนสถานีรถไฟฟ้าบีทีเอส หรือแม้กระทั่งในงานแต่งงานเพื่อนร่วมรุ่น คำถามหนึ่งที่มักจะหลุดออกจากปากพวกเขาคือ...


"จบยัง?"


แรก ๆ ก็ไม่รู้สึกอะไร เค้าถามมา เราเก๊าะตอบไป


"ยังค่ะ" (ยิ้ม)


"ยังจ้า" (ยิ้ม)


"อีกนิดนึงจ้า" (ยิ้ม)


แต่ช่วงหลัง ๆ นี่ผู้คนชักจะทักจะถามกันบ่อยขึ้น บางวันถึงขนาดเจอคำถามเดียวกันนี้สามครั้งรวดจากคนสามคนที่เจอห่างกันแค่ไม่กี่ก้าว


อยากแหกปากตะโกนตอบออกไปจังว่า "ยังโว้ยยยยยยยย" หรือไม่งั้นก็หาป้ายโต ๆ ขนาดที่ติดไว้ตามข้างทางด่วน เขียนอักษรตัวควาย ๆ ว่า "ยังเรียนไม่จบค่ะ" แปะไว้กลางหน้าผาก จะได้เลิกถามกันเสียที


ที่จริงก็รู้อยู่แก่ใจว่าพวกเขาเหล่านั้นถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ก็ใครเล่าจะอดใจไม่ให้ถามได้ เห็นลาเรียนมาแล้วตั้ง 5 ปีแล้วนี่ น่าจะจบได้แล้ว คนอื่นเขาเข้ามาแล้วเก๊าะจบไปตั้งหลายรุ่น รับปริญญาสบายใจเฉิบกันถ้วนหน้า แต่ทำไมยายอ้วนนี่ถึงไม่ยอมขอจบสักที? หรือชอบเรียนนาน ๆ?


แล้วใครว่าฉันไม่อยากเรียนจบ ห๋า?


ใจฉันอยากจบจะตายอยู่แล้ว ยิ่งเห็นรุ่นน้องปริญญาโทที่เข้ามาเมื่อสามปีก่อน แถมด้วยรุ่นพี่ที่เข้าเรียนปริญญาเอกมาพร้อมกันรับปริญญา ถ่ายรูปกันหน้าบานไปเมื่อวาน ยิ่งแทบจะลงแดงตายเสียให้ได้...


...อยากจบ อยากจบ อยากจบ อยากจบ แต่มันจบไม่ได้นี่นา...


งานธีซิสของฉันยังล่มไม่เป็นท่าอยู่เลย ที่จริงมันก็ล่มแบบนี้มาเป็นกิจวัตรแล้วล่ะ ทำแล็ป 10 หน ล่มซะ 8 เป็นเรื่องปกติ วันไหนผลออกก็จะเห็นเจ้าโพเดินหน้าบานเป็นจานดาวเทียม ยิ้มทีเห็นฟันครบ 28 ซี่ (มีอยู่แค่นั้นจริง ๆ) แต่ส่วนมากแล้วก็จะเห็นเดินหอบสมุดบันทึกผลแล็ปย่ำต๊อก ๆ คอตก หงอยเป็นไก่ป่วย หัวฟู ๆ หน้ายู่ ๆ เพราะแล็ปล่ม


ยิ่งสัปดาห์นี้อาการยิ่งหนัก หนึ่งเพราะเป็นช่วงรับปริญญา ได้เห็นคนที่เรียนมาด้วยกันแต่งชุดครุย ถือใบปริญญาหน้าปกสีขาวนวลแล้วตาร้อนผ่าว ๆ ซ้ำร้ายคือเวลาไปถ่ายรูปด้วย ใครต่อใครก็ถามกันให้เกรียว...


"จบยัง?"


"ยังค่ะ" ตอบทุกคนไปแบบนี้พร้อมรอยยิ้มหวานพิมพ์เดียวกันเป๊ะเหมือนอัดเทปไว้ (แต่ในใจตะโกนว่า "ยังโว้ยยยยยยยยย เลิกถามซ้ำซากสักทีได้ม้ายยยยยยยย?")


นอกจากมีงานรับปริญญามาให้ช้ำใจแล้ว แล็ปก็ยังล่มรวดเดียวสองครั้งในหนึ่งสัปดาห์ หมดกำลังใจ หงุดหงิดจนแทบจะอาละวาดฟาดหางทั่วห้องแล็ป ดีที่นักวิทย์เข้ามาปลอบไว้ทัน


"ใจเย็น ๆ นะน้อง เดี๋ยวเจ๊ช่วย เรื่องนี้เจ๊ถนัด เคยทำมาแล้วกับมือ"


...ห้องแล็ปเลยรอดมาได้ ไม่ทลายเป็นผุยผงด้วยน้ำมือของ Poceille โหมดก๊อดซิลล่าเข้าสิง...





เหนื่อยเหลือเกิน ไม่ใช่เหนื่อยกายเพราะธีซิสที่ทำเป็นงานในห้องปฏิบัติการ มิใช่งานกรรมกรแบกหาม แต่เหนื่อยใจ ทั้งกับงานที่ไม่ยอมเคลื่อนและกับคำถามจากผู้ห่วงใยทั้งหลาย เขาคงไม่รู้หรอกมั้งว่าที่ถามมาด้วยความเป็นห่วงนั้นยิ่งทำให้ฉันเครียดขึ้นกว่าเดิมอีก


ช่วงนี้เลยต้องทำตัว low profile ไปคณะแต่เช้า ซื้ออาหารตุนไว้เยอะ ๆ จากนั้นก็ซุกกายอยู่ตามซอกหลืบของห้องทำงานหรือไม่ก็ตามลิ้นชักในห้องแล็ป เวลาจะกินข้าวก็ต้องเลือกเวลาที่คนอื่นทานเสร็จกันไปหมดแล้ว เวลาที่จำเป็นต้องเดินไปทำธุระข้ามตึกก็ต้องคอยหลบหน้าหลบตาผู้คน จนบางทีรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นอาชญากรที่ตำรวจกำลังตามจับตัว


...ชีวิตของนักเรียนปริญญาเอกที่เรียนไม่จบภายใน 5 ปีนี่มันลำบากยากเย็นขนาดนี้เชียวหรือ?...


...


ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยกลัวอะไรง่าย ๆ ไม่กลัวผีถ้ามาแค่เสียง (ซึ่งเจอบ่อย ๆ ในห้องแล็ปเวลาต้องอยู่เย็นคนเดียว) ไม่กลัวความสูง ไม่กลัวการพูดต่อหน้าผู้คน ไม่กลัวตาย ที่กลัวมาก ๆ เห็นจะมีอยู่สองอย่าง คือการเดินข้ามถนนที่รถวิ่งเยอะ ๆ กับการต้องเดินทางโดยพาหนะทุกชนิดที่ไม่ได้เคลื่อนที่อยู่บนพื้นดิน...


แต่บัดนี้ฉันกลับกลัวคำสองคำจนขึ้นสมอง...


"จบยัง?"


... เฮ้อ ...





Create Date : 15 กรกฎาคม 2548
Last Update : 15 กรกฎาคม 2548 15:03:24 น. 19 comments
Counter : 532 Pageviews.

 
อ่านแล้วก็เห็นใจและเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
บางครั้งคนรอบๆ ตัวก็เป็นห่วง สนใจ ใคร่รู้
อยากทราบความเป็นไปเลยถามแบบไม่ได้
คิดอะไรมาก แต่ว่าคำถามพวกนั้นหารู้ไม่ว่า
มันทำเราแสลงใจและเบื่อจะตอบเลยนะค่ะ
สำหรับบางที

เอาว่ากำลังใจดี และ สู้ๆ ต่อไปนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:23:00 น.  

 
นึกภาพตามเลยสมัยเรียนอยู่มหาลัย จบหลังเพื่อนเทอมนึง .. ไปที่ไหนมักจะมีคำถามว่าจบยังง่ะ รับ(ปริญญา) เมื่อไหร่อ่ะ .. จบเทอมนี้ป่ะ แนวนี้เลยอ่ะคับ

ก็เข้าใจว่าไอ่คนถามอ่ะเค้าอยากรู้เป็นห่วง แต่ไอ่เราเป็นคนตอบพอตอบมาก ๆ ก็เลยกลางเป็นกดดันตัวเองอีก T_T

เป็นกำลังใจให้นะคับ .. สู้ ๆ คับ ด๊อกเตอร์นำหน้า อยู่ข้างหน้านี่เอง :)


โดย: อีซี่ (eZii ) วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:49:20 น.  

 
ใจเย็นๆ ค่ะ

ได้มายาก ยิ่งมีค่ามากนะคะ


โดย: brim (brim ) วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:04:22 น.  

 

เป็นกำลังใจให้ค่ะน้องโพ คนเก่งๆอย่างน้องคงไม่นานนี้หรอกค่ะ เข้าใจนะค่ะ คำพูดที่ถามด้วยความห่วงใยบางครั้งก็แสลงใจมาก อย่าเครียดมากนะคะ เอาใจช่วยค่ะ


โดย: pakae IP: 61.90.117.184 วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:56:26 น.  

 
เก่งจังเรียนด็อกเตอร์ เราคงไม่เก่งขนาดนั้น


โดย: ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:17:10:19 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะค้า


ชีวิตโพสแกรดูเอดน่ากัวจังง่ะ

อ้อ

ขอบอกว่าตรงหน้ารวม

อ่านหัวข้อบล๊อกเปป็น "จูบยัง"

แอบตกใจเลยเข้ามาดู

อิอิ



โดย: PADAPA--DOO วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:18:27:40 น.  

 
อ่า... ประมาณเดียวกัน....แต่ไม่ร้ายแรงเท่า - -"

"รับปริญญาเมื่อไหร่?"
"เอ่อ...หนูยังไม่จบเลยค่ะ เหลืออีกปี" -_-
"อ้าว...เหรอ เห็นเขาทำงานกันแล้วนี่"
"อ่ะ..ค่ะ...." Y_Y


โดย: ...Kear... IP: 58.8.247.193 วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:20:08:09 น.  

 
ดีกว่าคนมาถามหาแฟนเก่าที่เพิ่งเลิกกันใหม่ ๆ นะ อันนั้นตอกย้ำก่า 555


โดย: ultraman seven วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:31:11 น.  

 
ขอบคุณมากครับ

สำหรับข้อความอวยพรในวันคล้ายวันเกิดของผม

ขอบคุณสำหรับเค้กด้วยครับ ไม่รู้จะอร่อยป่าว เพราะชาตินี้คงได้แค่มอง 5555

มีความสุขเหมือนผมตอนในนี้นะครับ


โดย: หัวหน้าแก้งค์ ความโ(สด) (note-d ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:11:02:56 น.  

 
อดทน ทนอด อดทน

คงทำได้เพียงเท่านี้ล่ะมั้งครับ

:)


โดย: TonMai2K IP: 203.113.80.141 วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:13:21:08 น.  

 
สวัสดีค่ะ พญาไฟก็เจอคำถามแบบเดียวกัน รู้สึกอย่างเดียวกัน เป๊ะเลย ตอนนี้กลับไปทำงานแล้ว เดินไปไหน เจอะเจอเพื่อนร่วมงาน เป็นต้องถามว่า

"จบแล้วใช่มั้ย"

อิฉันก็ต้องยิ้ม ๆ แล้วตอบว่า ยังค่ะ ยังทำรายงานไม่เสร็จเลย ยังติดเปเป้ออยู่

ขนาดของพญาไฟเป็นแค่ ป.โท เอง ของน้องโพเป็น ป.เอก ยากกว่าเยอะ

แวะเข้ามาให้กำลังใจค่ะ ตอนนี้ก็กำลังสร้างกำลังใจให้ตัวเอง หมั่นรดน้ำเรื่อย ๆ แฮ่

อย่าเครียดกับคำนั้นมากเกินไปนะคะ


โดย: พญาไฟ (พญาไฟ ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:14:52:36 น.  

 
อ้าว.. ยังไม่จบอีกเหรอ.. ห๊า !

ชอบครับ แฮ่ๆ.. ไม่ใช่ชอบกระหน่ำซ้ำเติมนะครับ อย่าได้เข้าใจผิดเชียว คือชอบสำนวนการเขียนของหนูโพฯมากๆ เป็นสำนวนที่อุดมด้วยความรู้สึกจริงๆ มองเห็นภาพชัดแจ่มแอร่มจ้า.. และล้วนเป็นสำนวนต้นแบบ มิได้ลอกใครมาทั้งสิ้น

จบมาแล้ว เบื่องานตามที่เรียนมา ก็หากินด้วยการขีด ๆ เขียน ๆ ได้เลยจ้ะ ได้เป็นคอลัมนิสต์ที่ไหนเป็นโด่งดังแน่.. จะตามมาอ่านอีกบ่อย ๆ ครับ


โดย: ลุงเปี๊ยก IP: 203.151.217.61 วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:14:58:52 น.  

 
ขอแสดงความยินดีที่จะจบก้แล้วพันนะคะ .. เก่งจัง


โดย: ป้ามด วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:19:26:38 น.  

 
เปนกำลังใจให้นะคะ ใจเย็นๆๆ เดี๋ยวก็ จบแล้วค่ะ อิๆๆ
จะได้พูดได้เต็มปากว่า ฉัน"จบแล้ว" สู้ๆๆๆนะคะ


โดย: อพันตรี (อพันตรี ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:19:40:28 น.  

 
คุณ JewNid : ขอบคุณคุณนิดที่แวะมาให้กำลังใจนะคะ ได้หยุดพักเสาร์อาทิตย์แล้วคงพอมีแรงไปตอบคำถามใหม่ในสัปดาห์หน้าค่ะ


คุณ eZii : ค่ะ แฮ่... เห็น ด็อกเตอร์ อยู่ข้างหน้ารำไร แต่วิ่งไปหาเท่าไหร่ก็ไม่ถึงสักทีค่ะ สงสัยต้องหาทางลัด เหอเหอเหอ


คุณ Brim : ขอบคุณค่ะ ใช่แล้ว ยิ่งได้ยากยิ่งมีค่ามาก (แต่ถ้าได้ยากมาก ๆ อาจจะเบื่อก่อนได้เหมือนกันค่ะ ฮือ)


Pakae ที่รัก : ขอบคุณค่ะ เจ้าโพ (กะน้องงู) จะพยายามค่ะ สู้ สู้


คุณปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน : ฮือ... ไม่ค่อยเก่งเหมือนกันล่ะค่ะ แต่สถานการณ์บังคับให้ต้องเรียน ฮือฮือฮือ... เอาวะ... ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ขึ้นหลังเสือแล้วลงไปตอนนี้เก๊าะโดนเสืองาบ ก็ได้แต่เกาะไปให้ถึงที่สุดล่ะค่ะ


คุณ PADAPA-DOO : เหอเหอ ตะแรกนึกว่าเจ้าโพเป็นคนเดียว พิมพ์เองยังอ่านผิดเองเลยค่ะ ตกใจเหมือนกัน นึกว่าพิมพ์ผิด ว๊ากกกกกกก!!!


...Kear Jung... : อิอิอิ ตัวเองก็อย่าเพิ่งรีบจบสิ มาจบพร้อมกัน อีกสักสองสามปีเอ๊ง... อิอิอิ


คุณ ultraman seven : อืม... ท่าจะจริงแฮะ


คุณ note-d : จะพยายามมีความสุขเหมือนคุณตัวโน๊ตนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเช่นกันค่ะ


คุณ TonMai2K : ขอรับ อดทน อดทน อดทน อดทน (ชักเริ่มรู้สึกตัวว่าเหมือนทหารมากกว่านักเรียนป.เอกแล้วแฮะ... ฮิฮิฮิ )


พญาไฟคนสวย : ขอบคุณค่ะ เราหัวอกเดียวกันเลย ขอให้เปเปอร์พี่นกผ่านเร็ว ๆ นะคะ สู้ สู้ สู้


คุณลุงเปี๊ยก : เย้ยยยยยย!!! (โอ๊ะ โอ๊ะ ใจเย็น เจ้าโพ ใจเย็น คุณลุงเธอล้อเล่น ก๊อดซิลล่าอย่าเพิ่งสิงตอนนี้ เด๋วคอมพัง) ขอบคุณค่ะ ที่จริงน่าจะเรียนทางสายภาษาเนอะเรา เผื่อจะรุ่งกว่านี้ ฮิฮิฮิ มาคิดได้ตอนนี้เก๊าะสายไปหน่อยแล้วค่ะ


คุณป้ามด : ยังค่ะยัง ยังไม่จบง่าย ๆ หรอกค่ะ นิยายชีวิตเรื่องนี้ยังอีกยาวไกล แฮ่... แต่ขอขอบคุณสำหรับความยินดีที่ป้ามดนำมาฝากนะคะ จุ๊บ จุ๊บ


คุณอพันตรี : รอวันนั้นอยู่เช่นกันค่ะ คอยดูนะ จะตะโกนให้ก้องฟ้าเลยว่า ช้านนนนนจบแย้ววววววว!!!


โดย: Poceille วันที่: 17 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:20:09 น.  

 
ถึงจะไม่มีใครถามว่าจบรึยัง แต่ในใจมันก็คิดว่า ทุนหมดแล้วตูจะจบป่าวเนี่ย เหอๆ จบไม่จบก็กลับล่ะ แว๊ก (ก็บ่จี๊นี่นา เหอๆ) เป็นกำลังใจให้กันและกันนะจ๊ะ โพซัง เราต้องมี ดร.นำหน้า แทนคำว่านางสาว (ยันแก่) ด้วยกันจิ เหอๆ เอิ๊กๆ สู้ๆ จ้ะ


โดย: Hachimitsu วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:2:14:12 น.  

 

หวัดดีค่ะ
เรื่องคำถามเนี่ย เข้าใจความรู้สึกเลยยค่ะ
แบบว่าเคยโดนมาเหมือนกัน

ก็คงได้แต่ใจเย็นๆ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาทำ lab ต่อไปนะคะ
พยายามเข้า ซักวันนึง ความสำเร็จต้องเป็นของเราค่ะ
สู้ๆค่ะ


โดย: izak kiataz วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:21:10 น.  

 


เวปสวยนะค่ะ ดูแล้วสบายตาดีจ้ะ วันหยุดหลายวันอย่างนี้ไปเที่ยวไหนบ้างเปล่าจ้ะ


โดย: pakae IP: 61.90.123.80 วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:58:45 น.  

 
Hachimitsu-chan : ได้เลยฮับ เราจะเป็นด็อกเตอร์ด้วยกัน (ใครจบก่อนต้องเลี้ยงก่อนนาตัวเอง อิอิอิ) เป็นกำลังใจให้มายฮันนี่ด้วยค่ะ สู้ สู้ สู้ สู้


คุณ izak kiataz : ขอบคุณมาก ๆ สำหรับกำลังใจค่ะ เอาล่ะ สู้เว้ยยยยยยยย!!!


pakae ที่รัก : หยุดหลายวันเก๊าะอยู่เที่ยวบ้านค่ะ ฮิฮิ ไม่เสียสตางค์ค่าน้ำมัน (แต่เสียค่าไฟใช้แอร์แทนอ่ะ) ช่วงนี้ไม่มีความอยากจะไปเที่ยวไหนเลยค่ะ อยากทำแล็ปแต่ทำไม่ได้เพราะห้องแล็ปปิด (นักวิทย์เค้าหยุดกัน ) เลยนอนอยู่บ้านดีกว่าค่ะ ขึ้นอืด ขึ้นอืด...


โดย: Poceille วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:18:43:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Poceille
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





.
.
.

Busy Woman
but
Non-productive

.
.
.


Friends' blogs
[Add Poceille's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.