ใกล้จะครบรอบวันของผมกับเธอแล้ว

ไม่ได้ up blog เลย งอนละ ไม่มีใครมาเยี่ยมเลย งอน งอน

ผมมานั่งนึกทบทวนดู จะหนึ่งปีละสำหรับเหตุการณ์
"ตะวันกับหมอก"
อืม หนึ่งปีแล้วสินะที่ผม ตัดสินใจ ไปอย่างนั้น
ตัดสินใจมองเธอต่างไปจาก น้องสาวที่สนิท เป็นคนที่พิเศษกว่านั้น
เหตุการณ์ที่ผมกอดเธอด้วยความรู้สึกต่างจากเคย

จะหนึ่งปีแล้วสินะ

รู้ไหมตอนนี้ผมกำลังยิ้ม ยิ้มอย่างเป็นสุข
เรื่องราวต่างๆ ทั้งวาบหวาม ชุ่มชื่น ขมขื่น เป็นสุขเป็นทุกข์
เวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน

เธอจะจำมันได้ไหม จำวันคืนเหล่านั้น ผมว่าคงไม่เพราะเธอไม่ใส่ใจอย่างเคย

ผมเปิด facebook ผมไม่ได้เข้าไปเยี่ยมเธอนานมากแล้ว ผมได้แต่ส่งของในเกมส์ให้เธอบ้าง คุณรู้ไหมเธอเป็นคนลากผมมาสมัครเอง และเธอก็เป็นคนแรกที่ผมadd เธอสอนผมเล่น ข่มขู่เอาของในเกมส์จากผม คิดไปก็ตลดดีเนอะ เธอให้ password ให้ผมไปดูแลบ้านเธอเป็นครั้งคราว ถึงแม้ตอนนี้เธอเปลี่ยนมันไปแล้ว พวกคุณรู้ไหมตอนนี่ที่ผมพิมพ์ไปผมกำลังยิ้ม ยิ้ม

ถามว่าวันนี้ผมเป็นไง โอ๊ว สบาย มาก มาก มาก มาก

มีคนบอกว่าเวลาจะช่วยได้ ใช่ มันช่วยได้ในส่วนที่มันช่วยได้ ช่วยเยียวยา ช่วยบรรเทา แต่มันขึ้นอยู่กับเราด้วยว่า จะยินดีให้มันช่วยหรือเปล่า

ผมยอมรับได้แล้ว ว่า ฟ้า ไม่ได้ส่งเธอมาเป็นคู่ผม
ไม่มีเธอ ผมก็อยู่ได้
และเชื่อเช่นกันว่าไม่มีผม เธอก็
หัวก็ล้านสิปัดโธ่

ทุกวันนี้ ผมก็ใช้ชีวิต คนโสดตามประสาหนุ่มโสดที่ ชายวัยกลางคนจะทำได้
ตื่นเช้ามา เจ็ดโมง (ตื่นสายละสิ) นอนกลิ้งเกลือกอยู่บนที่นอนเหม็นๆ อ่านหนังสือที่หัวเตียง
แปดโมงก็แปรงฟัน อาบน้ำหอมหอม แต่งตัว
เก้าโมงถึงที่ทำงาน ทำงานจนห้าโมงกว่าๆ ก็ไปออกกำลังกาย
ทุ่มกว่าๆ ไปเช่าหนังสือก่อนเข้าหอ
สองทุ่มอาบน้ำเสร็จ ที่นี้ก็แล้วแต่ละว่ามีโปรแกรมที่ไหน
HangOutอย่าง สุดเหวี่ยง Chillzhill จิบเบียร์ฟังดนตรี เหล้าตองยาดอง แซวสาว Dinner หรูบ้างข้างทางบ้างตามแต่ปัจจัย
ถ้าไม่มีโปรแกรม ผมก็จะไปร้านเช่าหนังสือสนุกๆ เช่าหนังดีๆ มานอนดู
ฟังเพลงจิบเครื่องดื่มตามอารมณ์
บ้างก็เล่นเกมส์เล่นเน็ต
ง่วงก็นอน

กลับมาเป็นผู้ชายที่สังคมรอบข้างบอกว่า เมื่อไหร่มรึงจะหาแฟนเป็นตัวเป็นตนกะเขาสักที่
แล้วผมก็ตอบได้อย่างมั่นใจว่า "กรูยังหาไม่เจอวะ"
กลับมาเป็นผู้ชายโสดที่ใครๆอยากเป็น ทำตัวแบบไม่แคร์ใครๆ
แต่ก็อยากขอบใจนะ ขอบใจจริงๆ ขอบใจแก(หมอก)จริงๆ



ถ้าหากครั้งนี้ ไม่มีเธอลวงหลอกไว้
ฉันนี้คงงมงาย เห็นรักดีเกินไป ไม่มีวันจะรู้
ฉันเจ็บครั้งนี้ ฉันมีเธอเป็นดั่งครู
สอนฉันให้เข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร
ขอบใจ จริงจริง ฉันแพ้ จนเข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร
ขอบใจ จริงจริง

ปล. เมื่อวานแอบเดินเฉียดเข้าไปใกล้น้องนกอีกละ 5555 ดูซิวันนี้จะเจออีกไหมนะ