ความรักเจ้าขา (Some Thing about love) กับบทสนทนาทางโทรศัพท์ในบ่ายวันอาทิตย์
ในเดือนที่กำลังกรุ่นไปด้วยกลิ่นของความรัก สำหรับผมมันก็คงไม่มีอะไรที่แตกต่าง ขอหลบมาอยู่เงียบๆ ตามประสาคนเศร้าเหมือนเคย บ่ายวันเหงาๆ อย่างบ่ายวันอาทิตย์ สำหรับผมคงไม่มีอะไรทำที่ดีไปกว่าการนอนฟังเพลงเบาๆ อ่านหนังสืออยู่กับบ้าน (หรืออาจเรียกว่าห้องก็ได้ แต่ผมชอบเรียกว่าบ้าน) ช่วงที่กำลังเคลิ้มๆ พลันเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น....
1.
เป็นเพราะฉันยังเยาว์วัย จึงได้ทุ่มเททุกสิ่งให้ความรักไม่เหลือหลอ
เป็นเพราะฉันยังโง่เขลา จึงได้คิดเสียสละทั้งหมดของชีวิต
เป็นเพราะฉันยังไร้เดียงสา จึงได้เชื่อว่าเธอคือนิจนิรันดร์
ขอให้เธอรักฉันที่ความใสซื่อ
รักฉันที่ความบ้าบิ่น รักฉันที่ความดื้อดึง
ให้เราได้ใช้เวลาในวัยละอ่อนที่ยังไม่รู้จักคิดบอกลบคูณหาร
มารักกันตามประสาเด็กอ่อนหัดดูสักตั้งดีกว่า (หน้า17)
ผม: ฮัลโล ว่าไง หายเงียบไปนานเลยนะ
เธอ: ทำอะไรอยู่ ว่างป่าว
ผม: นอนเล่นอยู่บ้าน มีอะไรเหรอ
เธอ: ตอนนี้อยู่ร้านหนังสือ มาเดินหาหนังสือไปอ่านเล่น จะโทรมาถามชื่อหนังสือ
หนังสือที่ผู้หญิงเขียนน่ะ ชื่ออะไรน้า...
ผม: อะไรนะ (กำลังรวบรวมสติ และความคิด) แล้วผู้หญิงที่ว่าเนี่ย ใครเหรอ
เธอ: เออ จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน เป็นผู้หญิงน่า....ช่วยนึกหน่อยดิ
ผม: ใครจะคิดออกเนี่ย มีข้อมูลอะไรเยอะกว่านี้มั้ย
เธอ: ประมาณว่า เขียนบทความแบบแรงๆน่ะ...จำชื่อไม่ได้
ผม: .......(นึกหัวจะแตก)....อ๋อ ใช่ คำ ผกา ป่ะ
เธอ: เออ ใช่ๆ...เดี๋ยวไปถามคนขายก่อนว่าหนังสือชื่อ
อะไร
ผม: เฮ้อ.....
เธอ: ช่วงนี้ มีอะไรน่าอ่านอีกมั่ง มันเบื่อๆน่ะ
ผม: ที่เพิ่งอ่านจบ สองเงาในเกาหลี ลองซื้อไปอ่านดูดิ มีของพี่ปราบดา
เล่มใหม่เรื่องตบตาหน้าปกรูปกวางน่ะเห็นมั้ย อ้อ ชอบอ่านของ
จิมมี่ เหลียว (Jimmy Liao) มั้ย ออกใหม่ตั้งหลายเล่ม นี่ก็กำลังอ่านอยู่
เธอ: ถึงว่า เหงาละสิ อ่านของจิมมี่ เดี๋ยวก็เหงาตายหรอก.......
ผม: อืม......
เธอ: เป็นไงบ้างล่ะ
ผม: ก็....เหมือนเดิม แล้วเธอล่ะ
เธอ: สบายดี อืม...แค่นี้นะ.....ขอบคุณ
ผม: หวัดดี............เฮ้อ
2.
เขาเด็ดดอกไม้ป่าจากริมลำธาร
แล้วฝึกซ้อมพูดสารพัดคำหวานอยู่ไม่ขาด
คุณคือสุดที่รักของผม ผมจะรักคุณตลอดไป
คุณเติมเต็มชีวิตผม
น่าเสียดายว่าเขาก็ยังไม่กล้าส่งดอกไม้ให้เธออยู่ดี
ได้แต่ปล่อยให้ดอกไม้หลุดมือร่วงหล่นไปในลำธาร
ดอกไม้จมลงไปให้ท้องน้ำราวกับก้อนหิน
เกิดเป็นเสียงก้องของความระทม...
(หน้า16)
ความรักเจ้าขา (Some Thing about love) - Jimmy Liao หนังสือภาพแห่งความรักหลากรส สำหรับทุกหัวใจ
.เมษายน ปี 2003 โรคติดต่อแพร่ระบาดไปทั่วเมือง ผมกลัวจนไม่กล้าออกไปไหนจำเป็นต้องอยู่โยงกับบ้าน จึงมีโอกาสได้หยิบผลงานเหล่านี้ขึ้นมาปัดกวาดเสียใหม่ แล้วพลังจิตวิญญาณไม่รู้ถั่งโถมมาจากไหน เพียงอึดใจเดียวก็วาดภาพใหม่ๆออกมาได้อย่างมากมาย มันออกจะมากเกินไปแล้วละ อาจเป็นเพราะอายุที่เริ่มจะมากขึ้น ขืนตอนนี้ไม่พูดเรื่องความรักเสียบ้าง วันหลังก็คงไม่มีโอกาสพูดอีกแล้ว หรือเปล่า...
(จิมมี่ ไทเป พฤษภาคม ช่วงโรคติดต่อระบาด - บทส่งท้าย )
3.
เขาเอนตัวลงนอนที่นั่นอย่างแผ่วเบา
แววตาประเดี๋ยวสับสน ประเดี๋ยวสดใส
มุมปากประเดี๋ยวขยับขึ้น ประเดี๋ยวขยับลง
ประเดี๋ยวทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
บ่นพึมพำราวกับจะหาคำอธิบายจากเทวดา
ประเดี๋ยวก็กระหยิ่มยิ้มระรื่น
ฮัมเพลงเบาๆอย่างนุ่มนวล
เขามีความรักแล้ว...
เขาบ้าไปแล้ว...
(หน้า 61)
หลายคนรู้จักจิมมี่จาก Turn Left, Turn Right หรือผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา หนังสือภาพเกี่ยวกับความรักของชายหญิงที่โชคชะตาเล่นตลกให้พบกันและพลัดพราก (ทำเป็นภาพยนตร์ด้วย) ส่วน ความรักเจ้าขาเล่มนี้ ไม่ได้ประกอบด้วยถ้อยคำรักหวานเลี่ยนเพียงอย่างเดียว แต่มันกลับประกอบไปด้วยมุมมองของความรักอันหลากหลาย ความสุข ความเศร้า ความเปลี่ยวเหงา ความอึดอัด ไม่แน่นอน บางบทอาจเป็นตลกร้ายสำหรับบางคน รับรองว่าท่ามกลางถ้อยคำสั้นๆเหล่านั้น อาจมีซักบทที่ตรงกับใจ ตรงกับประสบการณ์บางเสี้ยวในชีวิตของใครหลายคน ประกอบกับภาพวาดที่สวยงาม แถมชวนให้คิดตีความ ลองซื้อมาอ่านกันเพลินๆ (หนังสือของจิมมี่ มีแปล พิมพ์มาอีกหลายเล่ม ลองหาดูตามร้านหนังสือนะครับ )
4.
บ่ายวันที่คิดจะฆ่าตัวตายเป็นครั้งแรกนั้น
อากาศไม่ค่อยดีนัก
คืนก่อน เธอพูดให้เจ็บช้ำน้ำใจ
ทำให้ฉันต้องขุ่นเคืองอยู่ตลอดทั้งวัน
ฉันอยากให้เธอได้ลองลิ้มรสชาติความเจ็บปวดดูบ้าง
ให้เธอรู้สึกผิดต่อฉันไปชั่วชีวิต
(วิญญาณของฉันจะลอยมาปลอบโยนอยู่เคียงข้างเธอได้หรือเปล่านะ)
แต่ถ้าหากเธอเจ็บปวดเพียงนิดเดียว
แล้วก็ลืมฉันไปเสียอย่างนั้นล่ะ
หรือหากเธอต้องการการปลอบโยนอย่างเหลือเกิน
แล้วเกิดเลยเถิดไปรักเจ้าตือโป๊ยก่ายคู่ซี้เธอเข้า
(วิญญาณของฉันจะเข้ามาขัดขวางได้ทันท่วงทีหรือเปล่านะ)
แล้วก็ไม่แน่ว่าพรุ่งนี้ฉันอาจได้เจอเด็กผู้หญิงสักคน
ที่น่ารักมากกว่าเธอ และไม่เจ้าอารมณ์อย่างเธอก็ได้นี่นา
(วิญญาณจะรักกับมนุษย์ได้หรือเปล่านะ)
ค่ำคืนที่ตัดสินใจว่าจะอยู่หรือไปเป็นครั้งแรกนั้น
เมฆหมอกมืดมัวปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า
แต่ยังมีดวงจันทร์กลมโตลอยเด่นอยู่หนึ่งดวง
(หน้า27)
5.
สุดท้ายพวกเขาก็กลับมา
คืนดีกันในที่สุด มือกุมมือ
เคลิ้มหลับไปใจแสนสุข
แต่พวกเขาไม่ได้รู้เลยแม้แต่น้อย
ว่าหมวกฟางของเขาทั้งคู่ยังคงแค้นเคือง
เป็นตายอย่างไรก็ไม่มีวันหวนคืนดี
ปลิวหนีไปคนละทิศละทางตามแต่คลื่นทะเล
ด้วยหัวใจที่บอบช้ำ
(หน้า59)
6.
แล้วเธอก็มาริมทะเลที่เก่าอีกจนได้
แล้วความโรแมนติกปนชอกช้ำของความรักก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าอีกครั้งหนึ่ง
เธอคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า ความร้อนแรงบ้าคลั่งอย่างไรในตอนนั้น
ที่ทำให้เธอถึงกับทุ่มเทสุดจิตสุดใจไม่ลืมหูลืมตา
ดูตอนนี้สิ ที่แห่งเดิมตรงนี้ มันก็แค่ชายหาดแสนธรรมดาที่แสนจะธรรมดาแห่งหนึ่งเท่านั้น
ส่วนเขาก็แค่ผู้ชายบุ่มบ่ามไม่ได้เรื่อง คนหนึ่งเท่านั้นเอง
(หน้า 101)
หลังจากวางสาย....ตะกอนบางอย่างในใจถูกกวนให้ฟุ้งขึ้นมาอีกครั้ง นานพอดูกว่ามันจะกลับสงบลงคล้ายไม่มีอะไรเกิดขึ้น.................
ความรักเจ้าขา (Something about love)
Jimmy Liao เขียน
วิลาวัลย์ สกุลบริรักษ์ แปล
พิมพ์ครั้งที่ 1 กุมภาพันธ์ 2549
นานมีบุ๊คพับลิเคชั่น จัดพิมพ์
ราคา 185 บาท
| Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2550 |
| Last Update : 12 กันยายน 2552 1:26:46 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 1663 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เล่งฮู้ IP: 58.9.169.129 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:3:15:49 น. |
|
|
|
| โดย: กระปุกกลิ้ง IP: 203.150.232.68 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:20:59 น. |
|
|
|
โดย: รุ้งสีที่แปด  วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:40:25 น. |
|
|
|
| โดย: kanunvan IP: 202.44.8.100 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:9:32:50 น. |
|
|
|
| โดย: คนขับช้า IP: 203.146.63.185 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:55:13 น. |
|
|
|
| โดย: รนำพีพะน IP: 61.7.150.193 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:25:44 น. |
|
|
|
| โดย: สาส่ส IP: 61.7.150.193 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:26:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friend
 |
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
