บางทีมันต้องกลืนเลือดเงียบๆ
ได้อ่านบทสัมภาษณ์ ของนักสัมภาษณ์มืออาชีพ อย่างวรพจน์ พันธุ์พงศ์ ใน onopen.com แล้วมีประโยคหนึ่งที่บังเอิญตรงกับตัวเองช่วงนี้ เลยขอจดไว้เอามาเตือนตัวเองในวันที่ไม่ค่อยแข็งแรง โดยเฉพาะที่ว่า บางทีมันต้องกลืนเลือดเงียบๆ ฟังแล้วมันโหดๆ ขื่นๆ ดี
"โดยส่วนตัวค่อนข้างรังเกียจอาการฟูมฟาย คิดว่าอาการฟูมฟายเหมาะสมกับบางช่วงวัยเท่านั้น บางช่วงวัยน่าจะนับว่าเป็นความน่ารังเกียจ แต่มันก็ยังเกิดขึ้นเรื่อยๆ มีบางอย่างไม่สามารถจัดการได้ แต่แทนที่จะพูดไปในวงกว้าง แทนที่จะพูดกับเพื่อน บางทีมันก็ต้องกลืนเลือดเงียบๆ กระทั่งตัวเราเองเราก็รู้สึกไม่ดีกับมัน แต่เป็นหน้าที่ของทุกคนที่ต้องจัดการกับมันให้ได้ พูดขึ้นมาเมื่อไหร่มันก็เซ็ง ไม่รู้จะพูดขึ้นมาทำไม พูดที่สนุกๆ ดีกว่า เป็นเรื่องปกติที่คนเราจะอ่อนแอ มีข้อบกพร่อง แต่เป็นหน้าที่ที่จะต้องจัดการ เราเองก็ทำได้ดีบ้างไม่ดีบ้าง เมื่อไหร่ก็ตามที่ยังไม่ตาย มันก็ไม่น่าจะเศร้าเกินไป หดหู่เกินไป..."
แล้วมันก็คงจะผ่านไป.....
มีความสุขกับสงกรานต์นะครับ
Create Date : 04 เมษายน 2550 |
Last Update : 12 เมษายน 2550 20:35:27 น. |
|
7 comments
|
Counter : 764 Pageviews. |
|
|
|
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ปล. ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อ่านบทสัมภาษณ์ดีๆเลย
คิดถึงคุณวรพจน์สุดๆ
ได้แต่อ่าน 'ที่เกิดเหตุ' ไปพลางๆก่อนอ่ะ..ชอบมากๆ