14 อีกครั้ง (ไม่เกี่ยวกับความรัก)
ใครจำได้บ้าง? เขียนจดหมายฉบับแรก พับใส่ซอง ติดแสตมป์ คุณส่งถึงใคร? มันผ่านมาเนิ่นนานเพียงใดแล้ว?
พ.ศ.๒๕๓๑ คุณครูผู้หญิงท่านหนึ่งที่สอนอยู่โรงเรียนมัธยมต้น(สมัยผมเรียน) ท่านให้พวกเรานักเรียนทุกคนในห้องเขียนจดหมายส่งให้เพื่อนต่างโรงเรียนเพื่อสร้างมิตรภาพทางจดหมาย
คุณครูท่านบอกให้พวกเราเขียนจดหมายถึงเพื่อน ที่เรียนแห่งหนึ่ง อยู่ในอำเภอสวี จังหวัดชุมพร(ถ้าจำไม่ผิด ชื่อโรงเรียนด่านสวีวิทยา) เหตุที่เลือกโรงเรียนแห่งนี้เป็นปลายทางรับจดหมายเพราะส่งแรงใจไปไถ่ถามถึงความทุกข์ร้อนและให้กำลังใจกันและกัน ภายหลังจากจังหวัดชุมพรโดนพายุเกเข้าถล่มรุนแรงครั้งนั้น
ผมจ่าหน้าซองจดหมายถึง นักเรียนชั้น.ม...../...... เลขที่....... (คือเราเลขที่เท่าไหร่ของห้องก็เขียนถึงเพื่อนต่างโรงเรียนเป็นเลขที่เดียวกันกับเรา) ผมไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเพื่อนต่างโรงเรียนคนนี้ของผม จะเป็นใคร? เป็นเพื่อนชายหรือเพื่อนหญิง แต่ก็รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เขียนและได้ส่งจดหมายนั้นออกไป และ....ยิ่งน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าคือการรอคอยจดหมายตอบกลับมา........
.
. ผ่านวัน.... ผ่านสัปดาห์..... ผ่านเดือน....... หลายเดือน จนผมลืมไปแล้วเลยว่าเคยส่งจดหมายไปที่ใดที่หนึ่ง
วันหนึ่ง คุณครูท่านเดิมนำจดหมายมาจ่ายแจก มีจดหมายจากเพื่อนต่างโรงเรียนตอบกลับมาแล้ว
ผมลุ้นระทึกแกะซองเพื่อเปิดอ่าน ...เพื่อนใหม่ทางจดหมายของผมไม่ได้รับความเดือดร้อนโดยตรงจากพายุเก ผมได้คำตอบจากคำถามในจดหมาย หลายๆข้อถึงจะช้าแต่ว่ารู้สึกดี
สุดท้าย เธอก็ลงชื่อ เด็กหญิง...........(ผมจำชื่อเธอไม่ได้แล้วในวันนี้) สิ่งที่ได้ในวันนั้น ซึ่งความรู้สึกไม่แตกต่างจากวันนี้มากนัก คือ 1. เมื่อเราส่ง e-mail หรือ massage ถึงใคร เราย่อมรอ reply และ Acknowledgement กลับมาจากผู้รับ เสมอ 2. ความห่วงใยกันและกันในวันนั้น วันนี้ทำให้ผมนึกถึงกำลังใจที่เราจะมีต่อกัน ระหว่างพี่น้องคนไทยด้วยกัน จากวันนั้นแม้วันเวลาจะผ่านมานานเท่าใดแล้ว ทุกวันนี้ผมยังชอบที่จะเขียนจดหมายและส่งโพสการ์ดมากกว่า ส่งอีการ์ดและอีเมล์อยู่ดี.
Create Date : 24 กรกฎาคม 2549 |
|
8 comments |
Last Update : 25 กรกฎาคม 2549 8:54:15 น. |
Counter : 476 Pageviews. |
|
|
|
เชื่อมั้ยว่า ตอนนั้น อาจจะปีเดียวกัน มีจดหมายจากโรงเรียนในจังหวัดชัยนาท ส่งมาหาจุ บอกว่าครูที่โรงเรียนให้ส่งมา เป็นการสร้างมิตรภาพ จุยังจำชื่อเขาได้นะคะ เป็นผู้หญิง แถมเรายังได้ส่งรูปแลกกัน ก่อนจะหายไปกับกาลเวลา เพราะจุก็ติดเล่นกีฬา แล้วก็ย้ายโรงเรียน
หลายต่อหลายคน...ที่จุส่งผ่านความรู้สึกทางจดหมาย ไม่ว่าจะเป็นสาวสวยที่ไปเจอในหมู่บ้าน แล้วประทับใจ หรือไม่ก็ หนุ่มนักกีฬา ที่แม่ม เล่นโคตรเก่ง ( สมัยนั้นไม่รู้ เขียนหามันได้งัย สมัยนี้เขินตายชัก)
จุโชคดีนะคะ ที่จดหมายของจุ ที่ส่งไปไม่เคยที่จะไม่มีส่งตอบ ทุกฉบับมีการส่งกลับมาหมด
และเป็นจุนี่แหละ ที่ห่างหายจากพวกเขาไป เพราะย้ายไปโน่นนี่อยู่ตลอดเวลา
จะว่าไป จุนี่ก็ แย่จริงๆ เน๊อะ สร้างมิตรภาพแล้วก็ ไม่คิดจะให้มันเจริญงอกงามต่อไป
ว่าแล้ว..ก็ อยากจะเขกกระโหลกตัวเอง