หาคำตอบ : ฉากเลิฟซีนขนาดไหนถึงเหมาะสม
หวัดดีค่ะ หน้าร้อนๆ แบบนี้ไม่รู้ว่ามีคนไปเที่ยวทะเลกันรึเปล่านะคะ จริงๆไกลนั้นตั้งใจว่าจะไปภูเก็ตหรือเสม็ดกับเพื่อนๆร่วมแกว๊น อ่ะค่ะ (ในพจนานุกรมเล่มใหม่ ไหนๆจะมีศัพท์วัยโจ๋ก็ขอใช้ซะหน่อยนะคะ คงไม่ว่ากันว่าเป็นภาษาวิบัตินะคะ 555 ) แต่สุดท้ายเศร้าสนิทเมื่อเพื่อนซี้ดันมาบอกว่า

"เราต้องไปตั้งเสาโทรศัพท์ที่สุราษฏ์ โทษทีนะโณ"

โห ฟังแล้วถึงกับน้ำตาร่วงเลย อุตส่าห์ลาหัวหน้าด้วยความยากเย็นแล้วด้วย แต่เปล่าดาย สรุปปลายสัปดาห์นี้ไกลนั้นก็มานอนหง่าวอยู่กับบ้านตามเดิม เฮ้อ ชีวิต



----------------------------------------------------------------------


ไหนๆอยู่บ้านก็ทำตัวเป็นประโยชน์บ้าง เริ่มจากการสะบัดนิยายด้วยความเมามัน สำหรับเรื่องที่กำลังปั่นอยู่นี้คือ ทางกลางใจ นัยๆ ว่ามันมีฉากเลิฟซีนด้วย ดังนั้น ความอยากรู้ว่าอย่างไหนถึงจะเรียกว่าเหมาะสม เพราะจะได้แก้ให้มันออกมาพอเหมาะพอควร เมื่อคืนว่างๆ เลยไปนั่ง Search ในถนนนักเขียนของเวบพันทิพย์นี่ล่ะคะ อยากรู้ว่าเลิฟซีนในนั้น ร้อนแรงหรือเด็กๆอายุต่ำกว่า 18 อ่านได้


ผลที่สแกนคร่าวๆ ทำให้ได้เข้าไปอ่านนิยายหลายๆเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบเลยค่ะ(คนมันว่างจัดนี่หว่า) บางเรื่องขำๆ เหมือนเขียนฉากนั้นเป็นฉากตลก ทำให้ไกลนั้นถึงกับขำก๊ากกก อ่านะ นับถือๆๆ


แต่บางเรื่องนี่สิคะ อ่านแล้วไกลนั้นต้องปาดเหงื่อ แบบว่าอึ้ง ทึ่ง แต่ยังไม่ถึงกับเสียวนะคะ เพราะโครงเรื่องส่วนมาก เป็นแต่อย่างนั้น โดยเฉพาะตอนจบ ที่พระเอกนางเอกมีอะไรกันในโรงพยาบาล บนเตียงคนไข้ด้วย!!!! O_o" เอ่อ... อ่านแล้วรู้สึกตัวเองเริ่มรับไม่ได้แทน นี่มันอะไรกันวุ้ย ถึงจะเป็นห้องพิเศษก็เถอะ แต่ทำไปได้อย่างไรหนอ ไม่เข้าใจจริงๆ -__-"




ให้อภัยกับความคิดของไกลนั้นด้วยนะคะ หากว่ามันไปกระทบกับเรื่องของนักเขียนผู้นั้นเข้า และถ้าบังเอิญเขาเข้ามาอ่านบล็อกของไกลนั้นอันนี้ แต่อย่างน้อยๆ น่าจะคำนึงถึงสถานที่บ้างน้อ ไม่ว่าหรอกค่ะถ้าจะเขียนฉากเลิฟซีน แต่ไม่รู้สิ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกับตอนที่เขียนนิยายเรื่องคือทุกสิ่งเพื่อเธอ ที่ปัจจุบันนักศึกษามักใช้มหาวิทยาลัยเป็นที่พล็อตรัก ไกลนั้นก็ให้พระเอกเป็นตัวแทนความคิดของไกลนั้น ด่าพวกที่ทำอย่างนี้ไปเสียพอแรงทีเดียว



กลับมาเข้าเรื่องกันดีกว่า อยากจะรู้จริงๆนะคะว่าฉากเลิฟซีนขนาดไหนถึงเรียกว่าเหมาะสม จนถึงตอนนี้ไกลนั้นก็ยังคิดไม่ออก สองสามวันก่อนเลยระบายความกลัดกลุ้มกับพี่คนนึงใน msn เพราะเขียนนิยายเรื่องทางกลางใจไม่ออก ติดมันอยู่บทนี้แหละ ท่านพี่ท่านนั้นบอกประมาณว่า


"ตัวโณเขียนอ่ะ หากจะมีฉากอย่างนั้นพี่ไม่ว่า พี่รู้ว่าโณเขียนเหตุผลได้ แต่คนอื่นนี่สิ โดยเฉพาะในเวบ... พี่อ่านแล้วอึ้ง ทั้งเรื่องมันมีแต่อย่างนั้น แถมมันขึ้นอันดับหนึ่งได้ยังไงวะ มีแต่ฉากพรรณ์นั้น"


เป็นความรู้ใหม่สำหรับไกลนั้นอีก อ่ะฮ้า ในเวบ..ที่ได้ชื่อว่าเยาวชนทั้งประเทศต้องรู้จัก มีนิยายอย่างนั้นด้วยเหรอ เราไปอยู่เขาเหลียงซานหรือทำแต่งานมากไปรึเปล่าหว่าเนี่ย สงสัยต้องร้องเพลง "ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย" เสียแล้วเรา อ่อย



เลยลองเข้าไป Search ดู อึม พบสัจธรรมความจริงแล้วเรา มีจริงๆด้วย เขียนจนเรียกว่าคนเขียนอย่างไกลนั้นอายเลยอ่ะค่ะ รุนแรง เร่าร้อน ตั้งแต่ต้นจนจบ กรรมจริงๆ และรู้สึกว่าคนเขียนยังอายุน้อยๆอยู่เลยนะคะ



อ่านไปมากๆเข้า เริ่มรู้สึกว่าไกลนั้นเขียนได้อนุบาลหมีน้อยไปเลยแฮะ จากที่คิดว่ามากกว่าเรื่องอื่นๆ ตอนนี้เริ่มรู้สึกชิวๆ แถมติดจะคิดว่า มันน้อยเกินไปรึเปล่าหวา (กรรมรอบสอง -__-" )




แต่สรุปแล้ว ไกลนั้นก็คิดว่า เอาเถอะ จะเขียนแค่ไหนก็เขียนไปเถอะ อย่าไปหาต่ออีกเลยว่าเท่าไหร่ถึงเหมาะสม พยายามเชื่อความคิดตัวเองดีกว่า เพราะความเหมาะสมของแต่ละคนย่อมไม่เท่ากันแน่ๆ ดูจากอ่านนิยายที่เนื้อหาคล้ายหนังแรมพิศวาทมาค่อนคืน เหมือนไม่ได้อะไรเล้ย นอกจากขอบตาดำคล้ำเพราะนอนดึกมากๆแถมมา อุอุ



ขออภัยด้วยนะะคะ หากว่าความคิดเห็นของไกลนั้นจะไปกระทบเจอนิยายของนักเขียนท่านใดเข้า

แต่อยากให้ตระหนักนิดหน่อยว่า ถึงแม้เรื่องที่โพสต์บนอินเตอร์เนตจะจำกัดเฉพาะคนอ่านที่เปิดเข้ามาอ่านเรื่องนั้นๆ แต่ยุคที่เทคโนโลยีไร้ขอบเขตในปัจจุบัน ขอให้คิดนิดนึงว่า อาจจะมีเด็กๆ ที่ยังแยกแยะไม่ออกเข้ามาอ่านก็ได้อ่ะค่ะ ไม่ว่าถ้าเขียนเลิฟซีน เพราะจริงๆนักเขียนทุกคนก็ควรเขียนได้ทุกฉากเหมือนกัน แต่ความเหมาะสมของเนื้อเรื่อง สถานที่เกิดเหตุ หรืออะไรก็แล้วแต่ อยากให้หยุดคิดชั่วแวบอ่ะค่ะ นักเขียนจะเขียนฉากเลิฟซีนไปสามหน้าสี่หน้า ยังไม่รู้สึกแรงเท่ากับสถานที่ที่มันไม่ควรเกิดฉากนี้ขึ้น มันล่อแหลมเกินไปนิดนึงนะ

ไกลนั้นคิดอย่างนี้จริงๆอ่ะค่ะ


ก็กราบขอโทษอีกรอบนะคะ ถ้าใครจะฉุนกับความคิดเห็นของไกลนั้น ถือว่าลองมองในมุมมองคนอ่านคนนึงละกันนะคะ อย่าถือว่าเป็นคำวิจารณ์จากคนเขียนเลยอ่ะค่ะ



Create Date : 10 มิถุนายน 2550
Last Update : 10 มิถุนายน 2550 14:53:57 น.
Counter : 2778 Pageviews.

11 comments
  
อ้อ เอาฮาๆนะคะ เคยคุยถึงนิยายสไตล์โรมานซ์กับพี่ที่บริษัทคนนึง พี่คนนี้เขาชอบอ่านนิยายโรมานซ์มากๆ เขาบอกว่า เคยอ่านเจอเลิฟซีนเรื่องนึง พระเอกนางเอกมีอะไรกันตรงขั้นบันได แบบว่าอ่านไปเสียวไป ไม่ใช่เสียวเพราะอย่างนั้นนะคะ แต่เสียวจะตกลงมาคอหักตาย โอ้ เขียนได้ไงเนี่ย ฟังแล้วนั่งขำกับพี่เขาสองคนในที่ทำงาน เอ้อ

โดย: ไกลนั้น วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:15:00:43 น.
  
Eew!!! บนเตียงคนไข้ โอ้ววว...แม่เจ้า มึนเลยหนู

ในโลกอินเตอร์เน็ต มันมีอีโรติกอย่างนั้นจริงๆ ค่ะ
ได่ข่าวว่า คนอ่านคนเขียนก็เด็กๆ ทั้งนั้น

ความเหมาะสม ยังเป็นเหตุผลหนึ่งที่นักเขียนทุกคนๆ ควรคำนึง
ในโลกของสื่อ social responsiblity หรือ ความรับผิดชอบต่อสังคม บางครั้งมันควรจะแสดงออกมาบ้างในบางครั้ง
ไม่ว่าจะสื่อมวลชนหรือสื่อใหม่อย่างอินเตอร์เน็ต

เรื่องอย่างนี้เราไม่ใช่เจ้าของสื่อ ทำอะไรมากไม่ได้
นอกจากได้แต่วิจารณ์...หรือทำใจ

พี่โณไม่ได้อยู่หลังเขาเหลียงซาน แต่เราไม่ได้อ่านแนวนี้ก็เท่านั้น
รู้สึกว่าตัวเองบ่นเป็นยายแก่จังเลย
โดย: YUI_MUNMOO วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:16:22:13 น.
  
สวัสดีค่ะ พี่โณ

สบายดีไหมค่ะ นุกขอแสดงความคิดเห็นว่านิยายเรื่องทางกลางใจของพี่โณที่เขียนขึ้นมานั้น ออกเป็นแนวที่มีเหตุมีผลแล้วกล่าวถึงชีวิตความเป็นอยู่ของสังคม และการอบรมสั่งสอนบุตรและลูกหลานต่างมีที่มาไม่เหมือนกัน เพราะพวกเขาอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน
นุกว่าเขียนบรรยายฉากเลิฟซีนเป็นภาษาสุภาพ และบรรยายไม่ให้โจ่งแจ้งเกินไป เพื่อให้คนอ่านกลับไปคิดหรือสร้างจิตนาการต่อกันเอาเองจะดีกว่าเนอะ
โดย: {NQ_QK} วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:16:48:12 น.
  
ขอบคุณคับพี่โณ

เหอๆ ลี่ว่าฉากอย่างว่า ถ้ามันจะมีจริงๆ ก็ขอแค่มีเหตุผล ไม่ใช่ว่าจะอย่างนั้นกันทั้งเรื่อง ไม่ไหวเลย อ่านไปคงเอียนตายเลย เรื่องไม่ยอมไปไหน เพราะมัวแต่อย่างว่ากันอยู่ได้ เฮ่อ ชีวิตคนเรายังมีอะไรให้เขียนได้มากมาย มากกว่าอย่างว่าเยอะแยะ มีนิดๆ หน่อยๆ ก็อ่านได้

ตอนนี้ทำภาษาซีที่อาจารย์สั่งให้เขียนได้แล้วค่ะ โย่ๆๆๆๆ แต่ชอบหลงๆ ลืมๆ เครื่องหมายอยู่เรื่อยเลยค่ะ เหอๆ ก็ท่องภาษาญี่ปุ่นต่อไป

คิดถึงพี่โณนะคะ

โดย: lily IP: 124.121.22.28 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:19:24:06 น.
  
เรื่องเลิฟซีนกับนิยายรักดูเหมือนจะเป็นปัญหาที่คู่กันไปซะแล้ว...

ทั้งนี้ทั้งนั้น เรื่องการควบคุมจังหวะของเนื้อเรื่องที่จะชักนำไปสู่ฉากอย่างว่า โดยส่วนตัวแล้วน่าจะขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของคนเขียนเรื่องมากกว่าว่ามันสมควรจะปรากฏในเนื้อเรื่องหรือไม่ และเหตุผลที่จะทำให้เกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันนั้นมีน้ำหนักพอเพียงใด

แต่ถ้าหากเขียนไปเพื่อเรียกเรตติ้งให้คนมาอ่านเยอะๆ ก็น่าจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ล่ะครับ

แต่พูดไปแล้วก็ขำนะ พระเอกส่วนใหญ่ของนิยายที่เขาเขียนกันเนี่ย มักจะเป็นแพทเทิร์นเดียวกันหมด เช่น

หูเบา ขี้เอา ปากจัด แถมอีโก้แรงอีก

เออ... ไม่รู้ทำไม เหมือนกันหมดทุกเรื่องเลย (ฮา...)
โดย: ตัว(Z) วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:8:51:33 น.
  
เอ้อ...เรื่องนี้ก็นะคะ

เคยเปิดอ่านนิยายในเนต หลายเรื่องก็เป็นอย่างที่พี่โณว่า
แถมติดอันดับต้นๆ นิยายยอดนิยมอีก
และส่วนใหญ่คนเขียนเหล่านี้อายุน้อยมากๆ ด้วย -*-

ฉากเลิฟซีน เขียนดีๆ จะสวยงามนะคะ
แต่ส่วนใหญ่...
เหมือนอนาจารมากกว่า เหอๆ
โดย: Andra วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:20:32:23 น.
  
แต่พี่ไก่ชอบอะน้องโณ
โดย: กุ๊กไก่ (kaijunk ) วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:21:02:17 น.
  
YUI_MUNMOO
พี่ไม่อยากจะคิดว่าการเขียนเลิฟซีนบนเตียงคนไข้มันเป็นการเขียนแนวอีโรติกนะ เพราะเคยอ่านอีโรติกของอุษณา เพลิงธรรม ก็ไม่เห็นเขาจะเป็นแนวนี้อ่ะ

แต่เห็นด้วยกับน้องยุ้ยนะ คนเขียนถึงแม้จะเขียนลงในอินเตอร์เนต อย่างน้อยๆ ก็น่าจะมีตัวสรุปอะไรให้ถูกต้องกับสังคมบ้างอ่ะค่ะ อย่าคิดว่าแค่เขียนในอินเตอร์เนตก็จะสามารถนำเสนออะไรก็ได้ ถ้าจะทำอย่างนั้นก็เขียนแล้วอ่านเองดีกว่านะพี่ว่า

พี่เองก็เริ่มบ่นเป็นยายแก่เหมือนกันค่ะ ^^


น้องนุก
พี่ก็คิดว่าพี่คงจะเขียนให้มีอะไรบ้าง แต่คงไม่ถึงกับโจ่งแจ้งมากหรอกค่ะ ใจจริงอยากเอาเรื่องนี้ฝึกเขียนฉากเลิฟซีนสวยๆเหมือนกันนะคะ ก็มาลองดูกันว่าพี่จะเขียนได้นัวเนียแค่ไหน 555


น้องลี่
นั่นสิ คนเราจะมีเรื่องอย่างว่ากันทั้งวันได้ยังไง พี่ก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันนะคนที่เขียนพวกนี้ทั้งเรื่องอ่ะค่ะ คือเขาไม่เบื่อบ้างเหรอ พี่อ่านพี่ยังเอียนเลยอ่ะค่ะน้องลี่

ส่วนเรื่อง syntax error อันนี้การเขียนโปรแกรมช่วยได้ค่ะน้องลี่ มันเป็นข้อดีบนข้อแย่ของคนเขียนโปรแกรมนะคะ แบบทำให้เราติดนิสัยไม่รอบคอบมั้ง เพราะพอพี่ compile มันแล้วเจอ error พี่ก็ขึ้นไปแก้ให้ถูกอ่ะ ทำให้บางทีกลายเป็นคนไม่ค่อยระวังอ่ะค่ะ


คุณกอล์ฟ
ขำพระเอกนิยายที่คุณกอล์ฟวิเคราะห์อ่ะค่ะ อย่างนี้พระเอกของโณก็เข้าข่ายติดข้ออีโก้แรงนะคะ 555


น้องแอน
อึม อ่านแล้วบางทีพี่สะดุ้งนะ เพราะไม่คิดว่าน้องๆเขาเขียนกันได้ราวกับเคยมีประสบการณ์กันขนาดนี้ อึ้งอ่ะค่ะ สงสัยเขาคงอ่านแนวโรมานซ์มาเยอะมั้ง แต่เห็นด้วยนะว่าบางทีมีฉากเลิฟซีน มันทำให้เรื่องบางเรื่องเดินไปจนถึงที่สุด และทำให้เรื่องมีน้ำหนักชวนติดตาม แต่ก็ไม่ใช่ว่ามากไปขนาดนั้นอ่ะค่ะ

พี่ไก่
55555 พี่ไก่ชอบเหรอคะ มานมีอารายกันในโรงพยาบาล บนเตียงคนไข้ด้วยนะคะพี่ไก่ แต่ติดต่อถามหลังไมค์ได้ค่ะว่าเรื่องไหน กิกิ

โดย: ไกลนั้น วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:17:30:26 น.
  
อืมมม มันมีอะไรในเตียงคนไข้ ไม่สมเหตุผลนะ คนป่วยที่ไหนมันยังมีอารมณ์ได้ฟระ วุ้ย ง๊ง
โดย: เจ๊นง IP: 61.7.164.120 วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:13:21:00 น.
  
มาอ่านมาหาคำตอบเหมีอนกันครับ
โดย: เพกร IP: 58.9.198.159 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:40:39 น.
  
เคยพิมเข้าไปว่านิยายโรมานซ์ซึ่งตอนแรกไม่รู้ว่ามันแนวไหน แต่พออ่านโฮ้แม่เจ้า ตั้งแต่ต้นจนจบ อ่านไปก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง รู้อีกที อ้าว ....กันอีกแล้วหรอ เซ็ง อยากหาบทloveซีนที่แสดงให้เห็นว่าคนที่กำลังร่วมรักกันอยู่นี้เขามอบความรักให้กันจริงๆ ไม่ใช่ต่างคนก็ต่างที่จะไขว้ขว้า เราว่ามันเหมือนสงครามทางกายมากกว่าที่จะร่วมรักกันถ้าเป็นแนวแบบอิโรติก หรือโรมานซ์อ่ะนะ
โดย: เคยเจอเหมือนกัน IP: 182.53.67.108 วันที่: 10 เมษายน 2555 เวลา:16:00:25 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไกลนั้น
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]



สวัสดีค่ะ ไกลนั้น คือ นามปากกาที่ใช้ในการเขียนนิยายที่ถนนนักเขียนในเวบพันทิพย์ดอทคอมค่ะ หลายๆคนอาจจะเคยได้อ่านงานเขียนของไกลนั้นมาบ้างแล้ว ในนามปากกาว่า อโณทัย



ไกลนั้นขอฝากผลงานเขียนที่ได้ตีพิมพ์ในปัจจุบัน ตรงด้านล่างด้วยนะคะ ^^ อ่านแล้วคิดเห็นยังไง บอกได้เลยนะคะ


เรื่องสั้น


ต้องหนีเท่านั้น

ความฝันที่หายไป

การกลับมาของอากง

หมอดุ

ความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย


รอวันนั้น


สะเตง...อรุณฉายที่ปลายใจ






เรื่องยาว



Believe...สุดปลายฝันนั้นคือเธอ




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 1




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 2




เพียงความคิดถึง



ทางกลางใจ เล่ม1




ทางกลางใจ เล่ม2
มิถุนายน 2550

 
 
 
 
 
1
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30
 
All Blog