บ้านที่มีความรักและความอบอุ่นคือจินตนาการของคนไทยยามนี้ !
Group Blog
 
 
กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
7 กันยายน 2548
 
All Blogs
 
แห่งเสียงหัวเราะอันเบิกบาน

เผชิญกับทุก ๆ อย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตด้วยศิลปะแห่งการหัวเราะ พิจารณาคำแนะนำเล็กน้อยของวิล โรเจอร์ ผู้ซึ่งกล่าวไว้ว่า "ฉันไม่เคยพบคนที่ฉันไม่ชอบเลย

รู้จักการหัวเราะอย่างเบิกบานของเด็กเล็ก ๆ โดยการใส่ใจในชีวิตและการละเล่นของพวกเขาเพื่อที่เราจะสามารถสัมผัสกับความคิด ความรู้สึก และความฝันของเขาได้อย่างถูกต้อง

พยายามสร้างความร่าเริงให้กับงานที่หนัก โยนงานนั้นเล่นไปมาและสัมผัสมันด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่ง

ฝึกตนตามคำแนะนำของจิตแพทย์ที่ว่า อย่าตึงเครียดกับตนเองหรือคาดหวังตนเองมากเกินไป

ใช้เสียงหัวเราะเพื่อรักษาตนเองให้ผ่อนคลายและสบายใจ เอเมอร์สันบอกว่า การรับรู้ความขบขันและความตลกนั้นเป็นสายใยแห่งความเข้าใจกับผู้อื่น มันเป็นสัญลักษณ์แห่งความสมบูรณ์ของจิตใจ เราต้องเรียนรู้ชีวิตจากเสียงหัวเราะพอ ๆ กับเรียนรู้จากหยาดน้ำตาและความกลัว"

นึกถึงสุภาษิตที่ว่า "สนุกกับเรื่องไร้สาระเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่จะเพลิดเพลินกับนักปราชญ์และเรื่องที่ยาก"

ใช้อารมณ์ขันและเสียงหัวเราะเพื่อสร้างความเป็นกันเอง ลดความรู้สึกแปลกหน้า ลดความรู้สึกเป็นทางการ

ใช้เสียงหัวเราะอันเบิกบานลดความตึงเครียดสำหรับวันที่แสนหนัก การหัวเราะจะลดอารมณ์เครียดและผ่อนคลายสมอง

ใช้เสียงหัวเราะเป็นคลื่นของความรื่นรมย์ใจ เพื่อให้ความร่าเริงกระจ่างขึ้นในห้องอันทึบหนัก

รักษาตนเองจากความเศร้าและความหนักใจ โดยนึกถึงเฮนรี่ วอร์ค บีชเชอร์ ซึ่งบอกว่า "บุคคลที่ ปราศจากความร่าเริงและเสียงหัวเราะ ก็เปรียบเสมือนเกวียนที่ปราศจากส่วนที่กันกระเทือน เขาจะกระเทือนทุกครั้งจากก้อนกรวดบนถนน"
นึกถึงเรืองขบขันของตนเองเพราะจะได้หัวเราะให้ตนเอง เราควรหัวเราะกับคนอื่นไม่ใช่หัวเราะเรื่องของผู้อื่น

นึกถึงด้านที่เบิกบานของงานหนัก การไม่เอาอารมณ์ส่วนตัวเข้าผูกพันกับงานคือเคล็ดลับสำหรับเสียงหัวเราะและทัศนะอันถูกต้อง

สำคัญที่สุด ต้องเรียนรู้ที่จะหัวเราะให้กับตนเอง มีชีวิตแต่ละวันด้วยอารมณ์อันรื่นเริง

เสียงหัวเราะเป็นยาที่ดีที่สุดสำหรับชีวิตอันยืนยาวและเป็นสุข เพราะบุคคลผู้รู้จักหัวเราะจะมีชีวิตยืนยาว.


คัดจากหนังสือ "แห่งความสดใสของชีวิต(The Art of Living) ผู้เขียน : วิลเฟรด เอ ปีเตอร์สัน ผู้แปล โสรีช์ โพธิแก้ว
ขอขอบคุณสำหรับวิทยาทานต่าง ๆ ที่มอบให้







Create Date : 07 กันยายน 2548
Last Update : 15 กันยายน 2548 20:06:52 น. 12 comments
Counter : 582 Pageviews.

 
ขอบคุณมากๆค่ะ ที่เอาบทความดีๆมาให้อ่าน
จะยิ้มออกไปเลย


โดย: erol วันที่: 7 กันยายน 2548 เวลา:13:32:02 น.  

 
ชอบเสียงหัวเราะค่ะ
โลกดูสดใสขึ้นเยอะเลยค่ะ
เมื่อได้ยินเสียงนี้....


โดย: สเลเต วันที่: 7 กันยายน 2548 เวลา:16:29:20 น.  

 
ขอบคุณบทความดีๆ ค่ะ ^^



...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 7 กันยายน 2548 เวลา:17:27:21 น.  

 
ชอบเสียงหัวเราะของเด็กๆ สดใสและบริสุทธิ์ดีค่ะ

คนอารมณ์ดี สนุกสนานถึงเป็นคนมีเสน่ห์ มีแต่คนชอบพูดคุยด้วย

ถ้าไม่ใช่คนตลก ก็มองโลกในแง่ดีไว้ค่ะ ความรู้สึกดีดี ในใจเรา ก็จะช่วยให้เรามีความสุขได้ง่ายๆ

วันนี้งานยุ่งมากๆ ต้องหอบมาทำที่บ้านด้วย เลยเพิ่งมีโอกาสมาทักทายค่ะ


โดย: Black Tulip วันที่: 7 กันยายน 2548 เวลา:19:52:00 น.  

 


สิ่งนึง ที่ทำให้คนเราแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตในโลก..








ก็ เ พ ร า ะ ว่ า เ ร า มี อ า ร ม ณ์ ขั น นี่ ล่ ะ




โดย: ปิงปอง IP: 61.90.80.200 วันที่: 7 กันยายน 2548 เวลา:23:16:45 น.  

 
แต่น้ำตาไหลกลับมา เลยต้องมาอ่านเพิ่มพลังหัวเราะ
GooD night Ka


โดย: erol วันที่: 7 กันยายน 2548 เวลา:23:34:27 น.  

 
เราจะ ดูแล หัวใจให้ มีแต่ความเบิกบานได้อย่างไรกันคะ?



โดย: ดาวกลางเสี้ยวเดือน (แก้มเล่า ) วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:8:30:31 น.  

 
โชคดีที่ครอบครัวชอบเสียงหัวเราะกันทุกคน


โดย: ป้ามด วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:8:44:23 น.  

 
ไม่ได้เข้ามาตอบเลย มาช้าไปหน่อยครับ

คุณerol ครับ

บทความนี้น่าจะทำให้ทำบทบาทศิราณีได้ดีขึ้น ใช่ไหมครับ 555

คุณสเลเตครับ

เช่นเดียวกันครับอยากให้ทุกวันมีแต่เสียงหัวเราะ
แต่บางครั้งมันก็เป็นไปไม่ได้ครับ

คุณโบว์ครับ

ขอบคุณที่มีเพลงเพราะ ๆให้ฟังทุกวันครับ
แฟนคลับขอเพลง ยิ้มเหงา ๆ ด้วยครับ
อย่าลืมแฟนคลับคนนี้นะครับ...

คุณจุ๊บ ครับ

หวังว่าคงเคลียงานได้ลงตัวในเร็ว ๆ นี้นะครับ

คุณปิงปองครับ

ใช่ครับความเป็นมนุษย์ต่างจากสัตว์ตรงที่มีอารมณ์และความสามารถทางสมองและมือนี่แหละครับ

ปัญหาอยู่ตรงที่ว่าความสามารถทางอารมณ์ที่ไม่เท่ากันของคนเราทุกวันนี้นี่แหละครับที่มันสร้างปัญหาให้กับโลกครับ

คุณดาวกลางเสี้ยวเดือนครับ
บางทีต้องยอมรับในธรรมชาติของอารมณ์มนุษย์ที่ยังขึ้น ๆ ลง ๆบ้างนะครับ แต่การควบคุมให้มีสติหรือการรู้ตัวทั่วพร้อมเท่าที่จะเป็นไปได้ ก็อาจทำให้จิตไม่ตกอยู่ในอารมณ์ของฝ่ายลบเข้าครอบงำครับ

สวัสดีคุณป้ามดครับ

ยินดีมากเลยครับที่บ้านหลังนี้ได้มีโอกาสต้อนรับอาจารย์ใหญ่ที่ทำให้บ้านหลังนี้ดูงามตาขึ้นครับ

บ้านที่มีเสียงหัวเราะอยู่ตลอดนี่เป็นบ้านที่น่าอิจฉามากเลยครับ


โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:10:05:48 น.  

 
จริงค่ะเราควรหัวเราะกับคนอื่น ไม่ใช่หัวเราะเรื่องคนอื่น
มีนชอบบล้อกคุณวันนี้ไม่เว้นแม้แต่ดอกทานตะวัน
ร่าเริงนั่นด้วย :)


โดย: เกเร อารมณ์ดี วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:10:49:22 น.  

 
สวัสดีครับคุณเกเร อารมณ์ดี

ยินดีที่ได้รู้จักครับ วันนี้ตั้งใจจะขึ้นบร็อกใหม่ยังไม่ได้จังหวะสักที งานรัดตัวครับ ตอบเพื่อน ๆ ไปก่อนละกันนะครับ


โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:11:31:36 น.  

 
อย่าว่าแต่หัวเราะเลย
แค่นึกอะไรแล้ว..
อมยิ้มอยู่คนเดียว
ก็มีความสุขแล้ว


โดย: nun IP: 203.188.58.22 วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:15:29:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนเดินดินฯ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








ปณิธาน

การเดินทางของชีวิตของทุกผู้คน
ทุกคนต่างต้องการประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่จะมีสักกี่คนที่จะก้าวไปถึง
เมื่อเราก้าวถึงจุดนั้น
ขออย่าลืมการแบ่งปันและเจือจาน
แก่ผู้ด้อยโอกาสในสังคม

เราจะเติบโตและก้าวไปข้างหน้าพร้อม ๆ กัน
เพื่อสร้างสรรค์สังคมใหม่ที่ดีงาม

เพื่อให้อนุชนคนรุ่นหลัง
ได้ใช้ชีวิตของเขา
ตามศักยภาพและความตั้งใจของเขา
ตราบเท่าที่เขาต้องการ







เดินไปสู่ความใฝ่ฝัน


ชีวิตหนึ่งร่วงหล่นไปตามกาลเวลา
คลื่นลูกใหม่ไล่หลังคลื่นลูกเก่า
นั่นคือวัฏจักรของชีวิตที่ดำเนินไป

เยาว์เธอรู้บ้างไหม
ว่าประชาราษฎรนั้นทุกข์ยากเพียงใด
เสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่เหลืออยู่
เธอเคยมีความใฝ่ฝันที่แสนงามบ้างไหม

สักวันฉันหวังว่าเธอจะเดินไปตามทางสายนี้
ที่อาจดูเงียบเหงาและโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้ฟ้าเดียวกัน
ฉันก็ยังมีความหวัง
ว่าผู้คนในประเทศนี้
จะตื่นขึ้นมา
เพื่อทวงสิทธิ์ของพวกเขา
ที่ถูกย่ำยีมาช้านาน
และฉันหวังว่าเธอจะเดินเคียงคู่ไปกับพวกเขา

เพื่อสานความใฝ่ฝันนั้นให้เป็นความจริง
สัญญาได้ไหม
สัญญาได้ไหม
เยาว์ที่รักของฉัน


***********



ขอมีเพียงเธอเป็นกำลังใจ




ทอดสายตามองออกไปยังทิวทัศน์ข้างหน้า
แลเห็นต้นหญ้าโบกไสว
เห็นดอกซากุระบานอยู่เต็มดอย
ความงามที่อยู่ข้างหน้า
เป็นสิ่งที่ฉันจะเก็บมันไว้
ยามที่จิตใจอ่อนล้า...

ชีวิตยามนี้แม้ผ่านมาหลายโมงยาม
แต่จิตใจข้างในยังคงดูหงอยเหงา
หลายครั้งอยากมีเพื่อนคุย
หลายครั้งอยากมีคนปรับทุกข์
และหลายครั้งต้องนั่งร้องไห้คนเดียว

รางวัลสำหรับชีวิตที่ผ่านมา
มันคืออะไรเคยถามตัวเองบ่อย ๆ
ความสำเร็จ...เงินตรา...เกียรติยศชื่อเสียง
มันใช่สิ่งที่เราต้องการหรือเปล่า
ถึงจุดหนึ่งชีวิตต้องการอะไรอีกมากไปกว่านี้

หลายชีวิตยังคงดิ้นรนต่อสู้
เพื่อปากท้องและครอบครัว
มันเป็นความจริงของชีวิตมนุษย์
ที่ต้องดำรงชีพเพื่อความอยู่รอด
มีทั้งพ่ายแพ้ มีทั้งชนะ
แต่ชีวิตต่างต้องดำเนินไป
ตามวิถีทางของแต่ละคน

ลืมความทุกข์ ลืมความหลังที่เจ็บปวด
มองออกไปข้างหน้า
ค้นให้พบตัวตนของตนเองอีกครั้ง
แล้วกลับไปสู้ใหม่
การเริ่มต้นของชีวิตจะต้องดำเนินต่อไป
จะต้องดำเนินต่อไป

ตราบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต....




@@@@@@@@@@@




การเดินทางของความรัก

...ฉันเดินไปด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า
สมองได้คิดใคร่ครวญ
ความรักในหลายครั้งที่ผ่านมา
ทำไมจึงจบลงอย่างรวดเร็ว

ฉันเดินไปด้วยสมองอันปลอดโปร่ง
ความรักทำให้ฉันเข้าใจโลก
และมนุษย์มากขึ้น
และรู้ว่าความแตกต่าง
ระหว่างความรักกับความหลงเป็นอย่างไร?

ฉันเดินไปด้วยดวงตาที่มุ่งมั่น
บทเรียนของรักในครั้งที่ผ่าน ๆ มา
มันย้ำเตือนอยู่เสมอว่า
อย่ารีบร้อนที่จะรัก
แต่จงปล่อยให้ความสัมพันธ์
ค่อย ๆ พัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป
เรียนรู้และทำเข้าใจกันให้มากที่สุด

ก่อนที่จะเริ่มบทต่อไปของความรัก...




*******************



จุดไฟแห่งศรัทธาและความมุ่งมั่น

เข้มแข็งกับอ่อนแอ
สับสนหรือมุ่งมั่น
จะยอมแพ้หรือลุกขึ้นท้าทาย
กับชีวตที่เหลืออยู่
ทุกสิ่งล้วนอยู่ที่ใจเราจะกำหนด

ไม่ใช่เพราะอิสระเสรี
ที่เราต้องการหรอกหรือ?
ที่มันจะนำทางชีวิต
ในห้วงเวลาต่อไป
ให้เราก้าวทะยานไป
สู่วันพรุ่งที่สดใส

มีแต่เพียงคนที่รู้จักตนเองอย่างดีพอเท่านั้น
จะสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้
เมื่อผ่านการสรุปบทเรียน
จากปัญหาต่าง ๆ ที่ประสบ
เราก็จะมีความจัดเจนกับชีวิตมากขึ้น
และการเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ
ในอนาคตก็จะเป็นเพียงปัญหาที่เล็กน้อยสำหรับเรา
ในการที่จะก้าวผ่านไป



ด้วยศรัทธาและความมุ่งมั่นที่มีอยู่ในใจ
ที่จะต้องย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอ
หนทางในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ
ย่อมอยู่ไม่ไกลห่างอย่างแน่นอน

*********************



ก้าวย่างที่มั่นคง

บนทางเดินแคบ ๆ ที่เหลืออยู่
หากขาดความมั่นใจที่จะก้าวเดินต่อไป
ชีวิตก็คงหยุดนิ่งและรอวันตาย
แม้ทางข้างหน้าจะดูพร่ามัว
และไม่รู้ซึ่งอนาคต
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
คือก้าวย่างไปอย่างมั่นคง
และมองไปข้างหน้าอย่าเหลียวหลัง
เก็บรับบทเรียนในอดีต
เพื่อจะได้ระมัดระวังไม่ให้ผิดพลาดอีกในอนาคต

"""""""""""""""""""""""""""""""""



ใช้สามัญสำนึกทำงาน

ไม่มีแผนงานที่สวยหรู
ไม่มีปฏิบัติการใดที่สมบูรณ์แบบ
ในยามนี้มีเพียงการทำงานด้วยการทุ่มเท
ลงลึกในรายละเอียดเท่านั้น
จึงจะสามารถคลี่คลายปัญหาของงานลงได้
บางครั้งโจทย์ที่เจออาจยากและซับซ้อน
แต่เมื่อลงไปคลุกคลีอย่างแท้จริง
โจทย์เหล่านี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

""""""""""""""""""""""""""""""""



เรียบ ๆ ง่าย ๆ


อย่ามองสิ่งต่าง ๆ ด้วยแว่นสีที่ซับซ้อน
เพราะในโลกนี้มีเพียงสิ่งสามัญที่เรียบง่าย
สำหรับคนที่สงบนิ่งเพียงพอเท่านั้น
จึงจะแก้โจทย์และปัญหาต่าง ๆ
ด้วยกลวิธีที่เรียบ ๆ ง่าย ๆ
ไม่ซับซ้อนและตรงจุดได้อย่างเพียงพอ

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ใจถึงใจ

บนหนทางไปสู่ความสำเร็จ
บนหนทางของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
มีเพียงคนที่เข้าใจในสภาพจิตใจของคนทำงานเท่านั้น
จึงจะสามารถนำทีมงานไปสู่เป้าหมายได้
อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน








Friends' blogs
[Add คนเดินดินฯ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.