จากลา...แต่ไม่เคยร้างไกล

ก็กลับมาอับ blog กันอีกครั้งนึงนะคะ หลังจากที่ร้างลากันไปนานพอสมควร ตอนแรกคิดว่าจะเล่าเกี่ยวกับนิยายต่างๆ แต่เอาเป็นว่าคงต้องขอพับไว้ก่อนละกันค่ะ วันนี้จะมาขอเล่าถึงบรรยากาศงานรับปริญญาของเหล่ากองทัพมดที่ ม.บางมด + ไบเทค ค่ะ เพราะนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้ ที่เพื่อนๆเกือบทุกคนจะได้มารวมตัวกันพร้อมหน้าพร้อมตาเช่นสองสามวันนี้ ต่อไป...ต่างคนก็จะต้องมีถนนของชีวิตเป็นของตัวเอง ก็คงจะมีแค่วันใดที่ลองหยุดพักคิดถึงอดีตวันวารสักนิด ย้อนระลึกถึงความหลังที่ถูกประทับไว้ด้วยรูปภาพแทนความหมายมิตรภาพเฉกเช่นวันนี้ มันคงพอจะทำให้มีแรงก้าวเดินกันต่อไปนะคะ ^^ เอ...ทำไมรู้สึกบรรยายเศร้าๆหว่า เอาเป็นว่า มาดูรูปกันเลยละกันค่ะ

ภาพหมู่ของเพื่อนๆชาววิศวะคอมพิวเตอร์ กับท่านอาจารย์บัณฑิต ทิพากร อดีตหัวหน้าภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ค่ะ




น้องยุ้ย(คนซ้าย) กับพี่เก๋-Sunglass(คนขวา) ค่ะ




ภาพนี้ถ่ายที่ริมบึงกับน้องบ๊วย น้องนักอ่านที่ตามไปแสดงความยินดีกับไกลนั้นถึงม.บางมดค่ะ




ภาพนี้ถ่ายรวมสายรหัสค่ะ






อันนี้เป็นเพื่อนที่ฝึกงานที่บริษัท AMD ด้วยกันค่ะ ไม่เจอกันตั้งปีกว่าๆ ฉายานายอรรถ ...เอ๊ย ไม่ใช่ อัด ธรรมดาค่ะ คนละคนกับในนิยายนะคะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด กิกิ(แค่นี้เจ้าตัวก็งอนไปหลายวันแล้วที่เอาชื่อเขาไปคล้องกับคนน่าตื๊บที่สุดในนิยายอ่ะค่ะ)


ขอบวกหมีขาวไปด้วยคนนึงนะ อุตส่าห์มาตามหาถึงไบเทคอ้ะ


ต้องขอบคุณทั้งอัฒฑ์ และ หมีขาวมากๆน้า นับจากฝึกงานจบไปตั้งปีกว่าๆเกือบสองปีแล้ว เพิ่งมาเจอกันในวันงานรับปริญญาครั้งนี้ครั้งแรก แถมยังอุดหนุนหนังสือนิยายไปอีกทั้งๆที่ไม่ใช่คนชอบอ่านนิยาย ซึ้งใจจริงๆเลยอ่ะ T_T


ภาพหมู่กลุ่มเพื่อนๆสนิทในภาควิศวะคอมฯค่ะ



นี่ก็ตากล้องจำเป็นอีกคนนึงค่ะ พี่วินด์ Web master จาก love-stories.net



ได้รับปริญญาแล้วอ้ะ










สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆและพี่ๆน้องๆทุกคนนะคะที่ได้ไปร่วมงานรับปริญญาของไกลนั้น โดยเฉพาะน้องยุ้ย ที่เป็นคนถ่ายรูปในวันซ้อมวันที่ 3 ธันวา เกือบทั้งหมด แถมอยู่ด้วยกันเกือบทุ่มกว่า ขอบคุณมากๆจ้า รวมถึงพี่วินด์ที่ไปถ่ายรูปให้ถึงไบเทคบางนา รูปอาจจะไม่ค่อยชัดเพราะไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไฟล์ที่พี่วินด์ส่งมาให้ เปิดกับ photoshop ไม่ได้ ต้อง Save เป็น bmp แล้วความละเอียดจะน้อยกว่าเดิม (คาดว่าเป็นที่ความเซ่อปนบื้อของตัวเองอ่ะค่ะ) และบางภาพต้องทำการบีบอัดเพื่อให้อัปขึ้น blog นี้ได้ เลยทำให้ภาพแตกๆไป (สารภาพว่าคงไม่มีเวลามานั่งแก้อ่ะค่ะ) และน้องบ๊วย ที่ทำให้ไกลนั้นเชื่อว่าตัวเองมีแฟนนิยายกับเขาด้วย รวมถึงเพื่อนๆที่เคยฝึกงานด้วยกันในบริษัท AMD ด้วยน้า ซึ้งใจมากๆเลยอ่ะค่ะ และยังมีพี่โอ๋ ทรายริมทะเล ที่ไม่สะดวกจะมางานรับปริญญาครั้งนี้ รวมถึงน้องยูที่ติดสอบ แต่ก็ส่ง SMS มาสม่ำเสมอ และที่จะขาดไม่ได้คือ เพื่อนเก่าจากสตรีมหาพฤฒาราม ที่มากันอย่างอุ่นหนาฝาคั่งมากๆ แต่ไม่ได้อับขึ้นเวบในวันนี้(อนาคตถ้าไม่ขี้เกียจ จะอับขึ้นทีหลังนะคะ) ก็เอาเป็นว่านี่คือเหตุการณ์ประทับใจที่สุดในช่วงเวลานึงเลยทีเดียว และไม่ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนไปเพียงไหน หรือต่างคนต่างจะแยกย้ายกันไปอยู่ที่ใด แต่ไกลนั้นเชื่อแน่ว่า ทุกๆมิตรภาพจะยังคงมีกันและกันอยู่เสมอ เหมือนเช่น
การจากลา...แต่ไม่เคยร้างไกล ไปจากหัวใจของพวกเราชาวบางมด CPE รุ่นที่ 15 ค่ะ

ปล. ภาพถ่ายที่เอาขึ้นเวบในวันนี้ เป็นฝีมือการถ่ายทำของน้องยุ้ยเกือบครึ่งค่ะ แต่ไกลนั้นลงว่าเป็นคนตกแต่ง เพราะหากภาพห่วย จะได้มาลงที่ไกลนั้นคนเดียว(ซึ่งมีเวลาแต่งกรอบกันได้เท่านี้จริงๆอ่ะ) และมีอีกส่วนนึงมาจากพี่ชายของไกลนั้น รวมถึงพี่วินด์ด้วย(จะมีชื่อพี่วินด์ติดอยู่ที่รูปทุกใบเป็นข้อสังเกตค่ะ ^^ )

Create Date : 20 ตุลาคม 2550 Last Update : 7 ธันวาคม 2550 9:24:49 น. Counter : 1345 Pageviews.		1 comments
Share Tweet