Welcome to my blog…………..http://cookie-nim.bloggang.com
Be my guest I baked I churned I cooked I quilted I made I traveled
Shangri La มนต์เสน่ห์...ดินแดนสุดขอบฟ้า 8



การเดินทางวันที่ 6 ต่อ

ระหว่างทางกลับเราแวะชมวัดเฟยไหล วัดลามะเล็กๆแต่เก่าแก่และสวยงามตามแบบวัดทิเบตโดยเฉพาะตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่บริเวณนั้น เบื้องล่างมองเห็นหุบเหวที่มีแม่น้ำหลินชางไหลเลี้ยวลดคดเป็นงูเลื้อย พวกเราเดินชมภาพวาดในวิหารกันและหมุนกงล้อมนต์ที่อยู่รอบๆวิหารจนครบ จากนั้นพากันกลับไปเก็บกระเป๋าที่โรงแรมเพื่อเดินทางกลับไปจงเตี้ยน


ด้านหลังวัดเฟยไหล มองจากทางเดินลงไปวัด











บ้านนี้อยู่ตรงปากทางเดินลงไปวัด น่ารักดี





ระหว่างเดินทางกลับเส้นทางเดิมที่เรามาเมื่อวาน แต่วันนี้ไม่ต้องเร่งงรีบแล้ว ไกด์เองก็ดูเหมือนจะอยากชดเชยให้เราที่เราไม่ได้ไปหมิงหย่งกัน จึงบอกว่าถ้าชอบตรงไหนอยากแวะถ่ายรูปก็ให้บอกได้เลย คราวนี้เราเลยแวะหลายจุดหน่อย ถ่ายรูปกันไปตลอดทาง


























ก่อนถึงจงเตี้ยนรถจอดเพื่อให้เรามีเวลาถ่ายรูปและชื่นชมกับทะเลสาบนาพาไห่ที่ขาไปไม่ได้แวะ
ทะเลสาบนาพาไห่ยามบ่ายจัดดูสงบเงียบ มองเห็นริ้วน้ำที่เคลื่อนไปตามแรงลมธรรมชาติสะท้อนแสงอาทิตย์ยามบ่าย สวยงามมาก สมควรแก่เวลาก็ออกเดินทางต่อกันเกรงว่าถึงจงเตี้ยนค่ำเกินไปจะไม่ได้ชมเมืองเก่าจงเตี้ยนกันอีก








เมืองเก่าจงเตี้ยน ถึงจะดูไม่เก่าเหมือนลี่เจียง เพราะส่วนใหญ่เพิ่งสร้างหรือปรับปรุงขึ้นมาใหม่ บ้านแต่ละหลังสร้างด้วยไม้มีเสาบ้านขนาดใหญ่ ประตูแบบบานเฟี้ยมที่บรรจงแกะสลักอย่างสวยงาม รวมไปถึงกรอบหน้าต่างและบานหน้าต่างแกะสลักด้วยลวดลายแบบทิเบต บรรยากาศดูสงบกว่าลี่เจียงมากทีเดียว เราเดินชมเข้าไปเรื่อยๆ สองข้างทางเป็นร้านขายของที่ระลึกไม่ต่างจากลี่เจียง แต่สินค้าที่ขายส่วนใหญ่ดูเป็นงานฝีมือจากท้องถิ่นมากกว่าที่ลี่เจียง ส่วนใหญ่จะมีส่วนประกอบที่ทำจากขนหรือหนังจามรี





บ้านนี้อายุ 400 ปี





ร้านอาหารและGallery ข้างนอกเก๋





ข้างในก็สวย แอบถ่ายค่ะที่จริงเขามีประตูปิดอีกชั้นหนึ่งจังหวะคนเปิดพอดี





เมื่อเดินไปจนสุดทางอีกด้านหนึ่งของหมู่บ้าน จะมองเห็นวัดตั้งอยู่บนเชิงเขา วัดนี้มีกงล้อมนต์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก เมื่อเดินขึ้นบันไดไป 151 ขั้น(น้องแพรสาวน้อยวัย 7 ขวบขวัญใจทริปนี้เป็นผู้นับ) จะพบวิหารแบบทิเบตตั้งอยู่ ถัดจากวิหารจะเป็นลานกว้างที่เป็นที่ตั้งของกงล้อมนต์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก กงล้อมนต์นี้ต้องใช้คนช่วยกันหมุนอย่างน้อยห้าหกคนจึงจะเริ่มหมุน เนื่องจากขนาดอันใหญ่และหนัก จากลานกว้างของวัดจะมองเห็นตัวเมืองจงเตี้ยนทั้งส่วนเมืองเก่าและเมืองใหม่ได้อย่างชัดเจน ถ้าอากาศดีจะมองเห็นได้ไกลถึงวัดซงจ้านหลินที่ตั้งอยู่ทางด้านเหนือของเมืองเลยทีเดียว จากจุดนี้จะเห็นได้ชัดเจนถึงการเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในที่ราบกลางหุบเขาที่ถูกโอบล้อมด้วยเทือกเขาสูงชันอันสลับซับซ้อนโดยมีเทือกเขาหิมะเป็นปราการโอบล้อมด้านนอกสุด





ลงจากวัดเราพากันเดินเที่ยวชม ถ่ายรูปเมืองเก่า อาคารบ้านเรือนรวมถึงร้านค้าต่างๆกัน อีกพักใหญ่ก่อนจะอำลาเมืองเก่าจงเตี้ยนเพื่อไปทานอาหารเย็นกัน โดยอาหารเย็นในวันนี้เราไปทานกันที่โรงแรม ZA XI DE LE HOTEL ที่เราเคยพักและฝากกระเป๋าใบใหญ่ไว้ แต่คืนนี้เราไม่ได้พักที่โรงแรมนี้เนื่องจากเราเปลี่ยนโปรแกรมกะทันหันทางทัวร์เลยต้องหาโรงแรมอื่นให้เราพักกัน โดยโรงแรมที่เราจะพักในคืนนี้ตั้งอยู่กลางเมืองจงเตี้ยนเลยทีเดียว





ปิดท้ายวันนี้ด้วยภาพหนูน้อยหมวกแดงในเมืองเก่าจงเตี้ยน





Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2550 7:40:22 น. 6 comments
Counter : 1604 Pageviews.

 
เหมือนนั่งดูหนังจีนกำลังภายในสักเรื่อง
สวย ขลัง ดูมีมนต์เสน่ห์ ค่ะ

ชอบบ้าน 400 ปีจังเลย


โดย: malarn cha วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:16:35 น.  

 
อืมมมมมม.....



ชอบจัง

อยากไปเที่ยว แบบนี้มั่ง


โดย: พนบ. วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:24:03 น.  

 
รูปวิวสวย ๆทุกรูปเลย

เมืองเก่าจงเตี้ยน บ้านเรือนเขาสวยดีจังค่ะ



โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:46:35 น.  

 
สวยทุกรูปเลยพี่ตุ๊ก
แวะมาลงชื่อก่อนเดี๋ยวค่อยกลับมาอ่าน
ป.ล.หมวกที่ให้ได้เอาไปใส่มั่งป่าวคะ


โดย: Kidnapper IP: 124.121.194.171 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:01:33 น.  

 
ว้า .. เสียดายจังนะคะ ไม่ได้ไปเหยียบเหมยลี่ซะงั้น .. แต่ขนาดไม่ได้ไป วิวส่วนอื่นก็สวยไม่แพ้กันค่ะ

ภาพที่มีเขาแท่งๆ บนยอดแปลกดูสวยแปลกตาดีนะคะ

ระหว่างรอตอนต่อไป กลับไปอ่านตอน 1 ใหม่ดีกว่า


โดย: ขอโทษนะคร้าบฯ IP: 125.25.222.152 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:52:31 น.  

 
คุณmalarn cha ก่อนไปเที่ยวเวลาเห็นภาพลี่เจียงกับจงเตี้ยนก็นึกแบบนั้นเหมือนกันค่ะ แต่พอไปเดินจริงๆแล้วคนละบรรยากาศกันเลย

คุณพนบ. มีโอกาสไปเที่ยวนะคะ

คุณนางฟ้าฯ บ้านใช้ไม่แกะสลักมาตกแต่งสวยมากค่ะแต่ไม่รุ้ขนไม้มาจากไหนเยอะแยะ

หนุ่ย หมวกเอาไปแต่ไม่ได้ใส่ อิอิ เพราะหนาวมากกก ใส่วูลยังเอาไม่อยู่เลย

คุณขอโทษฯ นี่แหละค่ะข้อเสียของทริปเส้นทางนี้ เราไม่สามารถคาดเดาธรรมชาติได้เลย นึกปลอบใจตัวเองก็คิดว่าเรากลับมาปลอดภัยก้ดีแล้ว อ่านเจอหลายคนที่เคปก็จะเจอปัญหาแบบนี้เหมือนกันค่ะ







โดย: Cookie Nim วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:26:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Cookie Nim
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 71 คน [?]




ขอสงวนสิทธิ์ภาพถ่ายทุกภาพในบล็อคนี้

มีหลายๆคนสงสัยว่าทำไมต้อง Cookie Nim (คุกกี้นิ่ม)
ที่มาของชื่อนี้มาจากชอบกิน soft cookie มาก หัดทำขนมใหม่ๆก็เริ่มจากเจ้านี่แหละ พอมาเล่นเนทนึกชื่อไม่ออก ก็เลยใช้ คุกกี้นิ่ม ตั้งแต่นั้น

หลุดพ้นจากการเป็นมนุษย์เงินเดือน ทำให้มีเวลาว่างทำอะไรๆที่ชอบมากขึ้น ทำขนม ทำสบู่ และทำงานฝีมือ ถึงแม้ว่าสิ่งที่ชอบนั้นจะไม่ก่อให้เกิดรายได้เท่ากับเงินเดือนที่เคยได้ แต่ก็มีความสุขที่ได้ทำ
ทั้งนี้ต้องขอขอบคุณผู้มีอุปการะคุณคนเดียวของเรา ซึ่งก็คือ"คุณพ่อบ้าน" นั่นเอง

สำหรับเพื่อนๆที่อยากได้ภาพ หรือบทความในบล็อกนี้ไปใช้ในทางบริสุทธิ์ใจ เช่น อยากนำไปตกแต่งบล็อคของคุณ หรือสูตรขนมไปทำแล้วเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้หาผลประโยชน์ส่วนตน จขบ.ยินดีค่ะ รบกวนแค่อ้างอิงแหล่งที่มาสักหน่อยเท่านั้น
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
1 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Cookie Nim's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.