เปิดไปเจอภาพเหล่านี้แล้วชอบค่ะ เค้าว่ากันว่าถ้าใครเป็นแบบนี้แล้วไม่เกิดผลดีกับตัวเอง และทำให้เกิดความทุกข์มากมาย ถ้าใครอยากทุกข์มากๆ ก็ทำเข้าไว้ค่ะ แต่ถ้าใครคิดว่าไม่อยากทุกข์ต่อไปอีกแล้วก็ ละ ลด เลิก ดีกว่าค่ะ

ความเฉื่อยชา

เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต ความจริงแล้วความเฉื่อยชามีส่วนดีตรงที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมากมาย และไม่เกิดความกดดันตัวเองที่ต้องทำอะไรให้ต้องแสวงหาความสำเร็จเพื่อให้เกิดความสำเร็จด้วย และทำให้เป็นคนเชื่อโชคชะตาฟ้าลิขิตจนเกิดความล้มเหลวในที่สุดและมีคนบอกว่า คนที่เฉื่อยชามักเป็นเช่นนี้ค่ะ....

1. ชอบสงสารตัวเอง
2. ชอบโทษสิ่งรอบตัว
3. ชอบเชื่อในโชคชะตา
4. ชอบความสมบูรณ์มากกว่าลงมือทำเอง
5. ชอบเชื่อว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้ดี
6. ชอบคิดอะไรเข้าข้างตัวเองเสมอ

ความโกรธแค้น

ไม่ต่างอะไรกับกำแพงสูงที่ค่อยๆ สร้างขึ้นมาเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องเจ็บปวด ผิดหวัง โศกเศร้าเสียใจ เป็นการปิดขังตัวเองให้จมอยู่กับความทุกข์ และยิ่งเก็บความโกรธแค้นไว้นานเท่าไร ก็ทำให้เครียด นอนไม่หลับ สุขภาพก็จะทรุดโทรม เป็นผลเสียทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต และเชื่อมั๊ยว่า คนที่ทำให้เราเกิดอาการแบบนี้ เค้าไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเขาทำให้เรารู้สึกแย่ เคยได้ยินเพลงนี้ป่ะคะ "ไม่มีอะไรจะทำร้ายเรา ได้เท่ากับเราทำตัวของเธอเอง" ก็เราไม่ใช่หรือที่ทำร้ายตัวเอง ควรปล่อยวางความโกรธแค้นให้เร็วที่สุดยิ่งเร็วเท่าใด ความเสียหาย ความทุกข์ที่จะเกิดตามมาก็จะลดลงเร็วเท่านั้น และเครื่องมือที่ทำให้เราสามารถปล่อยวางก็มีเพียงอย่างเดียว คือ “การให้อภัย” การให้อภัยไม่ใช่การกระทำของคนจนตรอกหรือคนอ่อนแอ อาจจะดูว่ายาก แต่ก็ไม่ยากเกินกำลังคนที่คิดจะพัฒนาจิตใจตนเองให้ยอมรับกับคำนี้ได้

ความตระกละ

หรือการกินอะไรมากไปเกินความจำเป็น ควรกินแค่พออิ่ม พอเพียงกับที่ร่างกายต้องการ ถ้าทานมากก็จะส่งผลให้อ้วนทำให้เกิดโรคต่างๆ ได้ วันหนึ่งๆ ควรกินอาหารให้ครบ 5 หมู่ดังนี้

หมู่ที่ 1 นม ไข่ เนื้อสัตว์ต่างๆ ถั่วเมล็ดแห้ง และงา ซึ่งจะช่วยให้ร่างกายเจริญเติบโต แข็งแรง และช่วยซ่อมแซม ส่วนที่สึกหรอ

หมู่ที่ 2 ข้าว แป้ง เผือกมัน น้ำตาล ให้พลังงานแก่ร่างกาย

หมู่ที่ 3 พืชผัก ต่างๆ เพื่อเสริมสร้างการทำงานของร่างกายให้เป็นปกติ

หมู่ที่ 4 ผลไม้ต่างๆ ให้ประโยชน์ เช่นเดียวกับหมู่ที่ 3

หมู่ที่ 5 น้ำมันและไขมันจากพืชและสัตว์ ซึ่งจะให้พลังงานและความอบอุ่นแก่ร่างกาย

ในวันหนึ่งๆ เราจะต้องเลือกกินอาหารให้ครบทั้ง 5 หมู่ ในปริมาณที่พอเหมาะและในแต่ละหมู่ ควรเลือกกินให้หลากหลาย เพื่อให้ได้สารอาหารต่างๆ ครบตามต้องการของร่างกาย อันจะนำไปสู่การกินดีมีผลให้เกิด "ภาวะโภชนาการดี"

ความอิจฉาริษยา

มนุษย์มีความอิจฉาริษยากันทุกคน แต่แตกต่างตรงมีมากหรือน้อยต่างกันใครมีมากจะแสดงออกจนเห็นได้ชัด เมื่อแสดงออกบ่อย ๆ ก็เข้าข่ายเป็นนิสัย เป็นสันดานอิจฉาริษยาถ้ามาอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม ก็จะเข้าข่ายอันธพาล พร้อมจะแสดงความก้าวร้าว ทำลาย ทำร้ายคนอื่นที่เขาอิจฉาริษยาได้ง่ายความอิจฉาเป็นความรู้สึกที่ไม่อยากเห็นคนอื่นได้ดี กลัวว่าเขาจะดีเด่นเกินหน้าหรือเท่ากับตนจึงทนไม่ได้ ส่วนความริษยาเป็นนิสัยที่เวลาเห็นคนอื่นได้ดีแล้วทนไม่ได้ มักจะเกิดลักษณะริษยา อาฆาต คือ การคิดแค้น เพราะไม่อยากให้ใครได้ดีเรามักจะใช้คำสองคำนี้รวมๆ กัน คืออิจฉาริษยา

ความลุ่มหลง

ความลุ่มหลงและความโลภก่อให้เกิดปัญหาต่างๆมากมาย เพราะความลุ่มหลงและความโลภจะเป็นตัวสะกัดกั้นมนุษย์จากการเป็นคนดี และความลุ่มหลงจึงเป็นตัวกำหนดให้คนเราเกิดความทุกข์และความสุขได้

ความโลภ ความอยาก

“ความโลภ” คือ ความอยาก หรือความต้องการ ที่มีอยู่แล้วในคนทุกคนที่ยังเป็นปุถุชนทั่วไป ทำอย่างไรถึงจะจัดการความโลภออกไปจากใจเราได้ ก็ด้วยการจัดการความโลภ เพื่อไม่ให้มันมาก่อความเดือดร้อนวุ่นวายแก่ชีวิตของเราทุกคนมากเกินไปนั้น ซึ่งสามารถทำได้ดังนี้คือ

1. ต้องรู้ทันธรรมชาติของความโลภ ว่าไร้ขีดจำกัด ถ้าไม่อยากให้เกิดความโลภ ก็ต้องรู้จักคำว่า “พอ”

2. ต้องเปลี่ยน “ท่าที” ความต้องการ ให้รู้จักว่าสิ่งไหนเป็นความต้องการที่แท้จริง หรือเป็นความต้องการแบบเทียมที่ไม่มีที่สิ้นสุดค ก็คือต้องการในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองจริงๆ เท่านั้น

3. แสวงหาความสุขได้จาก
- ความสุขจากความมีปัจจัย 4 ขั้นพื้นฐาน
- ความสุขจากความดี ด้วยการบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ หรือเป็นผู้ให้
- ความสุขจากความรู้ ด้วยการแสวงปัญญาและใช้ปัญญาให้ถูกทาง
- ความสุขจากความสงบ ด้วยการหมั่นสมาธิภาวนา
- ความสุขจากความเป็นอิสระจากความอยากที่แท้จริง

เย่อหยิ่ง

เป็นพฤติกรรมเชิงลบ หมายถึง "การไว้ตัว ไม่ยอมลดตัว เพราะหยิ่งในศักดิ์หรือฐานะของตน" คนลักษณะนี้ จะไม่ยอมคบใครที่ต่ำกว่า เพราะคนชนิดนี้ มักจะชอบ "ถือดี" (ทะนงตัว อวดดี สำคัญว่ามีดีในตน) "ถือเขาถือเรา" (ถือว่าเป็นคนละพวก แบ่งพรรคแบ่งพวก ถือเขาถือเรา) "ถือท้าย หรือ ถือหาง" (เข้าข้างพวกเดียวกัน) พวกเดียวกัน หากมีใครไปขัดใจแข็งข้อกับเขา เขาก็จะ "ถือสา" (ยึดเอาเป็นเรื่องเป็นราว ถือเอาเป็นโทษ) "ถือโกรธ" (คุมแค้น ผู้ใจโกรธ) และอาจจะ "ถือโอกาส" (ฉวยโอกาส) กำจัดคนที่เป็นปรปักษ์ให้พ้นหน้าหรือพ้นทางไป !

ความทะนง หรือ การ "ถือตัว" เป็นความเย่อหยิ่งที่มุ่งทำลายล้าง ทำลายผู้อื่นและตัวเอง ไม่ก่อประโยชน์อันใด ซึ่งตรงกันข้ามความทะนงที่สร้างสรรค์ก็มี สังคมยังต้องการคนทะนงในทางบวก ที่หยิ่งในเกียรติของตัว พวกนี้เขาจะไม่ยอมทำอะไรที่ทำให้คนอื่นดูถูกเหยียดหยามวงศ์ตระกูลหรือเกียรติของตนเอง และคนแบบนี้ไม่ต้องให้ผู้อื่นมาคอยจ้ำจี้จ้ำไช เพราะเขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงในหน้าที่ของตัวเอง เขาไม่คำนึงถึงว่าจะมีใครเห็นในสิ่งที่เขากระทำหรือไม่ เขาไม่สนด้วยซ้ำว่า จะมีคำชมเชยยกย่องหรือรางวัลสำหรับเขาหรือไม่ คนเช่นนี้จะทำงานในความรับผิดชอบอย่างดีที่สุด

เห็นพื้นทรายสีแดงไหม...ดูสิพื้นทรายยังอยากเปลี่ยนสีเป้นสีแดง..เพราะธรรมชาติได้เรียนรู้ว่า...สีแดงเป็นสีที่ดีมีความจริงใจและอยากให้ทุกอย่างถูกต้อง ไม่บิดเบี้ยวคดโกง คดงอเหมือนสีบางสี...

ไม่พอๆ นี่ก็อุตส่าห์แซมสีแดง เช่นกัน เห็นมั๊ยแม้แต่ธรรมชาติยังเป็นใจที่จะเลือกสีแดง...แล้วทำไมใครหลายๆ คนถึงยังหลงผิดยอมรับใช้คนหลอกลวง โป้ปดมดเท็จอยู่อีกเล่า (บรรยายแบบภาพพาไป ใครไม่ชอบก็ไม่ต้องดูไม่ต้องอ่านค่ะ).........555555555.....