เอ่อ เฮ้อ 3 เรื่อง ... เมื่อวานนี้ ... เมื่อวานนี้เป็นวันอาทิตย์อากาศค่อนข้างดีเลยคิดว่ายังไงออกไปเที่ยวดูนั่นนี่ดีกว่าดีกว่าอยู่บ้านอย่างเดียว ยิ่งเป็นวันอาทิตย์ด้วย น่าจะมีกิจกรรมกันหน่อยตามประสาครอบครัว ก็เลยกลายเป็นว่าเมื่อวานเลยชะแว๊บออกไปแอ่วใกล้ๆ โน่นเลยค่ะไปกฤษดาดอยมา แต่เอาว่าเรื่องกฤษดาดอยเอาไว้เล่าและเอาภาพมาฝากกันทีหลังดีกว่า ตอนนี้เอาเรื่องราวที่ต้องร้อง เฮ้อ และ เอ่อ มาเขียนดีกว่าเหมือนรวบยอดแห่งวันเป็นไดอารี่อ่านเล่นค่ะ เริ่มเรื่องแรก ตามที่เคยบ่นไปครั้งก่อนโน้นในบล็อกว่า ข้างบ้านเลี้ยงหมาเยอะแถมไก่ก็เลี้ยงแยะด้วยแหละค่ะ แล้วเจอแบบประเภทที่ว่าหมาเห่าไม่ห้าม แล้วก็เราเป็นบ้านเดียวไม่ได้เลี้ยงหมา แต่ว่าบ้านรอบทิศรอบทางเค้าเลี้ยงกัน เจอหมาเห่าเวลาเดียวกันเกิดความรำคาญมาก และอย่างที่บอกว่า หมาเห่าเราไม่ว่าหรอกเพราะว่าถ้าคนแปลกหน้ามาส่งเสียงเห่าก็ได้ แต่ว่าบางครั้งมันเห่ามากและมากที่สุด เราเองก็อาจจะความรำคาญมีเยอะมาก พอเจอเสียงเห่าตอนกลางคืนรุ่งสางสลับกับเสียงไก่เป็น 50-60 ตัว เราก็ไม่ไหวเหมือนกัน ทีนี้จังหวะมีคนที่เค้าก็ทนไม่ได้ก็ไปฟ้องทางเทศบาลว่าเจอหมาเห่ามาก ไก่ขันเยอะเพราะว่าเลี้ยงมากเกินไป และฉันกับคนข้างๆ ก็เลยตัดสินใจว่า เอ๊า งั้นกลางคืนเราย้ายไปอยู่อพาร์ทเม้นท์เช่าเป็นรายเดือนแล้วกัน ซึ่งถ้านับถึงวันก็เกือบจะหนึ่งเดือนเข้าไปแล้วล่ะค่ะที่เราย้ายไปอยู่กันที่นั่น กลางวันอยู่บ้าน กลางคืนจะนอนก็ค่อยขับรถไปนอนที่อพาร์ทเม้นท์เช่ากัน แล้วเมื่อวานนี้อนาจกับคำพูดของข้างบ้านที่เพื่อนบ้านอีกคนเค้ามาเล่าให้ฟัง เพราะเค้าบ่นว่า “ใครว่ะช่างไปฟ้องเทศบาล แมร่ง ถ้าทนไม่ได้ก็ไปนอนที่อื่นสิ” ฟังแล้วเกิดความรู้สึกแบบเสียๆ หายๆ เชียวค่ะ คือ ตัวเองทำความเดือดร้อนให้คนอื่น แล้วพูดแบบนี้ จะบอกได้หรือเปล่าค่ะว่า พูดแบบนี้ “พูดหมา ๆ” หนิค่ะ นอกจากบ่งบอกถึงความไม่รับผิดชอบแล้ว ยังแสดงให้คนอื่นรู้อีกว่า อ้อ นี่หมาเค้าแย่เพราะว่าเจ้าของแย่กว่าหมาอีกแน่ะ เอ่อ เฮ้อออออออออออออออออออออ เรื่องที่สอง เมื่อคืนนี้นัดแม่ออกไปกินข้าวด้วยกันหลังจากที่ฉันกลับมาจากเที่ยวเชียงใหม่ ปรากฏว่าย้ำนักย้ำหนาแล้วว่าแม่จ๋า คืนนี้ออกไปดินเนอร์กันเด้อ ฉันเลี้ยงเอง แม่นัดไว้อย่างดิบดีเลยว่าจะไป จะไป แม่โทรเข้ามือถือฉันบ่อยเมื่อวานนี้เพื่อถามว่าฉันอยู่ไหน ครั้งแรกโทรมาฉันบอกว่าฉันกำลังออกจากกฤษฏาดอย ครั้งที่สองโทรมาก็บอกว่ากำลังขับรถเลาะจากกฤษดาดอย ผ่านสะเมิงเข้าแม่ริม ครั้งที่สามโทรมาฉันบอกว่าแวะซื้อของอยู่ที่คาร์ฟู ครั้งที่สี่โทรมาฉันขับมาถึงศูนย์ฝึกลูกช้าง ลป. และแล้วครั้งสุดท้ายแม่โทรมาบอกว่า ... “ลูก ไม่ต้องรีบกลับก็ได้นะ เพราะว่าแม่นัดเพื่อนไว้แล้ว ฝากบอกคุณโอด้วยว่าแม่ขอโทษที่ผิดนัด” ... เอ่อ คือว่า แม่อ่ะ ไอ้เรื่องนัดแม่นี่สงสัยว่าต้องทำใจล่ะค่ะ เพราะว่าตั้งใจจะได้กินข้าวกับแม่ แต่ก็ปรากฏว่าแม่ก็มายกเลิกจนได้เพราะว่าเพื่อนโทรมานัดและทำให้แม่เปลี่ยนใจอ่ะน๊า เอ จะเรียกว่าสิบหนที่ชวนแม่ก็มีอยู่ครั้งเดียวล่ะมั้งเนี่ยที่แม่ออกไปด้วยกัน แต่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกเพราะถึงแม้ว่าแม่จะไม่ได้ไป แต่ว่าเราก็ยังออกไปกินข้าวข้างนอกกันอยู่ดี ถึงแม่บอกว่าพรุ่งนี้เราไปกัน แต่ฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าแม่จะไม่ยกเลิกอีกล่ะนั่น เอ่อ แม่โทรมาแคนเซิ่ลเค้าแต่ว่าทำไม๊ โทรมาถามกันตลอดว่าวันนี้กินไร ดื่มไร แถมยังโทรถามด้วยว่าคนข้างๆ น่ะเค้านินทาแม่ว่าอะไรหรือเปล่า เพราะว่าแม่รู้ดีว่านัดกับฝรั่งแล้วจะมาแคนเซิ่ลก็สามารถทำได้แต่ว่ามันบ่อยเกินไปนี่อ่ะสิ นัดกัน 10 ครั้ง แม่ตกลงทุกครั้งแต่ว่ามาได้แค่ 1 ครั้ง เอ่อ แบบว่าแบบนี้หมายความว่าไงดีอ่ะเนี่ย ... อยากมาด้วยแต่ก็ไม่มาเองอ่ะนะช่วยไม่ได้ อยากไปด้วยกันก็ต้องรอเดือนหน้าโน้นล่ะค่อยออกไปใหม่นะแม่นะ ออกกินข้าวข้างนอกเดี๋ยวนี้เค้าต้องนานทีปีหนล่ะแม่ มันแพ๊งงงงงงงงงงงง เอิ๊กส์ๆ เฮ้ออออออออออออออออออออออออ ช่างเป็นลูกที่แย่ หรือว่าแม่ที่บวมส์กันแน่ล่ะเนี่ย เรื่องที่สาม ไปนั่งกินอาหารแล้วนั่งดื่มนิดหน่อยด้วยกันสองคน เหมือนจะโรแมนติกแต่ว่าเปล่าหรอกค่ะ ต่างคนก็ต่างกินต่างดื่ม คนหนึ่งก็ฟังเพลงไป อีกคนก็ตามองโปรเจ็คเตอร์ที่เค้าเอาหนังทางช่อง True มาฉายไป กินไป ดื่มไป โอ้ย เพลินดีค่ะ นั่งไปถึงสี่ทุ่มเห็นเหมือนคนรู้จักแว๊บๆ แต่ว่าไม่แน่ใจเพราะว่าเธอคนนี้สวยมาแต่ไกล ปรากฏว่าดื่มไปแล้วเกิดกล้าเล็กๆ เลยพูดลอยๆ กับเด็กเสิร์ฟว่า “สงสัยคนนั้นเพื่อนพี่แหงเลย” เด็กเสิร์ฟถามว่า “เพื่อนพี่ชื่อไรเหรอ” ฉันบอกว่า “ผึ้ง” เด็กเสิร์ฟยิ้มแล้วก็เดินไปโต๊ะคนที่ฉันคิดว่ารู้จัก แล้วพูดเสียงดังว่า “พี่ผึ้ง สงสัยว่าพี่คนนั้นจะเป็นเพื่อนพี่แหละ” ... ได้ยินเต็มสองหู เพื่อนชะเง้อมองมาแต่ว่าก็ยังงงว่า เอ ใครกันหว่า จนท้าวความกันไปมา สิบปีแล้วที่สถาบันเดียวกัน คณะเดียวกัน แต่ว่าคนละสาขาวิชา เรียนด้วยกันมาเกือบสี่ปีจนมาสิบกว่าปี พอมาเจอวันนี้แล้วก็เลยจำกันไม่ได้ เพื่อนสวยขึ้น แต่ว่าเราซิหน้าเหมือนเดิมคือ เห่ยเหมือนเดิม ไม่พัฒนาความสวยงาม น้ำหนักพัฒนารุดหน้าไปไกลแถมมาใส่แว่นเอาด้วย พอเพื่อนมานั่งคุยกันก็เลยกลายเป็นว่า อ้อ เธอนั่นเอง และแล้วก็เลยได้ย้ายโต๊ะมานั่งด้วยกันเลย ฉัน คนข้างๆ เพื่อนผู้หญิงของฉัน และก็เพื่อนผู้หญิงของเพื่อนอีกที ... สี่คน นั่งคุยกัน มันและหัวเราะกันสนั่นไปเลย และแล้วคุยกันไป กินกันไป เม้าท์กันไป ไม่นานนักจู่ๆ ได้ยินเสียง โครม !!!! ฉันเองนั่งหันหน้าออกไปนอกร้านซึ่งเป็นถนนใหญ่ ปรากฏว่าได้เห็นเต็มสองตาเลยว่า รถคันหนึ่งที่วิ่งมาเกิดเสียหลักขับพุ่งชนรถเก๋งทะเบียนป้ายแดงอย่างจัง (ดันจำเลขรถไม่ได้ด้วยแฮะ ไม่งั้นซื้อล็อตเตอรี่งวดหน้า) แถมรถมอเตอร์ไซด์อีกหลายคันที่จอดอยู่หน้ารถป้ายแดงก็ได้อานิสงฆ์ชนล้มระเนระนาดกันเกลื่อน คนวิ่งกรูออกไปดู ดนตรีที่กำลังร้องและเล่นบนเวทีหยุดชะงัก ไทยมุงมาเพียบเลย และก็อีกหนึ่งฝรั่งซึ่งก็คือ คนข้างๆ ฉันนี่ล่ะวิ่งออกไปดูอย่างรวดเร็ว แล้วก็วิ่งไปที่รถเจ้ากรรมที่ชนเค้า เค้าบอกว่าด้วยสันชาตญาณของความเป็น ตร. เมืองฝรั่ง เลยต้องวิ่งออกไปแล้วจู่ๆ เค้าก็ดึงกุญแจรถของผู้หญิงซึ่งเป็นคนที่ขับรถชนออกมา คนข้างๆ ดึงกุญแจรถของผู้หญิงคนนั้นออกมาให้กับเจ้าของร้านที่ฉันไปนั่งกินและดื่ม ... เพราะว่าตอนนั้นพี่เค้ากำลังโทรแจ้ง ตร. พอดี คนข้างๆ บอกว่าต้องดึงเอาไว้ก่อนเพราะกลัวว่าผู้หญิงคนนั้นจะขับรถหนีไป เพราะปกติเวลาเกิดเหตุแบบนี้แล้วจะต้องทำแบบนี้ ... ทีนี้เนื่องด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นคงมีอาการมึนๆ เล็กน้อยของแอลกอฮอล์มาก่อนหน้าแล้วก็มาเกิดเหตุขับรถพุ่งชนรถคนอื่นเข้าอย่างจัง อาจจะกำลังช็อค เธอก็เลยนั่งอยู่ในรถไม่ได้ออกมา จนถึงเวลาที่ ตร. ไทยใจดีมาถึง ก็เริ่มสอบถามกัน ตร.ถ่ายรูปเองไว้ และแล้วก็ได้เวลาสอบถามกันว่า เจ้าของรถที่ถูกชนนี้เป็นของใคร ???? หญิงสาวที่นั่งโต๊ะถัดไปจากโต๊ะฉันเข้าไปด้านในประมาณ 3 โต๊ะ ที่ฉันเห็นเข้ามานั่งที่ร้านหลังจากฉันมานั่งได้สักพัก ตอนนี้มานั่งมองหน้า อ่ะ อ้าว เพื่อนฉันเองหนิ เพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลายที่ รร.หญิงประจำจังหวัด ตอนแรกเธอไม่สนใจใคร ไม่สนใจเสียงดังโครมที่ด้านหน้าถนน ... และแล้วเมื่อเธอหันมา มองหน้าฉันแล้วยิ้มให้ ฉันก็เลยเดินไปหาแล้วก็บอกว่า เสียงโครมนั้นมาจากไหน เมื่อเพื่อนได้ยินว่ารถที่จอดด้านหน้าร้านนะ เธอวิ่งออกไปทันที และแล้วก็ได้รู้ว่า รถที่เป็นเหยื่อนั้น เป็นรถป้ายแดงของเพื่อนฉันพอดี ... ถอยมาหมาดๆ เพิ่งกลับมาจาก ชม. มานั่งกินอะไรก่อนจะกลับบ้าน ก็เป็นเรื่องเลย .... เอ่อเฮ้อออออออออออ ป้ายแดงจ๋า .... ขับได้ไม่กี่วันก็ได้เรื่องเลย .... เรื่องที่สี่ สืบเนื่องจากสิ่งที่คนข้างๆ ได้ทำไป คือการเข้าไปยุ่งเรื่องของชาวบ้าน โดยอ้างอิงว่าตัวเองมีสันชาตญาณเป็น ตร. เมืองนอก ก็เลยกลายเป็นว่ามีเหตุการณ์อะไรฉุกเฉินพี่ท่านจะวิ่งเข้าไปดู ถ้ามีอะไรพอช่วยได้ก็ช่วยเลย เลยทำให้ฉันเองอ่อนใจบ้างเป็นธรรมดา เพราะว่าปกติเวลามีอะไร เราเป็นแค่เหมือนพลเมืองดี ไทยมุง ฝรั่งมุง บางเรื่องโอเคช่วยได้ช่วย แต่ไม่ใช่ว่าเกือบทุกเรื่อง จนฉันจะคิดว่าการอ้างคำว่าสันชาตญาณกลายเป็นการยุ่งเรื่องชาวบ้านไปเล็กๆ เพราะว่าบางทีอย่างกรณีไปดึงกุญแจของคนที่เป็นคนขับรถชนนี่ ดีนะว่าเธอคนนี้เป็นผู้หญิงแล้วก็แบบว่ากึ่มๆ เล็กน้อย แต่ว่าถ้าหากว่าเป็นผู้ชายกร่างๆ แล้วก็เมาไ ด้เรื่องเลยสิค่ะทีนี้ เพราะว่าอาจจะมีเรื่องกับคนข้างๆ ฉันแน่นอนเลย เพราะเธอเป็นใครก็ไม่รู้ จู่ๆ ก็วิ่งไปถอดกุญแจเค้าออกมา กลับมาบ้านเลยต้องมานั่งคุยกันอีกครั้งอย่างเครียดๆ ว่า ที่นี่เมืองไทยไม่ใช่เมืองที่เค้าเคยอยู่ บางทีจะทำอะไรก็ต้องดูหน้าดูหลังก่อน เมืองไทยมัน Amazing มากมาย เดี๋ยวจะเจออะแมซซิ่งจะจะ แล้วมันจะหนาววววววววววววววว เฮ้ออออออออออออออออออออ   Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550 62 comments Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 11:26:52 น. Counter : 894 Pageviews. Share Tweet

แวะเข้ามาเยี่ยมกันและมาชวนไปเที่ยวโคราชด้วยครับ อ่านแล้ว ถอนหายใจเฮ้ออออออออออออ ตามเลยครับ อยากดูแบบบรรยากาศแบบเต็มๆ คลิกที่รูปได้เลยครับ   โดย: มิสเตอร์ฮอง 19 พฤศจิกายน 2550 10:53:05 น.

เรื่องแรกอ่านแล้วจี๊ดค่ะ ตุ้งละโครตเกลียดเจ้าของที่ไม่มีความรับผิดชอบอย่างงี้จริงๆ หมาก็หมาตัวเอง ถ้าไม่มีปัญญาทำให้เงียบก็อย่าเลี้ยงดีกว่า คือหมาเลี้ยงหน่ะค่ะ จะให้เห่ายังไง มันก็ต้องมีจุดที่ควบคุมได้ อย่ามาอ้างว่าเป็นหมาแล้วคุมไม่ได้ ที่บ้านตุ้งเลี้ยง 3 ตัว ไม่มีใช่ว่าไม่เห่านะคะ มีเห่าบ้างแต่ดีหน่อยที่หมาบ้านตุ้งไม่ได้เห่ากลางคืนค่ะ คืนไหนเห่า ตุ้งก็จะต้องลงมาเอ็ด จนมันเงียบ ช่วงนี้บ้านกำลังทำ เลยย้ายไปอยู่บ้านน้า ช่วงแรกหมาตุ้งไม่คุ้น กลางคืนจู่ๆ ตี 1-2 มันเห่า ตุ้งก็ต้องลงมาดู แล้วทำให้มันเงียบ จะด้วยอะไรก็แล้วแต่...คืนแรกจำได้ว่าฟาดปุ๊กๆ ไปหลายที (แต่ฟาดพื้นนะคะ แบบว่าขู่ให้กลัว..) แต่ไอ้บ้านข้างๆ นี่สิ หมาเห่าทั้งคืนเหมือนกัน แต่ไม่ยอมทำอะไรเลย แล้วเห่าทีไม่ต่ำกว่าชั่วโมง....เซ็งเลยอ่ะค่ะ กลัวใครไม่รู้แล้วมาเหมาว่าเป็นหมาบ้านตุ้งจริงๆ.. แล้วตกลงพี่นิดไปเช่าอพาร์ทเม้นท์เพื่อนอนอย่างเดียวจริงๆ เหรอคะ....โหย...คิดแล้วโมโหแทนค่ะ เรื่องไม่ควรต้องเสียแท้ๆ บ้านเราก็มี... อย่างงี้มันน่าจัดการไอ้เจ้าของหมานั่น ว่าแต่คนข้างๆ พี่นิด...ห้าวหาญสมเป็น ตร. จริงๆ ค่ะ เป็นตุ้งคงนึกไม่ออกอ่ะ ว่าต้องไปดึงพวงกุญแจไว้ก่อน เป็นวิธีที่ได้ผลทีเดียว แต่ถ้าคนขับเป้นผู้ชายเมาๆ ก็น่ากลัวอยู่เหมือนกันนะคะ..   โดย: กวางตุ้งหวาน 19 พฤศจิกายน 2550 11:12:44 น.

พู่ๆๆๆๆๆ พี่จะบอกอะไรให้ฟังล่ะ เมื่อกี้พี่นั่งตอบบล็อกเพื่อนๆ ไล่มาเรื่อยๆ พี่ยังไม่ได้กดเข้ามาบล็อกพู่เลยนะ แต่อยู่ๆ มันก็มีวินโดว์ป๊อบขึ้นมาอันนึง พี่รอดู .... เฮ้ยยยย มันกลายเป็นบล็อกของพู่บล็อกเนี้ย ได้ไงไม่รู้ดิ๊ โห ..... เจ้าแม่ชมพู่ของเรานี่เฮี้ยนจริงๆ เลย อิอิ   โดย: สะเทื้อน 19 พฤศจิกายน 2550 11:22:34 น.

อ่านจบหมดทั้งสี่เรื่องแระ ... เม้นต์ซะหน่อย อิอิ เรื่องแรก ถ้าเป็นพี่นะ พี่จะอัดเสียงเห่าของหมาบ้านมันเอาไว้ แล้วหันลำโพงใส่บ้านมัน เปิดดังๆๆๆๆ ไปเลย ทั้งกลางวันกลางคืน ถ้ามันมาบ่นมาโวยวายต่อหน้า ก็ด่ากลับไปเลย ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ว่ะ เรื่องสอง ... โนคอมเมนต์ ยกให้แม่ไว้คนนึงจ้า เรื่องสาม+สี่ ... สงสารเพื่อนเจ้าของรถป้ายแดงจังเลย พังแยะไหมอ่ะเนี่ย แล้วก็ ... ถ้าผู้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง ไปดึงกุญแจรถออกมา ระวังถูกข้อหาลักทรัพย์เด้ออออ ป.ล. พี่ไม่รู้กฎหมาย ไม่รู้ว่าผิดข้อหาแบบนั้นได้อ่ะป่าว แต่เมื่อก่อน พี่เคยเห็นเด็กมางัดห้องเก็บของขโมยจักรยาน พี่ไปปิดล็อกห้อง ขังเด็กไม่ให้ออกมา แล้วไปแจ้งตำรวจ ครั้งนั้นพี่ยังโดนพ่อแม่เด็กฟ้องในข้อหา kidnap เลยล่ะ ...   โดย: สะเทื้อน 19 พฤศจิกายน 2550 11:33:13 น.

ชีวิตในแต่ละวันนี้มันมีอะไรมากๆๆๆจริงๆนะคะเนี่ย ดี.เองเหมือนจะไม่มีอะไร แต่เอาเข้าจริงๆก็เรื่องเยอะใช่เล่น อารมณ์เซ็งๆ พอเปลี่ยนมาเป็นตัวหนังสือ บางทีมันก็ยิ้มได้นะคะ แต่ที่สุดไม่ว่าจะอารมณ์ไหน ชีวิตมันก็ต้องเดินต่อไปล่ะน๊า ว่าแล้วก็จูงแขนพี่พู่ไปที่บล็อกดี. ไปดูละครกันต่อค่ะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 19 พฤศจิกายน 2550 11:36:43 น.

โอ่ยยย เจ้าของหมา นิสัยอย่างนี้นี่เอง หมาเลยหมา แย่เนอะพี่นิด แถวบ้านนี่ก็มีอ่ะ พวกเลี้ยงหมาแล้วปล่อยวิ่งมาใช้หน้าบ้านคนอื่นเป็นส้วม พอเราออกไปไล่ ยังมีการมาทำหน้าไม่พอใจเราอีก หนอย หมาก็หมามัน (แก้คำนี้เป็นภาษาสุโขทัย) บ้านนี่บ้านฉัน (แก้คำนี้ให้เข้ากับคำแรก) 555   โดย: แพนด้ามหาภัย 19 พฤศจิกายน 2550 11:41:22 น.

แวะมาทักทายค่า.. นี่แหละเมืองไทย - -" เรื่องเพื่อนบ้าน.. น๊อตว่าเลี้ยงหมาก็ยังพอรับได้จริงๆ แหละ ยกเว้นว่าจะเลี้ยงเหมือนเป็นฟาร์ม เหอะๆ   โดย: nods 19 พฤศจิกายน 2550 12:00:31 น.

วันเดียว เรื่องราวเพียบ สงสัยพระเจ้าส่งบททดสอบอารมณ์มาให้คุณพู่ลองทำดูน่ะครับ 55555 ........................ ถ้ายังเป็นฟิล์มแล้วถ่ายแบบนี้ ผมล้มละลายแน่นอนครับ 555 ......................... ผมชอบเพลงของศิลปินคนนี้ครับ บรรเลงเพราะทุกเพลงเลย ไปจิ๊กมาเก็บไว้ที่ esnip ก็ได้นะครับ แต่ต้องระวังไวรัสหน่อยครับ ช่วงก่อนโหลดมาเยอะ ไวรัสตามมาเป็นพรวนเลยครับ 555 หน้าจอผมเปลี่ยนสีได้เองเลยครับ ส่วนในห้องก็ที่ใส่ดิสก์เปิดเข้าเปิดออกเองอย่างสนุกสนาน 5555   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 19 พฤศจิกายน 2550 12:01:02 น.

เฮ้ออออออออออออออออ อ่านจบแล้วเหนื่อยแทนค่ะ เรื่องหมา นี่สงสารเพื่อนบ้านจริงๆ - -" หมาเป็นไง เจ้าของมักแย่ยิ่งกว่าละมังคะแบบนี้ ส่วนเรื่องคนข้างๆ นั้น คงจะจริงอย่างที่ว่า เมืองไทยนี้หนาอะเมซซิ่งดีแท้   โดย: jengly 19 พฤศจิกายน 2550 13:21:40 น.

อ่านกัน 4 เรื่องแบบเต็มอื่มเลย แต่คาใจกะเรื่องแรกมากเลย พูดจากอย่างที่คุณพู่ว่าเลยค่ะ "พูดหมาๆ" เออ พูดจาไม่ได้นึกถึงชาวบ้านชาวช่องเลย เห็นแก่ตัวดีจริงๆ   โดย: หัวใจสีชมพู 19 พฤศจิกายน 2550 13:37:58 น.

การจะเป็นพลเมืองดีต้องระวังตัวด้วยนะคะเนี่ย เมืองไทยยิ่งไม่เหมือนเมืองอื่นอยู่ด้วย   โดย: สุ่ม-4 ^^ (random-4 ) 19 พฤศจิกายน 2550 13:50:07 น.

แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงค่ะ   โดย: ทูน่าค่ะ 19 พฤศจิกายน 2550 14:10:35 น.

แวะมาทักทายด้วยครับเรื่องเยอะดี   โดย: boatboat 19 พฤศจิกายน 2550 15:29:59 น.

สวัสดีค่ะพี่พู่ คิดถึงมากๆๆ กลับมาจากราชรีเมื่อคืนจะเข้ามาทักทายก็คอมส์มันรวนมันไม่รักดีนะค่ะอิอิ... จริงหรือเปล่าค่ะที่บอกว่ามาเมือ่ไรจะมาให้ถ่าบภาพให้หนูจะลดหุ่นรอเลยนะ ว่าแล้วอยากกินยำที่บางแสนอีกจังเลย ไม่รู้ว่าเมือ่ไรจะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีก ตอนนี้หนูก็เที่ยวกับพี่แคทไปก่อนนะค่ะ มีความสุขที่สุดเลยค่ะ   โดย: มดทิพย์ 19 พฤศจิกายน 2550 15:59:44 น.

อ่านแต่ละเรื่องแล้ว ก็ต้องร้อง เอ่อ เฮ้อ ตามคุณพู่เลยค่ะ   โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ 19 พฤศจิกายน 2550 16:17:56 น.

หวัดดีคะ ช่วงนี้ ดิฉันค่อนข้างยุ่งเหยิง ไม่ค่อยมีโอกาสนั่งหน้าคอมสักเท่าไหร่ วันก่อนเคียดๆ เลยเขียนระบายในบล็อกไว้ มีคุณพู่นี่แหละ ใจดี กรุณาเม้มท์ให้เห็น ทำให้รู้สึกเหมือนมีคนรับฟังคะ จริงๆ เพื่อนๆ ก็คงแวะมาเยี่ยมนู๋มรรคเหมือนเดิมอ่ะนะ แต่พอเห็นแม่นู๋มรรคมาแนวเคียดๆ คงจะงงๆ กันเน๊อะ เหอ เหอ อ่านเรื่องคนหมาๆ แล้วก็เซ็งแทน นึกภาพออกเลยคะ เวลาหมาแมวเห่าหอนนี่ เหวออ... ระวังไว้หน่อยก็ดีนะคะ ไม่รู้คนข้างบ้านเค้าพยาบาทหรือเปล่า ยิ่งเห็นคนข้างตัวคุณพู่เป็นฝาหรั่ง เผื่อเค้าหมั่นไส้ ทำอะไรขึ้นมา อย่างแกรนด์มาของนู๋มรรคนี่ พวกเราต้องคอยเตือนแกบ่อยๆ ว่า อย่าไปบ่นเรื่องเด็กวัยรุ่นที่เช่าบ้านใกล้ๆ แกมากนัก เด๋ววัยรุ่นเคือง น่ากัวอ่ะ เรื่องคุณแม่นี่ เดานะ คุณแม่คงเขินๆ วางตัวไม่ค่อยจะถูกต่อหน้าลูกเขยฝรั่งป่าวคะ เดานะคะเดา เอาแม่ตัวเอง เป็นมาตรฐานคะ 55 แหะ แหะ ปายละดีกั่ว ปายดื้อๆ   โดย: null (มรรคณิชา ) 19 พฤศจิกายน 2550 16:54:04 น.

อ่านเรื่องแรกแล้ว คงจะเป็นแบบนี้ล่ะมั้งที่เขาบอกว่าทำอะไรตามใจคือไทยแท้ คนแบบนี้มีอยู่เยอะเชียวในเมืองไทย เมื่อวานผมเดินมาจะเข้าซอย ก็ยกมือเป็นสัญญาณเรียกรถมอร์เตอร์ไซค์รับจ้าง ขณะที่รถมอร์เตอร์ไซค์กำลังอกมา ก็มีผู้หญิงคนนึงเดินฉวงไปนั่งฉับแทนผมอย่างรวดเร็ว ตอนแรกก็หงุดหงิด เพราะเพิ่งบ่นเรื่องโดนแซงไปเมื่อ 2-3 วันก่อน แต่ครู่เดียวก็เปลี่ยนเป็นขำ เพราะรถมอร์เตอร์ไซค์มีตั้งหลายคันมันยังแซง สงสัยจะปวดขี้   โดย: 9A 19 พฤศจิกายน 2550 17:42:48 น.

เรื่องหมาเนี่ยน่าเห็นใจนะ ปวดประสาทแทนจริงๆเลย แล้วเจ้าของเค้านอนหลับได้ไงเนี่ย เรื่องแม่เนี่ย เฮ้ออ แบบอ่อนใจ แต่ไม่ติดใจใช่ม๊า แม่คงคิดว่าเจอกันทุกวัน กินกันเมื่อไหร่ก็ได้ฮิๆ   โดย: KOok_k 19 พฤศจิกายน 2550 17:52:30 น.

อืมม์ เรื่องที่สามนี่น่าสงสารเพื่อนเก่าสมัยเรียนของนิดนะ อุตส่าห์ถอยป้ายแดงออกมา โดนชนซะงั้นแต่คนข้างๆ ตัวเองก็มือไวนะนั่น เหมือนคนข้างๆ ฝนเลยง่ะ อ่ะๆ เปรียบเทียบนิ๊ดส์นุง ตอนคบกันได้ซักพักฝนก็พาเค้าไปเที่ยวบ้านฝนที่โคราช ด้วยความที่ว่าขับรถจนใกล้จะถึงบ้านล่ะ เราก็ดีใจจะถึงซักที ก็เหยียบคันเร่งสุดชีวิต ในรถก็มีคนข้างๆ ฝน และก็น้องสาว น้องสาว และก็ลูกพี่ลูกน้องพร้อมลูกอีกสองคน นั่งมาด้วย ด้วยความที่เม้าท์แตก ฝนไม่ทันระวังว่าด้านขวามือจะมีวัวเดินมาฝูงนึง ฝนขับรถอยู่เลนส์ซ้าย แล้วมีเลนรถสวนด้านขวามือ เม้าท์ไปขับไป ถนนค่อนข้างโล่งก็เหยียบใหญ่ ซักพักวัวที่เดินอยู่ชิดๆ เลนขวาดันเดินข้ามถนนมาตัดหน้ารถฝน ฝนเหยียบเบรคสุดชีวิตแต่ไม่ได้หักพวงมาลัยหนี แต่คนข้างๆ ฝนนี่ซิสติสัมปะชัญญะดีหน่อย หักพวงมาลัยเข้าเลนส์ขวาเพื่อให้พ้นวัวตัวนั้นแล้วก็เผอิญมีรถมาเลนขวาพอดี เค้าก็หักพวงมาลัยเข้าเลนซ้ายทันควัน ฝนยังตกใจอยู่เลย ฝนคิดเสมอว่าถ้าวันนั้นฝนไม่มีคนข้างๆ มือไวช่วยหักพวงมาลัยหลบให้ฝน ไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นไงมั่ง เพราะรถมาเร็วพอสมควร อันนี้เล่าสู่กันเนอะ เรื่องที่สี่เค้าคงหวังดีอ่ะนะ แต่ก็อย่างว่าอ่ะถ้าไปเจอผู้ชายกร่างๆ ประเภทนักเลงหน่อยก็คงจะมีเรื่อง การที่เราไปหวังดีกับคนอื่นมากๆ ก็อาจจะนำพาเรื่องร้าย ๆมาสู่ตัวได้ เตือนๆ ไว้หน่อยก็ดีนะ   โดย: Malee30 19 พฤศจิกายน 2550 18:00:23 น.

โดย: สาวอิตาลี 19 พฤศจิกายน 2550 18:18:40 น.

ใช่ๆๆ น่ารำคราญมากกกก เพื่อนบ้านแฟงนะเค้าเพาะหมาขาย เสียงเห่านะสุดยอดเลยพี่ ยังดีว่ากำจัดเรื่องกลิ่นให้เรานะ ไม่งั้นแฟงต้องตายเพราะกลิ่นแน่ๆ ส่วนเสียงไม่อยากบอกเลยว่าสุดทน ไม่รู้จะพูดยังไง แฟงเลยเข้าใจพี่อย่างแรงเลย...   โดย: d_regen 19 พฤศจิกายน 2550 19:15:19 น.

สังเกตุมาหลายหนแล้วค่ะ คุณพู่ช่างเก็บรายละเอียดเอามาเล่า เหมือนรีวิวเหตุการณ์ตอนนั้นๆทุกทีเลย .. ตอนแรกที่เข้ามาอ่าน เหมือนอยู่ในเหตุการณ์ .. เพราะได้ยินเสียงโครม .. รถชนนี่เอง   โดย: ดาวทะเล 19 พฤศจิกายน 2550 21:29:23 น.

เซ็งเรื่องหมามากมายค่ะ เจอเจ้าของทุเรศแบบนี้ ... ขอไว้อาลัยค่ะ ส่วนเรื่องเจอเพื่อนเก่า ฝนแนวเดียวกับพี่เลยค่า ไม่ได้พัฒนาความสวย แต่พัฒนาเรื่องน้ำหนัก คำที่เจอบ่อยสุดคือ "อ้วนขึ้นนะ" T__________T รู้แล้วน่า แหม่ แต่ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมเพื่อนทุกคนมันสวยขึ้นทุกคนเลยฟระ เราพลาดช่วงไหนของชีวิตไปเหรอ ถึงไม่สวยขึ้นแบบชาวบ้านเค้า 555+ แฟนพี่นิดหยั่งกะในหนังเลยอ่ะค่ะ ชนปุ๊บ วิ่งปั๊บ เปิดประตู หยิบกุญแจ โช้ะ โอ้โห สุดยอดมากๆ 555+ อีฝนคงได้แต่เหวอๆยืดคองงๆอยู่ 555+ แต่ก็อย่างที่พี่ว่าน่ะค่ะ อาจเจออะเมซิ่งไทยแลนด์ได้   โดย: ป่อหงส์ 19 พฤศจิกายน 2550 21:45:49 น.

... แวะมาจุ๊บแก้มพี่นิดก่อนไปนอนค่ะ กู๊ดไนท์นะคะ ...   โดย: Vannessa 19 พฤศจิกายน 2550 21:55:52 น.

คุณนิด วันนี้รี่ก็เพิ่งเอารถไปโครมมาค่ะ สงสารแต่นู๋โซอี้ จะไป รร ยังไงก็ยังไม่รู้เลย   โดย: ShiEri 19 พฤศจิกายน 2550 22:13:33 น.

แวะมาอ่านเรื่อง เฮ้อๆ ของคุณพู่จ้า เรื่องแรก: เจ้าของแย่กว่าหมานี่มีเยอะจ้า ดูช้างให้ดูหาง ดูหมาให้ดูเจ้าของเนอะ เรื่องที่สอง: แฮะๆๆ เป็นเรื่องธรรมดาของลูกสาวกับแม่หรือเปล่าเนอะ เหมือนคุณนายบัวของอาร์มเลย เรื่องที่สาม: บอกคำเดียวว่าโอ้ว! มายก๊อด เรื่องที่สี่: ต้องเตือนกันไว้เนอะ พี่ดี้อีกก็เหมือนกันเลยจ้า เตือนอะไรไม่ค่อยฟัง   โดย: มิสซิสอาร์โนลด์ 19 พฤศจิกายน 2550 22:58:39 น.

ชีวิตประจำวันบางวันก็เจอเรื่องแย่ๆ มาหลายเรื่องน่ะ ก็ต้องสงบใจแล้วคิดว่ายังไงก็คงต้องมีเรื่องดีๆเกิดกับเราบ้างล่ะน้า   โดย: ปลายเทียน 19 พฤศจิกายน 2550 23:35:36 น.

มาช่วย เฮ้อด้วยคนค่ะ ลมหนาวโชยมา อย่าลืมห่มผ้า จะได้อุ่น ขึ้นมา ยามหลับตา ขอให้ฝันดี มีบัดดี้ยิ้มอยู่ในใจ   โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 20 พฤศจิกายน 2550 0:15:50 น.

มี เฮ้อ 3 เรื่อง ในวันเดียวกันเลยเหรอคะ คุณนิด นางฟ้าอ่านไป เฮ้อออออ ตามไปด้วยเลยนะคะ เรื่องเฮ้อ ที่ 4 ...เห็นด้วยคะ คนไทยไม่เหมือนฝรั่ง ปราม ๆไว้ดีแล้วค่ะ   โดย: นางฟ้าของชาลี 20 พฤศจิกายน 2550 2:37:13 น.

เข้ามาเห็นด้วยกับคุณ Jewnid อย่างเต็มที่เลยครับ เรื่องของหมาๆเนี่ย โทษมันไม่ได้เลย ผิดเต็มๆก็คือ เจ้าของที่เป็นคนนี่แหละครับ หากจะเลี้ยงหมา ก็ต้องฝึกหมา ควบคุมหมาให้ได้ คนนี่แหละครับตัวการเลย ปัญหาทุกอย่างเกิดจากคนนี่แหละครับ ข้างบ้านผมก็เลี้ยงหมา มันดุสุดๆ ใครเดินผ่านหน้าบ้านไม่ได้ มันทั้งเห่า ทั้งกระโดด น่ารำคาญเหมือนกัน เพราะวันหนึ่งๆ คนผ่านไปผ่านมาตั้งเท่าไร มันน่าจะเลือกเห่าเฉพาะคนที่ไปด้อมๆมองๆหน้าบ้านมัน อย่านี้พอทน แต่นี่ ใครผ่าน มันเห่าหมด มันรักป้ามาก แต่ป้านี่ก็เป็นพวกสังคมเก่ง วันๆออกไปคุยกับเพื่อนดีเยอะ ป้าไม่อยู่ หมามันก็หอนแบบโหยหวน มันอึดมากกกกกกกกกก ป้าไม่อยู่บ้านเป็นชั่วโมง มันก็สามารถหอนแบบโหยหวนได้จนกว่าป้าจะกลับ เอากับมันสิครับ ตอนแรกปวดประสาทกับหมาตัวนี้มาก มันจะเห่า มันจะหอนอะไรนักหนา แต่ก็โอเค เพราะป้าเขาก็ดูแลรับผิดชอบดี มันดุสุดๆครับ ป้าเขาไม่เคยปล่อยมันออกมาเผ่นผ่านเลย เรื่องกัดคน เรื่องขี้บ้านคนอื่นไม่มีครับ ก็เลยโอเค นิดๆหน่อยๆ เพื่อนบ้านกัน ไม่เป็นไร อ้อ เข้ามาฝากบ้านกับคุณ Jewnid หน่อยนะครับ จะหนีหนาวไปเที่ยวโมร็อคโคสัก 5 วัน แล้วกลับมาค่อยคุยกันใหม่นะครับ   โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 20 พฤศจิกายน 2550 4:21:23 น.

แต่ละเรื่อง อ่านแล้ว ได้แต่ถอนใจ เราว่าเรื่องที่หนึ่งนี่น่ารำคาญสุด คนเรานะบางครั้งไม่นึกถึงใจคนอื่นบ้างเนอะ เจอเหมือนกันที่บ้านที่เมืองไทย แต่เป็นรถยนต์อะ แหม เข้าๆ ออกๆ รวยกันจริงจอดเต็มซอยไปหมด เสียงดังด้วย ทำท่อมา บอกก็ไม่ได้ ได้แต่ทนเอา อย่าคิดมากนะจ๊ะ ไม่รู้จะว่าไงเหมือนกัน พูดไม่ออกงานนี้ หนาวแล้วยัง รักษาสุขภาพด้วยนะ   โดย: grippini 20 พฤศจิกายน 2550 4:33:12 น.

อ่านเรื่องหมาแล้วไม่กล้าออกความคิดเห็นเลยน้องนิด เพราะที่บ้านพี่ที่เมืองไทยก็หมาเยอะ เห่าหอนกันเสียงดัง แต่นั่นอยู่ในซอยลึก คนไม่เยอะเท่าไหร่ แล้วก็เลี้ยงหมากันทุกบ้าน (ขอเข้าข้างตัวเองหน่อยนะ) แต่ถ้ามีเยอะ แล้วมันเห่าหอนรบกวนชาวบ้านบ่อยๆนี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน เรื่องแม่คงต้องยกให้ท่านไว้คน เอางี้สิ วันหลังไม่ต้องนัดล่วงหน้า ชวนออกไปกินกันเลย เรื่องสามกะสี่ ดีจังที่ได้เจอเพื่อนเก่าๆโดยบังเอิญ หนูยังเก่งเนอะที่จำเพื่อนได้ ย้ำแฟนบ่อยๆนะว่าที่นี่เมืองไทย อย่างทำอะไรแบบบ้านเค้า พี่เห็นด้วยกะน้องนิด กลัวไปเจอคนใจร้อนอะไรเงี้ย แย่เลย (แต่ถ้าตัวโต ก็ค่อยยังชั่วหน่อย คนอาจจะไม่กล้า)   โดย: ตรีนุช3903 20 พฤศจิกายน 2550 4:40:15 น.

มึนแทน... -- แวะมาบอกว่าไม่ต้องอิจฉาหรอกค่ะ ท่าทางพี่ป้อมพี่โต๊ะคงจัดคอนเสิร์ตแซยิดอีกรอบ =)   โดย: hunjang 20 พฤศจิกายน 2550 7:44:27 น.

คุณนิดน่าจะดีใจนะคะเรื่องคุณแฟนที่เขาทำอย่างนั้น เป็นเพราะเขาซึมซับวัฒนธรรมเราเข้าแล้วนะนั้น "ไทยมุงไง" เรื่องกับคุณแม่ แม่เจี๊ยบบ้างครั้งก็เป็นแบบนี้เหมือนกันแหละ แต่เจี๊ยบไม่ได้หรอกมีงอน แล้วก็ต้องรอให้แม่เป็นคนชวนเองรอบต่อไป   โดย: นางฟ้า ตาโต 20 พฤศจิกายน 2550 7:55:17 น.

คุณพ่อถามได้ถูกคนมากเลยครับ 55555 ผมนี่ไร้ความสามารถอย่างสิ้นเชิงในเรื่องแต่งบล้อกครับ น้องๆทำให้ครับ เดี๋ยวผมไปถามเค้าให้ครับ 5555 ....................... ปล. เพลงที่ฟัง เข้าใจว่าไม่มีขายในบ้านเราแน่นอนครับ เพราะเป็นศิลปินเกาหลี ก็เลยต้องโหลดจาก esnips เท่านั้น มาดามเล่นคอมผมไม่ได้หรอกครับ เธอว่าคอมผมมีองค์ลง 55555 ใครมาเล่นดึกๆ เล่นๆอยู่ช่องใส่ดิสต์ทำงานเอง เดี๋ยวก็กลัววิ่งป่าราบ 55555555   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 20 พฤศจิกายน 2550 8:39:21 น.

หวัดดีค่ะ...มาตอบคำถามแทนอ้ายก๋าเพิ่น เข้าไปดูที่บล็อกคุณพี่กีกี้ได้เลยค่ะ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=oasiiswithyou&month=08-2007&date=02&group=7&gblog=23 ลองดูนะค่ะ แล้วจะกลับมาดูผลงาน   โดย: คนไม่เจียม.. 20 พฤศจิกายน 2550 8:48:54 น.

พู่ให้กำลังใจพี่หลายครั้ง ด้วยคำพูดทำนองว่า ... การรอคอยเป็นศิลปะขั้นสูง อืมมม พี่ก็ชักจะเห็นด้วยมากขึ้นๆๆๆ นะครับ เพราะในระหว่างกระบวนการรอคอยของพี่ พี่ได้มองเห็นอะไรหลายๆ อย่างในตัวเองที่ไม่เคยเห็นไม่เคยรู้มาก่อน รู้สึกเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่อย่างนึง (ของตัวพี่เอง) แต่บางครั้ง มันก็สับสนอยู่บ้างเหมือนกันว่า .... เรารอคอยแบบนี้มันดีแล้วหรือ ซึ่งส่วนใหญ่มักสับสนจากคำพูดของคนรอบข้างน่ะครับ แต่พี่ก็พยายามยืนหยัดมั่นคงอยู่ที่ความตั้งใจมั่นของพี่เอง ด้วยคำง่ายๆ แค่ "อหิงสา" เท่านั้น   โดย: สะเทื้อน 20 พฤศจิกายน 2550 8:54:36 น.

เรื่องขังเด็กขโมยของ ... เรื่องนั้นเกิดขึ้นตอนอยู่เอดินเบอระ ช่วงใกล้ๆ พี่จะกลับบ้านแล้ว พี่เห็น แล้วพี่ไปเรียกคนดูแลตึกมาทันเวลาพอดี เราช่วยกันปิดล็อกประตู ขังเด็กสองคนนั่นไว้ในห้องเก็บจักรยาน พี่เฝ้าหน้าห้องไว้ คนดูแลตึกก็ไปโทรแจ้งความ ตำรวจมาเอาเด็กสองคนนั่นไป พร้อมสอบปากคำพี่นิดหน่อย อีกไม่กี่วัน คนดูแลตึกมาคุยกับพี่ว่า ... เด็กคนนึงมันอายุต่ำกว่า 15 ปี แล้วเราไปขังมันไว้ในนั้น พ่อแม่มันเลยมาฟ้องเราข้อหา Kidnap ก็ต้องไปให้ปากคำกับตำรวจ กับศาล อีก แต่บังเอิญพี่ต้องเดินทางกลับมาก่อน อยู่ไม่ถึงจบสิ้นกระบวนความ แต่ทราบภายหลังว่า ... พ่อแม่เด็กยอมถอนฟ้อง ไม่เอาเรื่องกับเราครับ   โดย: สะเทื้อน 20 พฤศจิกายน 2550 9:00:15 น.

ขำคุณนิดแต่เช้า ชีวิตมีสีสันเพราะคนรอบตัวน่ะเนอะ   โดย: โจเซฟิน 20 พฤศจิกายน 2550 9:03:52 น.

หลายเรื่องที่ให้เฮ้อออ จริงๆค่ะคุณนิด ว่าแต่นัดคุณแม่สิบครั้งได้หม่ำข้าวด้วยกันแค่ครั้งเดียวเองเหรอคะ ^^ เรื่องหมาที่เมืองไทยนี่ก็ไม่รู้จะทำยังไงนะคะ บางทีเล่าเห่าทั้งคืน ไม่ต้องนอนกันละ ส่วนเพื่อนคนที่รถโดนชนน่าสงสารเนอะ   โดย: pim(พิม) 20 พฤศจิกายน 2550 9:21:35 น.

โดย: คนไม่เจียม.. 20 พฤศจิกายน 2550 9:34:06 น.

สงสัยต้องพิมพ์เป็นคุณจิ๋วนิดแทน 5555 โอ๊ะ...อีโมมาแล้วนี่ อิอิออิ ใช้งานซะเลย เย้ๆๆๆๆๆๆ สาวๆนี่พึ่งได้จริงๆ 5555 ขอบคุณน้องคนไม่เจียมด้วยครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 20 พฤศจิกายน 2550 9:44:59 น.

แว๊บๆๆ มีเวลาแว๊บเข้ามาแค่นี้จริงๆ คร๊าบบบ ว่าจะอ่านข้อความคุณพู่ซะหน่อย งานด่วนเข้ามาป่วนอีกแล้วคร๊าบบบ ขออภัยจริงๆ ขอติดไว้ก่อนนะค่ะ แล้วจะหาเวลาแว๊บเข้ามาใหม่จ้า   โดย: เมื่อความรักเริ่มต้น 20 พฤศจิกายน 2550 9:57:37 น.

โดย: คนไม่เจียม.. 20 พฤศจิกายน 2550 10:03:30 น.

วันนี้มีซุปร้อนๆมาเสิร์ฟให้ทานด้วยคะพี่พู่ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ตอนนี้เริ่มหนาวๆขึ้นอีกแล้ว อ่านเรื่องทั้งหมด 4 เรื่องแล้วมึนไปเลย 555 แต่ละเรื่องเด็ดๆทั้งนั้นเลยพี่ เรื่องแรกเนี่ย มันน่านัก ทำไมไม่มีความรับผิดชอบแล้วยังมาทำปากdogอีก เดี๋ยวปัดจับเจ้าของให้เทศบาลแทนหมาเลยไหมเนี่ย 555 เรื่อง 2 อันนี้คงต้องทำใจอะพี่ เพราะแม่อี๊ก็เป็น แบบว่าออกทัวร์ทำบุญทุกเสาร์อาทิตย์ แบบว่ายังสงสัยว่าแม่นอนตอนไหน ถ้าเป็นเด็กๆคงต้องนึกว่าโตในรถแน่ๆๆ อิอิ ยังไงก็ขอให้นัดทานข้าวกันสำเร็จนะคะ เรื่อง 3 โชคดีที่ได้เจอเพื่อนเก่า แต่ดันมาเจอเรื่องเด็ดตอนท้าย สงสารรถป้ายแดงจริงๆๆ ไม่กี่วันก็กลายเป็นรถถูกชนซะงั้น เมาแล้วขับนี่อันตรายจริงๆเลยเนอะ ส่วนเรื่องที่ 4 จะว่าไปก็ถือว่าพี่เค้าเป็นคนมีน้ำใจนะคะ แต่บางทีคนไทยกะฝรั่งก็ต่างกันเยอะ อาจจะเกิดเหตุแบบไม่คาดฝันได้เนอะ ยังไงก็คงต้องช่วยแต่เรื่องที่ไม่ทำให้เราเดือดร้อนด้วยอะ   โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู ) 20 พฤศจิกายน 2550 10:15:56 น.

ต้องลองเล่นบ่อยๆครับคุณพู่   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 20 พฤศจิกายน 2550 10:37:41 น.

เรื่องแรกอ่านแล้วเห็นใจจริงๆ เรื่องถัดมาอ่านแล้วขำสำนวนคุณนิดจังจ้า น่าสงสารเพื่อนคุณนิดนะ แค่แวะมาทานข้าว ได้เรื่องเลย   โดย: ดา ดา 20 พฤศจิกายน 2550 10:49:10 น.

แวะมาชวนคุณพู่ไปเที่ยวค่ะ แต่ว่าต่างคนต่างเที่ยวนะจ๊ะ อิอิ   โดย: หอมกร 20 พฤศจิกายน 2550 11:54:44 น.

ว่าแต่ไอ้เรื่องที่สามกับเรื่องที่สี่เนี่ย มันน่าจตะอยู่เรื่องเดียวกันนะจ๊ะ   โดย: หอมกร 20 พฤศจิกายน 2550 12:03:17 น.

เรื่องเลี้ยงสัตว์เนี่ย คนที่เลี้ยงก็ต้องเห็นใจคนอื่นด้วยอ่ะนะ จะเอาแต่ตัวเองไม่ได้ แต่ปัจจุบันคนแบบนี้เยอะนะคะเนี่ย เราเลยบางทีต้องเป็นฝ่ายหนี ฮ่าๆๆ เรื่องสุดท้ายเนี่ยก็เห็นด้วยมากๆค่ะ ไปไหนรู้เรื่องเมืองเค้าหน่อยก็ดี อย่าว่าแต่วัฒนธรรม ความเชื่อถือ ก็ต้องศึกษากันไปหน่อย ไม่งั้น...แย่   โดย: ClayAnn 20 พฤศจิกายน 2550 13:14:40 น.

สวัสดีครับคุณพู่ ลุงกล้วยโชคดีที่เอาสำลีอุดหูก่อนครับ55555+   โดย: ลุงกล้วย 20 พฤศจิกายน 2550 13:15:24 น.

สวัสดีค่ะ .... แวะมาเยี่ยมนะค่ะ... ไม่ได้แวะมาที่นี่สักระยะหนึ่ง.. ช่วงนี้เป็นยังงัยบ้างเอ๋ย สบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ..   โดย: naragorn 20 พฤศจิกายน 2550 13:51:50 น.

เรื่องหมา เคยเจอเหมือนกัน ตอนนั้นอยู่ใต้ ย้ายบ้านหนีกันประมาณ 3 ครั้ง เสียงหมาเห่าเนี่ย มันทนไม่ไหวจริง ๆ เลยละค่ะ เสียสุขภาพจิตมาก แต่ที่สุด ๆ คงเป็น เจ้าของหมา พูดหมา ๆ จริง ๆ คุณพุ่ กินข้าวกับแม่ต้องนัด ส่วนเราอยู่บ้านเดียวกัน ก็ไม่ค่อยได้กินด้วยกัน เพราะคุณนายเธอไม่กินข้าวเย็น และก็เป็นเพียงมื้อเดียวที่เรากิน ตอนเธออยู่บ้านด้วยกัน เสียใจกับเพื่อนเจ้าของรถป้ายแดงด้วย คิดในแง่ดีว่า อย่างน้อยตอนโดนชน เธอก็ไม่ได้อยู่ในรถเน้อ   โดย: ostojska 20 พฤศจิกายน 2550 13:54:14 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ความห่วงใยอาจมองไม่เห็น แต่สัมผัสได้ในความรู้สึก ความคิดถึงอาจบอกได้ไม่ทุกวัน แต่สัมผัสได้จากบล็อกเธอ. ** ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า ** โหอ่านแล้วนึกภาพออกเลยนะเนี่ย น้องนิค ท่าทางหมากับไก่ คงแข่งกันร้อง น่าดูเลยอะ..   โดย: จอมแก่นแสนซน 20 พฤศจิกายน 2550 14:12:06 น.

อ่านแล้วแอบเป็นห่วงคุณตำรวจเมืองนอกคนนั้น จัง คุณนิดดูแลดีๆ นะคะ   โดย: angy_11 20 พฤศจิกายน 2550 14:26:10 น.

จ๊ะเอ๋ แวะมาทักทายตอนเช้าๆวันที่เยอรมันจ้า หนาวมากๆเลย อยากกลับไปอยู่เมืองไทยบ้างจัง ขอบคุณที่คุณนิดที่เข้าไปอวยพรวันเกิดให้น้องหยาดนะคะ เรื่องแบ่งของเนี้ยก็อีกเรื่องเลยค่ะ ที่เจี๊ยบจะต้องคอยบอกตลอด น้องหยาดงกมากๆ(ไม่รู้เหมือนใคร) ถ้าของใหม่นี้ไม่ให้ใครเล่นด้วยเลย แต่ถ้าของเล่นทีมีอยู่แล้วก็จะแบ่งกันเล่นเป็นปกติ ไม่มีปัญหาอะไร แต่กับของใหม่เนี้ยใครก็เห่อมั้ง Have a nice day na ka   โดย: นางฟ้า ตาโต 20 พฤศจิกายน 2550 14:30:31 น.

คุณพู่ รถรี่ก็ยับเยินเอาการค่ะ แต่ก็อย่างที่บอก ทุกคนไม่บาดเจ็บอะไร ดีใจที่สุด ตอนนี้รถรอดำเนินการให้แล้วเสร็จ เดือนหน้าเลยมั้งคะ หวังว่า อิอิ แต่เพื่อนๆแนะนำว่าให้เปลี่ยนเพราะศูนย์ถ่วงอะไรเนี่ยไม่เหมือนเดิม อันตรายเวลาเข้าโค้งค่ะ ยังไงก็แล้วแต่ ต้นปีหน้าคงต้องขายแน่นอน จะเปลี่ยนหรือเก็บตังค์ไปทำอย่างอื่นค่อยว่ากันน้อ   โดย: ShiEri 20 พฤศจิกายน 2550 15:55:13 น.

หวัดดีค่ะคุณพู่ อ่านครบทุกเรื่องแล้ว แต่ที่แอนมีประสบการณ์ตรงๆเลยก็เรื่องรถป้ายแดงค่ะ ป้ายแดงขับระวังมากก็โดนมาก ไม่ชนเขาเราก็โดนเขาชนค่ะ..ของแอนเหรอชนเขาค่ะชนมอเตอร์ไซค์เขาค่ะ ดีนะที่ไม่เป็นอะไรมาก แต่รถก็ต้องเข้าอู่แหละค่ะ..   โดย: thattron 20 พฤศจิกายน 2550 16:19:19 น.

เรื่องแรกเข้าใจถึงปัญหาดีเลยค่ะคุณนิด..หมาข้างบ้าน ถัดไป 2 บ้าน มันเห่าเกินความจำเป็นค่ะ เราเดินผ่านทุกวัน มันก็เห่าทุกวัน กลางคืนมันก็เห่าและหอนน่ารำคาญ ไม่อยากเดินผ่านบ้านนั้นเลย แต่จำเป็นต้องผ่าน เพราะเค้าอยู่ปากซอย มีบางวันมันกัดคนเดินผ่านด้วยนะคะ น่าเบื่อมากๆ...แต่แถวนี้ไม่มีใครเลี้ยงไก่ค่ะ เรื่องคุณแม่นี่ก็อืมมม..เราคงแอบน้อยใจนะ ถ้าแม่ทำแบบนี้บ่อยๆ เรื่องที่ 3 ... เสียใจแทนเจ้าของป้ายแดงค่ะ... เรื่องที่สี่ ... มันคงอยู่ในสายเลือดเขามั้งคะ คืนนี้หลับฝันดีนะคะคุณนิด จุ๊บ จุ๊บ   โดย: ShoesMonster 20 พฤศจิกายน 2550 18:42:43 น.

เจอเจ้าของหมา นิสัยแย่กว่าหมา กรรมจริงๆเลยค่ะ...เฮ้อ!!!ที่แถวบ้านเอิงก้มีค่ะ หมาคาบขยะมากัดเล่นหน้าบ้านเราค่ะ ต้องตามเก้บบ่อยมากเลยค่ะ...   โดย: Madam_Hatyai 20 พฤศจิกายน 2550 19:30:39 น.

เรื่องแรกอ่านแล้วก็ขอ เฮ้ออออ ด้วยคนนะคะ แย่จังเลยค่ะคนแบบนี้ ทำความเดือดร้อนให้คนอื่นเค้า แล้วยังไม่มีความสำนึกอีก เรื่องคุณแม่เบี้ยวนัดนี่ก็ต้องไปเคลียร์กับคุณแม่ดีๆนะคะ เรื่องรถชนนี่ก็แย่นะคะเนี่ย น่าสงสารรถป้ายแดงคันนั้นจัง   โดย: Complicatedgirl 20 พฤศจิกายน 2550 20:38:42 น.

อ่านมาถึงประโยคนี้ ขอหลุด หึหึ ออกมา "เมืองไทยมัน Amazing มากมาย เดี๋ยวจะเจออะแมซซิ่งจะจะ แล้วมันจะหนาววววววววววววววว" เพราะว่ามันจริงที่สุดเลยค่า   โดย: cottonbook 25 พฤศจิกายน 2550 21:00:57 น.