เรื่องของเรื่องก็คือว่า เมื่อวานมีเหตุต้องเข้า 7-11 ค่ะ แล้วก็โชคดีนะที่แบบว่าหน้าร้านมีที่ว่างจอดรถพอดีซึ่งปกติจะไม่โชคดีแบบนี้หรอก แต่อาจจะเพราะว่าวันนี้วันจันทร์และเวลาที่เราไปมันไม่ใช่ช่วงคนเยอะด้วยก็เลยพอจะมีที่จอดได้บ้าง พอฉันจอดรถได้แล้วช่วงที่เรากำลังลงจากรถ ก็เห็นรถยนต์อีกคันมาจอดต่อท้ายซึ่งระยะที่เค้าจอดห่างรถเราก็พอดี ไม่น้อย ไม่มาก เรียกว่ากำลังดีเลยล่ะคะ เข้าร้าน 7-11 ได้แล้วก็เดินเสาะหาของที่ต้องการแล้วก็ไปยืนรอจ่ายเงินซึ่งฉันยืนต่อท้ายหญิงวัยกลางคนๆ หนึ่ง ทีนี้แถวที่ฉันยืนจ่ายเงินนั้นพนักงานคิดเงินก็เป็นคนใหม่ คาดว่ากำลังถูกเทรนให้ทำหน้าที่คิดเงินแต่ด้วยเพราะความใหม่นี่ล่ะคะ ก็เลยทำให้ช้า แต่ฉันไม่ได้รีบ และไม่ได้คิดเป็นเรื่องใหญ่เลยที่จะรอ ก็รอไปโดยไม่ได้สนใจอะไรนัก ยืนรอจะจ่าเงินสักแป็ป ก็มีตาลุงคนหนึ่งเดินเข้ามาต่อหลังฉัน แกถือโยเกิร์ดอยู่ 3 แก้วกับขวดน้ำปลาอีก 2 ขวด แต่หน้าตาของลุงคนนี้ทำหมือนว่าไอ้ที่ถืออยู่นี่อ่ะเป็นข้าวสารกระสอบย่อมๆ หรือยังไง เลยทำหน้าบึ้งตึงเห็นแล้วคงไม่กล้าเปิดการสนทนาแน่นอน เพราะนอกจากหน้าตาจะไม่น่าเริ่มคุยด้วยแล้ว แกยังมีบ่น ได้ยินแบบถนัดชัดเจนเลยว่า "ช้าชิบเป๋งเลย" (แน๊ แก่แล้วแต่ใจร้อนอิ๋บเลยตาลุงนี่) จากที่เริ่มคิดว่าตาลุงนี่ไม่ปกติ พอได้ยินคำพูดตาลุงคนนี้แล้วยิ่งคิดได้เพิ่มดีกรีเดิมอีกว่า เออ ดูท่าว่าจะไม่ปกติจริงๆ ล่ะเพราะบ่นมาซะดังไม่เกรงใจคนอื่นเลยเหรอ พอผู้หญิงคนข้างหน้าฉันจ่ายเงินเสร็จฉันก็กำลังจะเอาของวางบนเค้าท์เตอร์ ตาลุงก็โผล่มาทางซ้ายมือของฉันก่อนแล้วบอกว่า "วางก่อนนะหนัก" ... พร้อมกับทำหน้าที่เห็นแล้วมันหนักจริงๆ อ่ะ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร ไม่ได้ตอบทำหน้าเฉยๆ สุดฤทธิ์ ( อ้าว ก็จะทำหน้าอะไรล่ะ ก็เพราะฉันเฉยๆ จริงๆ หนินา ) แต่ว่าพอตอนที่ตาลุงคนนั้นเอ่ยปากจากนั้น เล่นทำเอาไอ้อารมณ์เฉยๆ อยากจะแปลงกายเป็นจีจ้าจัง ... " คิดตังค์เร็วๆ เข้าหล่ะ อย่าคิดช้าเสียเวลา ... คนเค้าเร่งรีบไม่ได้มีเวลาทั้งวัน" ... โอ้ว ... ไอ้บ้า มีแกรคนเดียวหรือไงเนี่ยที่รีบ เอ่อ ... แบบว่าเอ่ยปากตรงนี้มาแล้วฉันแทบแบบว่าไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้ยินคำพูดนี้ แบบว่ามันไม่น่าเลยกับอีแค่รอ พนง. คิดเงินแค่นี้ แล้วถามหน่อยว่าแกรีบ "ไปเยี่ยมป้า" ที่ไหนล่ะเนี่ยถึงได้รีบแบบนี้ พอตาลุงคนนี้พูดมา พนง.ที่ฉันรู้จักมักคุ้นกันเพราะว่าซื้อประจำอีกคนก็มองหน้า พร้อมกับเอ่ยปากขอโทษบอกว่ารอแป็ปนะคะ พนง.ใหม่ก็กำลังสอนเค้า ช้าไม่นานหรอก รออีกหน่อย แต่ฉันดันตีความไปเองแปลความได้แนวจะกัดคอตาลุงคนนี้ว่า .... "จะรีบเร่งหาบิดา ของใคร... อะไร รอนิดรอหน่อยรอไม่ได้ก็ไม่ต้องซื้อสิ" ... แต่ แฮ่ๆ ร้านค้าอ่ะเน๊าะ ลูกค้าสำคัญว่าไม่ได้ค่ะ ลูกค้าด้วยกันเลยแปลความเอาเอง ... พอดีของที่ฉันกองเอาไว้บนโต๊ะมันไม่เยอะเท่าไหร่ ก็เลยแบบว่าไม่เสียเวลามาก ... ไม่ต้องคิดเงินหลายตลบ พนง.ใหม่ก็เลยจัดการได้เรียบร้อยโดยเร็ว แต่ก็ไม่แน่ใจว่าไอ้ที่เร็วนี่เพราะว่าคำพูดตาลุงข้างหลังฉันหรือเปล่าหนิที่ทำให้เค้าทำงานเร็วขึ้น (อันนี้มิอาจรู้ได้) ... พอฉันจ่ายเงินเสร็จ .. ก็ออกมา อ่ะอ้าว ... ไอ้ที่ว่าดีใจกับการจอดรถหน้าร้าน 7-11 แบบดีใจไม่นานด้วยเพราะรถเก๋งต่อท้ายจอดดีได้ระยะมันง่ายต่อการถอยเข้า-ออกต้องมายากอีกหน่อยแล้ว เพราะไอ้ช่องว่างที่ว่ามันไม่เหลือด้วยเพราะรถมอเตอร์ไซด์คันหนึ่งจอดแทรกอยู่ แต่ไอ้ที่สำคัญเลยนั่นก็คือ ... มอเตอร์ไซด์ที่อยู่ด้านหน้ารถฉันนี่อ่ะสิ ไม่ได้จอดเข้าซองด้วย แต่ว่าจอดขวางด้านหน้าเลย โว้วววววว จอดอย่างกะถนนส่วนตัวอย่างนั้นล่ะ แต่เห็นแล้วใจเย็นค่ะ เพราะเอาของวางในรถแล้วก็ออกมาขยับรถมอเตอร์ไซด์เดินหน้าไปอีกนิด เอาแค่ว่าพอให้รถฉันหักออกถนนได้พอแล้ว ปรากฏว่าพอขยับรถที่พอดีหน้ารถไม่ได้ล็อกเอาไว้ ก็ได้ยินเสียงมาจากด้านหลัง .... " เฮ้ย ทำไรอ่ะ ขโมยรถเหรอ " ... อุว้าววว เสียงคุ้นๆ ... เหวออออออออออออ ตาลุงคนที่รีบไปเยี่ยมป้านั่นเอง ตาลุงแกเลยแบบว่าเดินแบบย่างสามขุมเข้ามา ทำหน้าบอกบุญไม่รับอีกตามเคย ... ฉันเลยบอกเค้าไปด้วยใบหน้าเรียบๆ ว่า ... " รถจะออกน่ะคะเลยขยับรถหน่อย เพราะรถออกไม่ได้ " อันนี้คำพูดนี้จำได้และสาบานเลยว่าพูดตามนี้ทุกอย่าง แต่ตาลุงไม่รู้ว่า แกเป็นอะไร ได้ยินฉันด่าแกหรือไงก็ไม่รู้ แกก็เลยตอบฉันมาว่า "ไม่ได้..มาจับรถแบบนี้ก็แสดงว่ามีเจตนาขโมย" ... เอ๊า ไอ้บ้า (แต่คิดจริงๆ น่ะไอ้เวร!!! ต่างหากล่ะ) ... เริ่มเดือดแล้วนะ " เปล่าค่ะไม่ได้ขโมยหรอก ก็แค่ขยับเพราะรถจะออก แล้วรถมอไซด์มันขวางอยู่ ... มันออกไม่ได้ก็ขยับนิดหน่อยเอง " พูดอย่างใจเย็นสุดๆ แล้วนะ " รอก่อนไม่ได้หรือไง ... รีบเร่งไปไหนกันนะ " ..... โอ้ววววววววววววว ลุงกั๊บ ... ตูจะรู้ไม๊ล่ะเนี่ยว่าเป็นรถใคร รถออกไม่ได้จะให้รอจนเจ้าของมันกลับมาย้ายรถเหรอ บ้าหรือเปล่า แล้วรอทำไม เพราะรถมันก็ขยับได้หนิไม่ได้ยากเย็นอะไร แล้วอีกอย่าง ไอ้ผู้ชายคนไหนฟร่ะที่รอต่อท้ายแถวในร้าน 7-11 แล้วบอกว่าช้า รีบ ไม่อยากรอ แล้วแกมาบอกให้ฉันใจเย็นรอเรื่องจะออกรถนี่อ่ะนะ อยากยกคำพูดตาลุงนี่ที่พูดใน 7-11 จัง ... "ไม่มีเวลาทั้งวันมารอนะ" ฮึ่มๆ ฉันไม่ได้พูดอะไรต่ออีก แต่ว่าตาลุงเหมือนว่าจะไม่หยุดนะ เพราะมีแถมท้ายมาบอกว่า ... "คราวหน้าคราวหลังอยากไปจับรถใครเค้า เค้าจะคิดว่าเป็นขโมย" ... (ไอ่บ้า คำก็ขโมย สองคำก็ขโมยเดี๋ยวก็เป็นจริงๆ ซะหรอก ยิ่งเจอภาวะต้องใช้เงินแทนเบี้ยอยู่แล้วแบบนี้ แง่งๆ ) สิ้นเสียงลุงคนนี้เท่านั้นล่ะ ฉันเลยบอกว่า "ขอโทษค่ะลุง ถ้าเป็นขโมยคิดหน่อยคงไม่ขโมยรถรุ่นสมัยตัวเองนุ่งคอซองไป รร. หรอก จะขโมยให้เสียเงินไปซ่อมเหรอ ไม่เอาหรอกค่ะ" ว่าแล้วฉันก็ยืนมองหน้าแกสักพัก แกก็คงเห็นว่าอีเด็กเวรนี่ต่อปากต่อคำ ก็เลยสวมหมวกกันน็อคแล้วก็สตาร์ทรถสองที ...แล้วก็จากไป ... เฮ้อ ... ตอนนั้นคิดอยู่ว่า ทำไมนะถึงได้ซวยมาเจอคนเฮงซวย ... เพราะหนก่อนที่เจอคนเมาแล้วมาหาว่าฉันไปชนท้ายมอเตอร์ไซด์เค้ามันก็หน้าเซเว่นนี้ล่ะ ... หรือว่าบนหน้าผากฉันเขียนติดเอาไว้ว่า ... "หาเรื่องได้ไม่คิดเงิน" ... เลยเจอแต่เรื่องราวแบบนี้เรื่อยๆ อ่ะนั่น ... แหม่ เฮงซวยเจอคนแย่จริงๆ นะเนี่ย

Create Date : 30 กันยายน 2551
Last Update : 30 กันยายน 2551 10:13:22 น.		66 comments
Counter : 942 Pageviews.
Share Tweet