Group Blog All Blog
|
ชีวิตกับคอมพิวเตอร์ (ตอนจบ) หลายท่านคงดีใจที่เห็นหัวข้อวันนี้ว่า ตอนจบ ความจริงน่าจะจบตั้งนานแล้ว หลายๆคนอาจจะคิดอย่างนี้ เอาอะไรมาเขียนก็ไม่รู้ตั้ง 2-3 ตอน ประสบการณ์ของคนแก่อายุตั้ง 100 ปี อ่านแล้วไม่รู้ว่ามันมันส์ตรงไหน เอาเถอะน่า คุณไม่แก่บ้างก็ให้รู้ไป ขอโทษครับ ผมแกล้งตัดพ้อต่อว่าไปตามประสาคนอายุ 100 ปี เท่านั้นเอง ไม่มีอะไรในกอไผ่ เล่าต่ออีกนิดนะครับ ผมทำงานที่ บงล.แห่งนั้นต่อมาอีกประมาณ 1 ปี ธนาคารชาติก็สั่งปิดบริษัท เงินทุน และเงินทุนหลักทรัพย์ จำนวน 58 บริษัท บงล.ที่ผมทำงานอยู่ถูกสั่งปิดไปด้วย อย่าให้ผมเล่าเลยครับเรื่องมันยืดยาวมาก เป็นอันว่า เมื่อบริษัทถูกสั่งปิด ก็เหมือนผึ้งแตกรัง ตัวใครตัวมันละครับ ต่อมาผมมาได้งานอีก 2-3 แห่ง แต่ไม่มีโอกาสได้ใช้คอมพิวเตอร์อีกเลย เพราะมีพนักงานในฝ่ายจัดทำให้หากต้องการจะพิมพ์เอกสารอะไร เป็นอันว่าประสบการณ์เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ของผมก็ลืมเลือนไปตามกาลเวลา และตามตัวเลขอายุที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีเวลาผมจะมาเล่าเวอร์ชั่นปัจจุบันเกี่ยวกับประสบการณ์คอมพิวเตอร์ของผมวันนี้ ที่อาจหาญมาเล่นอินเตอร์เน็ตและเปิดเว็บบล็อกหน้าตาเฉยเชียว โปรดอย่ารอคอยแต่จงติดตามด้วยความระทึกในหทัยพลัน ย้ายมาจากห้องมองอดีต ข้อเขียนชิ้นนี้เขียนเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2549
|
หนุ่มร้อยปี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง  Friends Blog
|
||||||||||||
