ดีขึ้น ดีขึ้น และ มัจจุราช

ผมคิดว่าผมทำใจได้แล้วนะ ผมคิดถึงเธอน้อยลง ใช้เวลาเพื่อสิ่งอื่นๆ มากขึ้นนอกจากเอาเวลามาคิดถึงเธอ
ผมนึกว่า มันจะจบ จบสิ้นซะที
อยู่ดีๆ เธอนัดผมกินข้าว อืม ผมยังลังเล เธอบอกว่า ยังมีคนไปอีก 2 คนผมเลยตกลงไปกินข้าวกับเธอ ไม่รู้สินะ เออผมก็อยากไปเจอเพื่อนๆ ผม
ก่อนถึงเวลานัด เธอโทรมาหาบอกว่าผมอยู่ไหน ผมบอกว่ากำลังออกไป เธอบอกว่ากำลังจไปถึงละ เธอไม่รู้ว่าร้านอยู่ไหน ผมก็บอกว่าไม่รู้เดี๊ยวค่อยงมๆ ไป เธอบอก อือ จะงมไปเหมือนกัน
ถึงเวลานัดผมเลยไปให้ช้าลงตกลงว่าจะไปสายหน่อย เพราะไม่อยากเจอเธอ สองต่อสองกลัว กลัวใจตัวเอง กว่าจะหาร้านเจอก็สายละ
ผมไปยืนอยู่หน้าร้านคนเดียวผมโทรไปหาเพื่อนทั้งสอง มันยังบอกว่ามาไม่ถึง เฮ้อ
เอ้า ผมบอกพวกมันว่ารีบๆ มาละกัน มันบอกว่าอืมมาละ ให้ผมไปหาโต๊ะ เลย
ผมมองอยู่หน้าร้าน ไม่เห็นรถเธอ ผมเลยไม่โทรไปหาเธอ ผมเลือก โต๊ะ ที่ติดกับโปรเจคเตอร์จะได้ดูบอลไปด้วย คือหาเรื่องที่จะไม่คุยกับเธอ

ผมมองดูเมนูสั่งกับข้าวมา แต่มันด้วยความเคยชิน เลยสั่งของโปรดเธอมาด้วย ไม่รู้สิเธอจะซึ้งหรือเปล่า ช่างมัน ผมนั่งรอ รอ ดูบอลไปเรื่อยๆ สักพักโทรศัพท์็ก็สั่น ผมดูหมายเลข อย่างที่บอกผมลบเบอร์เธอทิ้งไปแล้ว แต่จำได้ ไม่รู้จะลบทำไม
เธอบอกว่าหาร้านไม่เจอ ผมก็เลยบอกทาง เธอบอกว่า เข้าใจละ เดี๊ยวเจอกัน
สักพักโทรศัพท์ก็ดังอีกครั้ง เธอนั่นเอง ฌะอบอกว่ามาถึงแล้ว ผมอยู่ไหน ผมมองไปหน้าร้าน แล้วสั่งให้เธอ ออกมาที่สว่างๆ ผมเห็นเธอ แล้ว มัจจุราชของผม ผมบอกทาง เธอเดินเข้ามาเรื่อยๆ แล้วเธอก็เห็นผม ผมวางโทรศัพท์

ผมค่อยๆ มองเธอ ผู้หญิงที่เป็นเหมือนมัจจุราชของผม เธอยังคงงดงามไม่เปลี่ยน แต่ที่เปลี่ยนไปคือความรู้สึกของผม ผมรู้สึกได้ ผมมองเธออย่างที่มองผู้หญิงคนอื่น เธอยังคงแต่งตัวอย่างเคย เสื้อยืดกางกางยีนต์เข้ารูป ผมยิ้มให้เธอ เธอนั่งตรงข้ามกับผม ก็แน่ละจะให้นั่งติดกันได้ยังไง เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิ

เธอก็คุยกับผมปกติ เรื่องของเธอ เรื่องเพื่อนๆ เรื่องที่บ้าน เรื่องของหนุ่มๆ ที่มาจีบเธอ ผมก็เออออไปตามประสา เธอบอกว่าไปดูดวงมา เค้าบอกเรื่องเนื้อคู่เธอ ถามว่าผมอยากรู้ไหม ตอบได้เลยว่าอยาก แต่ก็กลัว กลัวว่ามันจะไม่ใช่ผม และผมก็คาดว่าไม่ใช่ แต่รู้แล้วได้ประโยชน์ อะไรไหม ก็ไม่ แต่ทำไงได้เธอกยากเล่า ส่วนตัวผมก็ภาวนาอย่าให้ตรงกับผมเลย ผมทายถูกแฮะ มันไม่ใช่ผม ผมโล่งอก แต่ก็เสียใจเล็กๆ ก็ดีละ ผมคงไม่มีวาสนากับเธอ เธอก็เล่าเรื่องราวร้อยแปด ว่า เดี๊ยวนี้เธอมีแต่คนมาตามจีบ เธอ จีบยังไง มาไม้ไหน ผมก็ฟัง และพยายามทำใจว่าเออ เธอเห็น แค่ผมเป็นพี่ชาย หมอกก็แค่น้องสาว ก็แค่น้องสาว ผมว่าผมทำได้นะ มันก็เฉยๆ แต่อาจเนื่องด้วยว่า เธอบอกไม่สนใจใครสักคนมั้ง ผมกลับมาคิดนะถ้าเธอบอกว่า หนึ่งในนั้นเธอก็ชอบด้วย ไม่รู้ว่าผมจะรู้สึกเช่นไร เราคุยกันได้เกือบๆ ชั่วโมงเพื่อนคนแรกก็ตามมา ผมใจชื้นเออ มีคนรับภาระแทน อีกชั่วโมงคนสุดท้ายก็มา พวกเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ผมก็ดูบอลไปด้วยคุยไปด้วย ไม่รู้สิ ผมอาจคิดไปเองก็ได้ เธอพยายามให้ผม เข้ามามีส่วนร่วมในวงสนทนาด้วย เออ พี่อ้วน ใช่ไหม พี่อ้วน เฮอะๆๆๆๆ ผมก็ยิ้มแล้วตอบไป

ประเด็นของเรื่องราวต่างๆ มันอยู่ตอนเราจะกลับ ผมเห็นละเธอแสดงท่าทางที่บอกว่าเบื่อ อยากกลับ ละ ที่นี่น่าเบื่อ อะไรทำนองนี้ จริงๆ เธออยากมากินข้าวนิดๆหน่อยๆ แล้วก็ไปเที่ยวกันต่อ แต่อีกสองหนุ่มนะสิ คงอยากกลับ

แล้วเราก็เช็คบิล ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับ ก่อนกลับเพื่อนคนหนึ่งถามว่า มึงจะไปไหนต่อ ผมบอกว่าจะไปผับต่อ ผับที่เธอชอบ ผมว่าผมแอบพูดให้เธอได้ยิน ผมรู้ว่าเธอได้ยิน

พอต่างแยกย้ายกันกลับขึ้นรถใครขึ้นรถมัน ผมโทรหาเธอ
เธอตัดสายทิ้ง

แล้วไง แล้วไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า มรึงก็แค่นี้ ผมพูดกับตัวเอง
เจ็บไหม เจ็บวะ แต่ทำไงได้ มึงก็แค่เพื่อนเที่ยวเพื่อนกินเหล้า ก็แค่นั้น จบ

Create Date : 06 มิถุนายน 2553 Last Update : 6 มิถุนายน 2553 15:07:37 น. Counter : 626 Pageviews.		3 comments
Share Tweet