เรือลำเดียวกัน
กลับไปอ่านบันทึกเมื่อปีที่แล้ว เป็นเรื่องเกี่ยวกับงาน เขียนด้วยอารมณ์เซ็งชีวิตสุดขีด มาถึงตอนนี้อ่านไปก็ขำตัวเอง แต่ตอนนั้นคงขำไม่ออก
คล้ายอยู่ในเรือที่กำลังจะจมลงทีละน้อย หลายคนสละเรือไปแล้ว ลูกเรือที่เก่งที่สุดที่ผมรู้จัก เพิ่งกระโดดแล้วว่ายน้ำออกไป แต่ ผมยังอยู่ ยังคงเอามือเอาเท้าทั้งอุดรูรั่ว ทั้งวิดน้ำอยู่ใต้ท้องเรือ คลื่นลมข้างนอกก็แรงขึ้นทุกที กัปตันเรือ แม่ง ไม่สนใจใยดี นั่งอยู่บนดาดฟ้าเรือเหมือนเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อย แทนที่จะสั่งให้รีบเอาเรือเข้าฝั่ง หรือให้ช่างรีบมาซ่อม ไม่ก็หาคนมาช่วยกันรูรั่วเพิ่ม แม่ง ยังสั่งให้คนที่ช่วยกูวิดน้ำอยู่ ขึ้นไปทาสีบนดาดฟ้าเรือให้ดูดี ทะเลที่นี่ก็สวยดีอยู่หรอกนะ แต่เหนื่อยอย่างนี้จะเอาเวลาที่ไหนไปชื่นชม คิดเล่นๆ เรือก็ไมใช่ของกู ปล่อยแม่งรั่ว จมไปให้รู้แล้วรู้รอด
ผ่านไปแล้ว 1 ปี เรือยังไม่จม ผมยังไม่ตาย ผมยังลอยนวลอยู่บนเรือลำเดิม ยังไม่จมหายไปไหน แต่ก็มีความสุขขึ้น ชื่นชมความงามของทะเลมากขึ้น ผมอยากจะเขียนอะไรเป็นที่ระลึกสักหน่อย ณ โอกาสนี้
การสละเรือเพื่อไปอยู่เรือลำอื่นมันไม่ใชทางแก้ปัญหาที่ถูกต้อง เพราะเราอาจไปเจอเรือห่วยๆ กัปตันห่วยๆ และมรสุมลูกใหม่ได้อีก เราน่าจะเรียนรู้ที่จะอยู่บนเรือลำนี้อย่างมีความสุขมากกว่า เหมือนที่เคยได้ยินมาว่า ถ้าคุณไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ ให้เปลี่ยนแปลงโลกของคุณ บางทีปัญหามันก็ไม่ได้นำไปสู่เรื่องแย่ๆเสมอไป เพียงแค่เปลี่ยนมุมมองบางอย่าง เรียนรู้ที่จะยอมรับว่าเราไม่ใช่ฮีโร่ที่จะกอบกู้เรือลำนี้เพียงลำพัง ยังมีคนอื่นๆที่อยู่ข้างๆมาช่วยกันหาทางแก้ปัญหากันต่อไป ไหนๆก็ลงเรือลำเดียวกันแล้วนี่
xxx เรื่องยุ่งๆผ่านไป หลังจากนี้คงมีโอกาสมาเขียนบล็อกมากขึ้น xxx
| Create Date : 31 สิงหาคม 2552 |
| Last Update : 31 สิงหาคม 2552 17:31:19 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 864 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอแต่เพียงให้เราได้ตรวจสอบตัวเองอยู่เสมอ
เหมือนที่คุณทำตอนนี้
แล้วมาอัพบล็อกบ่อยๆ นะคะ