+ - + - ชีวิตเป็นของเรา ตราบที่เราใฝ่ฝัน + - + -

Sad Movies always make me cry...Tag I cried - หนังเรื่องไหนที่ทำให้คุณร้องไห้

ได้รับแท็ก จากคุณฟ้าดิน เพื่อนรัก หลังจากคุณเขาส่งแท็กมาให้หลายอันแต่ก็มิได้นำพาทำ เพราะแต่ละแท็กช่างยืดยาวยากเย็นเกินกว่าความอดทนจะทำได้ มาคราวนี้ถึงคราวที่ต้องลงมือซะที เพราะผมเป็นคนประเภทที่ใครมาสบประมาทไม่ได้ ฆ่าไม่ได้หยามก็ไม่ได้.....


เรื่องหนังเศร้าเคล้าน้ำตาเนี่ย ปกติผมก็เป็นแฟนหนังดราม่าอยู่แล้ว ปัญหามันอยู่ที่จะเลือกเอาเรื่องไหนดี ตอนแรกกะจะตอบ "หนังที่ทำให้เสียน้ำตาก็คือหนังที่เปิดแผ่นแล้วนางเอกไม่ตรงปก" ก็กลัวจะฝืด ก็เลยกลับไปนึกระลึกชาติอยู่หลายวัน คัดแล้วคัดอีก ว่าจะเอาเรื่องอะไรดีหว่า สุดท้ายและท้ายสุดเอาเรื่องนี้ละกัน


Tokyo Tower - Mom & Me, and sometimes Dad



1. แปะโปสเตอร์ภาพยนตร์เรื่องล่าสุดที่คุณดูแล้วร้องไห้

Photobucket


อาจเพราะเป็นเรื่องของผู้ชาย + ความหวัง + ความฝัน + มิตรภาพ + พ่อ + แม่ + ความรักและความตาย ครบสูตรหนังเรียกน้ำตาของผม จะเป็นประมาณนี้ แต่ที่คนอื่นร้องๆกัน ผมกลับเฉยๆก็มี อย่าง Sad Movies, Nada Sou Sou, The Letter เป็นต้น และเรื่องนี้ก็ไม่ได้ทำให้ผมเสียน้ำตามากกว่าหนังดราม่าเรียกน้ำตาอื่นอีกมากมาย แต่ที่มันพิเศษ มันโดน เพราะอารมณ์วันนั้นมันได้ บรรยากาศมันพาไป อาจเป็นเพราะไปนั่งดูคนเดียวในวันเปลี่ยวเหงาเลยเศร้าซึ้ง เป็นพิเศษสองเท่า ผมดูหนังเรื่องนี้ครั้งแรกที่ Lido ยังจำบรรยากาศวันนั้นได้ เป็นรอบเย็นๆของวันอังคาร ผมไปประชุมคนเดียวที่กรุงเทพฯ เหมือนวันนั้นชวนเพื่อนก็ไม่มีใครว่าง ก็เลยไปนั่งดูคนเดียว และที่สังเกต ส่วนใหญ่คนที่มาดูจะเป็นผู้ชายที่มาคนเดียวเหมือนผม นั่งกระจายตัวกันอยู่เงียบๆ ตอนที่หนังจบ คนเริ่มทยอยออกจากโรง แทบไม่มีใครพูดอะไรกัน บ้างก็รีบเดินก้มหน้ากลับออกไปพยายามไม่สบสายตาใคร เหมือนกลัวใครเห็นคราบน้ำตา แต่เห็นบางคน ยกมือปาดน้ำตากันเห็นๆ อย่างแมน


2.ฉากไหนที่ทำให้น้ำตาไหล



อันที่จริงหนังเรื่องนี้ หน้าหนังเหมือนจะเป็นหนังเศร้ารัดทด ให้ร้องไห้กันให้น้ำหมดตัวตายกันไปข้างหนึ่งก็ทำได้ แต่เหมือนผู้กำกับเขาตั้งใจให้เป็นแบบนี้ ไม่บิ้วต์มาก ปล่อยอารมณ์ไปเรื่อยๆ ไม่ฟูมฟายจนเกินงาม ผมเองก็ไม่ได้เศร้าในฉากที่แม่ตายหรอกนะ เพราะรู้ว่ายังไงแกก็ต้องตาย ผมคิดว่าจุดสำคัญของเรื่องน่าจะเป็นความรัก ไม่ใช่ความเศร้า ผมถึงซึ้งกับฉากเล็กน้อยๆ คำพูดบางประโยค ที่มันไม่ได้เศร้าอะไรมาก แต่ให้ความรู้สึกเหมือนคนที่ห่วงใยกัน อย่าง

- ฉากลูกชายอ่านจดหมายของแม่บนรถไฟ
- ฉากพ่อเต้นรำกับแม่
- ฉากแม่โทรศัพท์ไปหาลูก
- ฉากแม่ตอนได้คีโม
- ฉากจูงมือข้ามถนน (เหมือนโปสเตอร์)
- ฉากแม่ออกจากบ้านไปโตเกียว
- คำพูดที่ว่า วันนี้พ่อเป็นพ่อมากที่สุด ในฉากที่พ่อทำเรีอให้
- ฉากที่พ่อร้องไห้เป็นครั้งแรก (เหมือนจะมีปมอะไรกับพ่อหรือเปล่าวะเนี่ย)







ข้อสังเกต

- ตอนหลังซื้อ DVD มากับดูกับแฟนก็ไม่ได้อารมณ์เหมือนวันนั้น และ ดู Series ทาง TV ก็ไม่อินเช่นกัน.......กะว่าจะอ่านฉบับหนังสือให้จบครบถ้วน นี่ถ้า Filmmax มาสัมภาษณ์ 10 หนังประทับใจก็คงมีเรื่องนี้อยู่ด้วยกระมัง

- ผมว่าผู้ชาย น่าจะอินกับเรื่องนี้ง่ายกว่าผู้หญิงนะ จากการซาวเสียงของสาวๆดูแล้ว

--------------------------------------------------------------------------
"พ่อของผม ถูกหักอกโดยมหานครโตเกียว เขาเดินทางกลับบ้านเกิด ส่วนผม ทิ้งบ้านเกิดเพื่อเดินทางสู่เมืองใหญ่ จนทำให้หลงลืมคนที่อยู่ข้างหลัง แม่ของผมคือผู้หญิง ผู้มั่นคง แต่ภาระทำให้เธอต้องละทิ้งความสุขส่วนตัว ความใฝ่ฝันสูงสุดของเธอคือการที่ได้ไปยืนอยู่บนหอคอยโตเกียวพร้อมกัน พ่อ แม่ ลูก พวกเขาทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานกันตั้งแต่ตอนวัยรุ่น โดยที่แม่คิดว่านี่ผู้ชายที่เธอรัก และความรักคงจะเปลี่ยนเขาได้ สามารถหยุดอารมณ์รุนแรงเวลาที่เขาเมาได้ แต่แล้ววันหนึ่งความอดทนของแม่ก็ถึงขีดสุด เมื่อพ่อเมากลับบ้านและระเบิดอารมณ์ใส่ผม ผมจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้เพียงแต่ว่า จากนั้นแม่เลี้ยงผมมาโดยลำพัง แม่ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อย ไม่เคยบอกว่าไม่ได้เวลาผมเอ่ยปากขออะไร ทุกครั้งที่ผมกลับมาบ้านจะมีอาหารที่แม่ทำไว้รอผมอยู่ที่บ้านเสมอ

เมื่อผมโตขึ้นผมบอกแม่ว่า ผมจะไปโตเกียว ไปทำความฝันของพ่อที่จะเป็นจิตรกรให้เป็นจริง ผมเชื่อว่าผมจะต้องทำได้ แม่ให้ผมไปโดยไม่เคยทัดทานอะไรเลย แม่ส่งเงินมาให้ผมเสมอ เวลาที่ผมเดือดร้อน เวลาผ่านไปเนิ่นนานหลายปี ผมก็ยังคงหวังเสมอว่าสักวันผมจะประสบความสำเร็จให้แม่ได้ภูมิใจ แต่แล้ววันหนึ่งผมเพิ่งได้ข่าวว่าแม่ไม่สบาย แม่ไม่เคยบอกผมมาก่อนว่าแม่ป่วย .. ด้วยโรคมะเร็งระยะสุดท้าย

แม่ครับ จากนี้เวลาผมกลับบ้าน จะมีใครคอยทำกับข้าวไว้รอผมไหม .... ผมขอโทษครับแม่ และผมอยากให้แม่มาอยู่กับผมที่โตเกียวนะครับ"

ลูกชายผู้ไม่เอาไหน







 

Create Date : 13 ตุลาคม 2552
5 comments
Last Update : 13 ตุลาคม 2552 12:23:03 น.
Counter : 1026 Pageviews.

 

ตามมาดูคำตอบจากบล็อคคุณฟ้าดินครับ

เรื่องนี้ผมยังไม่ได้ดูเลย ได้ยินหลายๆคนพูดถึงเหมือนกันว่ากระชากน้ำตาผู้ชายดีเหลือเกิน

ไว้ต้องไปหามาดูบ้างแล้ว

 

โดย: แฟนผมตัวดำ 13 ตุลาคม 2552 21:22:34 น.  

 

+ หนังเรื่องนี้แตกต่างจากหนังญี่ปุ่นอีกหลายเรื่อง ตรงที่สามารถควบคุมอารมณ์แบบเรียลลิสติคได้ตลอดรอดฝั่ง ไม่มีการบิวด์ให้ฟูมฟายหรืออารมณ์แบบตัวการ์ตูนญี่ปุ่นหลุดออกมาให้เห็น ... ดังนั้น จึงทำให้คนดูหลายๆ ท่าน (โดยเฉพาะผู้ชาย ที่ส่วนใหญ่ไม่น่าจะชอบการบิวด์ในแบบเมโลดราม่า) อินตามไปกับเรื่องราวได้ไม่ยากอ่ะครับ

+ อีกอย่าง ผมว่ามันเป็นเรื่องค่อนข้างใกล้ตัวของทุกคนด้วยมังครับ ประมาณว่าครอบครัวใครก็มีสิทธิ์เป็นแบบนี้ได้ แล้วอาการนิสัยไม่ดีหลายๆ อย่างของลูกชายในเรื่อง หรือการหลงลืมความรักที่แม่มอบให้เรา เชื่อว่าหลายๆ คนก็อาจเคยลืมตัว กระทำใส่แม่ของเราเองอยู่เหมือนกัน ... หนังเรื่องนี้มันเลยเป็นเหมือนกระจกสะท้อนในเราคิดถึงภาวะตอนนั้น และเตือนเราว่าไม่ควรทำเช่นนั้นอีก

+ ของผม พอมาดูตอนโต (ใจแข็งแล้ว) เลยไม่ถึงกับน้ำตาไหลพราก แต่ก็มีแอบปาดน้ำตาป้อยๆ อยู่หลายฉากที่คุณ calcium ว่ามาเหมือนกันอ่ะครับ

 

โดย: บลูยอชท์ 14 ตุลาคม 2552 11:10:51 น.  

 

ผมกลับไม่ค่อยซึ้งกับ Tokyo Tower แฮะ
สงสัยจะไม่ค่อยคลิกกับผม

 

โดย: ฟ้าดิน 16 ตุลาคม 2552 6:43:09 น.  

 


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


มีความสุขมากมายในวันหยุดนะคะ

 

โดย: หอมกร 17 ตุลาคม 2552 21:41:38 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ







 

โดย: กะว่าก๋า 5 พฤศจิกายน 2552 8:32:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


calcium_kid
Location :
น่าน Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อยู่ในที่อากาศปลอดโปร่ง
ทำงานสร้างสรรค์
ปราศจากความทะเยอทะยาน
รักใครสักคน
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2552
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
13 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add calcium_kid's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.