บ้านที่มีความรักและความอบอุ่นคือจินตนาการของคนไทยยามนี้ !
Group Blog
 
 
กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
9 กันยายน 2548
 
All Blogs
 

แห่งความเป็นหนุ่มสาว

การมีชีวิตอยู่อย่างหนุ่มสาว หมายถึงการเป็นหนุ่มสาวอยู่ภายในใจ ในความคิด ในหัวใจ และในจิตวิญญาณ แม้ว่าภายนอกจะมีรอยย่นบนใบหนาและเส้นผมเป็นสีเทา แต่กระแสธารแห่งความเป็นหนุ่มสาวนั้นอยู่ภายในจิตใจของเรา

การมีจิตใจเป็นหนุ่มสาว คือการมีความงอกงามอย่างต่อเนื่อง ความงอกงามไม่ทำให้เราแก่ แต่ความไม่งอกงามต่างหากที่จะทำให้เราแก่ลง

การมีชีวิตเป็นหนุ่มสาวโดยดื่มด่ำกับความใฝ่ฝันต่าง ๆ นักปราชญ์เขียนว่า "เมื่อผู้ใดปราศจากความฝันก็เปรียบเสมือนเขาตายไปแล้ว"

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาวโดยจิตใจอันร่าเริง นึกถึงสุภาษิตที่ว่า "จิตใจร่าเริงเป็นยาอันวิเศษ แต่จิตใจเหี่ยวเฉานั้นจะทำให้กระดูกอ่อนล้าลง"

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว หมายถึงการทำจิตใจให้แจ่มใสและตื่นอยู่เสมอ นักวิทยาศาสตร์พบว่าความสามารถที่จะคิดไม่ได้ลดน้อยลงตามอายุเลย แต่อาจจะคิดได้ช้าลงบ้างเล็กน้อย

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว คือการละทิ้งนิสัยเดิมหรือหนทางเดิมเสีย โปรดจำไว้ว่า หนทางที่ถากถางไปแล้วนั้นมีไว้สำหรับคนที่พ่ายแพ้ ทำความรู้จักกับสถานที่ใหม่ ๆ อ่านหนังสือใหม่ ๆ หางานอดิเรกใหม่ ๆ เพื่อเพิ่มความลึกซึ้งให้กับชีวิต

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว โดยความสามารถที่จะยืดหยุ่นเปลี่ยนแปลง และมีใจกว้าง อย่าอนุญาตให้โลหิตแห่งสมองตีบตันลง

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว โดยนึกถึงบุคคลที่มีวิญญาณแห่งหนุ่มสาวที่มีงานอันสร้างสรรค์ตลอดชีวิต กวีเกอเธ่ เขียนเรื่องเฟ้าสต์(Faust)เสร็จเมื่ออายุ 80 ปี ติเทียน วาดงานชิ้นเอกของเขาเมื่ออายุ 98 ปี ทอสคานินี เป็นไวทยากรวงดนตรีออเคสตราเมื่ออายุ 85 ปี ผู้พิพากษาโฮล์มเขียนคดีในศาลชั้นสูงเมื่ออายุ 90 ปี เอดิสัน มีอายุอยู่ในห้องทดลองทั้ง ๆ ที่อายุ 84 ปี เบญจามิน แฟรงกลิน ช่วยพิมพ์รัฐธรรมนูญของอเมริกาเมื่ออายุ 80 ปี

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว โดยหมั่นทำงานที่สร้างสรรค์ เป็นประโยชน์ สร้างเป้าหมายใหม่ ๆ ให้แก่ตัวเอง เพื่อที่จะได้ดำเนินไปสู่จุดหมายนั้น

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว โดยการวางโครงการใหม่ ๆ ผู้ที่ปลูกต้นไม้เมื่ออายุ 90 ปี เป็นตัวอย่างที่น่ายินดี เริ่มคิดและลงมือทำสิ่งต่าง ๆ ให้เหลือไว้เป็นอนุสรณ์เมื่อท่านจากโลกนี้ไปแล้ว

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว โดยการทำสิ่งที่ดีงาม ทำงานที่มีค่าแก่ชุมชนและโลกมนุษย์

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาว โดยการทำหัวใจให้แจ่มใส กวีคาร์ล แซนเบิร์ก บอกว่า "หากเป็นไปได้ มันไม่เป็นการดีดอกหรือที่ผู้ชราจะตายด้วยหัวใจอันสดชื่นของเด็กน้อย"

มีชีวิตเป็นหนุ่มสาวโดยรู้ว่า "ผู้ที่คาดหวังสิ่งที่ดีงามจะเพิ่มพลังให้แก่ตน เขาจะเพิ่มปีกบินเช่นนกอินทรีย์ เขาจะวิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่เหนื่อยล้า และเขาจะเดินไปข้างหน้าอย่างไม่หวั่นไหว"


คัดจากหนังสือ "แห่งความสดใสของชีวิต"
ผู้เขียน : วิลเฟรด เอ ปีเตอร์สัน
ผู้แปล : โสรีช์ โพธิแก้ว

ขอขอบคุณในวิทยาทานต่าง ๆ ที่มอบให้






 

Create Date : 09 กันยายน 2548
11 comments
Last Update : 15 กันยายน 2548 20:08:50 น.
Counter : 399 Pageviews.

 

ขอบคุณเช่นกันค่ะ

 

โดย: erol 9 กันยายน 2548 11:29:58 น.  

 

เอ่อ..จะบอกว่า เราไม่ได้ชื่อเนยนะคะ เนยน่ะเป็นเพื่อนที่รู้จักจากบล็อกและเราคอยให้กำลังใจเขา สามารถอ่านเรื่องเราวจากบันทึกเนยทั้ง2ตอนที่อยู่ในบล็อกค่ะ

ยังไงก็ตาม..ขอบคุณมากๆค่ะที่อ่านคำคม เพราะน้อยคนที่จะอ่านทั้งหมด และพยายามจะเข้าใจมัน

 

โดย: p_tham 9 กันยายน 2548 13:12:55 น.  

 

ขอบคุณมากค่า
แต่โบว์เลยวัยหนุ่มสาวมาล่ะ

เปิดเพลงยิ้มเหงาๆ ของพงษ์เทพให้แล้วนะคะ
ตามไปฟังได้ที่บล็อคเลยค่ะ ^^




...

 

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 9 กันยายน 2548 13:26:47 น.  

 


ตกลง ว่า
เจ้าของบล๊อก กำลังดำเนินการตามนั้นหรือเปล่าคะ
พิม เห็นว่า นี่เป็นส่วนสำคัญส่วนนึงเลย ในการที่
เรา ขาดพลัง หรือ ไฟ อยากจะสงสัยว่า กระบวนการคิดแบบนี้เป็น กระบวนการคิด ในวัฒนธรรมตะวันตก มากกว่าหรือเปล่า ?

เพราะ บ้านเรา คนอายุ 40-50 ก็ ถูกสังคมสรุปว่าแก่แล้ว
ทั้งๆ ที่ ยัง young at heart และ มีพลังล้นเหลือ แต่
ในทางกลับกันถ้าเป็น ฝรั่งอายุเท่าที่ชีวิตเพิ่งเริ่มต้น

แต่พิมไม่ได้ รีบ ไปหา ข้อสรุปอันนั้น ค่ะ
พิมคิดแค่ว่า เราต้องหาสมดุลย์ด้วยตัวเอง และทำตัวให้เป็นประโยชน์ เท่าที่ คุ้มค่ากับการเกิดมาไม่ให้เสียชาติเกิด
พิมมองลึกไปถึง จิตวิญญาณมากกว่า ว่าเป็น
old soul or young soul ซึ่งไม่เกี่ยวกับ ระยะเวลาที่
ยืนอยู่ในโลกมนุษย์นี้ ...ว่าแล้วก็ อยากให้ ไฟในหัวใจ
มนุษย์ทุกวัยลุกโชนค่ะ เย้ๆๆๆ

หนูเป็นกองเชียร์

 

โดย: ดาวกลางเสี้ยวเดือน (แก้มเล่า ) 9 กันยายน 2548 14:07:46 น.  

 

สวัสดีครับคุณerol
พักผ่อนบ้างรึเปล่าครับ รักษาสุขภาพด้วย

สวัสดีครับคุณ p_tham
เข้าใจเรื่องชื่อคุณแล้ว
แล้วบันทึกของคุณเนยจะตามไปอ่านนะครับ

สวัสดีครับคุณโบว์

ตามไปฟังมาแล้วครับ
เพลงนี้เก่ามาก ๆประมาณปี2532-33 ถ้าจำไม่ผิด
ฟังนาน ๆ ความหมายดีมากเลยครับ
และเห็นถึงบทบาทของผู้หญิงที่แบกโลกไว้ครึ่งหนึ่งจริง ๆ

เลยวัยหนุ่มสาวแต่จิตใจยังเป็นหนุ่มสาวอยู่ใช่ไหม?
มีเพื่อนแล้ว ผมก็เลยเหมือนกัน!!

 

โดย: คนเดินดินฯ 9 กันยายน 2548 14:16:20 น.  

 

สวัสดีครับคุณพิม

ใช่ยังไม่คิดว่าตัวเองแก่หรอกนะ
ยังมีไฟในหัวใจอยู่เสมอ
ยังชอบที่จะแสวงหาอะไร ๆ อยู่นะ
หมายถึงทางออกให้กับสังคมไทยนะครับ

 

โดย: คนเดินดินฯ 9 กันยายน 2548 14:21:36 น.  

 

หวัดดีครับ...มาเยี่ยมเป็นครั้งแรกครับ..

วัยแสวงหา...................ก็ผ่านเข้ามาและกำลังเป็นไป..ครับ.

 

โดย: กุมภีน 9 กันยายน 2548 18:16:42 น.  

 

สวัสดีค่ะ

เพิ่งมาเป็นครั้งแรกเช่นกันค่ะ

โดยวัยของตัวปุ้มเอง คงมีสุขบ้าง ทุกข์บ้าง เหมือนกันกับทุกวัยน่ะค่ะ

 

โดย: ปุ้ม หญิง 9 กันยายน 2548 21:27:17 น.  

 

สวัสดีครับคุณกุมภีน
ยินดีที่ได้รู้จักครับ แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะครับ

สวัสดีครับคุณปุ้ม หญิง

ยินดีที่ได้รู้จักครับ ใช่ครับชีวิตของปุถุชนก็ต้องมีสุข มีทุกข์ คละเคล้ากันไป ชีวิตก็เป็นเช่นนี้แหละ แต่ช่วงนี้สุขมากหน่อยครับเพราะเป็นโรคติดบร็อกไปแล้วครับ...

พรุ่งนี้ค่ำ ๆขอลาไปเที่ยว 1 วันครับ คงกลับมาวันอาทิตย์ดึก ๆน่ะครับ

 

โดย: คนเดินดินฯ 9 กันยายน 2548 23:11:01 น.  

 

"หากเป็นไปได้ มันไม่เป็นการดีดอกหรือที่ผู้ชราจะตายด้วยหัวใจอันสดชื่นของเด็กน้อย"

ชอบคำนี้จังค่ะ และอยากเป็นอย่างนั้น ไม่จำเป็นต้องตายเมื่อวัยชราก็ได้
ขอแค่ตายเมื่อใดก็ได้ โดยมีสติไม่ประมาท และจิตใจที่ไม่มีกังวล

จขบ นอนรึยังคะเนี่ย ฝันดีนะคะ

 

โดย: Black Tulip 10 กันยายน 2548 0:41:43 น.  

 

ยังไม่นอนเลย รออยู่ว่าเมื่อไรคุณจุ๊บจะมา

 

โดย: คนเดินดินฯ 10 กันยายน 2548 1:00:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


คนเดินดินฯ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








ปณิธาน

การเดินทางของชีวิตของทุกผู้คน
ทุกคนต่างต้องการประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่จะมีสักกี่คนที่จะก้าวไปถึง
เมื่อเราก้าวถึงจุดนั้น
ขออย่าลืมการแบ่งปันและเจือจาน
แก่ผู้ด้อยโอกาสในสังคม

เราจะเติบโตและก้าวไปข้างหน้าพร้อม ๆ กัน
เพื่อสร้างสรรค์สังคมใหม่ที่ดีงาม

เพื่อให้อนุชนคนรุ่นหลัง
ได้ใช้ชีวิตของเขา
ตามศักยภาพและความตั้งใจของเขา
ตราบเท่าที่เขาต้องการ







เดินไปสู่ความใฝ่ฝัน


ชีวิตหนึ่งร่วงหล่นไปตามกาลเวลา
คลื่นลูกใหม่ไล่หลังคลื่นลูกเก่า
นั่นคือวัฏจักรของชีวิตที่ดำเนินไป

เยาว์เธอรู้บ้างไหม
ว่าประชาราษฎรนั้นทุกข์ยากเพียงใด
เสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่เหลืออยู่
เธอเคยมีความใฝ่ฝันที่แสนงามบ้างไหม

สักวันฉันหวังว่าเธอจะเดินไปตามทางสายนี้
ที่อาจดูเงียบเหงาและโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้ฟ้าเดียวกัน
ฉันก็ยังมีความหวัง
ว่าผู้คนในประเทศนี้
จะตื่นขึ้นมา
เพื่อทวงสิทธิ์ของพวกเขา
ที่ถูกย่ำยีมาช้านาน
และฉันหวังว่าเธอจะเดินเคียงคู่ไปกับพวกเขา

เพื่อสานความใฝ่ฝันนั้นให้เป็นความจริง
สัญญาได้ไหม
สัญญาได้ไหม
เยาว์ที่รักของฉัน


***********



ขอมีเพียงเธอเป็นกำลังใจ




ทอดสายตามองออกไปยังทิวทัศน์ข้างหน้า
แลเห็นต้นหญ้าโบกไสว
เห็นดอกซากุระบานอยู่เต็มดอย
ความงามที่อยู่ข้างหน้า
เป็นสิ่งที่ฉันจะเก็บมันไว้
ยามที่จิตใจอ่อนล้า...

ชีวิตยามนี้แม้ผ่านมาหลายโมงยาม
แต่จิตใจข้างในยังคงดูหงอยเหงา
หลายครั้งอยากมีเพื่อนคุย
หลายครั้งอยากมีคนปรับทุกข์
และหลายครั้งต้องนั่งร้องไห้คนเดียว

รางวัลสำหรับชีวิตที่ผ่านมา
มันคืออะไรเคยถามตัวเองบ่อย ๆ
ความสำเร็จ...เงินตรา...เกียรติยศชื่อเสียง
มันใช่สิ่งที่เราต้องการหรือเปล่า
ถึงจุดหนึ่งชีวิตต้องการอะไรอีกมากไปกว่านี้

หลายชีวิตยังคงดิ้นรนต่อสู้
เพื่อปากท้องและครอบครัว
มันเป็นความจริงของชีวิตมนุษย์
ที่ต้องดำรงชีพเพื่อความอยู่รอด
มีทั้งพ่ายแพ้ มีทั้งชนะ
แต่ชีวิตต่างต้องดำเนินไป
ตามวิถีทางของแต่ละคน

ลืมความทุกข์ ลืมความหลังที่เจ็บปวด
มองออกไปข้างหน้า
ค้นให้พบตัวตนของตนเองอีกครั้ง
แล้วกลับไปสู้ใหม่
การเริ่มต้นของชีวิตจะต้องดำเนินต่อไป
จะต้องดำเนินต่อไป

ตราบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต....




@@@@@@@@@@@




การเดินทางของความรัก

...ฉันเดินไปด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า
สมองได้คิดใคร่ครวญ
ความรักในหลายครั้งที่ผ่านมา
ทำไมจึงจบลงอย่างรวดเร็ว

ฉันเดินไปด้วยสมองอันปลอดโปร่ง
ความรักทำให้ฉันเข้าใจโลก
และมนุษย์มากขึ้น
และรู้ว่าความแตกต่าง
ระหว่างความรักกับความหลงเป็นอย่างไร?

ฉันเดินไปด้วยดวงตาที่มุ่งมั่น
บทเรียนของรักในครั้งที่ผ่าน ๆ มา
มันย้ำเตือนอยู่เสมอว่า
อย่ารีบร้อนที่จะรัก
แต่จงปล่อยให้ความสัมพันธ์
ค่อย ๆ พัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป
เรียนรู้และทำเข้าใจกันให้มากที่สุด

ก่อนที่จะเริ่มบทต่อไปของความรัก...




*******************



จุดไฟแห่งศรัทธาและความมุ่งมั่น

เข้มแข็งกับอ่อนแอ
สับสนหรือมุ่งมั่น
จะยอมแพ้หรือลุกขึ้นท้าทาย
กับชีวตที่เหลืออยู่
ทุกสิ่งล้วนอยู่ที่ใจเราจะกำหนด

ไม่ใช่เพราะอิสระเสรี
ที่เราต้องการหรอกหรือ?
ที่มันจะนำทางชีวิต
ในห้วงเวลาต่อไป
ให้เราก้าวทะยานไป
สู่วันพรุ่งที่สดใส

มีแต่เพียงคนที่รู้จักตนเองอย่างดีพอเท่านั้น
จะสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้
เมื่อผ่านการสรุปบทเรียน
จากปัญหาต่าง ๆ ที่ประสบ
เราก็จะมีความจัดเจนกับชีวิตมากขึ้น
และการเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ
ในอนาคตก็จะเป็นเพียงปัญหาที่เล็กน้อยสำหรับเรา
ในการที่จะก้าวผ่านไป



ด้วยศรัทธาและความมุ่งมั่นที่มีอยู่ในใจ
ที่จะต้องย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอ
หนทางในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ
ย่อมอยู่ไม่ไกลห่างอย่างแน่นอน

*********************



ก้าวย่างที่มั่นคง

บนทางเดินแคบ ๆ ที่เหลืออยู่
หากขาดความมั่นใจที่จะก้าวเดินต่อไป
ชีวิตก็คงหยุดนิ่งและรอวันตาย
แม้ทางข้างหน้าจะดูพร่ามัว
และไม่รู้ซึ่งอนาคต
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
คือก้าวย่างไปอย่างมั่นคง
และมองไปข้างหน้าอย่าเหลียวหลัง
เก็บรับบทเรียนในอดีต
เพื่อจะได้ระมัดระวังไม่ให้ผิดพลาดอีกในอนาคต

"""""""""""""""""""""""""""""""""



ใช้สามัญสำนึกทำงาน

ไม่มีแผนงานที่สวยหรู
ไม่มีปฏิบัติการใดที่สมบูรณ์แบบ
ในยามนี้มีเพียงการทำงานด้วยการทุ่มเท
ลงลึกในรายละเอียดเท่านั้น
จึงจะสามารถคลี่คลายปัญหาของงานลงได้
บางครั้งโจทย์ที่เจออาจยากและซับซ้อน
แต่เมื่อลงไปคลุกคลีอย่างแท้จริง
โจทย์เหล่านี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

""""""""""""""""""""""""""""""""



เรียบ ๆ ง่าย ๆ


อย่ามองสิ่งต่าง ๆ ด้วยแว่นสีที่ซับซ้อน
เพราะในโลกนี้มีเพียงสิ่งสามัญที่เรียบง่าย
สำหรับคนที่สงบนิ่งเพียงพอเท่านั้น
จึงจะแก้โจทย์และปัญหาต่าง ๆ
ด้วยกลวิธีที่เรียบ ๆ ง่าย ๆ
ไม่ซับซ้อนและตรงจุดได้อย่างเพียงพอ

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ใจถึงใจ

บนหนทางไปสู่ความสำเร็จ
บนหนทางของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
มีเพียงคนที่เข้าใจในสภาพจิตใจของคนทำงานเท่านั้น
จึงจะสามารถนำทีมงานไปสู่เป้าหมายได้
อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน








Friends' blogs
[Add คนเดินดินฯ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.