ถ น น ส าย นี้ ..มี ต ะพ า บ 55. :morning

แรงบันดาลใจจากเพลง My Life Is Here -Album: Recoloured Artist: ธีร์ ไชยเดช

ฝนตกปรอยๆ ทำให้บรรยากาศที่ร้อนอบอ้าวมาตลอด ลดอุณหภูมิลง แต่ผมรู้ว่าหัวใจผมกลับร้อนขึ้นเรื่อยๆ
เสียงเพลงจากวงดนตรีเล่นสดดังเคล้ากับเสียงฝนและสิ่งมีชีวิตน้อยๆประกอบกันทำให้บรรยากาศดูแสนโรแมนติก

ผมมองหญิงสาวคนนั้นนั่งอยู่ตรงหน้า อยากที่ผมบอกทุกครั้งบอกจนหลายคนอาจเบื่อเธอยังคงงดงามอย่างที่เคยเป็น เวลาทำให้เธอดูเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แต่ไม่ได้ลดทอนความงามของเธอลง
แสงจากตะเกียงน้ำมันทำให้เธอดูแสนสเน่หาและท้าทาย ชุดลายลูกไม้สีดำอวดเรือนร่างอันน่าลุ่มหลงของเธอ
"พี่อ้วน.. คิดอะไรอยู่" เธอถามพลางหยิบเครื่องดื่มสีอัมพันนั้นขึ้นมาจิบ
นั้นสิผมคิดอะไรของผม นั่นสิ ผมไม่่รู้ว่ามานั่งอยู่ตรงนี้ได้ยังไง 
เธอโทรมาหาแล้วเธอก็มาอยู่ตรงหน้าผม เราก็มาเจอกัน ผมรู้อย่างเดียวว่าเธอเข้ามาในชีวิตผมอย่างไม่รู้ตัวแต่เดี๊ยวเธอก็จากไป เหมือนฝนในคืนนี้
ฝนกลางฤดูร้อน

"เปล่า" ผมหันไปสบตาเธอแล้วยิ้มให้ พลางหยิบแก้วบรรจุน้ำสีอัมพันขึ้นมาจิบ 
....................................................
"พี่ชายคะ" เสียงเล็กๆใสๆดังขึ้นพร้อมกับการปรากฎตัวของเด็กหญิงตัวน้อยชนเผ่าในชุดมอมแมม เธอมาพร้อมกับดอกไม้ในมือไม่มากนัก
"ไม่เอาจ๊ะ" หมอกพูดขึ้น เด็กหญิงทำหน้าเจื่อนเล็กน้อย เธอมองหน้าผมเหมือนขอความช่วยเหลือ
"พี่ชายไม่ซื้อดอกกุหลาบให้พี่คนสวยหน่อยเหรอ ช่วยหนูหน่อยเหลือนิดเดียวหนูจะกลับบ้านแล้ว" เด็กน้อยยังคงเซ้าซี้ผม
"หมอกไม่เอาก็ได้" เธอพูด
ผมหันไปยิ้มให้หมอก และยิ้มให้เด็กน้อยนั้นทั้งๆที่รู้ว่าข้างนอกมีรถของพ่อแม่เธอที่มีดอกไม้อีกหลายช่อ
"ดอกละเท่าไหร่" ผมถาม
"20บาทค่ะ" เสียงเด็กน้อยเหมือนดีใจขึ้น
"งั้นพี่เอากุหลาบสีแดง ที่เหลือละกัน"ผมพูด
"4 ดอก ....... 80บาท" เด็กน้อยพูดพยางยื่นดอกกุหลาบสีแดงสดเหมือนเลือดสีเข้มมาให้ผม ผมยื่นเงินให้ เธอดูดีใจและเดินออกไป ผมยื่นดอกกุหลาบเหล่านั้นให้หญิงสาวตรงหน้า
"ปีใหม่ วันเกิด รับปริญญา วาเลนไทด์ " ผมยิ้ม เธอรับไป
"ขอบคุณคะ" เธอทำหน้าดีใจ แต่นั่นมันไม่ได้แปลว่าเธอมีใจสักหน่อย

ผมเหลือบไปมองเด็กน้อยนั้น เธอยืนอยู่หน้าร้านสักพักรถจักรยานยนตร์เก่าๆ ก็มาจอดรับเธออย่างที่บอก ในตระกร้ายังคงมีดอกไม้อีกมากมาย แล้วผมก็ยิ้มอีกครา...
.....................................................................
ผมหันกลับมามองหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง เธอคงวุ่นวายกับดอกไม้ทั้ง 4 ดอกไม่หาย ผมแอบยิ้มเล็กๆ
"ยิ้มอะไร" เธอทำหน้าดุใส่ผม กลบเกลื่อน
"เปล่า" ผมพลางหยิบแก้วบรรจุน้ำสีอัมพันขึ้นมาจิบ
เสียงในอดีตดังขึ้นมาจากมโนสำนึกของผม
"พี่อ้วนรู้ไหม หมอกชอบดอกกุหลาบสีแดงที่สุด พี่อ้วนรู้หรือเปล่า มันหมายถึง ความรักที่งดงาม รักโรแมนติก... หมอกจะดีใจมากถ้ามีคน ซื้อดอกกุหลาบสีแดงให้หมอกนะ ..." ผมไม่รู้ว่าเธอยังจำได้ว่าผมจำคำพูดของเธอได้หรือเปล่า
........................................................
เที่ยงคืน ร้านปิดแล้ว ผมกับเธอต่างเงียบงัน ในรถคันเก่า
"หมอกยังไม่อยากกลับ" เธอทำลายความเงียบงันนั้น
"พี่มีที่ดีๆอยู่" ผมตอบเธอ
........................................................
ฝนหยุดตก ฟ้าหลังฝนช่างงามตา หมู่ดาวอวดโฉมเฉิดฉัน ทดแทนที่ตกอยู่ในหมู่เมฆฝนมาครึ่งคืน
ผมนั่งมองท้องฟ้าอย่างไร้จุดหมายข้างๆ มีเธอผู้หญิงคนนั้น หมอกที่แสนเรือนราง
"ฟ้าสวยจัง" เธอพูด ผมได้แต่อืม รับคำของเธอ
"พี่อ้วนรู้ไหม หมอกรู้สึกเหมือน เดจาวูนะ หมอกรู้สึกว่า หมอกเคยมานั่งกับพี่อ้วนอย่างนี้นะ" เธอหันหน้ามามองผม
"เหรอ"ผมพูด ในใจกลับไปนึกถึงเหตูการณ์เมื่อสองปีที่แล้ว เรามานั่งกันแบบนี้ แต่คนละสถานที่ คนละเวลา วันที่ผมบอกว่ารักเธอครั้งแรก แต่กระนั้นผมไม่รู้ว่าเธอจำมันได้หรือเธอคิดว่ามันเป็นความฝันกันแน่ แต่เธอก็ปลุกผม ด้วยเรื่องราวของเธอ....... เรื่องราวที่ทำให้เธอมาอยู่กับผมวันนี้
หลายคนอาจจะเดาได้ เธอทะเลาะกับเขาอีกแล้ว ไม่รู้สิ ว่าผมทนได้ยังไง
เธอยังคงเหมือนเดิม ไม่สิพวกเรายังคงเหมือนเดิม เธอพูดๆๆๆ ผมก็ฟังๆๆๆ
เธอได้แต่พรำ่ด่าว่าเขา(น้องของผม) ว่าเลวอย่างไร ทำอะไรกับเธอบ้าง อย่างที่พูดผมก็ ได้แต่ฟังและฟังว่าเธอรักเขาแค่ไหน ฟังว่าเธอจะตัดใจ เธอจะไม่กลับไปอีกแล้ว ฟังด้วยหัวใจโชกเลือด และสมองที่ว่างเปล่า
..........................................
"หมอกง่วงขอนอนก่อนนะ" เธอพูดเสร็จก็หลับไปบนเบาะข้างๆ ผมห่างกันเพียงกระปุกเกียร์กั้น ผมมองเธอจนเสียงลมหายใจเธอสม่ำเสมอ ผมแอบมองเธอจนไม่รู้ว่า ตัวเองหลับไปเมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีผมรู้สึกถึงอากาศที่อ้าวขึ้น และความรู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองอยู่ ผมทำท่าเหมือนคนค่อยๆ ตื่น ผมรู้ว่าคนข้างๆแกล้งทำเป็นนอนต่อไป ผมหันไปมองเธอ เธอแกล้งหลับ ผมรู้เพราะลมหายใจเธอไม่ได้สม่ำเสมออีก แล้วเธอก็ตื่นขึ้นมา
"อรุณสวัสดิ์" ผมพูดทักทายเธอ
...........................................
"พี่อ้วนเรามาทำบุญกัน" เธอพูดพลางชูชุดใส่บาตรที่ซื้อมา "อย่างน้องชาติหน้าเราจะได้เจอกันอีก"
"ซวยละสิ" ผมแกล้งทำหน้าตาเหรอหรา
"พี่อ้วนบ้า" เธอทุบท่อนแขนผมเบาๆ
.......................................................
ผมไม่รู้ว่าพระท่านจะคิดยังไง แต่ท่านต้องคิดแน่ๆ เพราะผมกับเธอไม่ได้อยู่ในสภาพที่จะมาใส่บาตรกัน
"อายุวัณโณ สุขัง พลัง" พระท่านกล่าวเสร็จท่านก็จากไปทิ้งให้ผมกับเธอยืนมองหน้ากัน
"ชาติหน้า เราก็ได้เจอกันอีกละ" เธอพูด ผมได้แต่หัวเราะแกนๆ
.........................................................

ตกบ่าย ผมตื่นขึ้นมา เช็คFace bookตามปกติ แล้วก็เหลือบไปเห็นข้อความหนึ่ง ผมชาทั้งตัว สมองอืออึง หัวใจถูกกรีดเป็นแผล
" หมอก กำลังคบหา ดูในกับ เอ(น้องของผม) "

ผมได้แต่ยิ้ม ยิ้ม ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยเลือดหยดหยาด
"อรุณสวัสดิ์ ตะวัน" ผมกล่าวกับตัวเอง แล้วยิ้ม
"อรุณสวัสดิ์ ฝันกลางฤดูร้อน"
........................................................
จบแล้วครับ....................

................
ขอโทษที่ส่งช้าครับพอดี เน็ทที่บ้านไม่ ดีประจวบกันแอบหนีเที่ยว ครับ อิอิ

ดูเรื่องอื่นได้ที่บล็อกของท่านเป็ดสวรรค์นะครับ

Create Date : 07 พฤษภาคม 2555 Last Update : 7 พฤษภาคม 2555 16:00:56 น. Counter : 726 Pageviews.		3 comments
Share Tweet