Bloggang.com : calcium_kid : กลับมายืนที่เดิม

กลับมายืนที่เดิม

ตอนนี้พยายามกลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านมากขึ้น อาจจะเป็นเดือนละครั้งสองครั้ง กลับเย็นวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ กลับมานั่งๆนอนๆ กินข้าวฝีมือแม่ คุยเรื่องเก่าๆ ไม่ก็ เรื่องอนาคตกันตามประสาพ่อแม่ลูก

คิดถึงเมื่อก่อน พยายามนักหนาที่จะเดินออกจากบ้าน ไปเผชิญโลกกว้าง เดินทางไปอยู่ถิ่นแปลกใหม่ สังคมอื่นที่แปลกหน้า ปีนึงกลับบ้าน 2 ครั้ง แต่เมื่อกลับมาทีไร ก็ยังรู้สึกอบอุ่นคุ้นเคยเหมือนเดิม กลับมาเป็นเด็กชายในสายตาพ่อแม่ นั่งๆนอนๆอยู่เฉยๆ ทำตัวขี้เกียจ ตื่นสายให้แม่บ่น (ทั้งที่อายุปาไปตั้งเท่าไหร่) แต่มันก็สบายใจน่ะ

เคยคุยกับเพื่อนเมื่อเร็วนี้ว่า ทำไมเราดิ้นรนออกไปจากบ้าน ทั้งๆที่อยู่บ้านมันสบายขนาดนี้ คำตอบอาจจะเป็นได้ว่า ในช่วงเวลานั้นเราอาจต้องการพิสูจน์ตัวเอง และมองหาความหมายบางอย่างจากชีวิตนอกบ้าน

มีพี่ชายที่ผมนับถือคนหนึ่ง เขาเขียนกลอนมาให้ผมเพื่อนำไปลงในวารสารเล็กๆที่ผมทำแจกในที่ทำงาน มีบทหนึ่งที่ผมอ่านแล้วชอบมาก แกบอกว่าหมดเบียร์ไปหลายขวดกว่าจะกลั่นออกมาเป็นกลอนได้ แต่ที่สุดแล้วก็ไม่ได้เอาลง ขออนุญาตเอามาให้อ่าน เหมือนจะเข้าบรรยากาศ

ที่เดิม

เป้ใบเก่ารองเท้าสีจาง
ออกเดินทางด้วยกันอีกครั้ง
ดุ่มเดินเหินห่างจากบ้านโดยลำพัง
เพื่อความหวังถึงฝันที่ปลายฟ้า

จากทะเลถึงภูเขา
ฝ่าลมหนาวสายฝนทนแดดจ้า
ค่ำคืนสบสายตากับดวงดารา
เมื่อวิญญาณ์อ่อนล้าจากเดินทาง

รอนแรมพเนจรเหมือนไร้ราก
แต่ยังฝากสายลมคิดถึงคนไกลห่าง
ความใกล้ไกลคงไม่ทำรักจืดจาง
สักวันคนเดินทางจะกลัยมา

กลับมาเพื่อหาคนที่รัก
กลับมาเพื่อพักความอ่อนล้า
กลับเพราะรู้บ้านที่จากมา
คือสุดยอดปรารถนาของคนจร

-วายุ-

สุดยอดครับ