Bloggang.com : ชลสิทธิ์ : ซวย:บางเรื่องที่คุณมิอาจปฏิเสธ

ซวย:บางเรื่องที่คุณมิอาจปฏิเสธ

เมื่อกำลังยืนรอจะข้ามถนนตรงทางม้าลาย รถแท็กซี่ที่วิ่งมาระดับความเร็ว 60 กิโลเมตร/ชั่วโมง ก็ดันผ่อนคันเร่งชะลอความเร็ว คงกะว่าเราจะโบกเป็นผู้โดยสารมั้งทำให้เราเองเสียจังหวะการคาดคะเนระยะปลอดภัย

ตอนที่เราต้องการเรียกหาแท็กซี่ ไม่ยักจะมีวิ่งมา คันที่วิ่งมาก็จะมีผู้โดยสารนั่งอยู่แล้ว

เมื่อเดินขึ้นสะพานลอยหันมองซ้ายขวา มันทำไมมีแต่เราใช้สะพานลอยคนเดียว ชักไม่มั่นใจในความดีที่ปฏิบัติ คนแถวนี้เขาใช้สะพานลอยกันหรือเปล่า

ยืนรอรถเมล์อยู่ที่ป้าย รถเมล์สายที่เราต้องการขึ้น ทำไมไม่มา ทำไมมันรอนานอย่างนี้

เดินไปซื้อไอติมแท่งกิน ระหว่างรอเงินทอนรถเมล์สายที่เรารอจะวิ่งมา แล้วเราก็วิ่งไปตามไม่ทันเพราะตังค์ทอน

ตอนกินไอติมได้เพียงครึ่งแท่ง รถเมล์ก็จะมาอีกที ทีนี้ดันมากันสองคัน ไอติมก็กินไม่หมดโยนทิ้ง

เมื่อเลือกขึ้นรถเมล์คันหลัง นึกว่าจะมีที่นั่งว่างแต่คนแน่นกว่าคันแรกเสียอีก แต่ถ้าเราขึ้นคันแรกเพราะความรีบ คันที่อยู่ข้างหลังมันจะวิ่งแซงคันของเราไปอีกแน่นอน

เมื่อได้ที่นั่งจะได้นั่งแค่แป๊บเดียว ป้ายหน้าคงจะมีเด็กขึ้นมาหรือไม่ก็คนแก่ เราต้องลุกเสียสละเก้าอี้ และจะมีเสียงเด็กร้องงอแงเป็นเพื่อนร่วมเดินทางเกือบทุกครั้ง

คนกลิ่นตัวแรงขึ้นมาบนรถ ที่นั่งจะเต็มหมดเขาปล่อยอานุภาพกลิ่นรบกวนคนไปทั่วรถเพราะเขาไม่มีที่นั่ง ถ้าได้นั่งเข่าจะอยู่ด้านหน้าต้นลม

ป้ายหน้าจะมีคนลงเยอะ แต่จะไม่มีใครอยากลุกขึ้นเพื่อไปกดกริ่งก่อนเพราะจะรู้สึกเสียเหลี่ยมเหมือนถูกเอาเปรียบ

โทรศัพท์มือถือจะดังระหว่างกำลังจะลงรถ

เราต่อรถอีกครั้ง รถเมล์สายที่เราเพิ่งลงมาจะวิ่งเข้าป้ายบ่อยมาก ต่างกับตอนที่เรารอขึ้นตอนแรก ส่วนสายที่เรารอต่อรถก็ต้องรอต่อไป

ควักบุหรี่ออกมาจุดไฟสูบ พอดูดได้สอง-สามปื้ด รถเมล์สายที่เรารอจะวิ่งมาก็ตอนนี้แหละ

คนที่เรานัดไว้จะโทรมาหาก็ตอนนี้ระหว่างที่เรารีบดับบุหรี่โยนทิ้งวิ่งรี่ขึ้นรถ

สายที่โทรเข้ามาเมื่อครู่จะ Missed calls เงินในโทรศัพท์จะหมดในตอนนั้นและโทรออกไม่ได้ แต่ถ้าโทรได้ปลายสายจะบอกไม่ได้เปลี่ยนแปลงนัดเพียงแต่โทรมาถามว่าถึงหรือยังเพราะเขากำลังจะออกจากบ้าน

กลัวลงรถไม่ถูกป้ายฝากให้กระเป๋ารถเมล์ช่วยบอกเมื่อถึง กระเป๋าจะทำเหมือนใส่ใจ สุดท้ายเธอจะแกล้งลืม แต่เราก็ยังไหวตัวทันลงเกือบถูกป้ายซะงั้น แต่มันก็เลยป้ายไปซะแล้วและจะต้องเดินย้อน

อากาศจะแสนร้อนตอนเดินเข้าซอยไม่ได้พกร่ม ลมจะไม่พัดมาเวลาที่ต้องการ วันไหนพกร่มฝนจะไม่ตก

หมาจะเห่าคนที่กลัวหมา ทั้งๆที่เราเดินปรกติไม่มีทีท่าหวาดระแวงมัน

ไปซื้อดอกไม้ธูปเทียนเพื่อจะไหว้พระ ดอกบัวที่เราได้สีจะดำช้ำๆและไม่มีดอกไหนสวยไปกว่านั้น

เมื่อจุดไม้ขีดจะต่อเทียน ลมจะพัดมาเป่าให้ไฟดับ กว่าเทียนจะติดไฟ ก็หมดไม้ขีดไปหลายก้าน

ขณะอธิฐานขอพรพระ สายตาเราจะภาวนาขอพรเพิ่มอีกข้อคือขออย่าให้ลมพัดมาดับเทียนในตอนนี้

นัดกันดิบดีขอไปทำความดีทีไร มันมักเหลวไหลทุกครั้งเลยเพื่อนๆตู...ทำไมมันซวยอย่างนี้วะ/

Create Date : 17 ธันวาคม 2548

Last Update : 8 มิถุนายน 2549 17:40:38 น.

9 comments

Counter : 483 Pageviews.

อิอิ ความจริงที่ไม่อาจปฎิเสธได้

โดย: diary_cs

วันที่: 17 ธันวาคม 2548 เวลา:18:28:54 น.

จริงนะคะ แต่ก่อนขึ้นรถเมล์ก็มักจะเป็นอย่างนี้
ตรงหลายข้อเลย จนกลายเป็นเหมือนเรื่องปกติ

โดย: กตัญญุตา IP: 84.176.121.235 วันที่: 18 ธันวาคม 2548 เวลา:0:21:56 น.

อีกทีนะคะ ขอถามหน่อยว่าทำยังไงให้ตรงข้างล่างสุดเป็นแบบบล็อคของคุณอ่ะคะ ที่ไม่ต้องเป็นกรอบสี ๆ อยากทำให้เป็นแบบเหมือนของคุณน่ะค่ะ ที่ตรงลิงค์ข้างล่าง ถ้ายังไงรบกวนแนะนำหน่อยนะคะ

ขอบคุณล่วงหน้าเลยละกันค่ะ

โดย: กตัญญุตา

วันที่: 18 ธันวาคม 2548 เวลา:0:34:54 น.