|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เสี่ยงกับความฝันที่หวังวาดเอง
สิ่งที่ทำเพื่อตัวเองจะตายไปพร้อมตัวเรา สิ่งที่ทำเพื่อคนอื่นจะยังคงอยู่ตลอดไป
ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมาได้ครึ่งหนึ่งตามอายุขัยเฉลี่ยของผู้ชายไทยแล้ว ระยะทางขนาดนี้ก็ไกลพอดูนะ หันมองกลับไปข้างหลังอาจมองไม่เห็นใครอีกหลายคนที่กำลังตามๆเรามา เราโชคดีนะที่เดินทางมาได้ขนาดนี้ แต่เมื่อมองอีกทีไปเบื้องหน้า หลายๆคนกำลังทิ้งห่างเราออกไปทุกทีๆ ไม่ใช่เพียงแค่ห่างด้วยระยะการเดินทางของชีวิต เขาห่างเราออกไปซึ่งใกล้กับความสำเร็จมากกว่าเรา และหลายคนก็ได้พบแล้วกับความสุขที่แท้จริงของมนุษย์ที่พึงจะมี มีความรัก มีครอบครัว มีเงิน มีทอง มีบ้าน มีที่ดิน มีรถยนต์ และมีความสุข ต่างคนก็ต่างยังมีความหวังว่าจะอยู่กับความสุขที่ได้มาครบถ้วนแล้วให้เนิ่นนานที่สุดและมีๆๆเพิ่มยิ่งขึ้นไป
หันมามองตัวเราเอง เมื่อสำรวจสิ่งรอบกาย สิ่งที่กล่าวมาก่อนหน้า เรายังไม่มีแม้เพียงสักอย่างเดียวเลย และยังคงไปไม่ถึงสิ่งที่วาดฝันอีกต่อไปเรื่อยๆ เรายังเท่าทุน คือไม่ได้สิ่งใหม่ใดๆเพิ่ม และไม่ได้เสียสิ่งใดไป(เพราะไม่เคยมีมาก่อนทั้งสิ้น) ถ้าพูดปลอบใจตัวเองหน่อย คงต้องบอกว่า "ไม่แย่กว่าคนอื่นก็ดีแค่ไหนแล้ว"
ความรัก น่าจะคือแรงผลักดันสำคัญที่จะนำพาให้ก้าวไปถึงการมีสิ่งต่างๆได้(เร็วขึ้น) ผมเชื่ออย่างนั้นนะ และเท่าที่เห็นหลายครอบครัว(ที่มีพร้อมและอบอุ่น)ก็ร่วมกันสร้างความฝันโดยเริ่มต้นจากความรักเช่นกัน
ผมกำลังจะซื้อคอนโดฯห้องหนึ่งซึ่งราคาไม่แพงนัก ถ้าผมได้ครอบครองของสิ่งนี้ ผมก็จะเริ่มมีกับเขาบ้างแล้ว เพราะความรักหรือเปล่า? ที่เริ่มนำพาสิ่งเหล่านี้มาหาผม สาเหตุที่ผมจะซื้อคอนโดฯ มันมาจากหลากปัจจัย - เราจะมีที่อยู่เป็นของตัวเองสักที - ดีกว่าเช่า(อพาร์ตเม้นท์)เขาอยู่แล้วไม่ได้อะไร - ใกล้ที่ทำงาน - ประหยัดค่าเดินทางกว่าที่เดิม แต่ว่าที่บอกมาข้างบน มันคือเหตุผลหลอกๆ ที่พอจะสามารถใช้บอกกับคนทั่วไปได้ว่า ทำไม?ต้องเป็นคอนโดฯ ทำไม?ถึงเลือกที่จะซื้อแถวนั้น
ส่วนเหตุผลจริงๆของผม และผมก็รู้อยู่คนเดียวก็คือ ที่นั่นจะอยู่ใกล้กับบ้านของคนที่ผมรัก ซึ่งมีระยะห่างกัน ถ้าวัดจากแนวตรงคงไม่ไกลเกินกว่า 500 เมตร. หรือห่างกัน 2 ซอย ซึ่งเท่ากับ 1 ป้ายรถเมล์ในการคมนาคมทางรถ
คนรักกันต้องใกล้กันที่ใจไม่ใช่ที่กาย ใครๆก็ว่าแบบนี้ทั้งนั้น แต่สำหรับผมถ้าเรารักกันหรือเธอรักฉันจริง ผมก็คงเห็นด้วยกับคำพูดเช่นนั้น แต่เรายังไม่ใช่แบบนั้น
ไหนอุปสรรคจากคนแวดล้อมรอบข้างทั้งหลาย ซึ่งไม่เคยมีใครยอมรับรู้เรื่องเรา ไหนจะสิ่งอื่นๆที่ผมยังรอเวลาให้ใครๆได้พิสูจน์ เหตุนี้ผมจึงทำได้เพียงเพิ่มระยะเวลา(ที่ได้อยู่ด้วยกัน)ระหว่างเราให้มากขึ้นเกี่ยวใจเธอเอาไว้ให้คงอยู่ตลอดไป ไม่อยากให้ความผูกพันที่นับวันเหลือน้อยให้มันลดน้อยลงไปอีก
ผมไม่ได้ต้องการทำเพื่อให้ใครมารับรู้ว่าเราคบกันหรือไปมาหากัน ผมทำก็เพื่อเราสองคนที่จะรู้กันเพียงสองเรา ว่ามันจะเป็นที่ของเรา เราจะแต่งห้อง(เล็กๆ)ของเราให้น่าอยู่ และเราจะได้เจอกันบ่อยขึ้น ทำกับข้าวกินกันอย่างเอร็ดอร่อย และเธอจะไม่ต้องรีบกลับบ้านก่อนสองทุ่มเหมือนที่ผ่านๆมา ...... ทั้งหมดนั้นคือความคิดของผมเองฝ่ายเดียว
ฝันที่ผมแอบวาด ก็สำเร็จลุล่วงไปทีละขั้น ละเลงสี เก็บรายละเอียด(ในความฝัน)จนได้ภาพที่สมบูรณ์แบบ ผมแอบยืนย้มกับผลงานและเตรียมหาซื้อกรอบสวยๆมาใส่ให้มันดูดี... แต่ภาพที่ผมตระเตรียมไว้กลับถูกสายลมใจร้ายพัดไปหล่นลอยอยู่ในลำคลองสีสันละลายไปกับสายน้ำ....เจ้าของห้องเปลี่ยนใจจะอยู่ที่ห้องนั้นต่อ จึงขอยกเลิกนัดเซ็นต์สัญญาซื้อ-ขายไปเมื่อวานนี้.
ผมไม่เสียใจ ไม่ได้ผิดหวังกับความฝันที่ก่อตัวทิ้งไว้ เพราะผมรู้ว่า วันข้างหน้าจะเป็นคำตอบที่บอกผมเองว่าการไม่มีที่แห่งนั้นในวันนี้คือสิ่งที่ถูกต้องแล้วสำหรับผมหรือเปล่า ก็อาจเป็นไปได้....ใครจะไปล่วงรู้ ว่า อีก 5-6 ปีข้างหน้า ผมอาจต้องฝึกความอดทนเพื่อพบกับความเจ็บปวดที่มากว่า ถ้าวันนั้น(ในอนาคต) คนที่ผมรักขับรถไปรับ-ส่งลูกสาวของเธอที่โรงเรียน ซึ่งผมต้องสัญจรผ่านไปมาทุกวัน เด็กน้อยน่ารักคนนั้นคงต้องยกมือไหว้สวัสดีผม สวัสดีคุณลุง...ก่อนสิคะ ซาหวัดดีค่าคุณลุง....เมื่อไหร่คุณลุงจะแต่งงานคะ ผมขอดีใจกับวันนี้ ถ้าหากจะต้องมีวันนั้นจริง
หรือนี่อาจเป็นความหวังดีจากเบื้องบนที่หวังดีต่อผม...ไม่ให้เดินทางไปพบบางสิ่งที่จะเจ็บปวด ให้มากไปกว่าวันนี้....

Create Date : 24 สิงหาคม 2549 |
Last Update : 25 สิงหาคม 2549 10:34:51 น. |
|
10 comments
|
Counter : 513 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: สายลมอิสระ วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:19:45:38 น. |
|
|
|
โดย: กระจ้อน วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:20:37:51 น. |
|
|
|
โดย: ดาริกามณี IP: 125.24.141.134 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:9:08:34 น. |
|
|
|
โดย: ระจัน (ต้นตุลา ) วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:11:14:27 น. |
|
|
|
โดย: ~~* สุ่มสี่ ! ~~* (random-4 ) วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:15:56:01 น. |
|
|
|
โดย: คนไม่มีค่า วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:21:39:18 น. |
|
|
|
โดย: อัญชา วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:22:08:53 น. |
|
|
|
โดย: องุ่น IP: 58.136.50.147 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:8:14:40 น. |
|
|
|
โดย: นางสาวอาร์ต วันที่: 29 สิงหาคม 2549 เวลา:8:10:02 น. |
|
|
|
โดย: จขบ. IP: 221.128.99.149 วันที่: 29 สิงหาคม 2549 เวลา:9:25:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
"ชลสิทธิ์" และ "ชลสิทธิ์ วรสินธุ์" เป็นนามปากกาในการเขียนของ"อนิรุจน์ มั่งคั่ง" งานเขียนงานประพันธ์ที่สร้างสรรค์ขึ้นทุกประเภท ที่ปรากฏในเวบไซด์นี้ได้รับความคุ้มครองสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537(มาตรา15)
|
|
|
|
|
|
|
|